Apionis quae ad Homerum pertinent fragmenta

21쪽

Longo rarius Aristonici ') scripta in Apionis ot

adhibita sunt, octo tantum locis pp. 299, 25. 324, 19. 350, 29. 476, 45. 747, 12. 851, 49. 1005, 53. δὲ) 1250, 56.

Ad Didymi στερι τῆς ' ρισι αρχείου διορθ όσε 0ς librum referenda Sunt, quae inVenimus apud Eustath. p. 1043, 48. ',

Cui annotationi commentariorum nostrorum auctor aut

Eustathius insoruit Aristonicea quaedam, quae neSeio an ipsa quoque apud Didymum haud raro eadem quae Aristonicus tradent0m v. Lud Wich l. l. I p. 51 sq.) legebantur. Eidem attribuoro nos oportos scholion ad P 307 Eustath.

p. 1108, 8 v. Schmidi. p. 123. LudWicli I p. 80, not. 108. p. 422, 12). Quae paulo infortus Eustathius profori ot δ'

22쪽

originem duXerint, indagantibus nobis iam non liuot oorti quicquam extricare, nisi quod vocabuli cyύλ0ς intorprotationem p. 803, 59, quippe qua H ab explicatione apud Apollon. p. 161, 15 data abhorreat, Apionis esso nullo modo

posse Satis conStat; cf. LehI S. QuaeSt. es. s. 2. Praetor has commentariorum Apionis set Horodori reliquias, quarum alias Scholiastae animadvorsionibus constare, alias iis ascriptas olim fuiSSe OSteti Sum est, compluria restant fragmenta, quae quonam e fonte in ΠΟStrOS commentarioS emanaverint parum HSt perSpicuum. Ac partim

quid0m fontes apud Eustathium ipsum, quamVi S generaliter,

p. 65, 8; νες p. 729, 26. Ρ. 314, 40 Eustathius dicons

locis qui sint intelligendi auctoros, iam non potest definiri nisi quod observationis p. 65, 8 prior pars concinere Videtur cum Aristonici ad A 129 fragmonto v. Friedlaend. p. 44. LudW. I p. 182, 1 . Herodianum resipiunt quae Eustath. p. 809, 3 habet cf. L0ntg. I p. 506, 2). Didymum annotationis p. 708, 2 sesso auctorem suspicatur Lud Wich. I p. 286, 12. Quae fragmenta cum ab iisdem profecta Sint

grammaticis, quibus quattuorvirorum commentarios qui dicuntur debemus, aut corto profecta Videantur, a Vero fortasso haud aborrabimus in Scholiis olim ea constitisso affirmantes. Eust. p. 786, 22 cum dicit: εἰ λέγειαι σιαλυ-

Sententiam, de qua vido p. 55. Neque vero mihi quidem dubium est, quin illo quamquam Horodori nomino omisso Apionem solum appoliavit, tamen do vora interpretationis origino ignoraverit ibiquo sorio tantum neu tot igorit uno apposito nomine. Simul autem hau nota docemur ei, quo

23쪽

Eustathius auctore utobatur, revera Apionis patuisse doctrinam. Cuius rei tantum abest, ut Vocabulorum σαορδαὶ ςot rei edaia ς originationes, quas Eust. p. 890, 9 refert, documentum eSSe opiner, ut contra affirmem et eas et vocis uidue etymologiam, quibus rocto 'Podi 0ς nomen fluvii consona d intoriecta a P00ς derivatum demonstraret, ab ipso Eustathio utpoto vulgatissimas adiectas osso. Etiamsi igitur Scholiorum, de quibus quaerimus, auctorem Apionis in Homerum libros eXcerpsisse satis constare Videtur, tamen incertum est, num iure tribuamus Apioni Sex quae restant

magna eluceat cum etymologicis nostri glossis similitudo, Apionicis annumerare possimus. MinuS VeriSimile eSt, quae

Eustath. p. 47, 13 de prima quadam Graecorum in Troiam expeditione, p. 157, 2 de colli p. 474, 38 do acto a

Nostore instructa affert num eX Apionis commentariis

Sint petita. Item quae inveniuntur p. 28, 2 : Α 20 per infinitivos o vorbo d0ιεν v. 18) dopendentes legendum, atque p. 140, 42 : casus gen0tivos, qui syllabis 0/0 finiuntur,

Boeoticase HSse, non Thessalicao dialecti, nullam hab0mus anSam ΠOStro grammatico attribuendi. Quodsi, quae de commentariis nostris cognita habemus, breViter complectimur, eorum auctorem ea praecipue Seholiorum collectiono, quase sex libris Aristonici Didymi, Horodiani Nicanoris composita est, aut ipsa aut eXeerptis USUmeSSe atque alios praeterea fontes, in quibus, nisi, quod 26) Non syllaba ut Eustathius tradit; cf. Herod. II p. 237, 15

2T) cf. Lehrs. Arist. ' p. 368. QuaeSt. ep. P. 27. 28) Litdwich. l. l. I p. 80. 169, iidemno sint piattuorvirorum atque qui sub Apionis et Herodori nominibus laudantur commentarii, in medio relinquit.

24쪽

Eustathius doctrinae affert Apionis, ex alius cuiusdam Apionem eXScribentiS opere Sumptum est, ipsos Apionis libros exhausisse, amborum igitur, de Herodoro licos obscuritatost dubitatione premamur, Apionem quidem libri de quo

est dissoriatio certe non fui sese auctorem invenimus. Quare oui mirum Videtur magnam nostris cum Venetis scholiis, quoniam in iisdem fundamentis eXStruebantur, esse Similitudin0m3 Noquo vero Vonota soliolia ab Apiono ot Η0rodoro confecta esse atque EuStathium, ubi hos auctores

adhiboret, ipsis scholiis usum esse, ut vult Th. Bergilius suas do tabula Iliaca Parisiensi commentationis p. 6, ullo modo liuot affirmari. ') La Rocho p. 170 diconti soliolia

minoris ordinis sex communi cum Eustathio fonte, so. Apionis set Horodori commentariis, derivata esse, quod ad Venota B attinos, nulla assentiar condicione, de ceteri Sautem ita puto Sententiam eius mutandam, ut dicam non nostrorum commentarios ibi receptos esse, Sed ipsum Eustathium. Cuius rei nonnulla proferam eXempla:

Schol. Lips. p. 383, 35 Baulini. ex Eust. p. 729, 26

p. 440, 6 p. 790, 6 p. 458, 33 p. 809, 3

208, 1747, 31257, 1237,579,482, 2190, 23

omissis Apionis et Herodori nominibus

545, 19732, 46747, 12757, 19 790,6794, 25809, 3

Sehol. cod. Bodl. Cram. Α1100d. ΟXon. III p. 399, 20 ex Eust. p. 153, 17.

25쪽

Restat, ut do glossis Homericis a Sturgio post Etymologicum Gudianum p. 601 Sqq. Vulgatis, quaScodicos Apioni nostro attribuunt, uberiuS eXponam. DUO eas codices, Darmstadinus et Baroeoianus, hic autem eas tantum, quae a litoris re et ε incipiunt, in quibus glossam ἐαc γρια in illo desidoratam, continent atque, de ceteris quoniam ad Verbum inter sese oonSentiunt, ex uno et eodem eos fonte fluXisso manifestum est, quem nullum alium fuisse librum nisi Apionis toxicon Homericum Α. ΚOppius dissortatione nuperrimo edita censet. Qui quamViS de corruptissima illius glossarii condicione atque forma genuina bonum focorit iudicium, tamon germani verisimilitor toxici Apionis illo continori rudera non possum assentiri. Sed Videamus, quibusnam ille argumentis Sententiam suam fulciat.

Ac primum quidem adhibuit locum Eustathii p. 1397, 4:

Sod ubi hado logit Eustathius 3 Non in vero lexico Apionis, sed in illo ipso, quod codices Darmesta linus et BaroeeianuSeXcerpSerunt, quod igitur iam Eustathii astato falso titulo inscriptum erat. Ex eodem certe opere, non eX Apione, deprompta esse existimo, qua se in codicis Barocciani 162. solioliis sauciali XV. Crani. Αnecd. OXon. IV p. 408, 16 , qui locus pra0teriit Κoppium, logimus: ἰσιχον, οιι ιῖ ἄρνυ -

30, Quid illud τον διδί σκαλον dicero volit, nescio. Fortasse notatio est docti cuiusdam viri, qui cum Apionem excoinplum Sibi proposuisset, aut Sibi ipse nimia quidem sui nestimatione, Sed tamen modestia quadam cognomen Apioni discipulo imposuit aut ab admiratoribus suis honesto illo cognomine appellatuS QSt.

26쪽

p. 604,45: ἄρασθαι logo ἄρνυ σθαι): λαβεῖν, Titu0ρεis: cit, . Pri Laλλύσσε ictat. Neque Vero praeter hos duos locos, quod Sciam, ullus est qui glossarium illud Voro Apionicumsesso affirmanti sit testimonio. Deinde Koppius ostendit, quam simile Apolloniano, locis quibusdam etiam Etymologico Magno sit lexicon, quod Apionis dicit, huiusque rei causam inde repetit, quod duorum leXi eorum auotores eodem fonto, so. A piono, usi sint. yy)Quam intor Apollonium sit Sturgii glossarium similitudinem, otiamsi haud raro vix intellegendam, reVera exiStere quamquam et ipSe perSua Sum habeo, tamen eius causam aliunde mihi quaerendam puto, so. inde quod ex Apollonio Sturgii glossarium ma Ximam partem fluxisse vi lotur. Quod Κoppius Se non poSSe approbare ait. Glossarium enim illud, de quo agimus, legibus quibusdam et una quadam ratione confectum eSSe, quamquam Valde mutilatum nunc confractumque legi-mUS, tamen e reliquiis intellegitur. Unicuique Voci auctor numerum Significationum, tum has ipsas additis ex Homoro

testimoniis adiecit, otymologias omisit. Quod, si ex Apollonio gloSSarium eXcerptum esset, ita fieri non potuisse Koppius existimat. Sod mihi qui dom id ipsum: ox Apollonio illud fluXiSSe, propius ad Vorum accedoro vid0tur. Quid enim compositori illius fuit facilius quam, postquam apud A P0llonium glOSSam, qualem sulpra dopinxi, inVenit, Via quam illo ostendit progr0diuntom roliquas glossas ab Apollonio aut alio modo confoetas aut, nisi librariorum neglegentia eΠOStro teXtu 0Xoiderunt, omissas aliis adiuvantibus lexiuis ipsum intercalaro γNeque Vero glossa0 dosunt, qua o ot in Apollonii et in Apionis, ut ita dicam, toxidis sexplieatao primum intuenti: l) Elymologici Magni auctor non Apionom, sed Apollonium

27쪽

inter Seso non concordent, quibus illo Apionis nomona Scripsit. Quas cum Koppius videri tantum son fontino Suae obstare dicat, nonno obstant revera γ Articuli sunt

consentire atquo facito ad communem fontem reduci posse demonstrat. Quod do coloris quoquo libonior illi concedo. Sod habonius in his glossam, qua glossarium non in Asione, sed in Apollonio positum osso liquido domonstratur. A pollonius enim p. 143, 3 habet haseu Go0λos σκυλοφ si ε

- ὁ δε ' iura χος --νθης πι γενυς taDLaς δ' εἰ ύθασι σινρV0λεῖν, quae apud Sturg. p. 609, 36 hoc modo contracta legimus: σκ 0λ0ς ' ρύ 'doς Zε-iat εν lege κεκαυμενη) ' καὶ ἴ-ν γα rati ναυλις Lot 0r ας. Hio igitur Apollonii Oxplicatio excidit, Apionis ot Aristarchi invoniuntur, itum Apollonii nominis 2 ZἈὼ ς 0Xplicatio. quam non recto inter Apionis ot Aristarchi apud Apollonium verba positam eSSe, Sed in finem glossao traducendam e glOSSario apparet. Mirum vi lotur in glossario quod dicitur Apionis nullas inveniri originatiotius. Cuius rei Κolipius duas affert cauSas. Aut enim etymologiae in glossario Olim inVeniebantur,

32) Nomen Apionis apud Apollonium sexcidit, sed ala Etymol.

28쪽

postea autem ab epic maiore quodam ConSulto omnes omissae sunt, aut ApolloniuS non e leXico ea S, Sed e commontariis

Apionis addidit. Equidem autem in vero lexioo Apionis, quippe qui praecipue in etymologiis eXcogitandis versatus sit, eas deficere non potuiSSe CenSeo. Causa potius haec mihi vid0tur, quod glossarii Sturgiani auctor, eum Omnes uniuscuiusque Verbi Significationes enumeraret, ad eos tantum, qui Homeri carmina legunt, specta Vit itaque Vorborum setymologias ut SuperVacanea S Sal Vn fide opprimere potuit. Denique de glossario nostro quid Sentiam, brevitor complectar. Illud glossarium Valde contraetum eorruptum- quo non esse Apionis leXici Homerici epitomen, sod sex anonymi cuiusdam auctoris opere una quadam ratione confecto, cuius Apollonii plerumque leXicon fons fuit, eXcerptum puto. Cum Apiono nihil illi est commune nisi nomen, quo ab auctore insignitum Videtur, quo diligontius multitudini, ut 0rat non doctis hominibus, sed carmina Homeri legentibus scriptum, Commendaretur. De tempore autem, quo conficiebatur, hoc tantum dici potest anto Eustathii notatem illud vulgatum fuisse.

A. quae Super Sunt.

30쪽

ι γλυ νησθῆναι. Qua se ante haec leguntur, eum congruant cum Apollonii set Hosychii ad vocem observationibus, Verisimilo mihi ost in Apollonio olim otiam illam Apionis oX-plicationem oXstitisse, Sed priusquam illo Hesychius uteretur, compilatoris oXoidisso oscitantia.