Pia desideria : tribus libris comprehensa

121쪽

Pro lacrymis spatium , s alium pro planctitas

opt9 Haec mihi tanti Pae, quam peto, caussa mora Ite igitur magnis, lacryma, mea, sumina rivis ite, ferite truces ora Maimque manus. Ite per os lacrymae, favite in pectora palma; Pars bona, dum flatis, temporis, ecce fugit Sentio, eunt lacryma,repetuntur,sentio, plancti

Jam sevi S planxi, lite , jam satis es. l

Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi Z dimitte ergo me, ut plaN-gam paullulum dolorem meum. JOb I O.

H in hoc mundo stabile, quid perenne ZTempus, inquit, vi a mea levius curyoribusfui:., Cum enim . num homo peccavit, aeteris

nitas mortalitat aulata est, in nongentos Scamplius annos; exinde paulatim recrudescente peccato, in breve tempus, hominum vita con- tracta est. Breves dies hominis sint: numeriis mensum

ejus apud te est: consitusi terminos, qui preteriri non poterunt. d Quare cautum se ac sollicitum vivere ostendit, qui brevitatem praesentis vitae considerans, non ejus usum, sed terminum conspicit; ut ex finea Ch f ep. ad Theodor. Mon. tom. s. bron ep. a I. ad Paulam. c Iob I . d Gregor ib. 9.mori cap. ψύ. in cap. Iq. Iob.

122쪽

LIBER PRINus. trfine colligat, nihil ef e quod transiens delectati Hiric namque per Salomonem dicitur: Sintis multis vidi erit homo, X in bis omnibustus fuerit , ni enietinisse debet tenebrosi temporis

S aieτum multorum; qai cum venerint, vanitatis arguentur praeterita. Igitur cum culpa animum tentat, mens necesse est, ut brevitatem suae delectationis aspiciat; ne ad vivacem mortem iniquitas rapiat, cum constet quod ad terminum citius mortalis vita percurrat. a Saepe etenim dum praesentis vitae brevitas, quasi diu perseveratura diligitur, ab aeter- spe animus frangitur , Sc delectatus praesentibus , desperationis suae caligine reverbe

ratur.

SedJ sancti viri, quia brevitatem vitae indeis sinenter aspiciunt , quasi quotidie morientes vivunt , & tanto se solitus mansuris praeparant , quanto & nulla est transitoria sena per ex fine pensant. Hinc quippe Psalmista, veloci cursu fugere vitam peccatoris aspiciens ; ait: Pu illum adhuc, S non erit peccator. Hinc iterum dicit; Homo, cu caenum, dies ejus. Hinc Isaias ait: Omnis caro foenum S omnis gloria

ejus, sicut flos agrib Attendat quid si homo; non superbiat: homo tanquam foenum dies ejus. Quidbit foenum , ad tempus modo forens , post paululum arescens Z Quid superbit foenum ad tempus vigens, Schoc ad parvum tempus, do-

a Gregor. Ilib. . mor. cap. 2o. in cap. 6. Iost.

123쪽

nec sol eandescat ξ Sictit sos agri ita Gorebit.

Quam exiguo tempore transeunt flores Z ia hoc est pulchrum in herbis. Hoc quod valde pulchrum est, hoc cito cadit. Omnis caro num. Et claritas luminis ut fos i inim arvit

fos decidit. cussi sos egreditur S conteritur. a Quid enim sunt nati homines mundo, nisi

quidam flores tu campo Z tendamus oculos coris dis , in hanc latitudinem mundi praesentis; Scecce quasi tot floribus, quot hominibus plenus est: vita itaque in carne, sos in foeno est. Homo etiam more foris procedit ex occulto; 8 subito apparet in publico , qui statim ex publico per mortem retrahitur ad occultum. Caranis nos viriditas ostendit, sed ariditas pulveris ab aspectibus retrahit, quasi flos apparuimus, qui non eramus Z quasi fos arescimus, qui temporaliter apparebamuS.b sImbJ quid ab his bestiolis distamus, quas

ferunt apud Hypanim flavium qui ab Europae parte in pontum influit) nasci atque unum die in vivere Z sicut ergo ex his ea quae octava hora mortua sit, prove icta esset aetate mortua, quae vero Occidente sole , decrepita, et, magis s etiam solstitiali die, sic si longissima aetas, cujusvis hominis conseratur cum aeternitate, in multo minore brevitate, quam illae bestiolae

reperiemur.

rius orat. ι o. de morte.

124쪽

L1BER PRIMus. ----- a Quid enim, mihi dicito, longum Haec mortalis habet fatoque obnoxia vita 'b Tenes diem istum Z si renuisti hesternum, tenes & hodierum : sed hesternum, inquis, non tune O, quia jam non est, istum autem teneo in quo sum , qui mecum est. Itane i de isto excidit cibi jam quantum a prima luce transierit. Nonne iste cites a prima hora coepit Z Da mihi primam horam ejus: Da mihi es secuniadam ejus, quia & forte ipse transvolavit. Tertiam, inquis, dabo tibi, forte en uri in ipsa nunc sumus: Certe ergo sunt isti dies, Sc est tertia dies; & si tertiam dabis, non diem sed horam dabis. Ueruntamen ne hoc quidem tibi concedo , si mecum utcunque ista trans listi. Da mihi vel horam tertiam, ipsam mihi da in qua es. Si enim aliquid ejus jam praeteriit: Sc aliquid eius adhuc restat; nec quod praeteriit aliquid mihi potes dare; quia jam non est: nec qil'd restat, quia nondum est. Quid mihi de hora ista quae nunc peragitur dabis 8 quid de illa mihi dabi, ZCui committam hoc verbum , ut dicam, est. Cum dicis ipsum est; certe una syllaba est, di omentum unum est, Sc tres literas habes in ipso ictu. Ad secundam hujus verbi literam non pervenis, nisi prima finita fuerit. Tertia non sonabit, nisi 8c cum ipsa secunda transierit. Quid mihi de hac una syllaba dabis, & tenes dies, qui unam syllabam non tenes Z mois mentis transvolantibus cuncta rapiuntur. Tor

rens

125쪽

rens rerum fuit. Isti ergo dies non sunt, anseabeunt pene quam veniunt, Sc cum veniunt, stare non possi int. Jungunt se, sequiitatur se, ecnon se t nent.

a Parce Mibi Domine senethri enisti sunt dies mei., Si incJ sancti viri, praesentis vitae dies, nihil esse conspiciunt , quia illuminatae mentis oculos in considerationem aeternitatis figunt. o Per horarum namqueJ momenta crescimus atque decrescimus, nec in eodem manemus statu. ipsum quoque quod loquimur, di- Damus & scribimus, de vitae nostrae parte praetervolat, qui dudum in suas, subito puer; qui puer, repente juvenis; & usque ad senectutemper spatia mutatur incerta; Ec ante se senem intelligit, quam juvenem non esse miretur.

d Denique quicquid temporis vivitur, se

spatio vivendi demitur, "idie fit minus, minusque quod restat ; ut omnino nihil aliud si tempus vitae hujus, quam cursus ad moristem, in quo nemo vel paululum stare, nee asi- quando tardius ire permittitur, sed omnes uris gentur pari motu, nec diverso impelluntur acineessu : neque enim cui vita brevior fuit, celerius diem duxit, quam ille cui Iongior. unde ex quo homo coepit esse in hoc corpore, in morte est. Quid enim aliud, diebus, horis, momentisisque singulis agitur,donec ea consummata mors,

quae agebatur, impleatur, di incipiat Iam tem pus a Iob . b Gregor. lib. 2. mor. cap. 2 . inIob. e Hieron. lib. In in cap.go. Isaia. d August. lib. , de civitat. Dei, cap.Io.

126쪽

L1BER PRIMus. pias post mortem, quod cuin vita detraheretur ;erat in morte.

a Bene itaque dicitur: Dimitte me, ut plau-gam paululum dolorem meum. Quia nisi a reatu culpae, quo nos ligavimus, misericorditer dimittemur , per se ite flere non possumus, hoe quod in nobis ipsis, contra nosmetipsos dolemus : sed tunc veraciter ronus nostri dolor plangitur , cum tenebrosa illa inferni retribuistio, intento timore praevidetur. ι Sed sicut moderata am itio lacrymas exprimit, ita immoderata subducit; qua moeror ipse quasi sine moerore sit, qui amicti mente ndevorans, sensum doloris tollit; e Saepe namque peccator iniquitatis suae vinculis ita constringitur , ut pondus quides a peccatorum toleret , sed tamen, quid tolera ignoret. Saepe autem β cognoscat, quanto reatu premitur, erumpere in lacryma, conatur, di non potest, ut hunc in se mente libera Sceonversatione integra persequatur. Frere ergo dolorem suum non valet, qui Si iniquitatis reariim considerat, Sc tamen prae terrenae OG-cupationis pondere , hunc Sc gemere nequaquam vacat: sere dolorem suum non vadet, qui primae quidem consuetudini contraire nititur, sed tamen adhuc succrescentibus desideriis carnis gravatur. Hujus doloris praesentia Pro- Phetae mentem cruciaverat , cum dicebat: Dolor meus contra me est semper; quoniam mi quit a Gregor. lib. I . reor. cap. 49. b Greg. lib.

127쪽

quitatem meam Molronunciabo, S cogitabopropeccato meo. Tunc igitur ad plangendam dolonos Dominus dimittit , cum Amala nobis, quae fecimus demonstrat, atque ad haec eadem senda quae cognoscimuS, adjuvat. a Hoc solum ergo Domine, praesta,quod deprecor: Dimitte me, ut duobus mensibus circumeam montes, ει plangam cum sodalibru meis. b Sexaginta dies plangere nobis demonstrat planctum praesentis vi se , dicente Domino:

Beati qui lugent, quoniam is si consolabuntur.

Desertum ergo plangimus hujus mundi deseristoni enim dicitur res ubi non manetur) quia ergo hic non permanetur , desertum dicitur. Plangendum est ergo in vita ista caduca, ruinis plena , casibus obvoluta ; ut cum plangimus, suscipiat Dominus immolationem anam.

XIV. Utinaim saperent, & intelligerent, ac no

vis ima providerenti Deut.ia. PS pudori usque adeo es homini mens caecia futuri: sit ut si qua sideat, nusia pericla putet 'scilicet hoc sapere est, Lantum praesentibus angi, Nec procul asse's consul isse malu sAnte tubas, miles, dicto parat arma duesio; Cum sonuere tuba , serius arma parat: Navita, quas captat , praesagiis proicit auras,

Anchora velivolum nec nemoratur itero

130쪽

L1BER PRIAIus. Gas leniente mes et segetes astate colanus, Credidit excultis, ante, colonin nr0.

Provida quin etiam metuens formica senecta, Vectat in annonam paucula farra suam. O quid agis , gens eventus, ignara juturi 'Tempora, quae veniunt pollia a , nuda times Stamina perpetuo fors nen adaviantina sto, Aut cessant triplices volvere pensa colas ZEasieris, ab I nubi datur hasplacasse furores ;Una licet parcat, de tribris, una Jecat Foederasors pacto sanxere perennia clavo.

Concordes stabili vitisque morsque saee 'Falleris, abi nimium tibi pacta faventia sngis,

Non servant usiam vitaque morsque idem.

Anth, nivem idis lambent incendia fiammis Iaraque foedifragis sanciet Au per aquis. Ant , dies nocti pacem nox anth, disi Servet, 9 infesis accubet arua lupo. odinia letifero lath Mors subjugat arcu cuidquid S hoo Phoebi vescitar igne necat.

Nemo venenate vitavit arundinis ictum. Omnis ab hac cervix, ctis ide, vulnus habet. Hic teneros Matram capit inter brachia, natos, Aut cunas, tumulum, caede recente facit.

His pueros, alibi conlit arando pue ras; Hic juvenes; ikio itinerat iPasenes. statisque jam nullo crimine, funera miscet.

Militis atque Ducis corpora mixta jacent. Nec micat aarata tibi Croese cadaver arena Pulchrior adit tuus es, pulchra, Rebecca, cinis,

Assue, quid cineres ni Cae saris inter X Iri ZOmnibus en color es unau, S unus odor.