Santa Eulalia de Barcelona : revísión de un problema histórico

발행: 1958년

분량: 170페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

temtationum certaminibus vinci: Amen. Ut sicut illa post passionem obtinuit coronam ita vos per poenitentiam veniatis ad Veniam Amen .

Glocia mea Anti onu Cui adsimilabo te virgo filia Von magna et dilecta in proximis tuis Uersus Fiat pa in . Oratio Domine Iesu Christe qui sanctam Eolatiam pro nomine tuo ita inpavidam reddid sti ut persequutionem saevientium impiorum non fugeret, sed magis ad teret nec declinaret sed potius exitaret prae Sta eius patrocinio ut fide nostra ita per te firma reddatur nec aliquando ab adversario superetur Amen'. Antifcria Inmaculata quae non novit horum in delicto habebiti ructum in respectione animarum sanctarum. Uersus Sicut audivimus. Oratio Domine Iesu Christe qui ita spiritu tuo sanctam Eolatiam mari rem inflammasti ut et lasciviae superar et i lam i fol. a Vmam, ut eam igni CXterior Veniente non tangeret misericordiae tuae nobis rorem infunde ut naturale incendium extinguamur dram salutare remedium obtinemus . Anz:fona Soeciem et pulchritudinem tuam intende prosDere pro C de et regna alleluia alleluia alleluia Uersiis Lauda herusalem. Oratio Contuere. Domine vota clesiae tuae ob honorem in tu is Eolabae ferventiam et quae sibi donum fides singulorum postulat praesta nec regredi nostrorum quempiam Sina reum qui tremente qconscientia in hac sollemnia exhibet famulatum Amen 'Antisona Ecce dilectus meus venit dicens mici inquire in Offι-

152쪽

NGE FABREGA GRAUα. . . Libera me Gaudens Bus. Liberabit me. Sono Audi

ITEA AD ATL TIN MInduta es. Benedictio Speciem Listides lauda filia S . Sicut cer uus . Sicut torax et galbanus et nix et Utta et Ua51 Cni et S. . . VaporaV habitataonem meam quasi merebinctus expandi ramos meos quasi vicis m. .. fol aoi t

153쪽

II TEXTOS QUE NUNC FORMARON PARTE DE LA LITURGIA HISPANICA

Nuestra ediciό es a que publicaron os P. Bolandi stas en sumatάlogo de manus itos agiogrificos de a R. Bibliorem de B Selas. R. Biblioth de Bruxelles ms. 581, que procede de mona terio de alciant artini de ovaina fias. 5v-26v Natalogus Codicum Hagiographicorum Bibliothecae Regiae Bru-xellensis Bruselas. 886ὶ I, άgs. 63-aM.)l. Incipit passio sanctae Eulaliae virginis et martyris, quod est IIII'idus decembriS. 2. In Barcellona civitate provinciae Hispaniae sub Daciano praeside saeva chris: anis fuerat orta tempestas. Iam enim benedictus Vincentius primus ad martyrium accesserat Una cum episcopis gloriose. Illic enim etiam erat virgo quaedam nomine Eulalia annorum circiter tredecim, mente et corpore casta, religione pudica, castitate firmissima. Docebatur autem a Donato quodam presbytero, ut confiteretur Christum ampliusquam negaret. Sed introeunte eodem Daciano Barcellonam civitatem, Donatus presbuter procul a civitate secesserat Eulalia autem sese in f,

ciem praesidis obtulit dicens: Quid ingrederis urbem inimice Dei excelsi Quid persequeris christianos et niteris perdere virgines Dei Dominus me docet in veritate sua, nec auferes a me castitatem meam, quia

non seduces pueritiam meam. Dacianus praeses dixit O infantula, antequam crescas florem aetatis perdere quaeris Eulalia respondit: Ego annorum sum circiter tredecim: sufficit mihi haec transitoria

154쪽

vita alteram futuro spero beatam Dacianus dixit Ista te vanitas non seducat misera, sed sacrifica diis, quo poteret honorari et sponsum mereri divitem Eulalia respondit Habeo sponsum divitem et immortalem. Dominum Iesum Christum qui te tuosque perdet omne et patrem tuum diabolum. Dacianus praeses dixit: Succurre tibi, quo tormenta possis evadere Eulalia respondit Corpus meum habes in potestate animam autem meam non habes in potestate. n si solus Deus qui eam dedit Dacianus praeses dixit: Ego te perdam de terra. Eulalia respondit Parata sum ad omnia Dacianus praeses dixit: Multum me conmoves et adhuc tuae misereor infantiae Eulalia respondit: Misereatur rubi Deus; nam quae est misericordia tua, Diedaete Dacianus praeses dixit: ustes de arboribus madefacite cum stirpibus suis et spoliantes eam praecinctam caedite Eulalia respondit: Haec sunt minae tuae antiquissime serpens Nihil me noces, sed magis confortas Dacianus praeses dix t oleum candens afferte et eius mamillas perfundite Eulalia respondit Amplificavit mihi frigus ignis tuus et oleum candens non calefecit me calefecit autem me caritas Christi quem quaero videre. Dacianus dixit: Afferte calcem vivam et illuc eam mergite et aquam superfundite Eulalia respondit Cruciet te ignis aeternus, quemadmodum cruciata puellam Dei disposuisti. Auxiliabitur autem mihi Dominus et de manibus tuis liberabit me, quoniam non prome, Sed propter ipsum has natior oenas Dacianus praeses dixit: lumbo ollam implete et vehementer calefactam ante ipsam afferte, et super lectum ferrerum nudam sternite. Primum poenam Illi ostendite, si forte convertatur ad deos; sed, si sacrificare noluerit, sic eam perfundite.

3. Eulalia autem quae quotidie benedicti Tirsi passionem legebat,

amplissimo magis roborabatur ardore. Cum cenam ante se illatam vidisset ait Deus verax veni ad liberandum ancillam tuam. Credidi enim quia benedicto Tirso adhuc gentili misertus es, et ad te convertisti ita et me ad te converte. Et continuo plumbum obstupuit Calefaciebat quoque manus tenentium, ad Eulaliam autem erat zgidum Dacianus dime Virgas afferte et caedentes eam fragmenta testula exhibite et eius plagas fricate Eulalia respondit Miserere, Domine, ancillae tuae, et ne infirmes cor meum, sed magis conforta, quia gehennam quaero evadere et ad te Pervenire, qu a unum et uinum nomine es, qui vitam tribuis aeternam Dacianus praeses dixit: Misera, consule tibi antequam Me

mineris et sacrifica diis Eulalia respondit Sacrifica tu vel omnes astantes tiS: ego sacrificabo Deo meo hostiam vivam me offerens illi, sicut et ille pro me oblatus est. Dacianus dixit: Si ergo Deus est in quem

155쪽

SANT E LAIDA DE ARCELON A

credis, quomodo ut homo in terra passionem suscepit Eulalia respondit: Suscepit quidem passionem ut homo et pro inostra pravitate servile induit formam, ut nos ad libertatem perduceret Dacianus dixit Insi mas te cogitatio tua ego haec non libenter audio sed accede et sacra sica diis ne forte ampliora tibi parentur tormenta Eulalia subriden vati: Tu mea magis adiuvas vota quando mihi ampliora infers tormenta. Fac quae cogitasti, ut in omnibus in Clitast facias me Sse Victς cem.

Dacianus dixit Ego te victam imittam, te autem victricem nunquam dimittam sed gravissime te cenis afficiam. Virgo Eulalia respondit:

Vincere me non potes, quia vincit in me Qui pugnat Pro me. Daclanus

dixit Candelas incendite et ad genua eius onite. Eulalia respondit:

Ustulatum est corpus meum et fortis inventa sum. Sal iube mitti ut plenius in Christo possim esse condita Dacianus dixit Utique, o carnifices, excogitate novam Doenarum altitudinem et gravius nequissimam, quae malum potius quam bonum cordis didicit, vulnerate simulque Si- napem cum aceto afferte et in naribus eius fundite Eulalia respondit: Sinapem Cn Sentio, et acetum non intelligo. Puto vinum et conditum dedisti mihi in sinape autem et aceto non nocuisti me, sed confortastImea vulnera Dacianus dixit Caminum succendite et illuc eam mittite, donec deficiat. 4. Succenditur ergo caminus, secundum iussum praesidis Ducitur puella ut in caminum mittatur atque immissa psallere coepit in fornace ac dicere Adducentur regi virgines postea proxime eius afferentur tibi in laetitia et exultatione Dacianus iocis deambulabat ante praetoriummum, et proximus erat locus ubi fornax ardebat. Cumque audisset eam

praeses psallentem, dixit O socii, victi sumus. Haec virg' perdurat in

malis sed ne gloriari se putet, educite eam foras, ut cur num more decalvetur, et decalvatam et discinctam per publicum ducite ut eius Vi ginitas omnibus reveletur Eulalia respondit Licet ignominiam in terra sustineo decalvata et discincta, ut ad deformitatem perVeniam, OVI U madmodum exagitat te inimicus veritatis Dacianus dixit: Si ergo times ad deformitatem pervenire, accede et immola diis Eulalia respondit: Immolo Domino sacrificium laudis et victimam iubilationis Dacianus

praeses dixit Ducite, decollat verbosam, occidite noxiam auferte ab oculis meis perditam. Eulalia vadens ait Nota tibi faciem meam, et

Vultus meus non praetereat a te, Ut cum Venero te accUSare ante thronum

iudicis recognoscas faciem meam. In illa die multi territi et compuncti corde discesserunt et in Domino crediderunt. Fulalia autem decollata est, et quo die percussa est resilivit ab ea caput eius. Exiit autem de corpore

156쪽

eius columba quae consesabatur Eulaliam, quae Christo Domino in omdane apparuerat. Sepelivit autem eam Donatus presbyter, qui primitus eam ad martyrium concitaverat. Celebratur ergo natalis eius in Barcellona civitate, sub die quarto dias decembris. 5. Regnante Domino nostro Iesu Christo, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivit et regna Deus in secula seculorum. Amen.

157쪽

i. Translatio eatae Eulaliae a. Anno Incarnationis Domini nostri Iesu Christi octingente- 7 avsimo LXX octavo, procurante dii vina misericordia pro cuius illi framore suspensa in cruce beata Eulalia virgo et martyr Christi animam posuerat aspirante eius gracia' beatae memoriae beatus Sige dus Narbonensis archie scopus, Barchi nonam emens, rogaVit Dei virum Frodo inum, eiusdem civitatis episcopum ut de reliquiis sanctae eiusdem Eulaliae virginis et martyris Christi ei daret quas secum deportaret'. ut in nilne eius apud se basilicam construeret et Domino Deo dedicaret, et ibidem in altare digne et laudabiliter reconderet.

r. J Translatio corporis sanctae Eulaliae . virginis et martyris Christi archinonensis quod translatum est a rodorno 1usdem civitatis episcopo decimo Κ'ds. novembris. ν In nomine Domini nostri Iesu Christi incipit translatio corporis sanctae Eulaliae etc. ut in ν, '. 2. ' septuagesimo ' beata Eulalia virgo et martyr Christi m. - ν. gra beatae memoriae memoria B 4 sanctae eiusdem transp. ν Β'. deportasset constitueret Β' Γ'

158쪽

3. ' Cum vero quadam die ambo in eadem sede missarum sol- 7qvlempnia peragerent, ad memoriam venit ubi corpus beatae ' Eulaliae eiusdem virginis humanum iaceret. Studiose autem perquirenteS, lnVenerunt hi mpnum ' in honorem eius ρ editum, et in eo scriptum eo quod in apsa basilica Sanctae Mamae Virginis reconditum iaceret. Ad quam domum pergentes ipsi beatissimi episcopi una cum turba clericorum atque laicorum, oratione completa, coeperunt ipsi clerici et laici cunctum pavimentum eiusdem basilicae fodere, et solerti mente cum magno labore perquirere si forsitan possent idem sacrum sepulcrum invenire. Sed tribus diebus in

hoc labore desudantes, om1V no non potuerunt an reperirC. CV autem

milia fiducia esset illud ' reperiendi vir venerabilis Sigebodus archiepiscopus ' remeavit ad propria. 4. J Sed Beatus rodo inus y post discessionem eius fiduciam de idivina misericordia assumens, rogavit triduanum ieiunium devota et intenta mente peragere ab omni plebe ut Deo miserante, per suam ineffabilem misericordiam et eiusdem Beatae Virginis meritum, ostenderet eis eius desideratum sepulcrum. Quo ieiunio ab omni populo assumpto, ieiunaverunt omnes viri atque mulieres iustilli et magni alii in domibus suis alii in eadem domo Deo consecrata turba magna clericorum at

que ' laicorum et mulierum religiosarum ibidem Deum pos i97v

tulantes cum psalmis et imi nis, et multis luminaribus die noctuque pictatem Domini exorantes, donec completum est ipsum facti una eius 79rnium riduanum . 5. Interea idem Dei cultor rodo inus ipso die tertio post celebrata divina mysteria descendens in defossum locum in dextro altaris loco vidit foramen parvum in quo submittens et inpingens ' baculum suum quem in ' manu tenebat, sensit locum illum uuasi suffossum precepit .que clericis suis ut ibidem ' foderent et terram foras educerent. Quod cum factum fuisset Domini misericordia largiente repererunt sepulcrum eius ' preciosum diligenti mole constructum. Quod discooperientes protinus, exivit ex eo odor suavissimus ac si sepulcrum illud omnibus unguentis preciosis fuisset plenum. Statim omnes, gaudio magno repleti, et

159쪽

SANTA EULALIA DE ARCELONA

IS 3 humo clerici et populi prostrati, gratias Domino agentes, et cum lacrimis cum glorificantes laudaverunt et benedixerunt ' eum consona voce, qui secit misericordiam cum eis, et exaudivit eos, et ostendit illis desiderium

ipsorum , ipsum quod a Deo ' postulaverant devota mente '. 6. Et ' statim idem venerabilis episcopus rodoinus iussit stolam candidam deferri ' et eduxerunt corpus illud sacrum de ipso vasculo marmoreo cum psalmis et hi mpnis et posuerunt illud ' in ipsa tota rcandida, ac super feretrum positum portaverunt illud ' primi clericorum psallentes omnes, et si cum magna exultatione illud deportaverunt cum ce-1 eis in manibus vita et feminae, usque ad portam ' eiusdem civitatis Barchi nonae ' Quod cum ibi fuisset depositum et per medium ' horae spa-cium canerent et collaudarent omnes Dominum, iterum apprethen- 75V derunt seniores clericorum idem seretrum ut levarent illud, et ecce tanto

pondere aggravatum est, ut nullatenus possent illud de lolico move-l fi9ola

re Stupefacti, omnes admirati sunt, et nimis conturbati, dixerunt: Non vult Deus ut introducatur corpus' sacrum in hac civitate. Haesitantes ver omnes de hac re praecepis dem venerabilis rodoinus episcopias, Ut omnes genuflecterent, et misericordiam Dei obnixe postularent. Cum autem δ' hoc diticius factum esset δ' largiente divina misericordia, impetraverunt quod postulaverant et assumens δ' idem venerabilis δ' episcopus cum aliis senioribus, elevaverunt illud a terra, et portante perduxerunt illud usque ad sedem eiusdem civitatis, quae dedicata est in honore Sanctae ' Crucis, et ponentes illud super idem altare prostra Verunt se omnes in terra viri atque mulieres et collaudaverunt et benedixerunt Dominum ' qui est benessicius in saecula. 7. ' Per totam vero illam hebdomadam non solum habitatores eiusdem civitatis, verum etiam illi, qui per eandem regionem in circuitu morabantur cum cereis et oblacionibus ad eandem domum concurrerunt et per totam ipsam septimanam cum tota intencione mentis et ieiuniis et

vigiliis orationibus et obsecrationibus in impnis et laudibus Domino

famulantes pervenerunt usque ad complet onem eiusdem haebdomadae. Β' Γ'. 'ipsorum illorum ' Γ'. ' a Deo ab eo By. devota mente pos

tulaverant ν Ε .

vatum Byci adgravatum By. δ' corpus hoc antepon. By. q. y autem m. ν By. esset fuisset By. adsumen By. δε idem venerabilis rasp. Sanctae suprascr. - Dominum Deum By. R. 7. y Lectio I habitatores habitantes B eamdem regio-

160쪽

Die autem VIII ' praecepit idem venerabilis episcopus fossam aperire in dextera parte iuxta crepidinem eiusdem altaris, et submiserunt in 76rea illud vasculum ' marmoreum in quo prius positum fuerat ipsum Sacrum corpus, et diligenter composuerunt illud. 8. Veniens autem J idem venerabilis episcopus cum altis senioribus ut elevarent corpus illud sacrum desuper altare, et deponerens illud in eodem vasculo penitus inde non valuerunt sublevare, eo quod sicut prius aggravatum fuisset nimis. Prostrati vero omnes in terra, rogante et postU-lantes divinum auxilium quasi per unius fere horae pacium, hoc penitus non potve trunt ipsa Vice impetrare. Quidam vero clem cris veniens j 19M aes tremens, cecidit ad pedes venerabilis eiusdem ' episcopi, et confessus est cum lacrimis, dicens quod ' unum de digittas eiusdem sacri comporis clam abscidisset, et ad domum suam pro benedictione portasset , et eum in capsellam habuisse . Quod ille statim iussit eum ad se bidem ante altare adduci et praecepit ibidem ignem succendi coram omni multitudine quae circumstabant ' cler corum seu laicorum, et assumptis prunis in Vas teste ' misit os illud in eis, aspicientibus cunctis et cir cumstantibus δ' nimis diutius et penitus non est combustum, sed tanquam Uriam purgatum in medio fornacis stabat inter prunas illas. Quod Videntes omnes, magnificaverunt et collaudaverunt atque glorificaverunt Deum, qui potens est in omnibus operibus suis faciens mirabilia et prodigia in coelo et in terra. Tunc cum laudibus et hi mpnis os illud levaverunt de ipso igne δ' et coniuncxerunt illud cum ipsis sociis suis b dem super ipsum altare. Et statim valuerunt corpus illud sacrum divinat 76v misericordia concedente elevare et in ipso vase δὴ deponere. 9. Idcirco enim omnipotens Deus voluit haec mirabilia ostendere t videlicet de odore illo in extimabili quando primo ' inventum est 73vipsum corpus sacrum ubi primum fuerat positum et quando ante portam civitatis sui aggravatum , et quando desuper altare postea non valuerunt illud ' elevare, et quando probatum est os illud ' in ipso igne ut ostenderet ipsa incomprensibilis coelestis potencia meritum eiusdem sacrae virginis delibus suis quam digna sit coram eo in coelesti regno . cuius

nem in circuitu. . . eandem m. ν. octavo ν B . illud vasculum Trap. ' Β'.8. ' autem J vero ν om. U. 4 om By. B venerabilis eiusdem traV. B* By. quod eo quod Γ'. d portasset ν Γ'. habuisset ν Γ'. circum astabant ν circunstabat B seu sive ν. de illo igne add. R. ' δ' et circumstantibusJet circum astantibus ' circunstantibus ' ' levaverunt os ipsum de ipso igney ν δ vase vasculo ν By. 9. primum agravatum ΓΤ: adgravatum ' valuerunt illud potu

runt potuerunt id si illud D illius By. incomprehensibili, ' Β'. ' in

SEARCH

MENU NAVIGATION