Observationes grammaticae ad Ciceronis orat. cap. XLV-XLVIII [microform]; dissertatio inauguralis quam ..

1쪽

MICI OFILMm 199 1 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES E Y Κ

a part of the Foundations of Westem Civiligation preservation Project

Reproductions may nolle made Without pennission Dom

2쪽

marinreproductions of eopyrighted materiai . .

Columbi Universit Libris reserves the right to accepta zopy orde id in iis judgement fulsillinent would involve violation of the oopyright law.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARTMENT

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

lsis li

2.22.0

6쪽

CICERONIS ORAT CAP. XLV XLVIII.

AD SUMMOS IN PHILOSOPHI HONORES

AB AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ORDINE LIPSIENSI

MDCCCLXXIV.

7쪽

HEN RICO KEILIO

8쪽

Qualii quam certo ilici non quit, quo teniliore rinium R0mani se natura et antiquissima formi Latinae lingua0 quaerere coeperint vel quod omnino initium grammaticoruni studiorum apud eos fuerit, tamen illud onstat, de antiquitatibus Italicis se Romanis, id quod eum studio prisci sor monis necessario coniunetum orat, primum Latino seripsisso M. Porcurii Catonem rum n, quae de aeris antiquitatum partibus 'empta finei noni ines ferebantur. non tribuendi esse Cinei Alimento, qui annalos iraeeo seripsit, satis nune inter omnes constat. sed quamvis modona fero sempor ulli etiam in hoc genere studiorum mperant Olloearent, tamen et rara illa et parum probata Romanis aliquamdiu fuerunt Inde a fine demum sexti su 'euli ab urbe eondita, quo tem -

venisse 'cimus. doctrinia Graecorum ad momanos translatuest ibique certam sedem a domicilium colloeavit. Quo faetum est, ut mox Romani quoque exemplum et rutionem Alexandrinorum grammati eorum imitarentur et eum de omni antiquitat tum do litioris antiquioris notatis o do riseo sermon oneeuratiores quaestiones instituerent. Princeps autem in Omni lio gelier studiorum fuit L. Aelius Stilo, qui primus int0 Romanos de antiquitat otlitteris Romanorum librum scripsisse videtur.' Qua re annia illa studia, qua ad roin grammaticam potissimum i ad antiquitatis indagationem poetar0ni, a Cieoron studia Aseliana nominata sunt.' Multo maiorem autem auctoritateni quam ille Aelius Siti mox eius diseis,lina ruditus M. Torsentius I urro Bouit nus adeptus est, qui et amplissi ina doetrina oopia set maximo

9쪽

Cicero, flent quant quali de arte grani maiiea proprio non seri-lisit, tamen in eognos00nda indolo lingulio Latina milliam

iniustum visu ni sit, mihi omnino irobatui Hasee iiiiii p. 30 proseri: Qua quiderii in re, ut aeqilitatelli ObservolnuS, teneridiani si, Tulli uni noli usquequaque proprio Marte ii nasse ubi ita vid0tur, sed plerum iu Varronis signa osso oculum' lnveniemus autent, eum mon Semel in graves esse lapsum erroreS, Jerulla notin uni qualia Vidisse. interdum certa odoru-ium esse. am ori in ipsorum tymorii iii, quae recte Suspi-entus videtur, seisentia laus lorum quo idoroni si abiudieanda

facultassem diosendi adiuvandam sei ad xpolisendam orationem pertinebant, sibi paravorat. sed iionium Ciooronis studiis lingua Latina ad sumniam urseetionsem addi ieia est, Opera0 pretium si illius de logibiis sermoatisci uitii solii olitias aestura

originem linguae Speciat, iitrum verba φυcε ali 0εcε saeta essent, ieero non diiudicavit l), quamquani statuisse videtur 0εci 4bi Valuis Se ratia in sphic iv Num laudii locis itus quaestionis mentionem fecit, mi de r. III, 37 heri outemur Verbi aut eis, quae propita sunt i serta quasi vo i billa rerum paene una nata eum rebus ipsis; aut eis, qua 'transferuntur et quasi alieni in loco colloeantur: aut is quam novamus facimus ipsi iam eonforri possunt a verba, quae leguntur orat partit. 5, 16: .prima vis est in simplicibus verbis, in coniunctis sueunda. Et simplicia orba partim nativa sunt, partim reperta; nativit ea, qua significata sunt elisu reperta, quae X his factu sunt et novata aut intilitudine alit imitation uia inflexione aut adiuneti no

verborum.

Altorum sero grani malicorii in Gra eoruni se Romanoruni controversiam, quae est de analogia et unonialia. Cicero uecura iiii traetavit. 'rutos enim Mallotes Romam transtulit grammaticam Graecam, inter eum autem set grammaticos Aloxandrinos vehementissima diseoptatio serui, utrit m analogia an anomalia in usi Serini liis liliis valeret. Quum ilium autena Crates, qui monialiuni ossendis, omni moro Graeeoruni 1κpoticei granimatteas vel rh0tori eas sedit' , tamen larissimi Romanorum grammatici Aristarchi lationum probavisso viden-

10쪽

tur. Deinde C. Julius Caesar scripsit duos libros ad univ0r-8am rationem loqu0ndi spectanto Τ), quos inseripsit do unal, gia. Sed eius quaestiones maxime ad deelinationem verborum pertinent, quia in declinatione potissimum analogiae ratio apparet. Consilium autem totius oporis Cicero explicavit Brut. 74, 258 his verbis: , quo magis expurgandu DS Sermo et adhibenda tamquam obrussa analogia), quae mutari non potest ne utendum pravissima consuetudinis sanomaliae

M. autem Ierentius Varro hane controversiam de anab)gia et anomalia in libris de lingua Latina tractavit, quamquam grammaticos Graecos mon imitatus ist. Namquo sei persuasum erat teque analogiam sollam meque anomaliam ad voeabula formanda val0r0 obiit inim consuetudinem et analogiam s8Se inter eoniunctas, quod ipsa analoo iae quadam consuetudine nata esset.' Praseterea conserenda sunt verba quae leguntur de l. L VIII, 23. p. 407 eum utrumque nonnumquam aeeidat, ut et in volinitaria declinatione animadvertatur natura et in naturali volitutas quase

libros fecerunt multos, urtim eum alii putarent in loquendo ea Verba sequi Oportere quain a similibus Similiter issent declinata, qua appellarunt uva λογiac, alii eum id neglegen- buri utarent ae potius sqquondam dissimilitudinom, tu ins OnSHetudine St, quam voeunt lv Muλiuv. cum, ij ego arbitror, uirum qu sit nobis sequendum, luod in declinationuvi biniaria 'it anomalia. in naturali magis innali O ia. De eadem re Varro libros de similitudine tres, qui in Hieronymi indice exstant et semel a Charisio sed Kei p. 91 comni0-

morantur, Onseripsisse videtur. )

bor n. quo decurritur sine doctrina. Vitiuunn do Moseronii Varroni libris grammaticis. Jerol. ΙΝ64 . 135.

Itaque eum studia grammatica Ciceronis aetate magnopere florerent et a multis tractarentur, tum vetii grammaticorum Graecorum disceptatio de analogia se anomalia Roma ani-mO Virorum eruditorum moviss0 videtur Qua eausa Cicero facere non potuit, quin jam rem in libris rhoiori eis Interdum sommemoraret inlirimis aut0m Cleuro in libro,

qui inscriptus est Orator ad M. Brutum, ij iii tribus d

Oratore libris nonnulla de ea re protulit. Ut autum aliis indisciplinis, in philosophia et in arte rhetorie non erias partes secutus est. ita in arte grammatica hane rationem denuit, ut neque analogiam Olam neque anomalium solam dessender0LLegimus enim in disp. use. IV, 4, i haec verba ad philosophiam spectantia: nos institutum tenebimus, iussiusque

unius fisciplinae legibus adstrieti quibus citi philosophia

neceSSari pareamus, quid Sit in quaque re maxime probabilo Semper requiremus. Atque hane legem Cie0roni in grani muti eis quoque rebus tractandis propositum fuisse statuendum est. Cicero auten in eis, quae de hae quaestione SeripSit, numquam adhibuit vocabuli in anomaliae atque Semel tantuni legimus analogiam ad Att. VI, 2: Phliasios autem diei di0bam et ita sae, ut habeas, nos quidem si habemus. sed primo me uvaλolia deceperat ΦλiO0c 'Orros , CirrO0c, quod 'OΠOυVTiOi, CirrOυurioi sed hoc continu eorreXinnis. libro autem Cicero pro his orbis usurpavit seri a patrii sermon se pro analogia' quidem invenimus Oeabula haec senatura, rati proportionis proportio, Omparatio. Pro unomalia autem ponuntur apud Cieeronem usus et Consu0tudo . Omnino, ut Oratorem decet, ieero maxime auriunt iudieiuni in ea controv0rsia disceptanda praedicat, res nini controversas in verbis formandis esse referendas ad aures atque eas Verborum Ormas, qua illae proba ViSSent, ab Oratore iure adhiberi posse censuit, quamvis a fortasse erilO- qui legibus repugnarent. Voluptati autum aurium, inquit Cicero a), morigorari debet oratio.' M. Η0ri, de P. Nigidi Fit uti studiis ut tuo oporibus. Borol