장음표시 사용
31쪽
unculae praegreditur cum ea quae illam sequitur quidque ex illis consectarium sit aperiamus. Atque hoc statim praefracte nego ipsius Posidonii verba loco a Simplicio servato exhiberi.
Etenim Alexander si apud Geminum ipsa Osidonii verba
adposito huius nomine descripta invenisset, λέξιν τινα Γεφιένου se adferre nullo pacto dicere potuit prorsusque absurda eius clausula erat: -υτυ μὲν ουν καὶ ὁ Γεμὶνος ι τοι ὁ παρα flos ἐν is λσει ὁ υνιος perinde quasi quispiam exscriptis carminis quod εοντιον inscribitur ab Athenaeo in libro XIII servatis versibus hanc adnotationem ubfixerit: υτ 0Jεν υνκαὶ ὁ Ἀθηναio ητοι ὁ ταρα τέω Ἀθηναι o Ἐρμησιανα 'toptimes inre Antonini Liberalis dab. XXXIX subscripserit
Ἐριιησιάναξ Namque Liberalis non ipsius Hermesianaetis laudat verba, sed sui Verbis quam apud Colophonium poetam legit fabulam enarrat. Haud aliter Geminus suis verbis Posidonii de discrimine inter astrologiam et physiologiam intercedente sententiam exposuisse censendus est Sed unde hoc rescivit Aphrodisiensis mon saltemur opinor, si ipsum Geminum sive initio sive in extrema parte istius disputatiunculae
Posidonii sententias, non verba Sese expromere aliquomodo significavisse autumabimus. Jam ultro patet qui Alexander dicere potuerit: χυτι μεν ουν καὶ ὁ Γεμῆνος ητοι ὁ παρα Γεμiν ' Ιοσειδωνιος τέ Ceterum equidem iniudicatum relinquo u rum sententiae illae osidonianae qua sui verbis circumscripsit Geminus sedem suam habuerint Elementis meteorologicis an ad Jorum explicationem aec libro Demeteoris aut ex Disputatione physica ab interprete arcessitae sint. Hoc sane mihi Veri similius videtur omnino dubitari nequit quin Geminus ad inlustrandum atque enarrandum enchiridium meteorologicum ampliores Apameensis de rebus physicis et meteorologicis libros adhibuerit. Iam ero argumentum Geminiani loci consideremus.' In cuius priore parte quid astrologia, physiologia quid sit prae-
eis exponitur. Prolixiore tum oratione munera Strologi et physici inter se comparantur. Hoc Geminiani commentarii frustulum ad quam nam Posidoniani libri partem explicandam perscriptnm fuerit haud disseile est dictu nam ad prooemium illud referendum esse argumentum tractatum ali arguit. Alexandro Aphrodisie ut ipse testatur Simplicius notitiam Gemini debet. Videamus nunc num ille ipse in commentariis suis Gemini mentionem inietat Revera semel hic ab Alexandro excitatur in commentario ad Aristot ' Meteorol. l. III. Ol. I 128 Ideler Sed integer locus exscribendus, cum totus ad Geminum revertatur s. p. 127 11sqq.: τι Iρις κατα
ουντα is τοὶς κατοπτροις λιφαινομενα. Geminus hoc loco coniunctim cum Aelio aliquo commemoratur. Scriptorum 8eriorIS aetatis citandi rationem qui novit, is quid de duplici auctore Alexandri statuendum sit non nescit nempe alterutrum alterius
nomen largitum esse. atque ubi He temporibus utriusque eorum qui laudantur constat, facillime diiudieari potest uter alterius mentionem suppeditarit. Exempli gratia dubium esse nequit quin auctor scholii ad Lycophr. Αlex. v. 15 p. 127, 11 sqq. inhel quod hanc clausulam subiunctam habet ἱστορει δὲ τουτο Tiμαιος καὶ Λυκος - τριτερ, Lycum apud Timaeum
32쪽
p. 5 cum adn. 1). aeque plana res est apud Proetum in cuius c0mmentario ad Euel. Elem. ib. I Heronis nomen semel cum Porphyrio cf. p. 323 7 οἱ τερὶ Ηρ υνα καὶ Ioρ φυριονι semel cum Pappo cf. p. 429, 13 οἱ τερὶ Προ ν καὶ Παγα τον copulatum legimus. fidelicet quae Proetus istis duobus locis de
Heronae tradit, ex Porphyrio aut ex appo manavere susTanner 'Geom. Gr. p. 24) Lubrica vero res est et perdifficilis ubi de alterius laudatorum auctorum aetate parum OnStat. Quid quod re ita comparata omnino tibi desperandum certi quid erui posse, nisi sorte alia argumenta suppetunt Jam
cum duos illos auctores ad quo Alexander provocat consideramus, memini tempora probabiliter definiri possunt ei infra p. 387 sqq.), at Aelius quis, quando fuerit prorsus obgcurum inexploratumque est Plane enim futtilis deleri est coniectura es. l. l. p. 128 qui Aelium Stilonem, M. Terenti Varronis
praeceptorem, intellegendum esse opinatur Namque ut multorum scriptorum testimonio constat illum artis grammaticae et antiquitatum Romanarum studiosissimum, omnino Scriptorum
Graecorum et Latinorum litterate peritum fuisse cf. eusset Hist liti Rom. 40l P g 148, 1). ita in historia naturali operam ei sumptam esse nemo prodit Quod vero delerus l. l. adseverat: uti ex Plin. Nat hist. IX. 25 patet, etiam ad naturalem historiam pertinentia conscripsit', mirum in modum fallitur Nam evolvas quaeso Plinii locum l. IX. c. 35, 123). Ibi legimus sermo est de unionibus : primum autem coepisse circa Sullana tempora minutas et viles Fenestella tradites manifesto errore cum Aelius Stilo Iugurthino bello unionum nomen impositum maxime grandibus margaritis prodat.' Quicumque ex hoc loco Stilonem historiae naturali curam impertivisse eliciat, is prosecto scit
quod Iuno fabulata est eum Iove Mihi Stilonis disputatio
potius ad artem grammaticam spectare videtur Sed alius est Aelius cuius peritia rerum caelestium summis laudibus effertur: Aelius Hadrianus, patruus magnus cognominis imperatoris.
381Verum testimoni, quod de illo exstat adcuratius perpenso
videmus eum non rationali seu mathematicae rerum caelestium pervestigationi vacavisse, sed Chaldaicis rationibus indulsisseCs Script Hist. Aug. vit Hadr. 1 p. 4, 3 pr0xx. 0rd. et Evss. imperator Hadrianus sibi a mathematico h. e. Chaldaeo. C Sext. Emp. Adv. math. l. V 1sqq. quodam de suturo imperio id dicitur comperisse quod a patruo magno Aelio Hadriano Deritiam caelestium callente praedictum esse compererat. Igitur hic quoque dimittendus. quod ideo dixi ut caverem ne quis postea in eum incideret Alius autem de quo cum aliqua
robabilitate cogitari queat Aelius mihi non inn0tuit Sed
tamen licet Aelii nostri res Cimmeriis quasi tenebris obvolutae sint, erui posse puto Alexander Gemino notitiam Aeli debeat an Aelio Gemini. Duas potissimum res attenuas Velim curimum quidem cum Alexander Aelium, hominem ceteris omnibus perinde atque nobis scriptoribus Veteribu ign0tum, DISIuno loco non commemoret, haud temerarium it negare Alexandrum adcuratiorem illius tenuisse notitiam. Geminum contra Aphrodisieus probe noverat epitomamque eius Commenti uis
ipse manibus volvit: quod Simplicianus locus ostendit. Jel
hae deliberatione instituta lacile quis eo inclinaVerit ut . . Geminum ab Alexandro exscriptum Aeliique ex eo petitam esse mentionem existimet. Cui opinationi validum adstruere possumus firmamentum. Quodsi rem ob quam Geminus citatur
ille de iride et ita quidem ut quae de ea profert ad Posidonii
de caelesti arcu sententiae explanationem conScrIpta 8Se in
Haec qui eum animo suo agitaverit Gemini disputatiunculam ex eius commentario ad Posidonii meteorologica aut ex epitomahuius commentarii de ab Aelio seu ab ipso Alexandro nil reser inpraesentiarum haustam esse iudicabit. Nunc vero Alexandrum Geminiani commentarii epitomam in manibus habuisse atque u8urpasse certo scimus. Consequens est ut Alexander Geminum descripserit eique Aelii notitiam acceptam reserat.
33쪽
Quod supra totum scholium ex Gemino fluxisse adserui, id facili negotio comprobari potest. Relata enim hilippi, Platonis familiaris, argumentatione Alexander dicere pergit
haec οἱ δὲ τερ Γεμῆνον και Artio εἰς εiζιν Ου εμφασιν εἶναι την ἶριν προσχρῶνται καὶ ου - δοκεἶ HL Aciem intendas ad verbum προσχρῶνταια e quo a Gemino Philippi rationem probatam et usurpatam e88 elucet atque adparet. Summa autem eorum quae hucusque de Gemino disceptavimus est haec composuit nescio quis Geminus 15 γησιν των IDσειδέωνίου Μετεωρολογικων qua Posidonii Elementa meteorologica explicaret et enarraret. Qui libellus cum maioris molis esset ab ipso auctore in breviorem formam redactu est. neXplanatione autem rerum Sic Versatus est, ut osidonii sententias diligenter excuteret, nec non ubicumque ab eo
dissidebat ni ipse sentiret exponeret. Quod non raro actum est. Veluti, id quod riseiani Solutionum cap. IV dilucide
docet, Posidonii de gonis terrestribus opinionem improbabat. De ratione quae inter Gemini Commentum et eius Introductionem est pauca iam protulimus. Atque hoc nobis evicisse videmur firmissimo necessitudinis vinculo istos duos Gemini libros copulatos ligatosque fuisse. Mire enim in rebus sententiisque conspirant sed ita ut Commentarium' 'Introduetione 'multo uberiorem et locupletiorem fuisse attente considerantes haud lateat. Erraret autem vehementer si quis hanc nil aliud nisi epitomam illius 8se opinaretur. Quod ne credamus totus Isagoges habitus totaque eius indoles quam maxime adversantur. Neque enim illa ita comparata est, ut qui eam legunt rudera exegeseo alicuius se tenere putent. Cui ententiae in primis ratio disputandi adhibita obstrepere mihi
videtur. Quippe strictim res referuntur, non Xplanantur aut expenduntur. Ne multa quae commentariorum propria Sunt,
ea Introductioni desunt omnia. Ergo aliter concentu qui inter hunc librum et Commentum intercedit explicandus. Recte si video, res simplicissima est. Videlicet Geminus posteaquam grandem et amplum in osidonii Elementa meteorologica 'commentarium conscripsit, cum ab illo omnia recte administrata
non existimaret, consilium cepisse censendus est; quae ipse de rebus caelestibus μετευ ρα sentiret, nam ad haec sola pertinet Ἱntroductio' , paucis plagulis exponere. Hoc autem sagere non potuit quin commentarium respiceret in os donii
siue ebmp6gitum in quo respectu Posidonii sententiarum
ab eisque semper orsus singula eorum quae ad meteorologiam svectant diligenter et sus excusserat et scrutatus erat. Fum
6 rati si e6nsilium Isagoges' prorsus alia essent atque
Commenti ultro patet hoc simpliciter a Gemino decurtari non potuisse, ut illa evaderet Nihil ultra dicendum quam
Geminum, cum plane noVam Scripturam conderet, litteratum ipsius commentarium ante perscriptum adhibuisse.
Sed iam paulisper sistamus gradum. Vides ad prorsuS contrarium scopum nos pervenisse atque Blassium Nam cum hie ingenii lusibus bellis splendidisque quidem, sed parum utIlibus usus Geminianam Intr0ductionem ex uno Posidonio
manasse statuisset, uos exacta testimoniorum Veterum interpretatione adhibita nihil ex illis de ratione quae Posidonium interet Isagogen intercedit effici posse ostendimus Poteram sane multo compendiosiore Via lassi errores captionesque discutere ita ut Gemini Introductionem multa continere ostenderem quae a Posidonio aliena esse quicumque non occupata opinione ad istum librum accesserit ilico per ideat obligatis uteretur oculis qui cap. XI et priorem ea XIII partem ad Posidonium reverti contenderet ubi quae de terraecingulis nobis propinatur doctrina toto caelo a Posidoniana distat. ierinde cap. XIV quod περ ημασιων Scriptum est Posidonii stilo excidisse nequit Namque cum ab hoc Strο- logiam h e Chaldaeorum rationes strenue et enixe defensi-
illam esse compertum habeamus os Sebiobe De DoLE .cu es 4 de div. 1875 p. 8sqq. et Schmeke l. l. p. 24 sqqd,
ab auctore disquisitionis de significationibus astrorum tamquam iusto fundamento carens acerrime illa impugnatur Quippe principale omnium astrologiae defensorum argumentum quod absoluta quadam mutum rerum compa88ione Uυμπο 'των ολων continetur recto talo stare negat, cum dicit p. 4, 14sqq.
34쪽
γινομεν a. alia qui ab Apameensi scribi potuisse credat, is Vereor ne ilice concoquere valeat. Possum alia adferre quae a Posidonio aliena esse certissimis potest demonstrari argumentis. Sed nil opus est lucernam in diem proferre. Etenim ex duobus modo indicatis locis satis perspicitur quo iure vel potius qua iniuria Blassius ex uno Posidonio Gemini
Introductionem' concinnatam 88 90Suerit. Quae cum ita sint, lassianam opinionem sepeliamus unaque cum ea famosam illam commentationem quae inscriptione ornata est 'me auctoribus quibusdam qui Posidonii libros meteorologicos adhibuerunt Ser. r. Malchin Rostochii 1893). 6 qua dissertatione equidem iudicium facere nolim Satis habeo eas sententia adposuisse qua ille utpote fundamentum in fronte libelli sui conlocavit: Posidonii libro gyi περὶ ριετε ωρων inscripti erant risciano Lydo auctore Geminus excerpsit il). Gemini epito me a compilatore quodam 2 amputata in hanc aetatem permansit, atque ex iis partibus, quae a ceteris disiunctae interierunt, Simplicius haud breve caput servavit. Ipsum Posidonii opus a Diogene Laertio duobus locis laudatur. Haec fere de libris illis meteorologicis constant ill). Haec intellegentibus iudieibus sufficient. Verum iam tempus est ad id respondere cuius causa totam de Gemino disputationem instituimus. Conducitne igitur Posidonii doctrinae meteorologicae reliquias indagaturis a Gemini 'Isagoga proficisci Quod duplici de causa negabimus: primum quidem quia plane non con8tat quatenus Geminus incomponenda Introductione Posidonium secutus sit; deinde quod libri manu exarati huius libelli nondum qua decet adcuratione
excussi sunt. tque contextus elavianus nam almam nil moror quam sublestae fidei sit quamque vehementer libri ab eo recedant paucis sed admodum luculentis exemplis ostendit M. C. . Sehmidi in Philol. ochenschrist vol. ΙΙΙ r. 27
p. 37. Iustam autem quaeque omnibus numeris absoluta sit atque persecta editionem mox nos tenturo auguror nam Manitium, Virum mathematicorum Graecorum in paucis peritissimum, qui Hipparchi Exegesin nuper in lucem emisit, in
adornanda Geminianae 'Introductionis editione occupatum esse audio. Neque vero iam nobis dimittendus est meteorologus eminus restant enim non nullae de eo controversiae quas Spe dire aut indicare saltem operae pretium esse duco. Gravissima autem quaestio est quaenam ratio inter Geminum astronomum seu meteorologum et eiu8dem nominis mathematicum intercedat. me qua quaestione ego principio in animo habebam decidere cum vero Car. ittet amicum idem moliri comperi88em, consilium abieci vel potius immutavi paullulum. Missa enim adcuratiore illius quaestionis tractatione ea tantum modo proferre constitui quae rem paullo acrius intuentibus suapte ponte sese obtrudant. it statim dicam quae mihi ratio inter Geminum mathematicum et astronomum esse videatur, nullus dubito
quin hic idem sit atque ille Quod ut credam tribus potissimum causis adducor. Atque primum quidem utriusque Gemini disserendi ratio simillima. maiora enim Gemini mathematici scripturae fru8ta conservata egregio illo exquisitaque doctrina adfluenti rocli Diadochi in uel. Elem. librum commentario nec non Variis incerti auctoris conlectionibus ab ult- schi e tribus libris Parisinis in calce editionis eronis lexandrini Berol. 1864h evolgatis qui vel cursim perlegerit singularem disputandi rationem admiratus erit. Non tam ermonem ter8um et luculentum premam, quam morositatem illam molestamque paene diligentiae perversitatem qua Geminus notiones mathematicas dissecat dissectasque discerpere non desistit. Consimiliter auctorem Introductionis' Mirum et singulare studium notionibus astronomicis dissolvendis impen-
35쪽
dere videmus. Deinde magna sententiarum communitas est
fragmento ex epitoma Geminiani Commenti apud Simplicium servato cum mathematici Gemini disputatiuncula de discriptione artium mathematicarum es Procli comm in uel. Elem. l. Ιp. 38 I-42 8. Vide et Tannery Gsiom. r. p. 38sqq.). 08tremo uterque Geminus Stoicorum Sectae addictus fuisse videtur. Quod cum ex aliis rebus concludendum est, tum inde quod ambo ad Stoicos auctores provocare singularibus in deliciis habent. Atque mathematicus Geminus apud Proclum l. l.
p. 395, 1 Chrysippum laudat aliis rur8us loci paullo generalius de iis loquitur qui cum Stoicis laciunt οἱ αὐτ1ῆς Στο&ς) cf. Procl. l. l. p. 77, 3 89, 17; 94, 1 397, 2). Plurimus vero
est in adserendo Posidonio pameo adeo ut eum huius studiosissimum suisse dilucide adpareat.' Iam Geminum meteorologum vel astronomum consideremus. Qui pro libelli sui consilio in antroductione Scriptorum nomina profert rarissime tantum XVI scriptores in genuinis Introductionis partibus laudantur. Qu0s cum acriu intuemur, invenimus quattuor eorum germano Stoic0s fuisse Aratum os usemihi Hist. liti. lex. vol. I p. 288), Boethum, Cleanthem, Cratetem duos autem magnam cum Stoic0rum secta necessitudinem habuisse Eratosthenem es. SuSemihi. l. l. p. 410 sqq.)et Polybium es. Hirge 'Unters. Z Cic. philos Schr. vol. ΙΙl882 p. 841 proxx. et Scala Die Stud de Polyb. vol. Ιl890 p. 201 sqq.). Ex iis autem qui residui Sunt scriptoribus, quattuor apud Stoico plurimum auctoritate valebant: dico Homerum, Hesiodum, riStotelem, Hipparchum. Quorum posteriore duo praecipue a Posidonio magni aestimati sunt. De septendecim igitur scriptoribus in Introductione commemoratis decem sunt aut Stoici aut Stoicis plurimi ducti. Nonne hine iure ac merito quis Geminum Stronomum a Stoicorum partibus stetisse effecerit Quod vero supra Geminum mathematicum Posidonii studiosissimum fuisse adfirmavimus, idem demeteorologo valet Qui etsi in 'Introductione' nullo loeoli Stoica quaecumque in Procli commentario insunt ex Gemino fluxere ici Tanner 'Geom. r. p. 18sqq.). Quaestiones Posidonianae.
Posidonii mentionem fecit, tamen eum non ignorabat. An non exinde quod philosophi Apamei Elementa meteorologica' commentario inlu8travit, consequitur eum peculiare illi studium impendisse Sed haec hactenus. ossunt multa alia adserriquibus arguatur nil esse causae quare Geminum mathematicum a meteorologo diversum esse putemus Verum mihi praecipua delibasse satis est.' amen hoc unum addiderim quod ad nostram de Gemino sententiam conroborandam non nihil facere videatur. Constat nimirum Geminum mathematicum etiam a8tronomiae operam navasse. Quod ex ea re liquet quod ille in opere suo ' περὶ της των μαθημαδευν ταξεως singulari capite illam scientiam tractavit ses. Procl. l. l. p. 41, 19-24).'Ηis peractis iam inquirendum est qua sere aetate Geminus fuerit. Atque terminum quem vocant post quem eo anciscimur quod osidonius a Gemino laudatur, terminum Vicissim 'ante quem eo quod ipse Geminus ab Alexandro Aphrodisie citatur quem sub imperio Septimii Severi floruisse Scimus es Philopon ad Anal. r. sol. 33b). Verum artioribus terminis Gemini tempora circumscribi possunt adhibito loco quodam Isagoges'. amosus est ille locus de Isiis Aegyptiacis es. Intr. cap. 4. 19 Uran. Pet. cuius ope quando Introductio conseripta sit sat adcurate eruere licet. Discrepant sane paullulum hominum doctorum sententiae de temporis nota ex isto loco petenda: nam cum Petavius cs. l. i. p. 19 not.)computatione instituta invenisset annum a Chr. at LXXVII; Boeckhius es. Ub. d. vieri. Sonnenkr. d. Alien' l863 p. 203)annos XXIII-LXX Blassius es eius prg. it. p. 5 ann08 LXXΙΙΙ-- LXVII: anner aliter rationes rettulit ses 'Geom. Gr. p. 30 proxx. ostenditque Introductionem utique post
annum a Chr. natum LXX, fortasse Vero non ante annum
a Chr. at XXX perscriptam esse. Quibus equidem nihil habeo
1 Fusius disputabit C. Titie qui et scrupulum Manilii cf. Comm. Flecheis.' 1890 p. 02 evellet. 2 Ceterum haec de rebus caelestibus disputatio plane aliud consilium feeuta est atque antroductio' insuper ab hac argumento tractato aliquantum differebat.
36쪽
quod adiciam iisi album calculum me tribuere sententiae Tannery cuius argumenta tam valida mihi videntur esse ut redargui nequeant. 3)Α negat lassius . . p. 10 illam temp0ris notam ad Geminum tertinere potiusque referendam censet ad 'osidonium cum ex hoc Geminus Introductionem suam consarcinaverit. Quod argumentum nihili est, siquidem Blassio minime contigit ut Geminum omnia sua a Posidonio suffuratum esse demonstraret dam supra nos duas maiores indicavimus Is goges partes cap. XII. XIII prior pari. XIV quae ex Posidonio certo non manavere. Quibus facili opera cum alia adiungere possis, tum quae agitur de Isiis Aegyptiacis disquisitionem. Nam ist certa quaedam causa qua de Posidonio auctore cogitare prohibeamur. Gemini enim disputatio spectat ad refutationem eorum qui hiberna solis conversiones in sestum Isidis incidere arbitrentur in quorum numero Posidonius fuisse videtur. Ἐ0 inde concludo quod errorem illum quem Geminus exagitat apud Achillem secure propagari video et quidem loco quodam cap. XXIII p. 85 Uran Pet. quem ex Diodoro sumptum esse Stoicu color cf. praesertim l. l. p. 85, - 18)adfatim docet. atqui Diodorus maximam partem Posidoniana
protulit ses. Dielsi 'D0x0g. p. 19sqq.) Qui si apud Apame-
ensem tum errorem qui a Gemino reprehenditur resutatum repperisqet, Vehementer pr0cul dubio Veritus esset eum recoquere. Sequitur ut disputati de Isiis Aegyptiorum quae in
Introductione' legitur a Posidonio abiudicanda sit temporisque indicium quod ex illo loco nascitur ad Posidonium non pertineat ) Re ita comparata nihil est cur illud non ad Geminum referamus Quod sacere cogemur adeo, si alia temporis
1 Voluntate in autecedentibus memorare omisi Brandesti commentation0m quas ' ber a Zeitalter de Astronomen Geminos uti de Geographen udoxos inscribitur cf Jahrb. fur Philo n. adag. suppl. XIII it 847 p. 99 sqq. , quoniam Boechbius l. l. p. 10 sq. futtilitatem istius disputationis luculenter coarguit. 2 Quodsi constaret Isagogen Geminianam non ante A a n. nai annum confectam esse ici. Supra p. 3873, lassi opinatio omnino non indigeret refutatione. Quaestiones Posidonianae.
nota indagari poterit quae et ipsa ad primum ante Chr. nat. saeculum spectet. ali autem XStat. Quae quamquam ex i- lentio arcessita est, tamen firmitate haudquaquam caret. Cum omnes qui a Gemino et in opere De distributione artium mathematicarum et in scriptis meteorologici argumenti laudantur scriptores componimus, at grandi evadit numerus. Neque vero ullus istorum scriptorum Posidonii memoriam superat. Nam ultimus ipse Posidonius est. Quibus reputatis haud temerarium sit conligere Geminum aut aequalem Osidonii fuisse aut non ita multo post eum aetatem degisse. 0o autem illud tempus est quod computatione instituta ex loco de Isiis elabitur. Hisce duobus indiciis coniunctis satis constare existimo Geminum primo a Chr. at saeculo oruisse atque Introductionem utique post annum LXX, fortassis vero non ante annum XXX conscripsis8e.
Sed dubitant lassius es. l. c. p. 10 et Manilius es. l. i. p. l02 propter nominis formam Geminum primo ante Christum saeculo adsignare. Atque ille sic disputa l. l. 'Αuditorem dicunt Geminum Osidonii fuisse, Rhodique et ipsum habitavisse. Utrum igitur is Romanus natione fuit a Graecus Si
enim Graecus, velim mihi explicet aliquis, qua ratione Romano nomine vocitetur, cum nequaquam illa aetate Romana Graecis permixta fuerint, neque ex8tet ex ea ullum exemplum hominis Graeci sine Graeco nomine. Nam id quidem nihil est, quod quidam Γεμῖνος nomen ita enim plerumque in codicibusseribitur Graecum esse perhibent, cum nihil Graeci insit praeter accentum eum enim Graeci ad similitudinem nominum qualia sunt Στασἐνος, Κρατἶνος immutaverunt. Si autem Romanus fuit Geminus, primum id ipsum magnopere mirum St, Siquidem rarissime tunc temporis Romani homines ad illa studia se adplicuerunt. Tum si quis fuit sive Romanus sive Siculus tam egregie doctus qualis in hoc scripto adparet, quo modo latuit Exspectandum enim erat, et apud Ciceronem nomen eius frequens esse et apud alios, cum eis annis eripserit, qui plurimis ingenii Romani monumentis inlustrantur. Cuius deliberationis posteriorem partem secure silentio praeterire 9088umus.
37쪽
Namque praeterquam quod illa in hariolationibus versatur umbris tenuioribus, extra dubitationis aleam positum est, quin Geminus homo Graecus fuerit. Hoc enim inde essicitur cogiturque quod Graeco utitur sermone sat puro nec ineleganti adeo ut patrius ei fuisse videatur atque avitus et quod nisi Graecos scriptores nullos commemorat Litterarum autem Latinarum per totam Introductionem nec vola est neque vestigium. Itaque una prior particula lassii disputatiunculae examinanda est. Quodsi ille recte posuit formae Γεμὶνo a plurimis codicibus suppeditatae ' nihil Graeci inesse nisi accentum eamque Romano nomini Geminus re8pondere, Geminus noster an non ad primum ante Chr. nat. 8aeculum pertinet, Sed potius aevo Caesariano addicendus est ) Verum enim vero sublime ne
ii Ut ipse iudicare possis, cunctos tibi effundam locos qui nominativum aut adcusativum nominis Gemini praebent, adiecta ubi est librorum varia scriptura. Incipiam ab eo Scriptore, qui frequentissime Gemini mentionem inicit, a Proclo Diadocho, Euclidis commentatore. Apud hunc forma Γεμνος hisce locis reperitur p. 38, 4; 05, 26 1ll,l 112,23;117, 23 176, 26 183, 1b 19b, 5 202, 12 2bi,4 251, 8 395, 14. Ad-cusativum Γεμνον legis p. 18b 8 188 b; 88, 11. Omnibus hisce locis omnes libri antepaenultimam syllabam vocis Gemini circumflexo accentu ornatam habent fef. Schol in Eucl. l. ivol. V vcl. d. bg. p. 107, 20 et 134, 12l. Consimiliter res habet in laterculo Interpretum Arati vitioso inscripto, quod cod. Vat. 19l sc XIV et Vat. 38l sc XV servatam est. Quod ad Maassi 'Arateorum p. 121 sqq. Nec aliter omnes appi vid. Συναγ ι εαθ' L VIIII p. 1026 8 Hultsch. libri concinunt in forma Γεμόνος. De scriptura librorum Alexandri phrodisiensis parum constat. Nondum enim qua decet adcuratione excussi sunt. deleri quidem contextus cf. ristot. Meteor. vol. I p. 28, 1 exhibet formam Γεμῖ- νον Valde autem fluctuant codices Eutocii in Apollonii Κωνικα commentarii. Etenim p. 168, 17 svol. I Apoll. Ηbg. cod. Vat. 19l sc XIII praebet εμνος, cod. Par. 2342 Sc. XIV Γεμένος cod. Vat. 204 sc X Γεμνος sicl). P. 107, 2 cod. Vat. 191 et cod. Vat. 203 sc XΙΙΙ Γεμ- νος cod. Par. 342 Γεμνος, cod. Vat. 204 Γεμνος sicl). Contra librim Simpliciani comm . in Aristot 'Phys. quos Dielsius duces secutus est praebent p. 292, 29 formam Γεμνος. At in aliis istius commentarii libris exstare formam Γεμνος inde suspicari licet quod Aldina hanc largitur. Constat igitur de forma Γεμνος quae etiam in tu qdm. r. X8tat. Cf. C. I. G. 4684 c Γεμεῖνος .2 Recte enim lassius L l. infitiatur ex primo saeculo antechristiano
vir eximius ista quae de Gemini n0mine disputavit quibusque
Manilio imposuit non multi persuadeat. in primum quidem parum veri simile est Graecos eo licentiae progressos esse ut notissimum nomen Romanum tanto opere deformarent quanto opere si si formam Γεμῆνος Romanorum Gem1n respondere putaveris. At si Blassius a librariis Graecis serioris aevi nam forsitan de his cogitaverit cum nude Graecos poneret in libris nostris pro pristina forma Γεμινος clam invectam esse censet Γεμiνος, nihil equidem moror; nam forma Γεμῖνος exstat in inscriptione quadam Graeca ae8arianae aetatis es nostrae diss. p. 390 adn. 1): unde conficitur eam non fraude nescio qua librariorum creatam esse. Dein sane quam falsum est quod in Drma Γεμιῆνος nihil Graeci ine88 contendit praeter accentum Immo sacile et luculenter demonstrari potest probam esse formam Graecam atque persectam. Etenim quem admodum a verbo λενω sormatum egi nomen proprium Ἀλεροῖνος erici autem 'Eργ-ινος, item - quis non videt - γέιι-o ductum est Γεμ-iνος. Nihil igitur impedimento est quo minus Gemini nomen Graecum 88 ducamus. Iam subtracto validissimo quo nititur lassiana coniectura fulcimento
Denique mirus quidam Manilii error circa definitionem temporum Gemini commi8sus resutati0nem opperitur. Confiden
tius enim quam verius vir doctus ille l. l. p. 101 haec ait: Di bisherigerannahme, das die Isagoge Wische 90 und
ullum exemplum exstare hominis Graeci sine nomine Graeco Quippe demum temporibus Caesarianis Romana cum Graecis ita permixta sunt ut Graeci Romana nomina sumerent. Quod volgo facere coeperunt ut videtur imperante Domitiano. f. C. I. A. vol. III r. 09 ubi Graeci nobis occurrunt hisce nominibus Romanis ornati Πρεῆμος et Πρῖρος utrumque bis in c. titulo , ασσος, Φαυστος, ωγρος. Vide et C. I. G. d. Ditibgr. voln4 307 ubi nobis obviam fiunt Πρεῖμος et Μαρκιανος. Eadem ferme tempestate fuit vir Graecus litteris clarus cui Romanum nomen erat: Rufus Ephesius, medicus inlustrissimus. De cuius aetate vide ed Darem-beres et Ruellisi 879 p. 3. Ceterum altero . Chr. saeculo Graeculi adeo insaniebant circa nomina Romana id quod inscriptiones satis docent. Cf. . Ι Α ΙΙΙli48, 1133 al. mult.
38쪽
71 0 Chr. versasst ei, Wird insalli duro die itierungdes Philosophen Boethus, etcheraei andere ist, ais Boethus vo Sidon, de Zeit und Studiengenosse des 66 vor Chr. nempe 3 a Chr. nat. s. lege Mus Rhen. vol. XXXVIIIp. 567 sqq. gebornen Geographen Strabo. Quibus verbis hune Strabonis subiunxit locum l. XVI p. 757 C.): καθ ριχας ὁ ἐκ
adελψὸς αὐτου. Insigniter Manilius erravit Boethum qui in Geminiana Introductione excitatur eundem esse ratus atque Strabonis aequalem. Qui peripateticus phil080phus erat, uti
vel ex Strabonis additamento se συνεφιλosochrsas εν Ta Ἀριστο-
τελει ν μεi elucet vide Susemihi Hist liti Alex. vol. ΙΙ p. 307). A quo probe secernendus est Boethus ille qui et ipse Sidone oriundus erat, sed Stoicum se profitebatur. De cuius aetate beneficio Stoicorum catalogi Herculanensis luculenter nunc constat es Susemihi Mus Rhen. vol. XLVI p. 326): sui scilicet discipulus Diogenis Babylonii quem quidem anno a Chr. nat. 155 ab Atheniensibus una cum Carneade et Critolao Romam legatum missum esse accepimus es. Cic. Acad. ΙΙ137; De orat. II 155 al. loci). Hunc Boethum ac non cognominem philosophum peripateticum in cap. XIV Gemini Isagoges 'laudari comparatione duorum locorum Ciceronis libri qui est de divinatione evincitur es. Gem 'Isag. p. 35 med. Uran. Pet. eum Cie. De diu. l. I 13 et t. II T). Boethi ergo mentio nostrae de Gemini temporibus sententiae minime obstrepit. Haec fere habui quae de Gemin0, Introductionis auctore, exponerem. XSpectaVerit fortasse quispiam ut etiam de loco quo Geminus scripsisse videatur Verba sacerem. Quam quaestionem propterea non attigi quod iam Sehmidi in 'Phil6L'vol. XLI p. 116sqq. tam diligenter eam tamque exacte dispensavit ut novi quidquam vi possis addere. Iam relicto Gemino ad ultimum de quo dicturus eram
Posidonianae doctrinae rivolum nos convertamu8, ad cleomedem. Sub cuius nomine scriptio circumfertur quae inscripta est ΛυκLκνὶ θεουρέα μετε υρων. PriuSquam vero quae ratio Cleo-
medem inter et Posidonium intercedat exp0nam, pauca de illius aetate praesari e re esse mihi videtur Nam quis ubi suerit prorsus ignoramus, cum ipse de se nihil tradat neque qui8quam Veterum Scriptorum, consulto misellum selli testimonium omitto es eius omnis hist cap. 1l apud Fabrio. Bibl. r. V 1712Jh- eum commemoret. Iamen hoc unum contendere fas est philosophis potius quam astronomis aut mathematicis Cleomedem accensendum esse. Nam tota eius disceptandi ratio philos0phantis est, non mathematici viri exacte computantis subtiliterque rationes subducentis Hinc iure a Psello l. c. I εομη diu ὁ φιλόσοφος nuncupatur. Neque dubium esse potest, qui Stoicorum Sectae addictus fuerit, cum eius libellus Stoicorum doctrina scateat. Iempora autem Cleomedis vereor ut artis terminis circumcludi queant. Quamquam Zieglerus in dissertatione sua De vita et scriptis Cleomedis si 87, rationes quadam astronomica instituta aetatem eius adcuratius definivisse sibi visus est Sed recte contra eum disputavit Blassius l. l. p. 24 not. l. Qui Ziegleri argumentationem propterea futtilem esse autumavit, quod quaecumque Cleomede proferte non ipsius sed aliorum esse c0nstat es insta), ita ut ad eius aetatem enucleandam parum valeant. Ium haud dubie
suo iure idem lassius . l. incertissimum 88 pronunciavit num omnino Cleomedis auctor tellam quae agitur adcurate observaverit, cum exceptis perpauci hominibus doctis, veluti Hipparcho vetere in hac re paullo neglegentiores fuisse ressit explorata. Quod quam adposite Blassius monuerit inde perspicuum est, quod observatio illa es Cleom. l. cap. 11. 9p. 106, 28 gl. cuius ope Zieglerus Cleomedis tempora describere conatus est ex quaque, Si ad vivum re8ecatur, annu8
exit CC, e Posidonio desumpta est ad quem omnino totum cap. XI redit Qua de re alibi agemus. Quodsi Ziegler conatum frustra captum esse existimo, certissima mihi videtur ratiocinatio eorum qui dicunt Cleomedem cum nu8quam Ptolomaei iniecerit mentionem, ante hunc vixisse vel altem tempore aliquo cum clarissimi illius astronomi Alexandrini doctrina nondum tanto opere praevalebat auctoritate, ut iuventa
39쪽
omnium hominum priorum plane obscuraret es elleri Hist. phil. Graeci' IN I p. 690 not.; anne i Rech sur rhist de rastr.
plurimum firmamenti adstrui potest Cleomedes enim Ῥοgidonium, ut facile demonstratu est, ecutus - p. 222 28 sqq. de luminis refractione sic di88erit, ut eam existere propter varias aeris adsectiones haud incredibile esse pronuntiet. Neque vero illam utique esse contendere audet Ptolomaeus autem refractionis
luminis naturam penitu perspexerat atque in libris de Opti-eis' de quibus vide uentheri Gesch de ant Natur .' 1888J p. 56 proxx. tabulas concinnaverat quibus solaris et lunaris luminis refracti mensuras conlegit. Quodsi Cleomedes post
Ptolomaeum aetatem degisset, non est dubitandum quin refractionem luminis reapse 88 8tatuturus fuerit. erminus igitur ante quem Cleomedes fuisse putandus est, memoria est Ptolomaei qui posteriore alterius post Chr. at saeculi parte floruit. Iam terminum qui vocatur 908 quem quaeramu8. Auctorum an quo nominatim adfert Cleomedes novissimus est Posidonius. Verum et scriptores aetate illo inferiores adhibuit, etsi illorum nomina reticet Memorantur enim p. 60,1 Z. homines docti qui osidonio oblocuntur so αντιλεγοντες τι doli ταυτηὶ Ου Ιοσειδωνίου): quo ante alteram primi ante Christum natum saeculi partem fui88 vix est veri simile. Sequitur, ut Cleomedem qui illi P08idonii adversariis usus est,
non ante primum saeculum p08lchri8tianum vixisse credamus.
Quodsi solidam nos summam popo8ceris, inter annum 1 et 50 post Christum fuisse nostrum puta. Adcuratius Cleomedis aetatem circumscribi posse equidem de8pero. Posidonium a Cleomede in componendo libello suo abunde usurpatum 88 Vel ex grandi numero locorum qui expressis verbis ad illum referuntur cf. Ziegleri ind. Verb. . . IIos.)manufestum est. Sed habemus adcuratissimum testimonium de vinculo quo Cleomedes cum Apameo continetur. Conlocatum est in ne alterius libelli p. 28, 1sqq. ubi legimus εἰσὶ
καὶ νεωτέρων. πολλα ὁ τόν εἰρημένων ἐά των Ποσειδωνέου Πηπται. Quod testimonium si ab ipso Cleomede perscriptum est, maximo nobis ad eius libelli sontes explorandos pretio esse debet. Verum de eius sinceritate pugna est hominum doctorum. Etenim cum eyronius et Bahens es huius comm. p. 477 illa verba pro puriis haberent, eorumque auctoritatem secutus est novissimus editor Cleomedis , alii ut lassius es. l. l. p. 11 not. 1 ne subdubitaverunt quidem quin ipsius Cleomedis stilo debeantur. Cum vero neque hi neque illi opinionem suam argumentis iustis fulserint, sed plus minusve adseveranter promulgare satis habuerint, utile mihi Visum est rem controversam pro eius gravitate paullo intentius perpensitare si qua ratione decerni posset. atque primum ut par est librorum memoriam speculemur. Excepto codice Τaurinens 4r. 363 omnes Cleomedis libri verba supra exscripta exhibent. 3h Quod autem in libro aurinensi desunt, cave huic rei nimium tribuas. Nam praeterquam quod illius codicis dei dubia est certe praestantiam libri Medice aut arisini quod nuper laudabili commentatione disseruit Steinbruech cs. De Cleom. cosm0gr. 0d quod Pari8.' 1894J non aequat, defectus ille facillime explicatur Scilicet quae aguntur verba extrema sunt totius Cleomedeae scripturae Nihil autem saepius evenit quam ut libri s aut initio aut in calce aut utroque loco mutilarentur. Inde nihil refert utrum illa verba in codice aurinensi exstent an ab eo exulent, cum optimorum librorum praegidio munita sint. Quoniam testimonium a librorum memoria bene fundatum e88 08tendimus, anquiramus num quid certi de eius origine statuere liceat. Diligentius fontium notulam contuenti tres mihi sese obtulere causae, quare ab ipso Cleomede eam libello subiunctam esse arbitrarer Primum quidem adcuratior mihi videtur esse quam ut ab alio eam atque ab ipso libelli
1 CL akei comm ad Cleom. Theor. cycl. p. II. Falso narrat Ziegle l. l. p. 1 not i a cod. Taur tantum Verba α πολλα - ειληπται exulare.
40쪽
auctore prosectam esse credibile sit. Atque plurima quidem quae in Cyclica theoria corporum caelestium dicta sunt, Posidonii horreis suppilata esse, 0ntendere an poterat qui frequentissime illum scriptorem a Cleomede laudari meminisset. Item notulam Jεἰσὶ ὁ αἱ σχολαὶ επι συγγοαμματων μινων
libro utpote in quo praeter Posidonium haud pauci alii scriptores partim Vetustiores velut Berosus p. 180, 23; ytheas p. 68, 21 Pythagoras p. 166, 14 al. partim recentiores velut
adversarii Apameensi p. 60, 1 excitentur, repetitam 88 cogitabile est. At vereor ut idem cadat in prima testimonii verba quibus Cleomedi scriptionem nullas ipsius opinione continere edocemur. Hoc prosecto nemo ex ipso libro c0ncludere poterat. In quo magnae sunt partes in quibus Cleomedes ad nullum auctorem provocat sed ita disputat, ut ipsius sententia expromere videatur. inde satis elucet illud indicium a nullo alio laetum esse posse nisi ab ipso libelli auctore. Ad quem cetera quoque quae ad lantes libri indicandos spectant referamus iam necesse est Ergo integrum testimonium fontium ad Cleomedem redit Hoc alia quoque ratione comprobare p0SSumuS. Clamant Peyronius eiusque adsectae fontium adnotatiunculam olim in codicis margine adscriptam furtim in scriptoris contextum inrepsisse eoque retrudendam esse unde e8 subduxerit. Quod quam temere iactatum sit, verba quae paullo ante illam leguntur p. 226, 24 sq. luculenter arguunt. . Quae si Peyronius quique cum eo faciunt respexissent, particulam δέ in altero notulae loco positam respondere modo praegreSSO μέν facile sensissent. Jam cum vocabula notulae antecedentia certo Cleomedis sint, nascitur ut hanc quoque eius 88e Xistimemus. Postremo testimonii origo Cleomede loco quodam plane gemello vincitur. Prorsus enim similem atque in calce alterius libri adnotationem reperimus in extremo libro primo es Ziegleri diss. p. 15 not. p. 116, 278qq. Z. ubi καὶ τι μὲν κέντρου λογον ἐπέχει ἡ γῆ, χια τε τουτων καὶ τέρων στολλῶν χεέκνυται IIροειρηκοτες δ' εν Η πρωτου Tων πιχειρηματc0ν ίς κατα rcou μείζ09 4 ν Lo ων αι τῆς σον
Hunc locum ad rem nostram plurimum sacere opinor. Con8imiliter lim iudicavit Zieglerus l. l. postea vero sententiam suam ignoro quibus rationibus ductus immutavit. Quae cum ita sint, nullus dubitationi relictus est locus, quin clausula alterius libri a Cleomede originem suam acceperit. Qui autem quaerere lubet Peyronio eiusque adstipulatoribus succurrit illam notam a Cleomede alienam esse putare' Non enuntiant, sed divinare licet. Nempe seriptorem aliquem tale de se profiteri quale profitetur Cleomedes plane inauditum eis visum est. Consueverunt quidem plerique Veterum scriptorum sontes unde haugerunt anxie callideque celare. Tamen non desunt qui probi atque honesti hominis esse existimaverint indicare per quos Sua acceperint. In quo numero C. Caec Plinius Sec. est qui Naturalem historiam conscripsit. Tuius de fide litteraria disputatiuncula prooemio Nat. hist. inserta digna est quae hoc loco adponatur. i. p. 18, 308qq. Deil. 'Argumentum huius stomachi mei habebis, inquit, quod in his voluminibus auctorum nomina praetexui. Est enim benignum, ut arbitror, et plenum ingenui pudoris lateri per
quos profeceris: non ut plerique ex iis quos attigi fecerunt. Scito enim conserentem auctores me deprehendisse a iuratissimis et proximis veteres transscriptos ad Verbum neque nominatos.' - obnoxii profecto animi et infelicis ingenii est deprehendi in furto malle, quam mutuum reddere cum praeSertim sors fiat ex usura. Sic probus ille compilator uilubenter condonamus quod gloriolae captandae cau8 Veris auctoribus aliorum seriptorum nomina quae ex illis expisca-1 Igitur Cleomedis liber eidem usui inservire volt atque Gemini Hσα
2 Cf. furtorum catalogum Clementis lex in Strom. V 2 et Yorphyrii apud Euseb in Praep. vang. XI.