장음표시 사용
11쪽
quaestione nostra tribuendum sit, quantopere hac ratione quattuor figurarum singularum Verborum series aliqua ex parte destinetur non aliter rem sese habere manifestum
est in altero versiculi hexametri elegiaci hemistichio quam late pateat in poetarum latinorum operibus hoc, quod incertarum versuum sedium natura situm est, momentum
patet ex eis, quae de tota hac quaestione Antonius Zingerie disputavit in compluribus libellis Ovid undiset vectael, vis gu de vomae em in Heitagellige metasohenditatem. 1869-1871. gurae spaeteren lateinlachen dichium. 1872. itaque ut ad Catullum redeamus, minime omittamus, quantum in exemplis, quae insta colligemus,
metrorum momento tribuendum sit attamen non solum
haec metri, ut ita dicam, potestas respicienda est, sed accedit etiam studium aliquod poetarum, quod in permultis exemplis demonstari poterit quod studium exempli causa in hexametro dactylico et ad quintum et ad reliquos pedespertinet quid mihi velim exen lsis nonnullis adcuratius ostendere liceat. nam si eodem in versiculo complures verborum formae ad dactylum sormandum idonea extant, poeta aut hac aut illa in pede quinto uti potuit velut in his duobus versiculis:
LXIV. 321. alia divino fuderunt carmine sata LXIV. 7. Caerula verrentes abiegnis aequora palmis
nonne quaeri et potest et debet, qua re actum sit, ut poeta formas, quae Sunt carmine, aequora in fine versiculi ponere mallet, quam adjectiva talia, caerula quod si fecisset, in priore versiculo habuisset collocationem naturalem, in altero aliam figuram artificiosam adhibuisset deinde ut hujus rei momentum, quod ad reliquos pedes pertinet, longius persequamur, qui actum est ut in Versiculo hoc:
LXVIII. 151. Ne vestrum scabra tangat rubigene nomen
13쪽
15쪽
eteres Graecorum Latinorumque scriptores in Verborum collocatione qui, nam artificiis usi sint jam pridem a viris doctis quaesitum est. nam non illos tantum ordines, qui, quum natura duce oriantur, omibus in linguis usitatissimi sunt, adhiberi videmus, sed alia quoque collocationis genera persaepe inveniuntur, in quibus non dubium est quin scriptor studium naturalis verborum seriei vitandae secutus sit quod maxime a poetis actum esse consentaneum est, quippe qui quum multis aliis rebus, commoti, inter quas amatum quasi divinum, qui in dicendi scribendique arte non parvi momenti est, commemoro, tum Vinculo, quod in metris est situm, coacti maxime satasimeque naturalem verborum ordinem, quasi ex naturae legibus ultro sese offert, serie artificiosa mutare possint atque ex latinis poetis Catullum praec, pue, ex quo studia mea ad lepidum hujus poetae libellum conferre coepi, in verborum collocatione certas normas arti, Missas adhibuisse quum intellexisse mihi viderer, hanc rem dignam esse putari, de qua adcuratius quaestio institueretur quo in negotio initium faciendum esse censui
16쪽
lorum collocandorum arte poeta Veronensis usus sit, si eodem in versiculo binis substantivis, quae inter sese non respondent, singula attributa conjunguntur tali enim condicione quattuor has notiones manifestum est sedes posse occupare rationibus diversissimis. qua in re quamquam poetas maxima elegantia et Venustate usos esse jam pridem intellectum est, tamen semel tantum et aliqua ex parte de hoc collocationis Verborum genere longius disputatum esse
video a Gualfhero Gebhardio, qui scripsit de nexus arti ficiosi substantivorum et attributorum in hexametris elegiacis Tibulli, roperti, Ovidi usu ac ratione Regimonii r. MDCCCLXX. quod quum ita sese habeat, reliqua quaestiones, quae ad artem in collocandis vocabulis Catullianam pertinent, aliis, qui de hac re sibi inquirendum esse existimabunt, permittentes hanc unam paullo adcuratius persequamur,
ut disputemus de eis versibus, qui in Catulli carminibus
praebent bina substantiva cum singulis attributis conjuncta. Qua in re primum quidem non praetermittendum est, cujus modi sint versiculi, quibus usus quattuor vocabula illa, quam diximus, condicione poeta noster connectere voluerit, sed distinguenda esse censeo metrorum genera. neque de onmibus metris adcuratius loquemur, sed dicemus
de versibus tantum hexametris et dactylicis et elegiacis. quod ad reliquos attinet, exempla, quae in illis extant, attulisse satis duxi priusquam autem rem ipsam adgredi mur, dicendum esse existimo, quo modo de re proposita disputare velim breviloquentiae enim causa substantis et attributa litteris ita significabo, ut prius substantivum littera A, attributum prius littera , alterum substantivum B, attributum alterum signetur qua Venia concessa facile intellegis duodecim figurarum schemata effici posse quorum
17쪽
duo genera distinguenda sunt alterum enim praebet has quattuor figuras, ut ita dicam, naturales:
de quibus pauca tantum dicenda essent, nisi saepissime non sine studio consilioque vitarentur itaque nobis quaerendum est quid inter singulas has figuras naturales intersit. a quibus progressi atque numerum Versuum et illorum, in quibus inveniuntur, et eorum, in quibus, quamvis adhiberi potuerint, repudiatae sunt, respicientes intellegeres sumus quam late pateat studium illud, quocum alterum genus captetur cujus octo figurae artificiosae oriri possunt sunt vero hae:
has octo figuras videbimus Catullum non pari studio captasse, sed hac rarius, illa saepius usum esse qua in re etsi ut insta demonstrabimus, multis variisque rebus haud exiguum momentum tribuendum est, nihilo minus electio quaedam est statuenda, quam Videmus poetam norma severissima adhibita secutum esse quam ut electionem cognoscamus, nobis in omni artificiosae alicujus figurae exempla exambnandum erit, num aliam quoque normam artificiosam poeta
sequi potuerit sive iisdem vocabulis sive verbis paullo im-
18쪽
mutatis quibus omnibus fieri manifestum est, ut quaestio haec, quae de figuris artificiosis, instituitur, sit disputationis nostrae totius particula gravissima deinde locum caesurae respiciendum esse adparet qua in re si signum lineae perpendicularis adhiberi conceditur, figurae nostrae augentur. emciuntur enim illa de causa ter duodecim. nam id unum Videtur praemonendum esse hoc loco, etsi fieri potest, ut duo et substantiva et attributa in altero hemistichio coacerventur, alteri nihil nisi verbum, particulae, alia relinquantur, tamen sicut ab omnibus poetis latinis ita a Catullo quoque talem inelegantiam tanto studio Vitatam esse videmus, ut ne unum qui, dem hujus modi exemplum in illius carminibus inveniri possit.
At dixerit ortasse quispiam quum omnem hane qu-stionem tum partem illam, quae spectet ad normas arti ficiosas, esse Supervacuam neque quidquam certi verique hac in re ostendi posse, quum metri causa et i metrorum coacti collocationes verborum vel naturales vel artificiosas poetae admiserint audio nam metrum minime, quod attinet ad Verborum seriem, contemnendum esse scio et marime quidem hoc valet de pede quinto hexametri dactylici artificiosum enim verborum ordinem, quamvis serie simpliciore verba ponere potuissent, ea tantum de causa poetas saepissime adhibuisse videmus, ut in pede illo admittatur dactylus, vitetur spondeus omniaque Verborum genera, quae natiira sua ad dactylum componendum apta sunt, ad illia in ioxametri lacum libentissime deseruntur e quibus generibus commemorandae sunt aliquot sorinae e binim initarum, deinde adjectivorum, maxime quod spectat ad nostram quaestionem, substantisorum quia, ubi talibus formis utitur, rerum natura quasi coactus in quinto hexametri pede poeta eas collocat, quippe quae aptissimae inta pedem illum componendum, vides quantum metro in
19쪽
quaestione nostra tribuendum sit, quantopere hac ratione quattuor figurarum singularum Verborum series aliqua ex parte destinetur non aliter rem sese habere manifestum est in altero versiculi hexametri elegiaci hemistichio quam late pateat in poetarum latinorum operibus hoc, quod incertarum versuum sedium natura situm est, momentum
patet ex eis, quae de tota hac quaestione Antonius Zingerie disputavit in compluribus libellis Ovid undistin vectaeit-nis gu de Vormengem und Helchmitigen oemistaenditatem. 1869-1871. gurae spaetere lateiulachen dichium. 1872. itaque ut ad Catullum redeamus, minime omittamus, quantum in exemplis, quae insta colligemus, metrorum momento tribuendum sit attamen non solum haec metri, ut ita dicam, potestas respicienda est, sed accedit etiam studium aliquod poetarum, quod in permultis exemplis demonstari poterit quod studium exempli causa in hexametro dactylico et ad quintum et ad reliquos pedespertinet quid mihi velim exemplis nonnullis adcuratius ostendere liceat. nam si eodem in versiculo complures verborum formae ad dactylum formandum idonea extant, poeta aut hac aut illa in pede iunt uti potuit velut in his duobus Versiculis:
LXIV. 321. Talia divino fuderunt carmine sata LXIV. 7. Caerula verrentes abiegnis aequora palmis
nonne quaeri et potest et debet, qua re actum sit, ut poeta formas, quae sunt carmine, aequora in fine vere, culi ponere mallet, quam adjectiva talia, caerula quod si sedisset, in priore versiculo habuisset collocationem naturalem, in altero aliam figuram artificiosam adhibuisset deinde ut hujus rei momentum, quod ad reliquos pedes pertinet, longius persequamur, qui factum est ut in Versiculo hoc: