장음표시 사용
101쪽
ioo Iurimmae lib. III. tit. I cap. III. aera. II. artic. I. imi i 3. Haereditas in Panes aequales dioiditur, Mi sverstites sine de ncii ρater, et mater: ήη aut remotiores ascendentes, quanticumque sint. 385. ii Ascendentes hodie praeferuntur in successioue omnibus consanguineis Practer fratres, i i 6 et sorores ex utroque ρarente conjunctos. S. 386. -- Mater, et materni ascendenses , jure Romano, Praeferuntiar in successione intralata agnatis. Quid si agnati contendant, matrem statuto excludi 8 I. 387. Parentes naturales eodem fine tituntur erga slios, quoslii naturales προ maos. 9 388. Parentes excluduntur ab omni emolumento Successionis siliorum , quos ex uamnato comPlexu Procreas erint. S. 389. Mater filioniam tum naturatium, tiam Furiorum intestatam successionem habet. S. 39o. An mater natia alis, ei legitima Praeferri debeat in successione filii maιri a
Mater a Ptioa ρracfertur naturali, si adutio usque ad sui mortem constiterit. S. 393. Patriae Potestatis defectus in matre adoptisa non in edit jus legitimae auccessionis. S. 3 34. Nec mater naturalis cum adoρtia , nec Patio legitimus, et naturalis cum adrogranta concurriant in successione intestata sibi. S. 395. Ius reρraesentationis in linea a,cendentium leges non admissum. Quare Z S 396. Mater in legitima successione silii ρraefertur ovo Paterno. S. 397. Ascendentes remotiores succedunt ab intestiato descendentibias in stir es, non ineustita. S. 398. Aacendentes liam ρarenni, tum materni ex aequo sticcediant liberis in bonis alitinae quaesitis. S. 399. ProPonitur quaestio, iatrum boua paterna ρaternis, materna maternis ascendentibias jure legitimae successionis debeantur. S. 4oo., et 4oi Bona, a quocumque ρervenerint, simul iuncta unius haereditatis iure censentiar. 4o a. Ius singulare ad alios casus Protrahere non licet, ρotissimum si aliae limum sau.ctiones Mic inter retationi obstent. S. 4o3., et 4o4. Paterna paternis, materna bona maternis ascendentibus cedere via nos usu fori rec tum est. S. 4o5. Si ascendentes sim in dispari gradu constituti, Proximior remotiorem excludit, timois hona ad silium a remotisre ρemenerint. I. o6. Quid si Araeter ascendentes adsint consanguinei transversales defunctae Pera
Ustior tias in bonis ad en is silii an Patri auferatiar, si succedat simul cum matre R S. 4o8.
Pater non habet usum iacitim bonorum, qtiae iure intestatae successionis Per niunt
ad filum, defuncti fratrem. S 4ο9.
An veterum legum scita Posteriore Iustiniani constitutione abrogata sint, quoadtiatim iactum patri auferendum in ρortione, quae ρemenit ad matrem Z S. 4io.
Aons Paternus Succedens cum aseo materno nota retinet usu riactum bonorum,
quae ex linea materna destinctus acquisisic S. 4 l. , et 4ia. Pectilii Profectitii successio eadem est iure novo, ac Metere. I. 4 l3
o iure ascendentium in successione liberorum acturi in primis reseremus novis- sit nain Justiniani legem de hac re latam: tum declarabimus, quae obseuriora videri Possunt; demum e pendemus nonnullas quaestiones, de quarum solutione nota omnino conveniunt interpretes, et pragmatici; licet enim Iustinianus rem hanc diligentissime pertractaverit: attamen non omnes Omnino dissicultates sublatae sunt; cum vix, ae ne
vix qui deni, una Iege casus omnes, qui quandoque luciderint, comprehendi possint, Pro ut scite monet Julianus si .
102쪽
De successione ascendentium, cum soli stin
si do iactus ab intestato nullos relinquat descendentes, Pater aurem , aut mater , m. Giat alii parentes et aversis. l, omnibus ex latere cognatis, ait Iustinianus, struemuissucimus, excePtis solis fratribus , utroque parente 'coniunctis de noto si . Quod si Plurimi ascendentium superstites sint, hos subiicit Imperator, Pravoni iubemur, qui Proximi gradu cmeriuntur; masculos , et Deminas stoe ρaterni, sise materni sint tu , si autem ascendentes omnes defuncto superstiles in Eodem gradu constituti reperiantur, ex aequo inter eos haereularis Δυiditur, ne medietatem quidem ac miant omnes a Patre aacendentes, quanti cumqtie fuerint: medictiatem Mero reliquam a matre uaccu- dentes , quantoscumque eos moeniri contigerit f3 . tiὶ μυριι. i i 8. cim. Si igitur defunctus isscendentes a. in Princitat D. Nooeli ii 8. ωρ. a fere in Princmis. 3, D. M li. ii 5. ωρ. a. fere in medio.
Tria sunt hujusce constitutionis capita. Primum pertinet ad jus successii Dis ascendentibus concessumi atque omnes, tum pater, tum mater. tum alii parentes Praeponi jubentur omnibus ex latere cognatis, si excipiantur seu res Ex utroque parente cori- iuncti, quod inserius se explanaturum promittit Iustinianus ii : atque illius exemplo .equenti articulo explicabimus. si D. Nooess ii η. ωρ. Si igitur defunctias descendentes a. in Princ .
Altero I iistini an ae sanctionis capite pruoneribitur ordo successionis ascendentium, cum Plures supersunt, sed in diverso gradu constituti, puta Pater, vel ululer, et,imul avus, vel avia: atque praelatio datur ascendentibus proximioribus, sive masculani , sive terniuei sexus sint; si e per patrem, sive per matrem defuncto Conjum ti fix ij b. Moeli. ii d. ωρ. Si igitiar at tinctus uescendentes a. ivrsic. Si auum Plurimi.
Tertio, atque postremo loco delinit Imperator, qua ratione fieri debeat haereditatis dixi,io, cum plures ascendentes defunctus rotiquit, in eodem gradu constitutos: alipi decernit, ut haereditas in partes aequales dividatur inter eos, puta inter Patrem, et matrem : vel, si superstitos sunt proximioribus parentibus defunctis remotiores ascelidentes, dimidia haereditatis portio datur ascendentibus Paternis, sive unus, sive Plures sint, nitora maternis ascendentibus, quanticumqtie sint fixit in D. N HI ii 8. caρ. Si igitur u functus descendentes a. Perdic. Si aratem eratidem. S. 38G. Ergo luna pater, tum mater, necnon alii ascendentes praeseruntur omnibus consanguineis, uti ajunt, transversalibus, si excipiamus fratres, et sorores ex utroque Parerite conjunctos iii: proinde recessum est a jure vetere s S. 37. ὶ; ita ut si ius non tantum in adventitiis, sed etiam in prosectitiis bonis ei pleno jure quaesitis, puta quae occasione matrimonii a patre ei donata suerunt, legitimum haeredem habeat, non solum descendentes, sed ipsummet Patrem. atque etiam fratres sa : bona vero castrensia jure successionis, non Peculii, ad patrem pervenire, post Iustiniani constitutiones s3ὶ, alitu defendimus s4xii D. Nooeli. ii 8. cv. Si igitur defunctias descendentes a. in ρ α 2ὶ Fab. cod de Dotim. .haeredib. lib. 6. ni. 33. def. 5. num. 4., et sesso in C P. 3ὶ Noven ii 5. cv. Iustum atium 4. Nooeli si 8. ωρ. Si igitur defunctus de
103쪽
i. Non tantum Piterni, sed etiam materni ascendentes, adeoque mater, et avia lilieni rorum successionem liabent, si nomarium ius inspiciamus sit: quod si agnati sorte LM t. i. l. contendant, marem in vim alicujus statuti ab inleslata filiorum succossione excludi, praeserri debet mater in Possessi5ne honorum. utpote . quae nititur iure communi sa :agnati autem iure singulari, quod facti est, atque ideo probari debet lai. . si D. N eu ti8. ωρ. Si igitur defunctus uoscendentes a. saὶ D. μυρα li8. cv. a. , tunc uti. coae de Edici. D. Adrian. tollend. G. 33.
si parentes legitimi sint, nulla ost disseultas: dubitari potost de naturalibus, vel adoptivis. Quod ad parentos naturatos attinet, goneratim decrevit Iustinianns, ut, in quibus casibus naturales filii vocantur ad successionem, in illis quoque filii decentem naturalibus patribus devotionem servent: eademque mensura, qua parent η Prospiciun naturalibus filiis secundiam i gem a se latam , et ipsi parentibus compensent, sive in successionibus, sive in alimentis lix Porro de jure filiorum naturalium iu successione Paron tum snpra diximus S. 'a 86., et seqq. iὶ Novela m. cap. In quibus aurem i3.
De parentibus naturalibus concepta est Iustiniani sanctio I. prueced. l, seu qui liberos genuerunt ex complexu cum muliere, cum qua matrimonium ii iii potuisset: aut ero idem favor tribuendus sit parentibus incestuosis, et his similibus, qui liberis datur, non eadem est omnium sententia: Plerique tamen, Nec immerito, tales parentesnb omni emolumento in filiorum successione repellunt, eum et proprio scelere indigni sint, nec ipsis faveat immanitatis ratio, quae liberis ita progenitis auadet, ex bonis Parentum suppeditari congrua ad vitam sustentandam alimenta s S. 3o3.
Mater sane non tantum naturalium , sed et vulgo quaesitorum successionem habet
si): quia et vulgo quaesitis maternae successionis ius competit saὶ; nam matri non obstat incertitudo, quaa patri obesse potest 3x si S. DP. instu. hoe sit. , I Stoe ingentia a. U. hoc tit. αὶ S. Penuit iustitiac de Senatus Coustiti. OrPhician. 3. 4. . , . suma S. 286. 3ὶ V. sivm S. 3o . S. 39 .
Disputatum olim fuit apud nos, utrum mater Iegitima, et naturalis praeserenda esset in successione filii matri adoptivae, an simul cum ea admitti deberαὶ Titius aetate Por, patre defuncto, Semproniae ex Principis indulgontia trin se in adrogationemit: postea decessit, supcrstitibus post se rolictis matrs, et fratre legitimis, et naturalibus , nee non matre adrogante. Mater naturalis eonini debat, sibi soli competereius intestatae auecessionis, non quidem omium filio, cum quo nulla erat coulentio, sed exclusa matre adroganis: coiitra mater adoptiva dimidium portionis ad matrem apoclantis vindicabat αὶ.si I. Foeminae io. instit de a Ptionibus r. ii. αὶ ωnsc. dscis. II. I. I. Quamquam nonnulla sunt argumenta, quas matri adroganti favore videntur. inritamen magis consentaneam putat Osascus sententiam, quae matrem naturalem ad filii successionem admittit, adrogante penitos exclusa sit: atque nititur responsis Modostini amorentis, Patrem adoptivum nou obesse matri ain: et Ulpiani aientis, patrem natu-
104쪽
De successione ascendentium , cum soli sunt. Ioarulein utique nocere matri, ne ab intestato succedat, non Vero adoptivum, si filias inis 3. adrogatus amplius non sit sub patria Potestate i3ὶ: saue , ut omnes uorunt, mulieres h potestatis patriae capaces non sunt si . in. 1 .
I erum in proposita specie ' S. 39o. , Se nutus pro matre naturali ex eo pronunciavit, quod per Posterius instrumentum recessum fuerat ab actu adrogationis iii: quae, cum mutuo matris, et filii consensu celebrata fuisset, eodem modo dissolvi potuit sa): alioquin, cum filius adrogatus matri adroganti succedat, non naturali 3 , vicissim quoque filii successio ad matrem adrogantem, non ad naturalem spectare videtur: ut Contrariorum, seu correlativorum eadem ratio sit s41. ii, Obasc. d. decis. 75. num. 7.
Si ergo adrogatio per mulierem ex Priticipis indulgentia fuisset secuta, nec unquam retractata : matri adroganti , naturali exclusa, successio danda esset; qHemadmodum tribueretur patri adroganti in odium patris naturalis si . Neque desectus potestalis in matre impedit jus successionis favore ipsius, sicut nec Obstat, quominus filius adrogatus ei succedat su): maxime quia hodie mater IIoiI secus ac pater ud filii intestatam successionem admittitur 3 . iὶ S. Nunc autem a. ins de acquisition. Per adrogation 3. tr. ui Arinnian. d. S. Foeminae quoque io. inatitur. de adoptionib. r. it. functi H l. Penult. S. ust cod de a Ptionib. i 8. 48. ὶ , et S. Sed ea omnia . 4. in γλ. instim de haereditatibias, quae ab inlestaL aeferunt. 3. i. o Nooeu ii 8. ωρ. Si igitur destinctus descendentes a. , S. Sed ciam antea 5. institiat. hoe Q
Nullo autem niti landamento videtur propositus ab Osasco concursus matris adoptivae cum matre naturali in successione filii si); ait quidem Iustinianus, ascendentes, si I, lures sint, in eodem gradu, omnes simul admitti fain: sed loquitur Imperator, prout legenti patet, de ascendentibus sanguine conjunctis, puta Patre. et matre, a Vo, et avia: non de illis, quorum unus natura, alter commento juris civilis parens sit, vel habeatur; alioquin dicendum esset, patri adroganti integram filii successionem non deberi; cum tamen apertissimis verbis profiteatur Iustinianus, se nihil in hac re immutasse 3ὶ: atque, ut apud omnes constat, Posteriores constitutiones, quae generatim conceptae sunt, non derogant prioribus speeiulibus l4 . si in Osasc. d. decis. 75. niam. .sai D. M u. ii 8. cv. Si igitur a Gunctus descendentes a. , Mersis. Si autem eundcm.
Sed progrediamur ad secundum Iustinianeae sanctionis caput , quo Proximiores ascendentes remotioribus praeseruntur S. 384. in . ex quo patet, in liticu ascendentium
105쪽
io 4 Iur Uriad. ιι. III. UL I. cv. LII. μα II. artio. Litrii l. 3 ius repraesentationis inductum a legibus non fuisse; quia deest aequitatis ratio , qua is hoc jus in descendentibus suasit: nimirum Per jus repraesentationis. quod viget inter
tu descendentes, atque collaterales, seu consanguineos transversales, filii accipiunt por- α tioilem haereditatis, quae ad Patrem superstitem pervenisset s. juxta naturae ordinem ---- et votum parentiam lain: Contra in ascendentibus, si remotiores jure repraesentationis admitterentur, bona filiorum ad patres pervenirent, quod nec naturalis ratio, nec parentum votum expostulat i 3, ιὶ D. N est i i8. cv. i. , ee cv. Si igitur defunctus neque 3.
Nihil porro interest , utrum ascendentes remotiores sint ex eodem latere . seu ex eadem livea, uia ex diversis: quare mater uvum paternum excludit tiὶ: generalia enim sunt Iustiniani verba; proximiores, sive masculi sint, sive Meminae, sive ex Paterna, Sive Ex materna linea, remotioribus praeserentis sa : qui immo alibi expressius traditidem Imperator , matrem omnibus legitimis personis anteponi , exceptis fratribus et sororibus i 3 si in D. M u. 3i8. cap. Si igitur ditinctus descendentes a. inrs. Si autem ρLrimi. αὶ D. N eu ιι η. ωρ. a. et d. De sic.
3ὶ S. Sed, cum antea 5. institiac hoc titS. 398. Postremo diximus i I. 385. ex Iustiniano, haereditatem liberorum aequaliter dividii uter ascendentos in eodem gradu constitutos, ita ut dimidia portio cedat lucro ascendentium Palemorum, altera maternorum , quicumque sint sa : proinde divisio sit non in capita , sed in stirpes : atque in hoc interpretes, et pragmatici consentiunt. Seduci iter disputatur, an naereditas in partes omnino aequales dividi debeat, nulla habita ratione originis bonorum: an vero divisio facienda sit inspecta bonorum Origine, seu
facta distinctione, utrum bona a patre, paternisve ascendentibus ad liberos pervenerint , utrum a matre, vel maternis ascendentibus. si D. Nooet i 8. ωρ. Si igitur defunctus descendentes a. uersis. Si autem eundem
Certa ab incertis secernamus. Consentiunt omnes, bona , quae filius ab extraneis, seu alio quocumque Pra ter ascendentes Paternos, vel mat 'mos cousecutus suit, ita ut haereditas silii, ait Thesaurus, separata sit a substantiis parentum, aequa laucae dividi inter ascendentes, sive paternos, sive maternos lix
Dissicultas ergo est de eo casu, quo bona ab uno ex ascendentibus . vel paternis, vel maternis ad filium profecta sint: atqne hic duae sulit senientiae: quidam existimant , etiam in hoc casu aequalem bonorum divisionem inter ascendentes ejusdem gradus faciendam esse . ita ut dimidia portio paterno, altera dimidia materno ascendenti detur si): sententiam hanc, si Fabro credimus, olim amplexus stat Sabaudus Senatus ta ii, mel iis Pandere ad Senae. Constiti. Teo l. lib. 38. num. is. feri in Hi p. taὶ Fab. cod. de legitim. haeredib. lib. s. tu. 33. de it a S. I. Pugnant, qui ita sentiunt, duplici argumento; primum ex vertiis legum desumunt, alterum ex legum sententia; in primis, inquiunt, Iustinianus decernit . ut deseendenti haereditas ex aequo dividatur tuter plures ascendentes ejusdem gradus, ita ut me ine-
106쪽
De successione ascendentium cum soli sunt. io5tatem aeeipiant paterni, medietatem materni ): porro, Si bona Paterna paternis, ma- ι i. l. 3. terna maternis ascendentibus adjudicentur, nec ex aequo fit liaereditatis divisio, nec δἰ multo minus per medietates; cum ita facile contingere possit, ut alter ex ascendenti- ii, ,hus, ex cuius lineae honis nihil ad filium pervenerit, nullum ex successione emolu- l. i. 6.
si N H ii 8. cnρ. Si igitur defunctus descendentes a. reo. Si autem eundem. s 4o a. Legum quoque sententia, subjiciunt, huic interpretationi lavet; etenim bona, postquam ad aliquem pervenerunt, eique plene quaesita sunt, desinunt esse paterna, vel materna: immo nec juris fictions talia considerantur iij, adeoque, sicuti caetera bona ex aequo inter ascendentos dividi omnes latentur i S. 390. , ita et de his judicandum; quia simul iuncta unius haereditatis jure consentur sa). si L. Sed si plures io. S. Filio i tiberi a. F. de Dulgari, et ρvagari subin
Neque nocet, inquiunt, quod ab Imperatoribus Theodosio, et Valentiniano constitutum est de successione deneganda avo paterno in bonis praemortui nepotis, quae ad hunc a matre, Vel linea materna pervenerunt ii : vel a Iustiniano ad bona silii emancipati, quae a matre prosecta sunt, vocante solos fratres, vel sorores ex pallem matre, exclusis fratribus ex alia matre progenitis ta . iὶ L. Qiaod scitis prioribus 3. Mersis. Sin autem sedem cod. de bon. quae liber. 6. 6 i. L. Mil. cod commvn. de successionib. 6. 50. ὶ saὶ L. De emanc alis i 3. I. ult. cod. de legitim. haeredib. 6. 58.
Duplici responsione propositam dii scultatem solvunt; in primis aiunt. in allatis legibus t S. praeced. contineri ius singulare, quod ad alios casus protrali erct non sic tsi : eum a diversis argumentari jura non sinant saὶ: praeterquamquod addunt, novo iure, quod Iustinianum auctorem habet s3ὶ, objectae constitutiones abrogatae sunt. sano Iustinianus in successionis materia priores leges vacare jubet, atque ea sola servari , quae ipsemet constituit si). 33 L. Quod vero i4. , et seq. f. de lemb. r. 3. sui L. Pvinianus uo. V de minorib. s 4. 4.
3ὶ D. MAEI. 118. cv. Si igitur defunctus descendentes 2., Mersic. Si autem eundem. 4ὶ D. N eL Ii 8. in Praefation.
Hisce tamen neutiquam obstantibus, aliis placet, bona materna, et materni generis ascendentibus maternis, paterna vero paternis ascendentibus jure succsessionis intestata deberi; eorumque sententiae constanter adhaeret Senatus Pedemontanus siὶ: motus tum aequitatis specie, quae suadere Videtur, ut bona, quae ab aliquo pervenerunt, ad eundem revertantur sa); tum exemplo eorum, quae pro successione nepotis, et fratris emancipali constituta suerunt ab Imperatoribus S. 4o3. i in Thesaur. decis. 2 . mMn. 3. F
Caeterum latetur idem Thesaurus, sententiam hanc non obtinere , nisi ascendentes sint in pari gradu ; alioquin, nulla habita ratione originis bonorum , successio integra proximiori ascendenti datur; puta si moriatur nepos, qui bona sua consecutus sit ab avia materna, bona devolvuntur ad patrem superstitem licet avia quoque materna, quae nepoti bona donavit, superstes sit iij; atque idem dicendum, si avus nepoti DRIS R. TOm. IX. 14
107쪽
tri .i. i. 3. bona donaverit, deinde decedat nepos superstite avo donatore, et matre; mater avum .' i, Olm lino DXCludit a , prout Iustinianus sancivit s3 .i i. i . si in Thesauri ae dec. 27. num. 4.cis L i. 6. sαὶ Thesauri d. num. 4. est 3ὶ D. Nouel. ii 8. ωρ. Si igitur defunctas descendentes a. , Meraic. Si autem Plurimi.
Allera exceptio obtinet, cum praeter ascendentes adsunt quoque consanguinei trans. versales defuncti si : quamquam, si res attente inspiciatur, eadem aequitas favore
videtur patri, puta, ut recipiat, quod silio donavit f S. 405. nec cum filiis suis, defuncti fratribus, partiri teneatur. Sed de hac exceptione sustus infra dicemus sa).
si nater, et mater simul succedant filio usque ad mortem in patria potestate retento, cessaro lavore patris usum fructum in bovis adventiliis sibi, pro ea parte, quast ad matrem iure intestatae successionis pervenit, Plerique defendunt i tum quia morte lilii extinguitur patria potestas, cujus vi pater usui ructu adventitiorum gaudet si in; tum quia Iustinianus aequalitatem servari vult inter patrem, et matrem, cum filio succedunt sa): haec porro aequalitas laederetur, si patri adhuc competeret usust ructus. si S. i. insim Per quas Person. cuiqv. acquirit. sa. 9. ain D. Ao eli. Ii 8. cv. Si igitur defunctus descendentes I. Mersic. Si autem eundem.
Addi his potest exemplum ex eadem Iustiniani constitutione desumptum: vi dolicet si fratres germani concurrant una cum patre ad successionem defuncti fratris in i a portione, quae siliis acquiritur, patri denegatur usu sfructus, licet haec jure poeulii adventitii a filiis teneatur siὶ: ergo potiori ratione pars, quae ud matrem Pervenit exsilii haereditate, immunis esse debet ab usu sfructus onere, cum marito in bonis uxoris, secundum generales juris regulas, nullum jus competat. i) D. Nooeli. ii 8. ωρ. a. , in Im
Quod si objiciantur priorum legum scita, quibus decernitur, usumfructum in hisce casibus patri salvum esse; et matri solam Proprietatem, quamdiu Pater vivit, acquiri si , respondent harum legum sanctionem posteriore austiniani placito abrogatam suisso a , prout suadent allata superius argumenta sS. 408., et 409.ὶ ; atque etiam innuit idem Imperator 3 . iὶ L. uli S. r. cod hoc tit., t. Quod scitis ρrioribus 3. in . coch de bon. , quaeliberi H. 6 i. αὶ D. Nooeli. ii 8. ωρ. Si lotur defunctus descemientes a. , DerriC. Si antem eundem. 3) D. N ess ii 8. in ρraefati . S. 4ι 1. Sed de his alibi diximus iij, atque etiam animadvertimus, olim non tam sex legum
nuctoritate, quam aequitatis specie, pronunciatum fuisse, in eo casu, quo avus paternus succedat cum avo materno nepoti praemortuus, denegari quidem avo materno usum fructum in bonis, in quibus avus maternus succedit, si ex linea materna sint i
rerum adjunctis Senatus mediam quamdam viam amplexus est.
108쪽
saὶ D. N eu. ii 8. ea . Si igitur defunctus descendentes a. tu. 3.
Quod pertinet ad peculium prosecutium, jure novo si nihil immutatum apparet; D. M ε.
nec immutari debuit, eum patris semper fuerit tum proprietate, tum usu, atque con--. L. - . cessa tantummodo illius administratio filio: quare Pater non tam succedere, quam relinere videtur. iὶ D. M u. ii 8. ev. Si igitur defunctus descendentra a.
De successione ascendentium eum defuncti fastibus.
Diseratim jus apud Romanos dioersis te oribus quoad successionem ascendemium una cum defuncti fratribus, et sororibus inguit. S. 4i4. Ascendenses olim a defuncti fratribus, et sororibus ab intesista successione excladebantur: hociis simul admige tiar. S. 4 i5. Ascenderides cum defuncti fratribus succedentes Mirilem haereditatis Partem consequuntur. S. 4i6. Ciar Iustinianus denega ru Paternis ascendentibus usu ruct- portionis, quae ad Imitrem mmerit Z S. 4i . In hoc successionis Mecie fure Romano nulla fit sexus distinctio, aut Patriae ρο- testatis. S. 418. Fratres viroque Parente conjuncti defuncto cum ascendentibus ab intestato succe--nt, non rem consanguinei, aut uterini. S. 4is. Mater, atque materni asceridentes, jure , quo nunc utimur, fliis non succedunt, si sumoim fratres ς mani, Mes consanguinei, eorum descendentes per lineam masculinam. S. 42αμνο--r quaestio , an portio successi vis feminae ablatu integra acquisatur iratri, ara Pro ρarte lucro Patris cedat 8 S. 4a . An silia a successione exclusa haleri debeaι Perinde ac si non existeretp g. 4a a. Exclusio unius modesse debet ei, cujus fa ore alter excluditiar a successione.
Ouid si qMis decedae, relictis post se Patre, matre, fratre, et sororep S. 4aS. Frager mae matre staccedens hi legitimam dare tenemr. S. 426. Putis jure regio non excluauiar a successione filiorum 6More fratrum defuncti, quiliantum consanguinei sint. I. 427. , et 428. Frater consanguinetis hodie excludit ab intestata successione tum sororem germanam, dum matrem; huic tamen legitimam dare tenetur. S 42 Ouid si mater a fragre consanguineo non exclairetur ' S. 43 Fratres ruerint, nec sororem, nec maerem excludunt a legitima fraccessione. Quare p
Fratriam germanorum silii simia cum ascendentibus incantis ad daefuncti inii su cessionem , si ali thii fueratura sint I 433., et UiFratrum flii cum thiis , et ascendentibus ab inlesisto succedentes jure r Praesentiationis oentant, et in stirPes succedunt. I. 435. Fratrum silii non succedunt cum Parentibras, et thiis , nisi defuncitis φsorum Patertiumque conjunctus Deru His de alo. S. 436.
109쪽
io8 Iurispmd lib. IV. tu I. ωρ. III. sera. II. artis. IL .... i. 3. Fratrum filii ab intestato non auccedunt cum ascendentibus', si nulli superstites sint
., Cur Iratrum sibi cum ascendentibus succedam, si supersint illi, non rem si soli
. q. Fratres citroque Parente constincti defuncto ad intestatam fratris successionem ν cantiar cum ρroximis gradu ascendentibus. S. 44o. Fratres germani Praeferuntur in diaccessione intratam ascendentibus ultra Patrem , matrem. S. 44i . In linea ascendentium jus reρraesentationis non olet. S. 44 a. , et 443 Fratrum german iam ρontio nimis minueretur contra legis toris consilium, si ascem dentes ultra Patrem, et matrem una cum illis ad legitimam successionem admiι-
terentur. S 444. Utrum sententia haec in foro recepta sit 8 S 445.
Aous, et auia Patriaum, et ase culiam ab intestata successione excludunt. S. 446. In successione inles atra Romanae leges Potius remiciunt ad Proximitatem 1anguinis, quam ad familiarum conservationem. S. 447. Parentes , qui ad secundas nuρtias transeunt, non succedunt liberis ab intestato in ρmρrietate, sed tantum in usu iactu. S. 448. μνonitur qtiaestio, an frater germanus succedat sorori in dote a ρatre ρrofectae, quam maritias Promiserit se restitutiarum mulieri, atque ejus haeredibus. S. 449 , et 45o Paterna bona Paternis ascendentibus non dantur, quando Pater aiaccedit iana cum
Utrum Pater succeians una cum silio consequatur usu ructum Portionis bonorum,
quae ad Ilium defuncti fratrem ρerveniunt 8 S. 45 a.
Iactenus egimus de iure ascendentium in successione liberorum . qui sine testa. mento decesserint, cum defunctus nec liberos, nec fratres, aut sorores reliquit: inquirendum sequitur, an, et quatenus Concurrant ascendentes eum fratribus, et sororibus defuncti. Quemadmodum ascendentes non semper, nec eodem modo ad successionem descendentium vocati fuerunt, cum soli supererant i S. 373. et seq. i: ita nee idem semper jus viguit quoad jus ascendentium, si defunctus fratres, et Sorores reliquisset tum quoad patrem i , tum quoad matrem a . si L. iast coae commvn. de successionibus 6. 59. γ, I Quaecumque res 4. made bon. , quae liber. 6. sit. γ aὶ S. Praeferuntur auwm 3., S. Sed cum antea 5. instit hoc M.
Sed, cum leges veteres emendatae, atque in meliorem formam a Iustiniano redactae fuerint si , praetermissis earum ambagibus, explicandum suscipimus jus novum ab eodem Imperatore constitutum. Ergo Iustinianus, postquam regulas praescripsit servandas in successione descendentium, qui solos ascendentes superstates reliquerunt, subjicit: si Dero cum ascendentibus inueniantur fratres, aut sorores ex utrisque Pa rentibus conjuncti destincto, cum ρroximis Madia ascendentibus Mocabuntur tain: ex quo patet, ius successionis, quod usteres denegabant parentibus, si defuncti frater, aut soror superstes fuisset, hodie competere ain. ιὶ D. moest. xi 8. cap. S igitur defunctus descendentes a. at D Novell. ii 8. CV. a. Mersic. Si vero.
Prosequitur Iustinianus, atque praescribit modum in hujus intestatae suecessionis genere servandum: videlicet, ut tum parentes, sive unus, sive duo sint, tum singuli
110쪽
De successione ascendentium cum defuncti fratribus. ios fratres, et sorores in capita viceedant, seu aequalem, et Virilem Partem singuli ex In,i. i. 3. iuncti haereditate consequantur si . An vero jus repraesentationis in hac successionis specie vigeat, inserius suo loco expendemus a, L. sιὶ D. N eu ii 8. cv. a. t. s.
Cum autem pater olim ab intestata quidem successione penitus excluderetur, solis defuncti fratribus, et sororibus admissis: sed simul integrum perciperet usumfructum bonorum ad fratres, et sorores inde provenientium fi); Iustinianus, ne in dispendium filiorum parentibus nimium favere videretur, patri usum fructum aenegavit ejus portionis, quam filii ex Daterna haereditate consequuntur: quoniam Pro hac usus Portione haereditatis jus, et secundiam ρ ρrietatem Per praesentem dedimus legem; verba sunt
Iustiniani sa).' si in L. De emancmatis i3. S. t. , et x. eod. de legitim. haeredo. 6. 58. , I tist. Cod commian. de successionibus 6. 50 sαὶ D. N eu ii 5. cap. Si igitur defunctus descendentes a. ρ P. sin.
Postremo, ne aliqua supersit dubitationis occasio, subjicit imperator; nullum ess discrimen inter memoratas personas , quae ad legitimam successionem vocantur, sive masculi sint, sive Meminae : ita ut aequa sit conditio matris, ac Patris, sororum, ac
fratrum: sive per masculos, sive per foeminas conjuncti sint si : sive sui juris, sive sub patris, vel avi potestate constitutus decesseritis, de cujus successione tractatur illi. i D. Novell. t 18. ωρ. Si igitur defunctus descendentes a. Pro . sin. αὶ D. Noveu Ii8. ωρ. a. in M. . - . I 4 19. . Igitur cum proximis ascendentibus concurrunt Patres, si modo utrinque, idest tum per Patrem, tum Per matrem defuncto Patri jungantur S. 4 i5. : atque ideo, si ex uno tantum latere sint conjuncti, nullum jus successionis habent; sed haereditas tota ad ascendentem perunci: puta si pater binubus ex prima uxore Titium genuerit, Sempronium ex posteriore, Titio intestato defuncto solus succedit pater, neque Sempronius eum patre concurrit; quia Titio ex uno tantum parente conjunctus est. Idem dicendum, si mater ex prioribus nuptiis Sejum habuerit, Maevium ex posterioribus, de- iuncti Seji successio, si juri Romano inhaereamus, integra ad matrem desertur,
Quod ad patrem, et paternos ascendentes pertinet, Romanis legibus omnino consentit ius Regium, quo nunc utimur si); non vero quoad matrem, atque ascendentes maternosi cautum quippe, ut tum mater, tum materni ascendentes excludantur ab intestata successione filiorum, aut descendentium, si adsint dolancti fratres utrinquo conjuncti, vel tantum consanguinei; aut ab his descendentes ex linea masculina: salvo tamen matri legitimae consequendae iure la . ii Reg. Constitiae. an. Io.
χὶ D. Reg. Constitiat. lib. s. tit. 7. S. s.
Licet ergo defuncti sorores una cum ascendentibus admittantur, si soli ascendentes si ut, quia tamen ab omni, et quacumque eo anguineorum intestata successione excluduntur , si adsint fratres utrinque, aut saltem ex uno latere conjuncti, vel masculi
ab his per lineam masculinam descendentes ti , dubitari potest, ad quem Perventrudebeat portio laetanae ablata, utrum videlicet integra ad fratrem, an Partim quoque