장음표시 사용
71쪽
Sia satis de alienigenis. Monachi, utpote mundo, et civiliter, ut ajuut, mortui , - ab intestata successioue, non vero testamentaria. excluduntur trin: clerici autem utriusque capaces habentur sax Quoad Monachos nihil interest, an monasterium acquirendi incapax sit, an capax t3 ; quinimmo neque haereditatis emolumentum, seu usumiructum
habet Monachus i4ὶ, cum hie pendeat a jure dominii, quod Monacbo denegatur ;eodem iure reguntur equites Hierosolymitani, seu Melitenses, ita ut uec legitima ipsis debeatur, quippequi vere religiosi sunt i5 .
Quod ae Monachus e monasterio diseedat. Di religionem ex justa caussa. atque obterita a sup rioribus facultate, des rat, distinguendum est, an professio religiosa irrita ab initio fuerit: puta ex caussa vis, metus, aliave simili ; an rata , sed ex justa caussa superveniente deinceps irrita facta. In primo casu nihil impedit, quominus successionis ille capax habeatur, qui vere numquam Monachus fuit li): neque Pra sumptio verilati nocere potest a . si Fab. cod. de Disco ., et esseris. lib. t. tit. 3. desinit. 3 a. num. 8., et 9. in cor .
In altero casu, quo professio religiosa ab iuitio rata, Iegitimi superioris auctoritato, et iusta superveniente caussa , rescissa fuerit; vel quo Permissum sit Monaclio, ut ranseat de religione incapaci ad capacem acquirendi, interest, utrum successio legitima delata iam fuerit, eo nimirum tempore, quo Monachus nondum obtinuerat diaspensationem ; an vero de ratiar, Postquam capax a quirendi factus est Monachus. Iii
priore casu nullam haereditatis paternae portionem hanere potest sit; neque enim ius alteri plene quaesitum auferri debet sa): in altero admittendus est ad successionem 33, nisi Monachi, seu religiosi omnes indistincte excluduntur S. 258. i Argiam. I In ex raucis 4. institui. de huere f. qualitat. , et in erent. sa. Ist sαὶ L. Ciam in e stramento 37. f. de haereae institiaenil. 28. 5. , l. Si maιer 33. X. i. st de Mustum, et ρmisi. substit. sa8. 6 3ὶ Dicti S. 4 institui de haereae qutilitat. , mel in Pandecti ad Senatus Consul Tert cluan. lib. 38. num. a. , in sin.
Quod modo diximus, successionis jam dolatae emolumentum Monachis denogarii S Praeced. , non impedit, quominus quaedam bonorum portio ali moritorum nomine suppeditanda sit ei, qui e monasterio iuste discedit, vel iii alium religionem transit, si in hac annua quaedam pensio solvi debeat religioso cuique vestitus caussa : ut enim scite animadvertit Faber, Monaclii in eo, quod pertinet nil caussam aliment rum, mundo mortui non sunt; adhue edunt, bibunt, et vestimentis corpus tegunt ii, Ergo, quod tradit idem Faber de alimentis denegandis Monacho transeunte ad religionem acquirendi capacem sa , ad eum casum coerceri debet , quo omnia tum ad victum , tum ad vestitum nec ssaria religiosis a monasterio suppeditentur. si in Fab. cor de conditum. insere. lib. 6. tu. 25. desinit. 13. num. G, ct 7. in corP. a) Fab. cor de Dis p., et clerie. lib. I. tu. 3. defuit ao. num. 5. in cor .
72쪽
Qtio ordine deferatur successio intestata. I
IIae tenus dicta pertinent ad eos, aut vere religiosi sunt: seu qui solumnia religionis ia vota paupertatis, castitatis, atque obedientias emiserunt: qui autem simplicibus Lau- ἰi, istummodo liisce votis obstricti sunt: potiori ratione, qui contractu tantum devinciuntur, c t l. si licet vitam communem degant, non tamen ab intestata succession removentur ii . --- iὶ Argum. Fab. cod. de uiscopet cloris. Lb. i. ut 3. G it 3 a. niam. 9. in corP. S. 263. Disputat Faber, utrum ad successionem legitimam admittendus sit filius, vel . quod idem est, nepos ex Praemortuo filio, qui ex donatione inter vivos aliquid aeeoperit pro omni jure. Titius, ex praemortuo filio nepotem habens, bona sua rimnia extraneo donaverat, exceptis centum aureis, de quibus testari posset: Eodem donationis instrumento certam quoque pecuniae quantitatem nepoti institutionis titulo dederat, eum silea reliquis bonis excluserat, deinde intestatus decesserat . Quaesitum fuit, an uepos ad legitimam avi haereditatem admittendus esset, an proximiores post ipsuin rivuli nepotem excluderentisii Fub. cod. hoc tit de leotim. haeredib. lib. 6. tu 33. def. 4. in minc. s. alii In hae quaestione distinguit Faber, utrum nepos donationem agnoverit vivo avo donatore, an post ejus mortem. In primo casu nepoti successionis intestatae emolumentum concedit sit; quia nepos nec utiliter exhaeredari, non a legitima suecessione repelli potuerit, nisi instituto alio haerede, atque adita haereditatis ex t stamento ta ;donando autem nemo Vid ri possit testamentum condere, neque liceat per donationem sibi eripere testandi facultatem.
Quod si mortuo avo donatore, et post delatam ha reditatem n pos donationi consentiat, atque agnoscat, quod sibi datum est ea lege, ne quid amplius ex haereditate speraret, videri potest, subjicit Faber ι , intestatae successioni renunciasse, prout licet sa): atque ideo legitima haereditas agnatis proximioribus acquiretur. An silii, vel agnati, aut cognati sive naturales, sive spurii successionis intestatino capaces sint, suis locis infra expendemus. si in Fab. cod. hoc tic de segit. haeredib. lib. 6. EL 33. des. 4. num. ra. , et
αὶ Argum. l. Si quando 35. S. i. in M. cod. de in c. testam. i 3. I 8.
Quo ordine deferatur successio inustiata.
iuccessio int stula ex ordine charitatis, atque praesumma defuncti Moluntate defertur Proximioribus consanguineis. S. 266. Iustinianus sti essionis intestatae ordinem coumentius caeteris disrmis. S. 267. Successionis legitimae, quae jure sanguinis de itur, tres sunt gradus; ρrimus a 3cendentium , seeundus ascendentium, tertius collat alium. I. 263. Quot sine hujusce cvitis sectiones Θ , a .
73쪽
.' , 'i, um ius de intestata successione latum naturali consanguineorum erga consan- ii. ii;. guineos Charitati, atque Praesumptae i Psorum voluntati subserviat; a flectio autem coamct i. 1- 6. sanguineorum non eadem sit erga consanguineos diversorum graduum, sed major erga --- proximiores ii ; idcirco nec promiscue consanguineos ad intestatam successionem vocare placuit legumlatoribus, sed quendam ordinem constituere; ita ut posterioribus, et remotioribus gradibus non fiat locus, nisi deficiat prior, atque proximior, simul tantum admissis illis, quos ordinata cliaritas, atque probabilis defuncti voluntas simul vocat.
S. 267. Plures utique leges , diversa senatusconsulta, et praptorum edicta divorsis temporibus apud Ilomanos prodierunt de modo, atque ordine succedendi ab intestato sit: sed palmam omnibus praeripuit Imperator Iustinianus novissima sua constitutione; quapros tetur, nec immerito, se omnes simul ab intestrito cognationum Succe31mnes....cliam, co endiosaque dioisione dimonere; ita ut dumtaxat imposterum servari dobseat lex, quam ipso constituit, abrogatis prioribus legum sanctionibus fa), quatenus huic contrariae sunt 33.
S. 268. Tres porro sunt, subjicit Iustinianus, succossionis ab intestato gradus: vidolicet descendentium, ascendentium, et Collat i alium, Sive lii cognati sint, sive agnali sit: quod quidem pertiuet ad legitimam successionem, quae jure sanguinis desertur: si autem nulli sint consanguinei, adhuc locus sit viro, aut uxori: atque, his omnibus desicientibus, fiscus admittitur: quinimmo, cum speciales quaedam regulae observentur in Successione consanguineorum ultra fratres, et fratrum filios, idcirco seorsim de hae agendum erit.
S. 269. Sex igitur prunt Iiujusce capitis sectiones. In prima agemus de successione descendentium : in altera de successione ascendentium. Tertio loco expendemus, qua ratione fratres, et Patrum filii successionis emolumentum consequantur. Quarto loco consanguineorum jura explicabimus. Quinto paucis verba faciemus de successione conjugum. Sexto, et postremo jus fisci in boua vacantia demonstrabimus. Sec Tro Ι. De successione descendentium.
Descendentis primum locum tenent in ordine successionis intratatae. S. 27o. Diversae semantur regulae in successione intestata inter descendentes ρrimi similias, atque ulteriorum graduum. S. 27 .
um naturalis ratio quasi lex quaedam tacita parentum bona filiis addicat ii , ut ab illis necessaria ad victum consequantur, a quibus vitam habuerunt, prima, et potior tu legitima successione est descendentium caussa a : descendentium , dicimus, ut
74쪽
De successione descendentium mimi gradus. 73 significemus, non tantvm filios primi gradus, sed et posteriorum graduum Iiberos, ha- imi. i. Abita utique proximitatis ratione , ad parentum haereditatem admitti: Prout inserius explicabimus. iii inc iὶ L. Scripto haerede 7. S. r. V. si tabui testament. mAI extab. 38. 6. , L Gm c d ' ratio notumlia r. in ρrinciρ. F. de hon. damnator. 48. 2o. . 'iαὶ Nooeli. ii 8. in M. Maefat. , et caP. I.
S. 27ι. Quia vero non eaedem omnino vigent iuris regulae inter descendentes primi. et til-teriorum graduum, cum de legitima successione tractatur, idcirco seorsim de utroque genore successionis disserere praestat. In primo artieulo inquiremus, utrum filii omnes aequo iure ad paternam, vel maternam successionem admittantur: in altero regulas explicabimus , quibus regitur intestata successio nepotum , caeterorumque post ipsos descendentium
De successione descendentium Primi gradus.
illi sub meris ρotestate constituti non tam sαccedere mortuo Patri, quam in dominio bonorum Perseverare Midentur. S. IT a. Olim fui emancipati ad Pateratam inustatam successionem non admittebantur. Quid de matris , et matern iam ascendentium haereditate 8 S. α 3. Dioresae sunt ρrae oculis habendae conditiones Alarum, cum quaeritur de jure su cessionis infestatae in bonis ascendentium. S. 27
ilios primi gradus, si sub Patria potestate permanserint usque ad mortem patris, successionis intestatae jure gaudere, apud omnes constat; atque ita lege X ΙΙ tabularum primis Romanae reipublicae temporibus cautum fuit si in; cum immo non tam succedere patri, quam in dominio bonorum paternorum quodammodo perseverare videantur ia, si in I. i. , et x instre hoc tit, No si. I 8. ωρ. r. in princi αὶ L. In suis haeredib. ii. o. de liberi, et posthum. έ a8. a. γ, 273. Sed aliud ius olim vigebat pro filiis emancipatis, aliisque potestatis vinculo patri minime conjunctis: nee non in successione matris, maternorumque asstendentium, quibus nec patria Potestas unquam concessa fuit: quamquam, succedentibus temporibus, aequitate Potius, et humanitate, quam subtilitate iuris inspecta, filii non tantum masculini , sed et foeminei sexus. ad parentum suecessionem admissi fuerunt: prout ex ilicendis constabiti
Quae diversis temporibus de hac re constituta suerunt, et potissimum , quae hodie servantur, distinctis quatuor quaestionibus inquiremus. In prima agemus de jure filiorum emancipatorum, et adoptivorum in successions parentum : in altera de iure fili rum extra istotimas nuptias susceptorum. In tertia investigabimus, utrum legitimatio sive Per subsequens matrimonium, sive per rescriptum Principis successionis in .statae iura tribuat. Postremo expendemus, an eminae eodem iure gaudeant in successione ascendentium, ae masculi. a MMR. TOm. IX. Io
75쪽
. manemali Flii norissimo iure intestatam patris successionem consequian r aeque ac caeleri in Potestate retenti. S. a75. Quid si filias, emancmotus a Patre naturali, se in adrogationem dederit, nec anu mortem ρatris natiaralis ab adomiso emancmatus fuerit Z , a76., et a 7. Filii mitis emancipati a patra naturali, eoque moratio ab aurogante dimissi tum
naturalis, tum adoρtisi legitima auccessione carem. S. 278. Vocantur tamen ad intestatam successionem Patris seturalis a maerore ere culta Unde cognati, seu in ordine cognatorum moet regnatos. S. a PFilii adrogati adhuc succedunt adroganti eum caeteris tiberis logitimis natural bur. I. 28o.
Filii adoptati ab auo ρaterno, vel materno successionis legitimae fiam in hujus honis
Quid si extraneae ρersonae filius a Patre naturali in adutionem datus sup , a8a Ctir filius ab ascendente adoptatus omnia sui haeredis itina nequirat, et Patri naturali extraneus fiat: non Mero si extraneus etin em a mas eris p S. 283., et u84. Filius extraneo in adoptionem datias jura legitimae successionis acquirit quoad ρ trem advit m ; non pero quoad illius familiam, nec Micissim. S 285.
In primis quod ad intestatam filiorum emancipatorum , vel adoptivorum successi nem pertinet, ius antiquum a novo secernendum esti Iure vetero XII. tabularum libberis smancipatis parentum intestata successio non competebat si ; quippequi pro eviraneis habebantur ain: sed praetor naturali aequitate motus, et naturae iura potius respiciens, quam legum subtilitatem, emancipatos una eum suis ad liaereditatem vocavit s3ὶ, rescissa emancipatione , seu capitis diminutione i 4 , quod praetoris edictum Iustinianus confirmavit 5ὶ; ita ut etiam jure civili hodie emancipatis legitima succe aio competati i anomati autem s. insta hoc tu
3ὶ D. S. o. instit. hoc lici in L. Sed cum Patrono 6. S I. in sua. o. de bonor. Possession. t 37. I. s5ὶ D. Noseu i I 8. ωρ. I. S. 276. Quod modo diximus de jure filii emanet pati in successione parentum , exceptionem habet, si filius emancipatus a patre naturali se in adrogationem dederit, atque sub patris adoptivi potestate manserit, nec ante patris naturalis mortem ab adoptivo emancipatus fuerit sit: cum enim per adoptionem acquirat jus legitimae successionis in botiis patris adoptivi la , cessat commiserationis ratio, quae legislatores potissimum movit , ut emancipatos liberos suis exaequarent in jure succedendi siὶ S. At hi, qui io. in mincm. institi hoc tit., L Liberi 4. st sti tabul. testament.
saὶ S. Sed hodie a. in princi . instit. de adoption. s i. II. S. a T. Sed haec ita, si usque ad mortem patris naturalis in familia adoptantis fuerint filiis S praeced.); at enim pater adoptivus eos antea emancipaverit, perinde admittuntur
76쪽
An sitis emancipatis , et ad Pt, jus legitimae successim. cometrae. 7 5
ad successionem patris naturalis, ac si nunquam adoptati, seu adrogati fuissent si : lfi,i i s. quod ex aequitate constitutum fuit: quia per emancipationem a Patre adoptivo factam extranei fiunt quoad illius successionem la : adeoque omni Prorsus successionis emo- Iumento carerent, uisi ad successionem Patris naturalis rursus admitterentur. s.
S. 278. Quod, si naturali patre defuncto, adoptivus parens liberos e potestate dimittat, liberi utraque intestata successione Carent: adoptivi quidem Patris, quatenus emancipati sunt ii , naturalis vero, ne ius successionis agnatis quaesitum auferatur: quamquam Iustinianus aliam hujusce juris rationem allegat: videlicet ne sit in potestate Patria adoptivi, ad quos bona naturalis patris pertineant; vel ad liberos, eos emancipando antε mortem patris naturalis, Vel ad agnatos, si post hujus mortem eos e potestate
dimittat saxsit Dict. S. At hi, qui io. institui. hoc tu. sai Dict. S. io. in M.
S. a 79 Licet autem liberi post mortem patris naturalis ab adoptante emancipati ad patris naturalis legitimam successionem amplius non admi tantur ex capite, ut alunt, unde liberi, seu ex ea praetorii edicti parte; qua praetor liberos vocat, admittuntur tamen ex alio ejusdem edicti capite, unde cognati, seu quo vocantur cognati; sed non nisi post liberos, atque agnatos ; idest utrisque deficientibus ii , juxta ordinem a praetor constitutum: ante enim Praetor, ait Iustinianus, liberos Mocae tam suos haeredes, quam emanematos, deinde legitimos haeredes, idest agnatos, prout cautum lege Xu tabularum; tertio proximos cognatos sa). εὶ S. Admonendi tamen i 3. institiae hoc tu.
Hare vetere Romanorum iure observabantur: quod Iustinianus partim retinuit, pamtim abrogaviti Intactum ius vetus reliquit Imperator in eo, quod pertinet ad liberos adrogatos, seu patres similias, qui alteri se adoptandos tradunt ti): atque ideo ab intestato succedunt patri adroganti una cum caeteris liberis lagitimis, et naturalibus. si S. Sed ea omnia in sin. instiliat. hoc ere, I Renuit. S. ult. cod. de adusi
Quoad adoptivos vero, seu filio amisias a patre naturali in adoptionem datos, diastinxit Iustinianus, utrum ab avo materno, vel paterno adoptati sint, utrum ab extraneo , seu ab alia quacumque persona praeter avum paternum, vel maternum. Filius a patre in adoptionem datus avo materno, vel paterno sin eo Videlicet casu, quo ipsius pater emancipatus sit, vel alio quovis modo extra patriam potestatem constitutus , omnia sui haeredis iura consequitur; quia in hoc casu concurrit tum naturalis cognatio, tum civilium lagum auctoritas si : sed amittit ius intestatae auecessionis erga patrem sax
Si vero pater filium suum adoptandum tradat extraneae personae, filias in hoe casu nou transit in potestatem, et familiam patris adoptivi, sed remanet in potestate patris
77쪽
-6 ius immit. lib. III. EL L. cv. III. feci. I. an. L. quaest. II. na. i. 3 naturalis, et omnia filiorum jura retinet: ex quo sequitur, impune posse praeteriri, velis ex hacrodari a patre adoptivo: quamquam jus legitimae successionis habet, si patertii .6 adoptivus intonatus decedat si . D S Sed ea omnia ι . fere in Princ ., d. I. Penuit. S i. cod. de adoptim
S. 283. Cur filius ab ascendente adoptatus jura sui haeredis acquirat, ita ut non tantum al, intestato succedat, sed nec impune Praeteriri, aut exhaeredari possit, Patri autem naturali velut extraneus fiat: contra retineat omnia jura sua erga Patrem naturalem, si extraneo in adoptionem datus sit si , praeter allatam ab Imperatore Iustiniano discriminis caussam, quod in ascendente adoptante concurrunt tum naturalia, tum civilia iura , alia insuper addi potest: videlicet non ita facile contingere, ut avus Paternus, vel maternus nepotem, quem in locum filii adsciverunt, e potestate dimittant; aliter suadente naturali aiketione: adeoque spes successionis avitae ei sufficere debet; licet excludatur ah li aereditate patris naturalis in . si D. S. Sed ea omnia i . instit. hoc tu. , d. l. ρentile. in ρrinciρ. cod. de ad
aὶ D. I. penult. in Princp., versis. Sed avisa. S. 284. Contra facile timendum est, ne extraneus adoptivum filium emancipet; quo facto si veteris juris sanctio servaretur, filius tum adoptivi, tum naturalis patris successionerareret: quod ab aequitate alienum merito censuit Iustinianus; indeqo' constituit, ut iura patiis naturalis erga filium, et vicissim iura siti erga ipsum intacta maneant si x ij D. I. Sed ea Omnia a 4. instittit. hoc sit , d. l. ρentiti. S. i. cod de a Ptio
S. 285. Unum hic superest monendum; scilicet filium extraneo in adoptionem datum jura quidem legitimas successionis habere quoad patrem adoptivum, non vero quoad Patri familiam; nec vicissim haec jurium filii adoptivi particeps sit: si intestatus μater , verba sunt Iustiniani, extraneus adoptious decesserit, habere eum etiam sui haeredis ius ad ejus tantummodo successionem; tit non etiam legitima jura ad familiam extranei Pa tris adoptioi habeat; nec ψsa ad eum eommunionem aliqtiam habeat, sed quaSi ea tranetis ita ad illam familiam inomiarur si .
Qua a Tro II. , et quatenus fuit illegitimi jus intestatae successionis habeant.
Naturales liberi, atque spurii succedum matri cum legitime natis. S. 286. Filii, ex lexti a legibus emitibus damnato geniti, neque ab infestato, neqμφω testamento matri succedunt. S. 287. An siti progeniti ex conjugato, et sotata ad successionem admittantur8 288. Qui ex Co lexu secundiam leges ciuiles Punibili nati sunt, nec sibi inoicem, immaternis cognatis succedunt. S. 289. Matrimonium inter olatim, et mulierem, quae prius adulterio polluta fuerit, θέσμnonico Mohibetur, nisi ρωι ρeractam Poeniteritiam. S. 29O.
78쪽
An, et quatenus fili illegitimi ius intestatae successionis habeant.
Neque etiam ρeracta ρ nitentia inter has Personas nutiae consistunt, si adtister i i. i. 3fidem adulterae dederit, hujus uiro oloente; oel adultera in Prioris Miri necem molita
Filii nati ex matrimonio eum adultera, quae nec sidem habuit, nec in inri necem molita est, intestritam matris successionem habent. S. 292. , et 293. - Σ.-ν An ratiam sit in titilitatem liberoriam, quod conjuges matrimonium illicitum contrahentes sibi inuicem donariant conten latione, es fa re emadem matrimonii. S. 294., et 205. Nepotes ex Ilia natiarali, reI Wuria ρrogeniti, etiam extra legitimas nullas, fiarerePraeSentritionis succe ne avo, et auiae matErnae, si mater Praedece erae S. 296. Filii naturales , et spurii ad matris illastris successionem hodiernis moribus admittiantiam S 297. Filii naturales patri ab intestato non succedunt, si legitima moles, rei legitima conjux svers&3 sit. S. 298. Filii naturales duas uncias cum matre Stridendas in legitima patris successione habent, si neque liberi, neque Dotima uxor fuerast. S. 29 Filii naturales, seu nati ex concubina, an duas uncisa hodierno fori disti conse quantiar in successione intestata Patris p S. 3oo. Filii Nurii, si modo de certitudine ρrolis constet, ad patris successionem ab at quibus admittuntur. S. 3 I. Filius, qui se natiualem dicit, talem se probare debet, si de intestata, non test mentaria successione uisceρωtur. S. 3oI. Filii adulterini, incestuosi, nefarii, aut sacrilegi ab intestato Patri non succedunt Ialsamen ex aequitate canonica alimenta illis dantiar. S. 3o3. I. 286.
llegitimi filii vel naturales sunt, vel spurii, incestuosi, adulterini, nefarii, vel ε crilegi, prout alibi ex proposito diximus ti . Quod ad naturales, et spurios spectat,
distinguendum est, an de materna, an de paterna intestata successione quaeratur. Νωturales liberi, non secus ac spurii succedunt matri una cum legitime natis sa), si modo mater illustris non sit: cum autem mulieribus iIlustribus castitatis observatio, ut ait Iustinianus, praecipuum debitum sit, idcirco naturales utique cum legitimis concurrunt,
noli vem spurii s3x Spurios autem hic habemus, qui vulgo quaesiti sunt, naturales, qui ex concubina i 3. i in V. Tom. I. S. 4 28. , et dem. Pq. 66. aὶ L. Si sumecta a9. S. i. U. de Mossicios. testament. 5. a. , I. Pentila in m. cod. ad Senati Consuli Ογhician. 6. 57. , Fab. cod. hoc est de legitim. haereaib. lib. 6.tit. 33. desinit. 7. in Princiρ. 3ὶ D. t. pentili. in med.
S. 287. Aliud dicendum de illis, qui nati sint ex complexu damnato a legibus civilibus, seu quem leges civiles puniunt: puta si vir conjugatus, vol etiam solutus ex foemina nupta liberos susceperit li ; nam hi legibus incogniti, immo invisi sunt, ut nec testamentariae , nec multo minus legitimae successionis a matre capaces habeantur: praeterquam in caussam alimentoriam, prout aequita in canonica inductum est ta . si Fab. cod. hoc tit. lib. 6. tu. 33. def. 7. num. I., es a. in m. sαὶ Fab. d. de . I. allegat. 3.. I. 288. Contra, liberos progenitos ex vim conjugato , Et matre soluta ad matris successi uem tum intestatam, tum testamentariam, admittere placuit si : quia, licet adulterium
79쪽
iis. . t 3 hoc secundum divinas, atque canonicas leges non minorem poenam mereatur , qua tuis': ,, prius i , praeced. ὶ, attamen leges civiles in illud aeque non animadvertunt: adeoque, . . a. nihil prohibet, quomiuus jus succedendi sive ex testame uto, sive ab intestato, quod i. si ex legibus civilibus est la , hisce personis competat. si b. eod. hoc tit. de legitim. haeredib. lib. 6. tu. 33. des. 8. αὶ L. Verbis legis rao. , L Lege obvenire i 38. F. de Derbor. signis So. i5 ὶ
Quaerit obiter laudatus Faber, utrum progeniti ex complexu, quem leges civiles damnant, possint succedere sibi invicona, aut iis, qui ex latere matris cognati sunt: atque negantium sententiam, utpote magis communiter receptam, defendit iij; et merito : nec enim beneficium successimus, quod legum civilium auctoritate firmaturi S. praeeod.ὶ indulgeri debet illis, qui iisdem legibus incogniti, et invisi sunt lS. I 87.
si in Fab. cod. hoc tu. de letitim. lustred b. lib. 6. tu. 33. d. def. 8. niam. 4. in cor .s aso. Sed quid dicendum de filiis progenitis ex matrimonio cum ea celebrato , quam vir prius per adulterium polluerat Τ Ρoterunino ad matris intestatam successionem admitti Ut quaessio haec definiatur, praemittendum est, jure canonico prohiberi matrimonium inter virum, et mulierem, quae per adulterium prius polluta fuerit ti : nisi post peractam tanti sceleris poenitentiam ta .sti Can n. l. , et Passim cauas. 3 l. quaest. I. . Cv. l. extra Decret Greg. da eo,
qui duxit in maerim. s 4. 7. aὶ Caimn. Si quis in nra 5., canon. Si qua indua I. ibi I
Quin immo duo sunt casus, in quibus, peracta etiam poenitentia, nuptiae inter has personas prohibentur: videlicet. i. Si adulter fidem adulterae, vivente hujus priora viro, dederit contrahendi post coniugis mortem 'matrimonii si . a. Si adultera machi. nata sit in necem prioris conjugis lai; his quippe duobus casibus nec post Poenitentiam nuptiae permittuntur, ob facinoris atrocitatem, et votum capta udae mortis, quod fides inopportuno tempore data inducit 3 si non. Relatum est 4. a causs. 3 i. quaest. l. , d. cv. t. extra Decretis Grude eo, qui dux. in matrimon. s 4. 7. αὶ D. canon. Si quis in rate 5. μορ. sin. causs. 3I. quaest. l. , d. cv. 1. de eo,
Hisee praemissis, tradit Faber. liberos natos ex matrimonio contracto cum adultera, quae Deo in prioris viri necem molita sit, nec fidem de matrimonio contrahendo, cum adhuc prior conjux in vivis esset, ab adultero acceperit, ad matris successionem admittendos esse, licet ante peractam poenitentiam nuptiae celebratae fuerint si : rationem adjicit; quia conjunctio haec iure quidem Pontificio illicita est, sed civilibus legibus non punitur: adeoque impeuire non debet ius succedendi, quod iure civili regitur i , a88. si di cod. hoe tit de legitim haeredib. lib. 6. tit. 33. desiuit. s. mun. 3. , ει ι in C P. S. z93. Sed in aliis duobus casibus, quo vel fides data de matrimonio sit adulterae, vivent. priore ejus viro, vel adultera in necem prioris conjugis molita sit, tum adultero nupserit, liberis ex hac illicita conjunctione progenitis nullum jus ad intestatam Matris successionem competit si in; quia conjunctio haec, utpote a bonis moribus, et naturali aequitata prorsus aliena, etiam punibilis est Meundum leges civiles χὶ, quae improbant suturae successionis pacta, ob id dumtaxat, quod votum capta udae mortis inducunt 3ὶ
80쪽
An vero ratum esse debeat, quod conjuges, tale matrimonium illicitum contrahentes, sibi invicem eontemplatione, et favore matrimonii donaverint, ratum, inquam, in utilitatem liberorum ex eo matrimonio naseiturorum, ejusdem distinctionis ope stefinieudum est: videlicet si matrimonium contractum fuerit cum ea, quae prius per adulterium polluta fuit, atque haee prioris mariti vitae insidias molita sit, va fidem defuturo eoniugio ab adultero habuerit, fisco, iuxta legum Romanarum sanctionem iii, emolumentum hoc addici debet lain; quia non tantum jure Pontificio, sed etiam civili,
Propter votum captandae mortis, haec conjunctio improbatur. si D. I Si quis incesti S cod. de incest. nimi. s 5. 5. αὶ eod hoc Ec de legit. haeredi, lib. 6. tit. 33. definit. 1α num. 4. ,ri S in corP. S. 295. Sed extra hos casus, cum lex civilis non damnet matrimonium cum adullera contractum, licet nulla praecesserit poenitentia asa. , consequens est, ne siseo assi dicendum , quod ejusdem matrimonii favore conjuges sibi invicem donarunt, sed lisberis ex eo progenitis lix ιὶ Fub eod. hoc tu. lib. s. ea 33., d. desinis. lo. num st, et 7. in corP.
S. 296. Disputant hae occasione interpretes, utrum jus repraesentationis admitti debeat in successione filiorum naturalium, Vel spuriorum: seu utrum nepotes ex filia uaturali, vel spuria progeniti, sive in lagitimis nuptiis, sive extra illas, succedant iure re a sentationis avo, et a lae maternae, si mater ipsorum praedecesserit. Probabilior videti sententia assi antium; quia respectu matris, et maternorum aseendentium tum nutu rates, tum spurii, seu vulgo quaesiti vere cognati habentur; ita ut nou tantum mater ipsis, sed et ipsi inter se succedant ii : immo Modestinus vulgo quaesitos ad intestatam successionem aviae maternae admittit: eadem porro ratio est suceedendi aviae, ne avo materno sax
Praeterea disputant interpretes, utrum hodiernis moribus reeipi debeat Romanarum legum distinctio inter matrem illustrem, et non illustrem si . Sanst castitatis observatio vigere debet non tantum in mulieribus illustribus, sed etiam in caeteris; licet in illis potissimum desideretur ia : atque commiseratioue digni sunt etiam spvrii, qui ex matribus illustribus geniti sunt: unde plures inserunt, sparils aeque ad successionem matris illustris admittendos e B s3 .li in De qtia dixi a sum S. 28 ruta O aia Iustinianus in L L penula. cod. ad Se L Constiti. Orphician. 6. 57. 3ὶ Voet in Pandera. ad Senatus Constiti. Turpilian. lib. 38. num. 8. feri in min- cm. Post alios.
Hactenus diximus de jure filiorum naturalium, vel ex alia qualibet illicita conjunctione procreatorum in successione intestata matris, et maternorram ascendentium.
Non eaedem servantur regulae, cum agitur de legitimae successionis jure in bonia patris, vel paternae lineae. Atque in primis naturales Iiberi, seu ex concubina pro-