장음표시 사용
1쪽
Reproductions may noti made ithout permission rom Columbia Universit Library
2쪽
othor roproductions of copyrisnteo materiai.
Under certain conclition specifieri in in laW, ob aristaru
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ARCET
Master Negative Original Materiat a Filmed aristin Bibliographic RecordRestrictio in Use:
5쪽
6쪽
QVAM AMPLISSIMI HILOSOPHORUM ORDINIS CONSENS ET AUCTORITATE IN ACADEMI GEORGIA AUGUSTA
7쪽
Do hac dissertatione ad ordinem philosophorum rettuleunt Ed Schwariget F. eo. Εxamen rigorosum habitum est D. XX. M. Decemb.s A. MCMVII.
8쪽
De libro qui inseribitur περὶ κεανου ). Quas res hic Posidonii liber continuerit, accurate dici nequit quia plurima osidonii fragmenta librorum titulo carent. Nam Diodorus in componenda bibliotheca doauctore Omnino tacet, ex historiis Athona sus exhibolsola fragmenta, Strabo nudum librum nisi περι κεανου Commemorat. Complures censuerunt Strabonem et libro ιστοριον μετα Πολυβίου et libro qui inscribitur περὶ ωκεανου usum Sse, alii contenderunt illum περι δεκεανου solum librum Surpasse, qui non solum res physicas sed etiam historicas vo ethnographicas amplexus sit. Ego quoque
huic sententia adstipuler, quia nil impedit, ne hoc verum esse existimemus. Satis enim illum librum fuisse geographicum ' constat testimonio linii in prooemio Naturalium quaestionum libri V Posidonius, i i περιπλουν at tπεριηγησιν scripsit), fidemquo haud mediocrem afferunt Verba illa, quibus Dionysius qui vocatur Perlegeta incipit:
ρχομενος γαῖάν τε καὶ υρεα ποντον ἀείδειν καὶ ποταμους πολιάς τε καὶ ἀνδρον ἄκριτα φυλα, μνήσομαι δεκεανοιο βαθυρροου,
neque ibi deest historia quasidam do amnitibus sus. 570sqq.), quam Sine dubio collegit poeta ex osidonii libro
περὶ ἄγκεανου cf. Strabo p. 198). Oceano enim multum tribuisse geographos antiquos ' apparet ex Strab. p. 120 17 πλειστον δε η θάλαττα γεωγραφεῖ καὶ σχηματιζει
I cf. Sci me hq e ii, Untersuchungenisu Posidonius, pr0gr. FriSing. 1891, p. 23 sqq. 1900, . . 2 cf. ueller, de Posidonio Manilii auctore, diss Lips. 190I, p. 19 sqq. 27. 3 Pytheae titulus gemellus commemoratur, cf. Gemini et astr. VI. 9.
9쪽
την γην, quam sententiam ueller 1. l. p. 20 ad osidonium revocavit. Ac certissimum quidem testimonium hipso Strabo assor libro VIII ineunte αλλοι δ' εἰς δ φυσικbν τύπον
καὶ τον μαθημ ατι κιν προσελαβύν τινα καὶ τον τοιουτων, καθάπερ Ποσειδωνιύς τε καὶ Ἱππαρχος Adiungas etiam
p. 104, ubi Strabo de Posidonii περὶ δεκεανου libro iudicium
fert: πολλα γαρ καὶ ἐν τοῖς καθ' εκαστα τυγχάνει της προσηκουσης διαιτης, σα γεωγραφικά. σα δὲ φυσικωτερα επισκεπτεον ἐν αλλοις et ουδε φροντιστεον. Ex his geographi
verbis et quia historiarum Posidonii liber nullo loco commemoratur mea quidem sententia dici potest, Strabonem nil nisi illud opus adhibuisse. Acoodit quod et Strabo, Athenaeus in eis quae simul exhibent, valde inter se distant, ita ut eluceat non idem utrumque opus sequi. tque in Strabonis narratione ubicumque Posidonii itinera in occidentem versa iam facta esse
debent vel ipsa commemorantur, cf. e. g. p. 198 φησὶ γουν Ποσειδώνιος αυτος ἰδεῖν ταυτην την θεα πολλαχου, quibus apparet Strabonem usum esse libro περι κεανου qui itinere illo confecto conscriptus est δ). Contra Athenaeus, apud
quom haec adnotatio deest p. 246), librum ἱστοριον exhibuit,
in quo conscribendo Posidonius auctores maxime scriptoresque secutus esse videtur, inprimis Timaeum historicum '). Iam ut probem Diodorum magis premere eadem Vestigia ac Strabonem, quam concinere cum Athenaeo, hoc afferam Athenaeus I. VI, p. 233 ex osidonio nonnulla refert de metallis Helveticis quae admodum consentiunt cum eis quae Strabo ac Diodorus iterum Posidonium secuti ε de metallis Ibericis narrant. Adnectitur veriloquium illud quo nomen υλπια revocatur ad Ῥιπαῖα sc ολβια). Apparet aut Athe-1 cf. Scheppi g, de Posidonio Apam. diss. Hal. 1870, p. 19.2 quod nuper Unge ostendit, Philol. 55, p. 245sqq. 3 cf. M uellen hosf, D. A. II p. 304 312, saepius Gesschen, Timaeus Geographie des estens p. 95, 183, ubique Timaeum Vero recensuisse Posidonium apparet si comparamus locos hos: Θαυμάσια κουσματα 90 sqq. - Str. 165, Diod. IV. 20; . . 86-Str. 199; . . 92-Str. 22.4 M uellen hosf, D. A. II. 12.naeum erravisse ), aut illa scripsisse Posidonium antequam locos Ibericos adiret postea autem illum transtulisse narrationem ad metalla Iberica quae Alpium divitias longe superabant veri simile videtur. Praeterea ex eis quae apud Athenaeum sequuntur de Scordiscis' facile infosso-gitur haec esse scripta antequam ea exponerentur quRelegimus apud Strabonem p. 188 de Tectosagibus cf. infra p. 33 sq. Quae cum ipse investigavisset Posidonius pertinere apparet ad librum περὶ ἄγκεανου, in quo multas quaestiones examinavit iterumque tractavit δ). Tum haec deliberari possunt Athenaeus p. 15 4 a
ox osidonii historiarum libro XXIII ' laudat: Κελτοί,
φησιν, ἐνιοτε παρα τι δεῖπνον μονομαχουσιν, quod ut o dirus 1. IV c. 28 narrat: εἰώθασι δε καὶ παρα δειπνον ἐκ ob τυχύντων προς τὴν δια των λύγων μιλλαν καταστάντες, ἐκ προκλήσεως μονομαχεῖν προς ἀλληλους. am
procul ab illo loco, libro XXIII Athonaeus p. 151o exhibet di τροφὴ δ' ἐστὶν αρτοι με ὀλίγοι, κρεα δε πολλὰ ἐν δατι καὶ πτὰ ἐπ ἀνθράκων et ὀβελισκιον, quod uti dirus eodem capite atque E plane modo narrat πλη- σιον δ' υτον ἐσχάραι κεῖνται γεμουσαι πυρις καὶ λέβητας
ἔχουσαι καὶ βελίσκους πληρεις κρεον ὁλομερον. De bardis
agitur apud Athenaseum p. 246 sex libro XXIII),
apud Diodorum c. 31. Apparet utrumque plane alium ordinem sequi, quod ex eo prodire mihi videtur, quia alius alium librum adhibuit.
Ex altera parte Diodorus quam maxime consentit cum Strabone, cum uterque eodem fere ordine res enarret,
1 Quod uellen hos l. l. p. 12 contendit. 2 cf. B ali , Posidonii Rhodii rei doctrinae p. I 69; opp. ueller, F. H. G. III. 274, S. 48. 3 cf. S c Numidi ii l. 1. p. 4: Revision undintersuchun Strei-tiger Problem de Wiss Geographie'. 4 M ueller 1. l. in fragmento 24 erravit, L Unge l. I. p. 110. Quantum Athenaei et Diodori narrationes differant, cognoscas ex Carolo M u edi e chidi, D. A. ΙΙ, 307, qui hinc corrigenduS.
10쪽
de campo lapidum agitur apud Diodorum c. 26, apud Strab. p. 18 2, de templorum divitiis
apud Diodorum c. 27, apud Strab. p. 188, do religione apud Diodorum c. 28, apud Strab. p. 197, A, de moribus apud Diodorum c. 29, apud Strab. p. 98, de vestitu armis apud Diodorum c. 30, apud Strab. p. 19 7,
do sacrificiis apud ut o d. o. 31. apud S ti a b. p. 198. Quae attuli, quamvis non nescirem dissicultates haud mediocres existere quae pugnarent cum eis quae adhuc inter plerosque constant. Tamen ambire angustias illas nolebam cum comperissem, quo plus proficerem in studiis o- sidonianis, multa esse atque sibi contraria quae nondum explanata sint. Neque enim res ita comparata est ut dissicultates omnes ad excerptores revocari possint, sed in ipsis philosophi libris illae inveniuntur, quod iam Strabo p. 98 vituperat, multisque aliis locis assirmari potest ). Sed haec hactenus, cum infra in singulis quibusdam exponendis operam daturi sumus ut demonstremuS, quantum Strabo osidonio debeat sit qualo fuserit illius opus, ex quo potissimum auxilium petierit. Neque nostrum putavimus ut totius philosophi libri rationem haberemus, sed ut interpretandis nonnullis Straboni locis atque explica dis et Strabonem etiosidonium cognosceremus OneXumque
II. 1 Strabonis p. 29 ). Ut eruamus quid Ρosidonius de ventorum distributione cogitaverit adhibendus esse videtur Galenus qui in libelloqui inscribitur ει το Ἱπποκρατους περι χυμων πομνημα
inde a. l. III, c. 13 p. 395 sqq. . hac de re agit la-spiciamus p. 409 sq. ubi sine dubio Aristotelis sentorum tabula occurrit, L meteorol. l. V p. 363 sq. ). andem illam tabulam etiam apud Strabonem invenimus, tertia
solum tetrade missa, quippe quae trunca SSet. Hanc tabulam quam receperint ristololes, Timosthenes, Bion alienam esse ab Homeri ration Ρosidonius apud Strabonem contendit '. Ergo ipso illam non comprobasse Videtur. Quaenam igitur est osidonii sentontia γGalenus p. 407 Κ antequam de Aristotelis ventorum descriptione roseri, verba facit haec οἱ δε τέτταρα μονοντα πνευματα εἰναι λέγοντες, τουτο καθ' ' υμηρον φασιν αυτbς
γαρ τέτταρα νομάζει λέγων συν δ' Ευρύς τε Νύτος Ἀπεσον Ζέφυρός τε δυσαχὶς καὶ Βορέης αἰθρηγενέτης μέγα κυμα κυλινδων ε 295l6).οι δε πολλους ποιουντες επι της θέσεως τεκμαιρονται.
Iam videamus qua sit ratio apud Strabonem in eis quae illis supra laudati prasecedunt εἰσέ δέ τινες ο φασιν εἶναι δυο τους κυριωτάτους ἀνέμους Βορέαν καὶ Νοτον, τους δὲ ἄλλους κατὰ μικραν εγκλισιν διαφέρειν, τον με ἀποθερινον ἀνατολον Eυρον, χειμερινων δε 'Aπηλιώτην, δυσεων δὲ θερινον με Ζέφυρον, χειμερινον δε Ἀργέστην του δεδυο εἰναι τους ἀνέμους ποιουνται μάρτυρας Θρασυάλκην τε καὶ 4bw ποιητὴν αυτbν τω bH με- Ἀργέστην 'in Νοτα
1 cf. diagrammata adnexa Ι-V. 2 Ita esse interpretandum ego censeo, aliter fecerunt: Berger, Fragmente de Eratosthenes p. 211.
Boli, Studien gu tolemaeus, N. Ib. S. XXI 1894), p. 230. Capelle, Die Schris v. d. Weli N. Ib. VIII l 9053, p. 545.
In eundem errorem nuperrime incidit te inmet in diss Golt. de ventorum descriptionibus apud Graecos Romanosque ed. . 58 Sq.