Denarius S. Petri, disputatione Historico-Theologica expositus, et, præside Johanne Fabricio, ss. theol. prof. publ. h.t. decano, censuræ atque ingeniis eruditorum ad 29. decembr. a.s. 1679. publice commissus ab Andrea Arnoldo, Norimbergensi, autore

발행: 1679년

분량: 78페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

s. f. at certὸ constat, neque in Anglia fuisse Petrum, nesex in petis Romam I relinquitur saltim quaestio, an Romae fuerit. Gemnitius concedit Petrum fuisse

Romae dubitat Gerharaeu. In Apparatu ad Libi, de Primatu Cl. Salmasius pro viribus hoc git, ut ostendat pedem Vrbi Petrum non intulisse ratus, in VictiSi imos ut argumento cum instet atque urgeat Petro τοάποτο- a, . ηη ς I , ς commi am , aded, ut operae pretium nequaquam teci siet, si petiisset Romam ibi aut nulli, aut pauci admodum uo i, a laudio urbe pulsi Cardo retineo Versia tu , ante annum audii quartum Palaestina Petrum non excessisse quod probatur utique Nam annum Agrippae ultimum , quo Petrus in carcerem Coia ectus est,Eusebius in Chronico, Scaliger, Chrono loni omneS, Combinant cum quarto Claudii nec doctissimiis Valesius i diis te- Not a tur, convenire inter omnes. Igitur, cum in dubium sit ex Achis Apo Eusebib. stolorum , egisse tunc Petrum adhuc in Palaestina, Romam profici a cuusi. sci nondum potuit. Illi graviter impingunt, qui existimant, verba Acti XII, 17 επτορευ Θη ει ετ έοπον, de Roma esse accipienda ratione enim destituunt ii omni Fingamus, Romam eo tempore delatum este, trahit tamen ista opinio Iccum sua incommoda, si Petrus

Romanam cathedraria per annos XXV. CX ornaVir,&martyrium Neronis dQcimo tertio passis est ut silentio involvamus, septem annis ecclesiae Antiochenae praefuisse. In Synodo Hieroiblymitana 'le 'Act. I F. trum adfuisse prae sientem plane constat, accedimusque iterarum, antiquitatis peritissimo Viro, riderico Span hemio F. in Dissertationum historici arxtimenti raternionet, referenti Concilium aes m V annum Claudu XIII. Christi circiter L 111. Veium isthoe modo, si thim quidem ornam venerit Petrus , minime respondet numerus XXV annorum Pontificatus summi, quem ipse gessit; nisi tib Vesipasiano vel Tito mortu tim putent adversarii, proprio molimine fundamenta evertant. Certamen Petri cum Simonem ago ad veritatem'reviter revocabimus Illis non assentimur, qui Simonem sub Tiberio Romam venisse sentiunt placet vero oli Henr Otto , maest. sub Caligula coepisse ejus haeresin circa annum a Christo passis 1 The Lba nati Vltate XXX lX Uana quoque videtur eorum narratio, qui sibi cohist. An, persuadent Petrum Simonem ubique secutum, venena sua spargen Oquandotem latius,&tandem Romae cum eo publice conflictatum, prove Petrus

52쪽

ritate religionis Christianae dimicasses; nam in Samaria Petrus de-VOVit Simonem, quod ex Ach. III. ao liquet. Attamen plerique Veterum Patrum tradiderunt, his inus, Irenaeia , Tertullianus, Cyrillus, Eusebius aliique, statua Mara a Romani Simonem magum fuisse honoratum, quae posita ei fiterit in Insilla Tiberina, interi Nar duo pontes. Hunc errorem omnivo hausierunt noluit Salma suis , ex a Libb similitudine nominis Semoriis G Simonis. Nam intEo ipso loco avorum Primatu aetate reperta est ara dedicata SEMON SANCT ), quem issi pro Si-

Dissert. I. Sanctum Ronia ae cultum , sed Semonem Saucumia statua inscripta 5. o. fuit Semoni Sanco, Deo Fidio, non S=moni Sanc o. Semo Sancus Sabinorum erat Numen, teriendorum praeles foederum , in quo JUinum cum populares Samaruam tum ignorantia Romam usin deceperunt. Franciscus Maria Florentinus, qui Marce i, Simonis primum, deinde Petri discipuli, Historiam ex Pastionali Vetere, ante quingento annos desicripto, integram exhibuit, continentem scilicet plitra Veritati consona, ac non prorsus re liciendam, fassus tamen est, non sereres hanc historiam certissimae et Nec VolumuS, nec poS- sum hi etiam praeterire sensum verborum tib finem prioris epistolae Petri, σπά ετ ιμα ς η ν Βαβυλωνι συνεκλεκὶη - Μάρκος υιος μου.

ogitur pud Salmasium , hanc Babylonem de Roma plerosque Ο-

HaLι o. innes Patres interpretatos esses; quo argumento invaluerit opinio m Veterum, Petrum fuisse Rornae. Hinc in quibusdam vetustis exemplaribus additum est illi epistolae , missam esse 'Pωμης, quo verbo isiumum esse nemo non videt, cum de vera Babylone inte uendumst hoc nomen, iusta ratio suadeat si orace Romaniscpticuisse Petro vocare. Constat, nomina locorum in Epistolarum inlcriptionibus,salutationibus, clausulis adhiberi proprie I Cor. I, 2. I. Cor. XVI, 9. Coloss. U. C. Dubium autem controversumq; est,si me illati Chaldaeorum , an AEgypti , sive Arabiae Prius non pauci amrmant, posterius arridet doctissimo Ottoni ' nec pauca videntur suadere, Babylonem AEgypti potius innui Petro, quam Chaldaicam vel Assyriacam Rationes colligit Vir omni laude mea major Spanhemius: Claudii tempore, quo Petrus scripsit, observarunt Viri docti ex Curtio, Plinio Pausania, Chaldaicae Babylonis praeter nomen, tumiles quaSdam casas, aut parum aut nihil superfuisse sum ex adverso AEgypti Babylon enitesceret. Quinimo

53쪽

'gRRH Ju iis t. Testimonium perhibere, lumus Ptolium, descripturus Βαβυλα, λήρον Q. cim es κοῦ υ σου κία- unde&a Persis nomen illi inditum Strab cibis

iam meaiam ponit Geographorum tabulae Babulonem ad nim

collocant, in angulo Delta, pregione Memphi V ij heu i gypti Babylon Palaestinae prae illa Chaldaieatat est fodi

Petrus commode magis iteras ad Judaeos Asiani C Gr cani AEgypto ViXlt, quorum Petro cura. Si Marcus, quem: o P rotii Vlli AEgyp ψ Jδ' inde a s Claudii ad Ne

ronis vlli vel secundum Eutychiui , Patria icham levandri

num usque adl. Neronis. Sic se res habet: no citi bis s.

non tr/n serat, quasi alieno in loco collocet. Ad pestillum 6 με'nyrationi de Romano Petri itinere asthiasium et negariti Icer

te rem omnem suspenderunt'. Baptista Mantuanus, i lichael C II lonnaeus, teste SpanhemIO'; Fatemur tamen, atque etiam Drofi a r

temur non absolute Petrum Romae fuisse, nos neoas sed a isti hi,

54쪽

Evang. Cathol.

persuasos esse Firmamenturn in duobus insignibus Ecclesiae no1trae Viris ponimus Chemnitius enim lonat ira esse, Petrum Vrbem victricem fuisse ingressum; lireret adlauc Gerhardus relinquens rem in medio , quando non conficitur ex necessaria consequentia haec conclusio, sedem primariam constituit, Urbis Episcopus factus est, ctim ipse Romae fuerit Satis indultum est historiis, &rerum gestarum vel expositioni, vel demonstrationi nunc, ut posteriorem ordiri possimus, huic sectioni finem facimus.

SECTIO POSTERIOR.

DEnarium S. Petri eleemosynam tantum esse, Vetustas monumentorum evicit; nunc vehementer omni studio atq; opera elaborandum est, ut planum faciamus, adversarios Petri autoritate frustra sese munire, quasi eidem concessum foret Imperium totius Christiani orbis, cui tanquam supremo domino vel iga-galia tributa, tutelae Sc obsiequii gratia , essent pendenda. Quapropter haec sectio tractabit sacra, Petri praerogativa exponet, cum aequatione dignitatis Pauli. Deinde S.Codicis loca, Monarchiae ecclesiasticae speciem prae se ferentia, intentis oculis contemplabimur Tandemque finem opellae huic imponent denarii, quorum mentionem inseri Novum Testamentum. Praeiverunt iri sumini, quorum Vestigia legere in uCundum est , utile sic verum sine ulla conteiitione inveniemus, vel perscrutabimur inventum.

DE PETRI PRAEROGATIVIS,

1 g. T Etrum primae stris Apostolum vocare, nihil pro-

Loquimur autem cum Barlaam Monacho de Papae Princi- p. a. patu Oομεν , Π ἀμ εν προς Την κκλησίαν σοτιριοι τά is:

55쪽

minimis 39

σκαλιας η,ειογα . πρωτοκ- ας σως ε ου . Omnes quide A - φέρε Iola Luydo Interprete quod ecclesiam attinet, pari eodem

FGyne Iusi e Bonore; cra autem Eorum duo enarii numeri Principem . Irarum us, veramus. Hac licet inrecate superior, qπιάδεω spraesentibu s, primas ipsi docenti partes sie it, ac ortasse etiam primo loco ederit. Vocatur Petrus a Ueteribus κεφαλη - ποτο- λων caput Apostolorum, illo tamen sensu, quo egregiis munerib iis ornata Capita dicuntur matthaeus cap. I, et per πρωτ' libri

Paulus ab ipso Gregorio Romano honoratur umi

urbs prima' praecipua , non domina. Photius in Non ocanone Antiocis. mmum ecclesiarum capuli primaria bit Constantinopolis. s

a. g. Petrus Christi vicarim est , O reliqui Apostoli fuerunt;

rudi in quibwdampartes praecipun, verum propriin ire persona.

'ςgR V ,Christi Vicarium Petrum fuisse, secuti celebrem ' comanter Regromontanos Theologum, reterum , csim muniis Apo trovers. Π i pici 'ci ApD Ol's autem neminem refert alium, ni Pora Christi,qui vices illius in docenda& regenda ecclesia iistinet Hoc tis. pracip. pernegamus, quod Vlca ruina caput ecclesiae, sive vicarius Monar DIU.st. cha ecclesiae a Christo sit constitutus, ipsi si, lus Christi vicarius cum aeque caeteri Apostoli pro Christo legatione funeri fuerint II Cor. V, 2O. Ita dicitur esse Cephas ecclesiae, ut ecclesia est Chiu:-it ri haec vero Christi est ut ministra,&Cephas postponitur illi Cor. I, si i ut in rip s&Apostolorum caeterorum ministerium discri Ia. minis nihil intersit Apo obiis C his sive vitris emoris veprsentia ver utura, o lai a lunt, vos Hom. I a. autem Bristi in b. t a tres nec re, nec ei his discrepant; Origines j ira m- se erant Reges Christus Rex Regum. od si Reges in ut ' De V Laerunt,uni prodi cho Regi non subjac bant. Aper te 3 prianus' e Hψcerant ut se tertiostoli quo tuu Petrus, pa/ consortio prae cosa. Euth uom potestatis Pamelius,in Alinotationibus, cupit nobis locum

56쪽

Olocum hunc extorquer se inihil agiti neque lassicit vel ManutinuS,Uel Cambronensis Codex sati est, caeteros fuisse, quod fuit 'L - Petrus Iudicavit iudicium inelytum M. Ant de Dominis Haec A V' ura es defaecata Cypriani lectio , prout omnes HratiqV Codices ha-co c. hent Pamelius enim Aldo Grammatico nixus inepte intrusit ista versa, Primatus Petro datur quae ex aliquo marginais si aeolus malus ab fuit,an textum sequem impurum irrepserint Libellum Cypriani de nitate ecclesiae diligenter cum veteribus S, Oxonienses Theologi contulerunt, quae consentanea sunt Omnia cum his no- IV V stris. Accuratissime monet Jeremias Stephanus , silere Critico - Πρι - δε rum peritissimos praeferre plures Codd. paucioribus, nisi ratio aut necessitas aliud suadeat At Pamelium volui sepauciorespluribus opponi, nudasgnscata ratione iste aeuntaxat ex mero causi praejudicio. De caetero animadvertendam censet diligentem Cypriani curiositatem Cum multum clixisset,caeteros idem fuisse, quod Petrus, non coiatentum tamen addidisse, par consertium, ne reliqui consortes viderentur in seriores vel honore, vel potestate. De absoluta Petri, reliquorum Apostolorum aequalitate non quaeritur; largimur tali qua, quae prae caeteri S sol LlSobtinuit,ratione aetatis, fuisse seniorem,

vel, si quis ita velitie vocatum fuisse primo, Sc, quasi lumen aliquod, non extinctis caeteris virtutibus, eluxisse in eo charitatem, qua alii vix aeque pollebant. Contendunt aliqui Andream ante Petrum D vcst vocatum esse, Hesychius, Presbyter Hierosolymitanus , Andre-

παρχρο, et mante Petrum, Dudamenti fundamentum tupri mitias ut ut sere habeat, credimus eos αλτοκλη ους, simul vocatos,de reliquo parum soli citi. Sed, sunt praerogativae istae personales, quae ad successorem nequaquam pertinent; eratq; aliquis , Petrum vocari primum, praecipuum ac Principem Apostolorum, ratione personalis cujusdam eminentiae, quia primus ordine& tem-i ipsa pore fuit Apostolus. Muciori facit, quod Hilarius ait ' Petros, i, fuit primu si Dei confessor Vel Athanasius ' Petrus omnium pri an mon cognovit Christi diviNitatem. Nam Johannes Baptista pr se

. contra rendu esset Omnibus qui Christum agnovit,&Dhi filium esse ab Anai, ipso Patre didicit, alliueque manifestavit, antequam Petro aliquid de ea re constaret; quin imo ante Baptistam Simeon non videtur horum mylteriorum ignarus tuisse.

57쪽

3. I Segestur, quid de Primatu sentiamus; quandoquidem Ja

cobiri, Cephaso Johannes columnae eccum appellantur. Omnibusvis ingulis Apostolis commissum uitiari autoritate munus praedicandi Evangelii, Matth. XXIlX I9,2O potestas ibi vendi, liganti peccata, Matth. XIIX, I 8 Petrus igitur Princeps ecclesiae proprie dictus non fuit, ut idem bret in ecclesia, quod in Republica Monarcha. Rei caput est Petrum ure divino non gaudere aliquo prima tu, quantumvis neutiqtiam Monarchiam Omne in ex ecclesia tollamus, quando Petri Monarchiam uni versalem inficiamur: Christus enim in coelos receptus,ecclesiae tamen suae in his terris caput, Princeps&Monarcha, praeest, potuitque ecclesia particularis ad modum regiminis Monarchici gubernari, quemadmodum Petrus Antiochen .e ecclesiae per tempus praefuit Johannes Ephesi irae, Jacobus Hiemiblymitanae; at universalis ecclesiae omne exaequo curam gesserunt,ut ejus regimen Aristo craticum recte diceretur. Ampius praeclarus locus est, Gal. II,9. Non blus Petrus dicitur eccίViae columna, sed Miri quod magnus er hardus ' observat tanquam Monarchi, sese s Paulus es et Arui Apostonsi, Hiciunt sed dextram si, cietatis ipsi dant,' qι ιβ

tri Gnvicem ineundi mutuas igitur operus ad eccosiae aedificatio cor nem conferunt, nequaquam vero universalem pasturam ommatum Petrus sibi arrogat. Jacobus , Petrus, Johanne columnae non uia dicti, quasi haec praerogativa ipsis a DLofuerit concesIa; ει δοκοῦντες ς υλοι bira, inquit Paulus, Mi . . qui extimantur a quid βῆ , id est, praecipui doctores habentur, hominum opinione, non DEi jussu Latet etiam Latio secreta sub ordin quo Jacobus Petro a Paulo antefertur res illae columnae II. Or. XJ, . XII, II. - ρλιαν 'Aeta ολοι vocantur summi scilicet Apostoli, quibus se

Paulus minime inferiorem putat. Chrysostomu ς ait ' Προς αυτους 'Homes. ποι ἰτα την συγκυ τι μετοι F τηκκοῦντ' αγ ω in ματρο , sese is 3 φυῆ-liscum autoritates ibi conveniente comparat. Vnus igitur non con GVη ιζ.stituitur summus,sed plures aequales sunt &pares,itSdemq; se confert Paulus.

Nuci occasionem hanc Paulum aequabimus Petro, cum is ρη stolorum munimus audat. Concreditum Paulo Evangelium praeputii, sicut Petro circum-F cisionis

58쪽

a 'g' Iaca, . isionis ' ; sive, ita Apostolus a Deo conititutus est, ut Petro Apo- Vers. s. Nolatus Judaeorum fuerat commissus, qui operatus es Petro in 'o stoiatum circumcisionis, operius est se mihi intergentes , inquit

lautus Pondus argumenti sensit autor tractatus, qui inscii bitur La Grandeur de Di Romame ac ex Patribus, Conciliis, criptis Ont incum, juXta eriem saeculorum, miro cum labore ac artificio, copio illimis collectis testimoniis probavit, paris honoris meriti

', οδει μ' oti ulum: Opera sane non inani si quidem abstinuisset

'di charissimur rater noster Paulus,secundum datam se ibis te Icrimitu bu Paulo post in laeCerumpit vel ba Non contendo, an Ocrior Paulin caeteris Apostosis cerne doctrina iis uberior, es rarior a nos manavu ut qua um potesate sibi tracta revera con scipulis etrinpraesar, tantumsapientia ce gere Paulus viriatur unis obviam Iam cum Petri Sacerdotiosummo conferri jam caeteris praeferri intringitur Satis quidem ad rem, ingenue; nam de potestate illan saccis altum e uilentium, valde delactamur dicto sive Ambro-

reperitur, certe antiquio sancti autoris, quod Pinto suppeditavitώErgo beatus Petru GTP fueminent inter universos o Iosis,spe- Iuni pa rone Testimonium accuratissimus perhibet Spanhemius.

Paulum frequenter, aeque ac Petrum, me exceptione aura:

59쪽

in corpore quasigemnum consituerit lumen oculorum Haeret in men . in te, apudFacundum Hermionensem ,PetrumApost olorum primum L o, dici, Paulum vero minimum Namsic sequanaeo Petrin Apostolorum prim us,sicutIam diximus, cum non recte amburaret ad veritatem Evangesti reprehensius a Paulo minimo Apostolorum, non indigne tulit,

nec profui primatu gloria resistentem sibi des'exit. Iesi 'Onitim Sal

ma nis i reddit, minimum vocari Paulum, non merito, sed ordine i mee cisalpa forens nominant; sed animadveri Lib. 2. B- de Paulo dicere Chrysostomtim Hom. XVIlI in Rom. cap. XI,

nem res totius orbis , mysteria cunecta, uni ersamg 4'ensationem

commisit. Sic Paulus alior cecumenicus cum Petro fuit. 3. g. Fundamenta ecclesii Romanae cum Petro Paulus jecit, in Pontificum bustu Paulus dextram Petra occupat. Solum Paulumlaticem Mautorem extitisse condendae Romae

ecclesiae Cl. Salinatius ' sibi perii iasit, nihil quicquam a veritate de-

flectens, cum minus Lornanum Petri iter explicari possit. Sed, fue 2Lφον acrit Romae obtinemus tam in quod cupimus, eandem operam Ro ε'rimat.

mae praestitisse Paulum, quam praestiterit Petrus: Ah utuntur enim Irenaeo, quicunque existimant, ab ipso solum Petrum ecclesiae Romanae fundatorem constitui Graeca renaei sic expressit Eusebius, Lib.s.c. c. Θ μυελιωσαντες . v - οἰκοδομησαντες. μακάριοι Ἀποςολοι την,κκλησιαν, Λιν την της ἐπισκοπης λειτουργίαν ἐνεχώρισαν, fundantes igitur aediscantes' ecclesiam beati Apostoli, Lin inspectionis munus per ma-nto tradiderunt. Jungit Irenaeus utrumque Apostolum,uterque Lino ecclesiae curam commisit. Veterum profecto plurimi infundatione ecclesiae comanae Paulum Petro vel aequalem faciunt, vel certe majorem loca congessit Leo Allatiusti, postquam attulis-' Perp. set ea, in mediam aria biguumque seri nonem eruimpit Gasmpla Consens. nas, aperto,minime dubia cx una partesivideam, ex alterae cle lib. I cap. si majesatem monarchicam considerem , Petrosioli debitam a Christo ib.c. F. PetroDθexhibitam,tncertum mihi es,quidpronunciem. Ne nihil di-HVm. 2I.

60쪽

II λ γ ζωτοι γεγονασιν Ἀποςολο αυτοὶ Tris κοπτοι , ταδε γ', rα Κλῆ Romaefuerunt primi Petrines Paulum ostoli,' ' 'stis Biu e Linus,postea taetus obversantur etiam antiTObullae Pontincum, in quibus actextris Paulus collocatur Petri mi- liqui faciunt ludos, quando in rei caussam inquirunt: Ajunt Uei quippe, recensente ista Leone Allatio, 'qui postea sententiai afieri suamDrrore sculptorum ista accidiste vel, pirapensiores fuisse 'rumpi chores in Paulum, thram in Petruclesiasticis sinistram esse honoratiorem deXtra. Quorundam fert Ο-pinio, quod Paulus Petri latus tegat quem adiNodum ii, quos rarte-Vocant alii censent, singularem hanc esse Petri modestiam, indulgentis Paulo honoratiorem locum in sua ecclesia, quod Ma- anates assolent Leo Allatius assirmat s e.vEotholarum Bosesecarum ut positione ortum, a Graecis Romam istata, quibus quod extrum est si Latinassinistrum serum, sinistro pede pi cedit, quando in hanc

si et Paulus Leviter attingarnus, Clementem . A. cccVI. an X Pl 'qui temere amrmaret, Papam ante confirmationem bullis iramime uti deber. Haec vero antes lennia coro rus implexesa italis , ae habet tantum ab unaparte DD. Petri

DE FUNDAMENTO S. SCRIPTURAE,

quo nititur Petri Monarchia, Sontificis succes o. QS xuq Petrus,i super hanc petram

SEARCH

MENU NAVIGATION