장음표시 사용
41쪽
. . - ἀ BULIA INDICTIONIS: imus odiis et dissensionibus Plena, dissentientibus praesertim principibus iis inter se, qmbus summa
rerum Pene Omnis a Deo Permissa est. Cuia unum ovile et unum Ρastorem y dominici esse gregis, ad integritatem christiante religionis, et ad coeIe lium honorum spem in nobis confirmandam, necessarium duceremus ; schismatibus, dissidiis,haaesthus erat christiani nominis divulsa jam pene et lacerata unitas: cum tutam atque munitam ah Infidelium armis at ii te insidiis rem p u-hlican optaremus ; nostris ErratiS , nostra iust cunctorum culpa Dei videlicet ira Peccatis nos tris imminente, Rhodus fuerat amissa , Hungaria vexata, conceptum et meditatum contra Italiam contraque Austriam et Illyricum terra marissu hellum : cum impius et immitis hostis nostor Turca nullo tempore requiesceret ; nOStrorum- iue inter se odia et dissensiones, suam heri gerendae rei occasionem duceret. Igitur, ut diec- hamus, in tanta haeresum, dissensionum hei Marumque tempestate, laniisque excitatis fluctibus. cum essemus ad moddrandam et gubernatistam Petri naviculam vocati, nec viribus ipsi nostris satis fideremus e primum conj imus in Domino cogitatus nostros , ut ipse nos nutriret, animumque nostrum firmitate et robore, mentem consilio sapientiaque instrueret. Deinde, animo Te P tentes majores nostros, sapientia 'admirahiti et sanctitate praeditos, saepe in summis christiantes reipublicae poriculis remedium optimum atqu opportunissimum ; oecumenica' conellia et opi-SCOPOrum generales conventus adhibuisso ἔ- ipsi suoque animum ad generale habendum Coraci
42쪽
lium adjεcimus; exquisitisque principum' se tentiis quorum nobis videbatur utilis inprimis
et opportuna ad hanc rem esse consens o, cum eos tunc non alienos ah hoe tam sancto opere i venissemus oecumenicum concilium, et generalem eorum eΡiscoporum , aliorummae Patrum ad quos Pertineret, conventum in civitate Mantine indiximus, anno Incarnationis Domini, sicut lit toris et monumentis nostris testatum est. millesimo i quingentesimo trigesimo septimo. Pontificatus nostri tertio, ad x kalendarum junri inchoandum ; spem Prope certam habentes lare. ut, eum iIlic in nomine Domini essemus congregati, ipso sicut promisit Dominus in medio
nostrum affuturus, et honitate ac misericordia sua omnes tem Porum procellas, omniaque Perieula Spiritu oris sui sacile depulsurus esset. Sed, ut semper insidiatur piis actionibus humani generis hostis, Primum, contra omnem spemc et o Pectationem nostram , denegata fuit nobis Mantuana civitas, nisi aliquas conditiones subiremus ah institutis majorum nostrorum et conditione temporum , nostraque ac hujus sanctae Sedis, ac nominis ecclesiastici dignitate libertateque Prorsus alienas; quas in aliis nostris littorisonpressimus. Quapropter alium invenire Iocum aliamque deligero civitatem necesse habuimus: quae cum non statim nobis occurreret idonea e asta, ad sequentes kalendas.novembris prorogare concilii celebrationem fuimus coacti. Intexim saevus et Porpetuus hostis noster Turca , ingenti classe Italiam adortus, aliquot oppida in littoribus Apulia, cepit, vastavit, diri Puit, Prae-
43쪽
das hominum abegit: nos in maximo timore et periculo omnium, muniendis littoribus nostris, finitimisque auxilio iuvandis suimus occupati rnec tameta interea destitimus consulere et hortari christianos Principes, ut de idoneo ad hahendum concilium Ioco quid sentirent, notiis
exponerent: quorum Cum essent incertae Varia
que sententiae , tem Dusque diutius quam erat opus videretur extrahi; nos Optimo animo, a que . ut arhitramur, etiam consilio , Vincentiam elegimus . urbem COPiosam , et Venetorum , qui eam nobis concedehaut , virtute, aueloritato, potentia cum aditum Patentem, tum stati
nem omnibus Iiberam atque tutam inprimis in se hahentem. Sed, cum jam temPus longius Pr
gressum esset, novaeque urbis eIectionem omni-hus significari conveniret, jamque kalendae novembris appetentes facultatem hujus divulgati nis excluderent, hiemsque esset Propinqua ;rursus altera Prorogatione tempus conellii dim erre in Proximum sequens ver, malique futuras kalendas, compulsi fuimus. Qua re firmiter eonstituta atque decreta, cum et nos ipsos et caetera omnia ad eum bene agendum , Deo juvante, Cel Brandumque conventum Pararemus, Plurimum reputantes interesse cum celehrationis concilii, tum universae christianae reipubIicae christianos Principes pace inter se et concorclia consentire; charissimos in Christo filios nostros, Carolum B manorum imPeratorem semPer Augustum, Et mi istianissimum regem Franciscum, duo Praecipua christiani nominis firmamenta atque sutisia dia , orare atque obsecrare institimus , ut ad eo loquium inter se et nobiscum una conve-irent; quorum quidem apud utrumque litteris, nuntiis,
44쪽
et a latero nostro missis ex venerablIium fratriam nostrorum numero legatis , saepissime egeramus, ut ex simuItate et dissidiis ambo in unum foedus et piam amicitiam veΙlent convenire, Iahentihu
que Succurrere christiauis rebus et quarum Sese
Vandarum cum esset illis potestas a Deo PraeciPus tributa, si id non agerent, et ad commvnct Chri-Stianorum honum . sua consilia non dirigerent, acria et severa ratio eidem Deo ab ipsis reddenda esset. Qui aliquando precinus nostris annuentes, Nicaeam so contulero e quo. vos quoque longum iter, et senili aetati nostrae vehementer contTrium, Dei et Pacis conciliandae causa suscePimus : neque Praetermisimus interea . cum temPus concistii praestitutum, kalendae videlicet maiae RPPr Pinquarent, tres legatos summae Virtutis ac auctoritatis, a Ialere nostro, de numero eorumdem fratrum nostrorum S. B. E. cardinaΙium, Vincentiam mittere qui initium concilii facerent, Praelatosque undique venientes exciperent, et ea quae judicarent esse oPus, agerent et tractarent, quoad nos, ah itinere et negotio Pacis reversi, omnia accuratius dirigere possemus. Interim vero in illud sanctum opus , maximeque neceSSarium,
tractationem videlicet pacis inter principes, i cubuimus , et quidem omni animi studio, omni Pietate ac diligentia. Testis est nobis Deus , cujus freti elementia, nosmetipsos itineris et vitae Periculo Exposuimus; nostra testis conscientia, quae
nihiΙ hahet in hac re quidem in quo nos orguat
aut Praetermissae, aut non quaesitae ad Pacificandum occasionis. Principes ipsi testes , quos tam spePe tamque vehementer nuntiis, litteris , Iegatis , monitis, hortatu precibusque omnibus ohS oraveramus, ut simuli tes deponerent, ut εὐα
45쪽
cietatem coirent, ut christianae reipublicae in maximum et propinquum jam adductae discrimen communibus studiis et subsidiis opitularentur. Jamvero testes illae vigilii e atque curie , ilIi diurniliocturnique animi nostri Iabores, gravesque sollicitudines, quas ob hanc rem et causam Pluriamas jam suscepimus et nec tamen ad optatum e itum nostra consilia et acta adhuc Perducta sunt. Ita enim visum Domino Deo est e quem lamon non desperamus aliquando optata nostra henignius respecturum. Ipsi quidem, quantum in nobis fuit, nihil quod esset nostro pastora Ii ossiario debitum, in hac re omisimus. Quod si qui
sunt qui actiones pacis nostras in aliam interpretentur Partem, dolemus quidem; sed tamen in dolore nostro gratias Deo omnipotenti agimus, qui ad exempIum ct doctrinam Patientiae nostrae suos voluit Apostolos haberi dignos qui pro nomine Iesu, qui Pax nostra est, contumeliam Putereutur δ . Verum in illo congressu colloquioque nostro quod Nicaeae habitum est, Etsi, PeccatiS IIO-stris impedientibus, inter duos principes vera et Per Petua PaX non Potuit cousici, induciae tamen
decennales factae sunt, quarum opportunitate nos sperantes et Sacrum concilium commodius cete
tiratum iri, et deinde ex concilii auctoritate Per . sici possc Pacem , apud Principes institimus , ut et ipsi venirent ad concilium , et Praelatos Suos
Praesentes ducerunt, adsentesque accerserent. Qui cum de utroque se excusassent, quod et iPsis T dire in regna sua tum necessa esset, et PraeIatos
quos secum habuissent, itinere atque impenctiis sessos atque exhaustos, recreari et refici oporte- Act. v, tu fia. et II Cor. xl, s. g.
46쪽
r t; nos hortati sunt ut aliam quoque prorogationem temporis hahendi concilii decernoremus: Qua in re' concedenda cum essemus aliquantumili mei os littoras interim a Iegalis nostris i qui
Vineentim erant, accepimus iransacto' iam Ottongius Praeterito concilii ineundi die, tin im vix ut 'terum ex externis nationi hus praelatum Viu-CΘntiam so eontulissed Quo nuntio accepto, num cloremus eo tempore nulIa jam ratione haheri concalium posse, ipsis principi s concessimus ut climrrotur tempus agendi eoncilii usque ad sanetum Pascha , diemque' festum futurae domi-N em B surrectionis. 'Cujus nostri Praecepti ex- speetationisque decretae litterae Genuae anno Ina arriationis - Domini I 538, tv kalendarunt isilii factae publicataeque sunt. Atque hanc dilationotri
Propensius secimus, quod pollicitus ese nobis
uterque Princeps legatos suos Romam ad nos semissurum, ut ea quae ad persectionem paeis reli qua ressent, neque Nicaeae ob hrevitalem tem rispotuerant omnia confici, Romae commodius eo ram nobis agerentur 'et tractarentur. Et oh hane ration m etiam a nobis amho petierunt, uti haec
Pacaficationis Procuratio concilii celehrationi Ρ-- Poneretur, eum ipsum concilium', Paca facta inulto deinclo utilsus et salutarius christianae rei Publicae futurum esset. Sempor enim haec Paeis spes nobis injecta principum nos voluntatibus as- Sentiri hortata est: quam Vem vehementer auxit Post discessum a Nicaea nostrum ipsorum duoruris Principum inter sQ hensvola amicaque congres-ε et quae maxima nostra eum laetitia . a nobis in-t lecta, confirmavit nos in' hona spe , ut tandem aΙ1quando nostras preces apud Deum exauditas Vota Pagis accepta esse crederemus. Hane igito e
47쪽
Pacis cones ionem cum et expeteremus et ει remus; nec solum duobus antedielis principibus, Verum etiam, charissimo in Christo suto nostro Ferdinando, regi Romanorum , videretur acti nem concilii, nisi Paeo facta , suscipi uon o
tere ἔ cunctique a nobis Por litteras suosque Bratores. Contenderent, ut alias rursus temporis Prorogationes saceremus; praecipue autem inst Tot serenissimus Caesar, Promisisse se dem stransiis qui a catholica unitate uissentiunt, se OPeram suam apud nos interΡositurum, ut Hiqua Eou rordiae ratio iniretur; quod ante suam in Germaniam Prosectionem ame non posset fieri r nos, eadem Sempex spe Paris , et tantorum Princi Pum voluntate adducti, Cum Praeseriim cerneremusne ad dictum quidem Restarrectionis festum alios Praelatos Vincentiam convenisse e prorogationis momon jam fugientes, quod tam saepe crustra fuerat repetitum, celebrationem generHis coue Iii ad nostrum et Sedis Apostolicae beneplacitum susp/muere maluimuS: itaque fecimus, et de auspensione hujusmodi Iitteras ad singulos supradictorum Principum decima die junii 1539 dedimus, sicut ex tuis Perspicue potest intelligi-M itaque Auspensione necessario Per nos iaci ,
dum tempus ulud magis idoneum a nobis, Paci que aliqua conclusio e P iniur; quae et dignit tem Ρostea freqtientiamque concilis,et christianiis reipublicae Praesentiorem salutem erat allatura; ehristianae interea res in delerius quotidie proI
Psae sunt. Bungaris, rege ipsorum mortuo, Tu
eam vocantibus; Ferdinando rego hellum in eo movente; Belgis ad desectionem a Caesare ex Paris quadam incitatis: cujus desectionis comprimendae eausa per Gauiam amicissime, et eum rege Chri-
48쪽
atianissimo concordissime; magno henevotio inter eos voIuntalis indicio transiens in Belgas sereni simus Caesar, et ivine deinde in Germaniam Pr sectus. Conventus Germaniae Principum et civ latum, tractandae ejus, quam dixerat, concordiae causa habere coePit. Sed cum, spe pacis jam deficiente, ille quoque modus eurandae in conveni I, tractandaeque eoneordiae ad majores Potius discoratas concitandas aptus esse videretur et i ducti fuimus ad pristinum concilii generalis remedium reverti, idque per legatos nostros S. R. E.
inrclinates, ipsi Ciaari obtulimus; quod etiam
Postremo, et Praecipue in Ratis nensi conventu egimus. Eum illic dilectus filius noster, Gas rutulo S. Praxedis, cardinalis Contarenus, Summa doctrina et integritate Iegatum nostrum ageret. Nam cum , id quod ne aecideret. antea veriti er mus, ex ejus conventus sententia Peteretur a nobis ut ab Ecclesia dissentientium quosdam articulos tolerandos declararemus , quoad Per circumenicum concilium illi excuterentur, et deciderentur; idque nobis ut concederemus, neque christiana et catholica veritas, neque nostra et Sedis Apost Iime dignitas permitteret; Palam Potius conci-1ium , ut quamprimum fieret, Proponi mandaviamus. Neque vero in Mia. unquam sententia et voluntate fuimus, quam ut Primo quoque tem- concilium Oecumenicum et generale congregaretur. Sperabamus enim ex eo et Pacem PoΡulo Christiano, et ehristianae religionis integritatem Sso recuperari : vorumtamen id cum hona gratia et voluntate christianorum principum habera Olebamus. Quam voluntatem dum exsPectam .d n observamus tempus ahaeouditum, temPus
49쪽
heneplaciti tui 3, o Deus; aliquando tandem. clo cernerct com Pulsi Sumus, omne osse tem Pus heneplacitum Deo, cum de retius sanctis, et ad christianam pietalem Pertinentibus, consilia ineuntur. QuaPropter videntes, maximo quidem animi nostri cum cloΙore, rem christianam quot die in pejus ruere, Hungaria a Turcis OPPressa , -rmanis periclitantibus, caeteris omnibus metu moeroreque afflictis; nullius 3am Principis m senSum exspectare, sed tantum Dei omnipotentis Voluntatem, et christiante reipublieae utilitatem attendere constituimus. Itaque cum Vineentiam amplius non haberemus, Euperemusque cum universae christianorum saluti, tum Germanicae nationis incorimodis in eligendo Per nos novo concilii hahendi loco consulere; aliquotque locis Propositis, ipsam Tridentinam civitatem ah ipsis desiderari rideremus r nos etsi in citeriore Italia commodius omnia tractari posse j udicabamus , ad
Oorum tamen Postulationes nostram voluntatem Paterna charitate defleximux. Itaque Tridentum civitatem elegimus e qua in civitatE oecumenicum concilium ad proxime venturas kalendas novem tiris haheretur r idoneum locum illum statuentes,
quo ex Germania quidem, aliisque Germaniae finitimis nationibus facillim , ex Gallia, Hismnia caeterisque provinetis remotiorihus non dissiciliter episcopi et Praelati eonvenire Possent.' DIES autem conellii ea a notiis spectata est, quae spatium in se haberet et 'publicandi per christianas' ν Psal. xxviii. - extrema Italiae ora seu Mnibus Venetorum Germanium versus sita est,
50쪽
riationes nostri hujus decreti, et lacuItatis omni-itius Praelatis ad veniendum tribuendast. Quominus
autem annuum lem Pus Praefiniremus mutando
ooncilii loco, sicut quibusdam constitutionthus alias praescriptum est ea res fuit in causa quod longius extrahi spem sanandae aliqua tu parte christianae rei publicae quae tot detrimentis et ca-'lamitatihus affecta est, noluimus r et tamen victomus tempora; agnoscimus difficultates e quia sp rari possit ex consiliis nostris, incertum' esse intelligimus. Sed quia scriptum est, Revesa - mino viam tuam , et spera in eo; et ipse faciet sermagis Dei clementiae et misericordiae confidere, quam nostrae imbecillitati dissidere , constituimus. Saepe enim fit in Imnis operibus incipiendis, ut, quod humana consilia non valent, divina
virtus efficiat. Ilvius igitur ipsius Dei omnipotentis, Patris, et Fuit , et Spiritus sancti, ac beat rum ejus Apostolorum Petri et Pauli auctoritato, qua nos quoque in terris fungimur, freti atques nixi, di venerabilium item fratrum uostr rum, S. R. E. eardinalium consilio et assensu sublata amotaque susPensione, de qua RuPra -- memoratum ost, quam per Praesentes tollimus Et amovemus, sacrum ineumenicum et genorale
eoneilium in civitate Tridentina , Ioeo commodoot libero, omnibusque nationibus oportuno, ad kalendas Proximas novembris , anni praesentis ah Incarnatione Domini, 354α incipiendum , Prosequendum , et eodem Domino adjuvante, ad issius gloriam atque Iaudem, et christiani totius populi salutem Molvendum Perficiendumque indicimus, annuutiamus, convocamus, statuimus, at-- aec. Constantiense, sess. D. Psalm. x xv t.