Commentationis de Agathonis vita, arte et tragoediarum reliquiis particula [microform] : quam ...

11쪽

Etsi quae ratio esset quodquo consilium huius scriptionis, satis indice declaratum est tamen quo et mirationem levarem, quam arbitror fuluxam Sse nonnullorum de instituti mei exiguitate, et angustiarum mearum susciperem excusationem, Placuit Praefationis opportunitate uti privatis scribentium curis enarrandis antiquitus constituta. Etenim ego et librarius cum sic depacti essemus, ut liceret mihi eam commentationis partem, quae est de ita Agathonia disceptandi caussa proponere integram: tamen illo simul atque parunt suis id conducere a tionibus sero intellexerat, illico me convenire a quo ut mutarem consilium poscere. obsecundare viri honestissimi precibus par erat. Attamen quoniam eiusmodi particula quaedam deligenda erat, qua et suis ipsa contineretur finibus, et sat idoneam asserret disceptandi materiam, factum est, culpa quidem mea nulla dolore vero haud mediocri, ut omisso commentationis initio typis iam expresso media quaedam capita eximerentur, Auibus de sola aetata quaeritur Agathonis Atque illud quidem facile sero, quod non defore praeVideo, qui quaestionum chronologicarum usillam, ut aiunt, exilitatem putidamque quandam sedulitatem valde fastidiant et stomachentur incredibiliter: qui quidem nec qua sit ratio et qui finis philolo .giae historicae pernosse identur, meo illud re Putare, non Posse de re quaquam generatim atque

12쪽

universe iudicari, nisi singula quaeque, quanto fieri acerrimo studio possit explorata, in promptae habeos quo in genere is insignis certatur in subtili temporum investigatione, quae ut lax historiae merito. appellata est, ita immerito a quibusdam h

die contemnitur. Sed non sine mole tia quadam mea sepositum est initium scriptionis quo iactum est, ut resecarentur floridiores commentandi Ioci, quibus tum aliorum opera aestimaretur, tum Ostri instituti et ratio redderetur et satiabritas commendaretur, tum alia quaedam de tragica Graecorum poesi dissererentur, quae fere placero soIenteis, qui ad interiores litteras non accesserunt. Itaque quantumVis ab eorum ego abhorream sterilita

te , qui , quasi carmen condant vel fabulam agant,

in mediam rem statim abripiendos lectores esse sibi persuadent, inmen nuno quidem necessitate urgente istiusmodi tenuitatem etiam Ruperari, atque in fragmenti speciem exorsus sum orationem. Sed

haec hactenus namque diutius in his conquerendi excusandique mOIestiis Veraari eoquid erit praemi p

13쪽

nune exsistit Mus subdimedis quaestio, quas est da otat Agathonis. Quam sic significavit potius quam descripsit Praxiphanes apud Marcellinum in Mita Thuc indis . 8s p. s. exempl. Duriri μνεχρονισε κωμωαλ, Asy θωνι τραγυιω Me ἐάτε ἐποπο

αδώως ην . q. S. In quibus Archelai eommemoratio, fabinis olusit Henrici Do em praeposterum acumen AnLat. ω Amitata MVMd. f. XXVI. p. I sqq. γυ-ker. quam quidem ineptissimam esse praeclara vidit aeuiissimus ensor Thucydidis Popponiani in ephemerid. Got ting. a. IBI ccc LXII. P. O46. Cuius monitu sum pri dari Archelai nomen um inelusisset Lud Dindoinus, in eandem coniecturam denuo incidit Guia Henr. Gratientis p. 19o OMS. crit in Marc. me. μα, quas Ioguntur in Mussi Rhenani Vol. I. Praa hanes ero illo num idom sit ae Theophrasti discipulus, Rhodius, quem ipsum signia Mars Diogenes Laertius videtur lib. III I. 8. non tam certum est, quam Hudson Visum est annot ad Marcellin, Quod autem a Praxiphanis illo περὶ ποιητῶν libro, a Diogeno I

14쪽

l. e. Ommemorato, sumpla esse jurisius in Fabr. Bibl. . in P sos putat ea, qua exarariphano Theophram sti discipulo Ad Hesiodi is et D init asser Dann. Traeua id onfido nomini probatum iri, qui cumagetza annotas Diogenis verba diligenter contenderit. Ceterum nee hoc censor illo Gottingensis non vidit, Archelai nomen positum fuisse a Marcellino inter poetarum nomina, qui biis aequalis fuisset Thucydidos omissum autem a librario et in margins ascriptum esse, hinc vero importuno loco ab alio quodam insertum. Nolumus enim adeo hariolari, ut etiam Πραζιφάκης ἐν τω περὶ Ἀρχελαου ιστοριας poluisso

scriptum esse coniiciamus. Arehelaus vero Irum ex

dicatur an philosophus, ambigero licet de philosopho certe temporum ratio quin cogitemus minim impedit. De cuius aetate paucissima quaedain dicturo inibi doleo nulli usui essa Ionis Chii testimonium, ab Diogene prodi tum II f. 23. και νέον οντα Σωκράτην Dia Σάμον συνωρ χελύω ἀποδημῆσαι quippe quod ipsius Soeralis apud

Platonem dictis salis redarguatur. Quocirca certioribus argumentis utimur his, quod tum Anaxagoras diseipulus tum Socratis magister Archelaus fuit hoc enim Davems V, f. 19. Clementis Alexandrini Strom. I. p. 129. I. so Sym. et Midae . Σωκράτης testimoniis satis confirmavir Anaxagora autem natus est l. LXX. a. 1., ut tradidit Diogenes Π, . T. Apollodori fide et Demetrii Phalaret:

utriusque enim testimonia plane inter se congruers senties, ubi cum Corsino Fast. Att. III, p. 166. Meursit --rissimam mendationem probaveris MLλιάδου scribontis pro Καλλίου de arctoni Athen. II. . . . et acute item

genem tu iter perusrtit viliosissime, ut saepe, tr na&rendo editor Lipsiensis. Quodsi Anaxagoras natus est Ol. LXXVII. . ., non mullum aberrernus a Veriinle, si Archelai annum natalem circiter i. LXXIV anno I. attribuamus ita enim non tantu in potuit coin anodissime

15쪽

tum Anaxagoram audκε, iuni instituero Socratem, sed'stiam amato hss Socratis, ' quod Surdas annbtalunt, si, verum est sive non est, tamen no exiagitari quidam probabiliter potuisset, nasi commodo in utriusque aetalom convenisset. Itaqus cur Marcellinum do philosoplicipiathsΛechelao cogitass statuam quam regs, ratio haeces , csubd eum historica et poetica aris conivnelio phil

soph diseiplina est quam regis imperium Do relicu Isaidem hucydidi aequalibus non habeo, quod diligμnii Nilo hii disputalloni adiiciam, Choeriliorum pag. 80. l. Propior Platonem Marcellini verba Ieriter attigit mine ritissae Sc. II. p. 11. Da Agathone autem, quo ills iure a hucydidia'squaris vocetur videnduin est cuius vitam eum satis ortum sit intra Olympiadas LXXX et C. continori, tamen quo natu anno quo e mortuus Sit, a vaterum ne- in1ne definitum est Queri Iocum diligenter pertractaturo mihi verendum illud est, ne qua molestia degentibus er tu disparium rerum byIa ac Brietate, ex quibus a gumenta petentur aptissimo assinitatis vincuIo invicem exso nexa Reputandum est auteIn, haud raro in hoc genera operos argumentorum inStrumento pus essΘ, ex quibus Iniplicissimum aliquod fiat iudicium. Itaqua non est th Irum, coniunctas cum hac quaestion esse uberiores quasdam disputationes, quas I In alienas existima rem prosecto philologo parum digne gerem qua tamen in in et perspicuitat studendum erit imprimis, Et quan tu in geri cunque poterit narrandiar avitati. Exordior an tom ab Aeliani verbis Har. Hist. lib. XIII. cap. 4. ηοδιχος ο βασιλεὶς ἔστι-ιν παρεσκεύασε πολυτελῆ τοῖς εταίροις. προιόντος ει του ποτον λεο ρ- ων Mριnvνης ωαηχ' πως me λέον εἰς μέθην. λα συγκλιθέντα αυχοδ grύθνωνα τον τῆς Φαγωδιας ποιητην περιλαβὰν κατεπιχειτ εοσαράκοντα ἐτῶν που ero νοτυ ' uno quidem

16쪽

. esset, Etiamsi aliis praeter Aelianum testimoniis Agath .nis in meodonia una eum Euripido Draunoratio non sen rimata esspi quae quoniam ad aetatis definiti am nihil

Ut autem, quo tempore apud Archelaum Avitho e sari potuerit, cognoscatur, exploranda ipsa Arehelaia Etas est. Da qua diversissime statuerunt historici tum

veteres tuIn EcΘntior . Veterum autem memoria quam

incerta Archolai aetas fuerit, vel ex eo intelligitur, quoqeand Emi Athenaeus quidem compertam habuit, qui ut illam definiret, lib. V. p. 217. D. E. miris usus est ambagibus, atque a Perdiccae aetate, quae historicorum te- si Imoniis videtur contestatior fuisse, proficiscitur. Duplex autem monumentorum genus est seiungendi enima chronographis, quorum consilium Simplicem annorum notationem pectat, rationum explication de4titutam, historiarum scriptores sunt, qui sius dedita opera sive quasi praetereuntes Archelai mentionem fecerunt eum rerum gestarum memoria coniunctam quorum plerumquo

haud paullo mala est auctoritas. Ut autem ab annorum numer proficiscamur, quos expisss dicitur regnando ArchΘIaus, cum quadruplex videatur exstitisse sententia: sopis ni enim anni ei tribuuntur a Diodoro Sic. XIV., cap. 37. quattuordecim a Georgio Fncello Chron graph. P. 254. A. d. Paris itemquΘ P. 263. q. qua ex Diodoro resarri ab Syncello temero contendit Dodwellus Pq. 18. b. t. c. decεm et septem a Diodoro iapud Eusebium in linguam Armeniam translatum Ol. I. p. 323. ed. Venet deniquo quattuor tviginti tum ibidem p. 324. tum ipsius Eusabii Canon chronico Ol. ΙΙ. p. 218.epriin existimabamus omnam illam controversiam facillime sic possct dirimi, ut non sola per se spectaretur Λ-ch la aetas, sed oniungeretur cum eo et compararetu rPErdicca imperium, cui ille successit. Cuius do imperio iter quadrupliciter existimatum esse a Veteribus hi--

17쪽

ginta unum, quibus unum tantum domit Anaxιmen s Lampsacenus, ut videtur , euntra Theopomptis ei 'nitri huit quinque et triginta Hieronymus autem XXVIII., doniquo XXIII. MarVas et Philochorus. Cum his, quos ulum Ioeo appellari, plano convenit Diboro rep. Euseb. I. p. 323. f. P. 324. et Syncello p. 247. B. et 262. D. cum moronymo rursus ipsi Euaebii LI. p. 211. denique cum Iacomodo marmoris Parii auctori tim s. et 76. vel m. 59. et 62. Quodia brevissima quaeque imperi alia adinn gimus longissrmis quibusque utriusqu regis, eademquctratione ea, quae sunt Θdia, inter se disponimus, illorum testimoniorum discrepantia solvitur eatenus, ut omnisco nim ersia quRttuor ad Summum annorum diserimine Vertatur, Et annorum umma utriusque imperii eoninoeti quadragenarium numerum non excednt. Quod math maticorum ration χεclarari potest in hunc modum:

Perdiccae anni, archelai a.

gum imperium explersi, propemodum convenireti loridis, do eo tantum videri possit dubitatum Sse, quo

modo utriusque regno suus annorum numΘrus distribuendus esset.

At vero has minime ita esse, argumentis oecti gravissimis. Etenim Et illud resulandum est, ea Amr chelai regno astimonia, quas primo et sertio loco posuimus, non sesso divorsas diversorum sentantias, ed ex uno Eodemqua Diodoro sumpta qui si res ita se hahoret, ' adeo dupliciter sibi ipso naugnaret, apparcti

18쪽

posthace imae praetermittendiam hoc est quod in qui am 8gulis Gyan assibila rogum Macedonteorum imparia disposuerunt, nora initio quidam PMdiceas a fina A ehesai ulla pacto intems eonsentiunt. Namqn ut omittam Ath nrarii vEpha lib. V. P. 17. E. manifΘεto oreuma, Ex quibus totus pondo Cla dius Salmasius, Exercvat Plinian. P. 11 I. a. ed Pittam non saniora tradon quam Solis sutis, p. IX, D. Eusebius quidsm Can chronico m. filli 213. 217 Pardiceam regnasse statuit ab Ol. Lx . . I. ad i. LXXXVII. a. I. . Archelaum autem u8qu .dol. LXXXXm. a. l. ab quo uno tantum anno, ut solet, Hiero mi translatio latina discrepnt, p. 13 I. 133. in μα- ligeri Thesauro temporum, ed. ait. sed mitum quantum distac noelius m. 247. B. et 254. A., cuius hi fiunt nU- mari r 5058, 5081. 6095r hoc ost l. LXXXVI. a. 2., LXXXXV. a. s. LXXXXV. a. 3. cf. Deseri Chronolog.nol. II. .p. 456 Rursum in marmore Pari l. 6. P. 62. Pardiccas obitus si imperii initium Λrchelai attribuitur Ol. LXXXx anno I.: nam Perdicca initium nunc possumu missum De re Sed huius marmoris auctori enm alii erroros a multis exprobrati sunt tum hae in γε vitium sxcidisso iam Thomas Lydiatus vidit Annot ad Chron. marm. p. 6 - 8. Θ Humphredus Prid ius Notis histor. P. 222. d. Oxon. a. 1676. atquis Dodisellus Annal. Ἀ-

d. p. 18 Duk Quodsi enim talis scriptoris, qualis est Thucydides, indo et auctoritat constat, anno olli Poloponnssiaci deeimo et sexto, id est Olymp. LXXXX. a. I. etiamtum regnasso Psrdiceam, id quod diseimus omlib. VI, cap. 7. falsa enim refert Pridosius I. c. , prosecto non potest illi Archelaus suec sissis quattuor annis anis. Idem autem Pridosius quod Perdiceae imperio ad annum alterum Olympiadis XCI. producto sategiss se putat, redarguetur sis quae infra disputabimus Ut autem trame Iosephi Scolligem miros errores praetermittamus .ma sera in Euseb ChronOIAE P. 106. b. 108. b. itemqua λεμ- πιαδων ἀνα- νῆ P. 32I., partim certi a Lydiato cast

19쪽

gatos, partim a Petro meliori .ebosius o L p. 293. εὐυπνα , Profecto ingulari est udaetumissa videri dabat, quod nausa acus quidem Casinu b, us, eximitia phita Iologus, AEurus ingenii aciemin cisa an mentis prudentiam pluris facia cum immensa conivnuisu et linguarumst Iustoriarum eruditione, in illa quaestione ab erro sibi potuit cavere. Is sub annot in Athen. V. p. 217 R, postquam ingeniose, quae e set ismapulanda Auisnari verba via institumina, perspexarat tamen perversam in partem usus est Diodori verbis, qui Laclinis axe nisusI LXXXXV. a. 1 hase esse gesta 3 ra trib. Muias. 37M.

tur Casaubonus, ut Archelai imperium ol. XCIII annos. st Ol. XCV. anno et definiat collau4aturque a Baetio, Perlaonio *d Aelian. aliis aevo est, quod Laehelem confudit cum AristocratΘ; graviu autem, quod illa

verba non posse sic aeripta ossa a Diodoro minime per

spexit quippe eundem Arehelaum idem Diodorus per 'seripserat . XIII. c. 49 Pydnam Mugnasse archonto Glaucippo, hoc est I. XCII. a. s. ut minimum decam annorum eius imparium fuerit Prudens animi omitto

mortem Euripidis, qui illo ipso Olymp. XCHI. anno tartio

mortuus esse apud Archelaum dicitur . Quapropter cor ruptelam quandam inosse in ἔπτά voce meritotesnsuit Lydiatus . . . nimius ille in corrigendo annorum numero: quo paullo considerativo egit m euum p. 18. b. in cuius Sententia PetruS IUGAelingitis,pequi it ad Diodor sol. 1. p. 67I. . . Ne discrepat Dionysius .

Quorum disputatio etsi casu quodam factum est ut ad Vs ritatem proxime accodat, tamet quia et investis di subtilitato a plenitudine et ratiocinaudi negessitate Ostitui, tur, Modnollua a vom. d. cui' eom antiandi 'a 'r'

20쪽

ns a erroribus quidem vacuus sit, operae prstium fumit, noris Bisque gravissimis argumentis, quomodo Diodori

Verba emendanda sint, demonstrare

Oecurrendum est autem opinioni cuidam, quas etsi nemin est in medium prolata, tamen Propter magnam quandam Veri speciem suam resulanda videtur esse. Quid enim p dieat quispiam, eum in E ebianis illis, ab interpreto Armenio servatis p. 322 sq. NOLI. qua dubitari poteSt, utrum excerpta tantum a Diodori bibliothoea ab Eusebio sint, an ipsius Diodori fragmentum, id quod veri potest similius videri propter Eusebii verba pag. 323. t. . et Ose pauca erbe iisdem addi di oens ' - illis Igitur cum VII anni tribuantur Arch lai imperio, verin quicquam esse similius potest, quam εατ illud librorum HSS. corruptum ESS - πτακα - . δεκα - δεκαεπτα At vero nec Diodorum si scripsisso, et Eundem numerum in Eusebianis corruptata Essa assectum, plenissim coarguam. Quamvis autem dissesso sit, non labi in lubrico hoc commentandi genere, quod in numerorum computatione versatur atquct emendat nΘ, tamen non inuti marbitror esse, de Eusehianis illis quas rer diligentius. Quodsi apparebit sive Eusebium ex divorsissimis biblioth eas capitibus Diodori singulari indu stria historias Macedonica quasi compendiariam memoriam contexuissct siv - quoniam ipsius Diodori verba, prooemii Ioco, ut videtur, Macedonum historiae praemissa, ab Eusebio posse tranScripta ess coniecimus fragmentum illud cum aliis eiusdsm Diodori testimoniis congruere profecto non erit illud Eusebii Armonii eaput vel futuro Diodori editori negligendum, vel is, siqui post Spanflemium de Us et Praest Numism. alas. M. P. 371 Sqq. οἶ. I. d. a. 1706. Valahenarium ad He rodotum, VIII. c. I 39. et messelingium ad modo rum instituerint in Macedonum historiam inquirere. Quod etiam da aliis quibus in fragmentis dictum esse