Commentationis de Agathonis vita, arte et tragoediarum reliquiis particula [microform] : quam ...

발행: 1829년

분량: 40페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

praeeonio flabiaias, M. vlvi iam 58. t. do euius verbis

prius quam Olmp. MIL anno eireitUr tertio Athenas is

Ηia vero mortem non nocessario significari, ipsius' 'olia es stas arguitur non indocta annotations hacee fluo περὶ τελευτηκοτος λέγει, σανεὶ περι παρα ' τας - άρων νῆχωος.

οτι Ἀρχελά τ βασιλει μέχρι τελευτῆς μετὰ

ωλλων πολλων συνῆν ἐν Μακεδονία καὶ μακά ρων νεοχἰαν φη τὴν ἐν βασιλεlo ις' os τι ὁ ἐπαρ' no νοιαν. Quod do itinere Macedonico narrat scholiasta, id tanquam ineptum Videntur commentum cum S. Petito misceli I. c. 14 ac P. Baetis me herus contempsisso de Aristophanis Ranis p. 241. et Schlegetius de arredramat. p. 308., ut icteeam alios ambiguo utam iudieio Baelium sprehendit Messius Proseg. ad Sympos p. XLV Potuisset autem omnis do verbis Aristophanis dubitatIbist plonissimct 'tolli, si Platonis Symposium diligentius esset lectitatum nigus excussum, iusqu tempoFaaeeuratius et explorata et in e ses distincta. Ut liuisiti duo illa praeteranitia tuus tempora, quo ipsum habitum est convivium, i. e. ol. c. a. . et ii scriptum a si tun est, . . post l. XCVI1I. a. 4. id quod ollia gitur ex pag. 193. A. Warria i quidem convivsi tempora dispertita iiii trifaria in PHmum enim res gesta, Uni post ab Aristodemo qui ipso interfuerat convivis, mar

32쪽

a quq per olius cuiusdat huerveniunxin Glaumnianotitiam trapsoth it, P. 172. B. I. Ab illa narratione prolesua seiunetae suyyhlι'ra et tertia, qua unius Apododori sunt, ex quoprimum rei illius ab Aristodemo aecepta memoriam audivit

Glauco, p. 173. B. ea tr. et Paullo post conventu quidam familiarium, coram quibus iam omnia illa narrata esse sn .guntur, quae nunc legimus in dialogo Platoniso, quanquam ipsis Λristodemi verbis narrata ab Apollodoxo Quamad

modum autem prior Apollodori narratio Socrato etiamtunc vivente facta est, ut apparet ex p. 172. C, ita ne posterioris quidem rumpor mortuus Socrates fuit quod cum veri hit simillimum iccireo, quia brevi temporis intervallo priorem

distarct a posteriore narratione πριυην vocabulo docetur p. 172. ., tum certissimum est propter Erba P. 173. D. καὶ δοκεῖς suo ατεχνῶς πάντας ἀθλίους κνεῖσθαι πλην Σωκράτους id quod parum perspexit strua de Platonis it. et re p. 313 Itaque cum Apollodoxus ad Glauconem

verba dicat haecc p. 172. -υκ οισθ' ο τι πολλῶν ἐτων Ἀγάθων ἐνθαδε υκ ἐπιδεδήμηκεν - , BP-paxe Agathonem cogitari etiamtunc Vivum . . : Revertimur nuuc ad Aristophani sive Ranas sives choliastam. Quodsi mortuus fuerit Agatho, cum Ranao docebatur, prior illa Apollodori narratio acciderit oportetanto Ol. XCIII. a. 3. Ut igitur annum ponamus ol. XCULSecundum, quomodo mulios tunc annos Agatho potuit Athenis abessE, quem Vidimus non ara Ol. XCII a s. ad Archelaum esse prosectum p siquidem triennium a nomino unquam πολλῶν ἐτῶν nornina appellatum si atque ab ipso adeo lagone p. 172. D. πολLγις σεσι opponitur tanquam prorsus contrarium. Quocirca Bacchi verba apud Aristophanem non dubito in eam partem interpretari, ut lautas Archelai epulas, do quibus vid. Aelian l. , he ratemque vitae cultum significari contendaui. iquot ud scio, an ipso φιακαρων vocis initio Macedoniae cogitatium

33쪽

nem exeitare vinieris poeta, a cum vel eonsuetudine vel

P dis genere siusmodi pusus minimo alieni sunt. 0hid pquod in ipsa fabula Aristophatiis Hereuliis ubi vix BKee11

bonos huic dsessa poΘt s audi erat, tam vere, qui mortu Aent, qui vivi, compertum habuit tit inter brinys illos tragoedia postas, d quibus sigillatim Eum quaerero

videmus, ne unum quidem Poneret, qui Verct mortuus esset dE quo autem uno paullisper dubitare videtur, lataphonis, o. plane. aliter quaerit en is quam ius M thon e ro εστιν Itaque quotliam Euripidos fortassis iam altero olymp. XCIII anno mortuus est, Agatho non postos XCVI. a. . Athenas vi tur reliquiSse colus qu1-dom itineris sic desiniti apparet recentem fuiss memoriam

tune, cum Banne edebatur quanquam potuit prolaeto iam l. XCII. a. 3. quartove in Macedoniam nigrare

. . Quantum autem imporis pud Archelaum consum pseriti Agatho, non alis explaratum est. Mortuum autem esse illo etiamtunc regnant ita Macedonia, sino

liastae verbis supra positis demonstrari arbitror planis sime. Eis Enim ιιέχρι τελει τῆς Verba adeo Esso obseur. posita et ambiguo Visa sunt nomaullis, velut mino I. c., ut Archelai an poetas obitus signifiearetur, prorsus latero putaretur: tamen illa equidem persuasissimum habeo ad subiectum enuntiationis gr3minaticum, quod est in συνῆ πε b, Esse referenda quae quidem construendi rations vlli repugnat seriptoris testimoni , et adeo conse lanea Est loquendia simplicitati intelligsndiquε commodi tati, ut non modo simplicius instityi non potuerit oratio, sed eontra ' Pregis mors significanda fuisset, αυτos genMlivus de s nullo modo potuisses. Nam quod multi v hementer in eo sibi placent, ut gramInaticis, scholiasti , aliisquo id genus seriptoribus nullam loquendi negligentiam, nullam cogitandi perversitatem non esse dignam usquequaquo iactitent Summa lovitate, saepe, credo, Stomaehum noverunt peritis Quodsi ei hoc corium nunc

34쪽

ssi non post Ol. XCVo a. i. mortuum esse Agath mn,

ne Illud repugnat, quod multos iam annos Athenis Agatho a uissa dieitur prior illa Apollodori apud PIatonem narratione, quippa quae alio tot miFo definiatur nullo, nssi

quod et anto Agathonis noviena, do qua quidem nune quae itur, et ni obitum Socrntis, hoc est, ni sun dam illum Olympiadis XCV. 'nnum primum , certe ni Tharsaliori m menssin, laeta sit oporiot: cf. Corfini Mn ' sit. Nol. III p. 6 sqq. 32 sq. consequitur ita cessisdeis athonem non inutio anto Archelai mortem, Olympiade Gk fere exennate, annos natum circiter septem et

quadraginta. Ad hanc enim indo ab Olympiadis Q. XCII. fino vel XCIII initio ommodo ab Apollodoro vel

potius Platone dicuntur multi intercessissct anni, Ex quo Athsenas Agatho reliquerit. Quodsi pariter brevi anto Socratis mortem spatio , circa sinet Olympiadis XCIV. ha bitam esse censomus priorem Apollodori narrationem,no tan- post mortem Agathonis, rectissimo et Glauco potuit apud Platonem p. 173. A. Satis mulium praetorti psum ess tempori responderis πανυ, φη, αρα πάλαι, eo εοικενxinde a primo Agathonis scenico certamine, quod sui Olymp. XC. a. 4. et Apollodorus Odam hoc temrepore puerum se fuisse dicere ibidem, quippo qui intra XVI. annorum spatium profecto potuit a puerili astato ad adolescentiam provehi. Restat ut Aristidis convicia in Symposii scriptoremiaeta propter Agathonsm uno Verbo commemoremus. Illa enim ol. III. P. 475. M. Cant. Vel οι. II p. 286. 87. Lobb. cuin alia multa exprobrat Platoni de genere chrono Ioglco, quae refutare et Iongum est et vix para pretium: quippe omnia .rror nituntur hocce, quod sophista temporum discriminibus Symposit Platonici minime parspe elis incredibili perversitate ab Mantinesnsium διοικισμυ

quae ante Ol. XCVIII. Laeti sunt, turpissima temporis

35쪽

discrepantia laboraro nugatur: tum pag. 286. extr. Sisa

mineus: quam adulescentis nomen, convenisn est Inp tam anno circiter XXX natum in qua quidem -- talo constitutus fuit Agatho eo tempors, quo propior vieto riam prima tragoadia relatam habitum est convivium, be MOLAc. a. . . Quid quὀd sex annis post ω νεαν σκε amphilatur suam a Mnssiloebo Aristophanis, Inresmoph. N. 1 M., quost qui ab loquendi consuetudin minimo abhorro re num fortasse Excuset vel muliebri molliculi poetae speeie, HIso, quod Aeschylia ista verba sunt, do Bacch6 dicta, Mnesilocho accommodata in Agathonem. Nec verendum est, a quis in Thesmoph. . 41 haereat, ubi dictum ostd, α L ad Aristides aut cogitavi do Platonis verbis ex Protagora prolatis supra νέον ἐτι ν μειρακιον, aut negli gentius usus est μειρακίου nomino Ioco νέος vocabuli, quod quidam probabilius possit videri propterea, quod etiam Alcibiadem, quem antea si V arat, paullo post dixit μειρακιον μειράκια δ εἶναι τηνικαυτα Ἀγάθωνα καὶ Ἀλκιβιδδην aut denique malevolensius praetermiis eo loco, ubi νέον Plato dixit, Socratis verba in mente habuit

p. 223. A. και κη φθονήσης πω μειρακίω Nn μου ἐπαινεθῆναι, quas iocoso Esse blandimento dicta invidiose a enit. Ceterum Lipsiensem quidem editorem mirer locorum Platonicorum ab Aristido commEmoratorum nussura ubi reperiretur, iudicasse E. 370 - 372. Jol. II. .

36쪽

plorent Athenionsium republica nullius unquam poeta in tragoedia simul et cor Edia opera versata est ...

Dinarchi oratio περι τῆς Ἀγάθωντως διαμαρτυρίας, com- memorata ab Dionysio Halicarn. Iudie Din. p. 114. I. 22. Sytb. orat. Graec Vol. VIII. p. 419. Reish. non contra Agathonem habita est, ut'G. F. Sehoemanno videtur lib. IV. da iudiciis Atheniensium p. 64o annot. 26. sed Prosodom.

Q. Ennii versus ex Satirarum libro I. allatos ab Assio Donato ad aerentii Phormionem, a. II. e. 2. V. 25., parum autem emendat seriptos a Frane Hesselio p. 18 9., reconcinno in hane speciem:

Quippe sine cura, laesus Iautus eum advenis, Intentis malis, a pedito bracchio,' lacer, celsus, Iupino exmectans impetu, Μox cum auersus obligurrias bona, Quid censes omino esse animi Pro divom fidem, Ille triste eibum dum servat, tu ridens oras.

M. A. Plauti Versus, Captiv. II, 2, 56. sic est Sivaseribendus sive pronuntiandus:

Qui imperare insueram, nunc Guyrina imperio obsequor.

Lapsus est geholiasta ad Aristophanis Ranas V. 63. : γαρ Ἀνδρομέδα ὀγδοιο τει προῆκται Dicendum erat

Carminis ab A. Gellio servati octoit. XIX. d. II. versus quintus in hunc modum redintegrandus est:

Anima aegra an ore et saucia.

SEARCH

MENU NAVIGATION