De legibus et consuetudinibus Angliæ

발행: 1915년

분량: 443페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

et heredibus suis et non alieno, ut pro 'dictum est siem quasi advocatus et non verus qui creditur esse advocatus et non sit, tantum proselerseisinam pro entandi ei tenementum quod 'ossident, Iice in seisina sint

nomine roDrio, non alieno, et sic poterit quis esse ad VoCatus Orta ' i in DorDeluti in Vel non Orus sed nil Lempus. Sed cum tales semel praesentaverint et illi ad quos rem transtulerint semel privsentaverint et moriantur vel possidere desierint,' qualiter subveniri debeat proprietario si ecclesiam vaCare contigerit, Salis O primmissis trahi poterit ad exemplum.

Et quod dictum est de illis qui possident nomine proprio dici poterit de

illis qui possident nomine ecclesiae suae. Item tempore pacis, quod' dicitur ad disserentiam eorum qum' fiunt tempore belli, quod idem est quod tempus guerrinum, quod nihil differt a tempore iuris et iniuriae. Est enim tempus iniuriae cum fiunt oppressiones violentae quibus resisti non potest et disseisinae iniustae. Sed omni tempore Dossit esse tempus guerrinum et Poterit esse tempus pacificum, non autem simpliciter sed ad quosdam et non ad omnes Ut enim quidam' possunt iure suo tam tempore belli SiVe uerrino quam tempore paeis, ut si Cum uti Velit uno tempore Vel alio violenter vel iniuriose non impediatur, et tunc erit tempus Paeis in utroque tempore. Et si e converso, tune erit tempus belli in utroque. Tempus enim pacis videri poterit et designari in hoc modo. Poterit enim

qui ante guerram generalem pacifice M praesentare sine aliqua Contradictione. Et eodem modo poterit tempore guerrae. Item PoSt guerrum eodem

modo. Et quaelibet=' istarum praesentationum sufficiens erit quantum ad Seisinam praesentationis et bona, quia nulla istarum diei poterit iniuriosa vel violenta. Et vice versa quocumque tempore adhibeatur violentia talisseisina dici poterit iniuriosa, et ideo quasi nulla, cum' tempore belli et non pacis sit adquisita, et Si uno et eodem tempore poterit esse tempuSpaeificum et guerrinum quibusdam si et quibusdam non, Uamvis guerradientur generalis. Et etiam tempore uerrino sicut tempore paeis fieri Possunt donatione et Contra ius de voluntanto dantis et accipientis sicut tempore Paeis. Et te Versa eodem modo tempore pacis fieri possunt f. 241 oppressiones iniustae, rapinae, disseisinae iniuriosae sub speei pacis Si ut tempore guerrino. Et ideo ex iis quae fiunt quolibet tempore iudicari debet utrumque tempus scilicet qualiter sit quibusdam pacificum et quibusdam guerrinum, ut ex hoc detur exceptio deforciant vel non detur. Item praesentavit et cetera. Refert igitur utrum tali perSona praesentata

232쪽

214 BRACTON DE LEGIBUS

admissa suerit ad praesentationem talis vel non, quia non suffcit praesentare personam nisi ad praesentationem admissa fuerit praesentata, quia δcum duo fuerint a diversis praesentati oportet quod unus admittitur et alius recusetur. Poterit etiam esse quod nullus eorum admittatur licet unus Priesentantium ius habeat praesentandi, tum propter lapsum temporis de constitutione Lateranensi si artes fuerint dis ordes ultra sex menses,

tum propter minorem petatem, ut Si Contra minorem Praesentantem prolatae fuerint Cartae ante essorum ad quas minor ante aetatem reSPondere

non possit. Et quo casu pertinebit ad ordinarium collocatio nisi partes Consenserint de una Persona idonea praesentanda, salvo iure cuiuslibet cum minor ad aetatem pervenerit et reservata quadam minima penSione usque ad aetatem, ut salvum Sit ius p eSentandi ei qui per assisam obtinuerit et ut illam tune conserat cui voluerit. Item duo possunt praesentare simul et quorum unus ius habebit et alius non Vel uterque aliquam' scintillam iuris, si in clericum consentiant sine aliqua dis ussione iuris, non erit standum iuratoribus tali praesentatione cum sit incerta, sed ad

seisinam illius advocati de quo haberi possit certitudo et qui δ' de iure

sibi competente, licet cum contentione Vel sine ultimo praesentavit. Item est quod quis sine contradictione semel praesentaverit δὲ et alius vacante iterum in ecclesia impedimentum opponati et deindei assensum praebeat praesentationi eius qui prius praesenta Vit, non propter hoc, Cilicet talem assenSum mutatur Status praesentantis vel minuitur cum iterum ecclesiam

vacare Contigerit, quia aliud est assentire et aliud Consentire Assentire enim I potest quis per se cum ius non habeat praesentandi nec sibi aliquid retinet tacite nec δ' expresse licet di at, salvo iure meo in posterum. Sed si sit aliquis in possessione praesentandi et' assensum praebuerit ei δ' qui proprietatem habuerit, δ' vel consensum praesentandi ' simpliciter et sine alia protestatione, sibi praeiudicat imperpetuum. Et hoc potius debet dici ConsenSus quam assensus, cum ille qui ius habet possessionis consentit cum eo qui habet proprietatem. Si autem hoc fecerit cum tali protestatione, ut si dieat, consentio proesentationi tuo salvo iure meo in posterum, per hoc sibi retinet totum ius quod habuit, tam super poSSeSSione quam SVPer Proprietate. Est enim ius possessionis et ius proprietatis, et idem erit et melius si exprimat ius utrumque et dicat, atro mihi iure meo in

233쪽

simo secundo incipiente tricensimo tertio in quindena Sancti Mi luesis, assisa ultimo promentationis capta inter Willelmum Bardois et heredem dera eantonii te ecclesia lo M terlegha si in comitatu ors iacite. ' Item conti nolui in brevi Versonam ' quod inortua est personam dicit ad in

s. 24lbi ibi sentiam vicarii quia de morte vicari vel de ' vicaria non iacebit assisa Item non iacet ' assisa de ecclesiis Draebendatis generaliter, nisi sorte ratis intervonori tib initio in promendatione, si δ' priPbendata suerit in absentia alicuius dum suerit agens in partibus remotis vel infra aetatem vel in custodia, secundum quod inveniri poterit in rotulo de

PlaCiti quae Sequuntur regem anno octavo decimo. Item non iacebit de aliqua capella quae mero iure subiecta fuerit et pertinens ad aliqua myx matricem ecclesiam, nisi δ' sit ita quod querens contendat illam esse matricem ecclesiam, ' vel si capella aliquo gaudeat speciali privilegio, ut si sit - capella domini regis quae nulli subiecta est ecclesiae nec ad aliquam pertinet, Sed e Clesia poterit esse pertinens ad capellam talem. Xyβtoto δ' autem pertinere poterit capella ad matricem ecclesiam ut praedictum est, Vel tantum' esse pensionaria et aliquid dare in signum subiectionis. Et de huiusmodi capella non Competit δ' assis advoCato δ' matri Cis C-clesiae versus eum qui habet advocationem Capellae, sed ei competit Contra omnes cum ' diversi sint advocati, advocatus ecclesiae et advocatus Capellae Secus tamen erit si utraque unum habuerit duoeatum. Item non iacebit assis de eclesia vel de 3 in capella ubi nulla' constructa est, licet aliquando fueritε et nune ceciderint,' quamvis adhue loeu SuCer maneat. Item dicitur quae mortua est, hoc est si sive morte ' naturali sive 3 civili. Civili, ut si seε transtulerit ad religionem vel 3' resignaverit, vel si fecerit quod tantundem valet, ut si Xorem duxerit, vel aliud se erit propter quod Celesiam retinere non possit. Item ad talem ecclesiam quae vacat ut dicitur. Et ideo videndum quae k vacetδὲ et quaeβ non, ut si omnino Vacet Vel personatus tantum in quo casu proCedet assis ac si omnino

234쪽

216 BRACTON DE LEGIBUS

vacaret. Si autem aliquid inde praestetur pro bono Pacis vel nomine simplicis enoscit, et ille β' qui hoc perceperit moriatur, Propter hoc non vacat personatus ne ecclesia. Et illud β' dici poterit de vicario, qui si

moriatur totum hoc aceres it personae, quia vicaria consolidari debet cum proprietate sive personatu. Et hoc dico β nisi β' taxata fuerit per ordinarios ad rationabilem sustentationem vi arii. Item reser utrum tota ecclesia vacaverit vel aliqua pars ecclesiae, ut si assis proseratur de tota ecclesia ely non vacet nisi medietas Vel tertia pars vel quarta Et si de vacatione contentio habeatur utrum Vacet Vel non erit super hoc ordinarius consulendus, epis opus Vel alius qui super o habeat cognitionem, quia laicus de hoc cognoscere non potest non magis quam de matrimoni Contra to vel soluto. Et quod ad episcopum pertineat cognitio videri poterit de termino Sanctae Trinitatis anno regis Henrici quarto comitatu igor- nise de ecclesia de Elderseide β' de Roberto de Braheleghe, δ' quod' aliquando non expedit quidem quia ecclesia sorte incumbrata' est per episcopum Vel archidiaconum vel alium ordinarium, Vel sorte episcopus admittit clericum ad praesentationem alicuius qui ius non habet in praesentatione, in praeiudieium Veri patroni, et in quibus casibus non expedithoe mandare episcopis quia de saeili non rescribent Veritatem, ut possint tueri factum proprium. Et ideo melius est ut videtur si dubitetur utrum' vacet an non quod in hoc dubio' procedet' assisa, et mandetur episcopo quod admittat, qui si non admiserit, summoneatur quod sit ad ostendendum quare non et in quo Casu perveniri poterit usque ad incumbramentum f. 242 factum per episcopum vel alium in ordinarium tollendum. Et tune tenetur episcopus deliberare ecclesiam Vel dare aliam praesentato equivalentem ut satisfaciat praesentato Debet etiam clericum admissum per ipsum compellere quod teneat ad Verum patronum ut satisfaciat patrono. Et notandum quod ecclesia potest vacare de iure et non de facto ut praedictum est, et potest de iure simul et de facto, et sic iuste vacat. Item si vacaverit de iure et de facto, statim capiatur assisa. Si autem de iure Vacet et non de facto quia in umbrata est, sine perieulo capi poterit assis ut inquiratur de incumbramento, et te agat queren VerSIIS Umqui in umbravit ad tollendum incumbramentum M ut si episcopus instituit clericum ante lapsum sex mensium Vel ad praesentationem eiu qui non habuit ius praesentandi. Item si clericus se intruserit propria auetori- si iste, C. G, Μ Μ illud idem, A CE, MC. ββ m. OC, G. ubi, Crate,

235쪽

DE SM TIM E PR. ESENTATIONI et Thate sine episcopo vel sine alio ordinario, in quo casu capiatur assi

monium spirituale. Et sicut episcopus habet cognitionem de contractu matrimonii in causa basi ardioey et coniunctionem, i ita ubebit comblion mole dissolutione si matrimonium dissolvatur, quod quid in loCum

baberet in hoc casu. Et ideo non pertinet cognitio ad iudicem secularem,

cum multum non disserunt spirituale matrimonium et carnale Et unde si rex propria auctoritate inquirat et iudicet ecclesiam esse vacantem Cum non it, et mandaverit quod episcopus admittat, et si non admiserit, non erit propter o episcopus puniendus licet non obediat. Et qui dixerit illam vacare hoc doceat per litteras ordinarii, quia ad ipsum y pertinet cognitio de vacatione et mandato ipsius debet fides adhiberi. Et secundum hoc procedet assis vel remanebit. Et tale mandatum Discopi non sempery sufficit plene ad probationem sine aliis adminiculis, licet sufficiat ad praesumptionem δ' quae quidem aliquando veram probationem admittit in contrarium. Item dicitur cuius advocationem idem talis dicit ad sopertinere, e quo quidem elici λ potest quod oportet querentem docere quod ad ipsum pertineat actio et querela in fundatione intentionis suae. Item dicitur qui '' talem advocationem' et deforciat oportet querentem docere rationem in intentione sua quare sibi impedientem habeat obligatum quod seisinam praesentationis suae iniuste δ' impediverit. Per hoc etiam quod dicitur quod λ' advocationem illam ei deforeiat, dicunt quidam quod*' per hoc innuitur impedientem esse in SeiSina et querentem Xtra.

Ad quod responderi potest* quod satis de orciat qui omnino uti non permittit vel modo debito, licet omnino non expellat, ad similitudinem eius quod dicitur supra de nova disseisina qualiter sit' in principio Ex omnibus praedictis articulis qui in brevi Continentur, plures elio possunt

ex eptiones ad assisam omnino* perimendam vel differendam, sed sis. 242b ille' impediens omnes praediolos articulos ConCesSerit, XCipere poterit contra assisam quod ipse qui assisam apportat ' de seisina et Pro Sentatione anteCeSSorum suorum, Post praesentationem 7 illam dedit 3 advocationem illam, per se Vel cum tenemento ad quod advoCatio pertinet, ipsi impedienti vel alicui*' antecesSorum Suorum per Cartam quum Proserat et quae hoc testatur.' Et unde bene Concedere potest quod talis

convictionem CE, O in episcopum V, A. yy m. OC, G. 3 praesentationem,

236쪽

21S BRACTON DE LEGIBUS

antecessor praesentavit iuste, sed de Ceter Praesentare non potest Praedicta ratione. Et unde videndum erit yy mPrimis an ille Contra quem ex- ipitur plena sit aetatis vel infra aetatem. Si autem plenae aetatis fuerit bene potest Cognoseere Cartam et donum, sed replicare poterit ' contra exceptionem quod post Cartam illam praesentavit ille talem . qui ad Praesentationem suam sui admissus, et ita quod carta illa vacua et donum nullum. Et hoc probare poterit per assisam captam in modum iurata et non δὴ in modum assisse, nisi ita sit quod querens habeat pro se triplicationem, ut si dicat quod quamvis carta vacua sit et donum nullum per Seeundam praesentationem ipsius donatoris, tamen' post illam praesentationem fecit ei idem talis et antecossor suus aliam cartam de donatione novam, et ita quod praesentatio pertinet ad ipsum vel dicere potest quod primam cartam confirmavit, et fecit eam δ validam per δ' confirmationem quae invalida effecta δ' fuit per non usum et per Secundam PraeSentationem, et hoc offerat probare per assisam et per testes in carta nominatos, Si alius Simplieiter negaverit Cartam et confirmationem, nisi ita sit quod velit quadruplicare et oeere se post hae omnia praesentasse. Si autem ita*' triplicare velit et concedere post primam cartam δ' saetam

esse Praesentationem, et artum Si eSSe Vacuam, sed postea impetravit super eum breve de arantia Cartae, ad quod talis vel3 antecessor suus

summonitus sui eis in curia cartam illam recognovit et donum, et ita quod finis iactus fuit et' cirographum quoddamε profert quod' testatur quod praedictus talis recognovit medictam advocationem esse ius suum

ut illam quam habuit de dono suo. Ad quod responderi poterit quod finis et irographum et noeere non debet quia idem talis qui irographum profert et quod omnino dependet' ex quadam donatione imperfecta, eo quod ille qui irographum profert nullam habuit seisinam, et ideo' cum

carta vacua sit et donum imperfectum quia sine seisina, ideoε petat iudieium quia cum' principale scilicet donum non aleat, ne ea quae Sequuntur et' e dono dependentδ' valere debent δὲ scilicet finis nec Cirographum. Item est quod quis dederit manerium cum advocatione alicui in eodo sibi et heredibus suis, et antequam ecclesia vacaverit ille cui donatum est etk antequam praesentaverit manerium Cum pertinentiis ad alium transtulerit, et tunc primok ecclesiam a Care Contingat, PrimuS

237쪽

donatoria o sentat, primus donaturius similiter ei secundus similiter, sed noti id omnes pertinet pro 'sentatio. useritur igitur quis eorum alteri debeat pro serri. Ei selendum quod non 'rimus donaturius qui: numquam 'roesentavi nec seisinam habuit, quod non habui ad alium fransferre non potuit. Igitur vacuo si donatio quantum ad rimum et secundum donatarium Remanet igitur il necessitate cum donatore qui ' semper remansit in possessione praesentandi, ex quo donatarius illam nil alium transtulit anteiroesentationem ei ante usum, et sic dici poterit te pluribus s. 243 in infinitum It m est quod secundus donatarius aliquo casu vellet warantum vocare primum donatariunt, non aleret Vocatio Cum Seeundus donatarius in possessione non it, nec potest quis alium defendere in Possessione nisi eum qui fuerit in possessione, cum arantigatio nihil aliud sit quam possidentem defendere. Sed si de facto aranti gaverit et arantum ulterius vocaverit primum donatorem, nec ipse ei Warantigare

tenetur, tum quia non Possidet tum quin reVoCare non Potest, nee rehabere potest se undus donatarius quod numquam habuit ne habere potuit. Sed est quod primus donator secundo donatario confirmaverit donum primi donatarii, adhuc non convaleSCit donum propter Confirmationem cum donum sit alienum et non ipsius Confirmantis nec alicuius antecessoris sui, et quia nullum nec inceptum ne Perse tum Et Si uterque PraeSentaverit tam confirmans quam ille cui confirmatur. Confirmans Per assiSam

obtinebit. Item si ille secundus donatarius priPsentaverit de acto, et cum ita in seisina suerit advocationem ad alium transtulerit qui similiter

praesentaverit, et ita suerit in seisina praesentandi, et contingat ecclesiam va Care, et primus donator prpeSentaverit et ultimus donatarius, si uterque illorum assisam ultimpe prseSentationis arramiaverit ultima seisina praeferri debet primse, nec erit assis poStmodum CnPienda Super RSSisam, Sed primus donator sibi perquirat si voluerit per breve de re to super ipsa proprietate et Sibi imputare poterit propriam negligentiam super ipsa possessione. De hae materia supra de donationibus. Item Cum arta proferatur ut praedietum est contra assisam, si omnino dedicatur oportet quod probetur per testes in carta nominatos et per assisam aptam in modum iuratae, nisi sorte ille contra quem profertur infra etatem Xtiterit qui ad cartam respondere non poterit ante aetatem. Et ideo de ne essitate oportet differre assisam usque ad aetatem, sed de Consilio Curiae provideatur de pensione retinenda sicut praedictum est ad cautelam. Si

238쪽

220 BRACTON DE LEGIBUS

minore aetate nec remanebit assis si finis et irographum actum incuria domini regis, cum minor infra aetatem debeat ad quemlibet finem

respondere. Si autem maiori obiciatur carta antecessoris, ut supra die- tum δ' est, a maiore vel minore si dedicatur probetur. Si autem concedatur, sed dicatur quod vacua sit per praesentationem subsequentem et δὲ Parte in adversa negetur Praesentatio Post Cartam, procedat/ assis in modum iurata de consensu partium sub iis Verbis, scilicet utrum donator qui assisam portat Priesentavit ad eandem ecclesiam Postquam Cartam

illam et donum secerat praedicto tali, vel non, ut idem talis dicit. Item

respondere poterit quis contra assisam quod procedere non debeat, quia ille qui profert assisam Vel aliquis antecessorum Suorum tenementum, ratione Cuius Praesentat, tali in dedit et alienavit cum omnibus pertinentiis Sui Sine aliquo retenemento quoeumque modo alienationis, ita vendidit illud ei qui non praesentat vel alicui k anteeessorum suorum, siVe suerit in Possessione praesentandi sive non sine aliqua retentione vel exceptione, vel dimisiti ad terminum vitae vel annorum, et istud quandoque Per cartas et instrumenta declarari poterit si in iudicio proferantur et quos. 43b casu procedath assis sine i diei si fiat disputatio de veritate et fide instrumentorum si falsitatis ' arguantur, vel per SSiSam RPtam in modum iuratae si partes consentiant poterit negotium terminari. Et notandum quod Cartae et instrumenta ante iudicium sunt exhibenda, Si autem post loeum habere non possunt quia sub praetextu instrumentorum Postea Compertorum et exhibitorum sententia lata retractari non debet.

Item excipi poterit Contra assisam quod ille qui profert assisam nihil habet in manu sua de tenemento ad quod pertinet advocatio, quia illud amisit per iudicium vel per disseisinam vel alio quocumque modo, et hquamvis ius habeat in tenemento et in pertinentiis primo reCuperare debet tenementum ad quod pertinet advocatio, et tune primo PraeSentet et non ante. Et de hac materia in rotulo de termino Sancti Michaelis anno regis Henrici tertio in i piente quarto comitatu orsolcis de Thoma Bardois Ibi obiectum sui praesentanti quod nullam terram habuit in villa in qua ecclesia sita fuit. Ad quod responsum sui et recognitum ab eo qui tulit assisam quod nullam terram habuit in villa illa, sed antecessores sui qui inde fuerunt disseisiti, ' et unde cecidit assis quia advocatio fuit de pertinentiis quod quidem non esset si doceri ' posset contrarium. Item si quis ' praesentationem suam semel retinuerit per

239쪽

ussisam ei proprietarius petat ' advocationem vel lenementum nil quod redvocatio pertino perire ' do octo, et Pondente Diacit incipiat ecclesia vacare, etens ille 'roesentare non oleris antequam advocationem vel

ton molitum disrali nn verit Ilo in Contra assisam re0li Cari Olerit quod ille qui assisam Droseri ne aliqui sintecessorum suorum, ius vel seisinamhahiail Τὸ in advocatione de qua agitur, nisi ad vitam tantum quacumque ratione vel ad torminuiti ita quod nihil ' iuris descendere poterit' ad heredes. Si mulier aliqua post mortem viri sui δ' arant suo de dote sua

Pr sentanti, et eisinam suam vel antecessorum Silorum e RSSi Sampetenti respondeat quod ' PriPsentatio ad ipsam pertineat excipiendo ratione dotis suae quam habet in villa in qua ecclesia ita est, et unde impetravit Super arantum suum breve quare impedit, videndum erit imprimis qualiter sit os constituta, ut si habuerit tertiam partem alicuius villis et petat quod ratione illius partis possit praesentare Saltem tertia vice, vel si de toto maneri fuerit dotata integre nulla saeta eXCeptione cum omnibus pertinentiis vel excepta advocatione. Si autem de toto manerio integro sine Xceptione, tunc valebit ei sua actio. Si autem X-cepta advocatione, δ' non nisi aliquid agatur in contrarium ex speciali conventione. Si autem dotata fuerit de tertia parte, tunc nihil iuris habet in praesentatione licet ecclesia δ' ita ' sit3 in sua tertia parte, nisi hoc eveniat' ex aliqua specialitate, scilicet quod dotata fuerit de tertia parte cum tota advocatione in quacumque parte3 ecclesia3 sita fuerit, sed alio modo non valebit ei sua actio, tum 3 quia episcopus non admittit cleri os ad particulas licet patiatur sectionem, nee plura habeat capita sicut monstrum.' Et quod episcopus non admittit particulas videri poterit utM determino Sancti Hillarii anno regis Henrici quarto decimo comitatu Suf- soleis de Maria de Walentis ' et ' Herberto de tengim, δ' tum quia ratione tertiae partis nihil δὲ iuris clamare poteritk omnino in advocatione ne in parte ne in toto certis vicibus, nisi sit aliqua specialitas quae*δhoc inducatβε ut dictum est, sicut β videri poterit per Xemplum. ConStii. 244 tutio enim dotis similis est quodam modo donationi. Est igitur quod quis habeat manerium cum advocatione et totum dederit diversis Vel uni per particulas, retenta sibi aliqua minima portione, et sic dederit

240쪽

222 BRACTON DE LEGIBUS

quamlibet partem cum omnibus pertinentiis suis, nulla acta mentione de

udVOCutione, remaneat SemPer advoCatio Cum Parte retenta cum specialiter non transferatur, se undum quod videri poterit infra de iure dotium. Item quaeri potest si marito, qui per legem Anglis tenuerit, detur assisa ultimae praesentationis de seisina quam simul habuerunt ipse et uxor sua in vita uxoris, vel si competat heredibus et ei per consequens nomine heredum Videtur potius quod ei competat breve quare impedit nomine

Heredes enim bene possunt esse Diens aetatis leut infra aetatem. Item siquis terram teneat de hereditate uxoris suae, quae heredes habuerit de alio Viro, per legem Angliae, et Cum semel per se contulerit CClesiam et cum ita fuerit in possessione praesentandi, advocationem illam dederit alicui loco religioso vel praebendaverit vel alio modo alienaverit, et heres post mortem talis assisam ultimae praesentationis de seisina antecessoris sui quam arastri sui, cadit assis Si Cognos a praesentationem Suam et donum parastri sui propter eisinam illius qualem qualem, et agendum erit de iure et proprietate. Et sic dici poterit ut videtur de omnibus aliis qui tenent advocationem ad terminum vitae cum semel praesentaverint nomine proprio Secus autem erit de eo qui praesentat nomine Custodiae quia hoc saei nomine alieno. Item est quod quis tradat alicui tenementum aliquod cum advocatione donec ei provideatur et advocationem dederit antequam provisum fuerit, et ille Cui data suerit praesentaverit, et tunc demum provisum fuerit, revoCatur donatio et advocatio perbreVe de ingressu sed non per assisam, quia talis dare non potuit ad remanentiam. De a materia anno δ' regis Henrici septimo δὲ comitatu Bede ordiae de Falcasio h de Briautex et priore de Neweliam, δ' assisa ultimae praesentationis de ecclesia de spele. Item stoin quod aliquis qui ius ne titulum habuerith in advocatione praesentaverit dum verus heres fuerit infra aetatem et in custodia alicuius, et cum ad aetatem Pervenerit ecclesia vacaverit et uterque praesentaverit et assisam PortaVerit,

ille qui ultimo praesentavity per assisam retinebit donec heres sibi de iure perquisiverit, ut de termino Sancti illarii anno regis Henrici nono comitatu ineolnis de priore de Ormesbyi et Conanoλ' de elletona 'de ecclesia de Velleiona. Item est quod quis clericum Praesentaverit

SEARCH

MENU NAVIGATION