De locis Aegyptiacis in operibus Platonicis. Dissertatio ..

발행: 1874년

분량: 42페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

habeatur in libro suo qui inseribitur, finibus h hao dieit: e Nisi enim id faceret si e nisi ratio philosophorum beatam vitam hominibus dare posset), cur Plato Aegyptum peragravit,

ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet 830t in opublieaci 10: Sed audisse te credo, tum vero Platonem Socrate mortuo primum in Aegyptum discendi causa, post in Italiam et in Siciliam contendisse, ut Pythagorae inventa perdisceret. DPraeter alios qui latonem in Aegyptum se contulisse prodiderim et quos omnes' hic numerare Origum et supervacaneum est, quia ut Valerius Maximus' Ciceronem secuti esse videntur, etiam Lucanus poeta cf. harsal. X, 179 qu.)Platonem laudibus tollens Caesarem haec dicentem facit: quodcunque vetustis Insculptum est adytis profer, OSeique volentes Prode deos si Ceeropium sua sacra latonem Majorses docuere tui quis dignior unquam Hoc fuit auditu, tundique capacior OSpes 3

Praeterea Quintiliatius in institutione oratoria I, 12, 15 his

utitur verbis: Denique cur tu his omnibus, quae discenda oratori futuro puto, eminuit Plato, qui non contentus disciplinis, qua praestare poterant Athenae, non Pythagoreorum, ad quos in Italiam navigaverat, Aegypti quoque sacerdotes adiit atque eorUm areana perdidicit 3, Jam vero putrius in libro de dogmate latonis c. l. haec narrat: Posteaquam lato homines reliquit, quaesivit

unde proficeret et ad Pythagora disciplinam se contulit et quod Pythagoreorum ingenium adjutum aliis disciplinis sentiebat,

ad Theodorum Cyrenas, est profectus et aStrologiaIn adusque

Aegyptum ivit petitum, ut inde prophetarum etiam ritus addisceret, et ad Italiam iterum venit et Pythagoreos. Itemque apud Diogenem Iaertium . qui quamvis infidus

y es lib. V c. 29. , Plenum et adcuratum horum scriptorum indicem praebet Ste inius iii libro Pristicher gur Gesch de Platonismus. tona II g T. y cf. lib. VIII, c. I g l.

12쪽

τtκ v et in vita in), cujus auctor nobis est ignotus: μεμαθηκὶς ῖε, τι iv pyi ε χο τῆς tλοσο*ίας ot Πυθα7όρato ἀπ At7υπτου, λθε so. lato at AlIυπτου, κα καzορθώσας κΞta TlVISmμῖzγία και eti Ἀερατικ/ ἀνεχώρησεν. Duniquo fabula allutarcho ficta Platoni ex Aegypto red0unti Delios quosdam Obviam venisSe eumque OraSSe, ut aenigma )ab Apolline sibi propositum solveret, non ita digna est, quae respiciatur. Quamvis igitur veterum scriptorum testimonia de latonis itiner Aegyptio inter se consentiant, tamen sunt, qui en impugnanda SSe cenSeant et ut iter Aegyptium ita omnia philosophi itinera ficta aut in corta saltem judicent. Et horum quidem quasi signifer Xstitit nostra memoria Stoinius in libro suo PBucher gur Gusehielit desilatonismus,

14쪽

Conferas praeterea ejusdem libri p. 130, ubi tuinti artius alias dubitationes acutissime praecidit. Sod haec hactenUS. Jam tempus est considerare et illustrare eos locos Platonicos, qui mea quidem sententia optime declarant, Platonem in Aegypto

EX duobus praecipue locis, ut jam supra dixi, id lucere mihi videtur, quorum alterum invunimus in legibus II, p. 56C-657 Α, aliurum in Timaeo p. 20 D. q. Τ). Prior loco hosp0 Atheniensis Clinia Cretensi intorroganti, quae Aegyptiorum leges de artium liberalium peritorurn

Hospes igitur Atheniensis, quem latoni perSonam gerere jam scholiastay literis consignavit, Aegyptiorum leges ad artes

15쪽

0xercendas Spectante miras et incredibilus appollat o his ipsis numeratis addit Cleiniam, Si in egyptum venerit, esse reperturum, vetusta Aegyptiorum Opera et artificia pulchritudine neque inferior nec superiora recentibus, sed omnia inter se esse similia et paria pulchritudine. In verbis autem et :μυριοπιον τ0 7 γαμ. μέγα - ἀπε Παομένα eserni consequentiam legum, qui eSt, qui neget Nam quia1nartificos Aegyptii legibus, ut Plato hoc loco commemorat duari a patribus accepta decedere esSent Veliti, factum est, ut Onania eorum opera et vetusta et recentiora inter se essent similia et paria pulchritudine. Quae quum ita se haberent, e operibus et artificiis Aegyptiorum facile colligi licuit, quale essent lege eorum ad artes faetitandas speetanteS. Intelligimus igitur Platonem operum et artiseiorum Aegyptionii similitudinem ea modo mente memoraSSe, Ut iS, quae brevi ant d0 0gibus dixerat. fidem adderet et auctoritassem. Itaque verba σκοπῶν 'εὐγηaatς - ἀπεφ7αομ ένα, quae Plato hospitem Athenisensem Clinia dicentem facit, ita sunt in tolligenda: Reperies, si in Aegyptum te contuleris, Omni e parte leges Aegyptiorum ad arte exercendas pertinentes ad veritatem

a me esse deseriptas; nam opera artiseiaque eorum ejusmodi Sunt, ut omnem verborum meorum dubitationem tibi exsemiura

sint.

Quid est, quod clarius manifestiusque declarare possit, latonem in Aegyptiorum terram esse profectum ibique diutius commoratum accuratam legum et institutorum illorum notitiam sibi aequisivisset Nisi nim Plato in Aegypto fuisset, nisi in re praesentiaeeurate diligenterque Aegyptiorum leges et instituta illa inspexisset et cognovisset, nisi suis ipsius oculis Aegyptiorum opera ut artificia vidisset, num putamus, eum tam confidenter ei dinuit de iis locuturum fuisse aut loqui potuisse ΘΕquidem non dubito, quin Plato, si per alios de Aegyptiorum et legibus illis et artificiis certior esset factus, cautius m0destiusque de iis locuturus aut, si ab aliorum literis narrationem suam esset mutuatus, nomen auctoris indicaturus fuerit.

16쪽

An quisquam putat, Platonem fabulam a Se fictam aequalibus et posteris tradere voluisse γJam diligontius hunc locum O SideremUS. Quum loci adverbium uetob non magis ad α μυριοστ0Vε70 ISIραμμένα η τεzυπωμένα quam ad σκοπῶ Si referendum, id quod ex collocatione apparet Si enim ad et μυγtGaz0υετος εIραμμένα ' τεῖυπωμένα esset referendum, ad σκοπῶ non item, collocari debebat inter aeto et εIραμμέv - Verba κ0Tῶvαὐτόθι hoc significant: quaerens in egypto ipS i. e. US-

quam alibi quam in Aegypto. In indicativo autem futuri ευ ρηοεις du irs finden tanta

Ρlatonis cernitur fiducia, ut ευ ρησεις eandem habeat vim ne fieri sane non poterit, qui reperinS. Quibus expositis videmus sub verbis θαυμα κα ἀκουσαt σκοπῶ δ'ευρ sat αυτόθι - πεtpIασμένα, quae aptissime inter se cohaerent in quibusque controversiae vertitur discrimen, hanc esse sententiam subjiciendam: Fieri sane non poterit,

quin reperias Aegyptiorum leges illas miras et incredibiles ad veritatem a me esse deScriptaS, Si in Aegypto ipsa, nuSquam alibi quam in Aegypto, in eas inquisiveris Aegyptiorumque opsera et artificia videris vel ut aliis verbis eandem sententiam habentibus utar, lato hospitem Atheniensem negantem facit, fore ut Cluiniae aut cuiquam alii persuadeatur leges Aegyptiorum ad artes exercendas pertinentes ita se habere, ut br0vi ante eas deseripserit, nisi in Aegypto fuerint et in sempraesentem venerint ad Opera artificiaque egyptiorum cognoscenda tam miras eas, tam incredibiles esse.

Quum igitur nec Cluiniae nec cuiquam alii alibi quam in Aegypto de legibus illis Aegyptiorum incredibilibus possit persuaderi, sequitur, ut lato in Aegyptum sit profectus ibiquo notitiam earum sibi acquisiverit. Itaque justo ure ei dicere licuit: τουτο δ' ob et περὶ μουσικὴ v se Aegyptiorum ἀληθές se. set ); cf. p. 57 A. Huc accedit, quod lato de vita sua nullo dialogorum loco, quantum Seio loquitur', nisi in pologia p. 34 Α, ubi si in

in Qua causa motus Plato id fecerit, Steinhartius cf. latoris Leben p. 5 his verbis egregie explicat: Am enigsten dilrsen i doch et

17쪽

numerum familiarissimorum Socratis adscribit discipulorum et in eodem libro p. 38 B, quo loco narrat, Se eum aliis quibusdam Socratem esse cohortatum, ut poenam triginta minarum sibi irrogaret, et promisisse Se pro illo praedem Sse futurum, et

in Phaedon p. 59 B, ubi se morbo impeditum fuisse dicit, quominus Socratis morti interesset, et in Septima epistola, quam doctissimi viri optimo jur a Platone laudicasse mihi videntur. Id potissimum me adducit in opinionem, Platonem hoc quoque

Illic lato posuit indicativum futuri ευρήσεις), de cujuS

signification modo disputavi, hic optativum oristi particula α addita ευγοις v). Cur orationem ita distinxerit, manifestum est. Hic enim Plato alia Aegyptiorum instituta, de quibus ab aliis aliter potest judicari, mala appellat dubius igitur, num Clinias, si in Aegyptum e contulerit eaque cognoverit, item ut ipse de iis

judicaturus sit, ne eum ad Suum judicium adducere velle videatur neve ibi opprobrium arrogantiae contrahat, quasi ipSetantum bona et mala dijudicare possit, pro ευ ρ'oat Scribit ευγ0tς v, ut no diuimus: edi durites finden . , Ex his igitur verbis, in quibus nihil aliud inest quam modestia, Platonem in Aegypto multas et varia res XploraSSe

In Timaeo, ut ad alterum locum illustrandum transeam Plato Critiam nepotem cum Socrate colloquentem eique

narrantem inducit δ), Solonem in Aegypto a sacerdotibus de eximiis antiquorum Atheniensium degibus. institutis, civitatis

18쪽

Haec Seute11tia adeo non mihi probatur, ut existimum Plutoni ipsi fabulam illam, id0t am amplis ea verit et ornaverit

in Aegypto a sacerdotibuS SSe in ratum. Si nim a Platon fabula illa osset eo fieta, num UinmUS, eum confirmaturuim fuisse veram rem esse, non fictam 3 cf. Tim.

in es Tim. p. 20 E. cf. inlethung gur Uebersetgunides Timaus voti Hieronymus Militer.' of Tim. p. 2 A. 6 Non dubitar Sieinhartium, quin Solon in Aegypto fuerit, apparet ex libro et Platon Leben, cf. p. 30). Id tantum dicit, Solonum Critia avo viVO jam mortuum fuisse neque fabulam illam ei narrare potuisse.

19쪽

miretur, cur Plato iterum se sa0pius asseverati me illa, fabulam eSSe Verum, non fictam, sit usus, ei respondeo philosophum id fecisse propter metu ui, ne de verbor 1 suorum fide dubitaretur. Nam Plato ipse, ut supra vidimus fabulam appellat ατ0T0v mirum igitur noli esset, si SuSpicio 8Set Orta, eum

fictam esse, non Verum.

Quum igitur ne Solon Critia avo fabulam illam narraverit, nee Plato am commentus Sit, VeriSimile, ne dicam certunt, mihi esse videtur, philosophum ea modo mente pro Se Soloneni Substituisse, ne diceret jam Supra eo inmemoravimuS Platonem de vita sua tribus modo locis esse loeutum, Se ipsum eam in Aegypto e sacerdotibus audivi8se.

Eo tu facilius Platoni id adere licuit propturea, quod inter

Omne constabat, Solonem patria relicta quum in alias serrastum in Aegyptum e contuliSSe. Quo conceSSO Videmus, Platonem literas quoque sacerdotiani Aegyptiorum inspexisse, nam in Timae p. 24 . saeerdOSSaites ha0 dicit: et δὲ κριδὲς περ πάVetm ερεξῆς tςαd hς κατὰ σχολὴ v, inuet et I=άμμαῖα λαδόvzες, Qtέctμεν. Denique facere non OSSum, quin ad hane quaeStionem meam adjungam Sententiam te in hartii, qui nostra memoria fortissime prosperrimoque eventu defendit castra eorum, qui Platonum iu Aegypto fuisse contenderunt. In libro suo eΡlaton S

20쪽

das Platon do h in iurares Verstanditis des agyptischen Alterthum vermissen lasso, Wi es dei Gri echen iner paterenguit avfiluminerte und ursi de Gug0nwar mit uelisunder Κlarhoit aulaegangen ist, o drde ma aus demselbe Grunde aucta den Herodo besellialdigon honnen, das er ei ne AnWeSen-huit in Aegypto fingi r und aus anilern uultu Gesuliopstes Vorgetragen habe. Sod haud do his. Pauca addenda sunt de Platonis itinerum ordine. Ut e Scriptoribus, quos supra nominavi, intelligi potest apud veteres et Graecos et Romanos opinionem fuisse divulgatam latonem patria selicta quum in alias terras tum in Aegyptum venisse, ita dubium esse videmus, quis fuerit itinerum

ordo.

Cicero latonem primum in Aegyptum, dein do in Italiam Stellianaque Diogenes Laertius inverso ordine primum in Italiam, post in Aegyptum eum profectum Sse memoriae prodiderunt, A putrius interjecto itiner Α0gyptio um bis in Italiam venisse

narrat.

SEARCH

MENU NAVIGATION