De locis Aegyptiacis in operibus Platonicis. Dissertatio ..

발행: 1874년

분량: 42페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ausdriichlieli versichert, das er ers nach Aegypte uia dant1naeli Tarent und Sicilien gereis set .s Ut inter veteres scriptores itinerum OrdO DOD Satis OnStat, iteri ex eorum literi non plane cognosci et perspici potest. quo consilio ductus Plato in Aegyptum sit profectus, nam alii alias hujus itineris causas memoriae prodid0runt. Cicero desii. V 29 philosophum in Aegyptum se contulissu dicit ea

mente, ut a sacerdotibus barbari numeros et caeleStia acciperet,

Quintilianus Inst. I, 12, 15 ut sacerdotum mysteriis initiaretur. Sed quam ineptum et insulsum esset, Platonis itineribus

certum subjistere consilium, Ciceronem ipsum postea intellexisse

puto, nam in disputationibus Tusculanis IV, 19 44 ii do haero disserit stultituas terras lustrasse Pythagoram Demo eritum, Platonem accepimus; ubi enim quid esset, quod disci posset, eo venienduam esse judicaveria ut Num putamus haec fieri sine summo cupiditatis ardore potuisset Itaque in libro suo et Platon Leben und christens rectam sententiani proposuisse mihi videtur . Atius lute pronuntians: ΕΗ Ware idersinnig, irgen eine bestimmte Zw0cli

22쪽

Utrum lato solus an amicis quibusdati comitibus in Aegyptum se contulerit et quamdiu ibi sit commoratus, non

potest dijudicari. Ex Gorgia autem dialogo p. 11 intelligitur, eum

Graucorum philosophum iter in Aegyptum SuScepisse, magnopere gaudebo.

Persuasum igitur habens latonem Aegyptuni peragraSSe altera hujus libelli pari argumentum Omnium locorum latonicorum ad egyptum Spectantium, de quibus a nullo unquam plonius disputatum esse invenio, accuratiu consideratur u copiosiusque illustraturus sum, eoque libentiu ad hoc opus aggredior, quoniam Spero futurum Sse, ut sententia de Platonis itinere Aegyptio a me Supra proposita magis etiam confirmetur.

' Hic locus ita est transferendus: Augserdem herrscliten sie auehinnorhath de Saulo dus Hercules), hier in Libyen bis Aegypten i. e. Libyam excepta Aegypto hostes vicerunt et subegerunt, unde equitur, ut sacerdos attes Aegyptum habuerit provinciam vel partem Libyae.

23쪽

Do tribus Aegypti partibus duae ' tantum memorantur, inferior, cui nomen est delia, et Superior mediae nusquamst mentio. Aegypti inferioris pars appellatur in Timaeo p. 2 E ager Miles hujusque maxima urbs ais, ubi Plato diutius e0nim ratus esse videtur et, Si conjectura prior hujus libulli parto a me capta et illustrata recta est et probanda, a sae0rdotibus de antiquoria in Atheniensium legibus, civitatis disciplina rebus tu ab iis gestis certior est faetus. Praeter Satin duarum tantum urbium Plato facit mentionsem in Phaedro p. 274 C oti Thebarum in Aegypto superiore Silarum, quas frequentissimas sedemque regum fuiSSe dieit, et Naucratis, unici, ut Herodotus

II 179 narrat, Aegyptiorum emporii. Semper Aegyptum uti bona et certa tempestate neque unquam imbribus procellisve vexari, intelligimus sex pinomide p. 987 Α, ubi hospes Atheni0nsis Aegyptios aestatis pulchri

Sed si quis putet propter constantem coeli Aegyptii serenitatem fruges, fructus, denique omnia, quaecunque terra gignat, aquae pluviae inopia laborantia solis radiis torreri, comburi, interire, magnopere erret. Nam Nilus, qui in Timaeo p. 22

agros inundat frugi rosque reddit, ut ex eodem dialogo p. 22 Eintelligi potest: καet δε et υῖε ' χῶρα Aegyptum ouet τότε

in libro de natura storum, II, 52 dicit: Aegyptum Nilus irrigat, et quum tota aestate Obrutam Oppletamque tenuit, tum recedit mollitosque et oblimatos ad serendum agros relinquit. γPraeterea Nilum, qui lapsu mutato longum acore flexum

24쪽

in haud ro p. 257 Τ 0 aequo ac lacus Aegyptii multos aler pisces in olitico p. 264 C dicitur, in Α0gypto inferiore

in plures diffluore partes logimus in Tima0 p. 21 E. Ut Graeci et Romani, item Aegyptii terram urbesque SURSfirmo deorum vel dearum praesidio iugi ac dolandi credebant. In imaeo enim dialogo p. 23 D sacvrdos aites Soloni )oranti, ut fusius uberiusque de antiquis Atheniunsibus disputet,

' Hoc loco Phaedro, qui brevi ante dixerat, ex civibus amplissimumqUemque et potentissimum, ne a posteris sophista haberetur, vereri orationes literis mandare scriptaque relinquere Socrates haec respondet: α Γλυκυ ἀγκλυ, ὼ Φαῖδρε, λέληθέ σε et deth ob μακρου ἀγκῶ,6 eto κατὰ

besaliren, sons aber urch es hi Gn eines a nat Vermieden urde. Ei aucti sons haus vorkommende Vollis oder atrosenWit nan te nun diesen voti de Schisser gelarchieten, thnen ais herben, uidensus8en, grade O te man de lilippenVOllen, turmischen undisonach ianwirthlichen ἄξε voc Pontos de Wirthlisilien εὐξεt,0c Dannte. Subnotae finem ita pergit: ZWar ultri de hier besprochen Arm auch denNamen des langen aber ur enn ir πικρ0 lesen findet de Von So-krates ervorgehobene egensat Stati. sDoctissimum Virum quasi nodum quendam in scirpo quaesivisse dicere mihi liceat. Quamvis libenter concedam, Nili illum flexum periculosum et molestum fuisse, tamen non intelligo, cur non neque propter longitudinem et amplitudinem ac propter difficultates et pericula sua a nautis per jocum γλυκυς Ominari potuerit. Nam nobiscum reputantes longas navigationes plus requirere labori m9joresque ΛVigantibus creare molestias, quam breves, Videmus hoc loco vocem μακρις amplecti vime acerbis et amari. Quare emendatio uelleri supervacanea mihi esse videtur. - Ceterum neutra harum lectionum obscuritatem hujus loci tolli, apertum est. Quamobrem Mashos assentior, qui ingenios et maxime probabiliter hunc locum est interpretatus. Verba enim et ἀπι 05 μακρ0υ usque Λ λαυθά, et σε, quippe quae posteriore tempore a grammatico quodam interposita esse judicet, exstinguenda censet et exemplo X reliquiis Platonis comici prompto usus demonstrat verba Iλυκυς Iχῶ, hane habere sententiam Mera est ametatio. f. F. ass0Wilinand-Worterbuch de griech. prache, LeipZi 1841 8. V. Iκῶv.

os priorem hujus libelli partem p. 1.

25쪽

κα ab ala It Παίυξυπε. ei praeterea tui. p. 2 Κ, ubi haec legimus verba: ... ἶς της πόλεως Sais urbis i ah α 'Vές et im v, Atronet set με et0υνομα Νηίθ, λλ' ut et ῖε - ὁ εκε ω, λἰ:ος, Ἀθηνα. Suitae igitur existimabant, urbem Sualia Du eum Athenis X filii deae sorte evenisse in ejuSque SSe tutela. Hi ne saetum esse mihi videtur, ut altae se non modo nutantes esse Atheniensium iisque favere dicerent, sed etiam viueulis quibusdam propinquitatis se eum iis corii metos Sese gloriarentur es ina. p. l : μάλα g tλαθηναιο καί tua Πόπ6 6 κε 6 et δυῖ' εἰ, αἱ ciatu se Suitaui. Suitarum erga Athenienses benevolentiam amicitiamque Plato ipse ognovisse videtur, Si recte Suprn conjecimuS, eum Solon0m, quem a Saliis hospitaliter excepturi summisque honoribu A sse eum utatum ibidem legimus o di Σόλων γ' πορευ- dat ὀῖρα ευέσθαι παρ' αὐz0ῖς Sattis avet μος ii industria 94M se substituisse. Sod qu0d ad propinquitatem attinos, latoriem aliter c

I Dyptios autem in pinomide p. 986 0 987 D inter burbaros numerat igitur Plato nulla in propinquitatem interrui honiensi, et aitus fuisse en Suit. Quibus i Xpi ilitis pauci de Aegypti ,runt nutura Sunt addenda. in L0gibus Plato xponit ex nulla discipliua res et domesticus

26쪽

et publicas tantum capere fructum, quantum ex arithmetica; hanc enim praeter alias, quas praebeat, utilitate suscitaro hominem dormitantem desidemque discendi redder cupidum

et sagacem quamobrem OPUS SSe, omne cive n pueri Sedare numerorum Studio.

Sed ut arithmetica, quam divinam appellat artem hominibus utilitatus afferre possit, ante omnia videndum SSe addit, ut civitatis luges institutaque sint donua ad illiberalitatem avaritiamque ex civium montibus tollendas aliter enim facile possuevenire, ut nullo sentiente, ut in Aegyptiis et ho0nicibus, itum in aliis quoque populis pro Sapientia calliditas versutiaque ex illa gignantur cf. V, p. 747 C: ετ δε μέItaetou, et Tovvυστάζοντα κα αμαθη υσε εIειρε Se studium arithmeticao)κα εὐμαθῆ και μνήμ0vα και Iχίvου, Περδά εται, παρὰ την Vettiu*uot ξπtὀtὀόvet θεία τέχvη ' αυτ ὰὐπάvetet, ἁ μὲ ἄλλο tet όμtite τε κα ἐπιτηδευμαotv43αιρηῖαί τις η ἀνελευθερία κα *tλ0χγημα

ita, ut ejus incolis crimini dari nequeant, paulo post paucis explicatur itaque si recte conjicio, urba tit δὲ se τόποt δι' υῖαetα sc αλλόκsettit et citat κα ἐυα otot ad Aegyptum eSSe referenda, Plato Aegyptiorum avaritia causam ab annuis ili inundationibus repetit.

Haec igitur, ut brevi comprehendam, lato dicit Avaritia genita x Nili inundationibus, et studium arithmeticae Aegyptios

ad versutiam calliditatemque adduXerunt.

Cum hoc loco componi potest Respublica IV, p. 435 Ε,

ubi Plato Thraces Scythas, omnes denique gentes in SeptenStrione spectante ferocissimos, Graecos summo discendi studio incensos, Phoenices et Aegyptios ardenti avaritia ess dicit simulque explicat, ut Thracum ferocitatem Graecorumque discendi studium, ita Aegyptiorum avaritiam initio a paueis qui-

27쪽

Ad hanc Aegyptiorum avaritiam versutiamque accedit etiam inhospitalitas, qua nihil majus taedium afferre potuit Platoni, quippe qui natu educatusque esset Athenis ubi peregrini legum tutela fruebantur et de hospitium laedentibus gravissima Suniebantur Supplicia. Quantopere autem abhorruerit hanc Aegyptiorum duritiam, optini apparet ex his verbis, quibus utitur in Legibus XII p. 953 : Tobetsi ὀ etola uti l sic in υποδεχε Iθαί et χρὴ πάvetας:έV6υς et χα ζένας et ἄλλης χώρας κα τυυς αυτῶν ἐκπέμπειν, τιμωντας ὀνιο Δία μη δρῶμαat κα θύμ.ciat τὰς Ξυ λαοίας Totou-μΞV0υς. καθάπε= 0t0υο νυ θρέμμαet Νείλου μ' ὀὲ κηρύγμαο vhριο ς. Ceterum altas crimen inhospitalitatis non attingere, ex iis, litae Supra diximus, apparet δ). Nunc iterum ad Nili inundatione revertamur. Quae ut Aegyptios ad avaritiae vitium adduxerunt δ), ita magna iis praebuerunt emolumenta. Nam non Solum agrOS ad fruges fereri das idoneos reddebant ε), sed etiam prohibebant. quominus Aegyptus vastationibus illis, quas ex rapido solis ardore Siderumque declinatione prostreari certisque redeuntes temporis spatiis homines, bestias, fruges locorum editorum et aridorum pessumdare civitatesque funditus evertere Aegyptii urbitrabantur quasi iraeda es daretur Tim. l. 22 D. ubi' Dicit Plato leges do puregrinis excipiendis brevi ante a se descriptas.' is hujus lit,elli . IT. 1 s. p. 8.

28쪽

Itemque, ut ab his exustionibus, terrae natura egyptios lorandebat a continuis illis imbribus, quos deos origis iniservallis ad terram purgandam de coelo demittere quibusque homines urbes in oris maritimis vel fluminibus sitas incolentes p0rdio interire sexistimabant. Haec enim verba illa, quae Supra

Quum igitur Aegyptii soli ex omnibus populis propter terrae

Suae naturam has calamitatus a diis certo sempor interj secto in hominus immissus effugerent neque unquam antiqUUS rerum Status apud eos turbaretur, faetum St, ut praeter eos nullia Spopulus ultima antiquitatis memoriam conserVaret.

Quamobrum Plato in Epinomide p. 986 E Aegyptum appellat

πολλὰς αυθρώπω Sh0ρὰς ΙεIoυέυα κατακλυσμ0t et καὶ ὀσ0t χα αλλot T0λλDic, ἐυ Τ βραχύ et τω αυθρῶπω λεεπεσθαι ξυ0ς ΚΛ. 6υ μευ ob Ttθαυι, et Tot0υz0 Tu, Iutis et Cic. Somnium Scipionis c. 7: Quin etiam, si cupiat prolus illa futurorum hominum deinceps laudes unius cujusque nostrum a patribus acceptas posteris prodere tamen propter eluviones exu8tionesque terrarum, quas accidere tempore certo necesse est, non modo aeternam Sed ne diuturnam quidem gloriam assequi OS8umUS. γ

29쪽

-21Ν0 solunt ea Aegyptiis erant nota, quae majores eorum, sed etiam quae aliae gentes antiquissimis temporibus domi militiaeque gesserant; nam antiquitus omnia quae digna hubebant. quae ab Oblivione vindicarentur muni0riaeque proderentur, in templis suis literis consignare solebant; tis. Tim. p. 23 Α:

Quare uteri onmes populi imprimisque Graeci, quippH qui ultimi temporis recordatione carerent, Aegyptiis infantes Sempiterni essu videbantur es ibid. p. 22 B ubi Plato sacerdos in Aegyptium exclamantem facit Σόλω, Σόλωv, Ἐλλ',ες ε παῖῆες ἐστε, γέρω δὲ Ἐλληυ υκ cet v. Νέο ἐοet τὰς φυλὰς

Item in Plato Solon om k in Aegyptum senisse ibique in ,riginus civitatis Ath0niensium inquirentem ex sacerdote quo dum Aegypti antiquitatis peritissim comperisse Durrat, Athenas quondana Omnium florentissimam et ab omni parte Optimam suisse civitatem, post autum aquis magnis de coelo in terram demissis elotas ess0 1 orditas; luvione Diri illa factum

esse ut parvus fuit tum numerus hominum indoctorum omniumque rerum rudium relinqueretur, futurorum generum Semon; es. Tim. p. 23 ceto γλλ taet0 χα αγ toro 7έvo ἐπ' ub=ῶπους

30쪽

sapientissim illi vir Soloni purit Athenisenses illos antiquos forti mirabilique facto sibi maxime devinxisse Aegyptios . Nam

Aegyptum olim in periculo esse versatam narrat, ne hostium vi opprimeretur, neque futurum fuisse, ut ex ore et faucibus bulli eriperetur et serva rotur, nisi illi fuissent reges enim Atlantidis insula in mari Atlantico olim sitae, poster autem tempore undis maritimis haustae paulatim tantam potentiam tantaSque Ope eSSe consecutos, ut Europae et Asiae uno eodemque tempore belluri inferre constituerent Athenienses autem tot civitatum sociarum uxorcitui praefectos admiratione dignam tantamque praestitisse fortitudinem, quantam nullum ante Opu-

luna, et vietoria reportata impedivisse, quominus ipsi Aegyptii reliquaeque gentes sociae in ditionem regum illorum redigerentur; Loim. p. 24 Ε-25 D. In Critia, ubi lato de Atlantide insula copiosius disputat, legimus eam in mundi distributione Neptuno sorte evenisse ei p. 113 C in decem quo partes divisam sub quinque geminorum ex de illo ipso ut mortali muliere natorum imperio fuisse of ibid. E qu.) liorum autem nomina Aegyptio primos in linguam suam transtulisse literisque mandasse et ibid. A, ubi lato ad facit verba: Σ6λω μ intu0ῶ ε ς iv Uz6υ

' Dicit Plato pugnam inter Athenienses et Atlantidis insulae reges

SEARCH

MENU NAVIGATION