Catvlli Veronensis Carmina

12쪽

INDEX CARΜINVM. Carmen LXXXII pag. 56 Carmen XCVI pag. 58

13쪽

Μeas esse aliquid putare nugas '' .:.ι Iam tum cum ausus es unus Italorum somne aeuum tribus explicare cartis Doctis, Iuppiter, et laboriosis.

Quare habe tibi quicquid hoc libelli

Qualecunque quod o patrona uirgo, Plus uno maneat perenne saeclo. O

PAssER, deliciae meae puellae, Quicum ludere, quem in sinu tenere, Quo primum digitum dare at tenti Et acris solet incitare moram, Cim desiderio me adtenti oKarum nescio quid libet locari Et solaciolum sui doloris, Credo, et cum grauis acquiescit ardor: B, s

14쪽

ra TVLLI CARM. 3, 4. Tecum ludere sicut ipsa possem Et tristis animi leuare Curast Tam gratum est mihi quam ferunt ouellae

Ρemici aureolum fuisse malum, ca Quod zonam soluit diu ligatam. III.

LUGETE, o Veneres Cupidinesque, Et quantum est hominum uenustiorum. Passer mortuus est meae puellae, Passer, deliciae meae puellae, Quem plus illa oculis suis amabat: Nam mellitus erat suamque norat Ipsam tam bene quam puella matrem.

Nec sese a gremio illius movebat, Sed circumsiliens modo huc modo illuc Ad solam dominam usque pipilabat. Io Qui nunc it per iter tenebricosum Illuc, unde negant redire quenquam. At uobis male sit, malae tenebrae Orci, quae omnia bella deuoratis: Tam bellum mihi passerem abstulistis. 5Vae factum male uae miselle amer,

Tua nunc opera meae puellae

Flendo turgiduli rubent ocelli. IV. PHASELVS ille, quem uidetis, hospites, mi fuisse nauium Celerrimus, Neque ullius natantis impetum trabis

15쪽

CATULLI CARM. s.

Nequisse praeterire, siue palmulis opus foret uolare siue linteo. Et hoc negat minacis Adriatici Negare litus insulasve Cycladas Rhodumque nobilem horridamque Thraciam, Propontida trucemve Ponticum sinum, Vbi iste post phaselus antea fuit IoComata silua nam Cytorio in iugo Loquente saepe sibilum edidit coma. Amastri Pontica et Cytore buxifer, Tibi haec fuisse et esse cognitissima Ait phaselus ultima ex origine I 5Tuo stetisse dicit in cacumine, Tu imbuisse palmulas in aequore, Et inde tot per impotentia freta

Herum tulisse, laeua siue dextera Vocaret aura, siue utrunque Iuppiter o

Simul secundus incidisset in pedem; Neque ulla uota litoralibus deis Sibi esse facta, cum ueniret a marei Nouissimo hunc ad usque limpidum lacum. Sed haec prius fuere: nunc recondita asSenet quiete seque dedicat tibi, Gemelle Castor et gemelle Castoris. VIVANVS mea Lesbia, atque amemus,

omnes unius aestimemus amis.

Soles occidere et redire possunt: Nobis cum semel occidit breuis lux, Nox est perpetua una dormienda. Da mi basia mille, deinde centum,

16쪽

ra TVLLI CARM. 7, 9. Dein mille altera, dein secunda centum, Deinde usque altera mille, deinde centum, Dein, cum milia multa fecerimus, πιι ι sero Conturbabimus illa, ne sciamus, . d

Aut ne quis mclus inuidere possit, Dc, ut a

Cum tantum sciat esse basiorum. vII. QVAERIS, quot mihi basiationes Tuae Lesbia, sint satis superque. Quam magnus numerus Libyssae harenae

' Aut quam sidera multa, cum tacet nox, a te ici si tutium hominum uident amores; Tam te hasta multa hastare Vesano satis et super Catullo est l li εο

Quae nec emimaerare curiosi Possint nec mala fascinare lingua. IX. VERANI, omnibus e meis amicis listans mihi milibus trecentis, Venistine domin ad tuos enates Fratresque unanimos anumque matrem

Venisti mihi nuntii beatit

Visam te incolumem audiamque Hiberum Νarrantem loca, facta, nationes, Ut mos est tuus, applicansque collum

17쪽

TVLLI CARM. I. Iocundum os oculosque aviabor. quantiu est hominum beatiorum,

Quid me laetius est beatiusve λ

FVRI et Aureli, comites Catulli, Sive in extremos penetrabit Indos, Litus ut longe resonante Eoa Tunditur unda, Sive in Hyrcanos Arabesque molles, Seu Sacas sagittiferosque Partho Siue quae septemgeminus colorat Aequora itus, Sive trans altas gradietur Alpes,

Caesaris uisens monimenta magni, Io Gallicum Rhenum horribilem insulam ult mosque Britannos, omnia haec, quaecunque feret uoluntas Caelitum, tentare simul parati, Pauca nuntiate meae puellae 5 Non bona dicta. Cum suis uiuat ualeatque moechis, Quos simul complexa tenet treCentos, Nullum amans uere, sed identidem omnium Ilia rumpens a Νec meum res Ctet, ut ante, amorem,

Qui illius culpa cecidit uelut prati Vltimi flos, praetereunte OSquam

18쪽

XII.

ΜARRUCINE Asini, manu sinistra Non belle uteris in ioco atque uino: Tollis lintea negligentiorum. Hoc salsum esse putas fugit te, inepte: Quamuis sordida res et invenusta est. Non credis mihi crede Pollioni Fratri, qui tua furta uel talento Μutari uelit est enim leporum Disertus puer ac facetiarum. Quare aut hendecasyllabos trecentos Io Expecta, aut mihi linteum remitte, Quod me non mouet aestimatione, Verum est mnemosynum mei sodalis. Nam sudaria Saetaba ex Hibere Μiserunt mihi muneri Fabullus Is Et Veranius haec amem ne me Stri Veraniolum meum et Fabullum.

XIII. CENABIS bene, mi Fabulle, apud me Paucis, si tibi dii fauent, diebus,

Si tecum attuleris bonam atque magnam Cenam, non sine candida puella Et uino et sale et omnibus cachinnis. Haec si, inquam, attuleris, uenuste noster, Cenabis bene nam tui Catulli Plenus sacculus est aranearum. Sed contra accipies meros amores Seu quid suauius elegantiusve est Io

19쪽

TVLLI CARM. 14, 7. Nam unguentum dabo, quod meae puellae Donarunt Veneres Cupidinesque, Quod tu cum olfacies, deos rogabis, Totum ut te faciant, Fabulle, Mum. x IV. NE te plus oculis meis amarem, Iocundissime Calve, munere isto odissem te odio Vatiniano: Nam quid feci ego quidue sum locutus, Cur me tot male perderes poetis sIsti dii mala multa dent clienti, . Qui tantum tibi misit impiorum. Quod si, ut suspicor, hoc nouum ac repertum Μunus dat tibi Sulla litterator, Non est mi male, sed bene a beate, Io Quod non dispereunt tui labores. Dii magni, horribilem et sacrum libellumlQuem tu scilicet ad tuum Catullum Μisti, continuo utrale periret, Satumalibus, optimo dierum xsNon non hoc tibi, salse, sic abibit: Nam, si luxerit, ad librariorum

Curram scrinia, Caesios, Aquinos, Suffenum omnia colligam uenena, Ac te his suppliciis remunerabor a Vos hinc interea ualete abite Illuc, unde malum pedem attulistis, Saecli incommoda, pessimi poetae.

XVII.

COLONIA, quae cupis ponte ludere longo, Et salire paratum habes, sed uereris inepta

20쪽

8 CATULLI CARM. a. Crura ponticuli amuleis stantis in rediuiuis, Ne supinus ea cauaque in palude recumbat;

Sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,

In quo uel Salisubsali sacra suscipiantur: Μunus hoc mihi maximi da, Colonia, risus. Quendam municipem meum de tuo uolo ponte Ire praecipitem in lutum per caputque Pedesque, Verum totius ut lacus putidaeque paludis Io Liuidissima maximeque est profunda vorago. Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar Bimul tremula patris dormientis in ulna.

Quo cum sit uiridissimo nupta flore puella Et puella tenellulo delicatio haedo, II seruanda nigerrimis diligentius uuis , Ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,

Nec se sublevat ex sua parte, sed uelut alnus In fossa Liguri iacet suppemata Securi, Tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam. eto

Talis iste meus stupor nil uidet, nihil audit,

Ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit. Nunc eum uolo de tuo ponte mittere Pronum, Si pote stolidum repente excitare ueremum; Et supinum animum in graui derelinquere caeno, as Ferream ut soleam tenaci in voragine mula.

XXII. -

SVFFENUS iste, Vare, quem probe nosti, Homo est uenustus et dicax et urbanus, Idemque longe plurimos facit uersus. Puto esse ego illi milia aut decem aut plura Perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto Relata cartae regiae, noue libri, Noui umbilici, lora rubra, membrana Derecta plumbo, et pumice Omnia aequata.