Catvlli Veronensis Carmina

21쪽

CATULLI CARM. 6, 7.

Haec cum legas tu hellus ille et urbanus Suffenus unus caprimulgus aut fossor o Rursus uidetur tantum abhorret ac mutat. Hoc quid putemus esse qui modo scurra Aut siquid hac re tritius uidebatur, Idem infaceto est infacetior rure, Simul poemata attigit, neque idem unquam Is Aeque est beatus ac poema cum scribit: Tam gaudet in se tamque se ipse miratur. Nimirum idem omnis fallimur, neque est quisquam, Quem non in aliqua re uidere Suffenum Possis Suus cuique attributus est error: ao Sed non videmus manticae quod in tergo est.

FvRI, villula nostra non ad Austri Flatus opposita est neque ad Favoni Nec saevi Boreae aut Apheliotae, Verum ad milia quindecim et ducentos.

uentum horribilem atque pestilentem lx XVII. ΜINISTER uetuli puer Falerei

Inger mi calices amariores,

Ut lex Postumiae iubet magistrae Ebriosa acina ebriosioris. At vos quo lubet hinc abite, lymphae, Vini emicies, et ad seuer Μigrate. Hic merus est Thyonianus.

22쪽

1 CATULLI CARM. 3o, 31. XXX. ALFENR immemor atque unanimis false sodalibus Iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi λIam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide λ

Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent. Quae tu negligis ac me miserum deseris in malis si Eheu quid faciant, dice homines uiue habeant fidem λCerte tute iubebas animam tradere, inique, me Inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent. IOIdem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque

Ventos irrita serre ac nebulas aereas sinis ro)Si tu oblitus es, at dii meminerunt, meminit Fides, Quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui. XXXI.

ΡARNE insularum, Sirmio, insularumque ocelle, quascumque in liquentibus stagnis Μarique uasto fert uterque eptumnus; Quam te libenter quamque laetus inuiso, Vix mi ipse credens Thuniam atque Bithunos Liquisse campos et uidere te in tuto. quid solutis est beatius curis

Cum mens onus reponit, a peregrino

Labore fessi uenimus larem ad nostram, Desideratoque acquiescimus lecto. IOHoc est quod unum est pro laboribus tantis. Salve o uenusta Sirmi atque ero gaude; Gaudete uosque o Lydiae lacus undae; Ridete quicquid est domi cachinnorum.

23쪽

TULLI CARM. 34, 35. IIx XXIV.

DIANAE sumus in fide Puellae et pueri integri: Damam pueri integri

Puellaeque Canam .

Latonia, maximi sΜagna progenies Iouis, Quam mater prope Deliam Deposivit oliuam, Μontium domina ut fores

Siluarumque uirentiiun IOSaltuumque reconditorum niumque sonantum.

Tu Lucina dolentibus Iuno dicta puerperis, Tu potens triuia et notho es 5 Dicta lumine Luna.

Tu cursu, dea, menStruo Μetiens iter annuum,

Rustica agricolae bonis Tecta frugibus exples a Sis quocunque tibi placet Sancta nomine, Romulique Antique ut solita es bona Sospites ope gentem. XXXV. POETAE tenero, me sodali, Velim Caecilio, papyre, dicas Veronam ueniat, Novi relinquens Comi moenia Lariumque litus. Nam quasdam uolo cogitationes Amici accipiat sui meique.

24쪽

ia CATULLI CARM. 36. Quare si sapiet uiam uorabit, Quamuis candida milies puella

Euntem reuocet, manusque collo

Ambas iniiciens roget morari. I Quae nunc, si mihi uera nuntiantur, Illum deperit impotente amore. Nam quo tempore legit inchoatam Dindymi dominam, ex eo misellae Ignes interiorem edunt medullam 5

Ignosco tibi, Sapphica puella

Musa doctior est enim uenuste Μagna Caecilio inchoata mater.

XXXVI.

ANNALE Volusi, cacata carta, Votum soluit pro mea puella.

Νam sanctae Veneri Cupidinique uit, si sibi restitutus essem Desissemque truces vibrare iambos, Electissima pessimi poetae Scripta tardipedi deo daturam Infelicibus ustulanda lignis. Et hoc pessima se puella uidit Iocose lepide uouere diuis Io

Nunc o caeruleo creata ponto,

Quae sanctum Idalium Uriosque apertos, Quaeque Ancona Cnidumque harundinosam Colis, quaeque Amathunta, quaeque Golgos, Quaeque Durrachium Adriae tabemam; Is Acceptum face redditumque uotum, Si non illepidum neque invenustum esti At uos interea uenit in ignem, Pleni ruris et inficetiariam Annales Volusi, cacata carta.

25쪽

CATVLLI CARM. 38, 39. 3XXXVIII.

ΜALEsT, Cornifici, tuo Catullo, Μalest, me hercule et laboriose, Et magis magis in dies et horas. Quem tu, quod minimum facillimumque est, Qua solatus es allocutiones sIrascor tibi. Sic meos amores rPaulum quid lubet allocutionis, Μaestius lacrimis Simonideis. XXXIX. EGNATIVS, quod candidos habet dentes,

Renidet usque quaque se ad rei uentum est Subsellium, cum orator excitat fletiun,

Renidet ille si ad pii rogum fili

Lugetur, orba cum flet unicum mater, Renidet ille quicquid est, ubicunque est, Quodcunque agit, renidet hunc habet morbum, Neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum. Quare monendum te est mihi, bone Egnati. Si urbanus esses aut Sabinus aut Tibure, Io Aut parcus Vmber aut obesus Etruscus, Aut Lanuinus ater atque dentatus, Aut Transpadanus, ut meos quoque attingam, Aut qui lubet, qui puriter lauit dentes, Tamen renidere usque quaque te nollem: IsΝani risu inepto res ineptior nulla est. Nunc Celtiber es Celtiberia in terra, Quod quisque minxit, hoc sibi solet mane Dentem atque russam defricare gingiuam. Vt quo iste uester expolitior dens est, o Hoc te amplius bibisse praedicet loti. Dj0jtjrso by IOos le

26쪽

14 CATULLI CARM. o, 3, 44.

XL. QUAENAM te mala mens miselle Ravide, Agit praecipitem in meos iambos λQuis deus tibi non bene aduocatus Vecordem parat excitare rixam λΑ ut peruenias in ora uulgit Quid uis qua lubet esse notus optast Eris, quandoquidem meo amores Cum longa uoluisti amare poena.

XLIII.

SALVE, nec minimo puella naso, Nec bello pede nec nigris ocellis, Nec longis digitis nec ore Sicco, Nec sane nimis elegante lingua, Decoctoris amica Formiani. Te prouincia narrat esse bellam λTecum Lesbia nostra comparaturi saeclum insapiens et inlacetum l

FUNDE noster seu Sabine seu Tibure, Nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est Cordi Catullum laedere a quibus cordi est, Quouis Sabinum pignore esse contendunt Sed seu Sabine siue uerius Tiburs, Fui libenter in tua suburbana Villa, malamque pectore expui tussim, Non inmerenti quam mihi meus uenter, Dum sumptuosas appeto, dedit, cenas.

27쪽

Nam Sestianus dum uolo esse conuiua, Io

orationem in Antium petitorem Plenam ueneni et pestilentiae legi. Hic me grauido frigida et frequens tussis Quassauit usque dum in tuum sinum fugi,

Et me recuraui otioque et urtica. 5Quare resectus maximas tibi grates Ago meum quod non es ulta peccatum. Nec deprecor iam, si nefaria scripta Sesti recepso, quin grauedinem et tussim

Non mihi, sed ipsi Sestio ferat frigus, o Qui timc uocat me, cum malum librum legi. XLV.

AcMEN Septimios suos amores Tenens in gremio mea inquit Acme, Ni te perdite amo atque amare Porro

omnes sum assidue paratus annOSQuantum qui pote plurimum perire, Solus in Libia Indiaque tosta

Caesio ueniam obuius leoni. Hoc ut dixit Amor sinistra ut ante, Dextram sternuit approbationem. At Acme leuiter caput reflectens, Io Et dulcis pueri ebrios ocellos Illo purpureo Ore Rulata, Sic, inquit mea uita Septimille, Huic uni domino usque Serviamus, Ut multo mihi maior acriorque Is Ignis mollibus ardet in medullis. Hoc ut dixit Amor sinistra ut ante, Dextram sternuit approbationem. Nunc ab auspicio bono profecti. Muis animis amant amantur. ο

28쪽

16 CATULLI CARM. 46, 49, 5 . Vnam Septumius miselius Acmen Μauult quam Syrias Britanniasque: Vno in Septimio fidelis Acme Facit delicias libidinisque. Quis ullos homines beatiores asVidit, quis Venerem auspicatiorem

XLVI.

IAM ver egelidos refert tepores, Iam caeli furor aequinoctialis Iocundis Zephyri silescit aureis. Linquantur Phrygii, Catulle, campi

Nicaeaeque ager uber aestuosae: Ad claras Asiae uolemus urbes. Iam mens praetrepidans me uagari, Iam laeti studio pedes iugescunt. dulces comitum ualere coetus, Longe quos simul a domo profectos Io Diuersae uariae uiae reportant.

XLIX. DIsERTIssIME Romuli nepotum, Quot sunt quotque fuere Μarce Tulli, Quotque post aliis erunt in annis, Gratias tibi maximas Catullus Agit pessimus omnium poeta,

Tanto pessimus omnium Poeta, iniant in optimus omnium Patronus.

HESTERNO, Lucini, die otiosi Μultum lusimus in meis tabellis,

29쪽

Vt conuenerat esse delicatos. Scribens uersiculos uterque nostrum Ludebat numero modo hoc modo illoc, Reddens mutua per iocum atque uinum.

Atque illinc abii tuo lepore

Incensus, Lucini, facetieisque, Vt nec me miserum cibus iuuaret, Νec somnus tegeret quiete ocellos, Io Sed toto indomitus furore lecto Versarer, cupiens uidere lucem, Ut tecum loquerer, simulque ut emem.

At desessa labore membra tquam Semimortua lectulo iacebant, II Hoc iocunde, tibi poema feci,

Ex quo perspiceres meum dolorem. Nunc audax Caue sis, precesque nostrahoram , caue despuas, Ocelle, Ne poenas Nemesis reposcat a te a Est uehemens dea laedere hanc caveto.

ILL mi par esse deo uidetur, Ille, si fas est, superare diu , Qui sedens aduersus identidem te Spectat et audit Dulce ridentem, misero quod omnis Eripit sensus mihi nam simul te, Lesbia, aspexi, nihil est super mi Lingua sed torpet tenuis sub artus

Flamma demanat, sonitu suopte roTiutinant aures, gemina teguntur Lumina nocte.

30쪽

18 CATULLI CARM. a 33, P, I. Otium, Catulle, tibi molestum est: otio exultas nimiumque genis

otium et reges prius et beatas U

Perdidit urbeS. LII. Qui est, Catulle quid moraris emorirsolla in curuli Struma Nonius sedet, Per consulatum perierat Vatinius:

Quid est, Catulle quid moraris emori λLIII.

RISI nescio quem modo e corona,

Qui, cum mirifice Vatiniana Μeus crimina Caluo explicasset, Admirans ait haec manusque tollens, Dii magni, salaputium disertumi LX.ΝVM te leaena montibus Libystinis Aut Scylla latrans infima inguinum parte Tam mente dura procreauit a tetra, Vt supplicis uocem in nouissimo casu Contemptam haberes, a nimis fero cordet LXI. COLLI omeliconiei Cultor, Uraniae genus, Qui rapis teneram ad uirum