Catvlli Veronensis Carmina

61쪽

CATULLI CARM. 68. 49 Cuius ego interitu tota de mente fugaui asHaec studia atque omnis delicias animi. Quare, quod scribis Veronae turpe Catullo Esse, quod hic quisquis de meliore nota Frigida deserto tepefacti membra cubili, Id Μalli, non est turpe, magis miSerum est. 3o Ignosces igitur, si, quae mihi luctus ademit, Haec tibi non tribu munera, cum nequeo. Nam quod scriptorum non magna re copia apud me, . Hoc fit, quod Romae uiuimus illa domus, Illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas 35 Huc una ex multis capsula me equitur. Quod cum ita sit, nolim statuas nos mente maligna Id facere aut animo non satis ingenuo, Quod tibi non utriusque etenti copia posta est: Vltro ego deferrem, copia Siqua foret. ONon possum reticere, deae, qua me Allius in re Iuuerit aut quantis iuuerit ossiciis: Nec fugiens saeclis obliuiscentibus aetas Illius hoc caeca nocte tegat studium: Sed dicam uobis, uos porro dicite multis sΜillibus et facite haec carta loquatur anus Notescatque magis mortuus atque magis, so Nec tenuem texens sublimis aranea telam In deserto Alli nomine opus faciat. so Νam, mihi quam dederit duplex Amathunsia curam, Scitis, et in quo me corruerit genere. Cum tantum arderem quantum Trinacria rupes asLymphaque in Oetaeismalia Thermopylis, Μaesta neque assiduo tabescere lumina fletu sue)

62쪽

3 CATULLI CARM. M.

Qualis in aerei perlucens uertice montis Rivus muscoso prosilit e lapide, o Qui cum de prona praeceps est ualle uolutus, Per medium densi transit iter populi, 6o)Dulce uiatori lasso in sudore leuamen, Cum grauis exustos aestus hiulcat agros: Hic uelut in nigro iactatis turbine nautis s

nius aspirans aura secunda uenit

Iam prece Pollucis, iam Castoris implorata, 6s)Tale fuit nobismallius auxilium. Is clusum lato patefecit limite campum, Isque domum nobis isque dedit dominam, o

Ad quam communes Xerceremus amores.

Quo mea se molli candida diu pede ro Intulit et trito fulgentem in limine plantam

Innixa arguta constituit solea. Coniugis ut quondam flagrans aduenit amore 75 Protesilaeam Laudamia domum Inceptam frustra, nondum cum sanguine sacro s)Ηostia caelestis pacificasset heros. Nil mihi tam ualde placeat, Ramnusia uirgo, Quod temere inuitis suscipiatur heris. o Quam ieiuna plum desideret ara cruorem, Docta est amisso Laudamia uiro, 8o Coniugis ante coacta noui dimittere collum, Quam ueniens una atque altera rursus hiems Noctibus in longis auidum saturasset amorem, sPosset ut abrupto uiuere coniugio,

Quod scibant arcae non longo tempore abisse, 8s

Si miles muros isset ad Iliacos: Nam tum Helenae raptu primores Argivorum Coeperat ad sese Troia ciere uiros, o Troia netas commune sepulcrum Asiae uropaeque, Troia uirimi et uirtutum omnium acerba cinis, ρο)

63쪽

TULLI CARM. 68. I Quae ueter id nostro letum miserabile fratri Attulit. mei misero Dater adempte mihi, Hei misero fratri iucundum lumen ademptum 95Tecum una tota est nostra sepulta domus, omnia tecum una perierunt gaudia nostra, 95 Quae tuus in uita dulcis alebat amor. Quem nunc tam longe non inter nota sepulcra Νec Prope cognatos compositum cineris, Ioo Sed Troia obscena, Troia infelice sepultum Detinet extremo terra aliena solo. roo Ad quam tum properans fertur simul undique pubes Graeca penetralis deseruisse focos, Ne Paris abducta gauisus libera moecha Io5 Otia pacato degeret in thalamo.

Quo tibi tum casu, pulcherrima Laudamia, ros)Εreptum est uita dulcius atque anima Coniugium tanto te absorbens uertice amoris Aestus in abruptum detulerat barathrum, IIo

Quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneum Siccari emulsa pingue palude solum, Ho)Quod quondam caesis montis fodisse medullis Audit falsiparens Amphitryoniades, Tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta II 5 Perculit imperio deterioris heri, Pluribus ut caeli tereretur ianua diuis, O i5 Hebe nec longa uirginitate foret. Sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,

Qui dominum domitum ferre iugum docuit Ia Nam neque tam carum consecto aetate parenti

a caput seri nata nepotis alit, rao)Qui, cum diuitiis uix tandem inuentus auitis Nomen testatas intulit in tabulas, Impia deris gentilis gaudia tollens, IasSuscitat a cano uolturium capiti:

64쪽

5 CATULLI CARM. 68.

Nec tantum niveo gavisa est ulla columbo ras Compar, quae multo dicitur improbius Oscula mordenti semper decerpere rostro; Quanquam praecipue multivola es mulier. 3o Sed tu horum magnos uicisti sola furores, Ut semel es flauo conciliata uiro. 13o Aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea se nostrum contulit in gremium, Quam circumcursans hinc illinc saepe Cupido 135 Fulgebat crocina candidus in tunica. Quae tamen etsi uno non est contenta Catullo. 135 Rara uerecundae furta feremus herae, Ne nimium simus stultorum more molesti. Saepe etiam Iuno, maxima caelicolum, I o Coniugis in culpa flagrantem contudit iram, Noscens omiuoli pliarima furta Iouis. i o)At, quia nec diuis homines componier aequam est, 5 IIo I 55

Ingratum tremuli tolle parentis onus.

65쪽

CATULLI CARM. o, a. 53 Nec tamen illa mihi dexstra deducta paterna Flagrantem Assyrio uenit odore domum, Sed furtiva dedit mira munuscula nocte, 65 1 3 Ipsius ex ipso dempta uiri gremio. Quare illud satis est, si nobis is datur unis, Quem lapide illa diem candidiore notat. Hoc tibi, quod potui, confectum carmine munus Pro multis, Alli, redditur ossiciis, reto iso Ne uestrum scabra tangat rubigine nomen. Maec atque illa dies atque alia atque alia. Huc addent diu quam plurima, quae Themis olim Antiquis solita est munera ferre piis. Sitis felices et tu simul et tua uita, 75 i55 Et domus ipsa in qua lusimus et domina, Et qui principio nobis rem condidit Anser, quo sunt primo omnia nata bona. Et longe ante omnes mihi quae me carior ipso est, Lux mea, qua uiua uiuere dulce mihi est. I8o 16o)LXX. NvLLI se dicit mulier mea nubere malle Quam mihi, non si se Iuppiter ipse petat. Dicit sed mulier cupido quod dicit amanti, In uento et rapida scribere oportet aqua.

LXXII.

DIcEBAS quondam solum te nosse Catullum, Lesbia, nec prae me uelle tenere Iovem. Dilexi tum te non tantum ut uulgus amicam,

Sed pater ut gnatos diligit et generos.

66쪽

5 CATULLI CARM. 73, 5 76.

Nunc te cognoui quare etsi impensius uror, Μulto mei tamen es uilior et leuibr. Qui potis est inquis Quod amantem iniuria talis Cogit amare magis, sed bene uelle minus.

LXXIII

DESINE de quoquam quisquam bene uelle mereri, Aut aliquem fieri posse putare Pium. Omnia sunt ingrata, nihil fecisse benigne Prodest, immo etiam taedet obestque magis; Vt mihi, quem nemo grauius nec acerbius urget, Quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit. LXXV. Huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa, Atque ita se ossicio perdidit ipsa suo, Vt iam nec bene uelle queat tibi, si optima fias, Nec desistere amare, omnia si facias.

LXXVI.

SIQUA recordanti benefacta rima uoluptas Est homini, cum se cogitat esse pium, Nec sanctam uiolasse fidem, nec foedere in ullo Diuum ad fallendos numine abusum homines, Μulta parata manent in longa aetate, Catulle, Ex hoc ingrato gaudia amore tibi.

67쪽

CATULLI CARM My. 55Νam quaecunque homines bene cuiquam aut dicere possunt Aut facere, haec a te dictaque factaque sunt, Omnia quae ingratae perierunt credita menti. Quare iam te cur amplius excrucies Io in tu animo ossimas atque istinc te ipse reducis,

Et eis inuitis desinis esse miseri issicile est longum subito deponere amorem evc Asriolic Dissicile es uerum hoc qua lubet Scias:

Vna salus haec est, hoc est tibiae incendum i in i 'e et HO facias, siue id non pote me eote

dii, si uestrum est misereri, aut si quibus unquam Extremam iam ipsa in morte tulistis opem, Μ miserum aspicite et, si uitam puriter e , Eripite hanc pestem emiciemque mihi, se mihi surrepens imos ut tqrm in artus υ f ιυ Expulit ex omni pectore laetitias. -- κνέ Non iam illud quaero, contra ut me diligat illa, Aut quod non potis est, esse pudica uelit: Ipse ualere opto et tetrum hunc deponere morbum as dii, reddite mi hoc pro pietate mea.

LXXIX. LESBIV est pulcher quid ni quem Lesbia malit

Quam te cum tota gente, Catulle, tua. Sed tamen hic pulcher vendat cum gente Catullum, Si tria natorum auia reppereri '

68쪽

LXXXII.

INTI, si tibi uis oculos debere Catullum Aut aliud si quid carius est oculis, Eripere ei noli, multo quod carius illi Est oculis seu quid carius est oculis.

LXXXIII.

LESBIA in praesente uiro mala plurima dicit: Haec illi fatuo maxima laetitia est. Μule, nihil sentis: si nostri oblita taceret, Sana esset nunc quod gannit et obloquitur. Non solum meminit, sed, quae multo acrior est re' Irata est hoc est, uritur et loquitur.

LXXXIV.CΗΟΜNODA dicebat, si quando commoda uellet Dicere, et insidias Arrius hinsidias, Et tum mirifice sperabat se esse locutum, Cum quantum poterat dixerat hinsidias. Credo, sic mater, sic Liber auunculus eius, Sic matemus auus dixerat atque auia. Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures: Audibant eadem haec leniter et leuiter, Nec sibi postilla metuebant talia uerba, Cum subito affertur nuntius horribilis, Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset, Iam non Ionios esse, sed Hioni .

69쪽

CATULLI CARM. 8s-87, a. 57LXXXV.

ODI et amota quare id faciam, fortasse requiris. Nescio, sed fieri sentio et excrucior.

LXXXVI. INTIA formosa est multis, mihi candida, tunsa, alfRecta est haec ego sic singula confiteor. Totum illud formosa nego: nam nulla uenustas, . TI Nulla in tam magno est corpore mica aliS. DA ' Lesbia formosa est, quae cum pulcherrima tota est, Tum omnibus una omnes surripuit Veneres.

LXXXVII.

ΝvLLA potest mulier tantum se dicere amatam Vere, quantum a me Lesbia amata mea es. Nulla fides nullo fuit unquam foedere tanta, Quanta in amore tuo ex arte reperta mea St.

XCII.

LEsBIA mi dicit semper male nec tacet unquam De me Lesbia me dispeream nisi amat. Quo signo quia sunt totidea mea: deprecor illam Assidue, uerum dispeream nisi amo.

70쪽

58 CATULLI CARM. 93 9s 96, Οι. XCIII.

NIL nimium studeo, Caesar, tibi uelle placere, Νec scire utrum sis albus an ater homo. XCV. ZMYRNA mei Cinnae nonam post denique messem Quam coepta est nonamque edita post hiemem, Μillia cum interea quingenta Hortensius uno Zmyma cauas Satrachi penitus mittetur ad undas, Zmyrnam cana diu saecula peruoluent. At Volusi annales aduam morientur ad ipsam Et laxas scombris saepe dabunt tunicas. Parua mei mihi sint cordi monumenta sodalis,

At populus tumido gaudeat Antimacho. XCVI.

SI quicquam mutis gratum acceptumue sepulcris Accidere a nostro, Calve, dolore potest, Quo desiderio ueteres renovamus amoreSAtque olim missas flemus amicitias, Certe non tanto mors immatura dolorei'st Quintiliae, quantum gaudet amore tuo. CI. MULTAS per gentes et multa per aequora uectus Aduenio has miseras, frater, ad inferias, Ut te postremo donarem munere mortis Et mutam nequicquam alloquerer inerem.