장음표시 사용
1쪽
Inhonestam es., - Ecelesiastisus Vis, his, qui seris sunt ,
talumniantsus , per ignorantiam eonticestat: re CHLsianus de Christo reddere rationem nesciens , inimicis infultantibus victus , re eonfusus αbscedat, reue acce- ῶν , quod sepe μjus rei noxia Neritia , ct e min
rit , sed etiam errorem dubietatem in eorribus Fidelium gignir. .ra
S. Petrus Damianus Opust. I. eonu. Iudi
2쪽
E I U S Q. V EDIVINITATE. Propositio I. LLUD Ioannis effatum : scimus , quoniam
Filius Dei venit . . . Hic es verus Deus ,re vita aeterna a ) : nobilissimum erit
nostrarum Propositionum i argumentum , quod ita tractabimus, ut ex iis, quae de eodem dicturi sumus, momenta firmissima, quantum Instituti nostri rario FHietur, vcluti sua sponte fluant ad eos refellendos , atque oppugnandos,
qui per haec iniqua tempora variis errorum generibus in Christianam Religionem debacchantur. Ac principio statim certamen nobis cum Iudaeis ineundum est : qui nondum advenisse Messiam praefracte contendunt . At pervicaces Iudaeos redarguunt luculentissime Testamenti Veteris, quod & ipsi divinitus datum fatentur, innumera propemodum oracula, quae Messiae adventum iamdudum contigisse certo demonstrant. Inter haec celebre est illud Iacobi : non auferetur se pirum de Iuda, re Dux de femore ejus , donec veniat qui mittendus est' o ipse erit expectario gentium b . Cum enim ibi praedicat Jacob, tunc Messiam venturum esse, eum sceptrum a Iuda ablatum suerit, cumque sceptrum
istud jamdiu a Iuda ablatum fuisse liquido constet , n cessario sequitur, Messiam jamdiu advenisse. A a II.
3쪽
In verbis illis interpretandis oraculi Iacobaei: de Imri , ct Dux de femore ejus d inter se discrepant Cath lici ; licet, quaevis interpretatio admittatur , adhuc ar gumentum, quod ipsi adversus Iudaeos inde sumunt, suo ini robore pe maneat. Nos Iudaeorum perfidiam multo facilius retusam iri existimamus , si verba , illa intelligantur de Synedrii Principe, seu AEcmalo tarcha , viro nempe civili potestate praedito , ac judicia , etiam capitalia c exercente , eoque ex se more Iudae progenito. Atque ita eadem intelligenda esse, minime dubitamus ) . Quem enim ex se more Iudae Regem, ac
Dominatorem, regnantibus Hasmonaeis, & Herode , i veniemus ,II. -- 1 I mat rarcha , seu
III. Celebre quoque est, & ad Iudaeos revincendos aptissmum oraculum , quod legitur apud Danielem e . Siquidem praedixit Daniel , ab extru sermonis , ut iterum aedi exurIerusalem, usque ad Messiam praeterlapsuros annos Mo. f) seu hebdomadas LXM Ap certissimum est sc e Extat enim apud Iosephum Ben-Gorion lib. s. e . 4. & Iosephum Flavium Am*ωit. M. I . eap. p. oratio R. Sameas Principis Synedrii, qui compulit Herodem eaedis aeculatum ad dicendam causam coram Hircano. d Daniel Huetius Demonst. Mano. Prop. p. sententiam nostram ob id caeteris esse infirmiorem affirmat . quod ex Rabbinorum commentationibus derivata sit. Verum quis facile sibi persuadeat. concorditer Rabbinos omnes in fui perniciem tam splendide suisse mentitos t Quod apte observavit eruditus Theologus , idemque sententiae nostrae propugnator loannes Laurentius Berti lib. ets. de ThooL DGe. e p. p. v. 24. oe seqq. Non alias a Danielo numerati hebdomadas . nisi annorum . omnis consentiunt, quia immo satentur eum Aben Etra vel ipsi Hebraei. Qui e go
4쪽
est , iam definitum illud annorum spatium praeteriisse.
Verus ergo Messias jam advenit. IV. Quemadmodum vero pro certo habendum est, LXX. annorum hebdomadas ab exitu fermonis supputandas ense : ita an per haec verba intelligatur revelatio Danieli facta , an Edictum Cyri , vel Darii , vel Artaxersis, perincerta res est . Nos per illa verba intelligi arbitramur Edictum, quod de Urbe Ierusalem reaedificanda tulit Artaxerses , non Memoriosus, sed Longi manus, a que is non anno regni sui septimo , sed vicesimo ; ita ut dictarum hebdomadum initium ab eodem Edicto sumendum sit . Haec enim sententia & longe minoribus,
si cum cirptasti et ali cirrim sera rit ite conseratur , obnoxia
est dissicultatibus , & propugnatores habet Viros doctissimos tum Criticos, tum chronologos g .
Iacobi, & Danielis oracula illud pariter adversus I
daeos cerio demonstrant, nempe Christum Jesum , quem colimus , esse Messiam illum , quem iidem Prophetae praenunciarunt. Suum enim in Christo πληρω/rat examussim illa habuerunt . Quin immo non secus atque alia Prophetica oracula Christum mere respiciunt, ad Eumque unum reseruntur ; ita ut ad quemlibet alium nulla quantumvis coacta , ac violenta interpretatione
go ipsius oraevium interpretantur de hebdomadis saeculorum. aut mensium. ut inter caeteros Auctor operis, quod inscribitur . Examis de la Re - :vel Iubilaeorum, aut deeenniorum, ut alii. deserendi omnino sunt. g Huiusmodi sunt Usserius, Natalis Alexander . Ηuetius . Lamy , Muges. aliique. Diuitigod by Cooste
5쪽
queant detorqueri . b).. Hinc maxime improbanda Hugonis Grotii lententia i in , qui Prophetarum de Christo oracula ad unum omnia primario , & κατα ,
seu Literaliter ferri in hi storiam temporum , queis edita sunt , in Christum vero secundario tantum , & κα-
h Mirum est , Ioannem Marshamum , Virum eaeteroquin eruditum ,δe Chronologum peritissim uin in Canon. Chron. ν't. De. I 8. Danielis vaticinium Antioeho illi accommodasse , quem Sacra lerosolymorum profanae se, dispersis Sacerdotibus, & interfecto onia, narrat liber t. Maehab. cap. I. Isthaee enim advenrum Christi praecesserunt annos circiter I . Praeterea ea omnia. quae in eodem vaticinio habentur, de solo Christo Meipienda esse . adeo est perspicuum, ut, qui id non videat , eum meridiana in luce caecutire, necesse sit.
i in eap. 7. Matth. i Si Glotii sententia aliqua tantum spectaret Prophetarum oracula ,
non vero ad unum omnia, neutiquam foret improbanda. Extant enim alia,
ali ονise vero de Christo intelliguntur ; ita ut ille sit tM- , in quo adumbratus fuerit Christus , veluti antitnus , ae veluti subiectum oraculi subli. mius. Quin immo i Visa haec. & allegoriea Christi . ejusque ni ysterioriam in terpretatio in toto Veteri Testamento deprehenditur: quod egregie illustrat Paschalius Pensera II. γ exemplo de te ebisee , quae duos sensus habet . Censoriam ouidem virgulam ob id in Paschalium exereuit Volterius t Late. μν les Pennes de M. Paseat n. I s. reponens. duobus sensibus Ethnicorum pariter oracula subiecta fuisse . Ridicule tamen . Nam in Ethni eorum Ora. eulis ex duobus sensibus unus opponitur alteri . immo unus alterum exeluis dit quorum si unus fit verus, alter salsus fiat , oportet . Unde iis inerat ridicula illa , ae vaserrima . quae a Luciano ipso in suo Iovi ompaedo , nedum ab Ethnicis sapientioribus . tantopere irridetur . Iam id de Prophetieis Vaticiniis dici nullo oodo potest , quae duos eventus, ac duo
subjecta , atqne ambo vera , ac realia significant , quorum unum post alterum deber existere, unum in serius est, alterum sublimius , imus unum . seu figura, atque arrha, alterum ah, ιιππι , atque adimpletio . Uid. Ab. Gatiebat Reponso a la Critique de M. Volt. &e. Ineredulos Prophetarum Vatieiniis Ethnteorum oraenia obiicere semper consuevisse , norunt omnes. Norunt etiam , ei rea istiusmodi oracula alitee sensisse Vandalium, ae Fontenellium, aliter P. Baltum . Nos arbitramur. ea magna ex parte a Sacerdotum fraudibus , atque artibus originem suam habuisse : praedictiones autem illas . ouae Daemones in rerum suturarum ignorantia versantes auctores habebam, maximam obseuritatem . atque dapcio ι
praelatulisse planeque sallaces suisse r quod nemo sanus infietati ausus suerit. Non ergo Ethaicorum orae uia Prophetarum vaticiniis comparari ullo p eto possunt. Ne Disiligod by Corale
6쪽
Minime autem serendus idem Grotius , dum Socinianis senior factus heu nimium indulgens scribit , Propheticis oraculis argumenti vim non quidem inesse, 1ed ea adhiberi tantum ad illuserandam , arque confr- mandam rem iam creditam ) . Etenim a primis usque Ecclesiae saeculis Paves omnes, ut fidem Christo Iesu conciliarent, argumentum ex Prophetarum Vaticiniis depromptum usurparunt . Synodus pariter Constantino politana II. Theodorum Mopsueste num anathemate perculit cum ob alias causas , tum ob id , quod Prophe
rias , quae de Cbrisio funx, rejiciens , fesinarer Dispensarionis pro nostra salute serium , quanrum ad se pertinebar , reprobare ι .
Neque minus notum est . quod iamdiu demonstrarunt Eruditi , Oraemlarum scilieet apud Idololatras eelebritatem paulo ante Christum cessasse :quod factum iri in signum Messiae proxime nascituri praedixerat Zacharias
l Grotium , ae Socinianos abunde refutarunt HaetIns , Bossuetius . P. Baltus, atque inter ipsos Protestantes Campeggius Vitringa. adductis Patrum testimoniis e quibus non pauca ex Novo Testamento addiderunt , ubi adhibitae saepe adinveniuntur Prophetiae non ad sevendam duntaxat fidem in Christum jam animis hominum illapsam , sed ad animos in eiusdem fidei susceptionem subigendos, ae devinetendos . Quanquam Grotius ipsius Grotii verbis refelli potest ; eum alia alibi propugnet . Nam in Explanationibus prioris Epistolae ad Corinthios scribit. Propritiam eaeteris donis praeferri ab
Apostolo , quia maximam ea res pressabat με oritatem Euangelis , mnυine at imcredulos , Fνmabae eνedentes. μυinum enim, inquit , ab omnibus hominibas er
disων esse praedictio, dicta ob id divinaris . Ad id autem vi argumenti pollere Prophetiam, neeesse est. omittam, Virum doctum Veteris Testamenti Pr Phetiis o tanquam argumento firmissimo, ad Christianae Religionis Veritatem demonstrandam usum fuisse in Opustulo vere aureo, quod ea super re ante. el ubrarat. Diuiligod by Cooste
7쪽
VII. Quantopere Propheticorum oraculorum vim conem tur evertere Increduli recentiores m ) , vix dici po
test: quae tamen, cum veracia ea sint, cumque eventus
iisdem plane respondeant, ut inter alios praecipue Hu tius , Hout te villius , Bochartius, ac P. Baltus demonstrarunt , a solo Deo proficisci. , dubitandum non est. Annuntiate, inquit Isaias, quae ventura sunt in futurum,
o sciemus, quia Dii estis vos n .
VIII. . Sunt ex Incredulis , qui Veteris Testamenti
t m Caeterorum omnium audaeiam excedit celebris Deita , Auctor seu ieet operis , eui titulus Examse de ta Religion e ubi inter alia, quae ex Spinoeta Dact. rami. Poliri cap. a. exscripsit. haec habet eap. 7. L' ent α με des Prophetes est totie humarn , G totat semblabis a relui des aneiens ps Fens . oe dea femmes transmures μν te μαε TνθιM . Nil vero ad retundendam De istae audaciam aptius, ae validius , quam id, quod scribit Past balius Penitis L . Quod Mn Ioui homme , inquit ille , aurair fiat tin Γυνο das predictions dae JUMs-Chis pone is tems. ω mur la manisνe . oe que Ie s.ChNI
Si ad invictissimam hane Paschalii argumentationem parumper attendisi set Ioannes lacobus Rousseaa. nequaquam E L lom. 3. scripsisset , tria sibi necessaria esse , ut ad auctoritarem Propiatiarum agnoscendam adducatur , μυοiν , quemadmodum ipse de se loquitur . que y eusa es temori de la 'ophetis, que se fine temoia de P eυenement , s γ' a mo μι dem lis , que ineven ment ny a pia quadrer fontiriement aυα la prophetis n ωρ. 4s. Reste Ocigenes I. 6. eom. CH Propria ditiinitatis uota est, rer finuras ita Praedicere, ut praedieenta ratio υires humanas superet . . eae mentia iudicetών , ἀυinum spiritum esse ρ-ἀctιoms auctorem. o a Ita inter caeteros se explicat non semel memoratus De ista cap. 'Diuiligod by Gorale
8쪽
Prophetias ideo non admittunt quod nebulis obtectar, obscurae, & hiulcae sint p γ . At immerito . Nam si
perpetua orationis serie, & apertissimis verbis, nulla rerum aliarum permixtione confusis , Christum Prophetiae praedixissent, jam utique non Prophetiae essent, sed historiae. Praeterea, ut fidei esset locus, non semper cla
ras , & distinctas esse Prophetias oportuit q . Non semper , inquam . Aliquot enim ex his r ), prae se
tim cum aliis aptae, ac nexae, atque eventibus compa
ratae , satis clare elucescunt , fi subobscurum aliquid aut ex proprietate Hebraicae Linguae , aut ex Chrono taxi
IX. Cum Christi m Prophetarrim oraculis praenunciatum
fuisse , atque haec divinitus prodiisse , manifestum sit; non est, cur Oraculis Sybillinis, quae tam praeclara de Messia praedicant, immoremur . Licet enim Sybillarum A , s Ca
p Ex adverso Porphyrius Danielis libro, ut nimium claro . sermonis Prophetiei notam auferebat ; adeo ut illi Daniel videretur non futum dixis. sed narνage metriira: auemadmodum in Procem. Commentar. in Daniel. scribit S. Hieronymus . Id ipsum haud ita pridem stulte existimavit in suo opere, cui titulus. - Hieme litteris do is Prepheiis, Londini edito anno I 27. Antonius Collinsius . Eu qnam variis Christianae Religionis hostes in eadem Religione oppugnanda incedant viis q Hae de re suis disserit Daniel Huetius Demonst. Evang. Prop. s.
r Huiusmodi praecipue sunt Prophetiae illae duae. Quas ex Gen. cap. M.& Danielis es. p. attulimus. ν s Adhue insurgit idem Deista et Si tes propiaties aυotem eae curres . D Iussis qui en ἔtolent las dem uaises. se semient sans dotito eonvenis . qamia iis en mont via Paem lassement. Verum quid impius Scriptor, qui quamvis R velationem reiiciat. Religionem tamen Naturalem , ae proinde Dei existentiam , unitatem, ae providentiam profiteri se iactat, quid , inquam , dice. ret. 6 rationes, quibus tria haee invictissime demonstrantur, aliquis ideo respueret . quod alioquin , si Dei existentia , unitas , ac providentia invictinsmis rationibus demonstrari possent, nec Athei, nec Manichaei, nec Epicu rei unquam extitissent Disit iroo by Cooste
9쪽
Carmina a XV. Viris Romae servata omnes fateantur, quae tamen nunc extant, magna ex parte apparent post aetatem Apostolorum consarcinata, proindeque jure optimo a doctissimis Criticis tum Protestantibus, tum Cau
tholicis veluti spuria traducuntur .
Hactenus & advenisse Messam , 3c hunc esse Christum Iesum, quem colimus, adversus Iudaeos demonstruavimus. Nunc ad ipsius Divinitatem ostendendam, tuendamque deveniamus , oportet is Nimirum Omnium gravissima Disputatio haee: tum quia Christi Divinitas veluti cardo est, in quo tota vertitur Christiana Religio, tum quia in eam profani homines hisce praesertim temporibus irrisisne Scitiniani Ebioniticos, Arianosque errores ab Ecclesia in Nicaeno I. aliisque Conciliis damnatos ab inseris revocarunt. Cum his ictum a Naturalistis, aliisque pestibus foedus est . Utrique erogo a nobis profligandi sunt, atque evertendi. Et quoniam Sociniani Sacras Litteras aliqua saltem ratione venerantur, ad easque nos provocant, iis ferme innumera Novi praesertim Testamenti loca obiicimus, quibus Christi Divinitas aut expresso asseritur , aut luculenter comprobatur, quorumque vim , ac robur Socianus, Crellius , Wolgogenius, aliique perversis, ineptisque interpretationibus elidere studuerunt . Primi generis ea sunt , quibus Christus appellatur Deus , verus Deus 3cc. Secundi generis sunt illa, quibus Christus se Filium Dei nominat, asseritque , se unum cum Patre esse, atque omnia , quae Patris sunt , tua quoque esse; quibusque
10쪽
que Christo itibuuntur ea, quae solius Dei propria sunt,
ut existendi necessitas, aeternitas, omnipotentia, immensitas, immutabilitas, &c. XI. Inter loca , quae Christi Divinitatem mirifice ostendunt, ea etiam censenda sunt, quibus Christus appellatur , ut supra dictum est, Filius Dei r utpote quae de Filiatione aeterna Verbi semper intellexerunt Ecclesiae Patres, praesertim ii, qui hujusmodi locis usi sunt, ut adversus Arianos Christi Divinitatem , ejusque cum Patre consubstantialitatem invicte demonstrarent Quare dum eadem loca de supposita quadam Filiatione tempo
rali , ob quam Humanitas Chrisi facta fuit in tempore
Dei Filius , intelligenda esse contendit Isaacus uerruyer
u , a communi saeculorum su) omnium Traditione reis cedit, atque ita Catholicis quidem; validissimum, quo ipsi Divinitatem Christi propugnant , eripere conaturA 6 argu-
t v Histoire du Peuple de Dieu a. parr. ram. 8. Nouvelle De senis, &c. a Naney pag. 38. v Ipsi pariter rationi Theologicae eontraria est Berru tit doctrina . Vult enim. Humanitatem Christi spectatam in pecto. ae μν se it sam . ut ipse Rit. esse verum, ac naturalem Dei Filium Iam Filiatio proprio e--nis hypostasi.
vel personae, non autem naturae, ut cum D. Thoma φ. p. q. 2'. a. q. loquun
t ut Theologi omnes . Adde , Christum ex Berruyerio esse Filium Dei. ωρω- tua , Deus . quemadmodum ipse scribit , Iunonis 'o Deo oe Voro subsistento in tribus Persenis . non ut supponit pro Deo Dareo , primae Sanctis. simae Trinitatis Persona Fundamentum vero temporalis illius , quam excogitavit . Filiationis astirmat esse gene ιιonem temporalem , me actionem Deiunias transeuntem, oe liberam, qua Humanitas Christi mimo Gnreptionis Da im ista e--πgitur ph De Personae uni divinae in unitatem Personae . Haec , atque alia errorum eapita , ex quibus Berruverit systema coalescit . quibusque adis vecti potest salsa. & erronea physicae & hypostat icae unionis ab eodem tradita notio. quae & Inearnationis mysterium evertit, & novam sternit viam haeresi Nestorianae . ae Felicianae . diserte refellit doctissimus Epileopus Sues. sonensis Franciscus de Fit etiames in sua celebri Pastorali Instructione adversus Harduini, ac Berruyerii errores edit . Dissilir by Corale