Propositiones de Christi adventu, ejusque divinitate, quas sub auspiciis amplissimi praesuli Marci Cornelii, episcopi Vicentini ... publice propugnandas exponit Andreas Caparozzo ... praeceptore, & adjutore Joanne Zanadio ..

발행: 1775년

분량: 27페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

providentiae, sapientiae, bonitati, ac veracitati apprime

consentanea sint ρXXII. Ex iis, quae diximus tum adversus Socinianos , tum adversus Socinianos simul , ac Naturalistas , necessario

consequitur, Christum verum Deum esse; atque eo m

gi S consequitur, quod futilia , ac ridicula omnino sintlaphismata , quae ad ipsius Divinitatem oppugnandam

utri- Christus . ut se a Deo venisse ostenderet. Uide superius Notam h ad

se enim potest naee ligna sacere, quae tu facim , riisi fuerit Deus cum eo . ,, II ne iuge par des mi eles ρον la doctrine; mais de la doctrine par les miraeus. Ibidem. Quare Sacra Faeultas Parisiensis Propositionem hanc censuris afficit , quam novissimis temporibus. asseruit Abbas de Pindes et ergo omnes mortabortim eurationes a Christo peracta, si seorsim sumantuν a Prophetiis . cua in eas aliquid divini refundunt, aequivoea sunι miracula . utpote illarum haDerent υώ- tum , m habitum in aliquιbus eurationes ab A culapio factae . Ex se nullam ha

bent miracula germanitatem eum doctrina.

Caeterum quod spectat ad curationes ab iustulapio peractas, ut & ad caetera, quae ab Apollonio Tyaneo. Hadriano, Vespasiano. aliisque Gentilibus edita feruntur , prodigia , quis dubitet ea omnia ad nugas , ac sabulas amandanda esse, ut vel ex ipsorum Ethnicorum Scriptorum testimoniis pro-hant Critici doctiores λ Libertinum erga hominem, qui ea nobis obtrudit , Christi autem miracula praefracte reiicit , quae narrant Euangelistae iis verbis compellare lieeat , quibus origenes Celsum compellavit lib. 3. coni. M. ) qui admittere videbatur prodigia , quae de Aristaea Proconnesio reserunt Herodotus, ae Pindarus, miracula vero, quae de Christo narrant Euangelistae denegabat : qui omnino figmenta esse putas , quae de Iesis miraculis Discipuli litteris ransignarunt , incusas res , μι tuis adjungunt fidem , quom do rei huiusmodi produisse eonfictas . fabula ur esse non iudicas λ Uid. eundem rigenem ibid. Quanquam etiam si Libertino concedatur , nonnihil solidi aliqua saltem Gentilium prodigia habuisse , quid inde utilitatis in eum redundat, aut quid detrimenti insertur vi illi, qua pollent miracula Evangelicat Quae tribuuntur tam mira Apollonio . Vespasiano . aliisque ea tendunt omnia ad fovendam idololatriam . ita evius una edita suerunt; ac propterea non in veritatis sontem, nempe Deum , sed in mendacii auctorem . scilicet Daemonem, refundi debent ἀDiuitig Cooste

22쪽

utrique junctis viribus congesserunt . Horum vis omnis in eo praecipue sita est , quod Christi Divinitas mysterium sit humanae , ut ipsi blaterant , rationi evidenter eontrarium I atque in hoc triumphant potissimum Bae.

teris Christianae Religionis mysteriis impudenter decemnunt. Nos fatemur quidem , mysterium illud supra hu

manam rationem positum esse , adeoque ab ea comprehendi non posse , nec eo progredimur , quo progredi non sinit divina Revelatio , a qua mysteria , quae profitemur, edocti sumus, at eidem rationi ullatenus f )contrarium esse ideo inficiamur , quod ulli absurditati, aut contradictioni obnoxium demonstrari nullo pacto

possit. XXIII.

r Emii. tom. 2. Letiri a Mo de Be mont. s Baelvus RDons μου quest. δ un Provinci Map. ISy. ex eo, quod Christiana Religio aliqua eontineat supra rationem omnino posita , eandem insert eontinere aliqua , quae eidem rationi contraria omnino sunt et quippe qui distinebionem inter aliquid ratiouo superia' , & inter aliquid rationi eon. variam plane aeream , & eommentitiam esse eontendit . Falso tamen , &inepte. Quot enim etiam in Religione Naturali, quin immo in rebus Physeis. & Mathematicis non adinveniuntur, quae humanae rationis captum su-ζrant. sed quae tamen rationi eonuaria nemo ex Philosophis dixerit λ Bae- Ium recta impugnarunt primum Clericus, & Iaquelotius . ae deinde. &quidem aptius. Leibnitius Dis uri de la eo Ormiis do ta Mi aise la νώ n qui ramen nihil serme hae in re praei larum edisserit. quod multo antea non arripuerit D. Thomas lib. I. rant. Gentes eat. 7. ubi invictissime probat , dari non posse divinam Revelationem. quae Rarioni repugnet. Sane. ur ve bis utamur Arehiepiscopi Parisiensis Christophori de Beaumonr mndemonerantνe Rotist ati . D meu de la Rasson est auis Io Disti de L RἔυBis inis . LaRasson, a Mialanon sent lis deue ordines . ρον us queis ει tui a pia da se fatis entenaere aiae bommei. Dis ρων tes ius,uire de ta υerit , fiat poων Duν ime εν ser ονῶes. si e uo δε eos detix organes ἔ ωι οποώ a e autνe, ii est mnstauque Disti semie eo ren/ν- siua aine mi m/me. Idem Angelicus Doctor lib. 4.-tν. Gεηtes egregie ostendit . in mysterii Domini eae Incarnationis taconomia nihil occurrere, quod Deo dignum non sit . Non pauca in hanc rem ,

eaque Catholi eo viro digna legere est vel penes Anglum Philosophum Sa muelem Clathiam T anti vi e Misore, die. t. 3.

23쪽

Parum est , adversus Socinianos , ac Naturalistas omni argumentorum genere demonstrasse, Christum verum Deum esse , nisi una demonstremus , Christi Divinit tem inter praecipuos Fidei articulos , & saluti necessarios recensendam esse, adeo ut citra aeternae vitae, quam

idem Chri lius nobis promeruit , jacturam non solum negari , sed etiam ignorari non possit ; demonstremus autem adversus Simonem Episcopium r Auctorem

operis cui titulus : Irenicum Irenicorum u ) : caeterosque apud Batavos Remonstrantes , quos apto vocabulo Seml-Socinianos appellari posse existimamus . Cum enim Catholicam de Sanctissima Trinitate doctrinam veriLsimam esse nobiscum fateantur , eam tamen saluti necessariam non esse , nec inter fundamentales , ut aiunt, Fidei articulos reponendam arbitrantur proindeque cum iis, qui illam negant, communionem, & societatem haberi non solum posse , sed etiam oportere definiunt . Horum ergo sententia est ad salutem satis esse,

si quis Deum , & Christum , tanquam ejus Legatum noverit v , elique sub utroque nomine debitum ho

norem impendat , modo praeterea omnia novae Legis mandata observet . Verum quis ex Catholicis Remonstrantium errores aequo animo serat Τ Praeterquam quod enim

eui titulus: Lo Chrisianismo Raionnabis. Ibi enim docet , Fidei articulos . quos Christus , & Apolioli eredendos proponebant iis , quibus Euangelium annuntiabant, fuisse tantum duos, nempe t esse Deum: Christiam esse Dei Legatum, sea Messiam . Adversus Lochium stylum aeriter exercuit Ioannes Edovardius Libro . quem inscripsit : Lo neinianime demaseia en Anglois .ia res I 696. Eadem, qua Lochius. oberrat chorda Ioannes Clericus dantur sentimens is queisues raeologiens de Hollanis, &e. Disilired by Cooste

24쪽

X XXV X.

enim propugnata ab ipsis distinctio inter articulos Fidei fundamentales , & non fundamentales rejicienda omnino est, utpote quae cuin Ecclesiae Catholicae unitate

conciliari nequit κ , apertissimis insuper Scriptura

rum testimoniis revincuntur . Nam Joannes postquam

nobis Christi Divinitatem proposuit , haec statim subdit: Dedit eis potesatem filios Dei fert iis , qui credunt

in nomine ejus ). Illa etiam habet : qui autem non credis, iam iudicatus est, quia non credit in nomine Unigeniti Filii Dei ζ . Ergo ex Joanne qui in Christi

Divinitatem non credit neque Filius Dei est , neque

haeres . Praeterea , inquit Petrus: nec enim aliud nomeu

es sub caelo datum hominibus , in quo oporteat nos salvos feri a o In quo ergo nomine salutem consequentur, qui rectam Christi fidem abiecerunt b )ρ Illud

x Ejusmodi distinctionem diserte refellit inter alios praecipue D. Nie-

cole in opere a se Gallico idiomate exarato de Unitate Eeclesiae , quod Iu-riaei systemati opposuit e adversus quem egregie disseruit pariter Meldensis Episcopus Bossuetius. y Euang. cap. I. v. ΙΣ et ibid. cap. I. U. I 8 α Act. Amst. cap. q. v. 12 b Hue referri debent lucubrationes eorum Theologorum , qui commonstrant, fidem explieitam in Christum necessariam esse : inter quos recenissendum praeeipue est opus de Meessitato Fides in Christum , quod elaboravit A. Arnaldus . Huc pariter reserenda Dissertatio . quam ex Protestantibus conseripsit Georgius Bullus, celebris Episcopii adversarius , quaeque sequitur Defensionem Nisanae Fidei. Propositio haee quam late pateat , quisque Theologus percipere potest. line enim sequitur , minime audiendos esse nonnullos Scriptores , eaeteroquin Catholicos, qui docent, Fidem in unum Deum , eiusdemque cultum. ac virtutum moralium exercitium , iuvante Deo per gratiam suam . quam omnibus hominibus indiscriminatim concessam supponunt , idonea media fuisse, quibus omnes nationes salutem sperare poterant. Sequitur etiam . deferendum esse Scriptorem alium, caeteroquin & hunc Catholicum, qui pau- eis abhine annis librum edidit , in quo omnibus euiusvis sine hominibus iter salutis recludit . omnesque si ve Judaeos . si ve Mahumetanos, sive Paganos, dummodo virtutibus moralibus polleant , in Regnum Ccelorum trudit. Eos omnes scriptores praetermittimus, qui immodicis laudibus Ethnicorum Philo phorum virtutes extulerunt ae Christiaciis aequarunt : qui veterum Ct Diqiligoo by Cooste

25쪽

X XXVI

Illud ergo veluti coronidis loco religiose profiteamur, a quo Nostras Propositiones auspicati sumus et Seimus, quoniam Filius Dei venit . . . Hic es verus Deus , σ

υita aeterna. Cinensium Religionis , ae Ethicae puritatem praedicarunt et qui denique tot,

tantaque absurda circa opera, ac salutem Indorum , aliorumque populorum infidelium effutierunt Quorum omnium Seriptorum in rebus Theologicis Systema viam demum sternere ad Naturalismum, cuius tot liberiorum aetatis

nostrae Philo sophorum libelli pleni sunt, gravissimi . doctissimique Theologi

nimadverterunt.

FINIS

26쪽

Disputabuntuν patiee iamCCLXXV. Mense AEdibus Episcopalibus

Die Hora

SEARCH

MENU NAVIGATION