De Ioannis Caluini, magni quondam Geneuensium ministri, vita, moribus, rebus gestis, studijs, ac denique morte historia ... per Hieronymum Bolsecum, medicum Lugdunensem descripta; et nunc ex Gallico eius Parisijs impresso exemplari Latine reddita

발행: 1582년

분량: 136페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

3 a T a IO a N. benefacitis, quod eun v que adeo esseras. Vos eum supra omnes Prophetas, Apostolos,=,qui νηquamsu runt Doctores,collocatis: Sed non est issane,quem esse vultis, quippe qui cum bonis sani que sententqs , quaι profert, etiam satis cornutra ct friuolvi nonnunquam commisere. Respondet mihi interrogare enim hoc libet hic Theodorus Beeta, vel qui doctrianae se Caluini deuouerunt,ipsi penitus addicti, misell1ne hominis incarcerationem sellicitare, tantaque obstinatione procurare atque urgere, ut exemplari mulctae irrogatione damnatus imGmaretur, taediseriq; habitu per ora vulgi tr duceretur, animine demissi & humilis indicuum est, eiusq; hominis, qui gloriam fluxosque honorςs aspernetur' an vero euidens ambiti nis fastus,inanemq; gloriam misere aucupantis argumentum est ' Dicere possent,non hoc esse fictum Calvino sollicitante, neq; urgente, Ut qui summe clemens, benignus, & ad sibi illatas iniurias condonandas mire fuerit sacilis sem-

staret, quM Idibus Februari a s Anno Is ad Viretum misit,ex quibus qusdam supra exscri-

eta ratas,e hibere queo: hae sane abundὸ test tum faciunt, Caluinum,Vt caperetur,austorem Dise, neq; hanc illi noxam condonare, neque

dimitti, ni si, hac poena, quam dixi, castigatum voluisci i hic ambitio' tanta ne & tam ba baraar gantu in ministrum verbi Dei cadere potest,

52쪽

CALVINI

potest,Vt Vetet,nolitq; permittere, de se quoia quam, quod sentiat, libere eloqui 'Et hoc qui dem argumentum, si non satis virium habet, dambitiosum eius animum conuincendum, dicant mihi rursiis, humilisne&abiecti animi, vanamque gloriam fugietis hoc signum sit,quod fui estigiem fieri, publiceque per Urbem erigi,

ex collo etiam stblidulorum quorundaria, tam virorum, quam scem inhum, a quibus tantum

non Vt Deus est habitus, gestari patienter tul rit ;esbie etiam hoc humilitatis, abi i0nis, de Vanae gloriae contemptus egregium signum Neget Boga, aliique sectae socij, conscio haec Caluino facta esse, at ego Deum testem appet

lo, contra Veritatem, & reclamante conscien

tia, si quidem faciant,negare: quippe cum Vul gare & publicum hoc Genetiae esse passimque seret, fuitque per bonos aliquot, magniq; n minis & authoritatis viros verbis idcirco re- . pretenensius. Sed fuit etiam per literas admoniatus, cum ipse damnasset, deijcique maiidasset Sanctorum Mariae Virginis, &ipsius mei Chri se imagines, minime decere, neq; honori Verseti pose, suam quod earum loco crigi in publico, & ex collo gςstari sineret: Iesu enim Christi magis,si quae erigenda,gestandaque sit, hunc honorem mereri. Ad quas literas nihil respondit, nisi hoc tantum,si cui idcirco aegre sit, eum se prohibere non posse, quin inuidia. rum p tur. Tertium v na gloria & ambitione occupati D ani

53쪽

hendi suorum errorum admon es ominicitas ro

huius rei inter cinera hoc exemplum recitabo-I uerat Dominico quodam die ad prandiu,siue epululum, quod in eius gratiam erat apparatu, per cuius in eXtra urbem paroeciς ministrum militatus, ubi etiam alii aliquot eius amici, qui Religionem illam complexi, Geneuam commigrarant, 'ocati aderat. inter prandendum iactucst,ut de electione ministi orum sermo esset. De qua qui quonda Tholosanus Consiliarius;&ex

iuris cognitione prudentiaq; magnam erat lati . dem consecutus,Dominus deS.Germano libe .

re suam sententia tum dixit,sibi videri a popu- lo ministrum eligendia constituendumq; venia ore. Quem sermonem Caluinus, qui hanc suam: csse authoritate volebat,Vsurpabatq;,eos mini. stirio admouere, qui sibi probarentur, & quos apse vellet,grauiter accepit,& per summa indi gna'ionem stargit de mensa, nulloq; alio verbo prolato, equum seu mulam postit,&euestigio, nihil moratus,domum reuertitur,omni hoc epuli apparatudeserto,ipsisq; conuiuis in sum ' ma perturbatione relictis.Postridie Dominum 'hunc S. Germani,vi Consistorio, quod ad proximum IouisHiem indictu erat,seusteret,citari iussit. Qui molesto admodu serens,sic se tractis lxi, &ad Consistorium, tanquam moechum aliquem veladulteru,quales illic causam dicere solerent,

54쪽

CALVI NI. 37

laret,euocari,ad Laronem Ausbonnensem,qui prius EpiscopusMontisalbani fuerat,cursorem suum cum literis mittit. Qui simulac Getie uam esset ingressus, Caluinum statim adiit, ne que potuit tamen ullis, quantumuis amicis ac blandis sermonibus,neq; intimo ex affectit in terpositis pincibus durum eius cor emolliri, adeoq; ad dictum Iouis diem Dominum de S. Germano ad causam dicendam venire in Con sistorium oportuit. A cosistorialibus aut a in curiam ad minoris Cocliij Senatores rem i mus est,qui,tantu abest,ut poenam ei decernerent,v tmulto magis reueriti sint,beneuoletiae &am ri s signa exhibuerint,& cum honore demi stim rogauerint, in pristinavitae liae ratione, qua multis illustre probitatis eXemptu praeiret, pelaseuerare porro vellet. Quod postquam Caltri nus resciuit, parum abfuit, quin prae animi dolore contabe eret. At Baro Ausbonnensis do-mUm reuertitur, male erga Caluinum affectips,

nequo cohibere sepotuit , ut non apud Galliae nobiles,qui religionis eius studio in istam prouinciam veneran hoc quereretur.E quorum

numero Domini desallais Sororius ipsium co- uenit, & magno stomacho sic est adolvius: Ne tantum in posterum sumeret, & lichre sibi putaret, Iam indignis homines nobiles modis tractare,& tanqua si ex infima plebe esset pro suo arbitratu ad Consistortu pertrahere; nam hoc illum ignorare neque posse,neque debere,om- D a nem

55쪽

nem honorem, omnem authoritatem, quani Genetiae consecutus es et, obtineretq;,eo praesidio&sauore, quo illum nobiles ex Franci, viri dignarentur,&quem ipsi impenderent,niati ac consistere. Vnde animo tam acerbam iram, tantumque indignationis Caluinus concepit, ut ad aliquot septimanas concionibus abstine ret, neque ad has ante reuersus sit, quam comminarentur salarium ipsi ademptum in alium - se translaturos,si pergeret munus suum deser re. Quarto iudicent,quibus mens sana est,qu lenam ambitionis & arrogantiae axgumentum,

quoue spiritu agitatus fuerit, tui vel ad Bernenses,vel ad alia lota iter habens, in comitatu suo , viginti quinq; aut triginta in equis omnes siclopetis egregie instructos, circumducebat. Sanetine Petrus atque Paulus, caeterique Apostoli, tali cum apparatu per prouincias prosecti sitiat, cum Euangelium orbi annunciarent ' Excus bit hoc rumis Bega,seu quis alius eius discipi

ius,quasi inuito Caluino factum sit, cui displicuerit, & qui tantum sibi honore' deserri non

concupiuerit; delatum autem esse a m ultis ad uenis,bonis viris,qui singulari eum assectu minoreque prosecuti, satiari osticus & honore, quem ipsi impenderent,non poterant, neq; in eo honorando modum tene e. Et sic est sane: plurimi maiorem, quam quo dignus esset, honorem impenderunt, &tanquam idolum c luerunt. Respondeo autem, prudentiae suisiet,

56쪽

C A L V I N I. 39o modestiae Christianae, reiicere, & nequaqua admittere superfluos illos & nimis grandes tria umphos. Neque enim Apostoli selum &di ei 'puli Domini nostri, sed pa3ani etiam atq; ctitanici repudiarunt,stigeruntque,imo vero ab huiuscemodi honoribus & fluxi mundi gloria omnino abhorruerunt.Et quod displicuisse Caluino aiunt, plane certum apud me est, nisi Maiagister Petrus viretus, alij que monuisent, Berianensium Primoribus Pompam atque gloriam, qua efferebatur,nimiam visam,ipsisque s brduisse, quod ioco etiam declarabant, cum Gene

uegasem Papam nominaren Caluinum no contentum eo comitatu, maiorem etiam turmam

suisse circumducturum: hoc modo si, quod clisplicuisse aiunt,intelligant,non eo inficias. CAPUT XIII. Vinium, ut ambiti nem eius etiam magis in conspectum hominu pro seramus, quis est, aut quis unquini habitus fuit seu concionator, seu Doctor modestus,& gloriae non simulatus contemptor, cuius auditae huiusmodi voces sint, qtiales huius stequentes sunt auditae' Publici

enim pro concione in has voces non raro proserumpebat: Ego,inquiens, Propheta sum; ego Dei Spiritum habeo; ego a Deo missiis sem; Ggo errare no possum; & ego si erro,iu es Deus, qui me propter peccata huiusce populi in er- . , D 3 rorem

57쪽

rorem mittis & decipis. quomodo cum loqui tur Verba sua, scriptaq; tanquam fidei articula aliquem accipi,credi subscribi sane Voluit.Qur . proxime Apostolos & Discipulos Christi secuti sitiit, prisci Patres, si quem scripturae librum interpretati essent, hanc fere modestiaria tenti erunt, ut quae scripsissent,ad iudicium Ecclesiet a emitterent; hoc prosessi, si conuenientia sacris literis scripsisse,sensisseque reperti essent,

tum Vt reciperentur,approbarenturq;, non o apsorum scripta, sed sicut Dei verbum. sin au- .etem,continuo reiecta & explosa damnarentur, quae nimis leuiter diuinae scripturae adminicu- .lis, & expressis testimoniis no satis fulta pro 1uli sient,edidissentq;. Affirmare ego post alios magnae eruditionis, pietatis & authoritatis novulgaris viros hoc possum, S. Augustinum,qui multum sudauit, magnisq; laboribus insignes ' in Biblia &tam amplos, quam quisqua, qui vel

praece sere, Vel secuti sunt, commentarios edi Eit,hunc tamen,dum filos recognoscit errores,

Retractationum libri s i n lucem emissis, Dei si gloriam magis illustrasse, Ecclesiaeque aedifici-tim amplius constabiliuisse,certo sic probitatis suae synceritatisque Christianae edito testimonio, quesn reliquis suis omnibus & libris, S scriptionibus. At noster Venerabilis Doctor Caluinu Beram si audias; tam fuit ab lutus tam perfectus, nullum Vt errorem unquam a miscrit, agnouerit, aut retractariti Adijcia hoc

i. etiam

58쪽

etiam, non dcsui se, qui paulo praeferrent, di

maioris, quam tantum Apostolum , sacerent, tam Genetienses ciues, quas si illic commoran

tes aduenas. Exemplum esto, quod in oppido Thonon cuidam nimis misere Caluino ad hae renti, clim in multorum coetu haec ipsa voe baprotulisse Dominus meus Caluinus Paulo est doctior, pluraque ex Dei secretis,quam ad quae unquam ille penetrauit, rimatus es , ignomini' osa idcirco mulcta irrogata sit. Sed multo etiam clarius eius ambitio enituit, detectaq; fuit n eo coetu, quem indixerat, R in templo S. Petri Ue. neris ante natalem Domini Genetiar Anno Js s z. cougregarat. Q Ho tempore certior sa-inus, Ecclenas Tigurinam & Basiliensem se suam de praedestinatione doctrinan7 non appr obare, antequam is nuncius, qui Domi riis harum ecclesiarum cum literis idcirco Genetiam mistis fuerat, aduenisset, omnes ta intra, quam exti Menelia, qui ventro possent, ministros co- uocat, esticitq;,ut doctrina hanc,&quicquid de

praedestinatione aeterna damnatorum Oi Umque, qui saluandi essent, ab ipso scriptum eaeta ret, hi sic coaeti suo calculo ρtque suffragio probarent. Sed de hac cius doctrina, Deo approbante, post videbimus; nunc, in qua Vers mur, de eius ambitione silentio praeterire non det, o, vastam eius S subtilem machinatio nem,qua tum usus est,cum quendam,cui Bruti leo nomen & patria Ostunum, in vitam reti D care

59쪽

t V I TUA I ο s N. eare co3itaret, molireturque ; ut sanisti atque gloriosi Dei Prophetae miraculorumque pMiratoris nomen sibi& famam pararet. Historia talis est. Is, quem dixi , Bruleus Os uno Gen uam vigentis illic Religionis midiqsus demi grarat; & cum inops esset, atque pauper, Vte que ipse & uxor Caluini gratiam aucupaban- tur,Vt ei commendati peculij paliperum,cuius ipse loculos gestabat, eleemolynarumque fie-yent participes. Eis Caluinus vitae stibsidia b nigne pollicetur, alijsq; in rebus se adiuturum promittit, si ipsi contra suam operam sibi non negarent ad rem quqndam, quam per eos seri vellet: sed opus es sci fide & magna taciturnit te. Vicissim aute illi ad hoc,quod iubere vellet, Promptos se offerunt, Et quemadmodum 1 Caluino edoctus instruetiisq; suerat, miser hic Brulletis morbum simulat, & se in lectum ab-ijcit. Ministri pi ' concione populo commendant,vi precibus iuuarent,&eleemosynis paupertati succurrerent. Non dili post personam mortui i 'diij t,&quid in m privum se simulat.

Hic Caluinus clam admonitus, quasi tam n Omnium rerum ignarus,deambulatu prodi sed

comitatus pro more suo magna caterua amicorum, qui ipsi singulariter coniuncti, & summe intimi essent, sine quibus vix pedem domo ecferebat. Postquam aut eq ventum esset,Vbici

nures & eiulatus uxoris,quq m i sellam &desb-lMam ρliquam mulierem egregie exprimebat,

60쪽

cxaudiret, quidnam hoc esset sciscitatus domu ingreditur;ubi in genua ipse,& reliqua cauerua prouoluitur, precibusque alta Voce profusis, Deum obtestatur, potentiam suam ut ostendere,& in ortuo hic Vitam restituere, gloriamque suam sic uniuerso populo declarare vellet, simulque manifestuim facere,se Caluinum,pec liarem sibique gratum seruum esse, & a se ad Euangelij sui ministerium atque Ecclesiae re formationem singulariter & Vere vocatum. Post quas preces ad mortuum appropinquat,&miseri hominis manu apprehensa, in Dei 5

flij eius Domini nostri Iesu Christi nomine

imperat,ut se erigeret,Deique sic gratiam manifestam faceret. Repetit iterum saepiusque eos dem sermones voce etiam altius eleuata. Quid sit neque audit, neque loquitur , neque se commoti et mortuus, iusto enim Dei iudicio, qui fucos mendaciaque detestatur, is, qui se mortuit simulabat, vere esse mortuus repertus est;& uxor, quicqnid eum agitaret, quomodocunque eum impelleret, neque Vocem exto quere, neq; Vt se commoueret, emcere p'tuit; sed totus frigebat,rigebat totus. Quo animata uerso plorare,vlulatus serio edere, & exanimo coepit uxor, & in Caluinum inuecta, impostorem eum,sicarium,latronem, qui maritum interemisset,appellans,ex ordine rem,quomodo erat gesta, clara altaque voce exposuit. Quae cuneque admonitionibus vllis permoveri,neq;

D s minis

SEARCH

MENU NAVIGATION