Disputationem politicam de jure belli ex publicis praecipuè praelectionibus ... Hermanni Conringi ... conscriptam publico examini subjicit Christian. Frideric. Stillen Soltquellensis Marchiacus ..

발행: 1669년

분량: 39페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

opti Max. potest nos ad aliquId lege divina quadam obsistringere, ad quod iure naturae noci sumus obstricti. xv. Priusquam vero bellum Defensivum di Offensivum AExaminemus, unicam adhuc bellorum ad riemus distin, ctionem, cuius recte meminit Grotius in incomparabili opere o L. B. or P.

Bellum nempe aliud est privatum, aliud publicum aliud denique mixtum. Sellum Privatum est, quod geri tur inter eos, qui alterias subsunt imperio, si scilicet duo cives inter se contendant. Tale bellum vulgo diei solet duellum. RubIicum bellum est illud, quod geritur ab in tegro populo, aut ab iis, qui sunt plane sui iuris. Mixtum vero illud dici posse videtur, quod inter eos geritur , qui non omni ex parte sunt liberi, sed aliqua ea parte alici insupetiorem agnoscere coguntur.

Mcrito autem sorte dubitemus, an mixtum bellum sit proprie dictum bellum. Et vero omnino existimamus, ii lud proprie quidem se ex usu Romani populi veteris dimhelli nomen non mereri, quoniam partes non pari autoritate congrediuntar. Proprie enim bellum dicebatur olim illud, quod geritur inter summo imperio & maiestate pol lentes. Neque vero in usu armorum tantum & externa vi consistit bellum , sed etiam & potissimum quidem in iure. Jus belli ergo quibus non competit, cum illis etiam non seritur bellum. Uti nec legatos proprie dictos mittere postest, qui non tenet summum imperium. Et hinc ex Rei p. suae usii optime hostes definivit Ulpianus Laδ. F. se casti sposto n. consentiente Paulo. I. u. g. a. A eod. I e ho ε

12쪽

sium, quod erat moraliter. tale, sed quod erat solen

hae duo requirebantur. i) ut gereretur utrinque ait ore potestatem habebat in civitate. ut escibellum indictum. Et vero denuntiatio belli ad ipsum a 2 opinionem iusti pertinere videtur. Imo vero hoc tuis ἡ-- -- ς R .nςqRid iam aut dolo agatur in hostem ; e

m pene ratione, qua in jus vocaturus alterum ad album oris olim ducebat,& ei actionem edebat. Nee vero Memnus gentem aliquam moratiorem fuisse, quae nonia semper egeri t unice, ut bellandi causas habere se iusti sibriza non modo erederet ipsa, sed exteris quoque omnibus Meoque ipsis etiam, si fieri possit, hostibus persuaderet. nine sane apud Romanos potissiarum requisita fuit clari satira , ut appellastur 3 eamque illi retulerunt ad jus taciale, quod certis constabat ritibus. Hodie apud nonnullos clasrigatio in usu esse desinit. Num autem bono an malo Reip illa antiquetur, aliis eonsiderandum relinquimus; nos inoterim malo Rei p. id fieri omnino putamus. Videtur austem clarjgatio ideo esse introducta, ut ultimum de satissas

13쪽

ctione super iniuriis monerentur hostes, quam si non prata

starent, bellum certissime exspectarent. XX.

Si vero aliquod gereretur bellum non adhibitis istis soblennitatibus, tum habebatur olim latrociniii. Bellum so Ienne 3u te habebat suos effectus civiles. Qui enim bello so Ienni erat captus, ille iure servire credebatur. Contra si quis esset captus in bello minas solenni, ille non iure serviebat ritaque poterat ab iis, qui sanguinis vinculo illi erant iuncti Pecuniam petere in sui redemtionem. Apud Romanos post introductum fuit ius postliminii, conditum in solati. um eorum, qui in bello iusto suerant capti. Hoe autem his non fuit necessarium iis, qui in bello non solenni erant ea.pti. Sie Romani bellum iustum appellarunt bellum Puni

cum secundum, α redimere noluerunt aliquot millia ei vium, sed maluerunt aut eos ad unum omnes trucidari, aut

servire. Hi fuerunt olim effectus civiles solennis belli.

XXI.

Albericus Gentilis L. de iustitia a morum Romanorum quidem nobis persuadere conatur, Romanos gessisse semo per bella moraliter etiam iusta , sed nobis hoc nunquam persuaserit. Bellum sane quod Romani gesserunt contra Cypri Regem opulentum , fuit iniquissimum. Etsi, quod mireris bellum hoc hestu m fuerit ductu di auspiciis Catonis UlIcensis, viri iustitiae nomine alias conspieui. Fuit nimbrum is Catonibus animus qui Aristidi olim Atheniensi: ianum nempe eme quod vis quod reipublicae utile. Talia a . tem bella gesserunt Romani quam plurima 3 sueruntque

Romani saepenu mero non nisi immanes praedones, solea'nes tamen. Cicero sane ipse fatetur , non semper Romas norum arma sui sie aequa. Carneades quoque a Rep. Attica Romam missus, cum in corona aliquot elegantium Roma-

14쪽

u Pon Vo etiam Romano civili permisium e M XXIII. . - Ri inr0 Musi hoc iure civili lieitum esse assirmant nosnulli vero negant. Nos existimamus, belIum hoc pris Ron simpliciter ulla lege ei viti esse vetitum, sed po-1.- .. P Ixςs ixim , pςrmissum. Etenim Ier civilis

Romana aperte permittit inculpatam tutelam armatamus', adeo,ut nisi excedantur limites huius tutelae,permittat

quoque occisionem adversarii. Quid i qΣΗcbraea, quam Deus sancivit in usum populi Israeliti

v a. M in deprehensin fur, i percuriatur ur latur, nec rem cadu esto percussor, ni iam dies Esuxerit,

Haec utiq; lex non solum impuniam inducit, sed etiam ius naturae explicat, neque -- tur in peculiari aliquo mandato divino, sed communiquitate. Unde dc aliae gentes hoc quoque sequutae sunt. Die sane insons omnium quos novimus populorum legibus cieatur, qui adversus aggressores armis vitam periclitan Um debendit. Praeterea nulla lex dc consiletudo poterit

B a afferri.

15쪽

viseret , ut probitata fimplieitet sit hae decingo. Interim

vero etiam nulla lex reperire est, quae omnem omnino descensionem permiserit, sed omnes moratiores populi eam tum demum admiserunt, quando lis non potuit componi in iudicio. Pertinet hue integra materia de necessaria & legitima defensione,item totus Titulus C. grando licet unicuia quese defendere. Similiter L 3. .p. LV. . de is cr. Cunde vi

l. s. C. de pignor.

x XIV. Illa vero notandum est, posse iudicium duplici meseo eessare t vel momentanee vel eontinue. Si quis nempe a latione in urbe vel in medio foro infestis armis petatur νille non potest ad iudicem recurrere , nisi velit defensionem omittere ,& certum vitae periculum subire, quod tamen ipsa natura a versa tur,& tum cessare dieitur momentaneo iudicium ;atque adeo illi quidem lieet uti inculpata tutela. Ut autem defensio h aee ad alterius impetitionem iusta ci, requiritur, ut fiat in continenti, l. 3. de vi est vi armc διε. ad Sci. Macedon. Lim. g. n.1. quod vi aut clam. Et Vero vis quae ex intervallo insertur non ad defensionem vi ad vindictam spectat l. o. S. I. quod me; ψ ca a.

Continue porro iudicio non est loeus, vel iure vel f cto. Jure cum quis versatur in locis nondum occupatia νmari, insula, aliisve in quibus nulla est civitas. Facto,cum Iubditi sunt ea improbitate, uti nonaudiant iudicem. Erlane si quis eertus est , adversarium iudiei non esse paritu rumue tum perinde est, ae si eum quis aggressus sit in solitu dine. Similiter fieri potest, uti iudex nolit iudicare. Tum vero destino utin reliquis casibus, ita di in hoc habet lo

eum.

16쪽

x XVI. veri maret, quid sit sentiendum de illis Iezllari

vetamur. - π

: ς Ima consentaneae sint omniumgem

est o b inca pala rurela duella. Quin sane illa legis

i, i ς Ch Πῆ ς Riς hQuo p na capitalis duellantibus es,itSeposita, tamen Jesultae nonnulli acriter pro justitia duellorum pugnaverunt. Videatur de domina hac Jesu tarum opus Epistolicum Montaitii. . . XXVII. videtur autem pro duellis hoc potissimum factis

PQuc, quod ignominia sit computanda inter maxima ma lignominia autem nequeat averti citra duellum, cum primis si duella sint recepta. Hinc sane argumentari quis F it. Sine quo fama non potest esse salva, illud non est mittendum. At sine duello fama servati non potest. κωςrum enim vero, ut Majorem nunc concedamus, Minoae tamen negamus, de quidem hane ob rationem, quod p graves animadversiones, destinaras illis, qui famae noarae aliquam maeulam aspergere sorte fuerint conati, no rae ramae se satis consuli possit. Ubi veris per judicia satis nostrae consulitur, ibi non est opus, mi lites per e tua naiamn

17쪽

XXIII. Hic quidem nobis latissimus campus pateret de iudiciis, quae eleganter Aristoteles s. Et hic. Nicom G or. Patit. a. legitimum praesidium & juris publici tutelam vocat, disserendi. Ueru na nostri instituti ratio id non patitur. Quo modo autem pro diversitate Rerum p. sint instituenda atque insormanda judicia, traditum est a Magnis Dn. Praesi de Patrono ac Hospite aetatem devenerando in elegantissimis suis de iudieiis disserta tionibus. XXlX.Qaemadmodum vero in vita privata nobis fama nishil antiquius esse debet, sic multo magis quodammodo se quoq; res habet in vita publica. Famam sane si Rex qua mavis,autoritatemque perdiderit,omnibus erit contem tui. Id quod cum summo est reipublicae discrimine conjunctum. Jam vero saepenumero laesa ab extero reipublicae autoritate nulla fit ignominiae illatae satistactio. Tum ergo omnino licet bello publico injuriam vindicare. Id quod recte fieri. exemplo potest eo sanctissimus Regum ipse David. Cum Rex legatos ejus ignominiose ha-

temtus. Simulac nemph Resp. in contemtum inciderit, a poterit non ea simul omngum injuriis exponi.

animo passi injuriam. 14- quod illi noc secerim non Quod

ob majus in ste tuo cedere , qu in m Me bono carere. lino vero . ruralia

18쪽

Miri , XXXII. uoddam belIum defensio quoddam vero non. Si ni-

latius esse mortem oppetere. At non est

19쪽

in propter damnum aliquod leve vitam in peti uiam 'aesducere, sed potius temeritatis.

xx XIII.

Doctores porro nonnulli contendunt, defensionem atque adeo bellum defensivum iure naturali non tantum esse licitam, sed etiam praeceptam, atque hinc ne a Ptincipe quidem, nedum statuto aut consuetudine, tolli eam pos

de Petra de in totest. Princ. e. δή. Idque ab iis extendit adeo,ut siquisse, cum defendere possi t. oecidi permittat, damnari queat, non aliter ac si ipsum mei se occidisset. Eerlicb. d. l. m υ. Et vero hine disquiri posset, num etiam Deus jure positivo tollere ejusmodi defensionem queat. Quod quidem ex posita sententia ist hae negandum esset. XXXIV. Nos vero defensionem eum Zieglero praestantissimo JCto , dicimus esse juris naturalis permissi vi non praeceptiovi: adeoque non placet supra adducta JCtorum illorum sca. tentia, si quidem absolute pronuncietur nulla addita limiatatione.

Quaeritur' autem porro quid iure Divino sit constitu tum de bello defensi vo i Sunt vero jura divina , quae repe riuntur in Sacro Codice, non unius generis. Etenim alia sunt condita quasi arbitrarie in meliore usumcivilem popu- artili Israelitici,alia vero ex aeterno naturae jure produxerunt. l

. XXXVI. Q.

Deus nimirum Opt. Max. Remp. mundanam eondi turus , s huius sane ipse Deus initio Rex suit, & qui postea constituti fuere Reges pene nonnisi Vice reges sue xunt per Mosen leges civiles sanctit, uti per has leges eam Persectioacta , quae in Quia societate pro inaenio populi R. iluus t , ἡ

20쪽

illius obtineri poterat onsequeretur. Legum enim omn7

, ' ..h: .ri quidςm putabant, suffcere observationem legis Mosaicae ad vitam aeternam consequendam' ad ε ἡ tat pestilens, observatio enim hujus legis,potissima saltim Parte, tantumdirectaeratae civilem vitam ΣXXII X.

ptistae in Bita via simpliciter inhaerent literae,& omnem re-

mminibus naves instruerentur. Sociniani in

ψ δ' 'dem sunt sementia. In primitiva Ecclesia item nonnulli fuere, qui hanc sententiam mverunt. XXXIX.

Os horum Verborum interpretationem miniis . t c habere putamus, intcrim tamen illorum hominuὲententiam,quatenus a pietate quadam prosecta est,& litea tam habet faventem nolimus facila anathematis sacro fui.

SEARCH

MENU NAVIGATION