장음표시 사용
71쪽
τepugnantes multo difficilius. ContriN cephoruni ingenio esse sint pliciorem , sed ore ad periculum usque inteidum libero & dicaci . Quanana ex causa tandem, Diabolό λ- etente, primum dissensio quaedam,& alte eatio inter eos fuerit orta , quae paulatim in simultatem, & in odii speciem eruperit incertum est. Dicunt aliqui ex disserendo
ut fit stiper cenam de re haud magni
momenti , quam tamen auctores tacent, quibusdam alijs una discumbentibus, in ter hos duos ortum certamen Vero ne an falso diceretur illud problema, quod temere fuerat inductum. & altero aientera , altero negante, utroque pertinacius, rem
eo suisse deduciam, ut Nicephorus inter cetera iterum istiamque Sapricium in seshione perstrinxerit,eam illi adimens ing nij, & prudentiae Iaudem , qua ille plurimum sibi placebat. accessisse, quod sodales plane omnes Nicephoro assentiri videbantur , & esse a Sapri cij sententia longe discrepantes. Ex quo ille non nihil in- Lltare, hic acerbius irasci,& excandes c re coepit. Quicquid fuerit,hoc certe constat inter antiquarios, post primum illum dissi iiij diem, fies plurimos consequenteS, contra Domini praeceptum in i acundia perstitisse obfirmatius, N: utrumque Viriusque non modo congressiim , consuetud Nnem, sernionem ; sed etiam adspeet. m is,M que occursum sugere solitos. Nihilominus
72쪽
i nus ambo rei Christianae opera natiabant, i hospitalitatis officia colebant, diurnis no- , diurnisque precationiblis insin ebant, omnia denique pietatis , ac religionis operat edebant, siritu antea facere consueuerant.. hoc tantum erat discriniinis: uterque clii hersi , alius alibi curabant: non Vt antea , i coniunctis laboribus animisque . Mirum: est, primum iracundia,&infinia , deindei obstinatione quadam , ac pertinacia sic occaecari animos humanos, ut in clarissima luce versantes catque adeo in ipsun ν hicis sontem ocuIis intentis, se ipsi non vii deant tamen, neque agnoscant peccatum Interret to tempore , post mensiti mal se, quot obscuram, Sc turbidam tempestatem, Nicephoro prinium diluxit, facem Domino praeserente in illis Euangeli verbis , ad quae ingens piaculum est caeciit ire Christianas mentes. Non pigebit ea referre , tametsi vulgatissi ilia finit, & frequenter intemplis cantata . SI Hmiseritis hominibin , inquit Dontinus , peccata eorum: dimittet ovvobis Patar vester ealesiis delicta vestra . si rem non dimiseritis hominibus et nee Patιr vesterimittet vobis precata insiba. Item CVMH. Litis. i ta it, ad orandum dimittite, si quid habetis ad Uus aliquem, ut Pater vester, gurin eaM est, dimittar vobis peccata vestra . Illud veto intentiore cura expendere coepit . quod quotidie ad Dominu oramus Christiani , petentes, repetentes ut ad eodem
73쪽
modum nobis Pater peccata condonet, quo nos modo inimicis nostris iiiiurias condonamus. Per quae Verba non caeleste ni benedictionem nobis precamur, stapotius maledietione imprecari videmur , di diuinam iram in nostrum caput derivare : siquidem nobis ita volumus ignoscere Deum, ut nos alijs ignoscere Miemiis. At enim nos non ignoscimus . ergo ne nobis ignoscatur hoc a Domino precamur. Talia dicentem ac differentem Ergastum s Rex Comiuij Fortebracchius interpellans, Videte , inquit, quemadmodum homo sic rius, & in odio pertinax hunc scopulum vitabat. Cui cum ego persuadere non possem , ut cana supplice inimico in gratiam rediret, eundem Vero audirem mane murmurantem Pater nostros : Mi homo ,mquam, intelligis quae dicis o Annuenti ,& aienti subiungo : An non videS quemadmodum ipse tibi malum precaris i porro Dominum rogas ut remittat tuas culpas, quemadmodum tu alienas, idest neutiquani remittat, quia tu non remittis. Ego vero, respondit obstinatus, paulo immuto precationem hoc pacto, DIMITTE nobis debita vestra proter magnam misericominam tuam. Riserunt,& irriserunt amentem hominis pertinaciam Viri elegantes ; tum sic iterum Ergassus. In huiuisiodi verbo-xuni contemplatione iterum atque iterum defixus Nicephorus, caeleste metuens ii
is dictum, constituit sibi esse looradum ,
74쪽
ut cum Sapricio in antiquam gratiam rindiret , idque quamprimunt. tametsi redibat sit binde ad animum ea cogitatio, si prior ipse ad Saprisium mitteret quempiam de com ni unibus amicis,ut tanquam sua spo me, non cuius Ulam rogatu pacem inter ipsos reconciliare studeret; haud dubie futurum , ut vulgo ipse timiditatis do parui animi crimine aec cularetur o Accedere , quod causam suam facere aeteriorem videtur se ultro confiteri criminis reum , si quis cuiquam ostendat se cupidum redeundi cum inimico in gratiam Facit autem, ingenitus cuique propriuSamor sui , Ut culpas hasce contentioiuin, rixarumque semper ad alios derivemus , ipsi nobis &superbiae nostrae nunquam censeamus esse tribuendas Quod si aliquando tandem agnoscinam nostram cui, pam , & taciti apud animum colantentur,
nosque ipsi sponte accusamus: tamen hoc palam profiteri,& vltro ea gratia supplic re inimico perseetae cuiuidam virtutis ac sapientiae videtur o Erat adhuc Nicephoro impeditior & dissicilior deliberatio , quia illius dissidij maiore Sapricio , quam
sibi culpam assignabat, iudex minime ai cliendus in propria causa. tamen ipse ita
sibi persuaserat , &id Sapricium censebat
lacere oportere, quod ipse moliebatur, Ut prior supplicatum Venireto Ad quas iterum iterumque cogitati nes reuolutuo , &quam cum maxime di
75쪽
bius consilij Nicephoni ad Cons Ilaratim longe optimum, &fidelissim uni confugit,
deuotani , atque intentam Oratro neni ad Deum . In qua totum sese permittens Diuinae volutati, & enixe Dominum rogans, ut propter ipsius sacrofanistant Natiuitatem , cuius forte solemnitas appetebat, non grauaretur eis se laqueis eXPedire εν. quibus adhuc tenaciter animuS ngerebat. Vtrum , inquit, prior offero ruitissime Iu- lex pacem inimico meo , an illum expe-eto,qui prior laesit iniuria i No ita diu post
visa haec auribus vox intonare, Ut scrutaretur scripturas. in his enim pr*cipere Dominum , ex palam ostender e, quid unumqtiemque conari dc efficere aequum sit. Sumpto igitur in manus Euangelio liberiua sponte pate saltus,haec oculis haurienda, & menti excutienda subiecit Dominica verba , quae apud Matthaeum leguntur Capite quinto . offers, inquit , munus
tuum ad Altare, ibi recordatus fueris, quia frater tuus habet aliquid aduersum ter relinque ibi munus tuum ante Altare , on vade prius m conciliari fratri tuo: tunc veniens seres munus tuum. Quibus pelleistis, pensitatis , non dubitauit Nicephorus squanquam erat vir nielior, quam eruditior in hoc sibi
praecipere Dominum ac Redemptorem suum, ut ultro appellaret de gratia reconcilianda iratum sibi Sacerdotem, cum eo etiam si prior laesisset Sacerdos : nec ante auderet celebrare instantes serias Natales, quam
76쪽
quam mitigasset, atque amicum sibi reddidisset antiquum sodalem. Factiis igitur
per ea constantior, atque alacrior vadit sponte ad communem amicum Honorio erat nomen. atque hic non semel utrumque nunc castigando, nunc exhortando , nunc liberius monendo tentaverat veterem inter eos gratiam reconciliare. Fr sua cum utroque: tantum lenior aliquando erat visus Nicephorus; asperior semper, atque obstinatior Sapricius. Hunc vero in praesentia nullo negotio placatum ir2 existimabat: imo adeo censebat insuper gratias acturum , quod Nicephorus vltro illi mitteret supplicatum, nec tam pacem, quana veniam ab eo cuperet inlpetrareta is Sic enim plane Honorio Nicephorus, P sce, inquit, Sapricium veniam meis Ue
bis ; & roga instanter si quid ego aut lac rim Vnquam, aut dixerim , quod ei aegre fuerit , ut mihi libens ignoscas propter Christum Ddeptorem, atque Magistruio nostrum, qui xemissionem iniuriarum Vesebo suasit, praecepto sanxit, & ostendit e emplo . Nec Nicephorus ipse, nec Honoxius deprecatori nec omnino quisquam sedalium Christianorunt, quibus pariter simultas cognita erat, &causa similitatis existimasset illis machinis sore opus ad animum Sapricii expugnandum . quippe quem omnes putabant verecundia qua- clam superba fortasse: humana tamen stesse retentum, quominus prior se lummi
77쪽
teret nidicini eruditus, laico Sacerdos . ceteriuri fratris humilitate perspecta , 'ultro veniam precante, non dubie futurum , Ut preces erubesceret, atque id tantum serocioleret, Non occupasse . Verum enimuero longe aliter acta res est. E Vositam ab Honorio Niceptioristinamimonem, atque humilem precationem superbus Presbyter indignans reie- . cit, & te nunquam cum eo in gratiam rediturum esse affirmauit . ignorare Nicephorum esse odia vinis simillinia, ex dulcissimis alberrima. tantiim polliceri se acceptas iniurias non vindicaturitan , nec verbo unquam hesurum, ac ne nonuuat nim quidem. congredi , coli uersari , Vna esse cum eo penitus nolle.. alios iuueniretinii s honestos , quibus insilitaret, quos. palam contemptui, ac ludibrio haberet. Non cessauit ab ossiciosa deprecatione pariter pius, & intelligens Honotius . datoque spatio incandescenti Presbytero aretram in querelas effundendam&d isti pandam: sagaciter in sernionem regressus ;At ego, inquit, non disseram tecum S cerdote , alios solito instituere, ac docere Christianam philosephiam :. Sit, inquam. necessarium necne ad salutem, & Dei gratiam consequendam , pacificari cum inimico , idest pacem cum illo sacere, litterarum etiam , ac testium interuentu o hoc
scam , quod planissime constat etiam ii, litteratis , dc in nubium reuocari non po- teli
78쪽
test,homini Christiano necessum esse conadonare iniurias, nec solum non ulcisci, sed etiam benefacere inimicis. DILIGITE inimicos vestros, o benes uite iis, o orirunt vos, ait Dominus praecipienso dico praecipiens , non tantummodo stiadens, oc in o nostra relinquens potestate .. Id ego pra ter interpretationem Sanctorum Patrum , praeter morem in Ecclesia retentum , praeter toe Martyrimi imo ipsius Saluatoris exemplum i colligo etiam ex illo quasi e ordio , dc verborum contestatione, quam
Dominus praemittit , AMEN AMEN di
Haec aliaque consimilia non tacuit H
norius . maxime autem exaggerauit de
scandalo , ad quod piae mentesimpingerent , pro exemplo religionis & pietatis , quod ab eo capere Neophyti deberent, viro spei hibili, iam natu grandi, & Saςerdote . Ad quae singula nihil unquam respondit aliud insipiens ille Sapricius, aniscire sese quid homini Christiano & Presbytero conueniret: satis tibi esse curae de sua salute: nihil eiusmodi nunc quidem indigere monitoribus: cum Nicephoro in summa & Nicephori similibus nihil velle .
commune amplius : congressum, colloquium , occursiim sibi odio esse, ac semper fore. irent, sentirent, facerent quic- quia eis libitum esset: sufficere sibi, quam
Deus cerneret conscientiam sitam. Quae cum Honorius ad Nicephorum alio ue conscios
79쪽
conicios scutales retulisset, par omnibuς non solum aegritiido, & moeror; sed etiam admiratio incessit, quod praeter omnent νopinionem & spem obuenisse' videbatur At non propterea despondit animum Nicephorus. alterum atque alterum mittere
constituit, Sapricio magis familiares , ω
sui pariter amantes: at non magis quam is Honorium telices oratores. missi etaim auter post alterum,& cam omni asse tu opexa nauata is uihil a Sapricio amplius retulerunt,quam quod retulerat Honorius . Erat
admirabile : quanto illinc obsti natio, Apertinacia negandi ; tanto hinc humanitas, charitas, humilitas crescebat im orandi . nec iam pro sua tantauri, imo nihil amplius pro sua , sed dumtaxat pro fratris Mute Milicitus erat Nicephorus. Itaque prius Dominum eX-assimo precatus, Ut sibi subsidio esse vellet rem i psius agenti, Datremque per deuia errabundum conanti reuocare ad ipsam, qui Via & Ueritas esset: nihil cunistat ad Sapricium ipse contendit . inuentumque se lum donat, ut Cur piebat, sub horam exeundi ad sacrum in proximo iaciendum, in genua procumbens , ubertim lacrymans, & ex alto suspirans, diu impotens loquendi, sic an extremunt affatus est. Peccaui frater animo meo carissime in Caelum Sc Coram te. Debui mpdestius loqui, &reuerentius agere rudis cum erudito, iuuenis cum seniore , laicus cum Sacerdote. Sed adeo nulla est
80쪽
apud Christianum, eumque populi Parem i. item eXcusatio iuuentutis, ebrietatis, inco- .gitantiae ' Nihil ne in vetere quidem plujqua fraterna necessitiidine opis mihi relinquitur ,- iam non dico ad gratiam rerCuperandam : suerim hoc iure priuatus, quam stulte antisi, & repetendi habear in, dignus: dico saltem ad veniam impetrandam, quam hosti hostis ferro armatus, ira feruidus non negat imploranti l Memento amice idem antea mihi & Magister & Pater , quam non semel ipse docueris, & incommune sedales nostros, & me priuatim , qui habebar inter eximios, Christianam prosessionem in eo potissimum poste gloriari,& extollere se super ceteras, quoation solum parcit inimicis, no solum spon- te condonat iniurias; sed extam iubemux Christiani bene velle malevolentibus, benefacere malefacientibus, & orare pro i Iis etiam, qui nos persequuntiir & infamant . Haec satis aperte Caelestis ille Magister ac Dominus imperauit : tamen ebo propter meam tarditatem haud ita erant intellecturus,nisi quispiam repetenseXpli- ά Caret . tu mihi opportunus contigisti, MVerborum explanator, & laetorum imit,tor . Venio nunc non immemor discipulus
ad amasilem Magistrum dictata redditurus . 3c videbor indignus,qui excipiari qui ausculter i fac memoriae, lac indultriae, fac