Theses selectae ex locis theologicis et theologia dogmatica quas Alexander orsini diaconus Tudertinus et Alexander Cinti diaconus Aletrinas Pontificii seminarii pii alumni publice propugnant in Lyceo pont. sem. rom. ad S. Apollinaris 4. nonas Iulii 1

21쪽

LXXX.

Deus de omnibus et singulis rebus providentiam sapientissimam habet.

LXXXI.

Distinctio Divinarum Personarum ex pluribus Veteris Foederis oraculis colligitur. LXXXII. In Bibliis . . aperte revelatur, in unitate Divinae naturae tres esse Personas realiter inter Se distinctas coaeternas sibi et coaequales nominibus Patris, Filii, seu Verbi, Spiritus Sancti Seu Paracliti insignitas. LXXXIII. Huius mysterii existentia perenni ac universa uenieab Apostol0rum aevo traditione firmatur. LXXXIV. Iniurii proinde sunt in Patres Anti-Nicaen0 Muverat-nius Daniel Z iker et u Clericus cum calumniantur, e0Sex praeconceptis Platonicorum placitis dogma de Trinilato in Religionem Christianam transtulisse, et lacinoris duces Justinum et Clementem lex extitisse criminantur. LXXXV. Huius autem Trinitalis secunda Persona, Verbum scilicet Patris, vere ac proprie Deus est, eidem Patri consubstantialis prout ex Sacris Litteris manifeste colligiliar. LXXXVI. Dignum vero est quod expendatur caput . EVangeli S. Ioannis; sive enim narrationis series, Sive aue oris

22쪽

consilium itispicia Iur evidentissime ex eo verbi Divini-ias demonStratur.

Lxxxvii. Itaque incredulorum iniuriam ab hagiographo scriptore propulSamus, qua asserunt Ioannem philosophema Philonis proseculum. Sapientiam summi dehovae Sub nomine Acγου personilicaSse, Suamque doctrinam e schola Alexandrina hauSiMe. LXXXVIII. Gravissima pariter a Socinianis appingitur Anie-Νicadinis Patribus Iustino, Tereulliano, et Clementi Alexandrino calumnia dum eos Arianism praelusisse contendunt. LXXXIX. Praeter Patrem et Filium tertia credi debet hyposta si ab utroque distincla quaeque nominibus Spiritus, Spiritus Sancti Paracliti aliisque in Sacra Scriptura insignitur.

Resulatis superiori thesi Socinianis, adversus Macedonianos tuemur, Spiritum Sanctum esse verum Deum cum P. tre et Filio adorandum et glorificandum, innixi Sacrarum Scripturarum eloquiis. I. idipsum aperte ex Christiana et antiquissima radi-lione cogn0ScimuS. XCII. Unitas vero propter quam divinae Personae consubstantiales sunt, neque unitas generis est, neque Speciei, sed persectissimae et omnimodae singulari latis, ut Scripturae docent et ira ditio confirmat.

23쪽

xel II. 0rdo autem est in his tribus divinis hypostasibus, non quo una prior allera sit, Sed quo una ex altera procedat. xCIV. Et quidem Pater a nullo est actus, nec creatus, nec genitus, sed est pse ceterarum Personarum sons, origo e principium.

Filius a solo Patre est, non laclus nec creatus, Sed per aeternam ineffabilemque originem genitus. xCVI. Spiritus S a Patre et Filio non lactus, nec creatus nec genitus, Sed procedenS. xcVII.

Et quidem a Patre et a Filio procedens, tamquam ab unico principio, et unica Spiratione. xCVIII. Quod a Patribus Graecis nunquam sui denegatum, licet quidam illorum scripserint Spiritum . pr0cedere a Patre per Filium. xcta. dure particula Filioque apposita est symbolo CPinno et immerito Latina cclesia ob hanc atholicae veritatis declarationem tamquam Syn0di Ephesinae decreto coulradicens a Graecis schismaticis lacessitur.

Revelata de Mysterio Trinitalis doctrina nil continet quod rectae rationis principiis adversari Rationalistae valeant ostendere.

24쪽

In Iesu Christo Domino ostro vera et proprie dicta Divinitas, seu natura Divina est agnoscenda. m. contra Phantasiastas autem defendimus Christi corpus verum et reale luisse, non autem umbratile et apparens. cIII. Ex Beatissimae Virginis substantia Verbum Divinum humanam carnem assumpsit.

Ita aulem Dei Filius ex Maria natus est, ut haec Beatissima Mater Virgo conceperit, Virgo pepererit, Virgo post partum permanSerit.

Verbum assumpsit etiam animam rationis participem. cVI. Fuit vere Christus humanis allectibus et doloribus obnoxius.cVII. Quod minime impugnavit itarius Pictaviensis piscopus, siquidem Christo tribuit verum e0rpus, nec denegavit in eo verissimi doloris SenSum. VIII. Uni duarum naturarum non moralis, seu habitudinis, sed vere hypostalica suit, ut unica in Ipso eademque divina pers0na sit agnoscenda.

25쪽

cIX.

Et Christus etiam qua hic homo est dici debet Filius Dei naturalis non adoptiVUS.

Et ideo Maria Virgo non Christipara tantum, sed vere Deipara est atque hoc nomine Salutanda. XI. Etsi vero duae in Christo natura bypostalico nexu copulentur nulla tamen post adunationem Iacta est commixtio naturarum, vel in unam conversio, sed integrae manent di Stinctae inconsuSae impermixtae.cXlI. Quam veritatem strenuo defendit S. Cyrillus lex. cuius epistolae et anathematismi iniuria Apollinaris, atque Mi haeresis accuSantur. cXIII. In Iesu Christo duplex voluntas est admittenda, divina et humana.cXIV. Ac propterea in eodem duae luerunt distinctae naturales operationes, divinitatis, et humanitatis.cXV. Ex vindicata hactenus dominicae Incarnationis doctrina sponte sequitur admittendam esse in Christo idiomatum communicationem in concreto.cXVI. Insaniunt tamen ullierant dum contendunt proprietates divinae naturae, praesertim ubiquitatem, in Christo communicatas esse humanae seu dum propugnant communicalionem diomatum in abstracto.

26쪽

GVII. Humana Christi natura uno eodemqne Supremo latriae cultu adorari debet cum Verbo divino quocum est bypostatice coniuncta. cXVIII. Christus in terris degens Sacerdotium proprie dictum habuit, eiusque munia in mortali hac vita complevit. cXIX. Firma de tenendum est Christum Dominum veri nominis Mediatorem suisse dicente Paulo I. Tim Il. 5. Unus Deus, unus et Mediator Dei et hominum homo Cristus

Christus Iesus peccata nostra in se illi sponso Suscipiens, nos Sanguino Suo redemit, proindeque vere et proprie divinae iustitiae salislacit pro hominibus peccato perditis.

27쪽

XXI. Sacramenta Novae Legis Septein numero sunt neque plura, neque pauciora. cxxll. Quae quidem non propter solam excitandam aut nutriendam idem instituta sunt sed continent gratiam quam Signi sicant eamque non ponentibus obicem eouserunt ex opere operato. IlI. Verbum autem quo ad elementum accedentem Sacramentum, non concionale est, Sed consecratorium. XXIV. Eadem . . Sacramenta a V. L. Sacramentis non in hoc tantum disserunt quod aliae sint caeremoniae et alii ritus externi sed virtute.

Tria Sacramenta Baptismus nimirum, Consirmatio et ordo imprimunt characterem in anima suscipientium, hoc est signum quoddam spirituale, quod permanens est et indelebile.

28쪽

Non omnes Baplirati in omnibus Sacramentis conserendis polestatem habent. cXXVII. In Ministris, dum Sacramenta conssciunt et conferunt.

requiritur intentio saltem faciendi quod facit Ecclesia. cxxviii. Qui etsi peccato mortali obnoxii sint, modo omnia

essentialia quae ad Sacramentum conficiendum aut conserendum pertinent. Servaverint, vere conficiunt et conserunt Sacramentum. cXXIX. Immo si eadem serventur, et jam haeresis, aut Schisma, cui ille adhaereat, qui Sacramenta conficit, et ministrat, n0 impedi quominus ea rata Sint .cXXX. Recepti et approbali Ecclesiae catholicae ritus in So. lemni Sacramentorum administratione adhiberi consueti. nec contemni, nec Sine peccato a ministris pro libit omitti, neque in novos alios per quemcumque Ecclesiarum past0rem mulari possunt.

DE BAPTISMO

CXXXI.

Sacramenti Baptismi maleria, ut junt, rei nota, Si dumtaxat aqua vera et naturalis. Et verba . . . . quae leguntur Ioan ill 5. is quis renatus fuerit ei cnon possunt ad metaphoram luptam dolorqueri.

29쪽

cx ll. Νon tamen requiritur immersio in aquam illius qui baptigatur, sed sussicit ut super eum in susto vel asp0rsio fiat. XXXIII. in forma baptismi, ad ipsius validitatella, omnino requiritur explicita invocalio S. Trinitatis. XXXIV. Praece plum Christi Mati XXVI ll, 9. de Baptismo conserendo in nomine Patris et Filii et Spiritus'. etiam Apostol0s respiciebat et quae leguntur in fictis sit 38. Vill. 2. X. 48. XlX. 5 non probant eos ab hujusnaodi

praecepto suisse dispenSatos. XXXV.

Baptismus lollit quidquid peccati rationein habet, nedum quoad culpam et poenam aeternam, sed etiam qu0ad totum debilum poenae temporalis.cXXXVI. Baptismus liber non est sed est necessarius ad salutem.

XXXVII. Praestat parvulos baptigare, licet actum credendi non habeant. XXXVIII. Nec tamen, cum adoleverint, interrogandi sunt, an ratum habere velint, quod patrini eorum nomine dum baptizarentur, polliciti sunt, neque, ubi se nolle responderint, suo sunt arbitrio relinquendi. XXXIX. Baptismus Joannis non eamdem virtutem et emcaciam habuit ac aptismus Christi.

30쪽

D CONFIRMATIONE

Confirmatio baptizatorum non est otiosa quaedam caeremonia sed verum et proprium . . Sacramentum. cxl l. Cujus quidem Sacramenti ordinarius Minister est solus Episcopus, non autem quivis alius Sacerdos. XLII. Injurii non sun Spiritui . qui sacro Confirmationis chrismati virtutem aliquam tribuunt.

XLIII. In Sanctissimo Eucharistiae Sacramento conlineri vere. realiter et substantialiter Corpus et Sanguinem D. MI C. dem0nstratur ex ipsius promissionibus quae habentur Ioannis . l. v. a Seqq. XI lv. Haec eadem veritas non minus evidenter apparet ex verbis quibus in institutione Sacramenti huius Christus

Fidem autem huiusmodi de reali Christi praesentia in Eucharistia perpetuo viguisse in Ecclesia ostenditur ex eo quod Patre omnium temporum in huc dogmate te-siando unanimiter convenerint.