장음표시 사용
51쪽
ALEXANDRINI CONCILII EPISTOLA. 43ciliator ad paceni, Semetipsum Deo et Patri Pro nobis Ephos. v. offorens in odor stlavitatiS; ideoque dicebat, Sacri Psi. YYYix.
solum et oblatio=nem noluisti, holocausta pro peccato non tibi placuerimi, corpiis alitem perfecisti mihi, stuno dia . Ecce venio. In capite libri scripti est
de me, ut faciam, Deus, voluntatem tuam. Obtulit enim primum Corsu non Pro Se Sed pro nobis in odorem Suavitatis. Nam qua pro Se Oblatione vel sacrificiis indigeret, ab omni peccat liber ut Deusio existens Quod si omne peccaverunt, et sent Iloria Rom. iii. Dei seeundum hoc quod sumus nil mutabilitatis eXceSsum romptiore effecti, et peccatis aegrotavit humana matura, ipse Veroe non ita: ideoque mos gloria riu AEVincimur, cur erit ultra jam dubium 1squod agnu Veru Propter no et pro nobis sit immolatus 3 Qui dicit autem, quia semetipsum tam Pro Sequam pro nobi Obtulerit, nullatenus impietatis crimen effugiet quum nihil prorsus iste deliquerit, nec ullum fecerit omnino peccatum qua igitur ege
sto ret oblatione nullo Suo XStante facinore, pro quo Si esset, Satis admodum OnVenienter offerret me Spi-Ιgai liii.
ritu quoque quum dicit, Ille me lori cavit, hoc rec- ab Ptissime sentientes unum Christum et Filium, non Velut alterius egentem gloria, confitemur a Spirituas Sancto gloriam conSecutum, quia Spiritus ejus nec melior nec superior illo est; sed quia mira Opera faciens ad demonstrationem suae Deitatis virtute proprii spiritus utebatur, ab ipso glorificari dicitur, quemadmodum si quis de hominibus adseveret quod virtusso sua vel disciplina quemlibet unumquemque clarificet. Quamvis enim in sua sit subsiStentia Spiritus, et ejus intelligatur in persona proprietas juxta id quod Spiritus est et non Filius, attamen alienus non est ab
52쪽
JHan. . illo enim Spiritus appellatus est veritatis et veritas Christus est, unde et ab isto similiter sicut ex Deo Patre procedit. Denique hic ipse Spiritus etiam per
Sanctorum manus Apostolorum miracula gloriOSaler-
sciens Dominum glorificavit Jesum Christum, OSt-5quam ascendit in caelum. Nam creditus est Christus natura Deus Xistens, per Suum Spiritum virtutes eniciens, ideoque dicebat, de meo accipiet et adnun-J0an. xvi liabit vobis. Nequaquam Vero participatione alterius idem Spiritus Sapiens et potens dicitur, quia Per IoOmnia perfectus est, et nullo prorsus indigens bono. Nam paternae virtutis et sapientiae, id est Filii Spiritus creditur, et ideo ipsa re et subsistentia virtus et Sapientia comprobatur. Igitur quia Deum carni unitum juxta subsistentiam Sancta Virgo corpora-I5liter peperit, idcirco eam Dei genitricem esse profitemur, non quod Verbi natura existendi principium Joan. i. de carne Sortita sit; erat enim in principio Verbum, et Deus erat Verbi , et Ve= bum erat apud Deum, et ipse est conditor saeculorum Patri coaeternus, et uni 2 oversitatis creator Sed quod superius diximus juxta subsistentiam sibimet uniens humannm naturam Nntivitatem sustinuerit L fors sustinuit ex ipsa Vulva corporea, non quod eguerit neceSSari aut propter Suam naturam natiVitate Sta quae est in Xtremis assaeculi facta temporibus, Sed ut ipsas benediceret substantiae nostrae primitiam; et dum eum carni unitum mulier edidisset, illa quae ad Versu omne genia humanum maledicti fuerat prolata, deSineret, nec jam morti nostra corpora destinaret Illud quoque quod o Gen. iii dictum est, in tristitia paries illos, ipse disSolvenS, Verum esse monstraret quod Prophetae Voce praediXerat, Esai xxv. Absoryta est mors in victoria, et iterum, Abuetulit Deus
53쪽
ALEXANDRINI CONCILII EPISTOLA. 45
omnem lucra viam ab omni facie propter hali etenim causam dicimus eum dispensatorie et ipsis benedixisse tunc nuptii S, qtium in Cana Galileae cum sanctis vocatus Apostoli adesse dignatus St. Haec supereb sumus edocti a sanctis Apostolis et Evangelistis et ab omni Scripti ira divinitus inspirata, nec non et abeatis Patrum confessionibus veritate subnixis. His
omnibus etiam tuam religionem Concordare, et Praeter aliquem dolum Vel fictionem consentire convenit; Io quae Ver religionem tuam anathematigare necesse
est, huic epistolae nostrae subjecta sunt: quod si minime eisdem subjectis Sententiam OnSequeris. I. Si quis non confitetur Deum SSe Veraciter Emmanuel, et propter hoc ipsum Dei genitricomi 5 sanctam Virginem, peperit enim carnaliter Verbum, quod e Deo est, Secundum quod Scriptum St, et Verbum caro factum est anathema sit. II. Si quis non confitetur carne substantialiter unum esse Verbum Dei Patri S unum quoque esSea Christum cum propria carne, et eumdem ipsum Sine dubio Deum simul et hominem anathema it.
III. Si quis in uno Christo dividit substantias post
unitionem, Sola ea Societate conjuΠgen ea quae Secundum dignitatem est, Vel etiam auctoritatem, auta 5 poteStatem, et non magis conventu ad unitatem naturalem anathema it.
IV. Si quis duabus personis vel subsistentiis decerna ea Voces quae tam in Vangelici quam uΡΟ- stolicis literis continentur, Vel etiarn eas quae dea Christo a sanctis dicuntur, vel ab ipso Christo de seipSO; et aliquas quidem ex his tamquam homini praeter Dei Verbum specialiter intelligat fory intellecto applicandas crediderit, aliquas Vero tanquam
54쪽
46 S CYRILLI ET Deo dignas soli Verbo Dei Patris deputaverit anathema it. V. Si quis audet dicere Christurn hominem νθρωπον Θεοφορον, id St, hominem De utentem, Se S- portantem, InrS Seu portantem et non lotius 5 Deum Sse veraciter diXerit, tamquam unicum Filium per naturam, Secundum quod Verbum, caro Heb. ii factum, articipaverit nobis similiter carne et Sanguine anathema it.
VI Si quis diei Deum vel Dominum esse Christicio
Dei Patris Verbum, et non magis eumdem PSUm confitetur Deum et hominem Simul, propterea quod J0 n. i. Verbum caro factum est, secundum Scriptura unathema it. VII. Si quis diei tamquam in hominem Jesum 15 Deum Verbum fuisse operatum, et unigeniti dignitatem, tamquam alteri praeter ipsum Xistenti, tribuit anathema it. VIII. Si quis audet dicere adsumptum hominem coadorari cum De Verbo oportere, et connuncupari oDeum, tamquam alterum cum altero, adjecti enim unius syllabae hoc cogit intelligi, et non magis una reVerentia Veneratur Emmanuel unamque ei glori-Joan. i. ficationem dependit, juxta quod Verbum caro factum
IX. Si quis unum Dominum Jesum Christum glorificatum dicit a Spiritu Sancto, tamquam ab Lybi N.
qui aliena virtute qua per eum uteretur, et ube acceperit efficaciam contra immundos Spiritus, et per eum implesse divina signa; et non magi HUSIO proprium esse Spiritum dicat, Sicut et Patris, per quem Signa Peratus St anathema sit. Η6h. iii i Pontiscem et ApoStolum confessionis nostra '
55쪽
ALEXANDRINI CONCILII EPISTOLA. AT
factum esse Christum divina Scriptura commemorat. Obtulit enim semetipsum pro nobis Deo Patri δ Ephes. v. Odorem suavitatis: Si quis ergo Pontificem et Apostolum nostrum alium dixerit esse factum, Praeter 5 quam ipsum Deum L fors hoc delend. Dei Verbum, quando factum est caro, et Secundum O homo, Sed quaSi alterum praeter ipsum specialiter hominem ex muliereri et si quis dieit, quia pro se obtulit Seipsum Oblationem, et non magis pro nobis Solis, non enimio indiguit oblatione qui peccatum nesciVit anathema sit. XI. Si quis non confitetur carnem Domitii vivificatricem esse tamquam propriam ipsius Dei Verbi Sed quasi alterius cujuspiam praeter ipSum conjuncti 15 quidem Secundum dignitatem, aut Secundum quod solam divinam inhabitationem habuerit; et non Ρο- tius ut dixerimus vivificatricem esse, quia facta Si propria Verbi Dei, cui omnia vivificare possibile est:
anathema it. Ο XII. Si quis non constetur Deum Verbum carne Coloss. i. PaSSum SSe, et Carne crucifiXum, et mortem carne guStaSSe factumque primosenltlim e in mortuiS, Secundum quod est et vita et vivificator ut Deus
anathema it. Eaepties se tota. Haec Interpretatio Dionysiana olim desumpta est e Christophori Justelli Codice, quem postea filius ejus Bibliothecae Bodleianae donavit. Nunc emendata hic posita est.
57쪽
ANNO CHRISTI CCCCLI CELEBRAΤΙ.
59쪽
CHALCEDONENSIS CONCILII GENERALIS.
Canones sexcentorum triginta sanctorum et beatorum Patrum, qui in Chal
Tituli Canonum ex Collectione Dionysii Exigui. I. U Canonibus uniuscujusque Concilii. II. Quod non porteat Episcopos, aut quemlibet e clero, per pecunia ordinari. III. Quod non oporteat EpiscopoS, clericos, et monachos praudia aliena conducere. IV De honore monaulais compotente, et ut nullus eorum tento ecclesiastica aut saecularia inquietave negotia, nec alienum Servum praeter conscientiam domini ejus HScipere. V. Non transmigrandum do civitate in civitatem. VI. Quod non op0rteat absolute quoslibet ordinari. VII. 0 loricis et monachis non manentibus in Suo proposito. VIII. Do loricis qui sunt in tochiis monasteriis, atque martyriis, quae sub potestate Episcoporum uniuscujusque civitatis existunt. IX. Quod non oporteat clericos habentes adversus se invicem negotia, P0prium EpiS00pum relinquere, et ad saccularia judicia convolare.
X. Quod non licet lorico in duarum civitatum culosiis
60쪽
XI. Quod non oporteat genis opistolas tribui honestiores autem commendatitiis litteris approbari. XII. Ut nequaquam in duos Metropolitanos provincia divi
XIII. Quod non oportuat peregrinos clerico Sine Ommendatitiis littoris ministrare. XIV. Quod non liceat clerico uxorem sectae alteriUS Recipere.
XV Do Diaconissis mulieribus. XVI. Do Virginibus. XVII. o ParochiiS. XVIII. D conjuration vo conSpiratione. XIX. Qu0d portua per Provincias bis in anno Concilia
colobrari. XX. Quod minimo clericos transmigrare conVeniat. XXI. De Episcoporum aut clericorum accuSatoribuS.
XXII. Quod non liceat loricis post mortem sui piscopi res ad Deum pertinentes diripere. XXIII. De loricis ot monachis, qui praeter voluntatem Sui Episc0pi ad rugiam Constantinopolin Veniunt. XXIV. Quod non liceat monasteria, quae eonSeerata Sunt, divorsoria saecularia fieri. XXV. Quod non oporteat ordinationes Episcoporum diu
XXVI. D disponsatoribus singularum EccleSiarum. XXVII. Do his qui rapiunt puellaS. Huc usquo Dionysii Tituli. Reliquos sumpsi Latino convorsos ex luxn Ariston Synopsi auonum in Voossio Hun. Justolli Bibliothuc Voteris uris Canonici,
tom. II, p. 693. Haec Ver Syn0pSi Canone recenset triginta unum, Canon XXVIII bisariam diviso. J XXVIII. Nova Roma Episcopus eodem cum Veteris Roma Episcopo honoro fruatur propter inperii tranStationem. 2. Ponti, sinu, Thraciaeque Episcopi, ac barbari, a Constantinopolitan ordinentur. XXIX. Qui Episcopum ad Presbytori gradum dimittit, Sacrilegus ipse enim culpae obnoxius, et Sacerdotio indignus. Qui vero ins0n d uetus est, si Episcopus