장음표시 사용
141쪽
Anno itione lib. E pag. gyr. Saltem Phrascide in fine an νε-l Nagistratum gerente , putat praelium commissum. c tripuit Nam Plutarchus (quem de hac pugna vide in Pelo- pida dc Epaminond/ contigisse ait Hippodromij mensis dirime Et Hippodromium cum Hecatoin-baeone conseret. Sed ea res satis est, si dies spectemus, incerta: de tempestate interim anni, non item. Phrastaclidis annus, ad Scaligeri rationes Metonicas, embolia maeus, quintus nempe enneadecaeteridis quartae Metonicae, incepit V. die Iulia; finiuit eiusde in mensis XV in anno sequente. Et cum sub id tempus, aestiuum scilicet Solstitium , quod Plutarchi de Hecanat obaeone mentio innuit, praelium commissum fuerit, atque noster annos selares ab viii. Iulia retro putarit (de quare, in Apparatu diximus ) secundum hasce rationestam in finem Phrasiclidis quam in initium coniici posset. Sed anuus hic communis est Petauio, & incipit III die Iulii, Iunis xxv (aut si fimo ratio habeatur) xviii. finitus. Vide autem proximam Epocham, quac forte ad finem eius praeturae necessario trahendum indicatur.
Stesichorus Himemus secundus vicit Athenis. Magalepolis in Arcadia condita est .
De Stesichoris vide supra ad annum q228. Epo-chae numerus heic cum ipsius Marmoris fragmentis aliquot amplis uti & alia pluria disparuere. At si Pausaniae fides, ipsum qui adiectus erat numerum reuocare forsan non est difficile. Certe si nostim cum Pausania lisc quemadmodum in priori Epocha,ccnueniebat, res erit manifista. Ille in Arcadicis, Ebrins In
cepere Teuctris Lacedaemonb, Thras clide e chonte Athenarum , fecundo scilicet anno Compiadis Cis. Vide Epocham proxime superiorein. De initio Phrasi clidis anni loqui eum non opinor nisi a nostro plane
discedat. Nam si menses illi pauxilli ab init s eius 3 o
142쪽
putandi, tunc hae duae Epochae in unam concurre q debuisseut non diuidi. Nec eosdem annorum numeros alibi omnino iterat noster praeterquam semel id Itie sub tempus mythicum. Sed quae ad eundem spectant numerum, sub eodem simul collocare solet. Cete-rtim annum hic ad Iuliani formulam intelligi opinor a Pausania quae, eo scribente, passim in usus neque hii ter quam si dixisset eodena anno Iuliano, si calendis scilicet Ianuarijs putato, quo praelium contigit Lex e ricum Archonte nempe Phrasiclide, seu Olympiadis Cii secundo, & paucis, post ipsum praelium, mensibus, conditam esse Megalepolin s id est, in annis Olympia- dicis, anno post Phrasiclidem, proximo, seu Olympiadis tertio. Si ita intelligatur tunc ad finem Phrasiclidis non ad initia eius spectat ipsum praelium in nostri Epocha; si nempe, recte Plutarchus sub Solistitium aestiuum id collocarit. Sic numerus in Marmore erat HIII, CH. Sed tam Megalepolis conditum quam Pugnam Leuctricam sub Phrasiclidis anno ponit Scaliger in Olympiadum Vide Petauium de Doctrina Temporum lib. V cap. XXXI.
Dionysius Siciliae tyrannus moritur. Dionysius filius succedit.
De anno hoc, cum alijs nostro conuenit. Exacte ita Eusebius qui Olympiade Ciu collocat Dionysij limioris initia. Sed si ree e rationes nostri tenemus, plures aliquot anni Dionysio patri, quam vulgo assignantur, tribuendi. Certissimum est male tam in Graecis quam Latinis Eusebij octo ecim duntaxat notari, quod ex ipso Eusebio, cui Dionysius tyrannidem inuasit sub Olympiade XCns , satis arguitur. Triginta octo habet Helladius in Chrestomithia. Id rationibus, ex Dionysj initias apud Eusebium sumtis proximat& a Chronologis magnis recipitur. Sed nostro sunt XLIII. Vide supra ad annum Periodi oro a. & Scaligerum ad Eusebianum numerum MDCXLiX Qu3 in in lacuna huius Epoclite supersunt vestigia Alexandri nomen satis indicant. Sed nisi Alexandri Amyntae F. Macedonum Regis mors & Ptolemaei Aloritae succe seris initia fuerint notata, ne ariolari possum quid sibi
143쪽
velint. Spatium fragmenti quod euanuit iron dissentit. Sed prochronismus est apud Eusebium quinquennui apud quem Macedonum Regum etiam satis turbata sunt tempora. Sed vide Scaligeri Canonum lib. iij. pag 33s,'
Nausigenem excepit Polygelus Archon,quem Cephisodorus, fastorum consensu. Sed quid de Phocensibus&Delphis annotatum fuerit,ne coniectari quidem possum.
Graeca habent, et, ia- . . . . . Certe o,nnio post, Archonte Agathocle , ut namh-UI'vetiir abeo. si is diripiunt Templum Delphictim quod cent & Pausanias in Phocicis , dc Olympiadis CV anni quarti Sed Cephisodori antius in saltis ei quem adiscimus respondet. Timoheus, nonagenarius moritur. Timotheum Milcsium intellige. De co vide phephi ma apud Boetium lib. L de Musica, & quae obiter de eo diximus ubi de Nomis supra egimus.
Philippi Macedonis Amyntae F. Alexandri M. patris, initium. Obitus Artaxerxis Mnemonis Persarum Regis. Initia Ochi Artaxerxis filij.
Vide Scaligerum ad numerum Eusebianum MDCLII de Mnemone. Vide eum item lib. T de Emendatione pag. 388. & in Canonum tertio. Adi item Petauium de Doctrina Temporum lib. cap. XXIX. At qui Ochi initia & quae cetera hic annotantur (si recte in notis Historicis coniectauimus cis annum Periodi
3 8. loca habuisse hinc liquet. vicit
144쪽
Ad Smyrnaeorum Decreta & Foedus ab eis dc
Seu ad Arundellianorum Marmorum E
notione usus est quaeraeiacamis & naetivo p quae non aliud significare voluit. Neque enim de priauatorum peregrinationibus locutum e
se, sed de Imperatorum expeditionibus(utcunque se aliter habet viri doeti latina interpretatio mihi persuasissimum est. Quin res ipsa oericula scilicet Smyrnaeorum urbi agrisque circumiacentibus imminetitia , quae in Decreto memorantur non modo versioni huiusmodi favet, sed nec aliam admitti debere suadet, quam eiusmodi in qua eductas a Rege copias intelligamus. Expeditionum vero harum Secunda occasionem Decretis Foederique praebuit. Atque ea, puto, erat qua bellum Ptolemaeo Euergeti Hgypti Regi non magis citer intulit Seleucus quam ciuitatibus, quar in de Smymaeorum &Magnetum Foedero ad
Antiochus etiam dictus est, Eusebio teste; & Po-gon, uti habet Polybius
libro re Asiae proprie ita dictae &
Syriae Regis maiestatcm tutius conseruandam inito, quam de praevio atque illo quod subsequitur Decreto, altum est apud scriptores silentium. Res item sub eo gestae ieiune n bis & perfun
ctorie traduntur. Ceterum occasionem
unde consilimat, quo tum in paciscendo tum in decernendo usi sunt, ortum est, haud difficile forsan fuerit e icere.
Nam binariRegis in Selaucidem (Syriae
regionem maritimam expeditiones in Decreto praeuio memorantur. Etenim lic eth, EeMux A, bis in eodem Decreto usurpato Expeditionem faeere in Seleucidem fidenter vertimus, licet fateamur interim ets G, FGoa p cariotione, pro scilicet,vix reperiri. Sed reperiri tamen non dubito. Diodorus Siculus non diuerso sensu emarcumispA 2,bmaeo dixit. dva mih a MIoep
145쪽
vero coniectitrae fidem adeo minuit quod nulla Iustino Seleucidis heic mentio sit. Etenim classe usum esse Seleucum tam in Secunda quam Prima Expeditione necessum est: vi credamus.Nec feri potuit ut alit Ur Ptolemaeum lacesseret, nisi per Iudaeam aut Arabiam, immensis itineribus,in Egyptiam permeasset, quod nemo sanus autumet. Sob uisse autem classena in utraque, ex pota tuoso Seleucidis litore, quod regni clauis erat, suadet opportunitas loci quitum in ciuitates quae defecerant tum in aegyptium copias co odissime emi tebat. Nec antequam se restituerant in uitates, aliunde emittere tuto potuisse Seleucum verisimillimu est. Id imitur quod an Decreto primo est ... Em intelligimus. , pro est quod est: c ijs militaribu3 tam ad nauale quam tyrrestre bellum instructiae in Se-Ducidis littora transire. quod ita bis
sub ini ijs regni fui Seleucum fecisse
existimandum est. In ciuitatibus autem Asilae quae t fidae . et cmper remanserant, Si ny ma fuit; urbs .utpote, quae etiam, Romanis postesi summa rerum potitis, constantsssima fuit, eoque nomine ante alias omnes libra a Asiae ciuitates cla ( quod memoratur in excerptis
& Eoa po , Artis&-, Ioniae , &-α A-pae Aristidi, & eao is 'ro Luciano in Imaginibus dicta. Iliijs vero ciuitatibus quae maiestatem Regis comiter coiiseruare desier iit, &cum Smyrnaeis, vicinis nempe, bellum gesscrant, Magnesia erat : quod ex ip sis Decretis & Foedere satis manifesto ediscitur. Post secundam igit ut Selenci expeditionem Uademq; Sec viam Smyrnaem I i orum quae defecerant , primo intulerat. 6tranque ex Iustino seu Trogi Epito-mcs libro XXVII. potissimum discimus. A parricidio auspicia regni coeperat Seleucus, Berenice noverca sua, Ptolemaei
Philadelphi fili1 & Euergetis Sorore, &paruulo fratri ex ea suscepto, trucidatis. Daphne se clauserat illa vi caedem, qua dolo circumuelita paulo post erepta est, vitaret. Ibi obsidione cinge batur. In forosis auxilium aduolans
Euergetes ad Babylonem usque (quod scribit Appianus) ascei adit: cui etiam
Asiae ciuitates quamplures, & perpetrati sceleris odio ductae & crudelitatis exemplo territae, se tradunt. Aduersus has, Euergete domestica seditione reuocato , Seleucus ingentem classem comparat. Sed repente veluti dps ipsi, quae verba sunt Iustini papricidium vindicantibus , orta tempestate classem nausiagio ittit. Nec quicquam i l
ex tanto apparatu praeter nudum cor
pus Cy spiritum, est paucos nausia dicomites residuos fecit. Misera quide bres sed optanda Seleuco fuit. Siquiadem ciuitates, quae odio eius ad Tio Iemaeum transerant, veluti sis arbitri, stimae Inm fuisset, repentina Animorum mugatione in nausia , mi m-- cordiam verse Impreio se eius rectituunta Atque haec prima , ni fallor, est
Expeditio cuius heic mentio. Secunda sequitur in eiusdem verbis. Laetus igitur malis suis di damnis ditior redditus , veluti par viribus , bellam Ptolemaeo infert: vied quasi ad Iudibrium, tantum fortunae natus ess et , nec propter aliud opes regni recepisset quam Ptamitteret , dictus praelio non multo quam post naufragium comitati or irepidis tantiochiam confugit. Neque
146쪽
lippum Regem mittendi; qui de Paetis
seruandis cum eo agerent , archonte
Heropytho, apud Demosthenem oratione dc Corona , d vern,pfactum cst et vis illud quod ibilequitur , UPosimarchi seu Magistrativi Lbeco praeerat con-s Iro. Erant autem , seu Duces, quos & Praetores rei dicas , atque
etiam Polemarchi (huius nominis unicus erat apud Athenienses, Magistratus ordinarius illius; decem in Graecis plerunque rebus publicis, viri summa fide &piudentia, quibus ciuitatis Haesidium Custodiaque, atque rei militatis administratio tam pacis quam belli temporibus , veluti ferme dictatoribus, mandabatur. Diserte de huiusmodi ina-igis ratibus locutus Aristotcles, Politicorum C capiteravi I ,-s inquit,
chos ram strategos. De Strategis item, apud Athenientes atque corum in legationibus ordinandis squae res ad Ma
mor nostrum spectat munere, colastitas Psephisma in Legatos aliquot,in quibus Antiphon Rhctor crat : quod habetur apud Plutarchum in Antiphontis vita. Sed vide Sigouium de Republica Athe
mr iubas sobam au Antiochum Antiochi Soteris filium, Callinici patrem, Theon , seu Deum dictum passiin apud veteres legimus. Cognomen primo se
litus est sic Appianus in Syriacis) apud Milesios eo quod Timarchi tyrannide
eos libcrasset. Sed Stratonice alibi Deam nuncupatam minime comperio. Sed nec
huius, aut illius apotheoseos vestigium ullum; quae tamen per heic innuiorum (qui a Seleucide quamuis lor ge dissili , Regijs tamen malis nimimum implicati erant Duces, quibus nimirum belli pacisque ius a populo
permissum est, cum Magnetibus legatione egerunt , ut eorum amiciti1 , tum ciuium libertati tum niat stati Regiae prouide consuleretur. Assentit Populus Magnesius, missis et iam legatis ad Smyrnensem populum qui totius rei fundus factus est. Sed ciuiliter & prudenter quaequid de alterutra Expeditione ultra dici potuit , tam in Decretis quam in Foedere, omisitim est , ne expressori, siue inuidiosae regij apparatus causae, siue infelicis exitus, memoria, aut defectionem Civitatibus aut parricidium Regi oblique exprobrari videre
her crat ante Foedus initum, uti et lana populus Palaemagnesius inesDecreto, quod Foedus sequitur, memoratu S. Eo scilicet modo liberos fuisse sentio quo populi, qui, cum sui Iuris sint, superioris
nihilominus maiestatem comiter conseris uare tenentur ad nientem Proculi L.*.D. de Captitiis & Postliminio. Neque
telligo quam etsis haeso via, quo loquendi genere utitur lP lybius alijque Graeci pro eo quod est
Imperium S Maiestatem conismare, aut comit en conseruare. De Phraseos
illius vi, Politici P Iurisconsulti obiter. Ipsa vero Foederis,quod ex eorum ge- uere est quae inaequalia sunt, formula plurimum minuitur Magnetum libertas. Et quod specie Foedus est , r
uera eis precaria erat seruitus.
Parum, et, . vani, A Etiam Pse- Phisma Atheniensium de Legatis ad Plib
147쪽
rem illum (non dirc autorem in Periplo ; quem libentius heic laudo ideo quod & urbes clariores , & mi. in , seu Gentes, hac notione sumtas, quae Insulae maiores Britannicae seculis habuerint vetustioribus , accuratius cnumerat cum fluuijs,promontorijs & insulis,
idque quod sciam, solus; scd a rerum
Nostratium Consarcinatoribus nim tim
ακμα. mm , hie , sentes seu Prouincias XVI, Urbes in ignes XV Promontoria insignia V, Infulas insignes VI. Et de Albione, quam
xxxiii , insignes LIX, fluuios in-Anes XL , Promontoria insignia I
peninsulam insignem unam, in- nes V, Portus insignes III. Ptolemaeo recentior est hic Marcianus. Nam eum citat. Sed vero cum hisce numeris compara Ptolamaei Chorographiona Britae
phrodite seu Venus Stratonicis, praeterquam Tacito , veterum nemini memoratur. Die utar autem a Stratonice puto , non aliter atque F-neis ab Hiaea appellata est Venus cui extruxerunt Troiani Italiam petentes
fana bina. Prope Leucadem alterum; alterum apud Actium: quod memorat Diotrysius Halicarnassensis lib. V Nam rarissima sunt exempla quae Deos Deasue a personis ali s quam maioribus suis denominatos exhibent, licet quae a locis, sui videtur. Illud autem con secra ivertimus di intelligimus iop eo quod est fanis, delubris, seu vadi. 3b ari aut statuis , ritu sacro positi S, in Deorum albuna referri. Non dissimili forte ritu , pb eo quo Nicator relatus est ab Antiocho Sotere filio (de qua re Appianus) aut a Smyrnaeis Homerus poeta, de cuius apotheosi Stra . bo lib. Ti. de Cicero Oratione pro Archia. Idem honos habitus est ab Atheniensibus Lemni incolis , Seleuco Nicatori & Antiocho Soteri, proauo scilicet & auo Seleuci nostri , quod scribit Phylarchus apud Athenaeiani libro VI. De Stratonica alitem hac, qt ae Seleuci Nicatoris patris indulgentissimi uxor Antiocho Soteri filio , Callinici auo, qui eam efflictim deperibat, concessa est, &'de Erasistrati archiatrorum principis, in amore illo tum indagando tum promouen lo sagacitate , visendi sunt Plutarchus in Demetrio, Lucianus de Dea Syria , Eusebitas in Chronico Graece edito, Appianuae, Suidas in Seleuco, Valerius Maximus lib. V cap. Erasistrati etiam artificium istud tangit Galenus in is
Fn, seu Gentes, pro singularium Pro uinciarum incolis , scis Prouincialibus eodem iure utentibus,heic sumitur; non pro integris populorum nationibus.
Neque enim solummodo Regibus Principibus qui vicinis populis praeerant, sed etiam urbibus & sngulis prouincijs hanc gratiam suam de Asyli iure
erga Smyrnaeos, merito indicari voluit Seleucus. Omnium enim illorum interfuisse eam scire nemo non videt.Fodem
ipsisfuno sensu dia i ,h saepius habetur apud Marcianum Heracleotem iunio-
148쪽
amussimi proculdubio ab hierophantigantea edocti quam nomen sacratum evulgarent. Vtut enim Iunonis Graecorum speciem prae se maxime serebat, aliarumquc quamplurium Dearum quidpiam habebat; cesto etiam seu adumbrandi amoris illecebras tunica (nam tunica cestus erat, non cingulum: quod
optime docet Nicolaus Rigaltius in Notis ad Onosandrum induta sedebat. Indumentum autem illud proprium erat (quod ait etiam ipse Lucianus)dimtaxat Vraniae quae ipsissima Aphrodite seu Venus et . , inquit,
μέrta Era obpalliis , Atque diserte Plutarchus Hieropolitanam, tam
Aphroditem quam Iunoiaem, seu Ie taclictum scribit in vita Crasti. Quin
Ptolemaeus Deam Orientalibus quibuscunque nominibus vocitatam , Aphroditem stiisse ait in secundo Tetra- bibli. Hoc autem nomen atque eius Odi alia Graecorum vocabula Assyrijs plane seregrina erant. Ijs vero Vroniam hanc MOMEa , seu dictam esse testes sunt Herodotus in Clio & Hesychius. autem T riniem , seli Genetricem denotat Syris , ut pro eodem numine Arabibus etiam, apud
Herodotum loco citato , Vsurpatum. Ita omnia in Uenerem conueniunt. Sed
de Orientalium Venere , nos plura, in secundo Syntagmate de Dijs Syris. 'Pag. 23. Iemhor ei vi J Ius igitur Asyli, quo fruebatur Veneris Stratonicidis fanum, magis Callinici Regis beneneficium erat quam ex oraculo Apollinis natum. Hoc tamen solummodo ut iuris sui argumento usi sunt Romae, sub Tibcrio Imperatore, Smyrnaeorum Legati in certamine illo de Graecarum
urbivin Asylis. Nam ubi, ex Dccreto
sint passina obuia. Et satis obuia sunt etiam noui D ij,ex adulatione spurcissima nati, qui priscis cognomines , ut Pythonico Venus, Thenias o Hercules, Iulia Iuno & quae sunt eiusmodi. Videsis
Casauboni Animaduers. in Athenaeum lib. VI. cap. in . Huius autem generis si haec nostra fuisset, Stratonice Venus, non Sratonicis, quae tantum denominatiuum est, dicta fuisset. Neque aliam opinor fuisse hanc Venerem quam ipsissimam Deam Syriam , Assyriam seu
Hieropolitanam , quam a Stratonice longe ante alia numina cultam satis ostendit Lucianus ubi illam per insomnium, dum adhuc Nicatori cohabitaret, monitam, Hierapoliin sic contuli sse nar rat, templum D cae instaurasic & pcrtricianium operi assidue, cum Com-babo itineris comite, nactabuisse. Smyrnaci autem, ut siue Stratonicen ipsam siue maritos, siue filium, siue nepotem, siue hosce omncs simul demererentur, templo etiam eidem Deae sacrato, a Stratonice eam non immerito denominabant: obtenso forsan interca (quod in rebus huiusmodi fieri solitum oraculi
imperio uti etiam Romae trecentis aut circiter annis postec obtendebant, quod ex Tacito mox ostenditur. Neque Omnino obstat quod apud Lucianum non
Assyria Iuno numen Hieropolitanum indigitetur. Nam, ut praetermittam notissitnam illam Numinum apud Gentium Theologos confusionem, qua eis quae unius saltem sexus sunt , unitas etiam diuinitatis plerunque tribuitur; Hierapolitana Dea non minus Aphrodite quam Iuno nominanda erat, imo potius sane Aphrodite, quod etiam bene norunt Smyrnaei iudigitamentum eius ad
149쪽
, Foedis cum Magneris illum. Iri
veteres non raro habemus. Sed urbem totam asyli iure potitam esse, alibi quam apud Iudaeos (quibus in hac re casus erat tantum singularis , fortuiti scilicet homicidii rarissimum est: in scriptis veteriim. Sed in Titi numismatis habetur H AP AIT IN IDN THE IEPATRAI AETA OT: & in Domitiani Aa MEAE PQN THE I E P ARAI AETAo T. Thapsacenorum Ciuitati idem tribuitur in Traiani ; Gaba-litarum in Elagabali nummis. Et alia sunt eiusmodi. Nonnullis vero THRI EPAE LAI ATTO NOMO Treperitur. Ita dicitur Caesarea in Septim ij Getae nummis. Ita aliae aliquota Etiam Senatus Smyrnensis in Augusti aliquot iva obo di Agudies vocatur. Sed de Persicae. Hierocaelatiensium Dianae Templo dc duobus milibus passuum tributa inuiolabilis perfu- gh sanctitate, vide Tacitum annalium tertio. Quan incolas totius insulae viae sparsis circa Britanniam & olim deses
Britannis habitos ait Dcmetrius perlustratu sub Hadriano Imperatore missus, apud Plutarchum libro de Desectu or culorum.Et, uti Plocius Iocum Plutat chi intelligit in primo libro ad Platonis Timaeum, insula ipsa cum fuerit sem
κymbrum p ideo etiam a principibus , ut a Ilum habitum. Samothracia item insula, Sacra erat O augusti tota atque
inuiorati Soli, quod legimus apud Liuium Decad. C. lib. C. Vnde erat, quod Perseus ultimus Macedoniae Rex, a Paulo ssimilio victus, inuiolatus extitit , uti etiam Plutarchus mcmorat in Smilio. Ceterum licentia, quae in praetexendo per urbes Graecas u(in quibus
Senatus, esultatum quae in eo certamine di iura sua & Legatos miserant, aliae Regum qui , ante vim Romanam, valuerant, sancita, ad Asyla sua firmanda, ediderunt, aliae autem, quod scribit Tacitus Annalium tertio, obscuris duntaxat ob vetustatem iniths nitebantur: in his Smyrnaeos ponit, vim pote qui oraculum e pollinis cuius Imperio Stratonicidi veneri Templum dicauerant ( quae eius verba sunt praetexuere. Obscura scilicet numinis iussa magis quam cypresissima hominum s n-cita, periclitanti causae patrocinari satis imprudenter existimabant. Sed cautius postea egit Polemon Sophista iuris pe
seu de fanis Smyrnaeorum ( quorum is
Syndicus erat fanorumque iuribm controuersia; orationi illius posthumae in iudicio solum ieci se tanta argumentorum vis inerat,ut secundum Smyrnaeos decerneret Imperator Antoninus , uti scribit in Polemonis vita Philostratus.
Vix dubitare possum quin Asyli huius
iura in iudicium tutac reuocata fuerint& regia sancita (quorum in hoc Decreto mentio est prae futili superstitione sub Tiberio neglecta, in legitimas probationes a sophista rite adhiberen
Pag. 23. Tad cp; IapA Gueri Ab Ita non solum Fanum sed Urbs tota & Deae sanctitatis particeps N confugis locus erat. E Fano scilicet nemo in ius erat vocandus, nedum rapiendus ; ex Vrbe, nemo qui vicinis damnum iniuriamue intulerat, in deditionem repetendus. Sic ius in utroque intelligo.Templa autem aliquot Asyla, Lucos item, Aras, Statuas, apud
150쪽
Imperii commentarios dc varios singularium Gentium mores quibus & firmatum saepius cst de mutatum Asylo.. rum in Ecclesijs ius , consulenda est Constitutio nuper a Gregoris Xiv. Pontificis Romani qua modus etiam huic iuri praescriptus estis Reperitur apud Laertium Cherubinum in Bullar ij tomos, pag. 6'q. n ea editis Prosperi Farinacii & Petri Gambacurtae inte pretanientis illustratur. Vide item Petri Sarpi de Iura Asylorum librum si
gularem. Nec vero omnino ingratum
forsan fuerit si de singulari Asyli iure,
quo etiam in uniuersis suis aedibus gaudebat olim tam Templariorum, dum etere, sodalitium, quam Hospitalari rum, decisionem Anglicanam, eamque
non contemnendam, ex vetullo rcrum
Hospitalariorum Codice Ms. heic obiater adiecero. Maxime cum in Conimentarijs iuris nostri vix reperiatur id genus decisionum. vestigium aliquod: sed decisio eiusmodi uitegra omnino nullibi. Anno Henrici quarti Angliae Regis decimo, qui vulgatis est Christi rgas, mense Iulio , sedentibus pro tribunali Wintoniae Guillelmo& Guillelmo iudi
cibus nempe ad reos , iuxta patrium ritum, custodia liberandos diplomate principali constitutis, accusatus cst furisti Iohannes Co)e , qui se minime iudicio sistendum esse excipit, sed plane eximendum eo sedi et quod a domo quadam vi abreptus fuisset, quae Hospitalariorum utpote possesso, iure Abii potiebatur uti & eorundem ceterae; Siue quod ipse (vt ipsissima iuris nostri sermulae, utcunque barbara, utar pro
felonia praedicta fugit ad quandam domum Oriori flaream Hol italis Smyrna Asyli iure nimium crebuerat,
sub Tiberio Senatusconsultis coercita est, & modus praescriptus. Facta, inquit Tacitus , Senatus consulta , quias
multo cum honore, modis tamen pref
scribebatur; iussique ipsis in tempus fa
cere aras facrandam ad memoriam, neu
s ecie religionis in ambitionem delabe tentur. Modus personarum qualitati, locorum spatio , tempori forte datus.
Ita Abiorum iura per has Ciuitates
Tantum innovata erant, minime autem
Gmnia quae usquam erant abolita,quod satis iliconfiderate (ut recte notat Lipsius Suetonio elapsum est in Tibcrio cap. - XXXVIL Et frustra nimis facit Petrus Gambacurta qui Taciti verba
Suetonio non aduersari contendit. Videsis eum de Immunitate Ecclesarum lib. i. cap. STL. Gentium autem Fam, seu templa, nonnulla tantum ahla fuere; unde Liuius libro XXXV. fanum lucumque Apollinis Delij ea dicit fuisse religione & eo iure san utim, quo sunt empla qtiae asyla Graeci vocant. Videsis Strabonem de Neptuni Asylo in Cala ria lib. Temolum item Mec- canum, in Alcorano, A*lum est quod legitur Agoara IT Sed Christianorum in uniuersum omnia, post: adultum fere Christianitatim, templa confugis salutem praestabant. Et maiestatis cri
men erat eos abducere, etiam vel be
ribus , tonsura, & deportatione luet rium. Vide Titulos de His qui ad Ecelesias confugiunt in utroque Codice, di de Crimine sacrilagii tu Iustinianeo; sanctionem item Theodosij & Valentiis ni ani Concilio Ephesino subiunctam. Consule ctiam Petri Hrodij Rerum Iudicatarum lib. Vtit. DX.Li Atqui praeter iuris tum Quilis: tum Sacri utriusque