Epistolae politicae et historicae ad Philippum Sydnaeum ... Hubert Languet

발행: 1646년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Obsecro: si non dit in id nis itis hi quod

mihi promisisti , de emendandi tua pronii iactatione, ut id tandem praes es: id enim mihi videtur maxime neces.sirium, tamen est facilimum. Bene forticiter vale Viennae 18. die April. CRcdo te via ille mihi voluptatem , quam sciebas me summam p rcepturum, statim, ubi scirem te Patavium , aut Venetia incolumem ex Liguria rediisse saltem dedishi operam, ut ejus suavitatem amaro succo tuarum accusitionum temperares. Licet autem non potueris es cere, quin obtuam incolumitatem summopere gaudeam volo tamen tibi referre gratiam pro ista tua erga me voluntate Valde praedicas tuam industriam, in cavendo, ne perirent literae, quas ad te scriberem interea dum abfuturus eras, iis adjungerentur aliqua ad D. Comitem , aut ad alios, ut iis statim redderentur. At ii lavissim ei cautissime Sudnaee, in eo non fuisti sitis cautus, quod non cavisti, ut fasciculos aE met

132쪽

menaisios qui plures epistolas continere viderentur, solveretis, cui tuarum rerum curam commiseras nam scis me

nunquam misisse ad te literas aliis reddendas, quin eas convolverim in fasciculum tibi inscriptum Valde autem hoc est elegans, quod scribis me satis ostendisse quam non bene de te sentirem, inquam disti derem te a sturum amici ossicium in reddendis literis, ctim ea de re ad Monavium scripserim. Ita didicisti Florentia argutari, aut in amicos acerbus csse. Primum tibi praedico, quod non impune feres hanc tantam erga me acerbitatem. Ad te ne in Liguriam de ea re scripsissem 3 Ad Dominum Comitem , aut ad aliquem ex ejus familia scribere non potui, quia non habui per quem ad eorum

literas mitterem ranam non tantum mihi sumo apud Dominum Vulcobium, ut ad alium quenquam praeterquam ad

te literas curandas et tiadami, ne ejus humanitate abuti videar Literas vero ad Monavium soleo tradere Ciatoni Caesaris medico , veteri meo amico. Petit ab eo , ut Dona meli perge rosignificaret, me ad ipsos scripsi si e , cii literas inclusas fasciculo tibi inscripto.

133쪽

LANGUETI . scripto Videorne tibi in cra re tam CV viter peccasse cum praesertim ignorarem, Ilando esse reversuriis, sin

et Domini Jacobi mature acci- spere meas literas , in quibus de qua

dam pecunia ipsi debita scribebam:

imo mora, quae intervenit , fuit in causa, ut non potuerim hic ejus nomine compellare Baronem a Praga Neoligentiam tuam cogit me interdum accusare amor, voluptas, quam percipio ex lectione tuarum iterarum, quas si denas quotidie ad me mitteres, non tamen explere meam cupiditatem. Accipio tuam excusationem de Galli

co consilio in suscipiendo Ligustico

itinere, sed tamen id debueras scribere. IUtinam eodem consilio utereris in praecipitando tuo ad nos reditu Nolo tibi jam objicere, quod potueris me beare, si ex itinere tantum scripsinses, Vivo: valeo Florentiae, vel Genua , nam non fuit opus prolixiore epistola. Ante quinque, aut sex dies scripsi ad te id Dominum Comitem per ac- erum, quem hic novisti. Cum esse in obsignaturus meas ad Dominum o mitem literas , enit ad me quid aninicus amicus, non parvae authoritatis

134쪽

ros ' in alii , tii dixit mihi Imperatorem vetuille, ne amplius hic haberentur conciones ab iis , qui puriorem relitionem profitentur , quam rem ego it uim inserui meis literis ad D n. Comitem Postea autem diligentius inquisis i reperi rem se ita habere Soliti sunt nostri convenire ad sua sacra, conciones , in aedibus Domini Ro-han dotis Austria Mares chalci. Iando autem hinc abfuit , convenerunt in aedibus Domini ab E etinti, qui est inferioris Austriae praefectus, seu Locum- tenens Imperatoris , ut loquuntur. Ereetione aedium ipsius habitat legatus Hispalaicus , ita ut potuerit ex sua habitatione concionantis, canentium vocem exaudire : Quare saepius petiit ab Imperatore, quidem ut audio legis sui nomine, ne pateretur eo in lo- eo nostros habere suos conventus; quod tamen hactenus non potuerat impetrare. Die autem solis quae fuit 18. hujus mensis, nescio quae novare- limo incessit Imperatorem quae reddidit Hispanum voti compotem: nam Imperator interdixit Domino ab Eyring ne pateretur amplius in suis aedibus haberi conciones, qui cum primo

135쪽

non Obtemperaret, repetitum est intes dictum cum interminatione, quod significavit iis, qui in ipsius aede Susita to mole venerant. Id ubi audiverunt quidam roceribus, qui una cum aliis advenerant , ut interessent concioni illico prosceti sunt ad Imperatorem, ab coque sciscitati sunt causim, ob quam interdixistet , ne reli ionis causa convenirent. Imperator respondit, se nequaquam interdixisse. Cum subjectilent, quod a Domino ab E3 et in audiverant, Imperator dixit se tantum interdixisse, ne in illis aedibus convenirent. Ergo dixit Dominus ab En tres loris, licet nobis in aliis aedibus convenire Cum Imperator respondistet licere, is duxit concionatorem in suas aedes , in quibus bis eo die habita est concio Habes rem ut ne ista est, quam peto , Ut Domino Comiti significes , ut liberetur ab errore , in quem eum induxit mea nimia es i- natio. Audio istic clam divendi libellum lingua Italica scriptum , cujus inscriptio est Strata gema regis Galliae . Si ejus libelli unum aut altetrum exemplar nancisci poteris, fac est o Ma moVulco 31 mihi rem gratissimam

136쪽

sed tu valde lente in ea re festinas Eeo tibi omnia fausta, scelicia precor, tibi gratulor incolumem reditum ad

amico Vnam mea ira deferbuit interea dum haec scribo Saluta meo nomine Dominum rusque itum , de alios tuos donacisticos Viennae 3 die April. Is

XXVI. EG diem illum, quo te primum vidi, foeticem mihi illuxisse , quamdiu ivam judicabo, quoniam illa indoles virtutis , quae in vultu, sermone, ac in omni tua actione lucescit, mihi statina injecit maximam cupiditatem contrahendi tecum amicitiam. Cujus rei praeter expectationem meam, sese commodissima mihi obtulit occasio, quum nescio, quo tuo, sane optimo meo s. to , huc appulistiti ubi id tua humanitate acile tum consequutus,

quod magno studio ambire constitu

137쪽

ram. Factus tibi similiario deprehendi in te tantam naturae inclinationem ad virtutem, intam ardens eam adipi- scendi studium, ut ab eo tempore me ita sorticem tua amicitia judicaverim, ut in tantis patriae calamitatibus ex nulla re, praeterquaan ex tui recordatione se luptatem capere potuerim:

quam urim quam antea, maximam certe percepi ex literii, quas heri a te accepi qua nihil aliud continent , quam testificationem tuae probitatis, huma-matatis , eximiae ero a me benevolentiae, solicitudinis in mei miserIIS,

quae omnia mihi merito grata esse debent. Sed tamen magis me affecit excellens illa vis ingenii tui, ream gra-xe judicium de rebus maximis, tantequam mihi esse notus , nunquam mini quisquam persuasistet, tantum prudentiae in istam primam adolescentiam cadere. Non me perturbant, mi charissime Sydnaee, privatae meae calamitates, quae si quando ingruant, eas satis forti animo perferre soleo, in publicis vero, praesertim patriae , sum non absimilis matri itidulgenti, quae vehementetr dolet, quando vastigantur

liberi , ctiamsi sciat 1 ipsos commeruisse.

138쪽

IIC . EPISTOLAEruisse Nemo ignorat, nos ab aliquotannis tanto sttidio in nostram perniciem incubuisse , ut mirum sit nos dudum non perii ilh quod e ro Dei clementiae, benignitati adscribo , qui poenas quibus eramus digni, tandiu distulit, ut nobis tempus ad resipiscendum concederet. Sed jam res eo devenerunt , ut mihi prae foribus esse videantur poenae, quibus digni sunt tantorum scelerum authores, a quibus Deus jam reposcit innocentem san-- uinem tam crudeliter effusum. Erexerat nos nonnihil successus Aratisiensis

adversis Hispanos, sed in elix illa pugna , in qua sunt profligata copiae Christophori Palatini Ludovici Nassumit, nostras spes rursus evertit.erima est Christophorum Palatilium occubuisse, ut hic dicunt Hispani, qui solide ea re literas acceperunt, quantum dolorem ex ea re sentiet saneti si nus ille senex ejus parens : qui nullam aliam ob causam passus erat, eum se objicere illis periculis, quam ob studium propaganda verae relis iOnis, subveniendi iis, qui ab Hispanis injuste opprimuntur. De Italia tu recte judicas striandocunque ea pD-

139쪽

itentur Turcae, quicquid superest in ipsis antiqua virtutis, statim peribit. Ita reliquus orbis Christianus duplicem ex ejus ruina utilitatem percipiet. Superest ut tibi gratias agam, quod tam amanter, liberaliter mihi tua deferas, quibus considenter uterer, si mihi aliunde non suppeteret, quod satis esset. Ego ita didici contentus vivere parvo, utri erem me non fore amicis gravem. Est tamen mihi gratissima ista voluntatis tuae erga me significatio, eamque habeo pro beneficio. At mi generos Sydnaee, illud unicum beneficium a te expeto, ut te salvum Lincohimem mihi praestes, quod

a Deo, qui solus id praestare potest,

assulue poscori quandiu enim eris salvus incolumis, tandiu mea omnia mihi esse silva judicabo Non satis intelligo, vj is inj istitiae erga te me accuses, nisi forte existimas me Domino Comiti id sciasiisse , quod tibi dissuasi quod profecto non feci , imo monui eos non semel ut sibi caverent, de ea re praecipue scripsi ad Dominum meis pergerum, quem sine miror in ad eundis periculis esse jam tam facilem, cum in iis rebus sciam , eum antea non solum

140쪽

rret EPISTOLAEliim utile cautum, prudentem, sed interdum etiam visum esse timidiorem. Etiamsi liratores Domini Comitis permiserint ipsis , ut ea itinera susciperent, non tamen inde sequitur, ipsis esse bene cautum. Itaque non desinam de ipsis si solicitus, prius quam eos ad te rediisse scivero : quare peto a te, ut quae de ipsis habebis, ea ad me perscribas. Expecto cupide praestantes

illos viros , tot necessitudinibus t biconjunctos , quorum in tuis literis mentionem facis, quibus utinam pos

sim aliquid praestare, quod tibi&ipsistit gratum Persuade ipsis obsecro, ut me tantur, tanquam homine cupidiss-mo tibi. ipsis gratificandi Bene Sts eliciter vale, amicos saluta Viennae Calend. Maii Is T . XXVII.

Conquererer de levit ite Uaruinliterarum , nec ullam excusationem admitterem, nisi adeo mihi gratae fuistent literae, quas ante octiduum a te accepi, ut quamvis eas saepius relegerim, earum tamen lectione animum meum explere hactenus non potue- m. Eae suae opportune mihi redditae sunt

SEARCH

MENU NAVIGATION