장음표시 사용
21쪽
plis in arsibiis versus hexametri inventis Maurent,recher bd. 2 et 58 eoneludi potest ullo tempore in Ilingua Latina syllabam in brevem vocalem et 'in' exesinum longam fui me, nisi argumentum esse arbitreris, qui mi iuue Maurent,recher age. 68 i su numerοs
e vetere Fruino, sanum bin oeulatii auit edentem insali sono instruxit: et Iare,on, Avesia Graminum pag. id, Meyer-Luebke, gratum der Iom. praeliens. ob situ iust ex autem ,οealemnasalem et in in unam asulem vocalem mi illuxisse, tendit velut scriptura defees' iustiti vesta praeier scripturam, quae lasalemvοcustem et in stendit, extans velut d iuxta an ere Eudem ratione in lingua Latina primuim musalis sonus conSonantis in vocalem praeeuntem triui uius est, deinde nasulis vocans et na- salis extimui nimis in vocalem nasutem coaliterunt Quare quia per longraim temporis spatium non certe decerni poterat, utrum inluusalem vocalem an in naSalein vocalem et in verbum desineret, et elisio et hiatus iiiiiii mi mi, i iiive diversa reati pronuntiandi in viva pronuntiati, ite retenta est ei. Leonem dorsch o2 et Nirehhoisti uni sqq. qui in viva pronuntiatione an aliquam vim ante voeales retinuisse comprobiit Nil ante consonam na- salis oeulis et ita alis conminutis extant, et amnem ibd.), concludendum gratur est primum ante voeulem nasutem vocalem et min unam musalem litteram confluxisse. quod Sommer alat gr.
22 p. ilieit, mihi non persuadet ries mi eidum quoque volim. b. IV. d. Exemplorum autem, quae laurent,reelier sag 56asteri in quibus syllaba in in exiens ante vocalem ursin explet,(et Leotiein forseh. cum adnot. d. liae secunda et quarta arsi
L Amph. 68 Blei,haronem, ut re divina facta mecum Prun-deat' Loenius Goelgius seribunt qui re divina'). Capt. 62 atque agitum afferri proprium pinguem Cur Ut
Lindsuae ad locum proprium dimetitur, quod Merc. 33 et
Trin. Dido legendum esse verisimile sit Mere. 33d autem, ubi proprium in versia bacchiae inter anat,aestos aut trochaeοs collocato extare sibi sumit, coniectura ei opus e3t, ut versu hunc in
modum restituatur, atque plane ad arbitrium Trin. II 3 in versucοrrupto et cum sequenti ersu a Jοc suo alieni ij proprium legit Praeterea ne etym In luidem quo Lind Samnisus vocalem longam fuisse contendit, recte se habet. Nam si re vera prοprius' ex pro et I rivus' natum PSSet, sieri non PotuiSSet, quin eum privus priore aetate prei vos esset et os . lii eivat udo umbr. preve urei, ut 3 Sen. eonS. l. 16 , ex Proprei vos prοlireus', sed non proprius' ductum esset , Infer deus ex dei vos natum )β). Curc d 63 halapantam an sycοphantam mag(is esse dicam nescio' (Maur. m.)Merc. d 26 senex est quidam qui illam mandavit mihi ut emerem ad istanc faciem. At mihi quidam adulescens, pater Leo scripsit ut emerem aut ad istanc faciem . . . .' illam versus antecedentis probari verbis versus Sunus non est ex amore illius arbitratus. Quod fieri non posSe cum Seysserto Beri phil.Woch. I 8s6 8 si puto num multum interest, utrum s. d 26, ubi primum Demipho Senem cοmmemoratur, an d 3, ubi iam multo acrior sit altereatio et impatientia Senis, expressis verbis dicit Demipho, senem illam pSum cupere. Accedit, quod Plautus non ita dicturus fuerit, ut primum illam senex commemoniaret, deinde ad istanc faciem', hac enim ratione gradatio tollitur. Immo A. 26 illam est corruptum, aliquam scripsit,itschelius. Poen. 2so propemodiim hoc opsonare prandium potero mihi'
Stich. iam dudum ego istum patior dicere iniuste milli'
II Amph. 32 I. Olet homo piidam malo suo. Et numnam ego obolui Asin. 85 dotillem servom Sauream uxor tua'. Mere To vidisse credo mulierem in aedibus'.
I et Leonis adnot. quos versus in locum genuinorum Plautinorum, qui communem sententiam continebant, concessisse versimile est; nam i IISO, IBI induxeris, non recte II32 post II2 sententia continuatur. 2 cf. Thurneysen X. . 28, 155, cui Brugmann 'dr P I8d, IS, J. F. 6,8 Sommer lat. r. 8 consentiunt deivos de et deos, quae verisimilior est explicandi ratio quam qua ratione Solmsen stud. Tl hoc verbum explicat.
22쪽
Hom. 38 AP neque eo, me liomine quemquam vidi
magis malum et maleficum' Maur. m. Leo ei adn. fieri posse, ut napae,ii sint, putat Sed neque ille si ei iniοne esset mensura liοmine'), ne tuo emtium est iiiiiiiiiii letonariis hypercatalecticis anapaesti eis usum re qua de re et iiii M. Nam si unapaesti statuuntur, eum A n 38 et 238 eoii iuueti legendi sunt ita Gibet g-Schoeli ed. min.)Rud. io tui moreturus signum sum omni tacerrimum'. Triti. 25 A P.i Trapenitue illo ruciniinuruit olympico'.
III Cas. 2bo elam virum, et quae iubet, partum ei liaud eummi, te est' in suo primi pedis eretiei ieininietri, eodem loco, sed ut persona mutata in Q. 2 3: C relo manum Accipe Die vivisi te obsecro'. i ,en. II in pribre mi aedis ulterius tetrametri bueebiuei navem di munerem hae duo cometa bio'. ix exemissim quae restant, Merc. T I( qui versus uti militi talisionem praebet, et infru), 288, Mil. lobi, Pseud Idisi AP.), Trin. 3 5 AP. syllabam in in exeunt eni
ante diaeresin sit spondeus iii qmirion, ede verbo pyrrhichiae Se- pienti excusatur. Cure sol dimetitur Maurent,reelier laniiiiiiiii ad vertite sibi siclini hoc inter exes; illo viiiiiiii thesin duabus brevibus syllabis eοmpositam ita effecisse, ut una aut ambae verbum polysultabunt inirent, contra Leonem is oraeli. 236squae cοmprο-biisse sibi idetur Argumentativitem mitem viri dorii pag. 26 qu.)falsam FSS neminem esse reonfido qui neget, de Pers is et infra qui modo fieri possit, ut tuisquam Pseud. 66T, II 82 Stich. si Tol, mn Id b, Bacch. Pers. a, id lanes sententiam cοnfimitandam asserat, non intellego. Stiel, si antea hutschium eve ex re' forseti dis adn. 2 proposuisse notum est, nunc idem in quinti pede septenarii arochaiei Plaut, facultatem ireticorum I et infra Sprenge reformu o seripsit hominem
verborum breviandorum eodeni niοdi atque in prim pede et in anapaestis fuisse putat Sat. Viadr. Id adn. Truc. I legendum est pertini t ad viros . Aul. 3ssi config(e sagittis' aut confla sagittis, de Triae. Is Anaph. Ibi Pers dis agere pus non est ef kulsellium quoque lit Cenir Idys, si s). Reliquuntur Cist. 53l, Lud. I 2 Persa Baech di 2 perdidit assentatio nisi ieentiam quinii pedis solitonarii trocliui ei l,erdidit admittere
credas), Trin. is 2 cuius initium corruptum est, quae exempla satis esse nemo existiniabit. Ad Trin. is Maur dicit numquam exitum tertiae persona Siligularis perfecti l 3ngam fuisse pag. Io adn.2. quid sibi velit: die Lange vota it 'ridie nichi ui sprunglici ist)triit ei Plautus nurranter deni ictus in . me fugit. Ignorο, qua ratione iudicet. Sane quin praeter longam vocalem in lingua Latina exitus tertiae singularis perfecti brevem vocalem Praebuerit, dubitandum non est, et quae rectissime Soni me tui. gr. IT Squ. exponit neque apud Plautum testimonia brevis vocalis desunt.
Bacch. 665. fecit ex Patre in trochaico colo cum creticis cyniuncto. Cist dic nimis lepide ex concinnavit hasce ' ante diaeresin septenarii iambici brevem vocalent autem tum raro extare mirum
non est in versibus Plautinis Itaque liuisellio sat Viadr. Id dadn. 2 non licuit tam confidenter loqui Nei j bohanntlicli dasi de 3 g. pi. Eu Plautinischer eit nocti lan War' eodem modo non recto iudieat Leo forseli. 23 T). Lindsa Capi inir pag. Id brevem syllabum duobus locis Plautinis non comitrobari censet, iniuria, ut inpinor, quia brevis vocalis in inscriptionibus sine dubio extat
atque hic vocalis origine brevis est, non decurtutus temporibus Plautinis. Contra quin e breve coniunctivi praesenti primae coniugationis Lud. I in colo cretico monstret ita, nunc falso tr
ditum sit, dubium non est, quia e coniunctivi origine longum pristinum quantitatem apud Plautum servavit et C. F. . Mulier Pros. fortasse versus ita mutandus est: qui mihi ex his locis, aut viam monstret aut semitam ita nunc non legitur.)Curc. To1 Flecheisen ante si inserit ego', fortasse mutari potest animum advortite hoc si possum p. 363 astutiam I nuper alio modo C. F. . Militer Rh. Mus 5 , 538 versum
23쪽
institui ita logi posse, liti Persidies linies sit, quod in sine ve
Sus non ,ssendat, supra iam dixi.Mοst 6 iani Acidalius correxit elamatio in elamitatio j rei
amen d 28, Pseud. et ba, in uiroque versu syllaba in in exiens primani ur in senarii explet, Pseud. 258', quibus variis ni odis viri di et mederi conati sunt Eadem vina sis Maurent,reelior eos ver in affert, ii quibus vlluim rati, exuuis muc inuti prima syllaba brevi vocabuli sequentis 'ir,in solutam expleres dieitur. Sed eum valde dubitem, num sylhiba in exiens in ursio inita tutum emeere Possit, luani facultatem syllabae in ni exeunti in thesi imisso verisimillimum est, iamque supra eri non imsse demonstraverim, iit ultima syllabaverin solysyllabi vocali inita unx cum prima syllaba verbi sequentis 'οeali Incipienti liati, admisso ursin saeiarum luatum in his versibus iradit uni num 'in' syllabam sissenti non excusari censeo. Exi ut syllaba in hae exiens ni secunda arsi ri apt. 22I: niim hic ividi na, ut ad, imit, alii inin nihil est aut iam nillil erit 'i'. Curc. 26 aeditumuin perire an i P -im in m ad hune modum' in vermi mi rere tradito, ut de initio quo tuo dubitandum sit in quarta ursi:
Asin. 5 ne tu illi te ulli pede pedem homini premat Cupt. id sequere. n tibi lumilitem aliam habeo tibi idem exitus versus s. ad 25 P extat; hiatus arsi admissus verbis arte inter se coniunctis, Id quod indare ad Capt. do vinatur, non Xeusatur.
Most si, si mini liuid proe sit ad soniti hodie novi 'Pers. 33 mimina, quin tibi ego crederem, ut idem mihi' A P. Poen ido ut, et pultabo ianuam. Ita quippini ante personam mutatam. Teo mutavit in iamiam iam. Quippini 'Psevd. 3 6 militi Macedonio, et uini quindecim habeo minas'
a fetamatio' testatur glossa in C. m. L. ii A., et de clamitatio
et Bogei l. Suppl. 28, a. 2LDubium est cist Tisi, ubi fortasse secundum Schoellium tradita verba ex etiam Lampadionem eorrupta sunt.
3 in legitur nam hi quoidem ut ador nat '
Dare po33um, pinοr, satis bonum perarium.' pro lsatis fort. si vis A. Vid. quin mihi qui vivam copiam inopi facit.'E reliquis Ampli. iidferam uti nuntiem truditum est, Ampli do i ineptus et vitiosus est tuerii Flecheisen delevit , Bacch.los pro reliqud in id quod Maiar scripsit, relicuom id degendum esse memin est, risui iesciat, Mil. IBAT AEa Maur. omissum fieri nullo modo potest, ut habe bonum animum recte se habeat, quia paenultimam arsin ita duabus brevibus syllabis effici, ut hae syllabae in duo verba dispertitae into vetitum est Restant Aul. 32 cocum ego Mico' quod Acidalius aeorrexit in cocum reo dico' Bacch. 558 A P.), Iisd in anapaestis , Persa id AP.), Poen. 1386 in exitu non Plautino, quos viri docti corrigere conati sunt )') Most ras quid iis, tu uinium hominum taeterrime 'sita Aj una syllabam verbi 'omnium an hiatu esse posse si statuereS, οn recte verSu procederet quia caeSura careret, qua de causa hoc modo versus non recte traditus est. I praebet liominum smnium', quani coli 3cationem salsam esse praeter finem versus diime Brixius Trin. pag. id , . Contra Maurent,recher uing To qu. veri ni monosyllaba in consona sinita ursim explere cituiASe negat, rem autem ita traditum, ut arSin expleat, recte se ubere iudicat. Exempla haec sunt In quarta arsi Capt. su eheu, quom ego Plus minusve feci quam aequom fuit', ubi viri docti 'me' post quam in
Triae. 8 2 eundem pol te iudieasse quidem istam risi intellego'. Dubium autem non est, quin versus hoc modo salso traditus sit, neque sufficit, id quod aureiabrecher fecit, iudicasse in iudicare' mutari Leo verba in qui admisti eam rem intellego correxi Quare unum testimonium, quod Maur assert, ut accusativi rem voca-I Facile est Pers. T liuoliue emendare ego post ut inserto deformula ut ego opinor iuxta Aut opinor cf. aemptius de Pron.
2 Epid. os ,raebet C si invenio, exitiabilem ego faciam ut hic fiat dies', quod defendit Vahlenus,ermes IT, s s iii., qui ipse fieri posse, ut ei aut illi post 'exitiabilem inseratur, putat, quod illi P. habet: si invenio, exitiabilem ego illi faciam hunc ut fiat
24쪽
leui originera guini servatum esse usique ad Plautum confirmet, tallitur, uin ilia rati, ut dimeter Miapaestieus Trin. 8 2 quam lite iam stat unimum advortam', ne Plane certe quidem traditus(A. Praebet rem agat gerit', P. remi' et Leonis adnot. vocalem lini a veri, mm inmmrobet, ii ii intellego ). P eud. si s 'um Hl eonstitueram dimetiendum est. et Solmsen stud. iiiij, rue Tod tum silue pro tuni hoc scribaturneeesse est: est Buchius Stud stud. 2, 226, ut unus versus Epid. ab rei 3 'iuiit; ''i sinite nitri Pii ita Most na ho eodem irare ut tu litatus , si sinit hiatus post ne iue traditus esse poteSt.)Postquam hoc modo, ut opinor, numerus testinioniorum, iuuein secunda ut ii iuria ursi hiatum ut Produetionem metri eam Prii init, uti iiiiiiiiiiiiii an exiis est, eos versus enumerabo, sit quibila syllabi origi ine longa, sed temptiribus Plautinis iam breviata, in Seeunda aut i iuria arsi eollocuta est. Sed tuoniam liis locis verisu et brevem vocalem pro longa usurpari et formas antiquas aliis loci tibi admissas nisi in fine versus metum collocasse me de monstravisse confidi, dubitare licet de singulis formis, utrum longam vocalem servatam ostendant his locis an vocalis brevis, tuae uitia in lingit a loelum Di imierit, ineiam PDducia hic Taurum mn stillaei in uiuinur irinus antiquis vocalibus Productis Pra dita3, tuarum alia vesti pa in linguae Latinae monumentis ii In exstent, etiam Philiti, ubiudieamus.
De exitu nominativi ungulari reri inuo taeniturioni eum missilulii, tum ultimus edding de vocalibus productis Lui voce te minantibus D. B. XXVIL, I qu. disseruit. et hiber de meeleusinat. 2 re m. Quin temporibus Plautinis iam in a correptuni exierit, dubium non est, sin re iniit nonulli versus, an quibus a longunt deprehenditur. De quibus edding l. e. non Planeaeeurate 'inanibus locis egit ), sed superfluum e3t, rursus verSami iluin brevis vocalis verbi rem fuerit, dubitandum non est velut Mere bo 'iuom tecum rem habe eerto' ita IV in paenultima thesi septenarii ambiei qua de re et infra. 2 velut ad Cist. 55 ignorat, spondeum in posteriore pede primae et alterius dipodiae inventum verbo monosyllabo sequenti excuSari, Baech dis illitat Mindrvsi sitona Plautum dimensum esse licentia in nominibus Propriis assumpta it et antepaenultima verbi Latona e lege iamborum eorreptionis breviata li), ete.
enumerum, qui, quin cοrrupte traditi sint, mon est dubiuin i). In quarta ars autem inveniuntur haec exemplar Cist. 666 natu, inquum meo ero est fili Certe modo cum
Epid. s potuit plus iam sum libera quinquennium' A. P.).Poen. alidra quinquennis, altera quadrimula'. Poen. Iob haec mi hospitalis desserta eum illo fuit'. cs. Phil ras, d 83): et ampinannus . c. Pag. d. Curc. ori pater istum meus gestitavit At mea matertera',
quem versum recte traditum ASP censeo.
Dubius est Cure. 6 eam vidi meretricem facere e me deperit', quia hiatum post facere traditum esse opinari licet.
In baecheis: Baech Ii 28 Pol hisdio illiemi sim bis detisnsa certo est' Leo item edding dimetitur dimetrii bacelliacum bclausidam Reigianam, sed hoc versus loco a metro productum es3 eodem modo atque in versibus supra e baccheis allatis puto. Dein seri quidem potest, ut Cas. 65 legatur secundum Pr dieiim tua ancilli quam tu tuo vilico vi 3', quamquam verisimilius est verbum dicam versui si , cui in A. adhaeret, attribuendum esse, quia, Si cum P. legius, in uno vers duae arses solutae ci quae Spenge retarinv. 26 3 iu de arsibiis in baccheis solutis exponit et syllaba anceps extent. Cas. 6s6 A. P. iuid uxor mea non adis atque ademit' item legi potest. Ad Triae dos et edding Id, de Psoud. I 2 28 Leοnis menSuram qui paroemiacum dimetitur, de Cas. T 3 eiusdem cant. 8, qui iambum esse propter modo suspicatur, Aul. I 35 fortasse recte edding II creticos , clausulam statuit. Trin. 25o autem A. P.): nox dati ir ducitur familia tota fortasse syllaba anceps in altera ars tertii pedis cretici tetrametri id est primi
pedis post caesuram admissa est. I nisi fortasse Cure. Hi sequimini Leno, esive in te sit mora mihi hiatus est post verbum iambicum cave', item Maurent,recherrios; Asin. 62 epistula' a productum servasse ex lingua Graeca, quod fieri possessophins Ilaruar studies IX si existimat, verisimile nullo modo est, immo fortasse cum Leone ne epistulsi quidem ulla sit in aedibus' legendum est hiatu inter quidem et ulla admisso, item Maurent,recher 263. Baech. si Bergh eo alii nomen Latonae tolerandum non esse putant, quia sola peregrina inter deos deasque Romanos extat.
25쪽
Meii. 62 iuidnam lio sit negoti uiuod filia sic I .e dimetrum me uel iiii mi, simili inui legit. Me i ita iiiit, fodit , si uiti uidi iiii Mihin iiiiii ebi uiuini uno euili inicebeis, otiuncti, easdem licentius admisis, ut tu bucelieis, sicut ulteram illestu colicum bacclieis coniuncti solutum eadem ratione utque in anapaestiAin viii, verba dispertiri veluti et Linitimi eunt. 5s. Quum argumentiuionei in pilam Maertum M neta in Sed ur hominativi siligularis non linum propriorum Graecorum longum fuisse multi viri docti contenderunt i quibus edding pag. Is obib initur, iure, ita viai lassa ex ei inpla ullata ad rem comprombividuali non suis Haini Nulli exitu in tum iii arsi: Aniph. 33 Quis ego sum saltem, , non sum Sosisi te interrogo Qui putat post diueresin me huic septenarii Plautum eis-d uti licentii omnii esse ut minii , mram, Sobia ted interrogo' dimetiri se est ab dem, uiu tibi, Sosia nolim esse 'extat, nouisitis Sosia' productum, mea iuidem sententia mutari
nomiiiiiiii mitiorauit sanie Diali dieii, i sentior et Lindsum suoque Capi inire. F g 18 3 5. Eodem modo quo de, nimii. g. prinui declinationis, de anoti et uee. i. ii muri in Menndite decliti xttianis iudicanduin est, neque desiuit exempla, ita a pro si ieiuni praebeant Asin abs eteni uiuae volumus uti Graeca mercamur fide'
In quarta arsi apparent: Pseud. AG. , A. P. Me id ei rei haec tanta facinora promittere Men. bos unite me eluin ratus sum facere, ea inniti fecit Palum . ad quelii viri Mim iam Vultuanti ritierines ii, o is monet, ne transpi,si iis vocabulis brevis syllaba removeatur. Mil. II ad Quid vis Qui ii tu iubes ecferri ,mnia quae istit velut mine I op ins i. e. Lindsa lat. traunia d2T Sed cf. eiuS-dem Lapi in tr. Id si , Somnier Iost Maurent,recher 2ο3.2 Maur exemi ita a longi verborum Graeeorum affert Bacch. s3 Min uva Latona Spes te.', quasi Latona nomen Graecum sit, nam arbitraria sunt. Iuae Iordan krit. eit r. 23 situ. Suspicatur, et Mil Io65 habet Aetna non aeque altos e versu eorrupto trad. Aetna mons
ReStat uirus versus ex diverbiis Rud Io 86 Et crepundia Quid si ea sunt et c. . qui a productum miraebet unte Peraonum mutatam, ubi e Nud. II 63 et Cist. Tos collatis item Cist. 56j cum prepundiis commendat. Ex canticis Men. verbera coniliedes' dubium milii est, num dimetrum bacchiacum catalecticum dimetiri propter accentum verbi verbera in altera syllaba collocatum Leoni licuerit. Repugnat enim, ni sal bir talis accentus vel metri acetii ac primo pedineque frueter si St. ulterum exemplum extat Praeterea Pers. Tisi extat in anapapAtis facti sunt quae volui effieri', quem versum C. F. IV. M uellerus correxit p). Si quis contendat in iantibus his exemplis antiquam syllabam
longam certis versus locis servatam esse, certis causis refutari non Poterit, quum suum oculem Pre,ductam metro deberi apud Plautum, qui lingua vitae usus formis obsoletis versus suο ornare non tu- det, muli verisimilius esse arbitror Sed quid de exemplis, de quibus nunc diSseram, Statuendum sit, scit utrum vocalis metro Producta an quantitas antiqua servata sit, omnino decerni non posse arbitror. Verborum enim, quorum praesens in io desinit, pars secundum tertiam, pars secundunt piariam declinationem flectitur Bernelier a. F. VIIIII squi verba, quorum radix longam vocalem
Praebet, omnia lauriae, ea, quomina radix praebet brevem vocalem, Pleriique tertiae, nonnulla quartae esse ostendit. Sed non mihi plaeet ratio, qua vir doctus lianc disserentiam explicare conatus est, immo
cum S ut schii, nolim urch. I 2, 2Ioiqu. et Sommero lat. gr, ubi 'qu facio qui in ipsa lingua Latina lege de correptione ver-I Pseud. 26s nam ubi amans complexast amantem, ubi ad labra labella adiungit in octonario trochaico eodem loco, quo septenarius habet syllabam ancillitem. 2 nulla est, neque ego sum usquam perdita perdidit me in initio quidem alterius dimidii a Spengelio reformv. I in periit, perdidit me
3 De Poen. 258 certum indicium proferre non audeo . Fieri potest, ut in priore ars pedis secundi versus bacchiaci extet syllaba anceps, ergo sunt hic omnia quae ad deum pacem oportet , Sed metrum verSuum 253 et 25 plano incertum eSt. 3
26쪽
boriani ininiacomam constupui vocalem rigine longam exitus secundae et tertiue pereonae g. PraeA. et Secundite PerS. g. imper.
breviatum V tum ex iis turmis brevem voculem secundum nulο-giam verbi rum thematicorum, Pue dicuntur, in ceteras formas horum verborum translatum esse, postremo in deponentia, ex quibus omnis lege linguae brevem vocalem nulla in loco longiri ponere potuit, irrepsisse eensent Re vera enim in lingua Latini nonnulla verba, quorum radix brevem vocalem habet, quae postea secundum tertium lectuntur, formas secundum quartam ostendunt cf. cupire etc. Neu III 2 2 sqq.), ante cetera autem formae deponentium et passivae longam vocalem praebent ). Apud Plautum numquam nisi apud deponentiu et passiva formae inveniuntur, quae contra usum posteriοris aetatis secundum quartam coniugationem flectuntur excrepto uno a Philargyri ad Verg. ecl.
2, 63 allato parire e Vidularia. ec ungen l. 3. Numitam mitem formae iambicae extant praeier: in quarta aratram. 21 poti inis aliquid prius piam perci
li ex eapis: apis, ex eapi eapa, id est ape, de qua fornia falso Sommer i. C2 de Plauti usu et angeli synibola 2 qu. breveni vocalem
contra usuin tuae te fortasse verbum experiri Cist. 22i maritianiis moribus mei iam experitiir in analiaestis, tuod pro tradito expeditur seribatur necesse est; nillil enim est Experitur'. cupitus brevi i pronuntiatus Montra usitatuni cupitus si upivi secundum analogiam denominativorum verborium formatum fortasse Mer 8 I: ibi luidem si regnum detur, non est cupita ivitas, est cupita ri'. I ., est rupida Bi, eisius in cupita est transitosuit. 3 Κampinarinus l. e. p. T ad hunc versum adnotat: eupis' pro iusto trochae haberi, ut sit verbum piartae coniugationis set Struve lat. deel etc. o I, ut lue voluerunt Grut et Both.), vetat alius Plauti loeus Asin. I, I, To . . .
di plane ineertus versus bacchiacus True. 55 domist qui faeni inprobi faeta amator duabus syllabis aneipitibus instructus.
Decernere ego quidem non audeο uirum syllaba Metro producta an T rigine longum servatum sit ). Liceat mihi de etymologia unius ex verbis a Bemeher l. l.)allatis usque ad hο tempus, nisi fallor, non explicati pauca disserere. verbum sarire', quod quamquam radix brevem vocalem praebet ), semper secundum quartam declinationem flectitur'), significat donboden gerkleinern locheria, mi de hach bearbeiten' - καλευEtv, velut Colum IIII, s nihil amplius in iteratione sariendi quam remolliri terra debet aequaliter' sariri terra dicitur rastris ligneis vel ferreis suadridelitibus aut surculis' et ei Mart. 3,s3, 2 in sarire quis velit saxum'γ ita Schneide ad Varr. r. r. 2, II, sed significatio iam
non semper Plane diversa est verborum sario, sartor, sarculum'
ab occare etet, et Colum. 2, Ii,s Varro r. r. I. si nonnulli PοStea, qui egetes non tam latas habent, ut in Apulia et id
genu praediis, Per SarioreS ecare solent, si ita in porcis relicta grandiores sunt glebae' et Plin. at hist. IS, II 8 , eum repud Plautum in Captivis 66 squ. sartorem et occatorem', industriam occandi et sariendi discerni notum sit. Nostri rustici
POStquam agrum ecaverunt, ubi, Praesertim cum aestate sicca humus arida sit, ager non sati8 mollitus est, glebas relictas aut sarculo findunt aut rastro quasi malleo contundunt, id est postquam occaverunt, Sareiit aut rastr sariunt nam semper occant
prius quam sariunt rustici Capt. 66:s . Verbo latino autem sario', quod descendit a radice sar' , in lingua Graeca respondet oti et hammer', quod seniel in fragmentis Callimacheis traditum est
I Si antiquum longum i his locis extare arbitreris, necesse eSt, Pers. 3s faci pro face scribi. 2 sarrire est falsa scriptura codicum. cf. Capt. 663 Ritschi proli ad Trin. 62, Flech jb. 6o, 362; T, I etc. 3 sed et sari laxari C. Gl. E. IV, 166, d et 56 , T ubi traditur sari laxare').. natum ex sar-id aut ex '-io et Brugmann urge gi. gramm. 35. , quia praesentia in io desinentia et hoclistula et ties stuse', quae dicuntur, radicis Stendunt.b de sario et cetipui, quod antea viri docti comparare conSuev runt, et antee etymol. Wib. de lat. prache oo, item Bernelier l. l. nunc loqui opu non St.
27쪽
tio radicis fuit undero . unde significatio mallei et instrumenti, quo istici pro malleo ad glebas comminuendas utebantur, de
eendit. Eadem ratione in exico Pollii is io 2 et upet appellatur giuae
κgno: scholia ad Aristi Pacem 565 transscribunt et 3 petet, et i D,-λοκonouettu, idem instrumentum agriculturae commemoratur apud
IIesiodum p. 25 cties et pupimetit et poetici, ut et gustet easdem ambas signifi*xtiones ostendat in lingua Graeca, quarum unam radix sar ostendit in lingua Graeca, alteram in lingua Latina iSaepe in linguis Indogermanicis ut, eadem radice significatio sareuli' ligonis et securis, asciae derivata est: cf. Schrader, realencyclopndi de id si achen sub axi, acherbau, eme, haesie,
lit hauti schlagon schmieden, amplan', ausi. hovati schmieden i . cudo iuxta vites. hoo' se illi L linque Phew' hacken', ah mobyha liache', ut maiyam ruge, Walae et lat. maioοla werhχeugetum inseblagen in die erde', 31ακελλα - :1st-κZMet ad radicem kel schlagen' Prollisit etym. t. , et omine I. F. II, 265 i. de radice indogem mad haurit, reneideli, testen . Spiritus lenis autem, si recte traditus est apud Callimachum debetur dialecto epicae aut ionicae, de formis ionicis apud Call. et Schulgo S. S. A. 8sT, T adn.), ut primaria forma sit istet ex Saria aut finia nata Non est mirum, quia notio sariendi deflectitur ad notionem mmcandi, velut Plin. nat hist. 18, 2 i dicit levi sarculo purigare verius quam ladere'; eonferas quoque, qua ratione Xenophon in oecon ti, Til indit trium victabat determinat et Schneiderta Colum. 2, ii, ), velut in linoia Francogallica sarcier signi
modum agri signifieat . . . G. I ITIT sis G. sept. I in titulo Dauleo et C. a. i; Sept. 2 illita in il Theb. utrumque testimonium ex media Graeea. Ies tire et*uooc Dμόχωρον Utpupet et Tet et Topb lxo P c et lx etporum, qui modus aut vehit Turi secundum instrumentum aut velut porca' apud Baeticos cf. Col. V I. 5 secundum terram adaggeratam appellatus St. 2 lat. ruta me effossa' in ruta caesa's Sehulge quaeSt. p. 18,
banes. prache cum alid sceran schoren abschneidon' etc. confert.,
Buggius B. B. 8, 16 T iure cum lat. sarire comparet, ut radix sar in linguis Indogermanicis ad significandum schlagen hachen, galen . quorum primariam notionem schlagen esse puto, adhibita sit. Atqui cum in lingua Francogallico sarciure' das gegnteteunkraut a sarcier Inten', in lingua germanica veterest it unlii aut, lolch a betan, gelan descendat, non dubito conicere lolch'(apud es vipet 'ra ptet j oetvvet; originem ab eadem radice sar SumpSisSe atque vipet haminor', at sue primari significasse dasgdii tete', vehit et*ύρα das aulaeWοr ne land praebet notionem passivam iuxta activum verbum et Hupet hammer' i). Spiritum lenem testantur Theοphrastus hist plant. 8 s): et i et oco EntatZmcκoti L URE16 καὶ 1eti tetret O 'AE et civetivo oo cito uo etc. et Plut m)μToc. 658 ouo 'it et Dic et Ela et tui unoRet Iethu' verbum in comoedia Attica extat apud Plierocratem Meino oras 3 2, IT)at sue in fragmento liquo comoediae Aristophanis Eratia:
(Meinelio IIJ II 22, 3 , sed utroque loco in anapaestis. Quare
quia ali loco nu3quam, nisi fallor, in pura ratione Attica verbum invenitur, nobis licet spiritum lenem initio positum simili modo explicare atque Solinsen uniersuchungen ur griecti laut undver ultro o squ. difficultatem, quam spiritus lenis verbi nocad lett. velis sv ahas harg lit. nhai liarg etc. pertinentis praebet, auferre conatus est: t et is smili medicinischer terminus gemorden et ante ceteros quae DiοSeοrides et: p DXTic t et LX. β βλ.
I ambo verba ad tandem radicem sertinere dubitans opinatur Leo Meyer handbuch d. griech. t.
28쪽
oxotvi qua dicitur linguam e dialecto Ionica invasit. Ita quoque
cit=et in hamm, spiritum lenem ab re pet lota accepisse potest. Vestigia infinitivi aetivi praesentis in re ex se se CSai, nati, cui in lingi in vetere Indiea infinitivus in se exiens respondeat, praeter infinitivum in si cs natum apud Plautum extare Solmsen I. U. IV do sqq. contendit littera e horum exemplorum in traditis versibus scripta dipthonmani in syllaba accentu non elata in , tum iura mutatum reddi arbitratus Syllabam longani autem huius infinitivi apud Plautum inventam metro auribuendam esse iam multi alii contenderimi, qui ante extremum dirum PDdiani quοque syllabam ancipitem poetam admississe existima
monia syllabae longae haec inveniuntur: Asin. 25o atque urgent , comparundo fingere fallaciam'. Merc. 3 Stultus es, noli istuc quaeso diceri . Certum e sequisi eum personarii mutatione.
Mil vii ii iii Mepol vivi promerd. verum hoc erat
Mil. 316 tibi salutem me iusserunt dicere. Salvae sient',
Pseud. 355 ego Melestus imo argentum Promer POSSum domo se P. Pseud. ood nullam salutem mittere scriptam solet A. P., sed in scaei in ii iterpolata es Leonis adimi iTrin. 585 Non certumst sine dote haud dard. Quin tu
TVic. 25 Non audes aliquid mihi dare munusculum'. cf. Titin Io Ribb. Com. et Ter Andr ad T.)(Persa 6 2 pro nolle loqui Camerarius se ipsit nolle eloqui':et angen symb. Ist, seu Iod cuiam te esse vis Camerarius correxit in cuiam esse te vis' ). In canticis inveniuntur: Rud. Tii facis me quidem ut vivere nunc vellim' A. P.)in reticis.1 exempla ad ratisinitivi l omprobandum allata nihil probare eοntendit S ut sellius Vonmollers j b. II. 8.
ducer te uxorem' A P. omisit te'.)Pseud Ido . praebet: est eorum pus ut mavelis lupos apud ovis linquere quam hos domi custodes', sed A dorum ossicium ut mavelis lupos apud veis quam hο dοmilinquere custodes' traditum domi in secunda linea). Cas. 62 praebet L iit inibiit mi illi id quidsim dicere volabam, id est dimeter bacchiacus cithyphanicus. dicere omiserunt Prisciunus et P. ut versus sit dimeter bacchiacus catalecticus ii hyphallicus cf. Leonem cant. I 6 Sq. libyphallici plerumque eum creticis coniuncti sunt. et Leοnem eunt ad eum adn. 2). Qua re licentia syllabae uncipitis eos usos 3e, quοd in quarta parte opusculi mei aliis exemplis demonstrare
Bacch. 55 asserendum non est, ut hoc versu longa syllaba infinitivi confirmetur Cas. 6 id illuc dicere vilicum volebam' A. P. praebet inter ver3um bacchiacum et ithyphalli eum syllabam
ancipitem. Iterum certis causis decem non potest, utriim hi versus longam oculem exitus servaverint an metro producta sit si infinitivi, qui pοsteriore aetate soliis in usu est. Concedendum enim fit tartasse explicari posse, qua ratione acciderit, ut infinitivus in re' deSinens evanesceret. Nam postquam dipthongus ei in syllabis uecentu non elatis in D mutata est, plane adaequati sunt exitus
huius infinitivi activi et infinitivi passivi, quem ab initi vocali i finitum esse verisimile est cx Thureeysen, Z. 35, 21 SP.,Sοmmer lat. gr. 31 squ.), ut in lingua, ne infinitivi mutarentur, infinitivus in rsi exiens pro genere activo Solus usu aretur. In lingua Latina declinationem stirpium in 'i' exeuntium et stirpium consonanti finitarum valde permixtam esse constat. Sed num re vera Plauti temporibus locativus in i plus stirpium in consonam exeuntium occupaverit, quam aurea Latinitatis aetate'(Reddin bl), ut viri docti existimant, quaerendum est. Concedendum est nullum versum extare, in quo locativus si stirpium consonantium inveniatur, sed quibus locis versus manis tum fit Plamium dactylici verbi velut temperi ultima syllaba brevi usum esse, eum verborum cuiusque generis ultima longa multis locis apparere
29쪽
pοssit Sane tuin Plautus ruri et lucr adhibuerit, dubiurn non est miri testantur Mere. 2 3 A. P. miri qui vobis exhibet negotiuin', Cist. 226 in hos d- sex miri continuos ly, lue1'Men lossi luci deripier in via', ubi ii uidem forma deripier eonfirmatur Plautum huic versui trochaico cantat formas non usitatas adhibuisse, in sine versus eum luci simur, qua de locutiοne eL Engelhardi stud. Ter 2 , Lindsay ad Cupt. loo8, Mere. 255 et Stich. 6 , sed ruri non solum apud Plautum, sed usque ad Cibceronem praeter mire in lingua Latina extat ), neque quicquam impedit, quominus lux ore stirpem in exeuntem et, si liue
contendamus '). Diri pro adverbio, contra eum adiectivo et pronomine coniunctum mire in linguae usu extare constat Quare verisimile
esse mihi videtur ini; iraecepisse ab adverbiis velut ibi libet , ubi illi tartasse iraei est ansiugii liri: uitu muti vehit dinuit, a lapi transbitum est in rure Contra verbi temperi', usus finibus antiquae linguae Latinae
vitabunt exitiis testantur hi versus: Alii do 'emperi, i,ostituam implevisti susti fissorum caput Capt. Is L numquid vis Venius temperi. Nemorem mones'. ante personam mutatalic fieri potes ut temperi Memorem' degatur.)Cas. I 2 emperi, postquam oppugnatum Si S. Age, Xοr,
. do edepol ne istam temperi gnato tuo', ergo bis in secunda, bis in ' in, iri longum extat Pers. 68 et Rud. 22l de quantitato primaria litterae G verbi temperi in anapaestis
I ruri praeterea Cas. 8 in quarta arsi Most is in versu ac-ehiae ante tertium pedem. 2 de ruri et rure in eodieibus traditis apud Plautum es Langen symbola o squ. Merc. Tiso praebeto rurist 3 et gen lux Varro Men. 6 et hieti, quam formam scholia Donati Ter Ad. x testantur es. Solmsen stud. Is83, vehit gen nox noctu nocte in nocti quamquam legitime derivatum de noeti- nusquam certe traditum est de hiei forma primaria et auerum quoque ad Ter.
iudicari non potest. Negari non potest i adverbii temperi', quod substantivo tempus in lingua plane separatum esse e in altera syllaba servatum ostendit, speciem antiquitatis prae se ferreri . Brugmania urge gi. gr. ad Ti)). Sed eandem ob causam vehi- simile non est temperi eodem modo atque faenori e laenore', maiori e maiore e tempore formatum esse ita Lindsa lat. gr. 55. Immo adverbium tempere ab adverbiis velut peregri' de quo verbo et kutschium l. b. suppl. I, 8.3, vesperi' i sumpsisse 'redo fortasse secundum ruri iuxta rure iam antiquis temporibus ob aliquam causam formatum). Sed quacum fue ratione de temperi iudieiiveris, i longum quarta arsis etc. tuetur, ergo aut b-Solevit, aut, quod multo verisimilius est, temporibus Plautinis.
Si eriptura temperet in A Pseud. II 32 tradita niti liceat,
secundum peregri ex peregrei natum et huisch. l. c. et vesperi ex vesperet' temperet ortum esSe confirmatur. Etiam longa voeulis ,eativi vesperi in quarta ars extat
qui aucupet me quid agam, qui de vesperi vivat suo ' sed iis raro substantivum apud Plautum invenitur, quam ut Secundum liturum unum ti cum de quantitate i vocalis iudicari possit. Varro ablativis vesperi et vespere utitur, praeter ablativum autem nullus casus Secundum tertiam declinationem, dum lingua Latina viget, Metitur. Qua re vesperi ex vesperei natum esse locativum stidipis in Nesinentis et Lindsa lat. gramm d 5θ), vespere secundum ruri rur etc. ad vesperi formatum esse arbitror. vespere esse eteroclisiam posterioris aetatis huischium aliquo loco memini dicere). . . . a
i locativi Aelierunti longum fuisse Merc. o comprobari icitur secundum eddingium. si neque hic neque Acherunti sum, ubi tun Nusquam gentium'. Sed haec mensura falsa est, quia apud Plautum nusquam prima syllaba verbi Acheruns loco brevis syllabae extat, cum Lucretius quidem Acheruna ita dimetiatur, ut anapaestus sit cf. Baierum in comment phil .ieri 2 25 sqq.
Lindsv arvata stud. IX, 26 sq. codices quidem praebent
Acherunti' . I quod i fieri non posse, quin longum it, nemo est, qui neSciat.
30쪽
heri' aetate posteriore i et breve et lotigum praebet ), sed quaeritur, num iam Plautus longo i usus sit Extat heri Ampli. 2ss: ain heri nos advenisse hue Aio, adveniensque ilico' aut at heri' sed et Leonem ad Amph. 28 in secunda arsi.Most. 53 A. P. nam nisi in hodie emigravit ut heri,
certo scio in quarta arsi, contra Capi lii heri quos emi de praeda a luaestoribus V hiatus post praeda' legendus est, et Curc. I dimetiendus est eamiit ne febris te heri vel nudiustertius p)'. Quare aut i metro productum est aut secutidum ube': ubei vpiase': quilinei' etc. novatum est ad here' herei', quod versus locus tuetur herei' Sommer lat. gr. 6d neque ut i adverbii hori e stirpibus i vocali finitis translutum esse putemuS, Oueti
Sumus. et Lindsay quoque ad Cain il l . At quidem Sicyoni' praebet i Cist. Isis fusere Sicyoni iam diu Dionysia', A et tradunt Cassa, Poen iocis Carthagini', Pseud. sis Sicyoni', sed
nihil, nisi fallor, obstat, quominus a locativis nominum urbium, quae flectuntur secundum II. coniugationem velut Brundusii, in haec urbium nominam translatum esse putemus ). Dimello est mea quidem sententia de ablativis stirpium consonantium t inga vocali finitis, quae apud Plautum extant, iudicare. Nam quamquam in titulis, velut in senatus cons de Bacch. in
inscriptione Me sum propo Spoleium illo scripta etc. itestimonia
I velut Ter Eun. 16s, et Lindsa lat. gr. 28, sed Quintiliani aetate in lingua here fuit pyrrhielitus Quint. I, T, 22, et Lindsay bd 2 a in locum de inseruit Fle 'heisen Lindsac de defendit. 3 scripturam liere testantii A. P. Mil. 5s P. hercle' et P. C. I ere'J, gloss. Plaut Pers. Io8 et Rit schi opusc. II 25 sqq. Neve u. 6 a.d cf. Sehoel praef. XXIV adn. Mulier pros iri . Bragmann quem ad modum in iamb. sen ete. Acripsit Sieyoni hic'. Pseud sysi, ubi Ritsehelius in Sieyoni mutavit, nulla mutatione
fieri posse ut in mane suffixum ablativi stirpium in consonam desinentium in stirpem in i exeuntem translatum sit, Lindsa l. c. arbitratur, qui ipse in parenthesi adiungit talis dies hein adverbiale ac saltu scit stirpis i finitae ist. id autem verum est. f. kutseli Fl.jb suppl. T, si et OhrοWs ij, Z. 35, 23T. Nonius ad Ampli. 253, Servius ad Aen. 5 Is ad Most. 6 seripturam mani testantur, id est locativus stirpis in i exeuntis.
upud elineiderum ind. pag. I 56 ablativi stirpium consοnuntium in -id, quod ex stirpibus in i desinentibus insinuavit, exeuntes occurrunt, tante neglegi non iotest in exemplis Plautinis erium vestigium scripturae i non extare, immo omnibus locis exitum littera e scriptum esse. Nam scripturam in B. Pseud. 16 traditam militite' C. D. milite', A nillite' fort. militi' satis esse ad veterent scripturam i imperitia scribarum sublatam confirniandam, ut arbitratur Skutseli forsch. VI adn. 2 et Lindsay lat. gramin. bo), non puto. Sed ab altera parte nοnnulla exempla Xtant, qui
metrica productione vindicemus. Nam praeter versus, qui e Productum in secunda et quarta ars ostendunt, quae sunt:
Asin. Tm ille operis foris iaciendo lassus noctu ad me
advenit', alit. 828 quo homine adaeque etc.', ubi hiatus accedit. Cas. I o A. P. quasi mus in medio pariet versabere'. be Nampniannum l. l. m. d.)Capi sic Adveniens deturbavit totum cum eam camarium (A. . in sexta ars iambici,ctonarii ergo ante ultimam di diam, Pera di quod tu me rogas; nam tu aquam a pumic nunc postulas. Pseud. I esne tu an non es ab illo milite Macedonio '(Cist. 63 pector psinitissimo dimetiri potest.)Rud sit piscatu novo me uberi compotivit' i est longum in priore ars pedis tertii tetram. bacch. relinquuntur hi: Amph. 5 2 Numquid vis P Ut quom absim me ames, metuam te absenti tamen'. traditum est absentem', quod absentei esse e contendit.
Ampli. 26 Amphitrii alius, qui sorte ted hinc absenti tamen . Mil. 13 I bene quaeso inter vos dicatis et med absenti tamen' Leo mi med absenti tamen j, quibus de versibus cf. Vahlen, Ηermea IT, s sq. Sed formas participii, vel absolute usurpati,
ad longam syllabam substantivorum comprobandam fortasse non sufficere contendas, quia posteriore aetate participia pro adiectivis usurpat i longum praebent, cum nullum vestigium mensurae velut
parieti restet extant in quarta quidem arsi Capt. 258 pra senti pecunia', Capt. 81 crucianti cantherio', quo utroque loco ii scriptura uberi extat, quia postea adiectivi ablativus in i exiit.