장음표시 사용
6쪽
d. ANT VANI, EBRES Cm GRAMMA Ticae g
ra In qua omnes octo Orationisci partes s imma diligentia P Aita traduntur, ut nihil
V Rerum omnium capita. Exercitatiucula catholica. Et suae grammaticae comependium.
7쪽
ts M. antuanus,seruderi limo repavlissimo viro Ioanni Iacobo Fum
primis est grammaticae institutio,sine qua oleum per. det Scoperamist multi iam experis) qui eam percipere stud quod quum ante me e Chri, manis, ne de Rabbinorum uoluisminibus dicam, animaduerterint, i , , multi
8쪽
multi praeclari uiri eo studiu suum
contulere, ut Grammaticae rudis menta,qua possent diligentia, scriberent.Quos ego eo maiori laude dignos arbitror, quo in re magis necessaria laborarunt. Sed quoniam ea est in humanis
rebus ratio, Ut nemo tanqUam a
tem aliquam adeo perse site absoIuerit, quin & posteris relictus si illius absoluendae, ac perficienda, lotus:idcirco quum uiderem multa in illis desiderari,quae quum peti ab uno deberent, a multis requireda forent,putaui me ad hoc munus a Deo excitatum, ut ea quae a
pud diuersos dispersa essent collia gerem,superflua resecarem,& qus deesse mihi uiderentur adderem, ea, omnia suis locis diligetissime collocarem.Collegi,addidi,gram. maticen hanc conscripsi: quae uni
9쪽
Si salsor ea omnia, quae apud eos qui ante me scripsere,diti criis in locis petenda erant: quae desidera, bantur, non sine ordine, qui lucis& facilitatis est autor, incredibili certe breuitate ita subministrabit, ut huiusce linguae candidati, Parinuo sumptu, paruoi labore breui possint Ebreae exactam grammati coe cognitionem percipere. - Non est cur hic illustris P U G G E. RE . aliquid de huius diuinae acta, crosanctae linguae uel laude,uel utilitate dicam,quum per se summam tum laudem,tum utilitate studentibus asserat. Nam etsi Tulliana
etiam eloquentia id aliquis tenta,ret,ea tamen Probro, magis quam laude afficeret. Praestat igitur me abstinere, quam rem omni laude superiorem meis laudibus deter
10쪽
Ium fidelem Dei semulum , teste Iosepho aduersus Apionem Alexandrinum grammaticum, omnibus scriptoribus antiquiore esse.
Si qua praeterea gloria esset di gna lingua aliqua,quod quempiae
eximium habuerit autorem, haec certe longe alias omnes excelleret. Nam Deum optimum maXimum autorem habet, qui ea per suos ua/tes in aperiendis sacrosane is ora,
cinis populo suo usus est. Quo uero ad facilitatem linguae
addiscedor attinet, ea citra omnem controuersiam allas omnibus,quarum notitiam aliquam teneo, faciliorem esse duco. Quod si quis eam uel obscuram, uel difficilem esse existimet, id profecto non sacrae linguae, sed illam tradentibus,, Sc ruditati nostrae potius Aut igna, uis est: adscribendum. Permisimus