Memoria Philippi Gabrielis Hensleri

41쪽

tas , quia ita Prospexit Patriae , ut , elapso tempore praefimio, anatorem partem facultatum ex hereditate iusserit aliquando erogari in actumentum indiorum artis elutilarae, quam ipse, dum viveret, non modo est prpfessus, sed quam multo magis etiam cum amplificavit ingenio, tum mavit honestate. Iam exaruerunt quidem lacrimae, quas in unere viri immo talis profudimus iam valet istud , quod , oratione ad mortuum Agricolam conversa , Tacitus gener o cum sensu doloris ponit: - placide quiescas , nos quo ab infirmo desiderio ad contemplationem virtutum tuarum Voces quas neque lugeri, neque

Plangi fas est admiratione te potius. quam temporalibus laudibuρ, et, si natura supeditet, aemulatione decoremus. Ac sane quam

par est, publice significandi iacturam, quae iam diu imminens, accidit tandem sub dilucullina hesternae noctis Morba bonis omnibus, Academiae ac literis et adto humanitati gravis, obismet ipsis deploranda maxime. Obiit atque meliori vitae est redditus Is cuius nullo non tempore mors praematura fuisset, Collega, tot meritis, tot virtutibus et mamentis inter nos excellens Vir dotibus ingenuet doctrinae praestantissimus, monumentis Clarissimus eximium decus Patriae, summum Academiae Suorum praesidium, deliciae; obiit etc. Quem ereptum e mediis rebus et sublatum ex humanaeonditione, quis non uigeat, quis hastis non prosequatur Iacrimis 3 At quibus et quantis Ille meritis sui tam graVe, tam acerbum desiderim reddiderit, pluribus alio tempore dicetur. Nunc id unum pereulsis mentibus sinciat, Vixit - est quem dederat cursiam

42쪽

plurimae atque praeclarae inmensiero Virtutes ei erant, quaminiustissima admiratiora gloria minime vulgaris incendere imitationem aemulationemquo debet. Etenim haec, omnibus consentientibus, virtus fuit, quod a natura habebat, promtissimum ac Micissimum iuginium, id summo cum studio varia et multiplici excultum doctrina, ad maiorem praestantiam a persectionem expoliisse et omasse,

illamque praecipuam laudem pulcriorem etiam magisque amabilem et bonitate et nobilitate animi reddidisse virtus porro, fructuosae vitae diuturnitatem impendisse indagandas veritati, ossiciis sat multis gravibusque exsequendis, laboribus sortiter tolerandis constitutum deinde in eo vita genere et statione, qua discebris vix caret ad splendida vitia ostentanda, nullam unquam, neque laudem sectatum se, nisi cum utilitate coniunctam, neque gratiam, nisi merito comparandam denique valentem apud proceres et optimatos auctoritat et consiliis, dignitatem, primum suam ipsius, deinde patriae, ordinis etiam , cui ipse ornamento esset, Semper et servasse et sustinuisse omninoque dignitatis honestatisque non modo tu vium retinuisse per vitam, sed multo magis ipsa ita expressisse utriusque speciem o Armam Atque hae quidem rarissima laudum ac virtutum excellentia eteoniunctione satis est profecto consultum pia grataeque record tioni in memoriam sempiternam. Nempe hi veram sibi nominis immortalitatem, quaesitam meritis, comparavit celebratum insignisama nomen Hensieri florebis in literis atque in ipso aerario nobia

43쪽

platantis, noram viam, nequo prius tentatam ad colligendas sal herrimas opes, successu Plane incomparabili , intefecit, atquo acerrimi, quo pollebat, ingenii existimationem tradidit poste misti Da memoria servata vis et amanter remanebit in patria, quam et illustri praestantiae exemplo et multis praeclare factis atque iustu tutis insigniter nobilitavit demeruitque immortaliter. Quid deniquo dicendum do Academi' Huic certe in perpetuum reliquit acerbum desiderium admirandae virtutis et sapientiae gravissimaequΘ auot ritatis Quid de amici. Multis luctionis irabilis occiduu

Pronuntiata haec, ut alia nonnulla in superioribus, semindum se tentiam honetratissimi et larissimi ollegae, I. D. Brandia qui quidem, communicatis subtilioribus iudici- beniMe sic voluit et regere dissidentiam scribentis et conlimaxe dubitationem.

44쪽

Polleses in Epitaphio apud Thucydidem lib. V. cap. 3s

ιis estis r. - --- - - δ--σω amatior, se immitis, quam ipse cupiat et sciat, existimabie dictum esse contra qui se ignarui ei minus beneνοἰ- , δειεν quam par eu, dictum utabit, Propter inpide tiam, si quid Supra Suam ipsius naturam audiat. --es enim, Mae aliis tribuuntur, eatenu SMntis Israbiam, quatenus seu 3 unusquis siqnsedat, aliquid eorum, quae udiVerit, semet osse perscere.