Einhardi Vita Karoli Magni

발행: 1911년

분량: 103페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ΕΙΝΗΑRDI VIΤΑ ΚΑROLUM. VII miramur, basilicam quens λ, simplicitate, soliditate et

concinnitudine aeternam ingenii eius testem, etsi non incho-aSSe, perfeciSSe tamen credendus est y Imperatori domi militiaeque semper adhaesit', nec nisi Semel, cum anno 806.5 legatus testamentum eius Leoni papae subscribendum porrigeret , ab eo discessisse idetur.

Anno 13. liis Karoli maioribus natu defunctis, praecipuus ei ludoroici in societatem imperii sibi adsciseendi auctor fuisse traditur si Promimis post obitum aroli annis'

i in grati et enerabundi animi signum vitam eius scribendam sibi proposuit, et ante annum 820. absolvit anno enim

sequent 821. τe 8229 iam inter libros monasterii Sindleoaes- Auetra occurrit, et anno 30 vel 31 famam eius late patuisse , Lupi epistola id Ginhardum intestissimus.1 Conqueritur in praefatione de litterarum in aula honore iam iam imminuto', et quamvis apud Emowicum impera-1 In eodice tamen saec. v. m. Vindobonensi inter theologosnr. 354. signato nunc 969 fol. 55 . epitaphium aroli usque feliciterrexit et inane alteram inscriptionem uesti INFRA CAPELLA MEO SCRIPTUM. Insig n)em hanc dignitatis aulam arolus caesar magnus instituit, egregius Odo magister explevit Metensi sotus in urbe quiescit. 2 mee ασέ in dubium Oeavit, neque ipsum Einhardum architectum

fuisse concessit. Sed contrariam sententiam tenuit attenhach, D. GQ. '

I, M. 6 p. 181 n. 5. ed. T. I, p. 201 v. y Certe in irabant epi-25 taphio infra p. XII legitur Per quem et consecit Karolus multa satis opera. f. quae monui D. G. III, p. 10 n. loco allato ex Transi. S. Tiburtii c. S. XV, p. 393, qui libellus ficticius est plenus stat de , tibi palatii regalis domesticus' diciturJ. 3 Praef. Miniis

recte eum in Chron. Lauresh. SS. XXI, p. 358 Karoli archicapellanum 30 et notarium laudari, in Ann Gand. II, p. 187, Hludowici capellanum, inter omne constat; cf. Siclcet Acta I, p. 105, qui ipsum p stolas imperatorum nomine composuisse monet. Karoli capellanum dicunt etiam eum eo . Parisienses r. 17056 Notre Dam 133 et 6187, a e XII et Xm, Vindobonensis r. 32 Glat ecci 110 saec. XII; ab scribam adiuratum cod. Parisiensis r. 4955, saec. H. Cancellarii SKaroli dieitur in cod. 3 h. infra p. 41, .i . hiann. Einh. ad

infra p. XXVIII . h Apud myari Episcopat. Constant. p. 541; Becker, Catalogi bibliothecarum antiqui s. r. 155 Vita et geSta40 aroli imp. Augusti volum. In alio eatalogo librorum monasterii Avieusis saec. IX, R. Beer, Wiener Studien u 1887), p. 165, secunda manu scriptum estitur: Vita et gesta aroli l. I. Minime constare nerba illa a Mugari tradita iam a. 820 1 scripta esse evicit ac probani H Wibet, Beitroue u Kriti ter Ann regni Franc. in deri Ann. q. d. Einhardi', 1902, p. 218-229. Ideoque minime constat Vitam roli iam a. 820. compositam fuisse . 8 p. 1, G. Epist. VI, p. 1 sq. Haec epistola inter a. 830 et 836. scripta est, non constat eam iam a. 830. vel 31 scriptam esse9. In praefatione inhardi hoc non legitur, Walahfridus in suo prologo studiorum imminutionem con-

12쪽

torem locum honoris pristinum retineret, tamen iam tum praesentiens e rebu imparem, quarum e medio amicus mus magnus discessisset, otium, quo aliquando perfrueretur, multimoda cogitatione meditari eoepit . Quam ob rem illas

Vehilinstat et Mutinhelm in saltu danioni a populari

frequentia alii remotas nactus, eas sibi et Immae Xorii imperatore concedi roganti . Qtii petitioni non soltim sanno 159 annuit, sed cum anno 17. Hlotharium regem eonstituisset, inhardum potissimum qui eius cui amisereret quique eum de moritas corrigendis et honestis atque titilibus 16seetandis sedulo commonerer elegit'. Unde et magna post inter uirtimque necessitas remansit M. Anno 19. Sept. 129 Imma consentiente tillam Michilinstat monasterio Laures-hamensi contulit β. Paticis postea annis cum Xore consilium iniit, ut fratris et ororis more in postertim viverent' quod 15 tamen amoris imminuti signum non fuisse eo probatur, quod Imma in mariti domo usque ad obitum situm commOrata est Nebusque eius omnibus ut solita erat praefriit.

Einhardus vero basilicam non indecori operis in praedio suo tilinheim aedificavit et anno 279 adirimι nota soritim suum reliquias sanctorum arcessitum Romam misit'.

Quae vis aegre impetratae anno 27. in ecclesia Michilin- statensi, tum a. 828, in monasterio illo Mutinhelm quod iam elige nstad audit, sunt reconditaei'. Cum igitur inter Gelos claret si et consiliariorum im 25 peratoris eum Hildoino abbate S. Dionysii saeue princeps regni negotiis magna e parte praeesset et, licet statura parotis δ' Magni Ernhardi nomine ferretur δ' gravis sensim

p. 9' olim fidissimae coniugis, iam nunc carissimae sororis ac sociae. Einhardum presbyterum eonsecratum missam legisse ae sit transi.

L . , S. XV, p. 251 minus rete Pert sibi persuasit, ut at 35 monuit. Neque id consirmare potest narratio fabulosa, quae tegitur in Historia translationis sanguinis Domini o 2, Suri p. 447, quae in-hardum diei clericum, in omnibus quae illi iniunxisset Karolus ministoriis sibi semper aptissimumJ. 7 mat tranol. I, e. 1, S. X p. 2399. 8 l De hae praesertim Staneide egit. Anniam s. Naas 40 Astero. XII, p. 290 sqq. et de Melesia antea in Mictilinstat aedificata, quae etiamnum in reinbae superest, ib. XIII, p. 99 sqq.J. 9 Hist. tranat. 10 Eio Ann. a. 827. 11 Cf. Gesta abo. Fontan. l. . p. 293 6 . . . . My. 12h Aleuini resus: Non spernas ar

dum, lector, in corpore parvum. Malafridi prol. homuncio . . . nam b

statura despicabilis videbaturi. Is Malafridi armen de inharto

13쪽

ΩΝΗΑRDI VITA AROLI, ITsensimque rerum alatinarum commutatio intervenit. Karolo enim puero eae secundis imperatori nuptiis nato, totum I dictu e mud olei studium in eo metebatur, ut partem ei regni inter reliquos filios distributi vindiearent. In quo cum aliquantum temporis consumsissent, re publica magis magisque neglecta, omnia ita penumdari coeperunt, ut in-hardus desiderio in praedia sua secedendi totus iam repleretur . Nec tamen abstinendum ratus, quin antea animum imperatoris tentaret , oblatis ei anno 28. Gabrielis arcti angeli monitis, duodecim ea tibus comprehensis, et quo faeto opus esset indicavit, et seditionem, nisi illud adimpleret, eaeorturam si aedisit'. Imperator, libelio perlecto, alia ferit, alia neglexit Biennio post eum imperatoris auia magis magisque in partes traheretur, et Iudith Bernhardum ep-15 timaniae ducem ameraritim constitui impetrasset, contra filiorum amici motharium in stitsidium vocarent, inhardus apud discipidum quondam suum, ne se patri opponeret, diligentius institit β. Interim Bernhardus auctoritate sua ita abum est, ut adversae partis principes sibi aetrema potius Eo tentanda quam illum diutius toleran sim putarent et initio anni 30 eum imperator in Britannie e editione Compendium venisset, Mercitu seducto, rebellionem concitarunt. Quo nuntio accepto, inhardus, qui Indilham Compendium sequi iussus, valde aegrottis usque Valensianas venerat, an-2 davum nave recessit, et novo iam rertim ordine imminente, missionem ab imperatore petiit'. γα impetrata, mense Martio Mutinhelmum se recepit. Sed eum rem oblicam

magno cedatim ab H Damiser, Poetae Carol. II, p. 8779: ID E in hario magno.so Nec minor est magni reverentia patris habenda Beseleel fabre primum qui percipit omne Artificum praecautus opus Sic denique summus Ipse legens infirma Deus, sic sortia temnit. Magnorum quis enim maiora receperat umquam, a quam radiare brevi nimium miramur homullo ΤJ. 1 mat transi. I, e. 1. III, e. 12. 14 et t. 2 Paulo antea offensam imperatoris incurrisse videtur scribit enim sertoardo palatii bib-ἰiothecario ep. 52, G. Dist. V, p. 135 se eligensiadi immorari iu88tιm, et septem dierum absentiam sibi poenalem futuram Epistola 4 ea amicum auum de monitis Gabrielis mineratori traciendis onsulit. 3 Hist transi. III, e. 189 Ann. μω a. 874. Miniat transi. l. l.

13. 14. 15 l Hucusque erre hiemem in impereatoria omitatu transigere consueverat, ut diei mst transi. III. e. 119 secundum consuetudinem 4 in palatio hiematurus, ibique a. 829. morbo depressus iacuitJ inh. ep. 109.

14쪽

X EIΝΗΑRDI VITA AROLI M. factionibus quassatam in diversa ferri conspiceret, men8e

Aprili se Maio Hlotharii imperatoris ex Italia reducis

colloquium e etiit et postea conventum illum magnum, in quo in totius regni fallim inquirendum esset, adire sibi proposuit'. Qui cum alandis Octobribus N iomagi celebraretur, Hlotharius amicis intercedentibus patri reconctiliatus est. Ubi et inhardum nostrum fidelem operam dedisse, eo magi ut credamus inducimur, quod imperatorem aestate anni 36, cum unicum iam constitium de mothario sincere sibi uniendo agitaret, amicum suum emtum eligensiadi 10 ultro visitasse legimus β.

Reliquum itae, religioni, litteris, amicis deditus, in

marima regni perturbatione per quietem 'it'. Nec auctoritate qua valebat agensium et vicinorum rebus benigne consulere', nec apud amicos in palatio remanentes pro i5

oppressis intercedere destitit Melesiam Midinheimensem, martyrum meritis iam longe lateque celebrem, adornavit et plumbo texit'. Libris conscribendis non tantum, quanti molimi inter reoni negotia, tempus impendit δὲ Annales, HOS

de Pippini et Groli et Hludowiei rebus in palatio constitutus o

ediderat λη, dira annum 29. non producendos Tistimavit.

Scripsit praeterea libros de historia translationis sanctorum Mareellini et Petri et ad Ltisum libellum de erue adoranda δ' Epistolae eius quae supersunt historiae auctoris et temporis illius illustrandae multum eon sicunt . Historiam Maeoniae 5 sive libellum de adventu, moritus et superstitione Saxonum et historiam translationis sanet Aleaeandri, ab Adamo re

4 lmnino autumno; r. Simso=ι Iahrb. Ludiolo d. r. II, p. 16 M. 5 Ann. Fuid. a. 836 H Ep. 35. init. M. Boudois, La translation de 30 ε Marcelli et Herre, ibi de Dole des hautes audes', ase 160, Paris

1907, p. 81 sqq. negarit Mnhardum a. 830 in otium recessisse, iectamen quod contendit probavit Translat. S. Marcellini et Petri Lo 1 patet Einhardum a. 830. eae iam non in palatio secularibus negotiis occupatum fuisse . 7 Ep. 24. 37 in qua iam Epist. V, p. 128. pro bBoma e coniectura Pertzii scriptum est Immay. 42 46-49 60. 62.8 Ep. 28 29; fortasse et 27 19 30 34. 9 Ep. 36. 10 SS. I, p. 126 127. 11 D. ad Lupum Epist. VI, p. 9 sq. et ep. 57. 12 SSI, p. 127. De hac sententia a Pertzio sustentata, ab aliis valde impugnata, non hoc loco disputandum esse eense . 133 Quem E. Diimmur 40 N. Archin XI, p. 233 288 et K. Hampe, G. Mnst V, p. 146-149, ediderunt . 14 Einhardum etiam uersibus laudem sibi parasse versus Nasonis . 1. 2 indicare videntur Poetae Carol. L p. 3879. Aonias avide 3 solitus recitare camenas Nardus ovans summo presenti pollet honore. 4b Mattenbach, Q. 7, p. 200 sq. quae beari, Gesch de Literatur des A. II, p. 92 n. 2, attulitJ.

15쪽

beri alio loe dirimus h. Lambecius vero adbreviationemehronici ab Urbe condita sqtie ad annum 809 ei vindicare conatus nullo plane fundamento nititur, nec meliore iure

alii inhardi cuiusdam salterium, quod in bibliotheca Bo-

biens recensetur, nostro adscripserunt'. Quae vero edidit, ita comparata sunt, ut praecipuum ei inter historicos locum adsignent. Scripsit enim summa integritate animi, non eaetera et aliena, sed tempus suum, sed amicum, nec doctei tantum, sed ut is qui aetatem in re rablica administranda consumsisset. Litteras Graecas aeque ac Romana coluit, et eae antiquis non tantum historicos et poetas si mathematicos' grammaticos et rhetores', sed Patres etiam et sui aevi serisfores legit λ'. Cumque temporis sui irorum pru- 15 dentissimus et doctissimus haberetur λὲ commercium eiu a iuvenibus optimae indolis e elitum fuisse facile nobis per- Suadebimu8. Lupum, errariensem postea abbatem, qui erudiendus in Germaniam missus fuerat, praecipuum cui torem habuit λ eum Hrabano, vidensium tundi temporis 20 abbate, quem propter doctrinae copiam et morum probitatem magni fecit, societate continua iunctus erat cum eo bibliothecae suae catalogum communicaverati', ei bro commodavit , ei lium unicum λβ ussinum moribus et doctrina formandum et monachum erudiendum commisit λβ. Immae 2 etiam, dulcissimae sororis, contubernio per aliquot annos

gavisus est quam anni 36 initio defunctam δ' adeo urit,

1 AES. I, p. 339. I, p. 674. y Comment. bibl. Vindob. II, p. 395. 398. 3 Mansi in Fabriel bibi mediae et ins latinitatis lib. , p. 88 A Eum Graeca intellemisse et proverbium in Vita Karoli e 16. a recitatum et Lupi p. 5 G. Epist. VI, p. 17 et quae de arolo eius linguae perito c. 25. refert testantur. 5h Virgilii Georsica, p. 57. 6 Ibid. cf. Lupi p. 5. 7 Einh. p. 57; Lupi p. 1. 8 Einh. m. ad Lupum. 9 e. st Paulum diaconum. 10 Ep. 5T. 11 Anon. Vita Hludo ei e 41 Ermold. l. e. Gesta abb. Fontan. l. 12 Livia ad inh. N. 13 Lupi p. 1 ad inh. s. l. s. m. 14 Lupi ep. b. 15 supra p. VI, n. y. 16 Ep. 57. rudensem

bibliothecam Einhardus inspisisse ridetur, novit enim ibi e Stilam, in qua verba et nomina obscura demonstrari possint ep. 57. Sed

40 n. 1. 2 iure nega8se videtur inum in monasterio uidens mora

tum esse, ideo ne e seliam illam Fuidae fuisse eonstat=. 17 Obiit hieme Lupus m. 836 ante Al se obitum 6 Id. Oct. in Gallias rediturus Lupi p. 6 41, G. Epist. I, p. 18 48 sq. Einhardum mense Anio nisitavit, inter dies sinit 7 11, Lupi p. 5 l. l. p. 16. cf. 46 F. 4, p. 15. Iam ante mortem Immae Lupus eodem anno inhardum uisitaverat Lupi p. 4, p. 159.

16쪽

XII INHARDI VITA AROLI M.tit totum quod sibi superesset dierum in moerore transigendum statueret . Illius meminisse, illam infimo corde amplecti, illitis se apud Deum intercessioni commendare unica viventis volupta' unicum morientis solamen fuit in haec ota animam Creatori reddere disposuerat λ. Obiit die 14. Martii, anno 840 V. Corpus in ecclesia eligensiadens septurum, eique hoc mabano epitaphium adscriptum est Poetae Carol. II, p. 237 κδ rTe peto, qui hoc templum ingrederis, ne noscere Spernas, Quid locus hic habeat quidque tenens moneat. 10 Conditus ecco inest tumulo vir nobilis isto, Einhardus nomen cui genitor dederat. Ingenio hic prudens, probus actu atque ore facundus

Extitit ac multis arte fuit utilis.

Quem Carolus princeps propria nutrivit in aula, b Per quem et confecit multa satis opeaea. Nam horum sanctorum condigno functus honore Exquirens Romae corpora duxit et huc Ut multis prosint precibus curaque medelae, Ipsiusque animae regna poli tribuant. go Christe Deus hominum salvator rector et auctor, Aeternam huic requiem a super astra pius lFuerat Gnhar sis statura brevis M, sed ardorem animi eorsoris agilitate Xprimebat Extat ea de re testimonium Theo-dul episeos Aurelianensis, cuius Nar lam' Einardulum Ebabbreviatum esse redo. Aleuino' et alafrido V Beseleel

1 Ei . p. ad Lupum 2 fPeris e peram un. S. Bavoriis Gand. m. II, p. 187, eeutus a. 844. indicavit; sed qui lonoe praestant, Ann necrotos Fuld. m. XIII, p. 174, hune indieant annum iidem s. l. p. 166 et Meres Lauresh. Bohmer, Fontes II, p. 146, et nota oeod. Vasio Palat. 1448, Z. f. D. Alterin XXI, p. 76, diem ponunt 2. Id Mart. mutis recte Breviarium Fontan. Mabillon, Ann. O. Ben. II, p. 610 15 Kal. Iunii Merol. Imrziburyense, Forschungen VI, p. 116, si tamen idem intelligendus est 12 Kal. April. alii, quos Perta equitur, 8 Kal. Augusti scripseruntJ. Mareellini et Petri . assuma p. VIII n. 129. Carmen 2b, v. 155 Poetae Cares. I, p. 487: Nardulus huc illuc discurrat perpete gressu . Ita Miam in epigramma te leuini, Poeta Carol. I, p. 2489:

Ianua arva quidem et parvus habitator in aede est. Non spernas nardum, lector, in corpore amum. 40Ρarva quidem res est oculorum, cerne, pupilla,

Sed regit imperio vivacis corporis actus: Si regit ipso domum totam sibi ardulus istam: Nardule' dic lector pergens, tu parvule, salver b

17쪽

Talem virum, historiam sui temporis scribendam ribi proponeret, opus rerum copia et dicendi ornatu erimium

editurum fuisse Deile quisque intelligit. Amplispimam

scribendi materiam ei suppetiisse e sinim allatis iisque, quae de se ipso atque de epistolis, quas aetare dicit et legationibus ad imperatorem directis prositetur, patet et veritatis non minus studiosum quam capacem in referendis io eladibus Franeorum et fama sinistra de aroli liabus aeconiurationibus propter immanem astra e crudelitatem

Reliquis operibus eius Viti roli apud aequales et apud fosteri mi homines palmam praeripuit nam nec ullius per 1 medium aevum historici, Paulo diacono et I Martino Polonoeaeceptis, tot codices Mare, nec cuiusquam eorum scripta itaeertatim ab omnibus qui Karoli res alligerunt decemia esse meminimus Laudis eius partem arolo partem sibi in-hardus debet. inane nec saeculis prorime antecedentibus neca sequentibus historicum inτeneris, qui ea cogitationum vi, claritate sententiarum eaque dicendi arte aecellat β. Debuit id studio Romanorum, Ciceronis praecipue et Suetonii, quem in tantum ordi habuit, ut non solum operis dispositionem, sed et integras haud raro sententias inde mutuatus eraea rideri possit . Primus ei ante oculos ver8abatur, quem rotus factis quodammodo aequaverat, Octavianus Augustus et Titus sed nee Tiberium Claudiumve aspernatus est.

Unde nonnulli operis loci, varie agitati, lucem accipiunt, e. s. quod cap. 4 dicit, se de nativitate et infantia vel etiam so pueritia aroli nec scriptis nec auditu aliquid percipere potuisse. Certe qualia Suetonius de Caesaribus nonnullis tradidit, talium de arolo eae libris saltem hauriendorum

saeuitas inhardo non sumpetebat quam tamen ob causam recentiorum quidam acriter in eum invecti sunt, de arolos anno 754. coronato sibi constare gloriati quod nec in-harsim ignorasse utinam eae annalibus eius discere voluissent β Eae Pauli diaconi libello de episcopis Mettensibus

1 f Maritim variarum artium doeinem peritissimum dicit Cat. Mδ M. M. XIII, p. 272J. 2 Η, wico imperante, et dum ipse 4 primus eius consiliarius erat. 3 fConferas elim iudierum Leopoldi Ranke, Zur Kriti Frankiseh-Deut scher Reiehsannadisten p. 4J; Opera

LI LII, p. 96 sq. et p. 121-1219. 4 c . r. Schmicit De inhardo Suetonii imitatore. Progr. Ῥανreuth 18809. M Sed ideo quoque

annale ei abiudicantJ.

18쪽

x IV ΕΙΝΗΑRDI VIΤA AROLI M. paucas sententias in librum suum recepit. Ut autem nemo alios impune imitatur, ita inhardum quoque uno alterove loco eius rei poenas dedisse haud difflear ne omni tinnisu id ejecit, ut antiqui plane sermonis compos feret, quippe qui vel contra grammaticam aliquotiens peccaverit. AEEinhardi libellus, o ut prodiis, ingenti oninium applausu oeceptus, o ab historicis qui Karoli tempora

attigerunt saepissime defloratus est. Quorum numerus cum medit aevi de 3 su semper auctus sit, hic antiquissimos tantum eorum et inhardo coaetaneos, Enhardum uiden 10 sem*, qui pug Suum circa annum 30. incepit, chronographum Fontanellensem, Thessanum, Anonymum Vitae Hludo-wici auctorem, nominasse sui liciat, quorum tres aroli Vitam aescripsisse, Thessanum eam saltem imitatum esse σοe lorato habemus. Saeculo nono medio uodomus Fri 15 densis monachus in historia translationis . Alexandri plurima inde mutuatus est; Arnulfo rege poetam Maeonem Vitam Mersibus e ressisse et aeculo duodecimo Rachwinum in Friderie imperatore depingendo eam prae octilis habuisse iam antea iri docti monuerant. 20 Editiones anteriores fuerunt 1 uenarii anno 1521. dissertatione de origine et sedibus priscorum Francorum praemissa, et inhardi annalibus subiectis de quo ille usus est, aut ipse iam ab antiquis Gemplis nimis recedebat, aut quod massis credo, a 25 editore, ut orationem concinniorem et magis Latinam re ideret, tutis in locis immutatus est ius rei indietum id potissimum erit, suod in ualibus reliqui omnes, suotquot

super Sunt, codices unanimi plerumque consensu a Menario

recedunt'. Repetita est a. 1532 Basileae in collectione so Scriptorum Germanicorum rechtiana, a. 1561. in Gemplis, quae volvi, ultimo numero in mutato, iam 156 2 legitur' Coloniae Agrippinae ii 12'. a. 1616. Lissiae ocudente Iusto Lansonio in a. 1707. in Heineeeii et euhfeldi Scriptoribus rerum Germanicarum. Schminckius et a Beato 5 Rhenano libris rerum sermanicarum a. 155 1 insertam

1 re Peria non indicavit, revemisse ridetur M. II,

p. 2659. 23 Quem inhardum nostrum eme nemo iam, ut opinor, negat, quem Annalium uidensium priorem partem composuisse Fr. urae solus quidem contendit, reliqui iure, ut puto, uestant; si Moel, Bel 40 trage . riti der Ann regni Frane. Mud der Anu. q. d. inhardi',

1902, p. 267-294, et S. Helimann N. Dehie XXXIII, p. 729-737y. 3 Quod iudicium postea mutari debuit, eum eodem teinvel semis, nunc Muse Britannie nr. 21109, repertus pleras ροι Numarii lectione praebeat p. Archis VII, p. 364 . b

19쪽

ΕΙΝΗΑRDI VITA AROLI M. Vesse dicit, sed nec ego nec amicorum qui8quam eiusmodi Gemplum aspeaeit, et tali additioni ratio libri ehementer adversatur. Reliquae autem editiones omnes, licet haud raro ab ea recedant, uenarianae ut principio et fundamento suo innituntur. 2. Iusti euberi in Scriptoribus rerum Germanicarum a. 1584. Codicibus duobus adhibitis libri uenariani leotiones primus suspectas reddidit, nec tamen emendare aggreSsus est Eandem recensionem in altera S. Reuberito editione a. 16 19 ei in Fransii historia Caroli Magni, Argentinae a. 1644. in ' invenies tertius Scriptorum Retiberi editor, Ioannes, a. 726. arietatem lectionis Sehminckianae subiecit. 3. Freheri a G613, in Corpore M. Francicae hist. 15 p. 433, qui codicem nactu8 bonae notae, Sed eo non ut oportuit usus est, quippe qui editionem uenarianam plerumque tam presse seqvatur, ut e vitia typographica ad calcem eius

emendata rursu e rimat.

4. Andreae Duchesne tomo I. S. Francio. a. 1636. et Tertum ope quinque codicum, qui inter regios Parisienses

habeantur, correXit.

5. Bollandi a. 1643. editio eo anterioribus praestat, quod codicum suorum inter quos fuit unus aderbornensis societatis Iesu nunc BruXeliensis r. 5815 - ope 25 locos aliquos, reiecta uenarii corruptione, restituit. Editor dissertationem de reliquis Karoli Vitis et de Gnhardo praemisit, tertui annotationes subiecit.

6. rideriei Besselii Helmstadii a. 1667. in ' Editioeodieis Florentini B M leetionibus prolatis excellit Annos taliones eius, licet multam eruditionem testantes, semper fere titulis Athenas portalis aequaveris. 7. Ioannis Hermanni Schmincke, Traieeti ad Rhenum a. 1711 in ' Primus codicum Bodleiani, Lugdunensis, Giogonnillensis, Sionensis et ssetani, praeterea Albertis Stadensis aliorumque scriptorum qui inhardum secuti sunt laetiones dedit, et totum summo annis emendare et illustrare conatus, Besselii commentarium, Bollandi notas, Goldasti anima ersiones eousque manuscripta8, uenarii

dissertationem te origine Francorum. Freheri de statura. Caroli Magni et suum de vita et scriptis inhardi ommentarium operi adiecit. 8. Bouqueti a. 1744, tomo V. S. Gallicorum aihibitis novem codicibus regiis Parisiensibus, quos inter et Chesnianos fuisse opinari licet.

20쪽

xv EINMMI VITA AROLI M. S. Meolai Meerrans. Groningam a. 1755 in '; Sehminekium ut plurimum sequitur. 10. Gabrielis Godos redi redow, Helmstadii a. 1806. in '' Praeter etera subsidia Alberet Stadensis et Henriei de Hervordio, qui Einhardum aescripserunt, lectiones attulit, et conquisitis undique quae inhardo illustrando inservire

possent, id praecipue et dem e voluisse videtur, ut tristissimo tempore Germanos antiquae virtutis Memplo ad redint grandam eam incitaret. Quod ad emolendum utinam semper historia patria valeat 10 Post hos seraginta codicum ope novam editionem in-εtitui, quorum maiorem partem in Germaniae, Italiae, Hel-τetiae, Belgii, Galliae, Britanniae bibliotheris ipsemet evolvi.

tanta librorum copia inprimi spectandum erat, in quonem alter ab altero omnesque ab inhaesi authentico en Dderent, investigarem levique negotio omnes qui modo supersint codices a duobus Gemplis derivari animaduerti.

G. H. PERI Z.

Sed infeliei sane casti accidit, quod erusti88imus Omnium fere odiotim, quos in de scriptoribus aeri Karolingio Ψ6 optime me ritus collegit, idemque, cum novam editionem pararet, statim ei oblatus et diligenter ab ipso descriptus Vindobonensem dico r. 529, tunc hist mos. r. 667

8aeculo X. X. Xaratus, mendis non paucis S aversus

tam in singulis ocabulis scribendis quam etiam in verbis ει temere mutaris, additis vel omissis. Quorum pars in alios transiit codices recentioris quidam aetatis, sed propter amni- fatem illam a Pertzio magni faetos Ideo etiam ipsa editio a. 1829. Scriptorum tomo altero p. 33 sqq. luci data et ter in minore forma, lectionis varietate omisSa, repetita, sopraeterea ah deler Leben und Wande Karis de Gr. I, p. 49 - 989 a. 1839, et Tmlet O vres completes 'Min-hard I, p. 1-1149 a. 1840. recepta, genuinam siri formam non satis e renisse dicenda est id quod primus sidit et satis acerbe castigavit h. asse, eum novam editionem 5

Monumentis Carolinis Bibliotheca rerum Germanicarum I Ua. 1867. inserere p. 500 - 541, quam etiam separatim reetidi iussit, et a. 1876, curante V. G. . attenbach ι, denuo in Messam habemu8.

SEARCH

MENU NAVIGATION