Works; from the text of Heyne and Wagner

발행: 1855년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

AE EIDOS LIB. V.

Pars spoliant aras, Dondem a Virgulta saeusque Conjiciunt Furi immissis Vulcanus habenis Transtra per et remos et pietas abiete puppes. Nuncius Anchisae ad tumulum cuneosque theatri Incensas perser naves Eumeluso et ipsi Respieiunt atram in nimbo volitare savillam. Primus et Ascanius, ursus ut laetus equeStres Ducebat, sic acer equo vi bata petivit CaStra ne exanimes possunt retinere magistri. Quis furor iste novus 3 quo nune, quo tenditis, ' inquit. Me miserae cives 3 non hostem, inimicaque astra Argivum Vestras spes vi sis En ego Vester Ascanius V galeam ante pedes projecit inanem, Qua ludo indutus belli simulastra ciebat. Accelerat simul Eneas, Simul agmina Teuerum.

Ast illae diversa metu per litora paSSim Diffugiunt silvasque, et sicubi concava furtim Saxa petunt liget incepti lucisque, Vosque

Mutatae agnoscunt, excussaque peetore JUno St. Sed non ideirco flamma atque incendia vires Indomitas posuere udo sub robore vivit Stuppa vomens ardum sumum, lentuSque earinaSEst vapor, et toto descendit Orpore pestis Nec vires heroum infusaque flumina proSunt. Tum pius neas humeris abscindere VeStem, Auxilioque Oeare deos, et tendere pinnaS: Iupiter omnipotens, si nondum exosu ad unum Trojanos, si quid pietas antiqua labores Respicit humanos, da flammam evadere elasSi Nune Pater, et tenues Teuerum res eripe leto.

302쪽

212 P. VIRGILII MARONIS

Vel tu, quod sup0rest, infesto fulmine morti, Si mereor, dumitte, tuaque hie Obrue dextra. Vix haec ediderat, quum effusis imbribus atra Tempestas sine more infit tonitruque tremiscunt dua terrarum et campi ruit aethere toto Turbidus imber aqua densisque nigerrimus austris

Implentu que Super puppes Semiusta madescunt Robora restinctus done Vapor omniS et OmneS,

ne hue ingentes nune sue pectore em asMutabat versans : Siculisne resideret arvis, Oblitus satorum, Italasne capesseret OrRS.

Tum senior Nautes, unum Tritonia Pallas Quem docuit, multaque insignem reddidit actu, Haec responsa dabat, vel quae portendereti a Magna deum, vel quae satorum Oseeret ordo. Isque his AEneam solatus vocibus infit: 'Nate dea, quo sata trahunt retrahivatque, Sequamur: Quidquid erit, superanda Omnis ortuna ferendo est. Est tibi Dardanius divinae stirpis Acestes: Hunc cape consiliis socium et conjunge volentem; Huic trade, amissis superant qui navibus, et quos Pertaesum magni incepti rerumque tuarum est;

Et quidquid focum invalidum metuensque pericli est, Doligo ; et his habeant terris me moenia sessi: Urbem appellabunt permisso nomine Acestam. Talibus incensus dictis senioris amici:

Tum vero in curas animum didueitur OmneS; Et Nox atra polum bigis subvecta tenebat. Visa dehinc coelo saetos delapsa parentis Anchisae hibito tales effundere Oees: mato, mihi vita quondam, dum vita manebat, Care magis nate, Iliacis exureite satis Imperio Jovis huc venio, qui lassibus ignem Depulit, et coelo tandem miseratus ab alto est. Consiliis pra o quae nunc puleiaerrima Nautes Dat senior luetos juvenes, octissima corda, Deso in Italiam. Gon diu a atque aspera cultu

Debellanda tibi Latio est Ditis tamen ante

Infernas aceedo domos, et Averna per alta CongreSSu pete, nate, meos. Non me impia namque Tartara habent, tristes umbrae sed am mviri torum

Concilia Elysium lue colo. Huc easta Sibylla Nigrarum Diulto pecudum te sanguine ducet.

303쪽

AENEIDOS LIB. V. 213 Tum genus Omne tuum, et, quae dentur moenia disees.

Jamque vale torquet medios Nox humida cursus, Et me saevus equis Oriens amavit anhelis. Dixerat et tenues fugit, ceu fumUS, in auraS.

AEneas, Quo deinde ruis 3 quo proripis γ' inquit, Quem fugis 3 infinius te nostris complexibus arcet 3

Hae memorans cinerem et sopitos suseitat ignes; Pergameumque Larem, et anae penetralia Vestae, Farre pio et plena supple veneraturin erra. Extemplo socios primumque areessit Acesten,

Et Jovis imperium et cari praecepta parentis

Edocet, et quae nune animo sententia onStet. Haud mora consiliis, nee ussa reeusat Aeestes.

Transcribunt 'bi matres, populi imque Olentem Deponunt, animos nil magnae laudis egentes. Ipsi transtra novant, flammisque ambesa repotimat Robora navigiis optant remosque rudenteSque: Exigui numero, sed bello vivida virtus. Interea Eneas vilem designat aratro,

Sortitur que domos hoc Ilium, et haec loca Trojam Esse jubof Gaudet regno Trojanus AeeStes, Indicitque sorum, et patribus dat jura voeatis.

Tum vicina astris Erycino in vertice sedes Fundatur Veneri Idaliae tumuloque saeerdos Ac lucus late sacer additur Anchiseo. Jamque dies epulata novem gens Omnis, et aris Factus honoso placidi straverunt sequora venti, Creber et aspirans rursus vocat Auster in altum. EXoritur procurva ingens per litora fletus Complexi inter se noctemque diemque morantur. Ipsae jam matres, ipsi, quibus aspera quondam Visa maris acies, et non tolerabile nomen, Ire volunt, Omnemque fugae perserre laborem. Quos bonus Eneas dictis solatur amicis, Et consanguineo lacrimans commendat AeeStae.

Tres Eryci vitulos, et Tempestatibus agnism, Caedere deinde jubet, solvique ex ordine lanem.

304쪽

P. VIRGILII MARONIA

Ipse caput tonsa soliis evinctus olivae, Stans procul in prora pateram tenet, sextaque Salsos Pomet in fluctus, ac vina liqu0ntia undi . Prosequitur surgens a puppi Ventu euntes. Cortatim socii seriunt mare, et aequora Verrunt. At Venus interea Neptunum exercita curis Alloquitur talesque effundit pectore questi Iunonis gravis ira, ne exsaturabile pectus Cogunt me, a Peptune, preeos deSeendere in omnes; Quam nec longa dies, pietas nec mitigat ulla, Noe Jovis imperio satisve infracta quiescit. Non media de gente Phrygum exedisse nefandis Urbem odiis satis est, ne poemam traXe per omnem Itoliquias Trojae cineres atque OSSa peremiae Insequitur Causas tanti sciat illa furoris. Ipso mihi nuper Libyeis tu testis in undis, Quam molem subito excierit. Maria omnia coelo Miseuit, Eoliis nequidquam freta procellis, In regni hoc ausa tuis. Per scelus de etiam Trojanis matribus aetis Exussit inde puppes et classe subegit Amissa solio ignota linquere terra . Quod superest, oro, sileat dare tuta per undas Vela tibi hesea Laurentem attingor Thybrimi Si concessa peto si dant ea mi Pnia Parere . Tum Saturnius hare domitor maris edidit alti: Fas omne est, Stherea, meis te fidere regnis.

305쪽

AENEIDOS LIB. V. 215

Unde genus ducis Memmi quoque saepe furores Compressi et rabiem tantam eo lique mariSque. Nec minor in terris Xanthum Simoentaque testor) Eneae mihi vi a tui. Quum Troia Achillos Exanimata sequens impingeret agmina muri8, Millia multa daret leto, gemerentque repleti

AmneS, ne reperire iam atque evolvere posset In mare se Xanthus Pelidae tunc ego forti CongreSSum Enean, ne di nec Viribus aequis, Nube cava rapui cuperem quum vertere ab imo Structa meis manibus ei vi a moenia Trojae.

Nune quoque mens eadem perstat mihi pelle timorem. Tutus, quo optaS, portus accedet Averni. Unus erit tantum, amiSSum quem gurgite quaeret; Unum pro multis dabitur caput. His ubi laeta deae permulsit peotora diotis, Jungit equos auro genitor, spumantiaque addit Frena seris, manibusque omnes effundit habenas: Caeruleo per summa levis Olat aequora Curru. Subsidunt undae, tumidumque sub axe tonanti Sternitur aequor aquis fugiunt Vasto aethere nimbi. Tum variae comitum aeteS,-immaniamete, Et senior Glauci chorus, Inousque Palaemon Tritonesque citi, Phorcique exercitus Omnis Laeva tenent Thetis, et Melite, Panopeaque iugo, Nesaee Spioque, Thaliaque Cymodoceque. His patris Eneae suspensam blanda vicissim Gaudia portentant mentem jubet ocius omnes Attolli malos intendi brachia velis.

Una omnes fecere pedem pariterque siniStrOS, Nunc dextros solvere sinu ; una ardua torquens Cornua detorquentque serunt sua flamina ellassem. Princeps ante omnes densum Palinurus agebat Agmen : ad hunc alii cursum contendere jussi. Jamque sere mediam caeli nox humida metam

Contigerat plastida laxat an membra quiete Sub remis fusi per duram dilia nautae Quum levis aetheriis delapsus Somnus ab astris Α0ra dimovit tenebrosum, et dispulit umbras, Te, Palinure, petens, tibi somnia tristia portans Insonti puppique deus consedit in alta, Phorbanti similis fundit iii has ore loquelas : Iaside Palinuro serunt ipsa aequora laSSem AEquatae spirant aurae datur hora quiseti: Pone caput sessosque eulos urare labori. Ipse ego paulisper pro te tua munera inibo.

306쪽

P. VIRGILII MARONIS.

Cui vix attollens Palinvi us lumina satur: men salis placidi vultum suetusque quietos Ignorare jubest mense liuio confidere monstro p Enean credam quid enim fallacibus austris, Et coeli toties dodeptus fraude sereni FUTalia dicta dabat, clavumque astixus et haerens

Nusquam amittebat, oculosque sub astra tenebat. Ecce deus ramum Lethaeo rore madentem, Vique soporatum Stygia, Super utraque quaSSat Temporan cunetantique natantia lumina solvit. Vix primos inopina quies laXaverat artus: Et super neumbens, cum puppi parte reVUSa, Cumque gubernaclo, liquidas projecit in undas Praecipitem, a socios nequidquam Saepe oeantem. Ipse volans tenues se sustulit ales ad avi as. Cui rit iter tutum non secius aequore elaSSiS, Promissisque patris Neptuni interrita sertur. Jamque adeo copulos Sirenum advecta subibat, Dissiciles quondam, multorumque ossibus albo ;Tum rauca assiduo longe sale saxa sonabant: Quum pater amisso fluitantem errare magistro Sensit, et ipse ratem nocturnis erit in undis, Multa gemens, casuque animum coneUSSUS amici. nimium credo et pelago eons Se Sereno,

Nudus in ignota, Palinvi e jacebis arenat

307쪽

LIBER SEXTUS.

SEARCH

MENU NAVIGATION