장음표시 사용
11쪽
ἡMihi quidem res epigraphicae gratae semper iucundaeque fuerunt, quod nescio quo pacto propinquiores mihi veteres Graeci videbantur, quotiescumque ad mar
Elementa epigraphices Graecae, 1840, p. 2Ex magno inseriptionum Graecarum numero eRS UOB-quirere institui, quae alicuius momenti sunt ad cognoseenda instituta gymni ea et agoniStica, collectas e ratione et loeorum et temporum digerere, dispositas explanare. Et nune quidem ex ingenti materia epigraphica, quae in adversariis meis suppeditat, titulos Aphrodisiense8 Selegi. Spero autem me ps Stea, qu0d praeterea in promptu habeo, cum aliis huius diseiplinae studiosis communicare quodque incohavi ad finem perducere 9088e. Seribebam Halis SaXOnum,eXeunte mense Maio a. MDCCCLXXXIX. oito Liermann.
13쪽
quaecunque in his schedis conge Ata sunt, aestimanda Sunt
Omnia ea norma atque regula, quam Theodorus Momm 8enus,
Nusquam conata Studiaque Vixorum docti88imorum, qui agrum Caricum serutati Sunt monumenta epigraphi ea investigaturi, uberiore S extulerunt fruges, quam in ea regione, ubi Sita
olim fuit 21φροδιοιας, nune Ghera vel Geyra ), nisi ii, qui nuper
ruinas Stratonicenses et LaginenseS exploraverunt, largiorem materiam Dras dabunt. Urbs igitur Veneris ut omnino ferax fuit lapidum in- Script0rum, Satis magnum eorum quoque numerum titulorum reliquit, qui ad cognoscendas instituti0nes gymnicas et agonisticas apud nati0nes Graecas usitatas n0nnulla c0nferunt. At haec te8tim0nia quadraginta, quae e copia ceterorum documentorum lapidari0rum deligenda mihi erant, neutiquam titulos continent, quorum argumentum gymnici et ag in istici generis sinceri est, immo Ver0 mai0r eorum pars ad cla88em laudatoriorum pertinet, qu0s qui cognitos habet, n0n ignorat, quanto opere re Spraep0nderentur verbis. Quae cum ita sint, nisi contentu8 vo' lebam e88e nuda enumeratione - quae in Indicibus a me consectis comm0 de praesto est -, sed, quantum in me meaque
14쪽
materia erat, vividam imaginem deScribere malebam, con Sentaneum est mihi posteaquam ante omnia recen Sui quae ad gymnasia et agones spectant, immorandum fuisse in reliqui8 quoque verbis lapidis; quo pact0 indicatur etiam, quem locum reΗ gymnicae et agonisticae obtinuerint in rebus publicis. Ex eis autem monumentis Aphrodisiensibu8, quae non sunt TFιμνητι ca'sit aDτarro doυκa fons cognitionis manat largior. In diversa temp0ris spatia reliquiae illae ita distribuuntur, ut excepti S perpaucis ad tempestatem p08t pugnam Actiacam referendae sint et descendant ad saeculum tertium, quo nomine marmora huius urbis valde discernuntur a titulis aliorum Cariae oppid0rum, de quibu8 p08tea di 8Serere me p08Se Spero, veluti maior pars tabularum Halicarnassensium ad c0nsilium pr0p08itum
collectarum anni 8 ante aeram Caesarum attribuenda est.
Vix opus mihi erit exp0nere, quo iure omi Serim in exemplis ad instituta Aphrodisiensium magis illustranda adhibitis ordinem temporum subtiliter con8ervare, quippe cum periti pr0besciant per temp0ra imperatorum primi et alterius Saeculi magnam
Sed iam praesari desinam, addere tantummodo Volo, quod Texier in libro, quem in adn0t. 2 commemoravi, monuit, p. 643ἰἡLe num sevi de V sinus, de laquelle la mai80n de Cesar avaitia pretenti0n de descendre, valui a la ville d'Aphrodisias laprotection et l'amicitio des em pereurs, aussi dans une serie de pluSieui S Siectes, nou S ne connai 88on 8 pas de ville eu Asie qui ait j0ui d'un destin plus prospere. Il n'en est p0int non plus dans tesquelles les monuments d' epigraphie se solent conserves jus tu' a n0s j0urs aussi n0mbreux et au88i intacts de sorte quet' on p0uri ait uerire t 'liistoire administrative d'Aphrodisias et
p. 32. - TeXier, ASie mineure, description geographique, historique et archsiologique des provinces et des villes de la chersonne se d'Asie, Paris l862, p. 642. - V. Smith, Dictionary os Greeli and Roman geography, i 873, S. V. A.
15쪽
Τestimonia de statu, qu0 civitas usa est per aetatem imperat ,rum et paul0 ante.
Plinius, nat. hist. l. V, 29 109): Aphrodisienses liberi. Autonomiam urbis c0nfirmant tituli: C. I. Gr. II nr. 2737 i)
Tacitus, ab exe. d. A. l. III, 60: Tiberius .... imaginem antiquitatis senatui praebebat, postulata pr0vinciarum ad disquisitionem patrum mittendo. Crebrescebat enim Graecas per urbes licentia atque inpunitas asyla statuendi . . . . Igitur placitum ut mitterent civitates iura atque legatos .... 62: Aphrodisienses p0sthac et Stratonicenses dictatoris Caesaris ob vetusta in partis merita et recens divi Augusti decretum adtulere, laudati qu0d Parthorum inruptionem nihil mutata in p0pulum Romanum c0nstantia pertulissent. Sed Aphrodisiensium civitas Veneris, Stratonicensium Iovis et Triviae religionem tuebantur. - Conservata est auctoritas ρεHκριμα . Antonii triumviri, C. I. Gr. II nr. 2737. i)Veneri Aphrodisiensi eadem iura ae Dianae Ephesiae concessa esse d0cet titulus C. I. Gr. II nr. 273T'; es B. Barth, de Graecorum asylis, dissert. Argentorat. 1888, p. 15 19.
Adnot. 1) Titulum post Boeelthium ediderunt Momm senus in Brunsii soni. iuris ant. Rom.β 18ST), p. 167 sq., et Vierecti, Sermo graecu8, quo SenatuS populu8que Romanus magistratusque populi Romani usque ad Tiberii Caesaris aetatem in seriptis publicis usi sunt,
16쪽
c0veries in Lycia, 1840, p. 33; Texier, A 8ie mine ure, 1862, p. 642; Gulit et Koner, das Leben der Gri echen und Romer, 1882β, p. 154. Litterae lapidi inconstanter in eisae sunt; in littera A linea
tran8Vei 8a non adunca est; tota mutum adscriptum non e8t.')Versus inde a tertio longiores sunt. Ex versu 5 editores viderunt titulum aetate Caesarum vetustiorem esse, quia bella dominantibus imperatoribus in Asia non iam gerebantur. Alter terminus pendet ex recta interpretatione elocutionis τους νηγου- μενους, VS. 6. Haec appellatio summae auctoritatis R0manae quamvis ambigua lectoribus nunc videatur, tamen egregie quadrat in tempus, quo Caesar, Antonius, Lepidus triumviri rei publicae c0nstituendae clavum imperii tenebant. Qui si in litteris ab Antonio ad Apli rodisienses et Plarasenses datis n0 minati sunt τρεἶς ανδρες τρὶς τουν dἹμοοίων πραγ των διαTaέεως, C. I. Gr. Il nr. 2237, cavendum est, ne hune morem dicendi Aphr0disiensibus vindicemus; sic transtulit scriba Romanus, h0mo Aphrodisiensis consuevit dominos su0s breviter compellare TOυς λὶγου-lμενους. Quapropter astipulor editoribus, qui de aetate triumvirorum cogitarunt. Ergo titulus p 08t annum 43 a. Chr. n. eXaratus est, honores vero aliquot annis ante Su8cepti Sunt. Adnot. 13 De hae re es. S. Reinach, Traiie d 'epigraphie grecque, l88b, p. 270 - 271.
17쪽
Extremum tempus liberae rei publicae Romanae.
Aristoteles in Politicis eas civitates, quarum proprium fuit gymnasiis et agonibus prospicere, n0tavit, cum diceret g 8, p. 1322 23: ἰδία δε τaῆς πολa66κωτερως κοὐ μαλλον ευ νμερουσαις πολε6ιν, ευ δε φρονο ου6ως ευκο6μίaς, γυνaικονομία νομοφυλακια παιθονομία γυμνα6ιαρχια, προς δε TOυ- τοις περι αγωνaς επιμελεια γυμνικους καὶ Λιονυ6ι ακους, καν εἴ τινες ετερας Ουμβαίνει τοι χυτας γίνεσθαι θεωρίας. Inter res publicas ita moratas Aphrodisias qu0que fuit, urbs Cariae, cuius monumenta epigraphica nunc incipiam percensere intuens in8tituta gymnica et agonistica, quorum mentio titulis iniecta reperitur. Ac primum quod tractaturus sum documentum exhibetur prima inscriptionum quas Singulis enarrati nis capitibus praemitto, in qua obiter nuncupatur gymnasiarchia. )Neque ita multum, qu0d quidem ad con Silium prop08itum valeat, in exiguitate testimonii enucleari potest. Medio fere primo ante aeram Christianam saeculo Aphrodisiade gymnasi archia penes eos suit, qui ex ordine civium nobili 0rum et locupletiorum erant; qua de causa cura illius instituti, quod florere civium vehementissime intererat, ad viros tales delata sit, cum per se ipsum intellegitur, tum titulis a me collatis, quibus natura officiorum a gymnasiarchis prae Standorum cognoscitur, magis fit perspicuum. Porro 8i quid ex ea quae in lapide ceruitur enumeratione honorum licet concludi, tunc praesectura gymnasii in gradu honorum alterum obtinuit locum etenim anonymus ille, cui optime merito de patria temporibus difficillimis gratia agitur, hoc munus iniit, po Steaquam Stephane-ph0rus ), antequam agoranomus suit. Sed nolo reticere, me
certam regulam, cui Aucce88iones magi Stratuum munerumve Subiectae fuerint apud Aphr0disienses, in monumentis urbis lapideis invenire non potuisse. Immo vero indicia istius generis fluctuant valde. Nec minus ambiguum re8tat, quo pacto magi Stratus, munera, Sacerdotia cumulata et iterata sint. Neque, ut etiam h 0c praemittam, discrimen inter magistratus et liturgias ea quam desideramus evidentia eminet.
18쪽
De agoranomia infra mihi dicendum erit; nunc Videamus, quas ad dignitates ignotus ) ille paullatim ascenderit. Ad quem, cum exSpectationes optime explevi 88et, temp0ribus bellorum ac perturbationum magistratus delati sunt, quorum rationem reddere ei opus non erat; legatus ) denique R0mam mi88us est. Atque divitiis suis libenter iis subvenit, qui rerum angustiis amicti erant; pign0ra enim pro multi 8 civium suorum persolvit. ) Sed utut ceteroquiti vir ille magnae auctoritatis rei publicae Aphrodisiensium prosuit, n08tra resert Statuere, quicunque tum gratiosi esse et crescere studuerint in civitate, e0s ab administratione
gymnaSiarchiae nunquam Sese Subtraxi88e.
Nec veri dissimile est viros spectat08, qui gymna8io egregie praesuerant, Sepulcrum intra Spatium gymna8ii adept08 e88e,
quo honore cives non Omne8 affecerunt, quibu8cunque curam
D. Agoranomus non Curator Iuctorum.
Supra de agoran 0mo mentio facta est; sciscitetur forsitan qui Spiam, utrum opini0 eorum, qui ratione8 aliquas agoran 0- morum cum rebus gymnicis et agonisticiS esse Sumunt, ad morem usumque Aphrodisiensium quadret an iudicandum sit provinciam eorum iis quae nomine di8tincte apparent officiis c0hibitam fuisse. Periti enim recordabuntur agoranomos inferioris aetatis cum aedilibus Romanorum comparatos esse, non iniuria quod quidem ad certas civitates attinet.') Agoran 0 mi igituraeque atque aediles praeter alia munera curam ludorum dicuntur gessisse. Τ) Num apud Aphrodisienses etiam adornatio certaminum in manibus agoranomorum posita suerit 3 annuit Haederit'), abnuendum esse equidem arbitr0r. Etenim ille coniecturam suam
ex nudis epithetis petiit, veluti: ἐν aὶς ἐτελεύεν arOρανομiata πολυτελεσιν '), quae non minus apte ad meras largitiones frumentarias referri posse nemo non latebitur. Ab alio argumento prosectus non est nec pr0ficisci potuit; neque enim ulla anquirenti mihi occurrebant testimonia, quibus cogimur agoranomis Aphrodisiensibus maiorem attribuere pote8tatem, quam eam quae cum rebus Drensibus per se c0niuncta est. Namque in lapide, ex quia digre88i Sumus, expresse indieatur, ag0ranomum rei frumentariae providisse q), aliae inseriptiones simplicem praebent
19쪽
mentione mi ), in iis denique titulis, quibus regimen et administrationem ludorum comperta habemuS, Opera agoranomorum omnino non attingitur. Quae cum ita Sint, putare nequeo agora nomis huius urbis p) alias res durae sui38e quam annonam et res venales Similesque. Adnot. 13 Grasberger, Ergie hung und Unterrichi im klassi schen Alterium ΙΙΙ l8813, p. 463 sq. Compares vero adnotationem Bluem neri, Privatalteri timer IV si 882), p. 338, 3: . Uebrigens scheint die gange Frage aucti nach Gras berger noch einer erneuten Beliandi ung gu be-dilrsen, da nichi bl08s nach den Zeiten, sondern auuli nach den Orten Versehie denhelten Obwalten. ' Quam partem equidem Suscepi ita, ut, quid e titulis de ea re lucremur, in medium proferam. Kraucte, Gymnastili und Ag0ni stili II l84 l), p. 794l 95 pauca, quae huc pertinent, tetigit.
1847 p. 1l4, Tran8 actions 1843 p. 240), nr. 164lR Transactions 1843 p. 24l 300). ὁ στεφανηὶ poρος apud Aphrodisienses anno nomen Videtur dedisse, cf. C. I. Gr. nr. 28 26, 28 27, 2829, 2834, 2835 cet. - Idem destephan ephoris Smyrnaeis tradidit Philostratus, Vit. Sophist. 2, 26, 2
dissert. Gotting. 1851, p. 55; Moυσεῖον κω ιβλιοθαγκλ; II 2 3, p. 37. Praeterea cf. Indices. - E titulis proXime repertis unum assero, qui, quamquam ad res alius Oppidi spectat, tamen idoneus mihi videtur esse ad rem ipsam illustrandam. Inscriptio est Nysaea Bulletin de correspondanee hellenique IX 1885J, p. 127 - B - ed. Clerc) V8. 44-52: Πτος Αιλιος δελκιβιαμὶς καὶ Tu πολει l την στεφανηφοριαν
si nou demonstrari, cogitari saltem possit, legatum ad triumvirO8 missum, qui in litteris Antonii C. l. Gr. Dr. 2737, cf. p. 7 huius libelli adnot. l) VOeatur Σολουν uris trir 'toi , eundem fuisse. Quae coniectura habitu inscriptionis, potissimum quod attinet ad eximia praemia vs. 10 et li), aliqua ex parte commendatur.
20쪽
4) εγγυη Vs. 9), cf. Ditieu bergeri S. I. Gr. Dr. 344 p. 448 8 l. 5) Atque haec quidem docet inscriptio; quamvis multae quaestio nes de gymnasiarchia, qualis fuerit illa aetate apud Aphrodisienses,
poni po88int, quominuS ad eas reSpondeamus, paucitas Verborum insculptorum impedit.
ρανομιον; cs. Indices mei opusculi. 123 Ex exemplis alius generis unum laudo poti88imum memorabile, quod nuper demum in lucem emissum est. Unde facile animis singere possumus, quo modo celebritateS, quRS DOS VocamuS seMeSSeu', tunc temporis actae sint. Titulus ad Apameam, urbem Asianam,
I. Frangius dedit apographum I 00wianum, Annali deli 'Instituto arche 0 logic0 1847, p. 111. - Le Bas et Waddington inscripti in s d 'Asie minuure 1870 p. 391 nr. 1595 et in c0mmentario p. 3i 2 ad 1ir. 1595.