장음표시 사용
122쪽
123쪽
Vs. 11 KOY decurtatum pro Κουίντου. Titulum recentiorem esse quam tit. Dr. XXI, qui subsequi'
Temporibus commodi. Ludi ab hominibus privatis conditi ac fundati. 1. Lysimaelitus agon sit r. XX, XX a, XX b).
Sanctiones teStamentariae. Exemplum Tatae, mulieris Aphrodisiensis, iam d0cuit saetum esse interdum, ut cives Voluntate sua peguniam ad res agonisticas suppeditarent. ) Qu0d benefietum n0nnullis occasionibus rei publicae dari poterat ac re vera, ut supra vidimus, Saepiu8 tributum est. Haec igitur erant munera extraordinaria, quae a liberalitate unius alteriusve ex8pectabantur, non neceSSario SuSci pienda, sed officiosa tantum erant. Aliud e8t, si sumptus necessarii n0n m0do ad tempus breve t0lerantur, sed si quis testamento tantam pecuniam relinquit, quanta sufficit ad certamina in annos celebranda; agones nimirum talibus legatis stabiliebantur atque augebantur splendore. Et tria potissimum exempla luculenti8sima, quae huc Spectant, e latissimo epigraphices Graecae campo, Op0rtet asserri. C0gito enim de institutis Lyciae et Pamphyliae et Pisidiae propriis, quae n0 minantur θεμύες ), de Corcyraeo documento, C. I. Gr. Dr. 1845, c0pi0S0 rebuSque re' sert0, de gravissimis monumentis Aphrodisiensibus, in quibus nunc iuvat mentem aliquamdiu defigere.))C0mpluresq) igitur cives rem publicam heredem certae ac definitae summae c0nstituerant, quae p0Stea ad ludos edendos usurpanda e8Set. Ipsi autem caverant te Stamento, ne priuS celebratio agonum inc0haretur quam pecunia m0rte te8tatori S prae-8ens uSuriS USuri Sque usurarum tantum incrementum cepi8Set, ut sumptus ex fenore per80lvi p08Sent. Ac primu8, quem novimus testamentum id genus c0n Seripsisse, suit Flavius Lysimachus. Quo tempore id fecerit, accurate mem0riae proditum n0n est; id tantum patet, saetum hoc esse inter aetates Flavi0rum et Ant0nin0rum; nec minus obScurum
124쪽
est, quantum primo caput effecerit, ad quod decursu annorum sterte magnus anatocismu8 aecessit. Id constat de v0luntate mortui nummos cumulando8 e88e, dum praesto e88ent denariorum centum et viginti milia, atque ex eius 80rti S usuris quarto quoque anno eXacto certamen dandum e88e. Primo pecuniam ad musicos tantummodo agones erogandam esse iusserat nec tamen
videtur vetuisse p08tea etiam gymnica praemia pr0p0ni, quae tantisper exclusa e88e maluit, quoad tacultates ad unum tantum ludorum genus expeditae erant. β)Atque haec habeo quae dicam de testamento Lysimaehi. Tandem principatu Commodi imperat0riS, neScio quo anno, CXX milia S coaeta erant, quae e ratione nummaria Germanica
calculata aequant 1044 12 Aq) Sed cives liberam huius legati
potestatem minime habebant. Intercessio tostistae. Iam ineunte Ane eulo p. Chr. n. altero municipia iure privata sui 88e accepimus suas res pecuniarias administrandi. Immo verologista ab imperatore ipso singulis civitatibus datus est seurat0rrei publicae, , Verm0gen Spiteger'), qui rationem acceptorum et eX-pen Sorum examinabat, de pecuniis coll0 candis et faciundis versuriscon 8ulendus erat, in omni denique re nummaria dominabatur. 73 De industria peregrinis is magistratus mandabatur. - Nec Aphrodi8ien8e8, cum tempu8 Sube88et, quo ag0n LySimachius primum celebrandus erat, l0gistae consilio uti non poterant; habebant autem tunc aetatis curatorem rei publicae Euryclem quendam,
in qu0, quia in rebus agonisti eis t0tius huius aetatis multum apud Aphrodisienses valuit, non inutile erit commorari. M. Ulpius Apuleius Eurycles. Nomen et patria huius viri traduntur titulo C. I. Gr. nr. 3833 Le Bas-Waddingt0n nr. 867, qui pr0 venit ex oppido Aeganitarum: M. Oυλπιον πουλλὶror' Ευρυκλεα τον Λἰζανείτηr . Natus igitur erat Aeganis in urbe Phrygiae Epicteti, sita ad Rhyndacum amnem, de qua tota regio Vocata est Aganitis. Qui, cum Hadriano prin stipe Athenis n0tissimum illud commune Pan hellenum constitutum esset, a patria urbe Athenas 6υνεδρος vel
Πανελλ ν C. I. A. III, 534) delegatus erat. Nec multo post ibi
125쪽
anim08 plurimorum, cum res Panhellenum magna cura amplexus esset ), sibi congiliaverat, ita ut litterae c0mmendaticiae ad imperatorem, in patriam, ad cunctos denique Graecos Asiam incolentes mitterentur. Casu responsum ab Ant0nino Pio Caesare redditum conservatum est, unde ratio temp0ris accurati8sime licet computari: C. I. Gr. Dr. 3834 Le Bas-Waddingt0n nr. 866:
p088umus datam e88e epist0lam Romae pridie Cal. Dec. anni p. Chr. n. 157. Ex aliis litterisi'), dico ex eis, quas Senatus p0puluSque Aeganitarum acceperat ab areopago Atheniensium, compertum habemus Euryelem, quamdiu Athenis ver8atus est, eum in multis rebus liberalem se praestitis8e tum praebuisse φιλοτιμι aν περιτην πωδHaν ses etiam Daaιδεια τε οφλαὸν ). Quam ob causam areopagus Sciverat, ut Statuae et imagines eius et apud Athenienses et Aeganitas p inerentur. Nee tgrtia deest epistolati), missa ad Senatum populumque Aeganitarum, edita ab archonte Panhellenum, pontifiee Hadriani Panhellenii, ag0notheta magnorum Panhellent 0rum, c0ncilio denique univer80 Panhellenum, in qua magno cum Verborum crepitu Eurycles iterum iterumque laudibus extollitur. Paucis annis po8t - erat annuS p. Chr. n. 161, quo M. Aurelius Ant0ninus et L. Aurelius Verus principatum inierunt - Eurycles invenitur summus Sacerd0s Asiae designatus. χ) Inde vestigia eius per totam M. Aurelii aetatem evanes eunti ), d 0 nee C0mmodi temporibu8 rur8us apparent. Etenim ipse in litteris 3), quas ad Aphrodisienses dederat nr. XX), pietatem Suam erga Comm0dum principem pronuntiat sus. 5)quod quem in annum regni Comm0diani 180-192) indidat, in
medio relinquendum est. Aceepimus tantum eum tunc Sacer-d0tium summum auguSt0rum templ0rum Smyrnae0rum obtinuisse iterum atque ad insequentem annum de8ignatum esse sacerdotem
126쪽
Summum Asiae, quo lion0re iam anno 162 p. Chr. n. sunctus erat. E0dem autem tempore 0meialis imperatorius suit. Cum enim in aula iam pridem, uti Supra Vidimu 8, cognitus ac deptu8que e88et, a principe l0gi Sta con 8titutus e8t; num Ver0 re8 publica complurium 0ppidorum ei cu8t0dienda fuerit, ambiguum est. Certe et tune et postea etiam curator fuit Aphrodisiensium, id qu0d titulis huius urbis perspicue comprobaturi h), nee firmament0ih) puto destitutos n0s esse, si Suspicamur eundem Simul
disienses magistratus rati0nes tum iunXerant. - Iam perVenimus ad eum l0 eum, unde digredi c0acti eramus. EXSequebamur supra caput a Lysimacho civitati relietum tune ad eam, quae in testament0 prae Stituta erat, magnitudinem increvisse inr. XX vs. 13 14), cum legata ab aliis ad similes res destinata sive p0stea data sive deterius c0llocata erant, progressum tantum nondum secerunt sus. 10 12). Necdum Lysimachiu8 agon, quamquam fundamentum firmum ae lantem redituum uberrimorum nanctu8 erat, initiari actutum potuit. Etenim cum ex summa CXX mil. ω detrahi quicquam vetitum esset itaque sumptus primi ludi ex huius demum capitis fenore pernumerari p08Sent, nece88ari 0 80llemnia aditialia aliquam diui h)etiam retardabantur. Sic se habebant res, animi civium alii erant. Qui cum 0pperiri iam n0llent, ad Euryclem, curat0rem Suum, SeSe c0n Vertebant per arch0nte8, uti resp0nsum eius de causa ea ag0ni Stica auferrent sVS. 3 4, 19). Quod ante tempus ille de rebus ad certamina instituenda pertinentibus interpellatus ab Aphrodisiensibus non erat, utpote cui ansa interce8Si0nis eodemum punct0 tempori S daretur, ex quo pecuniae ag0ni8ticae primum in pr0 cinctu parataeque habebantur sus. 10 11, vs. 4κail). Tum igitur petentibus perquam prolixe m0rem geren Srescriptum ad archontes et senatum populumque mi8it nr. XX), qu0d satis accuratum edictum de apparatu seriarum Lysimachi continet. Inter eau 8as Vero quattuor, quibus Eurycles ad res agonisticas constituendas et ordinandas impulsum 808e es8e in exordio litterarum ait, attingit etiam praeter reverentiam domini sui, quippe cui dignitatem logistae debuerit, piam erga testat0res memoriam, samam atque existimationem urbis Aphr0disiadis, incitati0nem externam, preces sodalium Syn0di curatissimas
127쪽
svs. 5-8). Sine dubio perversum est, quod Menadier de hoc l0e0 inseriptionis obiter protulit ii, qui credit Tot ς απο τλὶς συνοδου n0n artisees sui8se 80dalitatis cuiusdam, sed p0tius Aphrodisiensium gerusiastas. Qu0d si ita esset, neque per8picip088et, cur in allocutione Vs. 2 c0llegium, quod tanti ad rem
c0nficiendam momenti fuit, plane omissum sit - nisi sorte alia epistola seorsum ad geru SiaSta S mi88a eSt neque quapr0pter elocuti 0 usitata Tων γερου6ιGύτων Seu Tων GAEO T/ῆς γερου-0ίας spreta atque illud Tcυν απο τῆς συνοδου adhibitum sit. Mult0 vero gravius testimonium cernitur in us. 9 et 14 titulini . XXI arctissime cum argumento pr0p0Sitae in Seriptionis c0- haerentis. Unde manifestum atque apertum e8t ag0ni Sta 8, n0ngeru Si asta 8, Euryclem invoca8se ad accelerandos lud0s Lysimachi 08, quos quam primum ad effectum adductos s0re eorum aeque intererat atque Aphrodi 8ien8ium; namque hi suspensis animi 8 nova sollemnia recentesque Voluptates exspectabant, illin0v08 h0nores atque quaestu S inventur08 8e8e Sperabant esse. Neutri deerat eurator, cum pessuniaS nece88arias Sciret movere atque expedire. Etenim c0ncessit, ut aliae pecuniae interim coactae - unde emanaverint, memoriae non pr0ditur , quae
mutuo datae usque ad finem anni atque usuris auctae efficiebant summam 31839 denarium, ad agonem primum edendum con- Sumerentur sv8. 16-19). Et haec quidem hactenus. Nunc perlustremus, quid de Lysimachiis, quae nascentia conspiciebamus, postea factum sit. Lysimachia prima et inse Quentia. 4. Statum tempus ludorum. Diem illis agonibus dicere p0testati logistae permi88um erat. Qua de re decreverat, ut 80llemnitate8 908t quartum quemque annum redirent et dies earum aceomm0 daretur ad Barbillea Ephesia. β) In primis tantummodo ludis agendis exceptionem fieri pa8sus est, cum obsecutus voluntati tam civium quam artificum Lysimachia prima in initium anni p0st litteras datas proximi constitueret sus. 19 sq.). Accuratiora de rati0ne temporum butus certaminis tetraetericii ') n0n c0mperimus.
128쪽
B. Genera certandi ac praemia. Uti condit0r voluerat, primis temporibus tantummodo commissio musica dabatur; cuius genera Singula quo ordine SeSe excipere soliti sint, e titulo nr. XX a depr0mere licet, qui quamquam tabulam Victorum non continet, tamen praemia diversis artifidibus constituta exhibet ea serie atque e0ntinuatione, Secundum quam illi in certamen descenderunt. Quodsi indicem eum in classes dividimus, in universum quattu0r actus ludi huius eminent: I. eX0rdium, II. thymelici ag0nes, III. Scenici ag0nes,
In unaquaque autem parte Varii artifices producuntur. Iam ad singulas quae praeStabantur actione8 tranSeamus. 4e sponte intellegitur c0etus ludorum ViX p088e c0gitari, quibus deest, quo et Spectat0res et artifices ad loca arcessuntur sive mero Voci S Sonu Sive tubae clangore convocantur. Aliquid autem admirationis habet ex no8tro quidem Sen8u, quod eam necessitatem ipsam in certaminis formam redactam intuemur.
Qui usus, ex quo Timaeus et Crates Elei magnis Olympiis principes q), alter tubicen, alter praec0, in certamine coronati erant, inde ab anno 369 a. Chr. n. sol. 96 ) in fuga t0t saecul0rum,
quamdiu agone8 Graec0rum aut Graeco ex m0re instituti fl0ruerunt, Semper con Servatus e8t. i) Quam ob consuetudinem etiam
Lysimachia in limine tertii p. Chr. n. saeculi vigentia initium capiebant ab agone et tubicinis et praec0nis. Signo tuba dato
agonistae ordine Suo eV0eantur, praeco magna voce silentium
imperat et nomina patriamque Vict0rum pronuntiat adhibito, si ipse vict0r discessit, ali0 praec0ne, ne Sua V0ce Se ip Se Victorem esse praedistet. χ) Deinceps insequitur initio ludi laudati0 oratione 80luta con Scripta, recitata, Opin0r, in piam memoriam manium Lysimachi, Drtasse in praedicatione imperat0ris regnantis desinens. δ) Nec vero unum encomtum Sati S putabatur eSSe, quare insuper p0eta c0mp08iti8 ornati8que versibus eandem materiam pr0 sua arte declamat. 3) Sic, ut ita dicam, finitur prol0gus. Incipit statim altera pars c0mmissionis, quae c0mp08ita e8t ex e0ncentu tripartito et tibiarum et nerv0rum et vocum. Qua in symph0nia, si numerum artificum reSpici8, c0gno Sce8 et mon0diari08, qu08 dicunt, et ch0r08. Rursus e0rum, qui 80li audie-
129쪽
bantur, tria habes paria. Etenim et pythaulae et citharistae viris ac cithar0edo puero bina praemia pr0p08ita erant. Iam paucis de singulis generibus loquar. Ac pythaules, ὀ τα IID- θια αυλων, unde n0men traxerit et qualibus m0dis tibiam inflaverit, viri docti iam saepius commentati sunt. β) Satis habeo brevissime meminisse verborum Pollucis IV, 84: δηλωμα δ εοτὶν ο ν0μος τῆς του Ia0λλωνος μαλλὶς πρ0ς τ0ν δρακοντα et
quae Sub8equuntur. Sane sateor me punctum temp0ris parum Volui 88e credere, saeculo tam late pr0vecto tibistinem idem argumentum imitatum esse. Sed tollitur dubitati0, si rati0nem habemus mirae tenacitatis, qua Graeci in ritibus ag0nisticis usque ad agones ipsos exstinctos qu0vis tempore usi sunt. Etiam in Thespiensibus seriis Musarum aequalibus fere Lysimachiis Ap 0llinis e0ntra draconem Pyth0nem luctati0 a tibicine reprae-Sentata est; cf. C. I. Gr. nr. 1585 et 1586. Posteaquam pythaulae de primo ac secundo praemi0 tibiis concertaverunt, cithara pulsatur et ita quidem, ut primum citharistae psallant, tum citharoedi pueri canant succinente cithara. 8ie enim distinguendi sunt πιθaρμ τλὶς aut, qu0d plane idem e8t, φειλοκιθαρευς et κιθαρροδος. q) Nunc cithara et cantus obmuteSeunt, Sed non 0mnino, cum, uti infra videbimus, in fine totius spectaculi rursus adhibeantur. Τ)Transitus quidam ab aetionibus musicis ad Scenicas praeparatur Secti0ne pr0xima, cuius medium locum obtinet certamen chori tragici in elusum tam in initio quam in fine commissionibus musicis. Dum enim chorus intr0ducitur, tibiae concinunt, citharae, dum se recipit. Neutiquam vero existimare licet c0mplures simul tibicines aut citharistas de elamationes ch0ricas adminicula88e, immo unu8 quisque choraules et ch0r0 citharistes 8uum ag0nisma habebat. At cum bina praemia thematica his proposita sint, Aequitur ut ch0rus identidem ansam concinendi dederit aut p0tius pluribus canticis in certamen inierit. Qui vis historiae tragoediae peritus concedet elocuti0nem χορα Tρaγικ solum
intellegi p088e de aliquot gregalibus syn0di artificum, qui agunt
chor08 exquisiti88im08 acceptissim0sque e sabulis p0etarum tragicorum priorum Selectos. Nam illo ip80 tempore carmina 'chorica 0mnino non pacta Sunt, versificatores tunc suerunt, minime p0etae. Et de eli 0ro e civium numero e0mp08ito vel ob eam
130쪽
causam dubito, quia πολειτικοί; adici in titulis 80let, si agon indigenis reservatus est. ') Nec - id quod cuipiam in mentem s0rtasse venit - tibicines et psaltae '), qui vocantur χοραυλαι' et χορογαθαρεις, merae appendiculae chori sunt; ex contrario propem0dum dixerim chorum illorum cau8a adesse. Quam in partem optime comparatur tituluS Deliacu8, qui, quamquam anno a. Chr. n. 122 tribuendus est, tamen testim0nii vim habet: Bull. de c0ri . heli. IX 1885) p. 149, ed. P. Paris, V8. 70 8q.: aυὶ λὶ- Tric . . . μετα χορου - κ 'Gρι6Tai μετα χορου. Iam histri0nes comparent, inSequitur par8 Scenica certamini8. At vero de versibus lapidis huc Spectantibus magnae ob 0riuntur difficultates, quas ad expediendas nova atque laboriosa de historia tragoediae et comoediae Graecae Studia flagitantur, quibus ut nunc me dedam, deest 0tium. Sati8 igitur habeo monuisse lectiones Signifi-