Analecta epigraphica et agonistica

발행: 1889년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

in nr. XX a datas, quas d0leo Ianium effugi Sse, unice veraS e880. - Finitus erat ag0n, postquam pyrrhielia Mi saltata est et ad extremum rursus cithar0edi ), Sed tune viri, exauditi sunt. Utrique arti bina pr0posita erant praemia. Ordinem certaminum c0mpertum habemus, reStat ut magnitudinem praemiorum c0gn08camus. Et apti88imum eSSe ratu Ssum rem Sub con Spectu ponere ita, ut praemia enumerarem non ex ordine agonum, quem o Stendit lapis, Sed gradatim ex multitudine denarium. Ista enim ratione primo aspeetu mani se Stum est, quibus artificibus plurimum offerri 0pus fuerit, qui inter se pare8 fuerint ad praemia, quantae fuerint distantiae. Atque cum eorum artificiorum, quae dissicilia et ardua ae Stimantur, pretium maximum statui 80leat, numeri hi demonstrant etiam iudicium hominum tunc tempori S.

I. II.

l. l.

I. II.

1.1. l. l. l.

I. II.

l. l.

I. II.

marcae 176 19,5. quorum magnitudo in lapide non iam exstat.

132쪽

Rector et arbiter agonis Lysimachii suit ἀγωνοθέτ=ης. Si principium inscriptionis nr. XXI ad lud0s Lysimachi reserendum est id quod vix dubium est -, c0nstat gubernat0rem Lysi

Waddingtonius supplevit Ῥοος . Sed supplementa nominis

quaecunque tentantur, parum certa sunt. Waddingt0nius suspicatus est Flavium illum fortasse fratrem condit0ris fuisse. Postea alius ex familia Lysimachi ago notheta fuit, Marcus Flavius Antonius Lysimachus, quem in titulo Dr. XX b nuncupatum videmus arωνοθετλην δι αἰ αγνος Λυ6ιμαχθων aroόνων svs. 6-9). Iam docuimus fg 13) δι αἰωνος aliter intellegendum esse atque οιαί io υ, nec n0n diversa significatio versu huius tituli decimo comprobatur. δ) Is igitur sine propriis sumptibus obtinuit munus agon0thesiae, liberalitate unius ex maioribus in perpetuum tem pu8 conditum. Porro si in lapide cernitur άγωνοθετην iuxta

νεωποιον incisum esse et perpenditur apud Aphrodisienses persaepe ne0poeos Veneris moderatore8 lud 0rum factos e88e, paene pro expl0rato habendum est ago nothesiam Lysimachiorum sollem nium curae ne0p0e0rum demandatam fuisse. Tertius denique,

quem novimus prae8idem illius agonis, fuit Quintus Ant0nius Epinicus svs. 10 sq.), sub quo M. Fl. Antonio Lysimach0 statua p08ita e8t, quae quo auct0re dicata sit, e titulo n0n per8picitur.

In elogio eius statuae Lysimachus vocatur vir doctus, antistes Sacrorum, gymnaSi arch HS, Stephan ephoruS, ne090eUS, agonotheta. De gymnaSi archia eiu S accuratiora indicare nequeo. Adnot. l) Cf. etiam titulos Iasios, Le Bas-Waddington nr. 252- 299, qui quidem alterius ante Chr. n. saeculi Sunt. 2) CL Le Bas-Waddington nr. 1233, nr. 1209, Dr. 1210. - C. I. Gr. nr. 4l 98, 4352-57, 4366 b Sq., 4380 e Sq. - Papers of the american SuhOOlII l883-84), 1888, p. 129 nr. 101 ed. Sterret. - Cf. etiam g 21 adn. 11.3) Multos etiam alios titulos tenemus, in quibus ludi ab hominibus privatis conditi commemorantur. CL Bull. de corr. hell. V 188 1)Ρ. 439, ed. MOndry Beaudrouin. - Wescher et Foucari, Inscriptions

133쪽

5) CL nr. XXa vs. ll2. Aliam cau8am, cur ἡμ.δνου ' adiciatur, non video. Si omnino non in consilio Lysimachi fuit agonem, capite assatim aueto, amplificatum iri, adpositio μονου plane Supervacanea est nec naturam institutionis Lysimachiae clariorem reddit quam usitata et simplex elocutio: αγων μουσιμος.

Summum sacerdotium templorum Smyrnae a communi Asiae administratorum primum ge88erit. l4) Rursus litterae sunt, quibus memoria eius ad posteritatem propagata est. 15) Cf. nr. XX Vs. 9, nr. XXII vs. 18 20. - Sententia igitur Boeckhii nunc caduca est adnot. ad C. I. Gr. nr. 274 1). De priore loco: ὲπυμ ενος τῆ κατα τλιν λογιστεέαν ταξει καὶ προθυμία compares

134쪽

pius λογιστείαν et αρχιερωσυνην Ισίας penes eundem fuisse cf. etiam Bulletin de corr. heli. XI 1887J p. 216 nr. 8, ed. Κ0ntoleon, Passala 2 Cariae, v8. 5: ἐπὶ λογιστου Τ ιτου) Φλ αβίου) sχὶμχὶτριου hσι αρχου). - Offigia scilicet prorsus diversa sunt. Nunquam pontifex Asiae - id quod Boeekhius errore sibi finxit - similem potestatem habuit atque curator rei publicae. Ceterum Boeukhius videtur optionem duarum explicationum fecisse, cum paucis Versibus post pergat commentari: ἡτων απο τῆς συνοδου πολλακις ἐντυχοντουν μοι, hoc eSt sodalitio artificum urgente; habebantque eiusmodi synodi etiam λογι- στλὶν, ut in Tralliano titulo C. I. M. Dr. 2933. Id sane constat nee vero minus constat nr. XXII vs. 18 - 20) Euryclem logistam urbis Aphr0disiadis fuisse. Hoc tenendum est, iure autem ac merito conicilicet illum simul res pecuniarias synodi tuitum esse, quae Opinio ΠΟΠcaret testimonio. Etenim alius quoque logista urbis Aphrodisiadis, C. Iulius Philippus, eius nominis alter, Trallianus, e iudicibus Selectis, procurator Augustorum L. Veri et M. Aurelii aut M. Aurelii et Commodi), simul fuerat logista synodi των περὶ Toν Λιονυσον τεχνιτά a Jτά ν απο γουνίας κα ὶJ 'Gλλὶσπόντο mi, cf. Le Bas-Waddington nr. 605 C. I. Gr. Dr. 2933, Le Ba8-Waddington nr. 1609 C. I. Gr. nr. 2790 Boeckhius rationem temporum non per8pexit). Paene pro eXplorato habeo Euryclem Aeganitam in locum C. Iulii Philippi Tralliani successisse tam apud Aphrodisienses quam apud Sodales synodi musicae, quod ad aetatem titulorum huc spectantium egregie quadrat. Quam in partem conferendae sunt in Scriptiones: Bull. de corr. heli. X 1886)p. 456 Br. 8, ed. Κ0ntoleon, cum adu0tationibus, quibus Foueari p. 457 titulum instruXit. - Le Ba8-Waddington nr. 1652 e. - Papers of the american school Ι 1882-83), 1885, p. 100-l04 nr. VI, ed. Sterreti et Ramsay. - Archaolog. Zeltun g l880 p. 62 nr. 353, Dittenberger.

Waddington, Fastes des provinees Asiatiques Le Bas-Waddington III 39. 729. - Bull. de corr. hell. V 188 1) p. 346. 16) Quibus conditionibus usurae pendendae fuerint, ignari sumus.l ) Qua condici0ue Ephesii cet., di88. Berol. 1880 p. 58. 18) Quae sollemnia in quod anni tempus incidant, ignoramus.

135쪽

19) τετραενηὶρις et πεντετ=γρίς tunc aetatis frequenter promiscue habentur. Significationem diversam non esse monstrant tituli Dr. XXus. 22 et XX a vs. 1 inter se collati. 20) Eusebi chronte. Ol. 96: προσετεθλὶ σαλπιγκτλὶς καὶ ενίκα Τί- μω0ς 'Πλεως - προσετεθχὶ καὶ κῆρυξ καὶ ἐνίκα Κραταὶς υλεῖος. 21) Cf. loe0s inseriptionum apud Mulierum, Bilhnenalteri. p. 403 adnot. 2 et 3. 22) Cf. Pollucis Onomasticon IV, 85-91. - Ciceronis Epist. ad

fami l. lib. V, ep. t 2 g 8.

23) C. I. Gr. nr. 1585. 24) Cf. Mulier l. c. p. 405 adn. 2. - Nomina poetarum istius generis, qui ineunte saeculo in urbibus Cariae noti fuerant, exstant in titulo Nysaeo: Bulletin de corr. heli. IX 38853 p. l24sq., ed. Clere,vs. 65: δεριστείδου του χριστείδ ΟυJ Γαίου II εργαμρηνου, ποιητου παρα- dodom, alius contextor carminum sollemnium, Simul Vates lyricus et, Venia Sit verbo, archi poeta Hadriani comparet in eodem titulo Vs. 1 sq.: LIoπλίου Αἰλίου Πομπη ιαJνου . αιονος Σιδητου καὶ ΤαρσείωςJ καὶ 'ΡΟ-

dingtonii animadversiones ad tit. nr. 252-299, p. 88 89. Ian, Κithar0dik, in: Erseli und Gruber, Eneyklopa die. 27) Valde dolendum est, quod Jan, Die mus. Fest89iele, p. 78 not. 5 et aliis locis commentationis suae optimum tituli propositi apo graphon, a Waddingtonio promulgatum, praeteriit. Quo efficitur, ut

tabula certaminum musicorum a Viro doctissimo con Spectus causa adiecta imperfecta sit et, quod quidem ad Lysimachia attinet, emendatione indigent. 28) C. I. Gr. nr. 1586 et g 26. 29) Waddingtonius in editione sua praebet χορ υ κιθαρεῖ, ubi χ0ρον pr0 χορῶ mendum est. Sed χορῶ κιθαρεῖ errori quadratarii

ostendunt Vocalem OmierOD.

30) Quotiens nonnulli choraulae prodierint, luculenter docet titulus Cygieenus: Mitt. Inst. Athen VII a 882) p. 255 nr. 26, ed. Mordi-

136쪽

333 Flavius Lysimachus superstes fuit.

137쪽

Epist0lam hanc logistae sus. 25) c0nnexam esse cum titulisur. XX, XX a, XX b, 0stendit paragraphus commentationis vice

simus alter. Diss. Hal. X.

138쪽

2. Calliorato a sit r. XXI). Callistrates, si lius Di 0timi, dives AphrodiSiensis, auctor est

ludi cuius de natura, utrum agoni Smata et mu8ica et gymnica fuerint an alterum utrum solum genus admiSSum Sit, exploratum

nihil habemus; ne de amplitudine quidem quidquam investigari

90teSt, quia ViS pecuniae ad praemia destinata, unde conclusio de splendore maiore minoreve certaminis derivari fortasse p0terat, pr0pter lacunosam testimonii lapidei e0ndi ei0nem valde ambigua est. Id vero certum est Callieratea ad agona8 argentarias pertinuisse. Nunc quando celebrari solita sint, videbimus. Praescriptum tempuS. Ea reS non generaliter solum potest definiri. Etenim dies determinata erat triplici ratione, cum et seriae antecedentes et insequentes et mensis indicaretur. Quamquam in medio relinquendum eSt, quae 80llemnia anni superioris fuerint sus. 5), quibus Callistratea ace0mmodanda erant, tamen du0 alia indicia

sus seiunt. Traditum enim est in lapide: περι μ=ῆνα εκτον i) vs. 5). Inde efficitur, ut ludi hi medio sere ann0 praestandi sint. Cum enim apud Asianos ) initium anni ab aequin0etio autumnali computatum sit et autumni principium tunc temp0ris, si n0 Atros fast0s subicio, ceciderit in diem 24. mensis Septembris, manifeStum est agonem Callistrati S certa die, quae nonnisi inter diem 24. mens. Febr. et diem 24. menS. Mart. e8Se potuit, recurriSSe. - Eodem aut proXimo men8e seriae Deae R0mae dedicatae celebranda erant, quae succedebant Callicrateis. - Αtque de administratione etiam certaminis pauca e lapide diseimus. Moderatores ludi Summa auct0ritas penes l0gistam fuisse videtur, cui, uti de tempore et prim0 apparatu praecepta dederat, Sic p08tea cura cust0diaque credita erat. Praefectura autem sollemnium ip80rum lege testamentaria demandata erat ut saeerd0ti Veneris et alii moderatori, cuius dignitatem lapide fracto non iam cogn08cere possumus. Waddingt0nius c0gitavit de primo archonte. Unum autem de primis officiis horum duorum curatorum ludi in eo Versabatur, quod cum 80dalitate artificum agere debebant

139쪽

vs. 9). Restat ut perpauca, quae de sestis ipsis lapide memoriae produntur, adiungamu S.

memoretur, quam rectoreS, quo S supra nominavimus, adire iussierant, per8picuum e8t certamen ab 80dalibus unius tantum atque eiusdem collegii saetum esse. Denique accepimu8 agonem tum, cum primum editus e St, Votivum fuisse, actum pro salute et l0ngaeva felicitate regnantis C0mmodi imperat0ris. Quom0do praemia distributa fuerint inter singulos certantes, obscurum eSt Summa praemiorum fortas Se re Vera maior fuerat quam nota

numerali in lapide c0nservata indicatur γυριων διηειλίων ἐζακ06ιων), id quod pr0 certo diiudicare mutilato versu praecedente sus. 6) pr0hibemur. Quamquam nihil obstat suspicari in lacuna fuisse A J IIJ I 2N, quam ad coniecturam ductus

Sum, cum ob Serva8Sem et in titulo it r. XX caput ludi Lysimachii et in titulo proposito Dr. XXI δ) caput alius agonis aequaliter demensum et ad Θ 120 000 consummandum fuisse. Quod si circum8picimu8 praemia Lysimachi 0rum, quae efficiebant 20 250 vomissis pecuniis duobus viris citharoedi 8 pr0p0Sitis, quae, cum numeri evanuerint, divinatione tantum restitui p088unt, Sati S probabile fit praemia certaminis Callicratei 110n exiguam Sane summam denari0rum 12 600 explevisse, sed 20000 l 2 600 μ- 22 600 ω victoribus c0nstituta esse. Eandem autem Summam

puto Lysimachiis ad praemia er0gatam esse, quod demon Strare non difficile eSt. In titulo igitur iir. XX a viri citharoedi carent indiee praemiorum. Cum autem puer cithar0edus primi 0rdinis ει 250, 8edundi ordinis 2503 acceperit atque praemia virorum muSicorum, ut ex catal0go ill0 clare perspici p0teSt, omnino permagna fuerint, veluti p8altes ch0ri, choraules citharistes 1500 ε aut 1000 ω rep0rtaverunt, nimis audaeter non conclusum est, si disserentiam inter 22 600 ω et 20250 B, quae efficit 2350 ω, interdu0s cithar0ed0s distribuimus, ita ut maior pars cithar0ed0 primi 0rdinis, portio minor citharoedo secundi ordinis tribuatur. Ratio igitur numerorum optime quadrat in Sententiam meam Supra delineatam, ex qua Statuo omnibus certaminibus aetate Euryclis

140쪽

logistae primum celebratis aequale caput firmum Sub suisse simulque edicto curatori S imperatum esse, ut in omnibus istiusmodiagonibus tantundem argenti in praemii 8 ponendi S consumeretur. Singillatim vero praemia diversa fuisse sponte intellegitur, cum alias alius artifex rari0r et, quo rari0r erat, e0 mai0re praemi0 alliciendus fuerit atque voluntates etiam testatorum respiciendae

23 Cf. Waddingtonii animadversiones III p. 377 et 3S2.3) Vs. 23. Supplementum Waddingtonii δανδ εκα sine dubio rectum est; ratio spatii aliud non patitur.

Sollemne publicum. Feriae Romanae stir. XXI). Callicratea excipiebant dies festi numini divo urbis urbium,

Romae, consecrati. i) Publicis autem impen Si S eos actos e88e, Satis certum duc0. Haec omnia sunt, quae derelicti lapidis indiciis de ea re pr0ferre p088umus. Et in paragraphis in Sequentibus quoque brevitas monumenti epigraphici sentietur.

Adnot. 1) Deam Romam constat iam inde ab anno a. Chr. n. 195. ab Asianis cultam esse; cf. Tagiti ab exe. d. A. 4, 65: . At Zmyrnaei Seque primos templum urbis Romae statuisse, M. Porcio con Sule, magnis quidem iam populi Romani rebus, nondum tamen ad summum elatis, stante adhuc Punica urbe et validis per Asiam

regibus. μ

SEARCH

MENU NAVIGATION