장음표시 사용
52쪽
titulum circa medium aut ver8us extremum Saeculum primum p. Chr. n. 908itum eSSei nepOS RVO Statuam erexerat. Cum vero ea p0tissimum verba el0gii, quae ad avi merita Spectant, e consilio huius commentationis respicienda sint, malui inscriptioni eundem locum a8Signare atque monumenti8 principio aetatis imperatorum orti S.
Curator gymnasii. Actministrator agonum. C0ntinuationem magistratuum munerumque ne apud Aptiro disienses quidem raram fuisse, denu0 titulus n0bis ostendit, de
53쪽
quo nunc commentabimur. Prim0 enim aspectu in enumerati0ne
meritorum elocuti0nes iterati0nis δια μου, δίς, τρίς, τετρακις, πολλaκις ses. etiam uss. 11 12 Ira6ας διὰ παντος) sub oeul0s cadunt. An 0nymus, qui ratione ceteri S tam exoptata ambiti0nem explere studuit - ut de aliis meritis interim sileam -, gymna-8i0 bis praefuit, ter regimen certaminum obtinuit. Ne hie quidem plus videre p0ssumus de provineta gymnasiaretii; hoc tantum discimus ex exempl0 huius viri liberalitatu excellentis, aliquem uno et eodem temp0re et sacerdotem perpetuum et praesectum gymna8ii ad tempus esse potuisse. Aeque res se habebat in ag0nothesia et Atephan eph 0ria, quam ille bis gessit. Nec n0n cenae, qua8 populo quater dedit, c0niunctae videntur suisse cum cura ludorum praesidioque in diversis urbis certaminibus. Certum denique ordinem, secundum quem in singulis deinceps magistratibus fuerit, cogn08cere nolet qui8quam, quia incompositi0ne elogii palam ratio huius rei habita non est. Utique magistratibus municipalibus functus est ad unum omnibus nee solum domi, sed apud externas etiam civitates, ad quas legatu8 Saepe mi8Sus est, prudentiam et am0rem patriae opere et e0nsilio praebuisse dicitur. Post obitum autem eius nepos Tiberius Claudius Menander, filius Mari0nis, de tribu Quirina ),
auetor fuit, ut avo statua poneretur. Adnot. 1) Κubitselieli: De Romanorum tribuum Origine ac propagati0ne Abhandiungen d. archaeolog.- epigraph. Seminar8 Zu Wien III fl882 ), p. 30, 46, 120. - Imperium Romanum tributim descriptum
54쪽
τευσαντα καὶ θεου Τετου. Litterae volgares; habemus hic epitaphium unius stirpis in columna priore sv8. 16: pater superstes laudes filii morte abrepti canit; c0lumna altera, inscripta post mortem patris, c0ntinoi si ii honores.
55쪽
Tempus indicatum videmus e0l. I vs. 9 10 et 16: filius, Myonnomine, sacerdos fuerat Divi Nervae, ergo p0St annum p. Chr. n. 98, qu0 Marcus Cocceius Nerva defunctus est, aliquamdiu etiam Vixit, pater autem Peritas nescio qu0t annis - credo n0n ita multis - diutius supersuit. Quam ob rem licet c0nicere primis annis Saeculi huius aerae alterius monumento post filii mortem
exstructo c0lumnam alteram etiam adp0Sitam e 88e. Unde rursus
efficitur, ut magistratus et munera, quibus haec familia memoriam nominis sui amplificarat, maxima ex parte priori temp0ri, fortasse annis inter 50 u8que ad 100 p. Chr. n. tribuenda sint, qu0d quidem scire nostra potissimum intereSt. Col. Ι vs. 5l6: ανύρος απογονο AJ κ. T. λ. con Struo My0nem, oriundum a viro spatre Perita) qui numerabatur inter conditores urbis των Gυνεκτίι κότων ἔχην πατρίδα). - Supplementavs. 8 et 13 dubia sunt; item in eo l. II vs. 11 12; ibidem us. 13 14
A medio usque ad exilum saeculi p. chr. n. primi.
Inter gentes n0biliores, quae Saeculo p. Chr. n. primo Aphrodisiade floruerunt, excellit auctoritate et opibus stirps Peritae cuiusdam; duabus reliquiis, titulis sepulcralibus i) in honorem Peritae filiique eius, Myonis, multis verbis perscriptis, HSque ad hunc diem notitia illorum prineipum municipalium pervenit. Hac igitur in domo, in qua usu receptum erat cives beneficiis devincere, moris etiam erat, ut gymnasiarchia susciperetur. )Nec mirum; namque omnino si quis tum splendorem et claritatem generis praedicare V0lebat, opus ei erat, talem gloriam eo qu0que niti, qu0d se Se appellare p0tuit filium γενους . . . . γεγον0τος ἐν γυμναοιαρχροιαις VIII b, VS. 4) Seu γενους . . . . πολλας γυμνα6ιαρχίας πεποι=ηκοτος VIII a, vs. 43. Administrati 0 gymnasii aeque atque aliorum munerum et magistratuum una de multis conditionibus erat, quibus tunc temp0ris laudes honoresque venditati atque empti sunt. Istis postulationibus saeculi Peritas optime satisfecit; undecies curam gymnasii enixe
atque splendide gessit VIII b, vs. 12); at hoc non singulare suit
56쪽
in familia eius; quinque enim aetatibus ante pr0aVu8, nomine Myon, eandem munificentiam ostentarat VIII b, vs. 14). Quid igitur magis humanum erat quam studium Peritae superandi exempli qu0d pr0avus ediderat' Itaque gymnasi archia undecima
peracta continuabat munu8, et quamquam tunc Sumptibus effusis, quos adhuc minime reformidaverat, m0dum Statuendum putaVit, tamen perrexit impensa8 ad gymnasium Austentandum nece88arias
suppeditare, et etiamsi plus facere n0n iam potuit, gymnasiarchi tamen ossicia explevit VIII b, vs. 15 16). Cur in gymnasi archia
duodecima et insequentibus c0eperit pecuniae temperare et tantum de Su0 90rrigere, quantum exigi qu0dam modo p0terat, facile intellegimus intuentes Aeriem ceterorum meritorum longissimam etenim Stephan ephoriam quoque undecies 0btinuit atque postea continuavit plane eadem ratione, quam modo commemoravimus ) secedit qu0d is nune sacerd0s Divi Titi ), nunc legatus saepe missus invenitur, mod0 eedicus h) c0mmoda urbis patriae conciliare eum postulatis procuratoris provinciae Studet, modo alia mandata, quae ei deseruntur, Subit.
Neo divitias huius familiae saei te exhauriri potuisse puto;
comperimus enim eam nunquam defuisse, si pecunia ad aedificia publica sive exstruenda sive restituenda opus erat VIII b, vs. 5 6 2 θνους .... γεγονυτος ἐν . . . . χαταοκευαῖς επων); qui
autem tali merito gloriari p0terant, iis sublimis appellatio honoris Τέων Ουν Τικοτων β) τλην πατριδα adiudicata est VΙΙΙ a, vs. 6). Etiam Peritae filius, Myon, operam nava 88e dicitur, ut gl0ria abavorum integra atque auctior ad 908teritatem propagaretur. IS praeter cetera 0b optimam cuius particeps suit educationem laudatur VIlΙ a, vs. 8), dein legationes commemorantur et Sacer-d0tium Divi Nervae; pluribus rei publicae prode88e morte praematura prohibitus est. Nec tamen maximi hon0res ei denegati sunt; etenim imagines in scutis inauratis pictaei), simulacra, Statuae locis sacris pr0sanisve positae et subscriptae elogiis Virtutes eius exaggerantibus testificabantur, qua esca divites
Restat ut de toto habitu m0numenti paucis loquar. Merita, quae reapse exstare nemo infitiabitur, inani pompa Verborum, t0lerabili dumtaxat e conlatione aliorum titulorum loquaci0rum etiam h), iactantur; duas potissimum res cernere
57쪽
licet. Primum quidem nobilitas generis eiusque laudes ex praeterito tempore in memoriam reducuntur; in lapide illo pr0- avi reviviscunt usque ad membrum familiae septimum. En stemma: Adrastus - Myon - Mol0n - Adrastus sadoptator Peritas) - Dionysius - Adrastus - Peritas Myon VIII aet b). Iam n0vimus satis superque Virtute8 horum procerum. Deinde cantilena ad epigonos transire A0let; vidimus Peritam απο πρωτης λὶDχίας κατακολουθουντα Tco TOυ γένους αβιω-
Adnot. 1) Vide VIII a, vs. 13 - 15. Tituli sepulcrales Aphrodisienses sunt: C. I. Gr. nr. 2824 sq. et Addenda; apud Le Bas-Waddington nr. 1630-32, 1634-44. Cf. etiam Bulletin de corr. heli. II 1878)9. 600 nr. 8, ed. Collignon. - Mitt. Inst. Athen. VI 188 1) p. 259. Texter l862) p. 647 et tab. 30.2) Sex gymnasiarelii eiusdem familiae comparent in lapide Termessi Pisidiae invento, C. I. Gr. Dr. 4363.3) Num in tit. VIII a et b gymnasiarchia et Stephan eph 0ria coniunctae in manibus unius eiusdemque fuerunt 8 Paene mihi videtur. 4) Post annum 8l p. Chr. n. l Cf. G. Dittenbergeri observationesin: Herm. VII 1873), ἡΚaiser Hadrians erste Anwesentieit in Rom', p. 2l3 Sq. o) εγdικίας. Quaestio, utrum superioribus saeculis aevi Caesariani ecdici a syndicis, προηγοροι a συνηγοροις distinguendi sint, an hi omnes legati fuerint extraordinaria auctoritate instrueti et electi ad certam cau8am agendam vel defendendam, intristata est; Marquarditus, Rom. SiaatsverWalliing Ι 188 1) p. 214, assensus est Waddingtonio ad Le Bas-Waddington nr. 628 p. 208 et Dr. 1175 p. 286), qui putat ecdicos viste rectoris provinciae in Singulis Oppidis functos e88e, Syndicos legatos extraoadinarios electos esse. In eandem partem discesserunt Radet et Paris in: Bulletin de corr. heli. X 1886) p. 153, qui eandem differentiam ad προηγορους et συνχὶγoρους transferunt. Contra I. Menadier, Qua condicione Ephesii usi sint inde ab Asia in formam provinciae redacta, dissert. Berolin. 1880) p. 97 et 98, argumenta protulit, quae - quatenus ad res Aphrodisienses spectant - meo de hae re iudicio arrident. Is exempla quoque, quae ad civitates Cariae pertinent, i. e. contulit. Adde tit. Aphrodis. C. I. Gr. nr. 279b; LeBas-Waddingtou nr. 1598 bis. - Tota controversia poscit noVam disquisitionem adhibitis testimoniis epigraphicis locorum et tempo
59쪽
TOυ χ. T. λ. quattu0r maiores idem habent nomen, cs. Rei nacti, Trai te d' epigraphie gi ecque p. 508 et 509). Iam e praenomine in versu decimo sexto suspiceris lapidem Marco Aurelio Antonino vetustiorem certe esse non po8Se. Qu0d
60쪽
confirmatur alio titulo, in quo homines iidem inveniuntur: LoBas-Waddingt0n nr. 1609' Transactions os the Royat Soet ety
διὰ τ=ῆς ἀναθεώεως d=γλουτai. - Praen0minibus Marci Aurelii aetas Antoninorum c0nstat. In priore titulo nomen eius, cui lapis p 08itus est, eVanuit, in secundo monumento exstat: Marcus Aurelius Attalus. Lacuna igitur, nisi plus litteris sedecim desideratur, optime expletur sie: Mαρκον Αχ ρ. χτταλον. Sin autem maius frustum lapidis destructum est, pr0pono plane idem initium, quod in titulo altero est, sic ad quattuor versus distributum, ut duo versus sedecim litteras contineant, duo decem et Septem. Id accommodatum sit longitudini versuum in titulo Thesauri; num in publicatione Brittanica aliter distinctum sit, nescio, cum Acta 80eietatis mihi non suppeditarint. Stemmata quidem inscriptionum inter Se di8crepare videntur; sed res sic expediri potest: e titulo Corporis B0eckhiani hoc efficitur adhibito nimirum supplement0 pr0p08ito)ἰ Artemidorus Menippus
Artemidorus Menippus)Chrysippu8 Chrysippu8 Chrysippus
UXOr Aurelia Ammia Marcus Aurelius Attalus. Ex alio titulo colligimus: