장음표시 사용
331쪽
uiuunt minime illi quidem de praemiis cogitant; ne probitas mercenaria uideatur aut,si cogitant, non ad tac humana, quae sunt locorum temporum angustis sane terminis circumscripta oculos demittunt sed ad illa diuina sus icientes, beatam
immortalemq. uitam et expetunt unam, unam
expetendam esse persuasum habent. hoc tusemper institutum probassi probauit Paulus ille III ommumseculorum memoria celebrandus qui de humano genere uel hoc potissmum nomine optime meritus existimatur, quia insuo Totificatu ejecit, ut tu Pontifex es posses probarunt, hodieq. probant sodales olim aliquot tui: quorum ali , non ,
ut uulgo uocantur, mortui,sed uisapientes proprie loquuntur, mortali uita liberati, nunc incolaciui Deoq. Fruentes , non tam quia te Tontificem intuentur gaudent, quam quia PSIurim ea pro Piciunt, quaesunt optimo Pontifice dignissima: alet uero,non dumi an ab hac terrestri materia discreti, aut simplicem naturam assecuti sed ita tamen in terris commorantes, ut bonitate seniplices ani mos reserant, non dubitamus, quin tibi noliram caussam unanimes commendent: eo studiosius,
quod im alumni nostri cum sint, os icio non D-luim laudabili, uerum etiam debito fungentur satis iam exaestata, satis inopiam S soletudinem passi e r omnibussere Principibus neglectae,pvp-
rum: a quo petentes ea Pio Tontisce . ius ne
332쪽
ille noster, cuius animum ac mentem saluberrimis praeceptis ad omnem laudem conformavimus , atque e finximus icui comites in omni aetate, atque in
omni fortuna non solum iucundae,sed etiam perhonorificaefuimus, qui ut hoc tempore plus,qudiu omnes homines, prodesse nobis unus possit, id ipsum a nobis habet is ne nos aliquam tanti beneficjgratiam reposcentes, absese rejciet e non hoc illius natura, non doctrina, non consuetudo feret. Sint sane mutabiles aliorum animi,nequesatis in colenda uirtute sibi consent sit enim sepe, ut uoluntates simul cum fortuna commutentur in te, Pontifex optime, non cadit huius inconstantiae seu ucio tua est bene agendi perpetuitas nihil in uita tua uarium, nihil lexibile, nihil missum cognouimus: semper idem tibi semper direἰtum quiddam placuit, simplexu non te rerum humanarum pSIa fucata forma, nou illae, quibus plerique falluntur, tu diose uoluptatum illecebrae ceperunt non tu in tabula piSta inani colorum specie captus,oculi immobilibus hae si . non fericam uestem, non
argenteu uas, nou aurata eLIa paullo cupidius adspexitii deuique nesingula peri . quamur cuiuplerique hominum silue gratia, ue metu ab o scio
dedi cantur: nutiquam te velita gratia deliinuit, et ita metus deterruit, ut pictatem religionem . desere res quid mirum e mi tutum radices non ita uiter bonorum in animis inhaerent in eas uesicreaut conrodiis es, aut periculi dubitatio posset
333쪽
re tuae consuetudinis et consantiae memores non petimus a te, ut aliquid agas nostra causa, quod cum egeris , non consentire cum tuis superioribus faStis uideatur sed id petimus quod a te non modo ipsa res, sed etiam consuetudo tua possulat ut in ueter ijlo tuarum astionum laudabili cursu pergas. quod cum facies Vacturum enim,quia te nouimus, non dubitamus o complecteris nos eodem Liuilio, quo ipse te aluimus is in eum locum restitues, unde nos a luci fari nostrae inscitia simul et auaritia, comitesperpetuae detrus runt. Vale.
EPISTOLA tua, suauiter, et amanter inprimis, eademq. elegantissime conscripti, memoriam mihi nos rae consuetudinis tuaeq. uirtutis, et humanitatis dehementer auxit non enim dicam, renouauit qui te mihi, et ea, quibus omnibus carus es, cae animo huisquam excidisse, uere possim assi mare. sic enim uelim existines,nihil unquam,
a quo primum die mihi cognitus es, aut cogitasse me iucundius, aut curasse diligentius, qu im ut metui cupidissimum tuo umq. sciorum, si non referenda, quod opinor seri uix posse habenda tamei gratia memorem, atque gratum agnosceres.
334쪽
te mihi, utinam tibi quoque, satisfacio. Equidem, cum illa, quae te uideo animaduertisse, ad Muretum scripsi, notum ei esse uolui iudicium de te in uin ipse uero ut ea aliquando legeres, uel ut omniano quisquam fore non putaui Postea, cum a nonnullis bonas uidelicet horas male collocatibus, describi epiliolas meas audirem ueritus, ne quando mendosius etiam impressae, qudin a mescriptae, uel negligentiae culpa uel fortasse etiam improbitatis, clate enim patet hoc uitium rederentur collegi quas potui emisi, non quas probaui maxime, nahuius generis infrequentia certe me ab omni pro sus edendi consilio reuocasset, sed quas improbaui minime ex eo numero fuit ea, quae de te loquitur, uel potius balbutit epistola nam ea, quae tibi uel natura tribuit,uel adsciuit industria,ui aut mihi liceat, ut ijs etiam,qui plurimum eloquentia ualent, non modo litteris familiariterscriptis sed nec
elaborata oratione compleLli. Ouare non ego, mihi ut agasgratias exspecto, quod te tanquam sctor bonus illustrauerim; sed potius, qu)d quasi
decolorauerim, ut ignoscas, rogo quod quidem,
si te probe noui,impetrabo facile uel a sapietia tua,
uel ab humanitate quarum altera facit, ut ab una totus uirtute pendeas, se sermonibus hominum non labores altera, ut nihil unquam a te noninodo amici, et familiares, sed nec alieni rus ira petant.. moris in me tui, licet minime necessaria periimcunda tamen commemoratio fuit cui quidem amo
335쪽
ri .uelsi absint oscia deberem plurimum quid pu
tas , cum et accesserint iam merita non uulgaria, quae missa mihi ex animo dies uellet, et ea tamen alijs cumul ire ita pudeas, ut in beneficio dando beneficium uidearis accipere Vel hoc ipsum, quod me tam crebro, tam diligenter, tam armanter Bononiam invitas,quantam habet stignificationem beneuolentiae tuae e quae si mihi omnia commoda, omniaq ornamenta, nihil tamen asseret 1ihi crede, se ipsa carius, nihil, quo gaudeam ac triumphemmagis. Ad te uero, quem uidere ita cupio, ut cupiditate etiam tua uehementius incendar, noli dubitare, quin aduolem, cum primum per anm tempus, et i is ero, per ualetudinem licebit nam figore uires imminutas tepor verni s et caeli purioris dilectus restituit. Interim si quid scire uis de rationibus meis, eo loco sunt, ut mihi, in summa animi aequitate abesse potius multa, quam deesse uideantur. Vigemus amicis quo nihil optabilius, exceptasapientia, ct ego existimo, tu quoque, ut uideo, mecum sentis oculis, quibus aegre diu fuit, nunc quidem utor optime, virlbis autem corporis non pessime reliqua in congressum nostrum reseruabo. Vale, et propinquo tuo Francisco Bononietto salutem a me pliminam. Venetijs.
336쪽
Mediolanum. A, o R internos mutums,meaq. C tua uidi
tute opiniofacit ut mihi nihil esse committendum putem, quod a tuis consili subhorreat itaque hiacet dolorem meum, ex interitu si susceptum, ualde iam et ratio ipsa, et communis condicionis recordatio leuaret uix tamen credas, quantum profecerint litterae tuae. An ego te non audiam, cum ad
animi uoco aequitatem te inquam, cuius mihi gratasemper uoluntas grauis auctoritas et fuit , et die debet quem dilexi unice a prima adolescentia, quem res oudere in amore,ac uilla cilepei
spexi qued utiliam, qu im diu seiunati fuimus,
una uiuere licuisset, essem omnino tua consuetudine melior, o doctior tu autem ex osci s meis fortasse aliquam, ex beneuolentia certe in te mea non dubito quin maximam uoluptatem, latitiamq cepi lites quod quando non contigit, usus essem,pro mea quidem parte litterarum bono iis me non tam occupatio mea, qudin tuae ualetudinis infirmitas, cui laborem imponi mea caussa nolui,a scribendo retardasset nunc est,ut optime ualeas; quod ut credam, adducor non solum crebritate, uerum etiamsubtilitate atque elegantia epis Olarum tuarum gaudeo quo se habes ex animi tumententia, id uiperenne, proprium . sit, ehementer cupio.litteris,ut amis i temporis usurasarciatur,colloque
337쪽
mur interdum nec deerit argumentum,si tibi placuerit iacm, quod mihi, Mixιλι , desud x nostris, quibus uberius nihil es. Atque equidem , cui a priuatis ad publica diuertam quando ni-preaeetnpetuus eiusmodi est,ut ab recentiorum philosophorum inquinato sermone longis modis et auctor tibi sum,ut in scribendo totus haereas Limium diu comprimis ea,quae selecta habes, qui scio, qua sint praeclara, in omnigenere doctrinae ede, et auge utilitatem no ram cum gloria tua. nam hic liber, qui propediem exibit de disciplina ex clio, nudia multorum accendet,quibus a tesatisfieri aequum es quam uero in eius libri editione diligentiam exigis, ea praefabitur quatenus licebit totum enim in uno me positum non esse, aut iam sis, aut mihi uelim credas si manti. Vale Veneths.
Leodium. c. permolestum mihi, pro measumma crga te beneuolentia, contigit, qu)d tuorum comitu, ut ais, importunitatefactumst, ut, mendi ad nos susceptum antea consilium deposueris . nihil enim potes esse iucundius, qudin tui suauetatem sermonis, tuamq. mirificam tum humanitatem, tum etiam doctrinam ex interuallo regusare fed huius incommodi molestam iere abstersit omne scripta peramanter, atque adeo pereleganter sola tua,
338쪽
quam mihi heri reddidit familiaris meus, idemque
tui iudiose simus, plane iuuenis eruditus, andreas Siluius Oda uero invium Pontificem, quam nota adiunxeras , ita mihi placuit, nihil ut unquali gerim libentius, aeque libenter pauca omnino, mi Laevine, cum ad omnem excellentiam, tum,
ro adhocscriptorumgenus ingenio te natura xit aptissimo itaque nosce tua bona poeticamq. facultatem, si tuae gloriae consultum uis, ne dimitte. Ca-nsum quo die primum uidi, ut ederetur, optaui.Hq. plane Cauchis adolescentibus, consilio tuo commotis, ct communium pudiorum, O sane ipsoru etiam causa gaudeo aliquid enim ad eos ex pate na laude redundabit, aperietur fortasse aditus adgratiam principis uiri, misso, ut mos es, ubi ocum eorum epistola. putabam sore, uti in liber ederetur si Venetes malunt nostra, quaecunque es industria non deerit qua condicione . quo tempore , scripsi ad optimum uirum, Octauium Tantagathum. De Censorino, rudenti mox uidebimus non enim tam ficile, quod praestare nopolim,soleo promittere, qudm, cum promis, diligenter praesare premor autem oneribus multis, quae sustinere cogor in aliquot menses abjcere suelim, nec honor meus, nec res domestica patietur. Huod reliquum est, amorem in me tuum cupio conserues quod erit humanitatis. ego,quod erit Uicti,
te colam diligenti me, eq. ingenio tuo, de doStrina, de probitate quidsentiam,ut ipse aliquando intelligas, 1 3
339쪽
telligas, quod hic mihi crede, iam intelligunt multi operam dabo Vale, cauchos fratres, moribus ac litteris ornatos, meo nomine saluere plurimum iube Venetiis.
v o D a me postulari uidebatur, ut tibi, de stud, meis non pessime existimantiu sic enim audiebam per litteras gratias agerem in eo dedi operam , ne desiderari posset oscium meum , atque equidem repiti non nihil a principio cupiditati
meae ueritus, ne pudentis hominis non esset, cladignitate, ilia uirtute uirum, cui nullum a publico munere tempus uacet, appellare litteris esed mea cunctationem uir optimi atque eruditissimi Andreae Patricii, omnia de humanitate tua pollicentis, discussit oratio. Scripsi igitur ad te, non, ut tibi rescribendi onus imponerem,sed,ut, quoad posse sem episcarer obserasantiam meam quod si sum secutus, et, si tu, quanti faciam iudicium de me tuum, intelligis ita laetor, quasi bona omnia contigerint, di cum hac mea uoluptate uix puto uoluptatem ullam posse conferri Eubd autem hiletium
etiam tuum excusas, di ea commemoras, quae te ascribendo antea retardarunt hoc quidem a te nunquam exspectaui; a quo libenter legi meas litteras, de quo dubitare mihi non licuit, satis superq. habui sed quo aspectam minus, eo scilicet MVIS i gnosco,
340쪽
gnosco, quae constanti omnium sermone praedicatur, benignitatem tuam. Gratulor autem , ut d beo, uehementer te a febri conualuisse, qua laborantem in rediti suo Patricius ossendit ex tiabilla lue prouinciam liberatam occupationcs
tuas puto os audio grauissimas esse; sed leuiores nutriona fructu, quem tu quotidie percipis tuis debitum uirtutibus, amplissimum. Porro, qu mst homine dignum de multis ac, si seri possit, de
toto homi ingenere bene mereri, quid ego te do cram, nihil, quod ad hones um pertineat ignora tem, quem ita semper ad decus natura impellit ut ominia tamen consilia, omnes actiones ratio, fapientia moderetur e uuare, pis curis, illis laboribus, quos e se tuae laudis segetem ac materiam uia deo, ignosce, ob ccro, Mi coui humani me, si te fero admodum cupio liberari nam, quod diludia litterarum attinet, id est ad eum animi cultum, unde oritur artium ingenuarum praeclara cognitio; primum, cum tu habeas iam, quae petuntur a litteris, S cum cloquentia, doctrinaq ex superiorum temporum uigilijs excellas non intelligo ualde eisse, cur labores deinde, tanti ne putas librorum consuetudinem, aut ullum cum ulla doctrina commercium, quanti dissicillimis temporibus, in fumma bonorum, sapientium ciuium inopia requirenti consilium, operamq. tuam patriae subuenire quo in munere uersanti, non committam, ut longiore pisola molastus him: haec ipsi fortasse