장음표시 사용
21쪽
Te coluit impense , Te praecipuo quodam amicitiae genere complexus est . Tuam ille semper voluntatem pro lege. pro mandatis consilia, decreta pro oraculis excepit . Possem ego permultos nominare , in quos homines licet peregrinos beneficentiam suam Regiam contulit , non alio nomine quam vel levissimae commendationis tuae. Quid Z quos eam praecipuam curam suscipere visus est , ut perinde ac i-ple . ita nemo Princeps non esset erga Te optime animatus , quo mutua illa & ad Christianae Reipublicae selicitatem necessiaria Sacerdotii & Imperii conjun-etio nulla unquam re labefactari convellique posset. Id ut perficeret nullam operam . laborem . diligentiamque recusavit . Nam si quid tale incideret vel obscurum, vel suspiciosum, quod offensionem affer re aliquam posset ς statim ille & sponte sua interponere sese , mittere litteras diligentissime conscriptas, mittere homines usu rerum gerendarum & prudentia praestantissimos , qui evellerent initia dissensionum , spargerent semina concordiae ἔ curare denique ut si qua emersisset abalienati animi opinio .
ea novo quodam majoris benevolentiae argumento obrueretur. Et miramur nulla amoris , nulla benignitatis officia ab amantissimo Patre erga obsequentem Filium posse proficisci, quae non abs Te, PATRR SANCTISSIME, erga optimum Regem prosecta sint 3 Hoeilli testantur Ecclesiastica eruditione ac doctrina libri tui ornatissimi , quos propterea ipse Rex clegantius describendos edendosque curavit . Hoc illae declarant Epistolae tuae erga eum benevolentiae indices, di illa praesertim pulcherrimχ , qua recens accura- Rissimum Martyrologium non alteri quam Io A NUI
22쪽
Regi inscriptum voluisti : ut quandiu monumentis ingenii tui habebitur honos , qui erit utiquo sempiternus , tandiu celebretur mutua haec , atque illustris conjunctio animorum vestrorum . Nam quid dicam de perhonorifica FIDE ssIMI appellatione qua illum Regum Lusitanorum omnium primum conde-eorasti Fuit hoc Tibi sane jucundum , tanto Regidare debitae laudis praemium . quod esset & summae illius erga Religionem fidei , & tuae erga illum voluntatis testimonium sempiternum. Fuit JOAN-m gloriosum a tam laudato Pontifice ea insignia laudis accepisse . quae tantam praeferrent autoritatem amoris ae judicii tui. Neque posteris ipsis non erit valde utile ad imitationem exempli habere non tam generis & dignitatis quam multo praeclarius nomen religionis atque virtutia . Sed me repente de hac tua erga tam pium Regem voluntate dicentem , & plura dicere parantem , in ipso Orationis cursu reprimit ac perturbat dolor , quem ex
interitu illius magnum accepisti. Hem Tuus ille benevolentia , studio, observantia fiIius: Ille Lusitanorum non Rex sed Parens : Ille ianctissimae Religionis defensor, custos , amplificator egregius atque immortalis occidit. O tristem sane ac miseram conditionem rerum
humanarum i Sunt hae quidem justae dolendi caussae, at gaudendi aliae multo justiores . Et primum, quod alieno quidem Reipublicae semper , at Certe opportuno sibi atque optatissimo tempore excessit e vita . Scimus enim per decem ipsos dies , qui supremum illius praecesserunt, ad exercitia, quae spiritualia vocantur, tota mente incubuisse ; ut bene omnino de eo sperandum sit, quem in meditatione ipsa
23쪽
rerum divinarum beata mors interceperit . Quam ego mortis opportunitatem beneficii loco pono quo nullum majus homini dari possit a Deo ; sic ut ejusdem interitus non lacrymis sed gratulatione , non misericordia sed benevolentia prosequendus esse videatur . Accedit solatium aliud doloris maximum , scilicet lectissima soboles, & J o s 3 p Η praesertim Lusitanorum . atque Algarbiorum Rex Fidelissimus, quo superstite, ac tam bonis auspiciis capessente Rempublicam , non Lusitania Parentem suum, non Catholica Religio defensorem
ac vindicem , non Tu, BEATIssIMA PAT E R, Obsequentissimum Filium amisisti. Haec quidem omnia leniunt ac mitigant dolorem nostrum, & . quod caput est, bene nos de sempiterna illius salute ac felicitate sperare jubent. Quod si humanum aliquid ab eo alienum non
suit , si quid maculae ex hac contagione terrena scontractum est , id omne ad eluendum expiandum inque valeat apud misericordiarum Deum Commemora tio rerum pulcherrimarum , quas in Templis aedificandis atque exornandis , quas in Caeremoniis obeundis magnifice, splendide , pie , diligenter secit.
Valeant castissimae preces obsecrationesque Sacerdotum, quorum ille dignitati mirabiliter favit, rationibus nunquam est adversatus . Valeat praesertim Sacrificium hoc solemne atque augustum , quod coram PONTIFICE MAXIMO, & in summorum Antistitum
consessu, loco & ad petendum & ad impetrandum aptissimo, fit pro salute illius, ut ipse Deus Maximus atque Optimus , sicut olim Nehemiae illi Iudaeorum Duci religiosissimo, ita IOANNI vertat in bonum quae secit in Domo & Caeremoniis ejus, re in Ordine Sacerdotali & Levitico .F I R I S.