장음표시 사용
361쪽
men & in praesenti facere me,lc facturum dein- cen ita censeas,ne quid tibi molestiae nasci que cit. inare liberum erit rescribere mihi,quoties&quandocunque libuerit. Nolo enim n hilissimas tuas meditationes diffundi his nostris frivolis, & inoerpellari, De Exercitationi mruis adnovumfardiu, iterum, ut vides, ne onegotium. Dici non potest, quam ineredibili desiderio videndi tam pulchrum & absolutum neque enim aliter de curis tuis judicandum est)opus tenear. Deus bonet quam multa ibi doeebis & diisseres, quae neque paedagogo rum vulgus unquam capiet, & eruditissimi viri. ' hactenus ignorarunt. Maligni autem &lividi, ut reprehendant & rodant, conycere tamendi delere haut possint. Quare hoe stude, hanc nava operam, He i Maxime. ut quam primum copiam ejus libri erudito orbi facias,
Quem quantopere tibi ea ratione obstricturus 1s,nec ego,neC quisqvam alius facile exprimet.
Horum loςorum 'istrrima longe conditio estr. post lueῶtavissimam, quae grassata superiore
anno est,nunc dira in nos incumbit fames. Quae quum redustae nunc copiae nostrae in hyberna sint,tantum abest,ut minui possit, ut indies potius incrementa eapiat, magis magisqVe incendatur, latiusque se spargat. Nam super veteres dc nondum curatas, novae jam invehuntur clades: ac iis quidem locis, unde necessitatis nostrae solatium maxime expectamus. Seripss
362쪽
I EP sT Lal. ' 3ast quo senem optimum, cum viveret, complexus es, aliquo carmine manes ejus honorares. Cujus cum nihil hactenus ad me pervenerit, easia,
dem iterum precandas preces existimavi. Τα- μειον ejus novi Testamenti nunc prodiit : Novi Faederis persio cum notis ejus typographum exin Pectat, ut &quae mDeophronem. Dionysum idem singulari diligentia scripsit. Nos strenua exercet inertia, neque enim sunt, quae irritent 'ingenium ac moveant, quod per ini'Vitatem temporum magis magisque contabescit. Vale, excellentissime Domine, &, ut coepissi,me a re
. e vi hactenus modestiae meae hoc sempπ' temperamentum 4ndixi, ne majora meritis meis ambire videre in praesens nescio quo serimpulsuque supplices literas ad vos exarare, vestrasque curas precibus forte importunis interpellare sustineo. Ignoscitemstix,--emia sex lumina, si quid designo. Tueor enim me . singulari benevolentipvestra,quae magnetis in- stir ad vos trahit devotum pectuhi 'Sexennimum effuxit, & quod exeurrit, ex quo sum mis in Philosophia honoribus mactatus a vobis, insigne documentum vestrae in studia mea propensionis publice coepi ci eumferre. ' Pro qua vobis nihil magis re-
363쪽
1io ' Au G. Eue Η ERI lennius,quam praecordia, nec non sum perpetuo amoris vestri encomio debilitatis meae confessionem. Caeterum, quanquam exind Theologiae sacris operatus sum, Oculos tamen
subinde reflexi ad amata illa Philusophiae Tempe,in quibus luserat adoles nila mollis.Qvipis novi, B. Basi iam san*is studiis initiatum simul
ad secularis sapientiae cultum vocari, in cuju adyta suum quoq; Licentium prolectare legitur Augustinis. Nec me fugit, opriarim laudarii.
quod templum Domini AEgyptiisspolia locv-pletavit : imo quam sibi blandiaturi ieronymis de adamata captisa. Hinc nullus dubitavi horas aliquot subsecivas consecrarq sobriae Philosophiae, non solum proximo a promotionis actu hienmo,sed &subsequent cum US rha diredes sessitavi privatimque nonnullos studiosos informavi in S.lingva,sed etiam ultimo hoc . exteris Academiis transactu, quantum quidem licuit peregrinanti per temporis compendium librorum inopiam, itinerisque versa biles viςes, Nec jam reversici illicitum fore credo,Salomonis exemplo venustat aliquot puellas domi alern, modo divina scientia sit unica sermosa mea columba,sique quod caput rci est, omnia refeeram adChristum. Quod meum institutem atqu*propositum sesundabitis egregie,
364쪽
primis decet. Idcircio dabis veniam N. si peregrinum istum hominem,& nihil minusquam selicem fidei tuae commendem. ini posteaquam animadvertiuet, quilo se ferme operae pretio Gallicam Linguam, quae ei vernacula Q,docere qpud nos adeoque metueret, ut sibi necessarii sui nius in byemem suppeditaturi essent,statuit secumDresdam ire, &ibi periclitari
fortunam,ratus fore,ut in magnatis cujusdatria familiam se posset tradere, aut aliam quampiam honestam conditionem invenire. Ad eam rem cum sibi Gutoribus maximς viderit opus, enixe a me instituit petere, ut amic*rum n9n- nemini desideria sua commendarem; Tum tu praecipue occurrere N. cui Hubertum istum
Heri montium fhoc. si nomen est j existimarem tradentium. . Ac ego quidem de eo quae praediaem magnopcre, tibique pollicear, non habeo: quippe quod ita familiariter ussis non sim Soles tamen non ita obseure Gallorum faver ingeniis, quorum linguam tu ita calles, ut civem suum putare posint. In eo accedit &luri quod profiterer, studium, amorque Musa
rum, qVarum certe amorem ' quoque profanum ostendunt versus, quos mihi noni ita pridem exhibuit faciles' illos nec suo acumine destitutos: quique recedere minarentur a lanis
avore illo & frigore nostrorum Poetarum, seu Vertacum potius dicendum sit. inod quanti aestimate soleas, & tua ostendit insignis eruditio,& lectissimai venustatis carmina, quibus non raro otium tuum, si quod datur, oblectare soli
365쪽
tus,eloquuntur. At Iuris artem tu itaetractas, ut pauci ea laude tecum conferri possint. Quod cum ita sit, non dubitem, te amplexurum esseta in Herimoniis reaum illarum studium, quas in te omnes tantopere amamus pariter & admiramur Quocirca favebis misero,& ejus conatum provehes,quoad poteris in ea etiam Caula. Nam quantum confidam amore & benevolentia tu erga me, quam mihi nuper praesent, declarasti, vel istae ipsae litorae erunt testimonio, quibus rimontium tibi tam confidenter commendavi.
Habebis igitur ejus rationem, qua poteris: &me tui observantissimum inposterum semper
Γ Equaestivise illa accuratius cogitanti muIto aliter videtur,quam putabam initio, &tu viderissentire. Vita quidem pro Repyblisca ac Prinqipe poni honestissime rectissimeque, si es necesse 11otest: bonae famae , hoc est, bonae conscientiaedispendium neque proPrincipe, nec peto Republica faciendun est . Vita res corporis est; & ea obligamur Reipublicae atque Prin-eipibus: fama & conscienti bona ad animum pertinet, quo soli Honesto de Deo obligamur, qui ante Principem atque Rempubl. habendus est. : Isto respectu igitur vitae potius adeundum discrimen est, quam ut ves Principis ves Rei-
366쪽
EPIS LAE. 4 333 - Publ. causa existimationem velimus amittere . 'Non ,ne male audiamus, sed in honestum in
conscientiam, in Deum adeo ne quid pecco mus. Neque enim famae periculum nisi ex fla gitio aut scelere imminet: & haec admittere,est in honestum, in conscientiam, in Deum peccare. Themistoclis exemplum, quid fiat, aut possit fieri, docet quidem: non quid debeat. Et si exemplis nitendum, nihil illicitum fuerit. Et fuit Themistocles paganus: nobis adductius vivendum est. Putavit Aristides, Iustus ille,
Reipubl. causa aliquando licere α quis vero Christianus concesserit λ Neque enim facienda mala sunt, ut eveniant bona. QuaΠ-
quam id saepe in Christianis etiam videas; qui 'quam saepissime & illud tyrannicum, impiumque si forte non dicto, at rebus ipsis astruunt, scicta. f. c. a/. - Ss violandum es tu regnandi gratia
Violandum est et aliis rebuVietatem colas. Et multi illud Taciti praetexunt: omne magnum exemplum aliquid ex iniquo habeten osti caetera. Sed istam PolDicam, inquit Forstnerus, mitis magiser ac Dominus noser Iesus Chrsuae non. 'credo, agnoscet. Cujus loci quantus abusus sit, Boeclerus quoque noster adcv--Annal. l. ostendit; qui verum sensum declarat. Ita .
censeo. Vale &,si quid novisti roctius; istis, candidus imperti.
367쪽
Cenerose Vir, Λ usus sum nobilissimum nomen' tuum ne scio cui oratiunculae meae praescriberet squam proximi anni foetura edidi quidem, sed nunC vix licuit tollere per eos, sine quibus in v .lam alteri non poterat, hoc est venire in publicam lucem. Usque adeo premuntur undi- quaque literae: nec tantum dissicile est, iniet hos armorum furores excudere aliquid legen-
Mum publice; sed invenire aegre licet, qui essi- ciant ut illud publice legi possit- Quanquanta fortuna isthaec ex merito fortassis meum versarii libellum. Quem melius erat domi perire inter literas, quam publice censorum severitate jugulari. De quo tamen tuum judicium, Pra ses Amplissime uriae malo, quam seqvi m um. Peccamus enim plerumque Parentes, cum denostris sententiam ferimus ; Atque vel plus quam par est, illis tribuimus, vel detrahimus, quod minime oportebat. Ego abs te , Pr ses Amplissime, ea, qua par est, reverentia Peto,ut non ingratum tibi esse sinas hoc studium nostrum, & ut benevolentia tua deinceps quoque complecti velis, & ad praeclara audenda excitare eum, qui qualicunque ista me ria pietatem suam erga te Voluit declarare.
368쪽
I Ngens vulnus tuum, Amplissime Vir, quod uxoris obitus inflixit, extiteris vincentii Fabricii praestantissimi juvenis, & quae adjunxe
rat carmina, quorum alterum ipse condider l, alterum divinitate sua facile te prodebat auctorem, licet nomen abfuisset, maxime accepi. Afferre solatium&medentes voces,serum esset nimis. Et perquam verendum, ne mihi idem accidat,quod Iliensium legatis in Tiberio usu venit. eton. in Tiber. cf. )Habes ex illa suavissimos liberos: hi tibi defunctae desiderium . . ilenient; habes virtutes ejus maXimas, quas ubi contemplaberis, ea nunquam poteris carere. Quae ut aeternae sint, & omnibus notae, . tuo incomparabili illo carmine, quod nunquam sine stupore & admiratione lego lego autem saepius effecisti. Neque profecto tibi integrum est, ut postquam docueris nos contemnere mortem, & conculcare ejus timorem,
dolori tuo ob defunctam Elmen gardin tuam plus nimio indulgere elis. Non positam autem hoc loeo facere, ώ Θοαριάσιε, quin eXplicem animum meum,quo illos libros tum prosequi soleam. Enimvero ut caeteris monumentis logenii tui omnes Poetarum laudes transtendisti longe; ita in his temet ipsum superasti. De Homero nihil dicam; perfectius & absolutius dare ipse Maro non posset. Attigisti metam humani ingenii, ultra hoc fasti um, nulla Poesis ascendet.
369쪽
336 Aus. BucΗNERI Et quando semel tibi molestus esse coepi, appingam & versus,quos inscripsi libro meo, quos MFRISII του γενναίου codex, quo hum donavi, neque enim pretiosius dare posse existima , bam praefert Volebant abdere se atque subtrahere calamo,ne in conspectum ejus producerentor,cui probare se omnino non possitnt; sed castigavi immorigeros,& vel invitos protraxi,&erit hoc ipsum pro poena, ut non probentur.
Commendatio ejusdem Candidati. mite accedit Iuvenis, Georgius Schneideri Dobel. Missicus, abs te, DECANE spectabilis, officiose ac reverenter petit, ut in eorum numerum recipiatur , quibus diebus sequentibus cum Deo, postquam de eorum doctrina privatim ac publice factum judicium fuerit, sui fimi in Philosophia honores conferendi sunt. Quod ut faceret, emm imperio atque auctoritate adductus est, quibus sine manifesto crimine refragari non potest. Eum autem quod paucis tibi tradidero , recordari debes illius Pindarici: Ad bonam causam tria verba sussiceis re. Malae enim & dubiae causae eloquentia ac artificio opus, non quae per se facile bonis probari potest. Etsi vero jam olim noster ab Academicis studiis retractus,atque in scholastico hactenus pulvere volutatus est, tamen non dubito, quin eum se nobis ostenderit, unde constare possit, non tam ingenium & voluntatem ad
370쪽
praeclara capessanda ac absolvenda studia,quam facultatem defuisse. Sed si egregium carmen,& quod ad vetςrum elegantias aspirat, inventro laudem potest; si semper favore digni habiti, qui fugientem hierarum humanitatem revo-eρnt& pro virili sua tueri student: minime du- . bito, quin desiteratissimum juvenem omni benevolentiae genere complexurus sis. Quo te de illa ipsa provincia, quam noster sustinet, invitare potest. Nam si a teneris inultum assu ster est, quinam humano generi utiliorem opem, Conferunt,quam qui ingenuos pueros liberaliter instituuntὶ Quocirca abs te etiam atque etiam peto, ut hunc optimum juvenem quanis commendatissimum tibi habeas, & nihil intemmittas eorum,quae ad promovendas ipsius utilistates facere videbuntur.
Mum praestantissimus juvenis, Minhior Al-
bertus,ex nostraAcademia in vestram cogi-.taret,nihil prius sibi appetendum censuit,quam te videre,qum virum, quem aetas nostra maxime admiratur. Plus dicerem, nisi apud te fieret . Peto igitur abs te, Nob. Hein si,ut eum, quod soles, comiter admittas, & ei impertias aliqvot ra-
dios tui,ut ita loquar,selis. Quae res profectis erigere non modo ad honesta & recta ingenium ejus poterit, sed nutrire etiam atque fovexe. Mihi vero id tam gratum erit quam honorificum. Vale feliciter. . ae CXC.