장음표시 사용
11쪽
m, Taurinensis Regius . VII. 30.
saec. VIII vel IX, 14. 5 cmm 10. 1 cm, membr, seu 303, col. 1 Meminis cm) ll. 20 litterae maiores coloratae atramentum fuscum litterae siwra lineas litterae textus ali. 2 mm ad dextram inclinatae litterae glomarum rectae optime exaratus: Psalterium et Cantica cum glossis; foll. 273W- 274 vG 1,46 - 55 68-79 2,29 31. Exscripsi diebus mensis Februarii anni 1886.
asaeo. IV-VΙΤ, membr Dagmenta duo PMUR: oontinent vocabula quattuor ex I rim , et viginti sere ex I - ,16.16 teste Zinnio habet εο φανερωθη et και ε δικαιωθηJ V. l. Theodorus galin detexit et, quae legit, typis exscripsit/. Addo p. 3s6 sub colles V.
in. Atheniensis bibliothecae Nationalis.
' saeo. IX, 33.3 cm 23.5 cm ut membr, soli. 2, col. 1, 11 4 eto liti 17.18.24 in lin liti ait 4 mm; at fuso spir et aco; lit uno θO compressae sunt eiusdem codicis atque soli illa decem iam descripta sunt haec folia duo in tegument codicis qui, saeculo XIV scriptusZonarae continet ερμηνειαν εἰστου ἰερουσκανονασ; fuit olim ode 31 in bibliotheca monasterii των μεγάλων πυλων. continet Aha,12. 13.20.21.22 cum commentario ex Ammonio, Origene, Theodoro, Severo Antiocheno, Diodoro; Severi laudantur Za , . moraelitia geri . . . Q T. Mil. le-evium Clementinum, Erlangae a. 188ι, p. 277 278.
12쪽
ει VII. DE CODICIBUS UNCIALIBUS. verba ἐκ τῆ προ ἐρει σηvου ἐπιστολῆσ Detexi et exscripsi die 1 mensis Augusti anni 1886.
Emendatius lego p. 397 sub codico .
.. Onacensis bibl. unis ΜS. sol. 30 olim I. 26.
saeo. X, 37.6κ26.3, membr, soli 160, coli. 2 26.3κ6.2; coli. - 16.4) H. 45, lit ma nig, membrismas, at fuscombrum, dis et in sit, liti infra lin: oontinet Ia 6,6 7-93 10)11. 7, et ut p. 397 Mo 6,4716, 20 muto 4, 13.14.25.26.27.61.62.63.64 15,32-16,8 abscisso)Le ut p. 397 Io 1, 1-3,8 4,6-5,4 chartis eo olim sine dubio 3,8-7,1 7, et ut p. 397 ordo est,t Joh Mo, etsi bibliopem Μatthaeum duobus primis foliis exceptis post, posuit; ut comm habent, o caret commentari quippe qui apud ut et o iam satis illustratus sit comm in est et Joh nomen Chrysprae se fert, in o Titi comm magna ex parte e quaestionibus et responsis constat L. 5 IV. et 52r, ησυχίου πρεσβυτ Ἀροσολ f. 57v
V. l. Iohannes Brudem anno 1882 contulit. Vidi
Addo xv, o infra, p. 44s Addo p. 40, sub finem.
- 1. Parisiensis.' aeo. VII et VIII, 17.3 cm ut, 21. em ut membr, folia duo olim in fasciculo quartum et quintum), coli. 2, 11 15 olim 24 membr non tenuis litterae unciales magnae, ad dextram inclinatae hic illic spiritus accentus tantum non desunt hiso1 1v, b, l. litterae θο compressae litterae maiores atrae lect man secquae etiam sub init lectionis uniuscui que Amm addidit; -- pendia usitata: continet e 4,3-5.6-8.10-13.14-I6.18.19. 21. 22.23-25. 26-29 lim amanuelis illeri Ῥrofessoris illustris Parisiensis. Exscripsi Parisiis die 2 mensis Novembris anni 1884.
vii Parisiensis.' saeo. VIII vel IX, 21 cm utra 18.xem, membr, soli. 2 olim in asciculo primum et octavum), coli. 2, t. 25 olim 29; litterae maiores nigrae, maximae coloratae litterae unciales haud ita magnae spiris ac indiligenter appositi capΡ Αmm non Eus), Ieci: continet Lo 20,19-23.36-43 23,31-35. 36-41.42-48.49-54. Lo 20,1 legit χλον ut syrPh et om ταύτην. Olim Emanuelis Milteri. Exsoripsi die 2 mensis Novembris anni 1884.
13쪽
-i Parisiensis bibliothecae ationalis, Suppl. Gr. 726:
saec. VII, 21. cm mutW16. 7 cm, membr rescriptus, soti. 2 olim in fasciculo quartum et quintum), coli. 2 20.5NAE OMI 2 13.5), u. 30 litterae maiores nigrae litterae supra lineas Iut ait 3 mm; littera unciales magnae rotundae quadratae litterae s et in 1la; capy, uti, min, Eus, Ieci, mus rubr: continet Iso I 3,34-14, 29; detexi et partim exscripsi mense Oetobri anni 1885.
13ostis Parisiensis bibliothecae Nationalis, Suppl. r. 726: soli 1 5 et 8-10.
saec. VII et VIII, 33. - XII. om membra erimus, fin. 4, cou. 2, 11. 26 litterae notate magnae litterae supra lineas e P, uti leot: nondum accurat excusat quae legi solis v. 2 et r. v continent his 1, 27-41. Detexi mense Octobri anni 1885.
saec. VII, 32.5 cmm 24. cm, membr, sol. 4 esim in asci--I 3.ε.5.6), coli. 2 22.8 cmm 7. 5 cm con 2 - 17 em) H. 24, 1itterae maiores et maximae coloratae membranae non tenues atramentum fuscum litterae supra lineas liti ait 5 mm litterae textus, litteruliseia non exceptis quae lineas laudunt, rotundae et quadratae, nunquam compressae; qui Vero nonnulla compressa habent lectionum tituli fortasse manus posterioris sunt litterae maximae et mamenta inusitatam speciem prae se ferunt litterae rudes, sed currente calamo ductae, non cum labore pictae adsunt m et aco, sed non ubique; mus rubr mantur solae lectiones ecclesiasticae Amm, Eus, lect manu posteriore 3); errores nonnulli ex itacismo insunt; continet D 6,71 εχ ῶν-7,4 ανθρωποσir; Ι 7, habet ενγυσ. Exsoripsi die 21 mensis Marti anni 1887.
14쪽
Folia haec rescripsit librarius codicis grammatio anno 1425 exarati bibliothecae a Johanne Baptista orta Neapolitano dono dati. Similia sunt codicis ' Vidi 16 Febr 1886 sub auspiciis viri doctissimi Antonii Mariae Ceriani.
. . eratinu ecclesiae sancti Georgii.
saec. VI, 31.4κ26.8, membr purPur, foll. 190, coli. 2 21m 9 2 coli. - 21.5) ll. 17 lit 8-12 inclis, liti est. 007 membrmed scriptura argentea litterae notiae magnae simplices rotundae et quadratae nec spiritibus neque accentibus ornatae continue scriptae sunt apostrophus hic illic invenitur punctum simplex aliquid longatum vel punctum duplex adhibetur; ι et i scribuntur litterae maiores litterarum seriem excedentes indic- paragraphos compendia usitata usurpantur e p-t , mPP, tu, Amm Eus: continet ut 6, r αριστερα εχ πO 7, 26 8, θεραπευσω- vrcu 18,24 19, αντον-θελου 23, 23, 13 Steph 14 οτι καταμοθιετε Steph 13 sequitur&- αμην 28, 20 fc1,1 Αρχη-εγο 14,62; textus codicis est Syriacus vide supra, P. 199-201), praebet tamen multa Prae-Syriaca, nunc occidentalia, quod plerumque fit, nunc alia. Congruit saepe in lectionibus Prae-Syriacis cum codicibus et ritem cum 13.69.124.346. Habet codex additamentum illud
Anno iam 1356 fuit hic codex in monasterio Mologi in urbe Berat. Hodie est ecclesiae sancti Georgii in domo archiepiscopali repositus. Α- 1868 indicavit odirem
archiepiscopus Anthymus D. Alexoudes λ, unde instructus V. l. Iohannes Sahhelion, illo tempore atmiensis hodie Atheniensis, notitiam anno 1875 cum V. l. Ludovico Duchesne professore Parisiensi communicavit. ortante Duchesnio anno 1885 codicem examinavit v. l. etrus
Ἀλεξουδη του ἐκ Μαδυτων τῆ θρακικῆ Σερσονησου ἐν κερκυρα. πογραφειον et γονία αδελφευνμαων 1868. Quae de Odicibus Beratinis refert, p. 113-115, ea V. es Batismi iterat in libro suo ut insta P. 445 adn. 2), p. 122 123. C supra, p. 40s n. 2.
15쪽
Batisses, presbyter Parisiensis, et descriptionem edidit eodem annos anno tandem 1886 textum edidit cum descriptioneo facsimili'. De I littera, ct supris, p. 437. in . Athous aurae.
saec. VIII vel IX, 21 omm 15.3 cm, membr, m. 261, col. 1 15 cmm 8. 7 cm) H. 31 litterarum altitudo 0175 litterae maiores nigrae atramentum suffuscum litterae supra lineas capp-tab Amm Mo 233 I 6,8), Eus, Ieci mus in lecticoles. subscriptiones simplices; fasciculi α-ν desunt fasciculus κ habet nonnia septem otia, sin nihil textus deest fasciculo ultimo se exciderunt soli primum et
νίου σωτηρία αμην:εστιν καὶ ταυτα φερομενα μετα τὰ φοβουντο γαρ. Ἀναστα δὲ κ τ λ. usque ad Versum 20 et sub finem ευαγγέλιον κατα μαρκον.
In codice nostro,arci evangelium eodem fere modo finitur qui e codicem notissimus est id vero interest quod nihil adnotationis ante παντα δὲ noster interponit, quod antiquiorem sibi vindicare sentem videretur, nisi fortasse Voc uia εἶρα', μέχρι α κη' Seriorem textus conformationem
testarentur Vix est quod dicam σέλοπι post φοβώωντο γαρ lectionis ecclesiasticae neque vero ipsius evangelii finem
16쪽
M VII. DE CODICIBUS UNCIALIBUS. indicare. Tituli pariter atque subscriptiones librorum prorsus simplices sunt sub finem tamen evangelii Iohannis additur: ἀαπελατταν τεπσαρ- θεῖοι λογοι γραφεντω, 3δε ληω σχον τῶν πί-- Lectorem non latebit Iacobum post epistulam trialteram stare, neque id casu, nam desinit Ac liber Asc. r,
sol. 8 recto, et 1 rit incipit eodem solio verso IOU7,538,11 deest Act 20,28 legit codex τῶν κυριου 1465,7.8 deest.1 im 3, 16 Moc ἐφανερωθη. Hustravi die 26 mensis Augusti anni 1886. Sporosore ut odicem accuratius excutere possim.
saec. VIII veLIX, 22.2 cmma Mom, membr so11 28s, oes1. 2 15. omm 3 5 cm; in. - . om) H. 22 litterae maiores sub initium paragraphorum rubrae membr- ora a dis et lin ait: atramentum uacum litterae supra ineas mus ad Ieci litterarum altitudo 0125 1it 13-15 in lin capp-tab, capp, tu, Amm Mo 234 16,s), Eus, Ieci, Pici, syn, men subsor ἔξεδοθη et στίχ): oontineto Morae To sine lacuna Mi 10, 37 habet obeliscos inrug,M 16,2.3 υποκριταὶ et οὐ συνδετε G22,43.44 habet obelimos inmg Io5,3. inest; I 7,53-8,11 signis in Ddamnatur. Perlustravi die 2 mensis Augusti anni 188 et iterum
tractare Velim. Emonlati Iego P. 414 sub collae Gh.
rai, Vaticanus Romanus r. 2302, olim Lat. 9671.
17쪽
eou. 1 22om 12.6 om), II. 1.22 litterae maiores paragraphis Praescriptae membrana Omma atramentum fumum litterae supra lineas litterae unciales ad dextram inclinatae litterarum ait. 005: Sextum quod uno Moedit solium detexi, et Moripsi die 20 mensis Aprilis anni 1886. Folium hodie in pagina 89-72 dividitur, quae hoc ordine legendae sunt 69-72. 70-71. Continetiae 16,30δει ποιεῖ-40, ita ut proximo ante solium Cogganum primum Deo olim steterit.
Allo p. 417, sub finem colloia P.
saeo. ΙΙΙ vel IX, 28. Pomm 21.Lcm, membr son. 120, col. 1 1 emm 12.5 cm , II. 30 litterae maiore atrae, maximae coloratae sorissae manu secunda membrana non tenuis, atramentum atrofuscum;
disposit lin inusit litterae supra lineas vir et aco litterae nunc rectae nunc ad dextram inclinatae fasciculi α et ii desunt desunt omnia post fasciculum g nisi soli quartum et quintum ex lasciculo ut videtur in mi, o P-t , o p tui, Ieci, subsor, Urst: continet Aedi in Rota Ior 1,1-5,8 lasciculus ii deest tum 1 3,8εἴτε δὲ προφ.-16,24 s GH1,1-11,23 θανα οι h4,20-6,20. Perlustravi 26 Au a. 188 et iterum tractare velim.
eo. V, 30 om ire κ27 cm ire, membr tenuis resorit, soli. oode habet 316 21 haec sunt soli 198.1ss.221.222.229. 230.293-303.305-308) con 3 21.5 om 4.3 cm; in. 3 19.5) H. 40 vel 41, ut 12-15 in lin, tu iat. 0035 litterae un-esiae purae rotundae et quadratae carent ut videtur spiritibus et nocentibus, neque habento elis puncta litterae sub initium para- graphorum non multo maiores cim 0045 columnae limitem excedunt sed non toto corpore compendia usitata occurrunt; non nisi punctum simplex ad summam litteram adhibetur librorum tituli Perbroes sunt, ut προ θεσσαλονικει α μυαννο β; sub finem libri uniuscuiusque vacat quidquid spatii e columna superest ita ut eum libro novo incipiat columna nova non id uin habere: continet Aoι26,4-27, 10 f. 221); 28,2-31 L 3023 De 4, 14
18쪽
448 VII. DE CODICIBUS UNCIALIBUS.
Codex ille rescriptu usque ad finem saeculi XVII 1696-1699 1uit monasterii sanctaemariae de Mirio, suburbii Rossanensis, in Calabria, et inde in bibliothocammonastorii s. Basilii de Urbe translatus est. Folia haec detexit ontesiaconius dum codices in monasterio Basiliano excutiebat Vitalius vero, qui hos codices in usum Blanchinirescensuit , de codice 100 Ailat, etsi multus est in 974 101. Μaius, cardinalis doctissimus, solia haec rescripta in t ollis suis notavit Vatican Lat. 569, et sortasse notitiam publici iuris secisset, si praefationem in editionem suam codicis Vat. 1209 codicis B ipse scripsisset. Vir clarissimus
trus Batis ol, quem iam supra ad codicem vi evangeliorum nominavi, folia casu perspexit mense Aprili anni 1887. Casu scripsi, melius scripsissem cura Vel ex proposito , nam presbyter ille in manibus habes historiam codicum in bibliotheca Vaticana attriensium. Quoniam vor historia illa, cui etiam foliorum nostrorum editio subiungetur, Vix ante annum peractum lucem videbit, ipse Bati latius, qua est humanitate, schedas suas mihi commodavit ut soliorum et litterarum rationem accuratius intellegerem.
Ex soliis novom thois octo hodie possidet aura Athoa, Onum bibliothecae Parisiensi Nationali dono dedit v. l. Duchesnius solium hoc continet Gai ,30-5,5. Eadom bibliothoca ann 1888, legante Emanuele illero, accepit soli alia novem huius codicis Par. at Suppl. r.
19쪽
1- usque ad vocabulum αταραχω Irim 1, μη - ντε ειτα - 2, 13. orii codicis est Hebraim. In mum etiam Rouisantsin oscuae exstat solium unum quod μω 1,3ρηγματα της μαμεο--1, ο θ εῶ τον continet. Unum ex soliis ritropolitanis exhibet ex adverso impressam imaginem solii deperditi quod αἰ3,11 καλῶ δ αλλήλ- 3, 13 contine-ba V es Henricus monti menta codicis omnia edidit '
saeo. V Vide supra, p. 447 oontinet fragmenta epistularum Paulinarum, exceptis ut videtur Ges et 1 Thesa. Allo p. 442 proasM sub finam X.
v b. Μοnacensis bibliothecas regias
' saec. IX e X, 27.6κ22.8 valde ut membr, ou. 14 sollin odio 236-2483 eou. 3 26κ5.5; G. 3 - 20.7) H. 42 litterae maiores nigrae membrana orassa dispositio membranarum et lineatio usitatae atramentum usoum litterae supra lineam litterarum altitudo 002; litterae textus unciales iis qua habet X non Drauadimimiles, littera oommentarii minuseulae: oontinet e I, 1-2,40 hio illi mutuua est; odex numeratus est v 42 inter odioes minumvios of infra Eo 4293, ibi vero delendus est.
In catalogo codicum minusculorum alios codices e. g. Ev.309 994 numeravimus qui hoc modo textum uncialem commentarium Vero minusculum exhibent. Nescio utrum hi
20쪽
- VII. DE CODICIBUS UNCIAMBUS.
postea uncialibus adsociandi sint, an illi X et X minusculis. X vero lubens propterea hodie uncialibus adnumeravi quia columnae eius tres indolis antiquae speciem prae se ferunt.
oontinet M 20, 3-32 22,4-16 In monasterio Coptio sine dubio scriptus. Glim V. 1. Iconomopuli Cairensis es. erameus me de his soliis certiorem secit, quae posthaci Iici iuria faciet.
V. es Iosephus Cogg Lugi haesimile paginarum 12351518 sive soliorum . . antiquorum edidit: N. . e oodnuum natis Misua meri primo omnium photo moere meo datum . . . apud photographum Danesium Romae 1889. Cum odioem 30 viri anni 1886 tractarem solio cuique verso inscriptos numeros unciales antiquos detexi qui manum Orientalem nisi lallor prodebant Excidisse ante codicis initium solis triginta unum docet numerus CV paginae 452 inscriptus. E quibus soliis octo praesationem continuisse
De fragmenus N. . nesalibus quae inter reliquias Papyraceas archiducia Mineri ex Aegypto Vindobonam delatas hucusque detecta sunt vix habeo quod dicam. Die 1 Mart 1887 v. l. Car. WMMIy. quinque frustula mihi ostendit; - primum saec. III, Papyr, quod Hii praeeunte V cI. Gustavo mineti evangelio cuidam canonicis antiquiori, alii commentationi uidam Patriaticae tribuerunt; - - maneo. IV VEIV, membr, in. 2 ad minimum, aliquid ex in 18 exhibet; ιerisum saec. IV, membr, Q. ad minimum: Mo15,29-38; - quartum saec.VI, membr, coli. Gr-CοΡt: -15, 12)- 16); - quintum saec.VΙΙ, membr, in. 2 Aha,2s. Quartum ex Eri esse verisimile est. Cfetiam infra, p. 734 EVI 348.34s. Altero, tertio, quinto signa darem sub Iittera Tisi Marius haec fragmenta a se tutis ceteris distingueret aem. Venit libellis quas dicunt Italicis 200. Si numerus subscriptorum, qui requirant ei modicis 120 etiam Veteris Testamenti volumina tria scillae quae eodem pretio singula venirenti, erit idoneus, et hoc opus ingens arripietur.