장음표시 사용
191쪽
moratur. I. 5T. 3l8. FcTulli temporis forma , GALLORuri veteris dialecti vocabula ex Basilii scrip. lis colligenda. I. 228. GAn LIEL Act. A P. XXII. 3) quis fuerit. I. M. GgvENNA undh dicta. I. 75.
terpretatio Rashii I. 220.elucidantur. Cap. u. t 4. I. 219. sq. Cap. IV. 3. II. I 02. sq. Cap. IV. lli. II. 103. sq. Ca P. VI. 3. Η nTMAssus A. T.) corrigitur. I. M. HEBRAEORDM scriptorum quorumdam quo tendat figmentum de Israelitis Hebraeorum scriptis Occurrentia. I. 69. 71. 290.
usurpala. I. 60. sqq. I. 221. Cap. TIV. 18.1. 238. sq. GEO' In qui vocentur. I.
pius refellitur. I. M. alicubi propriis legibus uterilibus et suae gentis regi subditis 3 I. i58.
192쪽
terpretes. I. 230. bis. et seq. - Α veteris Synagogae germana traditio
lior et metrum habet et rhyimum II. 176. sq. HILLELIANAE Scholae et Silammaeanae dissensio. Ι. 56. sq.
ber dicatur. I. 269. IgnAaAu Happenini quando vixerit, quae ScriPserit. I. 288. JEuunk Levita quando vixerit, quae scripserit 7 I. 285. IEREMin Cap. x IV. 19. explicatur I. 240. IEsu nomen adorabile cura Talmudicis non sed, resecato M, scriba lur - I. 17. JOANNis S. Ioca elucidantur : Cap. I. 10. I. 39. I. 120. - Cap. Mi I. I. 58. Cap. I. 14. I. 100. Iv. 4. I. 27. iv. m. I. m. viai. M. I. 66. I i M. I T. quid', nolet Ι. 98. Explicatur cap. VII. v. 4. I. 193. Iosa sit. Chel pellia quis , quando vixerit , quae scripserit. I. I 28. sq. Iosurndu Flavium) historiographum non magni faciunt Iudaei. I. 136. Josippos vide Gorionides. JunIcuu Cap. V. 2l explicatur. I. 10 l.
193쪽
Lucae loca elucidantur : l. m. xxI. 6. I. G. xi. ld. I. I72. xv. IS. xxiv. 2 l. I. 0 l.
MAcuAEAEoaun lib. 2. cap. V. 2. 3. elucidatur Ι.i M. MAiMOMnas quis, quando vixerit, quae scripserit. I. 270. MALACnIAE Cap. Iv. 5. 6. explicatur Ι. 132. MALDONATus improbatur. I. I s. et 01. MLaci loca elucidantur :VII. 5. I. 304. x 2-1 . I. 60. x v. 5 I. I. 5. MARTINI Raymundus)corrigitur. I. 21. M Ta Es lectionis quae dicantur. I. I 3. sq. Ex eo quod in aliquo libro sa-
lectionis, non potest firmum duci argumentum talem librum post de iniim captivitatem Babylonicam fuisse exara
MATTnora loca elucidantur cap. 3Il. s. I. 66. V. II. I. 27.-VI. 24. I. 22. vi. G. I. 67. VI. M. I. 67. VII. I. Ι. 33. vir. 6 I. 55. VII. 6. I. 67. x. 24. 25. I. 22. XII.
25. I. 42. xii. 34. Ibid. xIr. I 2. I. 65. TII. 25. I. M. xii. 32. I. 295. Ι. 58. sq. xv. I 4. I. 29.
ex vocabulis C, ν vel cib)ν, saepe ibi obviis.
194쪽
Moshic E legis typica ratio. I. 2I3. sq. NovasATIvI absoluit syntaxis. I. I. Noarisvla substantivorum
et adjectivorum formae Rabbinicae indicantur.
dem cum quibusdam Rabbinicis. I. I 02. sqq. Illae his longissimh praestant. I. I 09. PARABOLAE seu similitudines qua sormula in orationem introducantur a Rabbinis. I. M. PAuLI Ep. I. ad Corinth. XIII. 2. elucidatur. I. 78. I ad Corinth. CaP. xv. 10 ΙΙ. 77. ad Ga. lat. Cap. I. v. 16. II. T. PHALEG vaticinatus est. I. i 31.
PHRAsas et vocabula elu eidata. Vide vocabula. PLANTAvietius laudatur. I. 3. PONTIFicis Romani primalum, quem Vocant jura dictionis testantur antiqui scriptores Benjamin Iudaeus, et Nubiensis Gentilis. I. 159. PRONOMEN relatinum V pro UN quomodo praefigatur voci quacum in
unam coalescit. I. I. sq. 22 I. Reciprocum quonam modo exprima. tur. I. 74.
195쪽
RAEBOTH nomine quinam libri intelligantur I. 267. quando conscripti. Ibid. RAsnI h. e. R. Salomo Isaacides) quis fuerit, quando vixerit, quae et quo stylo scripserit. I. 227. SAnnATicus fluvius qui dicatur 7 I. I 56. SAcY Sylv. dein citatur I. 34.
SADDUCAEORuu errores qui exposuerunt auctores aliqui recensentur. I.
quando vixerit, quae scripserit. I. 275. SAMARiTANORUM gentis Ori-Rxcuti libri et Chronicorum hic illic , ut videatur , sibi contradicentes concilianti irab Abar. hanete. I. 253. Sqq. REGuΗ librorum secundi elucidatur Cap. VI. I. I. 55.
go et nomen unde I. 148. sqq. - De rebus ejus gentis qui tractarunt
odio habuerint Iudaei. I. 27. sq. SANABALLETEs duo distinguendi sunt. I. I 44. SANnEDRIN ne formam quidem judiciariam observavit in condemnando Christo. Ι. 305.
196쪽
rigitur. I. 5. SEnsus S. Scripturae qui litteralis dicitur hummo studio eruendus. I. 34. Sensus, quem vocant accommodiatiuum, quomodo sit adhibendus. I. 35. SnEclia A est imago Dei. II. I 49. Sq. SHEN-ΗANMEPHORAsa, quid nominis divini intelligat tir. I. 166. SHERINGHAMIus improbatur. I. 109. SivEos hen Iochai quando vixerit, quae scripserit. II. 134. sq. SipvnA quid I. 207. SYNA OA antiquior docet Poenas post mortem luendas animae tinli cum corpore. I. II. Contradicit neotericis qui anfirmant Israelitas a Moyse edoctos esse Deum, uti vocant, nationalem.
I. I9. Docet peccatum dari quod originale vocamus. I. 23. Sq. ΙΙ.142. Docet necessitatem divinae gratiae ad superandos pravos motus concupiscentiae. I. 26.
quidquid oreavit. I. 65. Negat contra Lutherum poenitentiam consistere in sola noritate vita . I. 65. Admittit stalum puryatorium. I. 76. 294. Docet Eliam superstitem esse et sub mundi finem, ante Su
hanc vitam rediturum. I. 132. Faletur adimpleium vaticinium Hos.
miracula a Iesu Christo esse patrata. I. l66. sqq. Agnoscit Moysem typum gessisse Messiae. I. 238. Psalm. 2 et 2I de Messia intellexit. I. 241-245. II. I 44. Pro una eademque persona habuit Messiam filium Ioseph et Messiam filium Davidis. I. 270. sq. 283. Sq.
197쪽
200 INDEX RERUNFatetur jam praeteriisse tempus, quo secundum Prophetarum vaticinia, venturus esset Messius. I. 319. Eam non prorsus latuit mysterium
SS. Trinitatis. II. 100. sq. II. l05. sq. II. 139. sq. II. I 46-I50. SYNTAxis verbi finiti eum infinitivo absoluto ejusdem verbi. II. Il2. Sq. TALMn. De opere Talmu- I. M. dieo disseritur II. 154. ἈAnmor EsHebraicae quaedam recensentur I. 207. TARGumae quid et quot 238. 240. 3ls. sint, et a quibus aucto- Τxpus Christi suit agnus ribus consecti. II. M. sq. paschalis. I. 300. sq. TIxcus sopherim quid
Visun non nisi aqua temperatum hibere in more positum erat apud Iudaeos. I. 297. V AEuLx et Phrases eluci.
re, nari ad exprimendam sententiam negativam I. M. Da a I. M.
198쪽
WRITET errat dum docet antiquiorem Synag
VOCABuLA Origine Latina quae occurrunt in Novo Testamento Graeco re- Censentur. I. 70. VuLGATA laudatur. I. M. 22 l. 307. sqq,gam non agnovisse Peccatum originale. I. 23.
quando et a quo fuerit conscriptus. II. I M. sqq. Diuitigoti by Corale