Comoediae

발행: 1876년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . .

quddath sufideam, sufideam meo patri. ΡΗ. 36 ego te, si ali deam, meum patremndminem: Ν- seeundum patrem iii a pater prύxumus. TY Ἀudio. ΡΗ. Et proptdrea saeptiis ted ut memia neris moneo: 240Νd ego erua, seditshi eonseruos sum. nunc opseer6 te hoe unum: qudniam nobis Monmortales nimum ostenderunt

suum,

ut qui erum me tibi falsae atque Hsse nunc eonserudmuelint: quom istehae pro iure imperitabam meo, nune te oro pεr precem, Ρε sortunam lacεrtam et per mei te Urga bonitatέm patria 245 Ρεrque eonserustium, quod Imihil lidatica euensi manu, Νε me secus hondre honestes, qu- quom eruthfis mihi, tque ut qui uersa et qui nunc sis meminisse ut m/nsneris. TY Seso quidem meo esse nune et i esse me. ΡΗ Ηem istumas potes 249Μέmoriter meminisse est nobis πέ in hac ast illa.

112쪽

Cauet. 255Jquam quom aussae ratus est, aiseris cautor elint

est.

113쪽

Maelo uerum si frugist, usque admutilabs probe. HE. Musd tu seruosne sae an liber mέuelis, memor mihi. 270 PII. Pr6xumum quod ast bono quodque fi malo Iongsa-

id uolo quamquin non multum fuit molesta sέruitus ride mihi secus exfit quam si essem umiliaris suus. TY. Eugepae Thalam talento non emam il6sium: Ninspoli ad sapitaliam huius vimius nugator fuit. 275Vt facete Orfitionem ad adruitutem c6ntulit. IUS. su de genere gnMus tu Philocrates PII. Polyplusio, qudd genua misi unum ponens fitque honoratissumum. . vid ipsus hic quo hondrestiui PII. Si moatque ab summis uiris. . Tum sotur ei quom in Aleis est istia tanta, ut praεdleas, Missa divitiae, amune opimae m. Vnde tacoquat

sebum senex.

ΗΚ. Rusd pater uiuune PII. Vivom, quom inde abim , liquimus: Nune uiuatne n4ene, id Oreum solae oportet aestieet. TY SQua res est: hssosophatur qudque iam, non meuata modost. ΗΚ. quae erat et nom/n PII. Thensaurochrysonicochrysides. IMI Vsdelicet propid diuitias lavitum id nom6nquaalsi PIL Lina edepol propi is auaritiam ipsius atque a tactam. mamillie quidem Theodoromedes fuit germano nomine l

114쪽

ΗΕ. Rusd tu ais ten me pater est eius ' ΤΗ. Immo edepol prirtinax: quin etiam ut magis 6scas, aeni suo sibi quando afieruscat, 290έd rem Quin m quibus opus est S mila uasis utitur, Νε ipse genius subrupiat: proinde filiis ut credά vide. ΗΕ. 6quere hae me igitur eadem ego ex hoc quae

uolo exquisiuero.

opdrivit. Νέm ego ex hoc quo gεnere gnatus sis scio: hic fassiisi mihi. 295Hace tu eadem si ednfiteri uis, tua e re deeris, quadriamen sello sesre me ex hoc TY Fecit officiumhse auum1 quom tibia conNasus uerum, qu1mquam uolui adduIoΜeam nobilitatem deevitare et 4nus et diuitlcs meas, IIcglo: nune qu-d patriam et libertatem pdrvidi, MoΝd ego me istunc duus quam te metuere aequom

Vss hostilis cum stoc fecit meas opes aequsillis. Μέmini quom dieto halit audebat tacto nune Iaedfit licet. Sc niden sortiina humana fiunt artatque ut Iubet. Μdrini liber sieram seruom Nest e summo iuramum:'ul cimperare Insu/ram nunc QtUrius imperiodysequor. 3 et quidem si proinde ut ipse ful Imperator simillae Ηέbeam dominum, d uerear ne iniuste aut grauiter mi mperet. Ηεgio, hoc tem6nitum, nisi forte spae non uis, G

lueram.

115쪽

. 6quere audacter TY Tam ego fui ante liber quam gnatiis tuus. 310 Tam mihi quam illi Isbertatem hosulis eripus manus. T- ille aput nos sdruit, quam ego niinc lite aput te

seruio.

Est prosecto drius, qui quae nos gεrimus auditque tuidet. 1s, uti tu me hic h1bueris, proinde suum illi curάuerit. Βέne merenti hcne profuerit, se merentii r erit. Rufim tumium tuum, tam patεr me meus deasderat. 316 HE. Μεmini ego istaec. AEd faterin adem quae Hefassust mihi TY. Ego patri meo Hsse fateor summas diuitica domi Μέque summo genere gnatum. ε te optestor, Hegio, Ne tuum animum atariorem urint diuitiae meae. 3πΝe, tametsi unicus sum, magis decεre uideatur patri, Μ saturum servire aput te sumptu et uestitu tuo Pdtius quam illi, ubi isnume honestumst, mέndican

tem usuere.

HE. 4Ego uirtute deum et mMorum nostrum diues sum satis.lNd ego omnin Iucrum omne esse utile homini exsatumo. 326 Seso ego, multos iά Iucrum homines Iuculeutos

roddidit: Est etiam ubi proraeto damnum praεstet facere quim

ovi ego aurum multa multis saepe suasit Ρε eram. Nunc hoc animum adu6rte, ut ea quae adntio parit4r

aclas.

Filius meus mi aput uos seruit captus I in Alide 330

116쪽

78 PLAUTI 2 81 100

stuit si reddis mssit, praeterea Rul unum nummum nέduis: sttae et hunc insitam hinc alio p1cto abire udn potes. TY. Optumum atque aeqvissumum oras clytum que hominum cla homo.

ego me amitti, d6nteum ille huer6dlexit, non pdstulor Vέrum, te quaeso, 6stumatum hunc Ghi des, quem mittam fi patrem, is utris homo redim1in illi Immo sium potius

mne, ubi erunt indutiae, illuc, tuum qui conuenifit patrem,

qui tua quae lusas mandata ita ut uelis fellidrferat. TY fit nihil est ignotum ad silum msuere operam

luseris. Hune mitte, hic transfictum reddet mne stra euduerit. 345Νεc quemquam fidestorem n6que quoi plus cred1t potes Msttere ad eum nric qui magis sit s/ruos ex sentclntia, Νεqqe adeo quot tuum coneredat mum hodie audέeius. Ne vereare meo periet ego huius experic fidem Fladius ingeni eius, quod me esse sest erga se beneuolum. Mo

117쪽

uolo.

. umquae causas quis, at ille hue non εdeat, uiginis minas

istum nunc tam,

έtque utrumque TY D tibi onmea mesa optata 6sserant, 355 qudm me tanto honore honesta qu6mque ex vinclis lximis. Ηde quidem hau s&tumst iam, quod edllas collars

caret.

HE. Mndd bonis benes beneficium, Πέua ea gravidάst bonis. Nunc tu num a lud' missurus, dice, monstra, pra/cipe, quae fidiatrem uis nuntiari. uin uocem huc ad id TY Voca. 360 . quae 6s bene vortat isti meoque fissio Vobisque uolt teiduos erus operάm dare ruo ucteri domino, qud is uelit, fidUter. Nam ego adstumatum bule d6di te uiginti minis: Hic autem te ait mntere hinc uelle fidiatrem. 365Μeum ut sui redimat filium, mutfitio Intέ me atque illam ut n6stris flat filiis. PII. Vtrdqueuorsum fetumst ingenium meum, Ad te fitque ad illum: rd rota me ut licet. Vel ego huc uel illuc udrtar, quo impersiliis. IN HE. Tu tibi tuopte ing6ni prodes plurumum, quom sέrvitutem fers ita ut serr decet.

118쪽

Sequere 6n tibi hominem. TY Ηάbeo gratifim tibi, quom edplam istam mi di potestat- facta, Vt ego fidiarentis hunc remittam nuntium, 375 Qui md quid rerum hic agitem et quid flers uelim,

Patrs meo ordine 6mnem rem illuc p6rferat. Nunc sta conuenitInter me atque hunc, Ddare, Ut te adstumatum incitidem mittam fi patrem: Si n6n rebitas, huso ut uiginis minas Mosem pr6 te ΡΗ. Recte ednuenisse isnilo. Nam pάter expectat aut me aut aliquem nuntium, qui hinc fid se ueniat. TY Ergo animum advortas uolo, quae nuntiare hineri uolo in patriam fidiatrem. ΡΗ Ρhnocrates, ut adhuc locorum fiet, factam sωῶο, 385Vt potissumum quod in rem dete conducά tuam 1 petessam id pHrsequarque drde atque animo ei

omnium primum salutem Mello matri ε patri et cognatis di siquem auum b6neuoIentem usderis 390Μe hs ualere et s6ruitutem seruire huic homini optumo, qui me honore hon6stiorem somper fecit Ut facit. PII ustu ne praeespias, lacne 6moria memini

tamen 'TY. Nam 6quidem nisi quod custodem habeo Isberum

me esse fictitror. 394Dscit Pares, quo pacto mini Inunc cum hoc conuenerit De huius fili6 PH. quae memini, dra merast

119쪽

TY Vt eum redimat rit remittat udatrem hue amborvin

uleem.

ΡΗ Μέminero. HE. At quam primum poterit in rem utriques misume. PII. Mn -- tu figis uidere quam sue auum gnatum cupit.

IIΕ.meus mihi, suus quosquest carus. PII. itaquid aliut vis patri 400Νuntiari TY me hic alere eitute audacter dieito, Tyndare, inter N is fuisse ingεnio hau diseord lli, que te onmerussae vipamidque me advorsatum tibi, Βέneque ero gessisse moremini tisaerumnis tamen, Νέque med umquam diservisae tε neque factis n6que fide 405 Robus in dubiis, egenis. 'adc pater quand&aelet,

Tyndare, ut fueris animatus erga auum gnatum fitque se, Ni quam erit tam auisus, quin te emsttat gratiss

manu.

Et mea opera, sl hinc rebito, siletam ut faciat iaculus: Νέm tua opera et edistate et usrtute et sultatic AIO Foelati ut revire liceat fidiarentia disuo, qudm aput hunc onrassus es et εnus et diuiti a

qud paeto emisisti e uinclis tuum erum tua a lentia. PII. Hel ego ita ut con moras, et te,dminisse id gratumst mihi. Μεrito fisol tibi eaduenerunt 1 me nam nunc, Plisto-erates, 415S ego item memor6m quae me erga multa fecisti bene, PLAvo I. 6

120쪽

Νύx diem adimat: fim quasi aereos mdus sis, nihiloaetius

opsequiosus tui mihi semper fuisti. ΗΕ. Di uostr msdem1Ηdminum ingenium liberiae. ut I cremas excutitis' mihi. Vsdeas orde a re inter se: utatis hic modo Ilaudibus 420Suum erum seruos desaudauit TY. 6 istic mohaut centέnsumam Ράrtem laudat, quam pse meritust ut Iaudetur laudibus. HE. Ergo quom plumε fecisti, nune adest oetasio Bdnefacta eumQάre, ut erga huneam geras fideslter ΡΗ vina non factum dasum uelle quam spera experiar pHrsequi: 425

6s homo. ΡΗ. Ne me seeus umquam ei facturum quicquamquam mem6 mihi.

TY istaee Meta te xpedire et 4perta et faetis ueso,

Set te quaeso, dotato hine mea fide mitis domum Te aestumatum e mlam esse uitam hie paedae positam psmeri, Νε tu me ignorεa, quom extemplo meo ε eonveetu sessaeris,lquom me seruom in aeruitute pro te hie restquerial

SEARCH

MENU NAVIGATION