장음표시 사용
291쪽
-ι-IPRUigionis. 255 rus protrudit, vel in desperationem, vel in
-que perniciosam impurissimae vita seeurit tona Deinde, promissiones divinas se amplecta Oportet, ut nobis in Sacris Literis generauiter Propositae sunt; et Dei voluntas in nostris actionibus ea sequenda est, quam in verbo Dei habemust diserte revelatam.
XVIII. Desperanda inferna salute tantum in nomina Chri . SUNT et illi anathematigandi, qui dicemandent unumciuemque in lege in secta quam dositetur esse servandum, modo juxta illam et
ramen naturae aecurate vixerit eum i Sacrin
Literae tantum Iesu Christi nomen praedicent, in quo salvos fieri homine oporteat.
XIX. is Melesia. ECCLESIA Christi visibilis est coetus fido
Ilum, in quo verbum Dei purum praedicatur, et Sacramenta, auoad ea quae necessario exigentur, juxta Cnristi institutum recte ad-nistrantur. Sicut erravit Ecclesia Hierosolymitana, Alexandrina, et Antiochena ita et erravit Eccles Romana, non solum quoad Menda, et caeremoniarum ritus, vertim in his etiam quae credenda sunt. XX. io Messae victoritate. ΗΑΒΕΤ Ecclesia ritus sve caeremonias statuendi jus, et in fidei controversis auctoritatem ;quamvis Ecclesiae non licet quicquam instituere, quod verbo Dei scripto adversetur, nec unum ripturae locum sic exponere potest, ut alterimntradicat Quare licet Moena st divinorum
292쪽
librorum testis et conservatrix, attamen ut adversus eos nihil decemere, ita praeter illo nihil credendum de necessitate salutis debet obtrudere. XXI. De --ιate eo uiorum generalium.
GENERALI concilia fine jussu et voluntate principum congregari non possunt; et ubi convenerint, quia ex nominibus constant, qui non omnes spiritu et verbo Dei reguntur, et errare possiant, et interdum errarunt, etiam in his quae ad Deum pertinent ideoque quae ab illis constituuntur, ut ad salutem ne essaria, neque robur habent, neque auctoritatem, nisi
ostendi possint e Sacris Literis esse desumpta. XXII De purgatorio. DOCTRINA Romanensium de purgatorio,
de indulgentiis, de veneratione, et adoratione, tum imaginum, tum reliquiarum, necnon de invocatione Sanctorum, res est futilis, inaniter conficta, et nullis Scripturarum testimoniis in-. nititur immo verbo Dei contradicit.
XXIII. De ministrando in Ecclesia.
NON licet cuiquam sumere sibi munus publice praedicandi, aut administrandi Sacramenta in Ecclesia, nisi prius fuerit ad haec obeunda legitime vocatus et missius. Atque illos legitime vocatos et mitas existimare debemus, qui Per homines, quibus potestas vocandi ministros, atque mittendi in vineam Domini, publice concessa est in Ecclesia cooptati fuerint, et adsciti
293쪽
ILINGUA populo non intellecta, publicas in
Coles preces peragere aut Sacramenta admi- Mistrare, verbo Dei, et primitivae Ecclesiae consuetudini plane repugnat. XXV. De Sacramentis.
SACRAΜΕ- a Christo instituta, non
tantum sunt notae prosemonis Christianorunt, sed certa quaedam potius testimonia, et efficacia signa gratiae atque Donae in nos voluntatis Dei, per quae invisibiliter ipse in nos operatur, nostramque fidem in se non solum excitat, verum
Duo a Christo Domino nostro in Evangelio instituta sunt Sacramentari scilicet, Baptismus,
et cena Domini. Quinque illa vulgo nominata Sacramenta; scilicet Confirmatio Poenitentia, ordo, Matrimonium, et Extrema Unctio, pro Sacramentis Evangelicis habenda non sunt ut quae partima prava Apostolorum imitatione profluxerunt, Partim vitae status sunt in Scripturis quidem Probati, sed Sacramentorum eandem cum Baptismo et cena Domini rationem non habentes, ut quae signum aliquod visibile, seu caeremoniam a Deo institutam non habeant. Sacramenta non in hoc instituta sunt a Christo, ut spectarentur, aut circumferrentur, sed ut
rite illis uteremur, et in his duntaxat qui digne percipiunt salutarem habent effectum qui vero indigne percipiunt, damnationem ut inquit Paulus) sibi ipsis acquirunt. Ll
294쪽
eam non tollat malitia ministrorum.
QUAΜVIS in colessa risbili, bonis mali
semper sunt admixti, atque interdum ministerio Verbi et Sacramentorum administrationi Pra fini tamen cum non suo, sed Christi nomine agant, usque mandato, et auctoritate ministrent, illorum ministerio uti licet, cum in verbo Dei audiendo, tum in Sacramentis percipiendis. Neque m illorum malitiam effectus institui rum nristi tollitur, aut gratia donorum Dei minuitur, quoad eos qui fide et rite fibi oblata Percipiunt; quae propter institutionem Christi et promissionem incacia sunt lieet per malos administrentur. Ad colesae tamen disciplincm pertinet, ut in malos ministros inquiratur, accusenturque ab his, qui eorum flagitia noverint, atque tandem justo convicti judicio deponantur.
BAPTISMUS non est tantum pro monis fgnum, ac discriminis nota, qua Christiani a non Christianis discemantur, sed etiam est .
num regenerationis, per quod umquam per instrumentum, recte Baptismum suscipientes Ee-elesse inseruntur promissiones de remissione catorum, atque adoptione nostra in lim, per Spiritum sanct um vistaliter obsignantur fides confirmatur; et vi divinae invocati innis gratia augetur. Baptismus parvulorum omnino in Ecelasaretinendus est, ut qui cum Christi institutione
295쪽
Ariistili Religionis. 59XXVIII. De Coena Domini. CAENA Domini non est tantum fignum mutuae benevolentiae Christianorum inter sese, earum potius est Sacramentum nostrae per mortem
Christi redemptionis. Atque adeo, rite, digue, et oum fide sumentibus, panis quem frangimus est communicatio corporis Christi similiter poculum benedictio- aris est communicatio sanguinis Christi. Panis et vini trans stantiatio in Eucharistiae sacris literis probari non potest sed apertis
Sciripturae verbis adversatur Sacrament natu- Tam evertit et multarum superstitionum dedit
Corpus Christi datur, accipitur, et manducatur in cena, tantum coetusti et spirituali ratiouet medium autem, quo corpus Christi apoi- Pitur et manducatur in cena, fides est. Sacramentum Eucharistiae ex institutione Christi non servabatur, circumferebatur, eleva-hatur, nec adorabatur. XXIX. De manducations corporis Christi, et impios illud non manducare.
IMPII, et fide viva destituti, licet camaliter, et visibiliter ut Augustinus loquitur) corporis et sanguinis Christi Sacramentum dentibus premant, nullo tamen modo Christi partisipes essΤ-ciuntur sed potius tantae rei Sacramentum, seu Symbolum, ad judicium sibi manducant et bibunt.
XXX. De utraque specie. CALIX Domini laicis non est denegandus, utraque enim pars Dominici Sacramenti, ex
296쪽
Christi inst utione et praecepto, omnibus Christianis ex aequo administrari debet. XXXI ne tini ibristi oblations in cruce perfecta.
OBLATI Christi semel facta, persem est
redemptio, propitiatio, et satisfactio in omni-hus peccatis totius mundi, tam originalthus, quam actualibus neque Praeter tuam unicam est ulla alia pro peccatis expiatio unde missarum Acrificia, quibus vulgo dieebatur, sacerdotem offerre Christum in remissonem poenae, aut eulpae, pro vivis et defunctis, blasphemaiymenta sunt, et perniciosae imposturae. XXXII. ta conjugi Moer gum.
EPISCOPIS, Presbyteris, et Diaconia nullo
mandato divino praeceptum est, ut aut Coelibatum voveant, aut a matrimonio abstineant. 1-cet igitur etiam inis ut caeteris omnibus Christianis, ubi hoc ad pietatem magis facere judicaverint, pro suo arbitratu mair Ionium contrahere.
XXXIII. De exoommunieatis visandis. QUI per publicam Ecclefise denunciationem rite ab insitate colefiae praecistis est et excommunicatus, is ab nnivina fidelium multitudine donec per poenitentiam publice reconcfliatus fuerit arbitrio judicis competentis habendus est tanquam ethnicus et publicanus. XXXIV. D Daditionibus Eoiae sticis. TRADITIONES atque caeremonias easdem, non onmino necrearium est, esse ubique, aut prorsus consimiles. Nam ut variae 2mpe fi
297쪽
erunt, et mutari possunt, pro remonum tem Porum, et morum diversitate, modo nihil contra verbum Dei instituatur. Traditiones, et caeremonias Ecclesiasticas, quae com verbo Dei non pugnant, et sunt auctoritate publiea institutae atque probatae, quisquis Privato consilio volens, et data opera, publico violaverit, is, ut qui peccat in publicum ordinem Ecclesiae, quique laedit auctoritatem Magistratus, et qui infirmorum fratrum conscientia vulnerat, publice, ut caeteri timeant, arguendus est.
Quaelibet Ecclesia particularis, sive natio- malis, auctoritatem habet instituendi, mutandi, aut abrogandi caeremonias, aut ritus Ecclesiasticos, humana tantum auctoritate institutos, modo omnia ad aedificationem fiant.
ΤΟΜUS secundus homiliarum, quarum sngulos titulos huic articulo subjunximus, continet piam et salutarem doctrinam, et his temporibus necessariam, non minus quam prior tomus homiliarum, quae editae sunt tempore Edvardi Sexti. Itaque eas in Ecclesis per ministros di- Iigenter et clare, ut a populo intelligi possint. recitandas ex judicavimus. De nominitas boamtiarum.
298쪽
secratione. LIBELLUS de consecratione Archiepisco- Porum, et piscoporum, et de ordinatione I resbyteroruni et Diaconorum, editu nuper temporibus duardi L et auctoritate Par-liamenti illis ipsis temporibus confirmatus, Omnia ad ejusmodi consecrationem et Ordinationem neeessaria continet, et nihil habet, quod ex se sit, aut superstitiosum, aut impium itaque quicunciue juxta ritus illius libri onsecrati aut orainati sunt, ab anno secundo praedicti Regis vivardi, usque ad hoc tempus, aut in posterum juxta eosdem ritus consecrabuntur, aut ordinabuntur, rite atque ordine, atque le- itime statuimus esse, et rure consecratos et or-
299쪽
Caeteris ejus dominiis, summam habet potestatem, ad quam omnium statuum hujus regni,sve illi colesiastici sint, sive Civiles in omnibus causis, suprema gubernatio . pertinet, et nulli externae jurisdictioni est subjecta, nec esse debet. Cum Regiae Maiestati summam bereationem tribuimus, quibus titulis intelligimus animos quorundam calumniatorum Oriendi, non
damus Regibus nostris, aut Verbi Dei, aut Sa-Cramentorum administrationem, quod etiam injunctiones ab Eligabetha Regina nostra, nuper editae, apertissime testantur; sed eam tantum praerogativam, quam in Sacris Scripturis a Deo ipso, omnibus piis principibus, videmus semperfuisse attributama no est, ut omnes status atque ordines fido suae a Deo commitas, sive illi clesiastici sint, sive Civiles, in officio contineant, et contumaces ac delinquentes gladio civili coerceant. Romanus Pontifex nullam habet jurisdictionem in hoc regno Angliae. Leges regni possunt Christianos Propter sapitalia, et gravia crimina, morte punIre.
Christianis licet, ex mandato agistratus, arma portare, et justa bella administrare. XXXVIII. De illitata bonorum communicatione.
FACUL ΤΚ et bona Christianorum non sunt communia, quoad jus et possessionem, ut quidam Anabaptistae jactant, debet tamen qui que de his quae possidet, pro iacultatum mis
300쪽
XXXIX. De jurejurando. QUEMADMODUM Juramentum vanum et temeri rium a Domino nostro desu Christo, et Apostolo ejus Jacobo, Christianis hominibus in terdictum esse istemur trita Christianorum Religionem minime prohibere censemus, quin jubente Magistratu in causa fidei et charitatis jurare liceat, modo id fiat juxta Prophetae dum i- .n im in justitia, in judicio, et veritate. Confirmati Articulorum. III liber antedictorum Articulorum jam denuo approbatus est; et per assensum et consansum Serenissimae Reginae ligabelbae ominae nostrae Dei gratia Angliae, Franciae, et Hiberniae Minae, Defensoris Fidei tio retinem. dus, et per totum regnum Anesiae Aequendus. .Qui Articus, et lecti sunt, et denuo confirmati, subscriptionem Archieeiscopi et piscoporum superioris Domus, et totius Ulari irae risu mus, in Convocatione, A. D. 572.