장음표시 사용
201쪽
AENEIDOS LIB. I. Praeterea iace exanimum tibi orpus amic
Heu nescis Otamquo incestat funem classem, IMDum consulta petis nostroquo in limine pendes. Sodibus hunc reser anto uis ot condo sepulchruDuc nigras pecudes in prima piacula sunto.
Sic demum lucos Stygis et r-a invia vivis
Aspicies. Dixit, promoquo obmutuit ore. Aeneas maesto defixus lumina vestu Ingreditur, linquens antrum, caecosquo Mutat Eventus animo secum Cui fidus Achates It comes, et paribus curis vestigia figit.
Μulta intor os vario sermon sorebant, soQuem sociis exanimem vatos, quod corpus humandum
Direret Ainuo illi isonum in litore sicco,
Ut onoro, viden indigna morio oromptum, Misonum Oolidon, quo non praestantior ulter
Acro clero viros, Martemquo uccondoro cantu. 166
IIccioris hic magni morat comes, octor circum Et lituo pugnas insignis obibat o hasta. Postquam illum vita victor spoliavit Achillos,
Dardanio Aonino sos sortissimus heros Addiderat socium, non inseriora Secut . In Sed tum, orto cava dum ornona uoquor concha, Demens, ut cantu vocat in certamina divos, Aeni us cxceptum Triton, si credero digniun ea
Inter saxa virum spumoLa inmorserat unda. Ergo nimes magno circum clam o romebant. rara
Praccipuo pius encas. Ium iussa Sibyllao, Haud mora, ostinantisonios, aramque sepulchri Congorem arboribus caeloquo ducere certant. Itur in antiquam silvam, stabula alta ferarum, Procumbunt pice , sonat icta ocuribus ilex, MFraxineaequo tr Is unois ot fissile robur Scinditur, advolvunt ingentis montibus Ornos. Nec non enoas pora intor talia primus Hortatur ocios, paribusque accingitur armis. Atque haec ipso suo tristi cum ordo volutat, MAdspectans silvam inmensam, et sic Voco Precatur: Si nunc a nobis illo aurina arbor minus Ostendat nemoro in tanto quando omnia ore
202쪽
Ho nimium do to vates, iseno locuta est. Vix ea fatus erat, ominae cum sorte columbam HOIpsa sub Ora viri caelo onere Volantes, Et viridi sodoro solo. Tum maxumus heros Μatoreas adgnoscit aves, laetusque procatur: Esto duces, , si qua Via est, cursumque per numa
Dirigit in lucos, ubi pinguem dives pacat IssRamus humum. Iuquo G dubiis ne defleo robus, Diva parona. Sic offatus ostigia pressit, obsorvans, qua signa serant, quo tendero e runt. Pascontes illa tantum prodire volando, Quantum acto possoni culi servare sequentum NOIndo ubi venero ad fauces graveolentis Averat, Tollunt a coleros, liquidumquo per aera lapsao Sodibus optati gomina sum arbor sidunt, Discolor unde auri or ramos aura refulsit Quia solet silvis brumali frigor viscum 203Frondo virere nova, quod non sua seminat arbos, Et croco latu teretis circumdare truncos:
Τalis orat vocios auri frondentis opaca Ilico, sic loni crepitabat bracto vento. Corripit onoas oxtemplo avidusquo refringit ne Cunctantem, o vatis orta sub octa Sibyllas. Nec minus intorea Misonum in litore Teucri Flebant, et cinori ingrato suprema serebant. Principio pinguem taedis o robore octo Ingentem struxoro pyram, cui frondibus atris EuΙntexunt latora, o feralis ante cupressos Constituunt, decorantquo super fulgentibus amis. Pars calidos latices otisona undantia flammis Expediunt, corpusquo lavant frigonus et unguunt. Fit gemitus. Ium membra tor dog Ita remnunt, NPurpureasquo sum Vestes, Volamina nota,
Coniiciunt fars inmuti subior foretro,
Triato ministorium, o subicctam moro Parentum Avorsi cnuor facem Congosis remantur Turca dona, dapos, fuso cratores olivo.
Postquam conlapsi cinoros ot flamma quierit, Resiquias vino o bibulam lavore favillam, Ossaque lecta cado toxit Corynacus neno.
203쪽
Idem ter socios pura circumtulit unda, argens rore levi et ramo solicis olivas, ras Lustravitque viros, dixitque novissima verba. At pius Aeneas ingenti moto sepulchrum Inponit, suaque arma viro remumque tubamque, Monte sub aerio, qui nunc Μisonus ab illo
Dicitur, aeternumquo tenetior saccula nomen. rarauis actis propere exsequitur praecoma Sibyllae. Spelunca alta sui vastoque inmanis hiatu, scrupea tuta lacu nigro nemorumque tenebris, Quam super haud ulla poterant inpune volantes Tendere itor ponnis talis sese halitus tria sis Faucibus offundens supcra ad convexa serebat: Undo locum Graii dixorant nomino Aomon.JQuattuor hic primum nigrantis terga iuvencos Constituit frontiquo invorgi vina Merdos,
Et unimas carpon media inter coram saetas IMIgnibus inponit inoris, libamina prima, Voce vocans Hecaton, Caesoquo Ereboquo potentem. Supponunt alii cultros, topidumque morem Succipiunt pateris. Ipso atri velleris agnani
Aenea matri Eumenidum magnaeque sorori εο Engo serit, storilemque tibi, Proserpina, Vaceam. Tum Stygio rogi noctuma inchoat aras, Et solida inponit tauroram viscera flammis, Pinguo super oleum infundens ardentibus extis. Ecce autem, primi sub lumina solis ot ortus ras Sub possibus mugire solum, et iuga coepta moveri Silvarum, visaeque canes ululam per umbram, Adventante dea. Procul , procul sto, rosavi, Conclamat vates, totoquo absistit luco; Tuque invado viam, vaginaque eripo serram; 260Νunc animis opus Aonea, nunc pector firmo. Tantum ossata, furcns antro so inmisit aporto;
Illo duconi haud timidis Vadontem assibus aequat. m. quibus inperium est animarum. Umbraeque
silentes, Et Chaos, et hlegethon, loca nocte tacentia late, mam mihi sis auditi loqui sit numino vestro Pandem os alta terra et caligino mersaru
204쪽
Ibant obscuri sola sub nocto per umbram, Perque domos Ditis vacuas et inania regna: Quale per incertam lunam sub luco maligna amEst iter in silvis, ubi caelum condidi umbra Iuppiter, et rebus nox abstulit atra colorem. Vestibulum ante ipsum primisquo in faucibus Orci Luctus et ultrices minor cubilia Curae; Pallentesquo habitant orbi, tristisque Senectus, rara Et otus, o malesuada Fames, ac turpis Egestas, Torribile visu omao Letumque, Labosque; Tum consanguineus Leti Sopor, e mala montis Gaudia, mortiferumque adverso in limine Bellum, Ferretquo Eumenidum thalami, et Discordia demens, amViporeum crinem Vittis innexa cruentis. In medio mimos annosaque bracchia panditUlmus paca, ingens, quam sodom Somnia Volgo Vana tenero serunt, soliisque sub omnibus haerent.
Μultaque praeterea Variarum Onsis serarum I95
Contauri in soribus stabulant Scyllaoque biformes
Et contumgeminus Briareus ac belua Lemae, Horrendum stridens, flammisque armata Chimaora, Gorgones Harpyiacque o sorma tricorporis umbrae. Corripi hic subita trepidus formidine ferram so Aoneas, strictamque ciem Venientibus offert, Et, Iii docta comes tenuis sino corpore vitas Admoneat volitar cava sub imagine formao, Inruat, o frustra ferro diverboret umbras. Hinc via, Tartarei quae sertinctior tia ad undas res Turbidus hic caeno Vastaque Voragine gurges Aestua atquc Omnem Cocγιο erueta Monam. Portitor has horrendus aqua et flumina servat Τorribili squalore Charon, cui plurima mento Canitio inculta iacet stant lumina flamma, os Sordidus o humeris nodo dependet amictus. Ipso ratum cout subigit, clisque ministrat,
si serruginea subvectat corpora Siaab Iam Aonior, o cruda deo viridisquo sonoctus. Huc omnis turba ad ripas effusa ruebat, a Matre atque Viri, osmactaquo corpora vita Μagnanimum heroum, ueri innuptaequo puellam
205쪽
AENEIDOS LIB. I. 191 Inpositique rogis iuVono anto ora parentum: Quam multa in silvis autumni frigor primo Lama adlint Mia, aut ad terram gurgite ab alto sis Quam multa glomerantur avos, ubi frigidus annus Trans pontum fugat et terris inmittit apricis.
Stabant orantes primi transmittor cursum, Tondebantquo manus ripas ulterioris amoro. Navita sod tristia nunc hos nunc accipit illos, HAu Hios longo submotos arcet arena. Λenca miratus nim motusque tumultu Dic, ait, o Virgo, quid est concursus ad amnem y
Quiduo olunt animac vo quo discrimino ripas Ha linquunt, illa remis vada livida vorrunt amoni si breviter sata est longaova sacerdos: Anchisa gonorato, doum cortissima proles, Cocyti stagna alta vidos Stygiamquo paludem, Di cuius iuraro timcut o saltero numen. ΗRoc omnis, quam cornis, inops inhumataque turba est; Portitor illo Charon; hi quos vehit unda, opulti. 32s Nec ripas datur horrondas ot rauca luenta
Transportaro prius, quam odibus ossa quierimi. Centum errant annos volitanimo hac litora circum; Tum demum admissi stagna Oxoptata revisunt ram Constitit Anchisa satus ot ostigia pressit, Μulta putans, sortemque animo miseratus iniquam Comit ibi maostos et mortis honoro carentis Leucaspim o Lycia ductorem classis Oronten, Quos simul, a Troia ventosa e aequora Vectos, sta Obruit Auster, aqua involvons navemque Virosque. Ecco gubcmator os Palinum agebat, Qui Libyco nuper cursu, dum sidera creat,
Exciderat puppi mediis effusus in undis. Huno ubi vix multa acatum cognovit in umbra MoSic prior adloquitur: Quis te, Palinuro deorum Eripuit nobis, modioquo sub aequore mersiti Dic age. Namquo mihi, allax haud ante repertus, Hoc uno responso animum delusit Apollo,
Qui soro te ponto incolumem finisque canebat M Venturam Ausonios. En haec promissa fides est Illo autem: equo to Phoebi cortina Mellit,
206쪽
na P. VERGILI MARONIADux Auctisiado, nec moraeus uoquore morsit. Νamque gubornaclum multia vi orto revolsum, Cui datus haerobaui custo cursusquo regebam, sae Praecipitans tra et momni ruaria aspora iuro Non ullum pro in tantum copisso timorem, Quam tua no spoliata amnis, Xcussa magistro, Deficore tantis navis surgontibus undis. Tris Notus hibornas inmensa per aequora noctes maVoxi in violentus aqua vix lumino quarto Prospexi Italiam sumia sublinu ab unda. Paulatim adnabam terrae; iam tuta tenebam, Ni gens crudolis madida cum veste grumtum Prensant quo uncis manibus capita aspora montis saeFerro iuvasisset, praedamque ignara putasset. Nun mora tua habes, vorsantque in litoro ventLQuod to or cain iucundum lumen o auras, Por genito moro, Per spes surgentis Iuli, Eripo mo his, invicto, mulis aut tu mihi torrum 361 iniice, namque I otes, portusque roquiro clinos; Aut tu, si qua via est, si quam tibi diva croatrix Ostendit noquo enim, credo, in numino divom
Flumina tanta paras Stygiamque innare palude Da dextram miscro, o tecum, tollo periundas, Sedibus ut saltem placidis in moris quiescam. Talia fatus orat, comit cum talia vates: Undo liaco, o Palinuro, tibi tam dira cupido Tu Stygias inhumatus aquas amnemque Severum Eumenidum aspicios, ripamvo iniussus adibis πεDosino sataracum flucti sporum recando. Sed apo dicta momor duri solatia Mus. Nam tua finitimi, longo latoquo or urbes Prodigiis acti caesostibus, ossa labunt, Et statuont tumulum, et tumulo sollemnia mittent, mo Actorauniquo locus Palinuri nomon hal ebiti His dictis cura emolao, pulsusque Parumper Coi do dolor tristi gaudet cognomine terra. Em itor inceptum pera n fluvioque Projnquanti vita quos iam indo ut Stygia provexit ab unda sae tacitum nemus ire pedemque advortere lyae,
prior adgroditur dictis, ainuo increpat ultro:
207쪽
AENEIDOS LIB. I. 193 Quisquis es, arinatus qui nostra ad numilia tendia, Fare ago, quid venias, iam istinc, et comprimo gressum. Umbrarii hic locus est, Somni . usquc sopora aso Corpora viva nosa Stygia vectare carina. Nec vero Alciden me dum laetatus euntem Accepisse lacu, nec Thesea Pirithoumquo, Dis quamquam geniti atquc invicti viribus essent. Tartareum illo manu custodem in vincla muri sae Ipsius a solio regis, traxitque trementem; II dominam Ditis thalamo deducor adorti. Qua contra breviter sata est Amphrysia vates: Nulla hic insidia tales absiste moveri; Ne vim tela serunt licet ingens ianitor antro do Aeteritum latrans exsanguis terreat umbraου, Casta licet patrui servet Proserpina limen. Troius Aeneas, pietate insignis et armis, Ad genitorem imas Erebi doscendit ad umbras. Sirio nulla μοι tantae iotatis imago, os A ramum hunc- erit ramum, qui Vesto latebat Adgnoscas. Iumida ex ira tum corda recidunt. Nec plura his. Illo admirans venerabile donum Fatalis virgae, longo post tempore risinu, Caeruleam advertit pupium, ripaequo propinquat. Indo alias animas, qua per iuga longa sodebant, Deturbat, laxatque foros; simul accipit alveo Ingentem Aonoan Gonruit sub pondero cymba Sutilis, et multam accepit rimosa paludem. Tandem trans fluvium incolumis Vatemquo Virumque Insormi limo glaucaque exponit in ulva. Corbem haec ingens latratu regna trisauci
Personat, adverso rocubans inmanis in antro.
Cui vates, horrem videns iam colla colubris, Mello sum atam et modicatis frugibus offam M.
Obiicit. Illo amo rabida tria guttura pandens Corripit obiectam, atquo inmania terga resolvit
sua humi, totoque iugon extenditur antro. Occupat Aonon aditum custode sepulto, adit o celer ripam inremeabilia unilao M. Continuo auditae voces vagiis et ingens Insantumquo anima sicute in limino primo,
208쪽
194 P. VERGIL MAROΝISQuos dulcia vita Oxsortis et ab ubero raptos Abstulit atra dies et funere mersit acor . Hos iuxta salso damnin crimino mortis. Me Nec vero hae sine a te datae, sino iudico, sodes: Quaesitor inos urnam movet ille silentum Concilium tuo vocat vitasquo et crimina dimit. Proxumet Pindo tenent maesti loca, qui sibi lotuni Insontes e rem manu, lucemque orosi in Priaecoro animas. suam Vellon aethere in alto Nunc et pauperioni o dum persere laborealFas obstat, tristiquo palus inamabilis unda Alligat, et novions Styx interfusa coercot. Noc procul hinc partem fusi monstrantur in omnem Aa Lugontes campi sic illos nomine dicunt. Hic, quos durus amor crudeli tabo crodit, Socrati celant calles et myrtea circum
Silva tegit cura non ipsa in morte relinquunti Hic Phaedram Procrimques locis, maestam o ML son, in Crudelis nati monstrantem Volnera, emit, Euadnenque et Pasiphaen his Laodamia
It comos, et iuvenis quondam, nunc omina, Cameus, Rursus es in votorem sat rovoluta figuram. Inter quas Phoenima mens a volnoro ita MoErrabat silva in magna quam Troius hor Ut primum iuxta toti adgnovitquo or umbram Obscuram, qualem primo qui surgere monso Aut vides, aut vidisse putat per nubila Lunam, Demisit lacrimas, dulciquo adfatus amor est: ἀλInfelix Dido, verus mihi mitius orgo venera exstinctam, erroquo extrema necutam lyuneris heu tibi caussa fuit ter sidera iuro, Per superos et si qua fidos tellure sub ima est,
Invitus, regina, tuo do litoro cossi. Me Sed, iussa deum, qua nunc has ire or umbra Per loca sonta situ cogunt noctomquo Profundam, Inperiis ogor suis no crodoro quivi Hunc tantum tibi, discosin erre dolorem. Sisto gradum, equo aspectu ne subtraho nostro aes
Quem fugis extremum sato, quod to adloquor, hoe est.
209쪽
AENEIDOS LIB. VI. 195 Talibus Aenea ardentem o torva tuentem Lenibat dictis animum, lacrimasquo ciebati Illa solo fixos oculos aversu tenebat, Noc magis incepto Viatum sermone movotur, NQuam si dura silex aut Met arpesia cautos. Tandem corripuit sese, atque inimica refugit In nemus umbriserum, coniunx ubi pristinus illi Respondo curis aequatquo Sychaeus amorem. Nec minus Aeneas, casu concussus iniquo, Prosequitur lacrimina longo, et miseratur eunto
Inde datum molitur iter. Ianiquo arva tenebant Ultima, qua bello clari socreta frequentant. Hi illi occurrit Tydeus, hic inclutus armis Parthenopacus et Adrasti Pallentis imago; so Hic multum stoli ad superos belloquo caduci Dardanidae, quos illo inuis longo ordino cemens Ingomvit Glaucumquomedontaque horailochumquo, Tris Antenoridas, Cereriquo sacrum Polyphoeton,
IdaeumquB, etiam currus, etiam arma tenentem in
Circumstant anima doextra laevaque frequentes. Nec vidisse semel satis est iuvat usquo morari, Et consore gradum, et veniendi discor caussas. At Danaum proceres Agamemnoniaeque halanges Ut videro virum fulgentiaque arma per umbras, M0Ingenti trepidare motu par Vortere terga, Ceu quondam petiero ratos pars tollem vocem Exiguam inceptus clamor frustratur hiantis. Ainuo hic Priamiden laniatum corpor toto Deiphobum videt et lacerum crudeliter ora, Ora munusque ambas, populataque tempora raptis Auribus, et trunca inhonoato oliuere naris. Vix adeo adgnovit avitantem et dira tegentem Supplicia, et notia compellat vocibus ultro: Deiphobe armipotens, genus alto a sanguino Teucri, 600 Quis tam crudelis Optavit sumere poenas lCui tantum do to licuit ν Mihi ama suprema Nocto tulit sessum vasta te caede Pelasgum
Procubuisse super confusae stragis corvum.
Tunc gomet tumulum Rhoeteo in litore ilianem MεConstitui, et magna Manis ter voce Vocmi.
210쪽
Nomen et arma locum servant to amice, mutui Conspicer o patria docedens onero terra.
Ad quae Priamidos Nihil O tibi amico relictum;
omnia Deiphobo solvisti et uneri umbris. Is Sed mo sata mea et colus exitiale Lacaenae IIis morsere malis illa haec monumenta reliquiti Namque ut supremam falsa inter gaudia noctem
Egorimus, nosti; et nimium meminisso necesne est. Cum satiat equus saltu super ardua venit in Pergama et armatum peditem gravis attulit alvo, Illa, chorum simulatis, euantis orgia circum
Ducebat Phrygias flammam modia ipsa tenebat
Ingentem, o summa Danaos ex arce Vocabat. Τum o consectum curis Somnoque gruVatum, sim
Insoli habuit thalam , pressitquo iacentem Dulcis ot alta quies placidaequo simillima morti Egrcgia interea coniunx arma omnia tectis Amovet, et fidum capiti subduxorat ensem; Intra tecta vocat enelaum, et limina undit, Ma Scilico id magnum sperans foro munus amanti, Et famam exstingui veterum sic posse malom m. Quid moror inrumpunt thalamo comes additur una Hortator scelerum eolidos Di, talia ridis Instaurate, pio si Oonas ore reposco. MoSed to qui vivum casus, age, sam Vicissim, Attulerint Pelagino venis erroribus actus,
An monitu divom an qua te Fortuna satigat, Ut tristis sino solo domos, loca turbida, adires lHac Vice sermonum roseis Aurora quadrigis maIam medium aetherio cursu traiecerat axem;
Et sors omno datum traherent per talia tempus; Sod comes admonuit brevitorque adlata Sibylla eat: Nox ruit, Aenea nos flendo ducimus horas. Hic locus est, partis ubi a via findit in ambas MoDextor qua Ditis magni sub moenia tendit, Haesitor Elysium nobis a laeva malori Exercet poenas, et ad impia Tartara mittiti
Deiphobus contra No saevi magna incordos Discedam, explebo numerum, reddarque tenebri si decus, i nostrum melioribus uteri satis.