장음표시 사용
181쪽
AENEIDOS LIB. U. 167Iamquo deo dotiiu onmes opibusque superbi Puniceis ibant evincti tempora taeniis,
Cum saevo o scopulo multu Vix arto revolsus,
Amissi remis atquc ordino debilis uilo, Inrisam in honoro rato Sergeηtus ambat. Qui dia saepe via dcprensus in agger Semens, Aerea quom obliquum rota transiit, aut gravis latu Seminecem liquit saxo lacerumquo Viator, Nequiquam longos fugiona dat corpore tortus, Paris ferox, ardensquo oculis, o sibila colla Arduus attollens pars Volnere clauda retentat Xexantem nodis equo in sua membra plicantem. fili remigio navis se tarda movebat; saevola facit tamen, o velis subit ostia lonis. Somestum Aeneas promimo munere donat, Servatam ob navom laetus sociosque reductos. Olli sorva datur, porum haud ignara inervae, Crossa genus, Pholoe gominiquo sub ubere nati ain Hoc pius Aeneas misso certamino tendit Gramineum in campum, quem collibus undique curvis
Cingebant silvae, modiaque in vallo thoatri Circus orat quo se multis cum milibus heroa Consomu modium tulit exstructoque resedit. κHic, qui sorte volint rapido contendore cursu, Invita pretii animos, et praemia ponit. Undique convontini Teucri mixtique Sicani, Nisus et Euryalus primi, Euryalus forma insignia viridique iuventa, rus Nisus amore i pueri quo deinde secutus Regius egrogia Priami do stirpe Diores; Hunc Salius simul οι Patron, quomini alter Acaram, Altor ab Arcadi Togo a sanguine gentis; Tum duo Trinacrii iuvenes, Helymus Panopesque, MOAdsueti silvis, comites senioris Acestae; Multi praeterea, quos fama obscura recondit. Aoneas quibus in mediis sic deinde locutus: Accipite haec animis, laetasque advertito mentes: Nemo ex hoc numero mihi non donatus abibit sis
Gnosia bina dabo levato lucida ferro Spicula caelatamque argento erro bipennem;
182쪽
omnibus h: erit unus honos. Iro priami primi Accipient, flavaque caput nectentur oliva. Primus equum phaloris insignem Victor habeto, rao Alter Ammoniani haretram plenamque sagittis Threiciis, at quam circuniplectitur auro Balteus, o tereti subnectit fibula gemma; Tortius Argolica hac galea contentus abito. Haec ubi dicta loeum apiunt, signoque repento aut Corripimit spatia audito, limenque relinquunt, Effusi nimbo similes, simul ultima signant. Primus abit longoque ante omnia corpora Nisus Emicat, et ventia et fulminis ocior alis; Proxumus huic, longo sed proxumus intervallo raso
Insequitur Salius spatio os deinde relicto Tortius Euryalus; Euryalumque Holymus sequitur; quo deinde sub ipso
Ecce volat calcemquo terit iam calo Diores, Incumbens humero spatia et si plura supersint, am Transeat lapsus prior, ambiguumvo relinqua Iamque sero spatio extremo lassique sub ipsam Finem adventabant, levi cum sanguine Nisus Labitur infelix, caesia ut sorte iuvencis Fusus humum viridisquo super madefecerat herbaa. aes Hic iuvonis iam victor vana vestigia presso Haud tenuit titubata solo, sed pronus in ipso Concidit inmundoque fimo sacroque eruore. Non tamen Euryali, non illo oblitus amorum; Nam sese opposuit Salio per lubrica surgens amIsso autem spissa iacuit revolinus arena. Emicat Euryalus, e munere Victor amici Prima tenet, plausuquo Volat fremituque secundo. Post Helymus subit, et nunc tertia palma Diores. Hic totimi cavea consessum ingentis et Ora sae Prima patrum magnis Salius clamoribus inΡlo Ereptumquo dolo reddi sibi poscit honorem. Tutatur favor Euryalum, lacrimaeque deo a Gratior et pulchro veniens in corpore Virtus. Adiuvat et magna proclamat voco Diores,
Qui subiit palmae, frustraque ad praemia venit Ultima, si primi Salio reddantur honor-
183쪽
AENEIDOS LIB. V. 169Tum pater Aeneas, Vestra, inquit, munera vobis
Certa manent, pueri, et almani novet ordine nemo; Μ liceat casus miserari fisontis umici. MoSic fatua tergum Gaetuli inmane leonis Dat Salio, villis nerosum atque ungiIibus aureis.1Iio Nisus, Si tanta, inquit, sunt praemia victis, Et to lapsorum miseret, quae munera Niso Digna dabis primam merui qui laude coronam, sin Ni me, quae Salium, fortuna inimica tulisset.
lῖ simul his dictis faciem ostentabat ot udo Τurpia membra fimo. Risit pater optumus olli, Et clipevi efferri iussit, Didymaonis artis,
Neptuni sacro Danais de mate refixum. 3ω Hoc iuvenem egregium praestanti munere donat. Post ubi confecti cursus, et dona peregit: Nunc, si cui virtus animusque in ectore praesens, Adsit, o evincti attollat bracchia palmis. Si est et geminum pugnae pro ni honorem, mVictori volatum auro vittisque iuvencum, Ensem atque insignem galeam solatia victo. Nec mora continuo vasti cum viribus effore ora Dares, magnoque Virum se murmure tollit; Solus qui Paridem solitus contendere contra, nΙdEmque ad tumulum, quo maxumus occubat Hector,
Victorem Buten inmani cor re, qui se Bebrycia veniens Amyci de gente forebat, Porculit et fulva moribundum extendit' arma. Talis prima Daros caput altum in proelia tolli mosfonditque humeros latos, altereaque iactat Bracchia p tendens, et verbera ictibus aurug. Quaeritur hus alius nec quisquam ex agmine tanto
Audet adire virum manibusque inducere caestus. Ergo alacris, cunctosque Putans excedere alma, SMAonea stetit anto pedes, nec plura moratus Tum laeva taurum com tenet, ainuo ita inur: Naso dea, si nomo aude se creder Pugnae,
Quae suis standi quo me decet usque tenerit Ducero dona iube. uncti simul ore fremeban res Dardanidae, reddiquo viro promissa iubebant. Hi gravis Entinum dictis castigat Acestos,
184쪽
Proxumus ut viridulato toro consederat herbao: Entollo, horoum qiisndam fortissimo frustra, Tantano tam patiens nullo certamine tolli aso Dona sinos ubi nunc nobis deus illo magiator Nequiquam memoratus Eryx ubi fama per omnem Trinacriam, et spolia illa tuis pendentia tectis ΤIllo sub haec: Non laudis amor, nec gloria cessit Pulsa motu sed enim gelidus tardant senecta misSanguis hebet, frigoniquo fleta in corpor Vires. Si mihi, qua quondam fuerat, quam inprobus isto Exsultat fidens, si nunc ore illa iuventas, Haud quidom pretio inductus pulchroquo iuvenco Venissom, nec dona moror. Sic cloindo locutu sis In modium geminos inmani pondero caestus Paraiecit, quibus ac di Eryx in proelia suetus Ferro manum duroque intendero bracchia ter . Obstipuero animi tantorum ingontia septem Terga boum plumbo insuto ferroquo rigebant. κε Ante omnis stupet ipso Dares, longoquo recusat; Μagnanimusque Anchisiados o pondus et ipsa Huc illuc vinclorum inmensa volumina Vereat. Tum sonio talis oferebat pectore Voces: Quid, si quis caestus ipsius o Herculis arma is
Vidisse tristemquo hoc ipso in litore pugnam
Haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat;- Sanguine comis adhuc sparsoquo inlacta crebro His magnum Alcida contra stolit his ego suetus, Dum melior viris sanguis dabat, aemula necdum AI Temporibus geminis canobat Parsa senectus. Sod si nostra Dares haec Troius arma recusat,
Idque i sodo Aenino, probat auctor Acestes, Λoquemus pugnas. Erycis tibi terga remitto;
Solvo motus o tu Troianos xuo caestus. 428 Haec fatus duplicem o humeris reiecit amictum. Et magnos membrorum artus, magna ossa lacertosque Exuit, inuo ingens modi musisti arena. Tum satus Anchisa a tus ater extulit aequo8. Et aribus almas amborum innexuit armis.
Constitit in digitos oxtomplo arrectus uterquis, Bracchiaque ad supera interritus extulit auras o
185쪽
AENEIDOS LIB. V. 171 duxore retro longo capita ardua ab ictu, Inmiscentquo manus manibus, pugnamque lacessunt. Illo edum melior motu, fretusque iuventa, 430 Hic membris et molo Mons sed tarda trementi Genua labant, vastos quatit aegor anhelitus artus. Nulla viri nequiquam inter se volnera iactant, Multa cavo latori ingeminantis pectore vastos Dant sonitus, erratque auri et tempora circum mCrebra manus, duro crepitant sub volnere malae. Stat gravis Entellua nisuque inmotu eodem, Corpor tela modo atque oculis violatilibus xit. Ille volui celsam oppugnat qui molibus urbem, . Lut montana sedet circum castella sub armis sun hos, nunc illo aditus, omnemquo pererrat Arto locum, et variis adsultibus inritus urguet. ostendit dextram insurgens Entellus et alto Extulit illo ictum venientem a vertice velox Praevidit, celeriquo elapsus corpore cessit: M tellus viris in ontum effudit, et ultro Ipso gravis graviterquo ad terram misero vasto Concidit ut quondam cava concidit aut Erymantho, Aut Ida in magna, radicibus eruta inus. Consurgunt studiis oueri et Trinacria pubes MOIt clamor caelo, primusque accurrit Acestes, Aequaevumquo ab humo misorans attollit amicum. At non tardatus casu neque torritus heros Λcrior ad pugnam rodit, ac vim suscitat ira. Tum pudor incendit viris ot conscia Virtus, in Praccimtonaque Daron ardens agit aequor toto, Νunc cloxtra ingeminans ictus, nunc illo sinistra; Nee mora, uec requies quum multa grandine nimbi Culminibus crepitant, sic densis ictibus heros creber utraquo manu pulsat versatque Dareta mTum uter Aeneas procedero longius iras
Et saeviro animis Entellum haud passus acerbis; Sod finem inposuit pugnae sessumque Dareta Eripuit, mulcens dictis, ac talia fatur: Insolix, qua tanta animum dementia cepit MaΝon viris alius convcrsaque numina sontis'
Codo oo. Dixtinuo et proelia voce diremit.
186쪽
172 P. VERGILUMBONIS Ast illum fis aequalos, genua aegra trahontem,
Iactantomque utroque caput, crasSumque cruorem Ore eiectantem mixtosque in sanguine dentes, Ducunt ad navis galeam auo ensemque Vocati
Accipiunt palmam Entello taurumque relinquu
Hic victor, superans animis tauroque superbus: Νate dea, vosque linec, inquit, cognoscite, Teucri, Et mihi qua fuci in iuvenali in corpore vires, bEt qua servetis revocatum a mori Dareta. Dixit, ut advorsi contra toti Ora iuvenci, Qui donum adstabat pugna o durosque roducta Libravit dextra media inter comu caeStu', Arduus effractoquo inlisit in Ossa cerebro. 4m Sternitur exaninusque tremon proeumbit humi bos.
Illo super talis effundi Poctore Voces: Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro moris Daretis Porsolvo lii victor caestu artemque remn Protinus Oncas colori cortaro sagitta 5 Invitat qui sorte velint, et praemia ponit, Ingentiquo manu malum de atavo Seresti Eligit, et volucrem traiecto in uno columbam, Quo tendant ferri , malo suspendit ab alto. Convenero viri, cicctamque Roma sortem -Λccopi galea ct primus clamore secundo Ityrtacida anto omnis exit loeus Hippo Outis; Quem modo navali nestheus certamino victor Consequitur, viridimnestheus evinctus oliva. Tertius Emmion, tuus, o clarissime, frater, Pandare, qui quondam, iussu confundere foed In modios telum torsisti primus Achivos. Extremus galeaque ima subfodit Acestes, Ausus et pa manu iuvenum temptare laborem. Tum validis flexos incurvant viribus arcus M. Pro se quisquo viri, o demmunt tela pharetria Primaque o caelum nervo trident sagitta Hyrtacidae iuvinis volucris diverberat auras; Et venit, adversiquo iungitur arbore mali. lutremuit malua, timuitquo exterrita pennis HAles, et ingenti sonuerunt omnia ta u. Post acer nestheus adducto constitit arcu,
187쪽
AENEIDOS LIB. V. 173Alta petens, ariterque oculos telumque totondit.
An ipsam miserandus avem contingere ferro Non valuit nodos et vincula linea rupit, is Quia innoxa edom malo pendebat ab alto; Illa notos at o atra volans in nubila fugit. Tum rapidus, iamdudum arcu contonia parato Tela tonens, fratrem Eurytion in vota voeavit, Iam vacuo Ιaetam caelo speculatus, et alia sis Plaudentem nigra figit sub nube columbam. Docidit oxanimis, vitamque reliquit in atria Aethoriis, fixamque roseri delapsa sagittam. Amissa solus alma superabat Acestes; Qui tamen aerias telum contendit in auras, asostentans artemquo Pator arcumque OnRntem.
Hic oculis ubitum obiicitur mimoque futurum Augurio monstrum docuit post exitus ingens, Soraque terrifici cecinerunt omina vates. Namquo volans liquidis in nubibus argit arundo saeSignavitquo iam ammis, tenuisque receasit
Coiisumma in ventos caelo ceu inopo refixa Transcurrunt crin quo volantia sidera ducunt.
Attonitis haesere animis, Superosqne precati Trinacrii Teucrique Viri nec maxumus me M. Abnuit Aeneas sed laetum amploxus Aceston Muneribus eumulat magnis ac talia satur: Sumo, pater; - te voluit rex magnus Olympi Talibus auspiciis exsortem ducere honorem. Ipsius Anchisae longaevi hoc munus habebis, fas Crator inpressum signis, quem Thracius olim Anchisa genitori in magno munero Cisseua Forro sui dodorat monumentum et pignus amoris. Sic fatus cingit viridanti tempora lauro, Et primum ante omnis Victorem appellat Acesten MoΝoc bonus Eurytion praesato invidit honori, Q iamvis solus avem caelo deiecit ab alto. Proxumus ingreditur donis, qui Vincula rupit, Extremus, vinior qui xit arundino malum.
At pater Aeneas, nondum certamine misso, in
custodem ad os comitemquo inpubis Iuli Epytiden vocat, et fidam sic fatur ad aurem:
188쪽
Vade ago, et Ascanio, si iam puerilo paratum Agmon habet secum, cursusquo instruxit equorum, Ducat avo turmas, et sese ostenda in armis, se Dic, ait Ipse omnem longo docodere laco Infusum opulum, et cam S iubet eas patentis. Incolunt pueri, paritorquo ante ora parentum Fronatis lucent in equis, quos omnis euntis Trinacria mirata remit Troiaequo iuventus. 555
omnibus in morem tonsa comu Pregsa corona;
Cornea bina scrunt pracfixa hastilia sono; Pars levis humero pharetras it pectoro sun-ΟFloxilis obtorti por collium circulus auri. Tres equitum numero turmae, tomique vagantum raso Ductores pueri bis seni quemque secuti Agmine partito fulgent paribusque magistris. Una actos iuvenum ducit quam arma Vantem Nomen avi reserena Priamus, tua clara, Polite, Progenies, auctura Italos quem Thractu albis 565 Portat equus bicolor maculis, vestigia primi Alba possis frontemque ostentans arduus albam.
Altor Atys, genus unde Atii duxero Latini,
Parvus Atys, meroque me dilectus Iulo. Extremus, sormaque ante omnis pulcher Iulus MOSidonio est invectus equo, quem candida Dido Esse sui dederat monumentum et pignus amoris. Cetera Trinacriis pubes aenioris Acesino
Fertur equis. Excipiunt plausu avidos, gaudentque tuentos 75 Dardanidae, voterumque adgnos It Ora armina. Postquam omnem laeti consessum Oculosque suo in Lustravere in equis, signum clamor paratis
Epytides longo dedit insonuitque Mello.
Olli discurrero pares, atque agmina tomi , Diductis solvoro choris, rursusque Vocati Convertere vias insestaquo tela tutore. Indo alios incunt cursus aliosque recursus Adversi spatiis, alternosquo orbibus orbis Inpediunt, pugnaeque cient simulacra sub armis MF t nunc terga fuga nudant, nunc apicula Vertunt ensi, facta inter nunc noe feruntur.
189쪽
AENEIDOS L1B. V. 175 Ut quondam Creta sertur Labyrinthus in alta Pariotibus textum caecis iter, ancipitemque Mino viis habuisse dolum, qua signa sequendi in Falleret indeprensus et inremeabilis error; ΙIaud alio Teucrum nati vestigia cursu InΡediunt, texuntque fugas et proelia ludo, Delphinum similos, qui por maria humida nando Carpathium Libycumquo secant luduntquo errandari.
IIxin morem cursu atquc lino certamina primus
Ascanius Longam muris cum cingero Albam,Rottulit o priscos docuit et raro Latinos,
Quo puer ipso modo, secum quo Troia pubes; Albani docuero suos hinc maxuma porro 600 Accepit Roma, et patrium servavit honorem; Troiaque nunc pueri, Troianum dicitur agmen. Hac celebrata tenus sancto certamina utri. Hi primum Fortuna fido nautata novavit. Dum varii tumulo reseruiit sollemnia ludis, eos Irim de caelo misit Saturnia Iuno Iliacam ad classem, ventosque adspirat eunti, Multa movens, nocdum antiquum saturata dolorem. Illa, viam celerans per mille coloribus arcum, Nulli visa cito decurrit tramite virgo sis Conspicit ingentem concursum, o litora lustrat, Doserinaquo videt portus classen quo relictam. At procul in sola secreta Troades acta Amassum Anctiisen nobant, cunctaequo profundum Pontum adspectabant flentos. Heu tot vada fossis aes Et tantiun uporcssu mar A VOX Omnibus una. Urbem orant in dot pelligi ciferro laborem. Ergo inter medias os haud ignara nocendi Coniicit, et factumque dea Vestemque reponit; Fit Beroe, Ismarii coniunx longacva Dorycli, Cui genus et quondam nomen natiquo fuissznt; Ac sic Dardanidum mediam so matribu infort: o miserae, quas non manus, inquit, chnica bulli Traxcritis lutum patria sub oonibus o gens Insolix, cui in exitio Fortuna reservat ora Sortum post Troiae exscidium iam vertitur aesta' Cutri fro' a cum terra omnis tot inhospita saxa
190쪽
Sideram emensa ferimur, dum per mare magninu Italiam Aequimur fugiontem, et Volvimur undis. IIi Erycis fines fraterni, atque hospes Acestes MoQuis prohibet muros itinere o daro civibus urbem O patria o rapti nequiquam ex hosto Piniates, Nullane iam Troia dicuntur moenia nusquam Hectoreos amnis, Xanthum et Simointa, videbor Quin agito et mecum infaustas exurite pureis sin Nam mihi Cassandra per soninum Vatis imago Ardentis daro visa faces: Hic quaerito Troiam; Hic domus est, inquit, vobis. Iam tempus agi res, Nec tantis mora prodigiis. En quattuor arvo Neptuno dous ipso saces animumque ministrat sae Haec memorans prima insonsum vi corripit ignem, Sublataque procul dorira connixa coruscat, Et iacit. Ἀrrecta montes stupefactaque corda Iliadum. Hic una o multis, quae maxum natu, Pyrgo, tot Priami natorum regia nutrix: εκ Non ero vobis, non hac Rhoeteia matres,
Est Dorycli coniunx divini signa decoris Ardentisquo notato culos; qui spiritus illi,
Qui vestus, vocisquo sonus, vel gressus eunti.
Ipsa omo dudum Beroen digressa reliqui Me Aegram indignantem, tali quod sola careret
Μunero, nec meritos Anchisa inferret honores. Haec effatu.
At matres primo ancipitos, culisque malignis Ambigua spectaro rates miserum inter amorem MPraesentis formo satisque vocantia regna: Cum de so paribus per caelum sustulit alia Ingentemquo fuga secuit sub nubibus urcum. ltim vero attonita monstris actaeque furore Conclamant, rapiuntque socis ponetralibu ignem; o Pars spoliant taras, frondem ac virgulta sacesque Coniiciunt Furit inmissis Volcanus habenis Transtra per c ruinos ot pictas abieto P Pis. Nuntius Anchisa ad tumulum unoosque theatri Incensas pector navis Eumelus, et ipsi in Respiciunt atram in nimbo volitare farillam. Primus et Ascanius, cursus ut laetua questris