장음표시 사용
321쪽
Sanguinis illo vomens rivos cadit, atque cruentam Mandi humum, moriensquo suo S in Volnere versat. Tum Lirina, Pagasumquo super quorum alter habenas Suffosso revolutus quo dum colligit, alter Dum subit ac doxtram labenti tendit inermem, Praecipites pariterquo ruunt His addit Amastrum Himotaden, sequiturquo incumbens minus hasta Toroaquo Harpalycumque o Demophoonta Chromim- quo ob Quotquo omissa manu contorsit spicula Virgo,
Tot Phrygii cocidero viri. Procul mytus armis Ignotis et equo venator Iango sertur, Cui pellis latos humeros repta iuvenco Pugnatori porit, caput ingena oris hiatus MEt mala texere lupi cum dentibus albig,
Agrestisque manus armu sparus ipse catervis Vertitur in modiis, o toto Vertice supra est. Hunc illa exceptum, neque enim labor agmine Verso,
Traiicit, et super haec inimico pectore satur: 685 Silvis te, Tyrrhene, feras agitur putasti ΤΑdvenit qui vostra dies muliebribus armis Verba redarguerit. Nomen tanto haud levo patrum Μanibus hoc resores, telo cecidisse Camillae. Protinus Orsilochum et Buten, duo maxuma Teucrum Corpora sed Buten aversum cuspido fixit si Loricam galeamquo inter qua colla sedentia Luconi, et lacu depondet arma lacerto; Orsilochum, fugiens magnumque agitata per orbem, Eludit gyro intorior, sequiturque sequentem; ae
Tum validam perque arma Viro perquo Ossa Securim, Altior exsurgens, oranti et multa precanti Congeminat volnus calido rigat ora cerebro.
Incidit huic subitoque aspectu territus haesit Appenninicola bellator filius uni, 700 Haud Ligurum extremus, dum fallere sata sinebant.
Isquo, ubi a nullo iam cursu evadero pugnae Posse neque instantem reginam avertere cornit, Consilio veram dolos ingrossus et astu,
Incipit haec Quid tam egregium, si semina sorti Joaridis quo Dimitto fugam, et to comminus R. Ο
322쪽
Μecum crudo solo, pugnaeque accinge pedestri: Iam nosces, ventosa ferat cui gloria laudem. Dixit; at illa furena acriquo accensa dolore Tradit equiu comiti, paribusque resistit in arinis, no Ense pedes nudo, puraque interrita parma. At iuvenis, vicisso dolo ratus, avolat iΡse, Haud mora, conversisque fugax aufertur habenis, Quadrupedemque citum serrata calce satigat. Vane Ligus, frustraque animis elate superbis, risi Nequiquam patrias temptasti lubricus artis, Nec fraus to incolumem fallaci perseret Auno. Haec fatur virgo, et emicibus ignea lanus Transit equum eursu, reniam advorsa prehensis Congreditur poenasquo inimico ex sanmine sumit amQuam facile accipiter saxo sacer ales ab alto Consequitur pennis sublimem in nube columbam, Conprensamque tenet, pedibusque eviscerat uncia; Tum cruor et volsa labuntur ab aethor Imae. At non haec nullis hominum sator atque deorum amobservans oculis summo edo altus Olympo. Tyrrhenum genitor Tarchonem in melia saeva Suscitat, et stimulis haud mollibus iniici iras. Ergo intor caedos cedentia tuo agmina Tarchon Fortur equo variisque instigat vocibus alas, BoNomine quemque vocans, reficitque in proelia pulso Quis metus, O numquam dolituri, o semper inertes
Tyrrheni, quae tanta animis ignavia venitu Femina palantis agit, atque haec agmina vertiti Quo serrum, quidve haec Drimus tela inrita dextris 3 At non in Venerem segnes noctumaque bella. MAut, ubi curva choros indixit tibia Bacchi,
Exspectaro dapes o plenae Ocula mens-,-Hic amor, hoc studium-dum sacra secundus harus xΝuntiet, ac uicos voco hostia pinguis in altos τω Haec effatus equum in modios, moriturus et ipse, Concitat, o Vonulo advorsum a turbidus inser Deremumquo ab equo doxis conplectitur hostem Et gromium anto suum multa vi concitu auseri. Tollitur in caelum clamor, cunctique Latini MConvertero oculos Volat igneu aequore Tarchon,
323쪽
AENEIDOS LIB. XI. 30sArina virunaquo forens tum summa ipsius ab hasta Defringit foreum, et partis rimatur a rim, Qua volnus letalo erat contra illo repugnans Sustinet a iugulo dextram, et vim viribus exit MUtque volans alto raptum cum viva draconem Fert aquila, inplicuitque pedes, atquis unguibus haesit; Saucius at forpens sinuosa volumita versa Arrectisquo horret squamis, et sibilat ore, Arduus insurgons illa haud minus urguet obunco MLuctantem rostro simul aethera verberat alia: Haud aliter praedam Tiburtum ex agmine Tarchon Portat ovans. Ducis exemplum eventumque secuti Maeonida incurrunt. Ium satis dolatus Arruns Veloco iaculo et multa prior arto Camillam reo Circuit, et, quae si sortuna facillima, temptati Qua a cumquo furens medio tulit agmine virgo, Hac Arruns subit, et tacitus vestigia lustrat; Qua victrix redit illa pedemque ex hoste reportat, Hac iuvenis furtim coloris dolorquet habenas. 766Hos adit , iamque hos aditus, omnemque pererrat Undique circuitum, et certam quatit inprobus hastam. Forte sacer Cybelae Chloreus olimquo sacerdos
Insignis longo Phrygiis fulgebat in armis,
Spumantemque agitabat equum, quem pellis aenis IN In plumam squamis auro conserta tegebat. Ipse peregrina ferruginis clarus et Ostro,
Spicula torquebat Lycio Gortynia comu;
Aureus ex humero sonat arcus, et aurea Vati Cassida tum eroceam chlamydemque sinusque or pantis etra Carbaseos fulvo in nodum collegerat auro, Pictus acu tunicas et barbara tegmina crurum. Hunc virgo, sivo ut templi praefigeret arma Troia, captivo sive ut a ferret in auro, Venatrix unum ex omni certamino pugnae MCaeca sequinatur, totumque incauta per agmen Femineo praeda et spoliorum ardebat amore: Telum o insidiis cum tandem tempore capto Concitat et superos Arruns sic Oce precatur: Summo deum, sancti custos Soractis Apollo, ν'
324쪽
Quom primi colimus, cui pineus ardor acervo Pascitur, c medium freti pietato per ignem Cultore multa premimus Vestigia prun Da, ater, hoc nostris aboleri dedecus armis, Omnipotens. Non exuvias pulsam tropaeum novirginis, aut spolia ulla poto mihi colora laudem Facta serent haec dira o dum cinero pestia Pulsa cadat, patrias remeabo inglorius urbes. Audiit et voti hoebus succedere artem Μento dedit, partem volucris dispersit in auras in Stomoret ut subita turbatam morte Camillam, Adnuit oranti reducem ut patria alta videret,
Non dedit, inque notos Vocem Vertere Procellae. Ergo, ut missa manu sonitum dedit hasta per auras Convertero animos acris oculosque tutor 800
Cuncti ad reginam Volsci Nihil ipsa nec aurao
Nec sonitus momor aut venientia ab aethere teli, Hasta sub xsertam donec erlata papillam Haesit, virgineumque alte bibit acta cruorem. Concurrunt tropidae comitos, dominamque ruentem saeSuscipiunt Fugit anto omnis exterritus Arruns, Laetitia mixtoque metu, nec iani amplius hastae Crodere, nec telis occurrero virginis audet. Ac velut ille, prius quam ela inimica sequantur, Continuo in montis sese avius abdidit altos sis occiso pastore lupus magnovo iuVenco, Conscius audacis acti, caudamquo remulcens Subiecit avitantom utero, silvasque petivit: Haud secus ex oculis se turbidus abstulit Arruns, Contoniusque fuga mediis se inmiscuit armis. Is Illa manu moriens telum trahit ossa sed inter
Ferreus ad costas alto stat Volnoro mucro.
Labitur exsanguis labuntur frigida lato
Lumina purpureus quondam color ora reliquiti Tum sic exspirans Accam ex aequalibus unam, IN
Adloquitur fida anto alia quae sola Camillae, Quicum artiri curas atque haec ita satur:
Hactenus, Aeca soror, potui nunc Volnus acerbum nficit, et tonobris nigrescunt omnia circum. et Moo Tum mandata novissima perser
325쪽
AENEIDOS LIB. I. 311 Succedat pugna Troianosque arcis urbe. Iammio vale. Simul his dictis linquebat habenas, Ad torram non sponte fluens. Ium frigida toto Paulatim xηolvit se corpore, lontaque colla Et captum leto posuit caput, arma relinquens, MoVitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras. Tum vero inmensus surgens serit auro clamor Sidera; doiecta crudescit pugna Camilla; Incurrunt donia simul omnis copia Teucrum Τyrrhonique duces Euandriquo Arcades alae. 835At Trivia custos iamdudum in montibus Opis Alta sedet summis, spectatque interrita pugnas. Utque procul medio iuvenum in clamor furentum Prospoxit tristi multatam morte Camillam, Ingomuitque deditque has imo pector voces: MoHeu nimium, virgo, nimium crudelo luisti Supplicium, Teucros conata lacessero bello lΝoc tibi dosorino in dumis coluigae Dianam Ρrofuit, aut nostra humero gessisse sagittas. Non tamen indecorem tuario regina reliquit ἀExtrema iam in morio neque hoc sino nomine letum Per gentia erit, aut famam patieris inultae. Nam quicumquo tuum violavit Volnere corpus, Μorto tuo merita Fu: ingens monto sub alto Regis Dercenni terreno ex aggere bustum MoAntiqui Laurentia, pacam ilico tectum; Hic dea se primum rapido pulcherrima nisu Sistitis Arruntem tumulo speculatur ab alto. Ut vidit fulgentem armis ac Vana tumentem; Cur, inquit, diversus abii huc dirige gressum AEMHuc perituro veni, capta ut digna Camillae Praemia. Iuno etiam telis morior Dianaos Dixit, et aurata volucrem Threissa agittam Deprompsit pharetra comuque insensa tetendit, Et duxit lango, donec curvata coirent 860 Inter a capita, et manibus iam tangeret aequis, Laeva aciem ferri, dextra nervoque papillam. Extemplo tot stridorem aurasque sonantis Audiit una Arruns, haesitque in corpore serrum. Illum exspirantem socii atque extrema gementem Mo
326쪽
312 P. VERGIL MARONIS Obliti ignoto camporum in pulvere linquunt; opis ad notherium ennis aufertur Olympum. Prima fugit, domina missa, levis ala Camillae; Turbati fugiunt Rutuli, fugit acer tinas, Disieci quo duces desolatiquo manipli an
Tuta olunt, et equis aversi ad moenia tendunti Νec quisouum instantia Teucro lotumque ferentia Sustentare valet telis, aut istero contra; Sed laxos roserunt humeris languentibus reus, Quadrupedumquo putrem cursu quatit ungula in um. Volvitur ad muros caligine turbidus atra an Pulvis, et o speculis percussa pectora matres Femineum clamorem ad caeli ridera tollunt.
Qui cursu portas rimi inrupere patentis, Hos inimica super mixto promit agmino turba MoΝec miseram effugiunt mortem, sed limino in ipso Moenibus in patriis atque inter tuta domorum Confixi exspirant animas. Pars claudere portas;
se socii aperire iam, nec moenibus audent Accipere orantis oriturque miserrima aedes MDefendonium armis aditus, inquo arma ruentum. Exclusi anto oculos lacrimantummo ora arentum Pars in praecipitis fossa urguento minavomtur, inmissis pars caeca o concita fronis Aristat in portas et duros obiice postis. Molpsa de muris summo certamine matre -
Μοnstrat amor verus patriae ut videro Camillam, Tela manu trepida iaciunt, ac roboro duro Stipitibus serrui sudibusque imitantur bustia Praecipites, primasque mori pro moenibus ardent fas Interea Turnum in silvis inovissimus inplet Nuntius, o iuveni ingentem sortis a tumultum: Delotas Volscorum acies, cocidisso Camillam, Ingruero infensos hostis, otiario secundo
omnia corripuisso, metum iam ad moenia ferri oo Illo furens et saeva Iovis sic numina poscunt Doserit obsessos collis, nemora aspera linquit. Vix o convoctu exierat campumque tenebat, Cum pator Aonem, alia ingressus vertos, Exη--Mquo iugum silumus evadit opaca. κε
327쪽
AENEIDOS LIB. XI. 313 Sic ambo ad muros vidi totoque feriintur Agmine, nec longis inter se passibus absunt, A simul Aenea sumantis Imisero campos Prospexit longo Laurentiaque agmina vidit, Et saevum Aenean adgnovit Tumus in armas ad Adventumque pedum flatusquo audivit equorum. Continuoque ineant pugnas et melia temptent, Ni roseus sessos iam gurgite Phoebus Hibero Tinguat quos noctemque dio labent reduc Considunt castris ante vitem et moenia vallant s15d by OOste
328쪽
TURNU ut infractos adverso arte Latinos Dosscisae vidot sua nunc promissa reposci, So signari oculis, ultro inplacabilis ardet, Attollitque animos Poenorum qualis in arvis Saucius ille gravi venantum volnere ectus Tum demum movet arma leo, gaudetque comantis Excutiens cervice toros, fixumque lalmnis Inpavidus frangit telum, et fremit Oro omento: Haud secus accens gliscit Violentia umo. Tum sic adfatur regem, atque ita turbidus infit RNulla mora in Turno nihil est, quod dicta retractent Ignavi Aeneadao, nec, quae eΡigere, recusent. Congredior Fer sacra, pater, et concipe foedus. Aut hac Dardanium dextra sub Tartara mittam, Desertorem Asiae, sedeant spectentquo Latini uEt solus ferro crimen commune refellam; Aut habeat victos, cedat Lavinia coniunX. Olli sedato respondit cordo Latinus: o praestans animi invonis, quantum ipso feroci Virtut exsuperas, tanto mo inponsius aequum est Consulere, atque omnis metuentem expendore casum Sunt tibiis a patris Dauni, sunt oppida capta Μulis manua nec non aurumque animusque Latin es Sunt alta innupta Latio et Laurentibus agris, Nec genus indocoros Sino mo haec haud mollia satu Sublatis perim dolis simul hoc animo haurici mΜ natrem nulli votorum sociare procorum Fri erat, idque omnos divique hominosque caueba L
329쪽
AΕΝΕIDOS LIB. XII. 3l5Vicina amore tui, cognato sanguine ictus, Coniugis et maestae lacrimis, Vincla omnia rupi mPromissam eripui genero arma impia sumpsi. Ex illo qui me casus, quae, ume, sequRntur Bella vides, quantos primus patiar labores. Bis magna victi pugna vix urbe tuemur Spes Italas; rocalent nostro Tiberina fluenta a Sanguino adhuc campique ingentes ossibus albent. Quo refero totiens qua montem insania mutat' Si Turno exstincto socios sum adsciro P ratus, Cur non incolumi potius ortamina fossos
Quid consanguine Rutuli, quid cetera dicet 40
Italia, ad mortem si te-Fors dicta refutoti Ρrodiderim, natam et connubia nostra potentem' apice ros bello varias miserere serentis Longami, quem nunc maestum patria Ardea longo Dividit Haudquaquam dictis violentia Turni MFlectitur exsuperat magis, aegrescitquo medendo.
Ut primum fari potuit, sic institit Ore:
Quam pro me curam geris, hanc Precor, Optume, Pro me
Demnas, totumque sinas pro laudo pacisci. Et nos tela, pater, serrumque haud debito dextra lo argimus; et nostro sequitur de Volnere sanguis. Longo illi dea mater erit, qua nube fugacem
Feminea tegat, et Vanis sese occulat umbris. At regina, nova pugnae conterrita sorte, Flebat, et ardentem generum moritura tenebat MTume, per has ego in lacrimas, per si quis Amatao
Tangit honos animum,-Apes tu nunc una, en inisTu requio miserae decus inportumquo Latini Te pones in to omnis domu inclinata recumbi Unum oro desisto manum committero Teucris Qui te cumque manent isto certamine casus, Et me, Tume, manent simul haec invisa relinquam Lumina, nec generem onean captiva videbo. Accepit vocem lacrimis Lavinia matris Flagrantia persus genas, cui plurimus ignem εο Subiecit rubor, o calefacta per Ora cucurrit. Indum sanguine voluti violaverit ostro
Si quia ebur, aut mixta boni ubi lilia multa
330쪽
Alba rosa talis virgo dabat Oro colores. Illum turbat amor, figlinuo in virgine Voltus vo Arde in arma magis, paucisque adlatur Amatam: Ne quaeso, ne me lacrimis nev omine tanto Prosequero in duri certaminamartis euntem, mater nequo onim Tum mora libera morus. Nuntius haec Idmon Phrygio mea dicta tyranno aΗaud placitura reser Cum primum crastina caelo Puniceis invecta rotis Aurora rubebit, Non Teucros agat in Rutulos Teucrum arma quiescant, Et Rutuli nostro dirimamus sanguino bellum; Ili quaeratur coniunx Lavinia campo. Haec ubi dicta dedit rapidusquo in tecta recessit; Poscit equos, gaudesque tuens anto Ora frementis,
ritum quos ipsa decus dedit Orithyia,
Qui candore nives anteirent, cursibus auras.
Circumstant properi auriga manibusque lacessunt Pectora plausa cavis et colla comantia pectu Ipse dehinc auro squalentem alboque richalco Circumdat loricam humeris simul amat habendo Ensemque clipeumque et rubrae cornua cristae; sem, quem Dauno igni tona deus ipse parenti so Fecerat, Stygia candentem tinxerat unda. Exin, quae mediis ingenti adnixa columnae Aedibus adstabat, validam vi corripit hastam, Actoris Aurunci spolium, quassatque trementem,
Vociferans: Nunc, O numquam frustrata vocatus s. Hasta meos, nunc tempus adest te maxumus Actor, Te Turni nunc dextra gerit da temoro corpus Loricamque manu Valida lacerare revolsam
Somiviri Phrygia, et laedar in pulvero crinia vibratos calido serro murraque madentia. His agitur furiis totoque ardentia ab ore Scintilla absistunt oculis micat acribus ignis. Mugitus veluti cum prima in proelia taurus
Terrificos ciet atquo irasci in cornua temptat, Arboris obnixus trunco, ventosque lacessit Ictibus, ut aparsa ad pugnam proludi urem. Noo minua interea matomis saevus in armis eneas acuit Hartomistis auscitat ira,