장음표시 사용
101쪽
s1 DE ACCENTIBUS. tonus demittitur in ultimam, ut nomem
o VI. Nomina, quae in Schurch finita, derivan
tur a verbo quiescente Lameim, accentu in PC- nultima gerunt, ut D inane & vacuum.
natatio, alga. In propriis Tam Ut 'Vin vid.
Onomast. Sacr. pag, Α' I VII. Futurum Naἰv i. e. erit, Eccles XI. 3. vincem cum ipso compositam acuit, ut Na ,κJob. 31: r. vel N abscisso 3Π N ib. I 6,. I. . Itaque ninmen an a P Judic. I : I. . dc I. Reg. 22: 8. PC naculum, non continet verbum N' sed ex nomine nur contractum, significat attenuationem aut imminutionem Domini. 1 Ι1X.Terminatio Verborum personalis,quae Perse syllabam non facit, quoties unam duntaxat lit ram abscondit, verbum penacuit: quoties duas, acuit. Sic una duntaxat litera in scriptione vel pronunciatu absconditur in terminationibus a*llabicis,ut in kbo 'Pta desolarunt, nam terminatio praeter Vav aliam quiescentem non contaneis, ita in verbo bonam facies, Jerem. 2: 33. occultatur lectione vel pronunciatu unum Joth. Terminatio autem asyllabica , quae duas qui scentes complectitur, accentum ponit in ult, ma v. gr. in verbo 'Ilia celebrate, i 72 collu f ι-
untur, detegiro. Nam & Vav & Joth ultimae quiescunt, & in eadem syllaba fatiscit n rad,
102쪽
DE ACCENTIBUs. 8 i Exempla alia, primi generis: I. na aton cubare q fecit. Π, coepit. Π pn manavit. pia in collo-- cavit. IN an attulit. 'INPnn abscondit. de latur. naza convertit te. Π ' surrexit. Inn
is mortua est. ISJa pudore suffusa est. III multae
is est. PropterVav conversuum transfertur accentus,
ut na a Jesa. 6: 11. II. Pan praefecerunt. 'VlIn procul amovete. 3Π, recedere facient. n vilipendunt. Id circumdederunt. 'an jacu-hi l xl si' Gen. 49: a 3. obstupescite. 'Da, pudore suffusi sunt. 'rin mortui sunt. 3 π, Ρosuerunt. a pernoctavimus. a judicates 'prili surgetis. & extulerunt se. V an purgate. T an purgate vos.' in irritum fecerunt. 'a Π cir-ρ Cumduxerunt. .vII portare facient. III. ' δ' sis memora Dem. 23p surge. t in tritura. a vociferare. exscinderis. pernoeta. n ab-
duc. a iam bonam facies. Verbi tamenit in acutior viridiorque sermonis redderetur sonus, hi Jesa. 47r 3, I. ultimam tonus occupavit, a
a pan, quia non addes audire, γ' vo cent te dominam regnorum.
Exempla secundi generis , in quibus termia sinatio quiescentem geminam includens verbum acuit: ' a revelarunt, non ' a Talia sunt 3 yiGerunt. suspenderunt. Naare voluerunt. hλ
103쪽
8 DE Ac CENTI Bu S. detege. han detegito. um & projecerunt, non VI sis 'NI visa sunt. NPn definietis, non 'reno Num. 34: 7. Ubi major est sensus distinctio, a centus in penultimam retrahi potest, ut in v tWV m p Nn Qui dicunt, nudate, nudate pro TZ Uy ubi & prioris verbi accentus tranS- locatur, ne duo toni colliderentur. Ps. I 3 7:7.4T IX. Terminatio pronominalis, quae per se facit syllabam, quoties vocali gaudet magna,
verbum penacuit: quoties autem parVa, Vesebum acuit. ex. gr. Acuit
xisti n, n illusisti. nnb posuisti. P En irritum
Vidua si iccisus sum. π)i pa consideravi. devolvi. ViNScipi eduxi. PN' defessus tum.
'n'an deportavi. n n docui. Proverb. : II. M'n an cum Joth mediano I, Sam. I 2:23. III. in petivimus. Upξ. surreximus. 3 Sa er bescimus. 3ait praedati sumus. Uba migravimus. 3 o retegemur. 'aizpΠ c constituemus. IV. in nriny stabunt. nan in commemorabuntur. n a P loquuturae sunt. Πa 2 surgite. RV1na Sc
104쪽
DE ACCENTIBUs. 2s 'accesserunt. ΠΥhnm & coeperunt. ΠΥ-P timnient. I ὸ an exsultabunt. revertentur na a n revertemini. Vari eructabunt. na N an adferunto. V. Quod 'rari dicitur, & non atan ra- s idio haec est, quia in I schevato delitescit Dages forte, quo caul accentus Milichel locum habere nequit az autem dc 'a scriptum ideo videtur , quod ante duplicem defectum literae a & ascentus poni reformidat: az enim vel 'ad integre scriberentur a 2 2 vel d pro quo alias, ubi tertium ci non eliditur, venit azo a me. X. Sunt denique Penacula, quae vel ex pe-nacutis orta terminantur He paragogico : ut 1 1i vel quae siniuntur He locali in coelum, naa I. Sam. 2I: I. Π T' EZech. 23:I .XI. 3. Reliquarum vocum tonus est in ultima : ut 1 3πan verbum L IN X exercitus eo um m an
QUanquam haec nativa accentuum sedes est; μmutare tamen certis conditionibus stationem solent, vel translocati vel penitus ablati. Translocatio fit duobus modis: vel enim retra- Ἀ hitur ab ertrema syllaba in penultimam, vel ab hac in extremam demittitur.
Caussa demissi unica est distinctio Um conver- s σfivi praeteriti in futurum, vel futuri in praeteritum,
105쪽
sc DE AccENTIBUS. ut m 2: & custodies, non P 9U cujus mens LX cu odiosti. Saepius tamen, ubi confusionis non est metus, & futuri significationern contextus infert, tonus propter VaV conversivit non trajicitur- Caussa retracti toni multiplex est: 3 7 I. Prima est tonorum ex nimia proximitate oritura collisio : ut in P vocavit no
6. 7-Jaschubi lenem. I .Par. 622 2. Quo reseras, quum inter tonu praevia: & sequentis vocis interjicitur a semiparva tantum vocali sustentaralitera, ut 'ins noy Gen. 1: ii. & id PF ibid 9. I 2. Notandum, quod in Participio praesenti Kal in mobilem literam finito tonus cum proximo collidens non retrahatur, ut pΠx caldi. In caeteris participiis retrahitur, vocali non mutata , ud
i an confidentes in ipse. vina. Reg. 2O: Q
I 8 II. Secunda retractionis caussa est Accentus Dominus post scheva mobile vel post quiescens e parva correptum , ut rida' pro 'Ipa visitabunt. ex Vlpta cujus primitivum n ta laetare. . III ex 'Iς captiva turba, ex Ui' crit, η ari ex Dan verbum tuum. 39 III. Terria est Uav conversivu Futuri in Praeteritum, ut ' κ' & dixit, ex futuro absoluto N . dicet.
106쪽
IV. Quarta, in pausam incidentes particulae A, coqa quaecu transposito Κ et2,
in locum scheva, etiam accentum transferunt,
uerbo constructum tonum rc jicit, Ray respon dit tibi. V. Quinta est Apocope verbi vel nominis. Ver- GIbi, ut in a P ab integro na P augeatur. Gen. I: demigrat,abnba Job. ao: 28. Nominis, ut in νγ N Edrehi, Num. 2 D. 3 3. ex integro UN magnificentia urbis, in a py FI en gedi . ab integro apy Fons excis. Ezech. 47: IO. Vid. Onomast. Sacr. p. 493'. Sic ' in propriorum finibus, per apocopen ri finalis, formatum ex nini Dei vocabulo, accentum gerit Millehel. v. c.
cordatus est Dominus. VI. Sexta, affixum foemineum, quod non- εχ nunquam tonum transfert ad syllabam proxime
praecedentem, ut pro ian servient tibi, Iesai. 6o 7. 'χ N irrigabo te, pro η 'IN &
retrahitus te sustixum masculinu, ut pe
107쪽
28:i8. ;ζlΠF vidit te. Job. 42:J-ο VIII. Sustixum pronominale & terminatio verbi personalis, si fuerint ejusdem personae, sic- ι pius in penultimam tonum rejiciunt; sin diverse personae, Vocem acuunt. v. gr. IN invenit eos. Exod. I 8: 3. T Gyn ascendere jussit eos. Josu. 1: C. n,pa ablactavit eum I. Sam. I: 26. 'me' erudiverat ipsum. Prov. 3i: I. ΠrΗ c pronn x praecepit ei; defecto , ut sepius, Mappik , Ruth. 3: G. Diverta personae suffixum, ut dixi retinet accentum, Q Nn ' & scribas ea. Deut. XI. 16. Pphn divides eos. EZech. v I. IX. Denique accentus retrahitur in his tria
cc Secundarius vocum tonus est, qui, ante primarium positus pirumper syllabam suspendit. Signuest erecta subliteris virgula. Duplicem vero habet differentiam. Alius est, qui ad quamlibet voca- σν lem accessedi, ut in 'Pp 'VI' Genes I9: 3Σ.& possederunt Jos . ia: I. mn Gen. ro: ao. calceus tuus. lyae η p Rex Schin-
108쪽
DE Ac CENTIBUs. . 8'pulcrum ejus. Alius, qui scheva initiale prae-68 cedit, ut PS Esther. 9: γ, 8, 9. vel, qui initiale scheva sequitur, ut in mp proferte, Psalm..8i: 3. nzr Tu Proverbior. I9: I9. Ille
: Metheg, i. e. frenum dicitur , hic autem N νδ ii Gabja, i. e. subsistens, quod etiam vale: transpo-a sitis literis exaratum Arabicum nomen pete ha- 6. Syllaba, quam sustinet Methegus. vel secunda est a tono vocis primario, ut in posuit ' mihi. Gen. : 2I. vel tertia, ut in I p.ri sapiens fuit. & captivum duc. Judic. 1: 11. Π*va faciamus. vel quarta, ut in JGahit p' Gen. Ia: I.
quaereris. EZ. 26:2I. Metheg in eadem voce longiore iteratur, ut Iu
Any P in salute tua. Psalm. ro: s. I Pposin i appetis eam. Psalm. 6D. Io. Metheg aliquando compensae ejectum Dages, 72
109쪽
TONICI. 3 Accentus Servi vel Conjunctivi apte Dominos
saepe auferuntur, vocibus per transversam lineolam connexis. Lineola haec ex re vocatur Makkeph, i. e. conjungenS.
Voces per Mahheph unitae in doctrina Accentuum pro una habentur. 73 Accentus ablari Causa est I Accentuu collisio. ut v da pro Vς ad vestes salutis Jesai. si et 761 o. ny Iz -χ. Vocum,
quae parium sunt syllabarum eodemque loco tOnum sustinent, continuatio, ut ' l, pro 7 ab Nota, Conjungi etiam per Maiseph, quae grammatice non construuntuλγ 8 Makkeph virgula nonnunquam deficit per se vum sequentis Domini compensanda. ut 'Iuppro 327 IVV fulci cor tuam. Judic. I9:1.
110쪽
pro vicario Methegi habendus. Gen. 2I: χ . Ablati interim per Malikeph accentus locum 8o occupat Metheg, ut reposuit mihi. Gen.
In polysyllabis autem dc disyllabis Metheg 8 rillud cepe recipitur ad syllabam superiorem, ut fecit mihi. ' Ε'ἱ It v faciens fructum.
I congregati sunt. Makkeph, licet collidantur toni, aut arcte vo- 8 2ces cohaereant, non semper scribitur, neque semper prioris vocabuli accentum tollit. Lectum igi
Ratione structurae& nexus vocum, Ac- 8 contus dividitur in Conj tinctivum&Disjunctivum. Conjunctivus, qui & Servus respectu 3 disjunctivi dicitur , vocem grammaticonexu Cum sequente cohaerentem sinc interjectu morae conjungit. Disjunctivus