장음표시 사용
11쪽
rum Ecelisi sti um tractae. Diaulen
maenseat juris eam, iri sententiis i appellat subus , totoq ie judiciorum drdine. Quae omnia novis constitotionibus introducta , ct magnam partem in D ulis actionum&trituta fori occupantur. Porro ex benefici rum ab ordinationibus discretione nova ecclesiasticae politiae acies exorta eli. Cum autem jure Canonum, di quidem canone conci . EiChalcedonensis nullus ad Clerum adscisceretur , quin ad certam ecclesiam, certoque ordiniam gradu adscriberetur, adeo ut manusi post ortu seque tetur adscriptio in canone, seu matricula Eces .siae id postea in solisEpiscopis serva tu in reliquis ordinius neglectu est,ita ut absq; titulo Ecclesiae ordinentur Clerici.Et qaamvis concilioLateranensi vetitum suerit ne Clerici ordinentur absque titulo, saltem patrarionii, ne sic tamen vetus disciplina est: vitula, quae Clericos per manuum impositionem sui, e cclesiis addicebat. Intro. missa hac ordinationis separatione, a beneficiorum collatione, . jam nova materia de seges iuris Canonici enata est, de benesciis acquirendis , conservandis, amittendis, quae ferὰ utramque paguenam novi j ris Canonici faciunt. Porro matrimoniorum causae prohibitionibus novis ad conservandam publicam , ut videbatur, honestatem arctatae , ad solius Ecclesiae revocatae cognitionem. M ulis serensibus adstrictae in novam iuri Canonico messem adoso ere. Veniae temperamentaque cxcommunicationum& poenitentiarum publicarum jure antiquo introductarum novis constit tionibus ad inventa novas genuerunt iuri Canonico species. ' Monachorum insiper aliae atque aliae subnatae familiae , religiosarumque domuum surgens multitudo novas regulas instituta, novam uelegumlationena poposcerunt. Et , ut finiam , exemtiones monast riorum & capitulorum Carumicorum ab Episcoporum iurisdictione, privilegiaque varia illis concessa, varias causarum figuras a
Pontificibus disceptandas praebuerunt, ut scite & prolis e dissorit Petrus de Marca, Archiepiscopus Parisiensis. Lx quibus laciae discrimen novi ab antiquo jure canonico
12쪽
CAP. VII. De Iuris Canonici auctoritate.
VIdeamus jani de juris Canonici auctoritate & usu. Et sunt si
V lane non parum multi, qui in absurditatibus , vanitatibus de e roribus huius iuris , tanquam ulceribus, assidue, nimisque acriter exercent ungues. Quorum censuras si congerere velimus,lane prodiret nobis ingens Telephus de summi plena jam margine libri Scriptus & in tergo, necdum finitusorestes: Videat,q ai volet icam Cornelium Agrippam, at mare militiae Equitem auratum, utriusque Juris ac Med cinae Doctorem , verum parte posteriori c. ρa. Carolum Molinaeum & Ebethardum a milie
editis de hoc argumento orationibu . Lumerum tom. t enensi. DL 31s.
Et in sermonibus mensalibus passim. Hottomannum in Bruto su mine, Innocentium Gentiletum lib. s. Exam. Concilii Tridenti Iohann. Barcia una Exam, Arsiarminipotest.fumm. Pontis in tempσ- ratibu/. p. m. b. Contium praefatione editionis Decretatium. Et
alios plures, quos vel nominando operae pretium perditum iri ve. reor, quippe qui eliis&necessitatem,&summam utilitatem etiam in resormatis Ecclesiis, scholis, atque judiciis , vitaqse politica agnosco lubens & merito cum eodem Eberhardo a ethe dict. Orat& Cluten. diatriba de autori t. fur. Can. p. -ρ. q. Fuisse videtur ab initio, quo cceperunt ordinis atque decoris in Ecclesia servandi causa certi canones condi, 'on alia aut major eorum ain
ritas , quam decretoriam , quibus collegia, aut corpora socios sibi suos ad tringunt. ι .. C. de osse Corpori Ex quo vero accessit confirmatio Imperatoris Jastiniani, Codicem canonum confimmantis , atque canonibus vim legum, tribuentis, utique jus proprie dictum existere coeperunt, in quantum potestas Legislatoria Jusimniano fuit. Et quia conciliis, quae post quatuor illa oecumenica fuere, non tantum interfuerunt , sed & praefuerunt Imperatores Romani vel ipsi, vel eorum vice, quos ipsi voluerint, oportet de eorundem decreta conciliorum vim legum obtinere,&si a privatis compilata, quia vim &auctoritatem nona collectore, sed ab ipso concilio dc Imperatoribus habent, quam amittere uequeunt, quo-Ι cum
13쪽
Amrnitatumiuris Canonici icunque codice collocentur , atque a quocu oque describantis Quare non solum Johannis Scholastici, Photii , Blastaris , Ham copuli, sed &Latinorum, Dionysii Exigui , Martini Rracarensis, Fulgentii Ferrandi, Isidori& denique Gratiani collectiones, qu
tenus continent canones e codice Ecclesiae universiae, aut decreta conciliorum oecumenicorum, aut orthodoxarum Synodolam. auctoritate Imperatorum celebratarum vim legis Ecclesiasticae o tinuerunt, & quae hodie in Ecclesia Romana statuuntur, adhuc a ctoritatem a Pontifice Romano habent. ConierAlciat. n. Alb. Gentil. cIure non. c. a. 'A P.
e 1 e usu & auctorestate veterum Decretalium ,
x Vterum quidem Decretalium usum non esse exiguum , Culachis V censet, quod que iis vix quisquam bene interpretari ius nonicum possit. Eadem ratio etiam est Regesti, quod vulgo Re Rog εὐ- gistrum appellant. Extat Regestorum vox in conititutione delu-Iων, bu comism. g. . V in La. C. T. de discus. ut & in subscriptione' l. t . C. T. dein lii debit. Erantque monumenta 3c acta publica divertarum ossiciorum& judicum , in quae & constitutiones Princi- . . . Pum referebatitur. Glossa nomicae : κῆνσυ ρεγίς, τῆν γ - γροφην ταν αρχαων tan τῆ Pid. ι i . C. T. δελ- dum arbit. Cia . in observ. V. inde vox applicata commentari eu codici, quo regerebantur er istolae Decretales. Has enim diligenter in chartario Ecclesiae Romanae conservatas suci docet D Hacronymus involuta adversm Ri Inam : , inmit,
i fossica M , cur eam in Ecclesiae Ronrana chartario. ποπrequiru. In hoc ergo Regesto decretales integrae habentur , non semper in antiquis compilationibus. QOre Interpretes, & im- iniis Iohannes, quem.Andreae nothum appellat Albi Gentilia, 'pEad Registrum provocat. Et censet Anti Augustinus rictius laterpretationem hinc desumi . Porro& veterum Decretalium M sum quoque exserere sese in Glossis veteribus legendis, ostendite emplis Aldi Gentilis.As/. ad quem remulo. sed nunquid etiam
14쪽
tum enim non fuisse juri primae collectionis per secundam, nec utri. que pertertiam , α sic deinceps. Ergo nec omnibus hisce per se cutam G orii collectionem. Quo facit, quod Doctores saepi
simὰ ad antiquam provocant , quod frustra fieret , ni etiamnum usum obtineret. Sed verius est,fuisse antiquatas. Constitutio enim hoc ipso, quod non ins rea Codici constitutionum, non censetur approbata. Roman. con ita. Et saepe respondet ita Joh.Andreae,
revocatam ese a qui non inserta. Joh. Andreae addit. ad Specul. δεO I de Recus de Procur. ae Adv. de Salar. dein bum. edit.
Et ita sancitum diserte est a Bonifacio in prooemio Sexti. Conser entilem tib. O. ANupti c. at. Eadem & Regesti est ratio, quod contra Decretales non est allegandum, quales sunt hodie Corpori Canonico inclusae. Vid. Alberi Gentia p. m. H. Recurrere t men eo iuvat , ubi vel textus emendandus, vel decretalis in dubium vocatur, aut Ramundus forsan dormitavit. Quam viam etiam monstrat Innocentius .in praefatione apparatu ui in incretale
De omissa in prooemio Decretalium No-
'oon caret reprehensione compilator juris Canonici ob omissam L ' nitio operis invocationem Dei, quae in corpore civili religi se servata, & in Pandectis Florentinis praefixa Constitutionibus de Confirmatione Digestorum , quarum una Latina est, altera Graeca. Utraque a Justiniano posita ante orationem ad Antecessores, ut moisnet Taurelius. At quia sib titulo Codicis , de veteri iure enuci ando , repetita est post constitutionem de Conceptione Digestirum, ideo quandoque omittitur in vulgaribus editionibus, sola o- Invoeatis ratione ad Antecestares prooemii vice ad Digestorum libros retenta. nominis Nec verum tamen est, ab omnibus exemplaribus iuris Canonici in- divini invocationem abesse. In meo enta reperio, quod Venetiis editum' venitur per Thomam de Blavis, de Alexandria, & in Glossato impressis in quibus Venetiis per Magistrum Andream de rapia Anno a pr. Scimus ἁ- eo Reinaldum Corsum3. Indagat. 11.rationibus aliqaot omissionem ex- εmplari B a cu- buri
15쪽
eum reprehenderet. Sane invocare nomen Domini in omni opere & actu oportet . Sed quod haec invocationis formula litetis praescripta operi , argumentum sit internae invocationis,caque omissa Pontilex dedignatos suerit ucrum Pontifiem inVocare Christam, nondum persuasit Wisscnbachius. Novimus etiam tathnicis usurpatam , & ab ea Poetas Graecorum ordiri solere. Ar tus : gκ Apollonius Rhodius : , φοιβι. Ubi Scholi sta : ἔθΟ--πνοι oro,M. Secus atque Latini, quibas propositioni invocatio Lbjicitur. Sed horum invocationes non tam ex pietate, quam praescripto artis proficisce- .hantur. Et tales sormulas hypocritae N Athei praefigere sibi pos. sunt. Veri προσκυνηs ιεν πνεύ/ιαπης ἀληθεία invocant.
ad prooemium. De Gregorio IX. VVelsoriim& Gibellinorum factione. Mutati ope
CRegorius IX. electus est Pontifex anno Domini irari sedit oi . annos, menses tres, mortuus anno Domini ia r. successor Honorii m. Ipsi Caelestinus IV. successit. Patria sitit Anagninus, dictus antea Hagolinusaex Comitibus Signiae, Innocentii Hl. nepos. Ex Diacono Cardinale S. Eustathij Episcopus Ostienfis & Velite nus factus ab Innocentio III. Pontifex Romae creatus prope Septizotitum, in diaconia S. Luciae in Seps otio ab octodecim Cardinalibus 18. Kal. April. die Sabbathi , ibidem & consecratus postridie, die dominico, coronatus ad S Petrum, V. Kal. April. die Paschatos Sedit tempore Friderici l I. Imp. quem & cxcommunicavit. vide Piatinam, Κranaiam Ab. 8. e. Et chronicam Abbati m. sperg. Unde faction s G vel ptiorum pro Pontidice & Gibellic
rum pro Imperatore in Italia, ortae. P. Amilius iust. Erat Trias tib. d. c. 8. NonduS' Lb. r. dee a. De Guffis & Cibellinis, exstat in operibusBarioli tomo ultimo com mcntarius. Hac nomina premitus coeperunt audiri a nato Clituito crna contra inia centiam IV. a quo in concilio Ggdundiasi xx mranunicarus bellam
16쪽
in Italia gereretpridericus IIImmRom. Rem exNauclero reseciun,
generat. XLil. A m n hoc, inquit, opua Pistorientes primo avduum.
luxi lares ccpiae . Imbolum sn has rent ,-: Qui vero ob Gnr-di CHaras signis erant , eis clamarent et C radus enim Deum in pago vertista: ιinlitatis Maiblitisinferebatur nutritu Mino Caesariani belingi, Gibιllini, Pontificis sociis Gesorum n m n mansiit , quo ol. m PI estis Italica auxcia contra Caesarem Cun dum duxerat. Huctenus Nauclerus. Conser omnino Peucerum in
chronico Caronis tib. . . De gelphis vide etiam Ooldasti Alem, remtom. 3.ol. ε/. insin. Dictum est Hugolino nomen suis. Gregorio. Et iapo quae ri solet, cur ex more mutent. nomen Pontifices inau-garaii. Platina originem a Sergio Il. repetit, obturpe familiae suae cognoifi cm ; Os porci ; inde consuetudinem ad successores promanasse. Sed contradicit Onuphi ius in vita ejus : ,' inquit, hic Platina ex Martino tradat , a regium II. primum fui , qui nometrmutaverit , apud neminem vuerum auct/rum inveni limo ex ina
m Bibliothecario, ut hoc tempore vixit ontrarium elicit , eumstat ceries ante Ponti scatum Sergium vocatum esse. Sergii ergo nomen semper habuit,os porci vero cognomen , & ponti sex sectus cognomen praenomine tantum rotento omisit. Quod caetaris quoque Papis usa venit.Idem vero Onaphrius ad vitam Johannis II. addit ex G ilies-mo Bibliothecario, Johannem XII.qai Platinae est XIII. ante dictum nomine Octavianum, primum omnium omissi, gentili nomineritaria quam majestati Pontificiae minus idoneo , se Johannem appellasse, ejusque exemplum secutos Pontifices sequentes, qui parum conveniensi nomen habuissent, quod deiticeps in legem perpetuam abierit ; Confirmasse autem maxime hanc consuetudinem Romanos Pontifices, ex Germania electos,barbarorum nominum deformitate commotos , quales Bruno, Gerbertus, Suidegerus, popus, Cel 'thardus, Anselmus, Hildebrandus & similcs.. P. Cregorius originem ad Petrum Apostulum refert, primum scilicet Pontificem,
cuius nomen ipse Christus mutavit, cum antea Simon vocaretur. DE EV 2. c. i. v. I. Marc. c. 3. Conser Montacutium orig. Ecclu
17쪽
p. i. n. ias. Eiusmodi nominam mutation in sacris seriptu in se eius fuere vel Deo jub te, vul hominuit' consciisa, v l suo c ujusque arbitrio. Vide Philonem libello et gantissimo de mutatis in sori. plura nominibus. Abrahaino, Jacobo Deus, Josepho Pharao, Jοὐχ Moyses mutavit nomea . in novo testamento Paulus e Sau. Io, Barnabas e Josepho , Petrus u bimone, uJacobo & Johanne Boauarges. Apud Ethnicos solita sani mutari post Deiscationem. ut augustiores viderentur, sic Leda mulier, Nemesis Dea, Circe, Maria ; Ino postquam Dira tacta, Matutas nominata Qui AEneati postea Jupiter indiges Quirinuβ nominatus est, in gratiam Sabino.
rum. Ludov. Vives ad Augus&m de ciP. Dei lib. a. c. is Alex. ab
Alexand. lib. c. o. Copterum saspccta plerisque gentibus suit sine itista causa nominis mutatio. Eaque ratione Philocomasium mer uix apud Plautum a servato militis gloriosi reprehenditur quod se Olycerem dici fingeret. Jure Romano ad J Corneliae de falsis p Gnam redigitur liber homo cου. f. ad L. Corn. de Dis qui dolo malo novum sibi nonam imponit, quo quid alietni intercipiat, ut Paulus
ait in sentent. rit. ad L. Corn. lib. F. t. asac tu L. DI L. cod. sic uncus
impactas est fugitivo illi, qui in C. Marii nomen invaserat Tullius 1. Philip. servus qui se Fabiae Isiliu ex Cnonii Commodi fami lia esse iactitabat flagellis caesus est ac domino restitutus , Caputolino , in Per inace Meminit di Lucianus cujusdam, qui saepius mutato nomine modo Pyrrhias , Dromo , Titius, modo Me acies, Megabysus, Prot/rchus appellabat. Memiuit Ambrosius Epist. a. Auxentii haeretici, qui te Mercurnam appes, labat. Etiam adoptatos in adoptantis nomen transiisse vulgo no- ltum est. Hinc eleganter ludit Tullius in Bruto, Staienum seipsum adoptasse, e Steleno Aelium secisse. Cum enim antea C. Staienus Ligur diceretur, Caj. Aelium Paetum se voluit appellari. Adi Ra-
dulph. Fomerium rer. quotad. lib. o. cap. t . Sedi servi nomen
in . domini erat potestate , quare & libero homine in servitutem redacto dominus nomen mutabat, ut Josepho Pharao, Danieli N buchodonosor. Vide Josippum historicum antia. ti a. capis.
18쪽
. CAP. XL Papa , servus servorum, ad prooem.
Decreta cuspecta videtur p. gorio inscriptio Prooemii , us ego ius
Pix. Dominus salutatur, qui mox in salutatione servus servorum indigitatur. Et sospicatur hunc honoris titulum ab editoribus processisse. Et certum est, Pontifices non Dominos, sed Domnosi α σαλλαβα, colini fuisse dictos, ut traditonuphrius Panvinius in interpretatione vocum Ecclesiasticarum , quae obscurae vel ba barae videntur. Ita Epistolis Ivonis Carnutensis indigatamentum Donaiah, quam domini frequentius occurrit. Et tebatur Alberim Krannus lib. I. c. 3. 37. 3δή dum agit de pace& investituris concessis olim Imperatori, tunc summum pontificem non sancti simum Dominum aut patrem , sed Domnum fuisse appellatum. Profitetur itaque papa se servum servorun modestissimo titul sunt qai putent hoc praedicatum, ut nunc loquimar, a Gregorio IX. i troductum. Alii Gregorio I. adscribunt. Dicunt se servos servorum, non quorumlibet, sed servorum Dei, nempe Petri & Pa li , ut sentit glossa a. c. quoios p. ad verba: Et perte : ea . t. q.l 'Nempe ut Apostolus Paulus se nuncupat servum JesuChristi ad abnur. v. t. & AposL Jacobus c. t. vers. r. Justinianus etiam servum se dixit ultimum DElin l. i. de D. Prae potest. Afri Sic regnumstum nobilem servitutem Antigonus vocabat,ut refert gelian. a. Vari hist. c. a, Sed mirari non nimis debuerat P. Gregorius . quod Papa vocetur.d0minus, cum& Deum appellari se gaudeat. e. satu dist. ρε- Et glossa incap. Dudament. de Eliel. in θ. ubi cum in textu esset , pa pam nulli hona num subesse, ita subiungit Glossa et o hac in parterva ποπ UZhamo, sed Dei vicariux. Papas Deus iis terris. Bald. in Luit. C. sentenci rescin. Decius in e. r. de Constit. Felin. in c. N. de jur j. Et quod facit, facit ut Deus, non ut homo. c. Inter
corporalia. De transi. Di c. Parisius cons. G. n. 1sa. voc Papa
est quoddam numen,'e qaasi visibilem Deum prae se ferens. Factanta Papa reputari debet factum a Deo. e. quanti trans'. D. Conserauctorem Bruti fulminis pag. m. Papa est monarcha absolu-
19쪽
aestitato luris canonicitus, Rex Regum ,imo solus in O. b. I: pcrator, ait Maria in Episto. Ia Romae scripta ad Pau una V. iolao i cxi istos Princeps, Vice Deus, omnipotentia praeditus. CAp. XII.
se Salutationibus, S apostolica be- I
nedictione, ad prooeni. GRegorius , IX. salutem & apolioli, ana bcnedictionem impertiatur Scholaribus Bononientibus. Mos Lit fere omnium gentium bene precari iis, quibus scribebant οὐ quos adiciant. De vario v terum salutationis ritu tractat Antonius Guibertus in Polyhistore,
p. s. Salutabantur Dii: Plautus Ericch d. acta.j. .ult. . . Deoi--M os ii a ratum AEd forum. . Cicero pro Roscio Amerino : -ου si uue canes quoque iatrent , quum Deos sa tara m Muiquι venerint , opinor Hi erucas ringa Dur. Cato de R. R. c. t. Paterfam. ubi ad vitam venu , ubi larim familia, em salutavit. SalutabantGr templa & agri, ut Ovidius lib. . ct tr. ntitamorph, ostendit, sed& Elephantos in Mauritania post Q. Ionem adgressionem sidus salutasse Plin. lib. δ. I iuri hos cap. t. scribit. Salutabatur patria ab his, qui ex aliqua peregris tione salvi domum redibant. Plaut. Bacchid. . . a. s. t. Neritispare a satae , quam ego bisunio a postquam in Ephesum abii, nunc conspisiam lubens. Virgil. 7. Aeneid. me fatis mihi debita terra. Erant matutinae salutationes, earumque vox propria , A V Et Martiat. lib. I. Epig. s6. Et matutinum portat ineptus ave. Et lib. 4. Epig. 7'.
Disiurris tota vatus urbe, nee ulla cathedra est, Cus non mave feras irrequietus, Ave.
Hine raphilinus in Adriano hoc ἐωυον vocat, Gradicis χἀιρε usitatum. Lucianus ώ ἔωθινον in dialogo, qui φιλο--πὶς inscribitur. Et ut advenientibus Ave vel Salve, sic abeuntibus, vale dicebant,quae de post Coenam,atque vespertina erat,sed &mo tuis vale dicebant. Servius lib. I l. Aeneid. MI Poetae. Sic dispositum assati,discedite, corpuι. δε η
20쪽
, inquit, talus, pr evos mihi funebre, a
faminime , ut dirisset ortuis , VHe , vase , vale. Vide Brisson, I p. aDformulis pag.m. 76. Opet, R . 31.3s. Sed ut propias ad G rcgo- RUer fiarii nostri calutationem ac amus,constat rescriptorum constitu- 'sa laba itionum initiis salutem adscribi consuevisse. In L. a C. R de ossici Red . prov. Anthemii Aze, cari r nobis. Et l.I.C.T.de priv. eo qui in lac. pal. Palatinis ἔνυ meritis salutem. L. f. C. T. eod. Dti Aor Anthemi Grilsimo nuit. L. i. C. T. Qui peta. ni. Have orisphite, cari man bis. L. 3'. Qeod.de Haeret. Diotimo suo se lutcm. L. . C. T. de haeret. Nave Donare K. AP. id ist, xari me nobis. In l. . de oper. pubI Have Telix. VNI. l. s. Eo d. iii μοι uuliue V NB. L. f. dcc. C.rde appellat. Petronio Probiano suo Mil. L. 3r. Eod. lmpp. Salutem dicunt ordini civit. atis Karthaginis L. fr. Eoa. Have R Hrie κNB. Junge Briff. de formul. l. l. m. si .
Eadem ergo pietate di Pontifex Gregorius salutem Scholasticis de
Doctoribus Mnoniensibus precatur. Ubi tamen notandam,hanc salutationem eo non pertinere, ut videatur absolvisse ex com nicatos,ut statuit Innocentius ali3uando. t. X. δε senti Ex eoim. Adde Cument. Ita. eod. tit. Non solum autem salute impertit Bononienses : sed addit, - .
N Apostolicam benedictionem. Apostolica audita formula, qua
Apostoli utebantur. Actor. c. IS. V. 23, ibi. τῶ cmἐ3,ων χαὰ.... Hac sormula utitur & Jacobus c. s. v. . Et sertar
Cleon primus in Epistolis χώρειν usurpasse , ut habept Lucianus pro L)pso in mutando, di L. aertias in Phalone: primum autem eo reiecto, D, Plutonem praetulisse, iidem reserunt. Hoc
χα ρειν explicat Apostolus i. ad Corin. uverss. Gratia vobis &pax a Deo P. tre nostro & domino Jesu Christo. Eadem formula
habetur etiam la postellari ad Grinth. c. r. v. s. ad Galat. c. r. vo.2d Ephesos e. r. v. a. . d Philippenses c. r. v. a. ad Colossenses e. r. v. a. Priori ad Thessalonicenses e. M v. i. & Posteriori e. ι v. a. Priori ad Timoth. c. r. v. a. & posteriori c. r. v. a. Ad Titum c. r. v. .. Αa Philemonem c. i. vers. p. Ubi per p. acem Hebraorum more , omnia