Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. de Cocceii ... sub titulo Grotii illustrati antea editis, nunc

발행: 1751년

분량: 577페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

1ra Hem iei de

m me meusere, ex dictis , poseaque dicendis cousat. Ita quoque sane quam frinolumo, quia dicitur , qu/mque pose de mediis

sua conservatioris ex proprio iustiola consitu. eme ι seu ut loquisur Hobbes. d. l. , rurum actio, quam quispiam acturu' es, ad comservatiouem suam conducas, i iam naturesiiure judicem esse. Si enim de iure loquitum quod se. de jusula aclionum , DA mediorum irasmodi quisque eon tuere in sua causa

dettir. Si sero de sola utilitate , qtiou sciquisque iudicare possit, quid Abi conducat ;mbu id aci partes iudicis: per Iudicem enim in hac qiwtione intelligituν. qui de iure , non qui de utilitatihm iudicae. Cum V h die privat tu quisque qui si ad vitam , vel

rem privatam ruiti , arat necessarimnst, com

cocceii Commentarius

Jcim in l. pen. T. de recepti ain. l. II. n. ff. ad. Treb. Execratio enim a judice noujst, nisi per imperium , uti nu lata execuro via alia, l. I s. f. a. ff. de re jud. ord. Camp. P. 3 t. 48. Unde eg imper is in jure diciatur, l. ulu T de ossicio eius , cui mand. Idemq- uatura relatorum infert . cum alius Id qui, alitu cui imperat; eg sc alitu qui , alim cui paret; eodem modo necesario auferant , qui, sed cui im dicit: to te iudicium is propria causa a lam, tauquam natura *Fiu repugnans , eg quia fieri per uaturalem rationem id uon potes , ipse iure milium es,l. un. & ibi DD. C. ne quis in sua caus l. ult. S. pen. C. ubL Senati Mev. p. s. dec. 323.

II. A tertim es suspicio ex φιλαυτ α . est sui ipsis Imdio uasa, quo acti homines haud

proprium satia uattirali non es s seus in

de eram iudicem in propria causa iure natu radi consilueris, ident eadem ratione tu h

Hemo , N quolibet alio Ilain seceris. Sic hodie perinde, ae ivsatu nam ali privati Iudicant , quia sisi aequire Minsit, V m acquirendi habent ; bie MIem voti es actiniudicis , qui de iure e sed patrisfamilias , quiqvid Abi commosum , mirat. Si vero is hac assu bitione aliquid non iure factum dicatus, de re nou ipse , seu iudex iudicat, idque in olibet satu naturali aque , ac alior ut hinc planum fas, quam sis docti λομοι quoque hombium imbecilla. incerta de

nisu i mris natura ratio ; in cujus tamen sacra involare. qtiis hodie nou a et , qtii vel

Jufinianeas hsω imis descriptiones sestem instexerit Τ Alsolute ergo, eg Ampliciter Itιι-

tu in , neminem talo iure indicem esse iuralia causa vere propria posse ι huiusque hi mota regula dato sum principia. I. Prinuma es ipsa nam lis pngua inter rationem judicis , V partis: at e hae r pugnantia , H contra Actio deprelauditurrum iu cognitioire , tum in executione causa. In cognitione enim partes conseri ut iussu a

esse, iudex id demion cognoscit: partes si

lene. In exectigione tit quoque clarius ese, cum Nemo habeas imperiitiis , vel executionem ius ipsi ou , οἱ in parens s imperitim enim superiuras es s nemo arietem se ipse superior, uin inferior : quam ratiouem quoque urget quin semper sua ear se pim tribuant . Neque enim cuiquam mortalium , tit Sallustius ait in bell. Catil. , injurias pariaa videntur, ineruo ne Terentius in Andr. Acti 2. sc. s. verum esse se inquit, vulgasum illuur Omnes sibi malle melius en , quam alteri. Ex hoc

armem principio arcentur homines non modo astris , seu U aliorum cario coguoscendis,

quarum Ihidio ducuntur, eg tu alter tram.

potiω partem affectu propendent. Θωn iurem graciter ita dis ris Caesar ami Sallust. d. l. Omnes homines , qui de rebus dubiis consultant, ab odio . amicitia , ira , atque misericordia vacuos este , decvi . haud facile animus verum providet, ubi illa ossitiunt; neque omnium quisquam libidini simul, ac usui paruit Rc. Et pie Ducitum es a Inst. in l. x6. C. de judic., ut omnes lites fise Iise

Dictove procedans. Ceterum hac ratIo non

reddit iudicium ipso iure uriEu- ι seu excertio haec a parte oppori, V probari debet. Ηactenus B. Parens. ε . In genere verum est, neminem iudicem A esse posse in propria causa; an vero natu- alis judex sit humanum genus. eXamina

is vimus in Dig. Pro . VIII. Verius est. patresfamilias suae cujusque familiae Regesis esse . indeque naturali jure membra fami- liae jus cogendi debitorem non habere , sedis litem inde ortam a patribusfamilias decidiri debere. Viu. Disi. Prooem. XII. S. 6 Ia. Excipe i . si judicium cessat, i. e. siri judex vel continue, vel ad tempus cetatiis in L l. I. c. I. F. E. n. I. L 2. c. I. H L a. u. I. BI c. 7. f. a. n. a. 2'. Inter, , sumias potestates quilibet etiam naturaliis ratione

492쪽

Ad me. Gratii Lib. I. cap. III. g. XVII, V XVIII.

ν' ratione iudex est in propria causa; quia hie , quoque judicium cessat. Sed eum inferioris uacura inguat J , , Quia , , coactio supponit imperium , quod inferior ,, in superiorem non habet. Itaque ex coactione saltem paritas sequitur J, Si princeps saltem ex pacto suo populi ju. se dicio, & poenae sese submittit; tunc popu-ri ius non vi summae potestatis, sed ex pactori judicem agit: adeoque non est diu Isi sum.

ν, ma potestas.

. Ac proinde s minutatis disso J - Imo p sipulus non vi summitatis quae tota est inis Principe , sed ex pacto contra Principem, ν agit.

hicipitem J - Quia duo quasi sunt, , capita ejusdem corporis. i. e. duae summae ,, potestates ejusdem imperii. Auctor dubiumri hoc jypra S. 7. u. t. his verbis reselvit:

is Neque enim ut in uasurali corpore nou p . ,, test caput unum ese plurium e porum . ita ,, in morali quoque corpore; nam ibi eadem is persona diversa ratione corasilerata caput ,, potes esse plurium . iae disiciorum corpo- rum. At verior responsio est , summitatem

is plane non fuisse divisam , sed solam ad ini- ,, ni strationem : unum fuisse imperium , sedri eXercitium per concursum alterius. & parisse potestatis . fuisse restrictum. D μu non ex eo , quod optimmu huic, aut siti videtur r sed ex Dominate metiendiam es Jri populus enim pro lubitu de suo jure impe- ,, rii disponere . illudque vel in totum , vel ,, in tantum : & vel uni, vel pluribus: &,, sub certa lege conserre, potest , etiam cum, , incommodo suo. Exemplum Detias refertur a Platcine J A Ve ba Platonis is L. 3. delegidi p. via 684. haecis sunt: Tria quadam regrea tri ι emitatibus, ,. qua regia potesate regeremur . consitura ,ri mutuo iureiurando alii estis confirmamus, D ex earum legum formula , quιu Ibi de ima, perandi , paren lique jure conminuet eou.

is siluissem: partim quidem ne gravius, duinti riusque imperium temporis progressu, is genere ipso n amplificato . feret: parsim, , Dero bis rebus ita a regibus jurejurando sari. citis, uti nec ipsa regna illa e Merem, ueque squi id moliremur . tolerarent ι Re P ges vero regibus , pomi I populis , utro ,, que autem mutuo utrisque , s injuria os is ceremur . opem , auxiliumque larmor. Cum enim Heraclida Argos, Mesraram,

id Lacedaemonem, eouuiuisent 3 ri Recuper se iis scit. a Pelopidis duce Temeno Argis a Tom. L,, a Cresphonte Messene , ab Aristodemo, , Sparta. Pausan. 4. vid. in v. h.

., Equidem in dubium hunc regni statum v, se cat Boeclerus in me. h. Sed non video,, ullam dubitandi rationem. Tria enim hie,, distincta suere regna , ubi populi, & reges se invicem ita disposuere , ut si unus fines,, imperii excederet, vel si populus legibus,, latis non pareret, reliquae duae civitates is auxilio essent. Status ergo in uno quoque ,, regno suit mere Monarchicus ; sed ex pa- ,, eto , ct conventione facultas erat restricta :,, ac Rex consensu suo reliquis regnis jus ju- ,. dicandi tribuit. Regna igitur illa non age ,, bant contra violantem tanquam superiores, , , sed ex conventione: cujus rei exemplari quotidie occurrunt. Vid. disp. B. Parent. se de imp. in parari

A n f. XVIII.

u AE R r T Auctor, an divisa videatur summa potestas, si princeps nihil sne Sena. tu se facturum promittit - & recte id negat. quia Principes ex consensu , non autem ex jussu superioris obligantur. Alleg ta ab Auctore exempla plane huc non pertinent , quia principes non per modum pacti, sed per modum privilegii talia permiserunt magistratibus inferioribus: quod proinde Princupes iterum tollere possunt. Cum Reges actasma quadam uolgent esse rata J xis Auctor recte statuit, inde non inferri divi is sionem imperii , aut communionem summaeis potestatis; id enim vel ex pacto sequitur , , , vel est res meri arbitrii. Priori casu populusis irrita declarare acta potest, non jure s ,, perioritatis, sed ex consensu . fit dispositi ,, ne Regis, qui ita voluit: via. supra F. 36. ,, π. I. Posteriori casu populus jus agendi ,, non habet , nisi ex lege principis, qui eam is pro lubitu mutare potest. Atque huc perti. o nent edicta Antiochi, S Constantini , deis quibus mox. Idque Reges Galliae Partamen ,, to . quod diplomata regia confirmare solet,

, . Opposuerunt apud Grammorat. hs. l. s. is Thum. l. 66.

Iul.lligi debent restaudi regis ipsius imp rio J., Adeoque non ab aliqua potestate suiso periori, sed ex suo consensu , suaque dis-

is politione.

Ne sibi parerem s quid legitas adversitim iu γα I se Vera enim imperantis voluntas

is semper esse videtur . quod legibus conum R r nnienter

493쪽

RI. I murici de Coecesi commenta ius

se nienter axere voluerit , non enim aliterri agere absque injuria potest. G onovius ιι

, ,h. f. aliud exemplum refert Trajani, quiri noluit sibi parerent, si quae jussisset post , , largiores epulas. At dictum est, dictetiaia haec non esse pacta, sed privilegia a Prinis cipe indulta, quae tolli possunt ab eodem is Principe. Aures. Via Adde ins c. 4. f.

ri 6. N. S.

Etiamsi Imperatoris rescriptum pro erasurdIllud enim rescriptum sub-&-obreptum vi

detur.

Quibus adjectum est, νre poseriu1 tesamentum Dahas 4 o Similitudinem Aut tor in eois ponit, quod adjectione hujus clausulae te- , , itator cavere voluistis videatur, ne quid , , fallaciter impetratum pro vera ejus volun se tale habeatur. At claudicare mihi videtur ., hoc simile; nam in praecedente casu Ve-- rum est, subditos non teneri ex jussu Prin- cipis legibus contrario : tum quia Impera- tores Romani jus non habebant aliquidis contra leges statuendi: tum quia ipsi hancis legem dixere. ne subditi eo casu obtem- M perent ι quamdiu ergo illa lex subsistit , is tamdiu impune non parent: idque ex ipsa se jubentium voluntate. At aliud est in teita. mentis , quibus testator addidit clausulam

, , de non revocando, haec enim clausula o non incit, ne posterius testamentum va. , , leat, uti putat Auctor neque dici potest, se posterius testamentum non ex vera volun-- late profectum videri; quia cum posterius se testamentum veram , & novissimam volunis talem declaret, contradictio esset, in prio- ri testamento contineri ultimam volunta- , , tem, cum ulterior . & novior voluntaso exstet. Atque hinc in legibus Romanis r is fertur, neminem hanc legem sibi dicereri posse, ut a priori voluntate sibi recedere non liceat. l. 22. Is lG. 3. Adv. L 3 g. ,, S. 3.Is D N. Int. conjNam hae qtioque clausula escit, utp serius tes euimis BD. J Imo haec clausula si id non emcit; nam utraque voluntas , proia diversis temporibus , vera voluntas testato.

ri Adeoque uti clausula , ne posertas tes m mentum vadeat , posterioris voluntatis si--gnificatione tolli potest; ita & illa, ne acta Principis rata I t. nisi a Senatu, vel coetuis aliquo probemur, Regis jussu expresso tot ,, ii potest.

Regis jussu expresso tolli pess 2 Princeps

is enim Ieges a se latas mutate, & tollere,, potest.

Speciali posterioris voluntatis Auferulano Io Grotius existimat, posterius testamentum ,, non rumpere prius, cui clausula adjecta, , est de non revocando: nisi in posteriori te- , , stamento expressa prioris fiat mentio. Nos is contrarium statuimus in Jure nostro cona, trOV. para. a. lib. 28. tis. I. q. I a.

An L XIX.

Neque Pobbii bis utor ara Ioritate J is Ru ,,tor inter eos, qui circa formas imperii sal , , luntur, etiam Polybium reseri, qui remia publicam Romanam suis temporibus mix-- tam suisse, alti L. 6. p. m. 639. aut ad mixtum genras Re Misa refert Rem-- pnblicam RomaNam J A veiba Polybii haec sunt: uuibusdam in rebuε, te ny oi ibus, is populus parebas Senatui , se' Conquisus iis in quibusdam imperabaus Consues sive S is natu ι in quibusdam sue senatu tribu is teram. At bene notandum , Polybium non ,, loqui de mixtura status , sed administrat , , nis; forma enim Rei publicae erat mere pori putatis : sed administratio divisa fuit interis Consules, Senatum, & Populum. Si nou aaiones istos, seu jus agendi J - , Optime Auctor distinguit inter jus impe- , .rii, & inter eius exercitium , seu iacuit o tem agendi. & administrandi. Jus enimis immiti non ex facultate agendi , sed ex , jure . ac titulo aestimari debet: jus autemia imperii tempore Polybii penes populumis suit. More fuit popularis I Recte; nam antequam Augusti impetii ius sibi arrogarent, summa pote itas fuit penes populum : idque ipsi Imperatores asserunt, dum ajunt , per legem regiam populum omnem suam potestatem in Augustos transtulisse ἔ quod vero non habuit, transferre non potuisset. Senatus autem non

proprio iure imperium habuit, sed jure populi ; unde & SCta ad populum deferebanis

tur per formulam, velitis, ius easM Quirites e& populus vim legi dabat respondendo , v

mmtis , pubemus.

Auditio. Imperatores sero admodum ubi jus imis perii arrogasse , & propria potestate usos is esse, supraf. 8. u. Io. vidimus : adeoque is sub C.esaribus quoque status suit popularis. uuam ad optimatum reginim refert J Scit. quoad administrandi modum. χω

494쪽

,, dem verum est quoad exercitium imperii. - Nam non sine ratione Brutus libertatem po- ,, puto redditurus , noluit quicquam ex regia is potestate minuere . uti loquitur Livius L. M 2. c. I; ideoque omnia jura. omniaque in- , , signia potestatis regiae, consulibus tribuit, i, wid. qui jure, se auctoritate populi omnia is administrabant.

Subdita erat populo I Hinc Valerius cum

se in regni affectati suspicionem venisset , v cato ad consilium populo submissis fascibus,, in concionem ascendit, & addit Livius d. t 2. c. I. gratum id nitistitudini spectacu

ri in in mille, submissa Abi esse imperii insigurar

is eo esseonemque factun , populi, quana comrisulis muIesaieni , vimque, majorem esse. ,, Quin idem Valerius legem tulit de provo-ὐ catione adversus magistratus ad populum , is d. l. 2. c. 8. Sed Ne ipse Polybius L. r.

in p. 22o. L. 6. d. l. rem Romanam con-

,, seri cum statu Lacedaemoniorum, ubi st

is tus fuit popularis. vid. s. seq.2Mi magis eximiam speciem J - Auctor hicia iterum bene dit inguit inter ius imperii,

o ejusque administrationem ; sed ipse nomis ubique eam distinctionem observat, uti ire se Dictatore . & Reg bus Gramiae observavi. mus supra S. Io. ες' M.

1 3 i. e. absolutissimum imperium.

Et regnum Laconicum, qui merus es primcipatus J Vid. supra S. 8. u. I. Lacedae monii reges non jure proprio, sed alieno exercebant imperium I adeoque nudi officia-Ies fuerunt. Viae supra F. IO. n. z.

Aliquot rogui Decies ese interjectas J Ubi vel ipsum jus imperii , vel saltem administrationem . vel jus , & adminis rationem misceri, putar: de qua mixtura egimus supra L 9. Additi , , Formam imperii misceri non posse . nec ,, unquam mixtam fuisse, supra vidimus. In Regibus Hebraei, J Status Reipublicae Hebraeae . quod ad ipsam formam attinet , mixtus fuit ex regio, ct Aristocratico statu. Nam Syntarion Regem assumsit. non se subis misit Regi, Schi arae de 'cr. reg. Nebr. c. a. tbeor. 7 ι idque confirmatur ex loco Jere. niae vid. mfra. u. 3. ὶ ubi Rex fatetur ,

se contra proceres nihil posse. Aditio. Ossander in off. ad s. ao. h. statum Ism, braeorum sub Regibus mere fuisse Monar- Achicum , &Synedrium plane non fuisse, i, defendit: quod verius esse puto, & rati

is nibus mox demonstrabo.

Uebrus Pressa , His exemplis probat

,, Auctor , Orientis populos sub absolutissi- is mo imperio fuisse : adeoque & Judaeos , , , qui talem, qualem vicini. Regem habereis volebant.

Notum illud Maroni, J A Comparantis r is gnum apium cum ahsolutissimis mundi Re-

Nam N in Germanis,st Ilia tum reinges erant 3 se His Civilis opponebat reges A siae, is in quos populus ipsum jus imperii trans- Rripsit, cum Germanorum Reges nudi su serint administratores, bellique duces.

Jus regium describens J Quod jus regium

late explicabimus c. seq. f. 2. Satis ofendit, adversus regis injurias uti

Synedrio verum imperii vestigium supererat, nam causam ibi Reges dixisse, vidimus. Aditio. se contrarium mox demonstrabimus.

Tibi soli peccavi J At te ne Gronovius mo net , hic non excludi populum. Inficta Derbera 3 plurimas hanc in rem auctoritates Rabbinorum colligit Schich. de

viri reg. c. E. theor. a. At bene Ziglerus

hic observat, somnia haec Rabbmorum esse, nec ullum exemplum dari Regum ita cast satorum I neque enim sacra pagina , neque dosephus , accuratus alias in notandis Η hraeorum moribus auctor. neque ullius gentis vicinae scriptot id monuit : non ominiari hanc ignominiae notam , si unquam ea in usu fuisset. Additis.

Rabbini non ob quodvis delictum Re- ,, gem huic sustigationis poenae subjiciunt ;- sed ob tria, st. si multiplicat mulieres ,

equos, aurum , & argentum. Sebih. d. l. p. - έO. Quamquam id negent alii , fari ad omnia delicta extendant. Seli de Si Medr. L. 3. c 9. Sed ineptam hanc, ct sturi dio extollendi Syntarii sui excogitatam , , fabulam esse, vel exinde apparet , quod ,, Deus multiplicationem mulierum . equo. rum , auri, argentique , inter beneficia

is Davidi, & Salomoni collata reserat. Sed ea apud illos infamia carebant I - Id-D que late probat Sch h. d. I pag. 6a; ubi R r et tameta

495쪽

o tamen satetur, exemplum de Rege ita ca-ὐ stigato non exstare. Ideoque non a si lare , sed ab eo , quem l eisset J,, Regulariter Inspectorem seu appa- , , ritorem synagogae reum percutiisse , ex , Rabbinis refert Schic inutis d. l. p. s8 ἔ,. ubi ritum verberandi prolixe recenset, &,, viros honoratiores non cum exprobratio.

, ne, sed vultu submissis caesos suisse. ait.

pag. 62. Quam fabulam mox refutabimus. A paenis antem coactitiis adeo liberi erant reges.J Nemo enim superior erat; nam Syn- edtium eo tempore nullum fuisse, statim se videbimus. Ut etiam exciseationis lex in iis resfames I, , De qua Deut. XXV. v. v. Ruth. IV. v. - .; ubi merito notat Osander. majorem ,, ignominiam fuisse, ob delicta verbera pati. unippe cum ignominia conjamaa J,, In f se ciem enim spuebatur recusanti, & ignomi se niosum nomen ei tribuebatur. Vid. Abia

Ea creatura iudicia regem J Quod verum is non fuisset, si SInedtio reges subjectiis fuissenti 3 me cum isa sint 3 - L e. cum certumia sit, Reges Hebraeorum in rebus plerisque, summo jure imperasse, via. u. I. Tamen aliqua iudicia, arbitror. regi sademta J - Imo nulla : uti jam plenius d

is monstrabitur.

Mansisse prater Oniarium, quod a Mose

in triticiis ad IIci ouis tempora perpretia comptatione duravit J se Adeoque ex sententia is Auctoris Regibus Hebraeorum, etsi sum. mum imperium habuerint, judicia quae- dam ademta fuerunt. Atque hoc exemplo,, probare vult, dari aliquem statum medium, , inter Monarchiam , ct principatum. vid. u. o r. At bene observat Osiander, per Syn ,, drium potestatem regum restrictam nonis fuisse. Nam l. certum est , iudieia illa a, , Mose , suadente de throne, introducta coissio Exod. e. XVIII. N c. XXII. m. c. II. U' Deus. c. A VII. tantum temporaria se fuisse , & vel saltem ad ingressum , ct o o Cupationem terrae sanctae durasse, vel postis Iosuam desiisse. Sane II. nullum illius byn- , ,edrii indicium tempore dudicum exstat: qmo mortuo Iosua. & generatione illa exis stincta, Israelitae a vicinis populis subacti, is horum iudiciis subfuerunt. I . c. II. v.

ri tunc lIl. dicitur, Deum suscitasse Ν B. Iu- is iacer, qui liberarent eos de vastantium ma-

is nibus, Dd. c. a. v. t ό. IS. Atque per se hos judices regebatur populus, uti de O-- thoniel id asseritur L c. III. N. 9. , Ici. si Sane IV. si eo tempore exstitisset tale Syn se edrium , qui factum fuisset, ut suemma, , quaedam , Debora scilicet. judicem egisisset Ita enim traditur Juv. c. IV. v. is Erat autem Debora prophetis , qua itidie ri bat populum in Ela tempore , & mox v. si Sedebat sub palma, ascendebantque ad ,, eam filii Isradi in omne indicium: & hinco mater in lsrael vocabatur. Iud. c. V. N. . uid vero opus fuisset suemma, si LXX se viri summam rerum habuissent. Porro &is V. refertur Dd. c. VIII. v. 22. , Omnes,, viros Israel ad Gedeon dixisse : Dominareis no ri tu , εῖ filius tuus , U filius filii tui,

is quia nor liberasi de manu Midian; si v ri ro synedrium tunc obtinuisset, jus ei quae- ,, situm auferre non potuissent Israelitae. Sedri & Gedeon noluit acceptare dominatum , o non quia Synedrium existebat, sed quod ,, imperium sibi vindicaret Deus. d. c. 8. ..., 23 ; cujus proinde nomine, & jure, ju- dices imperium exercebanti Praesuit autem, . Gedeon Israelitis per 4o annos. Jud. c. is VIII. v. 28. Sed & VI. mortuo Gedeoneis filius ejus Abimelech Rex constituebatur. c. IX. U. I. 6. 6. I 8. cui successit Jair. is qui judicavit Israclem per 32. annos, Dd. o e. X. v. 3 Hunc secutus est Iephthe qui se noluit in auxilium venire Israelitis , nili fio nito bello principem eum constituerent . ,, Jud- e. XI. v. s. seq. ct dicitur iudicasse ,, Populum sex annis, e. XII. r. ; Abesan ,, septem ibid. D. 8.-9.; Ahilon decem . ,, v. I . ; Abdon octo, v. l . IA.; Simo son viginti, c. XVI. v. 3 r. lmo VII. leum, , , ad tempus judices in Israel non essent. , , dicitur. unumquemque quod sibi tectum M videbatur , fecisse. Dd. e. XVII. D. 6. C. M XVIII. v. I. Et v. r.; quod asseri non ,, potuisset, si Synedrium tuns temporis exis,, titisset: iEt cum VII l. eo tempore Benja- mitae uxore cujusdam Levitae abusi essent,ri is non ad Synedrium querelam tulit, sed - ad omnes terminos possessionis , omnium. ri que tribuum decisioni rem submisit. Du. c. XIX. N. a. 9. c. XX. O. 6 Sed & IX. se merito Osiander quaerit, si Synedrium suinis set, cur penes Samuelem fuisset summa reis, , rum cur ille posuisset judices filios suos ',, I. Ram. e. VIII. D. I. Sane X. tempore,, Regum Synedrium non fuisse, certum est ris nec ullum vestigium talis Synedrii in tota

historia

496쪽

historia Regum exstat. Contrarium potius is X l. ex ipsa rogatione populi apparet vo-- lebat Regem, qualem vicini hahebant, I. , , Sasu. e. VIII. v. q. Vicini autem Reges ab-- solutissima gaudebant potestate, vid. n. g. - Neque dici potest , voluisse Reges, at non ,, eodem jure, ac potestate; nam in omni- , , bus similes fieri voluisse , apparet tum ex se ulteriori instantia populi , v. s. 2O. eriis urata uos quoque Acus omnes gerises , U να- is dicabit uos Rex uester. N egredietur auteri nos , eg pugnabit bella mina pro nobis : tum ex jure Regis, quod Samuel ipsis proposuit, & quod nullam administratiose nis partem Synedrio, si aliquod fuisset, se reliquit. Et si X I. tale fuisset, Israelitis

is petentibus Regem obversurus fuisset Sa - , muel : ara non hastetis rimaritim 8 an norari confision iudicio, tempore Mosis jam a

is contem tu populi quaerenti, non respondit, is eos S e trium reiecise ; sed eos abjicereis Deum per Samuelem. Canerum XIV. ex-

tra omne dubium est , Reges omnia suo, , nutu egisse , bella gessisse , quin & criniu, , na infinita commisisse : nec ab ullo umis quam hominum ideo in jus vocatos fuisse. M Josaphat iudices per singula loca constiuis tuit. In Jerusalem quoque constituit Leviis tas , & Sacerdotes, NB. & principes sami - harum ex lsrael, ut iudicium, & causamri Domini judicarent habitatoribus ejus; ui-- bus praesdem dedit Amariam pontificem ,, in sacris, & Zabadiam in secularibus i Ris aliis , quae ad officium Regis pertinent, 2. ,, Paral. XIX. v. s. 8. N II. Qu. omnia o satis ostendunt, tunc temporis Synedrium is tale . quale Rabbini fuisse fingunt, non ,, extitisse. Atque hinc XV. David ait: Tila, , soli peccavi; si vero Synedrium ius habui D,, set corrigendi Regem, vere ita loqui non ,, potuisset. Unde & interpretes, ipsique Ηώδε braeorum Magistri cons. Abarbaml. ad 2. ,, Sam. XII. hoc essatum ita explicant, quod judicem . & superiorem non habuisset. O-

mire d. l. p. m. IO.is Neque obitat historia Ieremiae , ubi Rori proceribus ait, se contra eos nihil posse, δε-

is rem. cap. XXXVIII. v. s. Nam vulgata ,, verba illa ita transfert i nec enim fas eji.,, Regem vobis qti, am negare. Adeoque hica, non de Synedrio agitur: sed de principiari bus aulae, & helli, wi rogalant regem . ,, ut occideret hominem, quod manus vir

L Cap. III. f. XX. 3I

rum hellantium dissol ret. & terrorem, , injiceret animis civium. Rex probabat ,, hanc causam , quae ipsi , ingruente tuncia bello, legitima videbatur. & respondebat

, iis r me ipse in manib- vesris es; nee enimo fas es, Regem vobis quicquam negare. γ mnia igitur haec non a Synedrio, sed ais Rege rogantibus proceribus acta sunt. Ω-- ne Rex, invitis illis Principibus , extrahi, e lacu captivum jussit, ipsique securitatemo juravit; quod facere non potuisset, si pa Diem impcrii proceres habuissent. - Postquam ex captivitate reduces essent ,, Judari, Nehemias principes tribuum Ili serosolymae habitare iussi: atque hi princi , , pes jura dicebant populo , Nehem. c. II. v. I. 2 & 3. Quae prima est origo posteri foris Syntarii. Atque ex his Principibus, . pollea Ducos ciccii sunt, qui tanquam, , nudi officiales subsucrunt Synedrio. -- ram hoc Synedrio uerodes causam egit, ,, non ut Rex , sed ut privatus, cujus pari ter Antipater adhuc vivebat; quod vel ex is eo indubium si, quia Hircanus tunc prin- , , cipatum adhuc obtinuit. Q voL d. l. p. t 8. Qui principatus sub Herode eo p

istentiae excrevit, ut itatui monarchico si- , , millimus esset.

, , dices Dii a Mose vocantur, quia rem di- ,, vinam , i. e. iustitiam administrant; quod is proinde non de Synedrio tantum.sed deo omnibus iudicibus dici potest. Atque de δε his iudicibus etiam loquitur David , non vero de judicibus Synedrii.

Et iudices dicuntur non humaua , sed dι-- vina vice judicare θ - Justitia enim orituris ex voluntate divina : adeoque qui eam ad- ,, ministrat, administrat rem Dei. Cous sina, , 3. 8 u. M. Atque haec ratio est cur gentes is regium nomen pro Deo coluerint, videri infra l. I. c. q. f. T. V. T.

Disiuguriaitur res Dei a rebus regis I is s. - e. jura sacra a juribus seculatibus Vir , ,rumque cura penes Reges erat; sed admiri nistratio priorum committi debebat iuxta ., legem Dei Levitis: posteriorum autem cu- ra committebatur secularibus, uti id clareo ita traditur a. Paral. XIX. v. 8. V i I. o Hoc non tantum Hebrieorum Regibus pro-

, , prium fuit, sed omnibus sentibus usita. se tum est; quod supra f. 8. plenius prob

rivimus. Adeoque verum non est, Synedrium

se de rebus Dei cognitionem sibi arrogasse :, , cum demonstratum jam sit, tale S nta

497쪽

gis mirici de cicerii tam tentarius

ti drium plane tempore Regum non exsti- ,, sequentem distulit, ct synedrium hoe m M tisse. ,. do impedivit, Herodi autem interim D. Ddicia ex lege Dei exereeuda 3 Sed per ,, gam consuluit. Dia. de Butario L. 3. e.

se Levitas, & pontifices, quos Rex consti- 9. n. z. tud. Z L m πω. A. At haec periari tuebat ; res enim sacrae, seu Dei, apud tinent ad SInedrium secundum : eo enim ,, omnes gentes, & in omni statu per sacer- tempore summam rerum penes illud fuis

, , dotes administrari solent. Vid. f. 8. IV. M se , negari nequit: quanquam exemplum, , de rer. div. V Disp. B. Parent. de eo Herodis jus S)nedrii in Reges non pro-eatioue sinorum sis. a. f. a I .seq. ,, bet; dictum enim est, Herodem eo ten Regem Iudaeorum capitalia quaedam iudicia , , pore non suisse principem , sed privatum per so exercuisse J ., Ab que concursu Syne- Iu Macedovia J Status Macedoniae ab inu . ., drii : imo omnia , quia Synedrium non tio popularis fuit; Hercules enim , Theseus, se suit. Agesilaus, &c. duces potitis belli fuere. quam Regi decens Tributim Separatio haec regni Reges : vid.sup. S. 8. n. Io. At tempore Phi. ,, Israelitici, R Iudaici, facta est sub Reho. lippi status fuit monarchicus. o boam. I. Reg. 12. p. I9. seq. Nisi prius vestilet auctoritas 3 ,, i. e. nisiri seri Malmomites J , Imo eodem jure In ,, auctoritatem addidisset populus; vel ut raelitarum Reges ius judiciorum capitalium , , Justinus loquitur, nisi consilio vicisset.

,, habuerunt, quo Reges Judae. Ius. l. a. c. I a.

mia exempla J , Scit. exercitorum i O se alterum mixturae hujus indietam J,, diciorum capitalium . quae aeque Regibus Mimo si totis mos instar legis obtinuisset . , i Israelitarum , ac diadae, a Deo commisia is non inde misceretur satus, sed exercitiumri fuere. imperii restrictum esset: & Rex vi pacti

Sed quadam e uitlavrim geuera regi vi- , , inde obligaretur, non vi imperii. Praeteria

dentur nou permufa J ,, Imo etiam de his ,, ea mos ille non obtinuit in vim legis, sed se judicium regi competiit. non Synedrios M prospiciebatur securitati principis, ne in-

,, utpote quale tunc non fuit. At cognitio- H sidiis exponatur: Caeterum res etat arbi- nem committebat peritis, i. e. Levitis: uti ri trii. o apparet ex 2. parat. I p. N. I . Non m tamen supra libertatem Iis Status De Propheta J ,, Haec exempla ex Rabbi- ergo popularis , quem libertatem vocant senis , praecipue ex nubiar. sol. 2. I. U DL M scriptores Romani, adhue subsiliebat. Vid. 89. I. asserunt Cunaeus derep. heis. Iri I. ,,sur. S. II. n. l. 'Me. 22., ct Licht ot in Dec. e. II. Sed di- Auctoritate suadendi J is Vid. Dp. s. ,, ctum jam est, Rabbinos studio extollen- IO. n. a. ,, di Synedrii posterioris , haec somniasse. Nullis iam exceptionibus Ue. J - Ι. e. Nam eoistra Oos rex nihil potes J ,, Dixi is nullo jure sibi reservato : non precario, T. proceribus aulae, & belli, id dictum is i. e. non titulo officii revocabili. M suisse, non Senatui. Dixi a. vulgatam alio Manu regia 3,, Vid. l. 2. S. I. F. O. I. LM sensu verba haec reddere. Dixi 3. Regem se ibi: Ommaque mam a regius gubernabaa H ad rogationem procerum Prophetam molli ,, iter. ,, dedi e : adeoque tota res in arbitrio Re- Tacitrari H Mn. I. 26. Dion. Hal. ro. e. r.

,, gis fuit. Dixi 4. solum Regem liberasse Pomponius 2 L. a. f. I. . orig. jur. M eum; quod facere non potuisset. si ad Uuit Halicaruiassensis J Status sub illis pn ,, Synedrium jus in Prophetam animadver- mis Regibus vere fuit mixtus ex populari ., tendi pertinuisset. aristocratico, & monarchico. Nam Romu Iu Me negotiorum geurreJ Ubi scit. de ius populum in o. Curias divisit, quarum is Propheta agebatur. suffragiis leges ferebantur: L. 2. S. a. o. I. Etim rex iudicio eximere uon poteras I sed & P terea Centum ex proceribus, quos , Hoe salsissimum est de Regibus Hebrae prudentissimos vocabat, elegit, qui in ne. ri tum ante captivitatem Babylonicam eXi- gotiis imperii LX pediendis concurrerent. stentibus. Exemplum Jeremiae nihil pro- multis. sebat; diximus enim, Regem eundem I Imo status suit mere Monarchicus, fir- remiam contra judicium procerum libe- - Romulus ordinis causia Magistratus , &ri rasse. is senatum ex libera voluntate constituit, &An. elusis dis Dum scit. judicium in diem is provocationes ad populum permisit.

498쪽

Ad mi Gratii Lib. I. Cap. III. g. XX, XYL 3Is

Tu tatum quibuιdam provocatiouem aci populum a Regi ι fuisse J - praeter Senecam ep. IOR. id quoque tellatur Livius L 8. e. 33. M ibi : utilem , cessur e provocationi As, cui Rex Trallius Hoytisim eum. 4 Similis etiam mistrara J ,, imo status mere,, suit popularis, sed ad minittratio mixta si fuit. Nam Da resin quibuHam J ,. Imo in om-ri nibus. Nam consiles meri minit ri populi ,, fuere ; imperium non jure proprio . sed is nomine, & vice populi , administrabant ris adeoque omnia valebant ex auctoritate po- puli. via. Iupra , 19. tia . Si patres auctores ferent 4 is vera ratio est, , , quia ad ininistratio Senatui a populo comisis missa fuit. Speciem tamum veterem retinnu J - Imois Livius in allegato loco nihil mutatum esse ,

,, ait. Nam nec Olim Senatus aliquid facereia invito populo, vel contra eum , potuit: se atque idem jus suo tempore obtinuisse testari tur Livius L. I. c. I 7. ibi : hodieque in ,, legi s , magi mali Hue rogandis idem jias, . Gurpatur, is ademta; priusquam popu- , , iussufragium ineat, in incertum comiti

,, Urim eventum patres auctυres sunt.

Ut idem loquitu Livius 3 se L. 6. c. 37. Non posse aquo iure agi, ubi inrperisιm penes,, illos, penes se auxilium tantumst. Acis im-

tarte pari reipublica fore. At repetendum, hic est, mi Xturam non fuisse status, seu ,, formae reipublicae, sed saltem administra. A tionis. Unde Senatus legatis civitatis Ardearia responsum dedit, judicium populi rescindiri a Senatu non Possu. Lis. l. 4. c. r.

Imperium penes Patricius J A Nam plebs, , quoque Postea in Senatum allecta est; de

,, tempore non constat. VLI. Rof aut. Rom.

L. T. c. s. L. Sexuum de plebe primum se consulem creatum esse , testatur Livius

D L. 6. c. HII.

Penes Tribunos , i. e. plehem J o De oti. gine , ct potestate tribunorum vide Rosi tirid. l. c. 22. Sulla eam sustulit, & a Pom-- peio restitutam Tiberius abolevit. Dei. in Q Tib. e. a. vid. Misson. de sym. 3. Auxilium eras nempe iis vetandi, sise intemredent 3 is Tribuni igitur magis ad impediem, dam , quam ad agendum initio fuerunti, creati, hac fine , ut si quid vel de pu-- hlico negotio, vel de privato animadverte- ,, Ient a patribus agi, quod fraudi posset esseri plebi, interponerent suam auctoritatem, , & fraudem averterent; vide R n. d. Lis c. 22. De hoc auxilio , seu iure vetandi, is agit Liritu L. 6. c. 3 . 36. 38. Is rates J In Oratione . quae inscribli g, , tur , Areopagitiea: & in alia, cui nomeα

Poto aram optimatum populari mixtam Iis At haec mixtura non erat formae, sed admi- , , nistrationis; nam apud Athenienses status fuit mere popularis. austiones quasdam J ,, Omnes illae quae- ,, stiones ex hoc solo principio deciduntur, o quod obligatio . quae ex conventione est,

is nihil detrahat juri imperii.

AUCTOR hic tractat celebrem illam quaellionem : Au Iurnanam potesatem habeas is , qui , uadi faedoe atii obligat. 8uti si quis promisi , se populi Romani m

jestatem comiter conservasti m. Dicimus ,

per hanc sermulam nihil derogatum fuissi promittentis cotestati summae , non magis , quam cum Rex maximus , & potentissimus promittit alteri principi longe inseriori auxilia adversus hostes , atque ad id , scedere facto, se obligat: uti fit in omni foedere ODfensivo ; non enim illa obligatio Regis majoris est ex subjectione . nec oritur ex imperio superioris, sed utrinque ex proprio pacto,st placito : de quo plenius inis L. a. c. I s. S. 6. I q. Additi'. Beatus parens in dissertatione de rinperis,1 mparer, quae exstat in l. 2. Dis fol. 3 2. , se materiam hanc egregie illustravit postquamis enim ostendit, obligationem oriri non tan- ,, tum ex iussu superioris, sed & ex pacto, is & propria dispositione ; simul ostendit, po- steriorem obligationem non inferre subj-ri ctionem , nec ita promittentem subesse ausi terius imperio. inter alia id confirmat

exemplo foederis inaequalis; atque de hisis ita disseriti die . disp. s. 44. sq. Simile plane ius es, quo ras suere Romani

ex foederi ι maequalibus, qua crini Regibus . populis devictis ivire Iolebant, hac fum

Assima fremuia r Popul Romani majestatem

comiter conservet, vid. L. 7. S. I. T de capi. ct post l. Cicero in orat. pro L Corn. Bath. c. 3. ct seq.; ubi de frauiι formula disputat, cumr ea Dis suis, ni populas Vterum reveraruiam imperio Romano, tum e

499쪽

aeto Hemisi de Cocceii commentarius

Geroa ιδε auxilia militaria debuerit ι reve- Duiemque ratione non olfac quod alter alterirentia eium Oore comitatis , auxilia verbo ex hoc foedere comitatem. 8' revereuliam mconservandi, quod j vis imus tu bellis, superisti debeat. Nam H reverentia sariis exprimitur. Atque haesurat strissima illa duo ex causis. Et non tantum magis basii, sed

capita, ad qua hodie quoque resertin Melitas V aliis debetur: uti Diris optime meritis , restiaritaria: N adeo huimmodi foederati R egregie gedi a praclaris. in magna digitaui,uinis id in ipsa re prae terurat, quod nunc metistitutis, eis absque imperio: isem parer facti domnias s licet nomiua sudorum, tibin . praeceptoritu, sapimMMU , quis vel U fallorum, eg Uinctio initis, directia senibus. Lev. XlX. 32. Prov. 26. 3 . que taminii , incognita Romanis fuerim , Utrumque in enudem sensum explicat. Ueosque illi socios, amicor, foederatos dixerim. exemplo Clientis, ta patroni accieriae coin I. s. s. a. l. 7. T de capi. & posti. Uude mat Atras iud. l. 7. f. r. Quemadmodum iu exercitu Pompeii, aliorumque ImperaI iriquiens , clientes nostros intelligimus liberos ri , socii P. R. militarunt, set fere ma- esse. etiamsi neque auctoritate . neque duxiana prus sociorum fuit: ut passin eorum gnitate , neque viribus nobis pares sunt ;mmatis, ου' an res referum. Sum itaque sic eos, qui majestatem nostram comiter con-Bae vere imperia in pares, cum reges illi , ac servare debent , liberos esse intelligendum populi, non obstate hoe faedere, manserim est. Tam varie ergo a ter Hiero superior esse Iiberi, ses crum sui na poteditate , ac majes potes , ut tamen non sis imperio. te. quam Cicero d. Orat. o. T. ipsi ἀφιe , Superest, ut de fiata videastuti. Et quIae popula Romario tribuit. Atque hoc es , dem ex hum odi pacto , NI faedere perinde quod inges Ictus Proculus rn dicti l. 7. g. I., par obligamr ad parendum iis, qua in1per hi sotide exponit. M probas, bos populos ramur, ac inferior ex jura rna Visatus : Unibilominus liberos esse, etspογλι Romanin ius eleuda est foederis sermula. Unde se iuri

rerum cives in jrtiliciti/ιι vocara , rem facere , euim , simperium faedoe d ferasur , illa iiDU in da/1ιuatos animadvertere quoque potue- telligeritur delata , qua natura iudicii , vel xit, d. l. 7. S. M., adeo verum es, ex μ- imperii alias continemur , arg. l. r. T de rodere imperium, ipsu=r Hrte adeo iudicium, cepi. qui arb. , usis cui desertur pacis iis exerceri quoque in pnines posse: ueque ideo fui , qua anas luter patrem. N filium omeos feris duos, F jure pacti; um iis e m tinem . iura comprehensa iurasiu-Iur. l.

is vero fi liquare vitientur , faedras esseis time. N iamreu iuri imperium exercera stur inaequali sidere tenetur 3 is Quando sit iis aqtitare, set pares. Quin V in d. l. 7. S . M inaequale laedus , videbimus L. a. c. I s. dicitur, alterum popluum superio rem esse: is f. 6. sepset Cicero d. orati c. 3 s. docet, quod formula Mn quod inter Disi ι diapares initur Jhaheat hanc vim , us Id uti in faedrae iustrior: ri Foedus enim etiam inter dispares viribusta mox in c. 36. ais: Certe populus ille in , . aequale esse potest : uti inaequale inter eos, superiore conditione , causique ponitur; -- ω qui viribus pares sunti d. c. I ius majestas foederis sanctione defenditur. Thebana citatas BD. eum Persarum Rege IVerum ea nihil movem, quia varia rati Inaequalis maxime erat potentia utrorumnes sunt, qui ι alter altero superior, vel im ,, que contrahentium ferirer dicitur : N mu tantum potesate, ac D Romani oti,ii eum Musiliensibus J se Una erio , de qua ratione bis solum agitur ι sed se de Justinus L. 43. c. s. ait, αμο iure cum

H inrtute, meruis, prudentia, gratia, o missiliens s pererisimii suisse foedus. Diribus eorporis BD. Ira tu palaesera , ac are- Deinde cum Rege Masinisa 3 - Vide DAM B dicitur superior, qui lucia, vel certa- M L. 33. c. I. L. t 8. c. 6. U Liv. L. 28. 3 3.

miner se' in ludis, v. g. Obmpicis , Hu Nec quod actum hasta transeuntem J. uoque , qui cursu, cantu BD. vicit. Sic PrisI- M simul. S semel aliquid praestatur, absque cepi semper superior 6 digmtate privato , eis se obligatione perpetua , ct permanente. M illis jectis Musit: atque Da tu foedere ina- Dusas impensas sola, BD. J ,, Haec obliga- quati aster inferior es, alter superior, πο ι - tio est ex pacto , non lege superioris. potestate . seu couditione seueris. Nam V ita Atis Lirid quid prasset J ,. Absque obita

diserte Cicero d. c. 3s. & 36. , alterum su- gatione permanente. Vide L. a. c. I S.

periorem non imperio, sed Adtre, Et caeia, is S. 6. ses

sione suem , dicis. Sta

500쪽

Ad mi Gratii Lib. .

Sed quia ex ipsa vi pactio iis manentem

pralationem quandam aueri donat 3 is Hem. , , pla vide infra l. a. c. I s. f. 6. IN. i qim leuetur aeterius imperitim, aemato asem conservare I ri I. e. armis, &is Opibus eam defendere : perinde, uti Reges, , Vasalli domino directo promittunt fidelit M tem , neque tamen eo fiunt subditL FON, , mulam comiter conservare explicabimur indi, sequentibus. O in foedere A: tolorum tum Romovetis dri Liv. L 26. c. aq. U L. 37. c. II. Id es tum oper.ιλιι re θ Cicero tu orat. ,, pro Ra ho, vim hujus sormulae ita explicat: M Li haset have vim , uti illa tu foedere in-

is serror. Primum , verbi petius hoc Comri s ν R v A N D i , quo magu in legibus, , , qua/a tu saueribus titi solentis, imperantis ,, es. N δι preca inis. Dein te , cum alteriuν is populi MAJεs Tris CONSER v ARIM 'hetur, de acterobetur ι ι ecte si, popiares,, tu Iuperiora cona time, causaque Imri: - , ,, cujus majesa, fetueres jandiibue defenIitur. In qno eraι accusia vis D tι σν etinio indigua ,, respoussue , qui ita uicebas: comiser eseri eommuniter; quasi vero priscrim a quod , ,, aras insolitum verbum interpretaretur. Cm,, nres . benigni. faciles, sitiises, bommersi esse dicuntur : stui erranti comiter momis rant viam, heugne non gravate. Consem uer quidem certe non couueuit set, Amia absurda res es, eaveri foedere , ut ,, majesarem populi Romani communiter comis servem: i. e. ut populus Romanus Jham

,, majesarem salvam esse velit. 9uod Ii iam is ita est, ut esse non potes s tamen de n

Iba majesare, nihil de illorum caveretur. Dorus J ,, L. 4. c. I a. n. 62. At bene,, observat Tesmarus h. hanc auctoritatemri Flori male hic applicari, ubi quaestio est ,, de iis, qui vi pacti comiter venerari debe-- hant majestatem : non de iis . qui ob

,, magnitudinem rerum gestarum illam reve- ,, renter habent.

Protectionis , actineatii J , Hac iura ea- dem sunt. nisi quod illitit in secularibus,ri Me in eccletiasticis locum habeati Jus au

tem advocatis armatae est, cum status in se alterius status clientelam, & protectionem, pacto concedit. salvo statu. Etsi enim ,, cliens patrono suo non modo reverentiam,

is sed & ea imperanti praestare debeat. sine is quibus protectio expediri nequit quo ,, late Mager. de Ad c arm. e. Io. ; nihilis tamen quidquam ideo decedit juri status,

Tom. I.

I. Cap. III. f. XXL 3 ar

ri S territorii, neque alteri propterea subji- ,, citur .' verissimaque adeo vox est, Schum ,, renu Sisim gila Hine Obri est. Carpa. A Leg. Reg. e. 6. Sect. V. n. 1 os quia nonis obsequitur cliens ex jure subjectionis. sedis pacto atque consensu. Ita omnes Episco. Api, & Abbates, cum nulla ipsis compete is rei potesta' secularis, nedum armata, ruere,, sub protectione advocatorum , qui sereri erant vicini comites , vel status seculares.

Muni, A J , , Miratu veteri lingua Germanica nihil aliud est, quam desensio , unde Vormiana , est defensor. Munde , , dicitur is , qui se ipsum defendere potest :ri rotin iij vero , qui se ipsum defendereri non potest. Mundi burdium igitur nihil , , aliud est, quam defenso burgi, vel oppinis di alieni , Cujae. - z. f. 4. p. 699 : in. se deque ejusdem cum advocatia est signifie

, Murub Ἀνώ. Haec vero defendendi necessi. , ras non est ex aliqua potestate superiori, se sed ex consensu , ct pacto. Item is urbium matricum in essemas I,, De jure coloniarum late agetur infra L. a.

c. 9. S. I

Reverentiam scia N honorissigna quadam Io Si scilicet non nomine, & jure matricis. si sed proprio novas sedes quaesivit, d. f. Io sis priori enim casu subjecti imperio matricis

a, manent.

In eo faedere superior Romana res erat 3 α,, Superior erat non jure imperii, sed dignuri tate. Unde merito reverenter habere de- ,, bebat colonia urbem, quae in jus matricis, , successit. Plus honoris 3 ri Non vi subjectionis, sedri propter dignitatem paciscentis. Uberum esse populum J A l. e. suis legibus, , , ac sub suis magistratibus proprio jure vi

ri ventem.

Etiamse in foedere eomprehensisnst J A Quia

is pars altera obligatur, non jure subiecti se nis , sed ex sua dispositione. Sequitur ut sirenaem imp um retiueat JA Quia proptio jure imperium tenet, quod is est verum indicium summae potestatis r Vitis B. Par. in Zimon. iuri geui. e 9. Dissentit, , Ant. Mare. ad 1 48. . c. I. u. 6 , refuis,, intus a Ziglero in not. b.

Asque idem de Rege pronuntiandum es dri Sc l. ut Rex quoque liber sit, qui nul-- lius alterius potestati iubjectus est , etiamtio promittat sc alterius majestatem comiter ha

SEARCH

MENU NAVIGATION